#با_هم_بشنویم (34) - در پیام رسان ایتا #اعتقادی_و_اخلاقی عنوان بحث: #تجلی_توحید_امامیه_در_سلوک_ثقلینی مجموعه مباحثی در تبیین توحید اهل بیت علیهم السلام و اشاره ای به توحیدهای بشری جلسه ی شانزدهم تا جلسه ی بیستم این مجموعه مباحث، شامل 40 جلسه ی قابل تأمل می باشد. حتما شنیدن فایل های صوتی به صورت کامل، سخت تر از شنیدن یا دیدن فایل های کوتاه است؛ اما ان شاء الله مطالب بیشتری را برای شنونده ی صبور آن به یادگار می گذارد؛ به لطف امام عصر علیه السلام. سپاسدار خواهم بود فایل های صوتی را برای اقوام و دوستان ارسال فرمائید. مأجور باشید. 👇🏻🏴👇🏻🏴👇🏻

#روز_نگاشت - 1382 * سه شنبه - 138۲٫۱٫12 – 28 محرم الحرام (1) 1424 می‌خواستیم برویم قم اما عصر عید دیدنی رفتیم منزل حاج عبدالله و حاج حسین آقای مهدیان؛ بعد هم منزل عمه ی همسرم یعنی خانم مرحوم شاه محمدی. * چهارشنبه - 138۲٫۱٫13 – 29 محرم الحرام (1) 1424 امروز یک جلسه 90 دقیقه ای اعتقادی با همسرم داشتیم. * پنجشنبه - 138۲٫۱٫14 – 30 محرم الحرام (1) 1424 رفتیم بهشت حضرت زهرا علیها السلام، ابن بابویه رحمت الله علیه و حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام. بدمان نمی‌آمد قم هم برویم اما راه شلوغ بود. * جمعه - 138۲٫۱٫15 – 1 صفر (2) 1424 – 4 آپریل (4) 2003 به جهت یک بی‌برنامگی از جلسه صبح افتادم و سلب توفیق شد. ناهار منزل پدر خانم بودیم. باجناق ۴ صبح از شمال آمدند. شام هم منزل مامان جون (مادر بزرگم) بودیم؛ به مناسبت پایان تعطیلات و آمدن محسن آقا از دبی. این هفته الحمدلله 7 ساعت جلسه داشتم؛ ۲ ساعت خدمات فاطمیه. دو تا سخنرانی داشتم و دعای عهد هم ترک نشد. * شنبه - 138۲٫۱٫16 – 2 صفر (2) 1424 – 5 آپریل (4) 2003 سربازی (پادگان) نرفتم؛ شب رفتیم خانه ی پدربزرگ فاضل (از شاگردانم در مدرسه) روضه؛ همسرم را خیلی تحویل گرفته بودند. * یکشنبه - 1382٫1٫17 – 3 صفر (2) 1424 – 5 آپریل (4) 2003 صبح رفتم پادگان و عصر رفتم مدرسه ی صلحا و بعد هم یک سر به کتابخانه ی قلهک رفتم. در کتابخانه از خستگی خوابم برد و مجبور شدم بیایم منزل بخوابم. شب رفتم منزل پدرخانم و همان جا ماندم، باجناق سرماخورده است. کمی با مادر زن راجع به سادگی در خرید جهیزیه و زمان بردن همسر به خانه ی بخت صحبت کردیم. قرار شد به احترام باجناق و همسرشان صبر ‌کنیم. همسرم اصرار دارند که ما منتظر نمانیم و اگر آماده ایم زودتر مراسم بگیریم و برویم، اما نظر من و مادرخانم موافق نظر ایشان نیست. با حاج کاظم آقای رسولیان درباره حضور همسرم در جلساتی که خانم‌ها با ایشان دارند، صحبت کردم. https://ble.ir/S_M_Kheradmand

گزاره هایی پیرامون #طلاق (۲) علل طلاق در سال 1393 چنین بود! رئیس کارگروه پیشگیری از طلاق و آسیب های تحکیم و تعالی خانواده ی قوه قضائیه گفت:  بر اساس آمار، متقاضیان طلاق، 48 درصدمردان و 23 درصد زنان هستند و 29 درصدِ طلاق ها، توافقی است. بر اساس تحقیق ملی انجام شده 5 علت اصلی درخواست طلاق از بین 36 علت، بر طبق پرونده‏های مختومه شده، 1) اعتیاد به مواد مخدر، 2) دخالت اطرافیان، 3) ضرب و شتم، 4) تنفر و بی‏علاقگی و 5) سوء ظن به همسر گزارش شده اند. در کنار علل فوق به ترتیب عواملی همچون 6) درآمد ناکافی جهت اداره ی زندگی، 7) بیماری ها و اختلالات روانی همسر، 8) عدم تمکین، 9) خشونت روانی، 10) ازدواج تحمیلی، 11) بیکاری همسر، 12) اختلافات فرهنگی، 13) ازدواج مجدد زوج، 14) ارتباطات نامشروع همسر، 15) تفاوت سنی، 16) انحرافات جنسی یکی از زوجین و 17) اختلالات جنسی، از علل دیگر درخواست طلاق در تحقیق فوق شناخته شده است. https://t.me/S_M_Kheradmand

#صیانت_از_حیای_انسانی - ۲ در پیام رسان ایتا در بحث حیا، وادی دیگر بحثِ مُجالست می‌باشد. دقت نظر تربیتی دین، تا این جا بالاست كه توصیه می‌شود: هنگامی كه زن از جایگاهش برخاست، مرد (نامحرم) مجاز نیست كه در آن بنشیند تا این كه (جایش) سرد شود (حرعاملی،1409ه.ق،وسائل الشیعه،ج20،ص220). عجبا! زن از جایش برخاسته. نه كنار مرد نشسته، نه با او سخن می‌گوید، نه شوخی می‌كند و نه می‌خندد، نه زینت و زیور یا چهره‌اش مشاهده می‌شود، فقط تازه برخاسته و هنوز جایش گرم است. لمس كردن گرمای بدن او- آن هم از راه غیر مستقیم- مورد نهی قرار می‌گیرد.  چرا؟ چون شیطان بسیار زیرك است و ممكن است از همین نقطه شهوت‌انگیزی كند. به راستی فضای غالب مراقبت و صیانت از خود می‌تواند تا این اندازه ریز و باریك شود! این می‌رساند كه اصل صیانت در فرهنگ دینی یك اصل بسیار جدی و حساس است كه نبود آن تمامی معادلات تربیت را به هم می‌ریزد. برگرفته از کتاب منتشر نشده ای به اهتمام سیدمحمد خردمند، در موضوع #تربیت_جنسی_فرزندان. https://t.me/S_M_Kheradmand

گزاره هایی پیرامون #طلاق (۳ - در پیام رسان ایتا) طلاق یک شکست نیست! پيوند ميان زن و مرد می تواند سرآغاز تحولي شگرف در بُعدهاي مختلف زندگي هرکدام از آن ها باشد، اما از آن رو كه پيچيدگي‌هاي روح و ذهن انسان‌ها غيرقابل پيش‌بيني است و عوامل پنهان و آشکار مادی و غیرمادی مؤثر بر افراد کم نیستند، برخی از اوقات راه پيشرفت متزلزل یا بسته می شود و با وجود آن كه پيوند ازدواج و دوام آن، امري بسيار پسنديده و قابل توجه است، اما کار به «طلاق» می رسد! به عنوان يك راه حلّ اجتناب‌ناپذير! اما طلاق یک شکست نیست! آن چنان که ازدواج مترادف کامیابی در زندگی نیست! هیچ کس در باره ی نیکویی یک ازدواج خوب و تلخی عدم یافتن و داشتن یک انیس همراه تردید ندارد، اما منحصر نمودن موفقیت و شکست در زندگی به یک ازدواج پایدار غلط است! می دانم که پیرامون پدیده ای می نویسم که سال هاست از آسیب های اجتماعی کشور ما شناخته شده، به شکلی که سال ها قبل نشریه ای  نوشت: «مدیر کل آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به رشد 15.7 % نرخ طلاق در 9 ماه نخست سال جاری اشاره کرده و گفت: این در حالی است که رشد نرخ ازدواج تنها 1.2 % بوده است. احمد برجعلی – استاد دانشگاه علامه ی طباطبائی– در مراسم افتتاح نخستین سامانه ملی آموزش الکترونیکی ازدواج جوانان با اشاره به سیر صعودی آمار طلاق در سال 85 در کشور اعلام کرد: در حال حاضر میانگین طلاق در کشور 33.3 % و این رقم در تهران 22.3 % است و این آمار به جز طلاق عاطفی در کشور است. بسیاری از محققان معتقدند میزان طلاق عاطفی دو برابر طلاق های ثبت شده است و این یعنی میزان طلاق عاطفی در کشور پس از سال 85 بیش از 50 % است. او با اشاره به این که در 9 ماهه ی نخست سال 1393 هزار طلاق در کشور رخ داده است، این رقم را در مدت مشابه سال گذشته 81 هزار طلاق عنوان کرد و گفت: مدت زمان به طول انجامیدن آغاز اختلاف تا انجام طلاق توافقی طی سه سال گذشته از پنج سال به سه سال رسیده است و این آمار نگران کننده ای است. او گفت 50 % طلاق های کشور به دلیل مسائل جنسی است و این امر ضرورت ارائه ی آموزش قبل از ازدواج را نشان می دهد.» این نگرانی ها را که از سال ها قبل رسانه ای شده می دانیم اما باز هم به نظر می رسد نوع برخورد با مقوله ی «طلاق» به شکلی است که آسیب بر افرادی که ناچار بر این امر شده اند را افزون می کند. حتما هیچ کس تمایل ندارد شغلی را که با زحمت آغاز کرده رها کند؛ حتما هیچ فردی مایل نیست مسافرتی که با برنامه ریزی و تلاش فراهم نموده در میانه ی راه، پایان دهد؛ حتما هیچ فردی نمی خواهد رشته ای را که با پُرس و جو و وقتگذاری بسیار انتخاب کرده به پایان نرساند؛ اما اگر جامعه و ادبیات ما به نحوی باشد که درد و رنج شخصی که ناچار به ترک ادامه ی مسیر شده را افزون کند، باید بر نگاه و کلام جامعه باز اندیشی نمود! می دانیم توصيه ها و راهکارهای قابل ارائه به زوج‌هاي مطلقه و به خصوص زنان، براي مواجهه با اين پديده‌ي تلخ، جز با تلاش خود آنان به نتیجه نمی رسد. اگر آنان به عنوان بهترين راه‌حل در مقطعي از زندگي‌شان، مشکل خود را با اين گزينه حل نموده‌اند، بايد از اين انتخاب، توشه‌اي براي خود به دست‌ آورند كه در طول زندگي‌شان فانوس روشني باشد، براي راهی طولاني‌ كه در پيش دارند؛ طلاق، مرگ نیست! یک مرحله ی دشوار است. ممکن است در رسیدن به این نقطه خود فرد یا اطرافیانش نیز نقش داشته باشند اما به هر حال گاهی این مرحله ناچار و علی رغم میل اولیه ی فرد رخ می دهد! گاهی در برخی طلاق ها، واقعاً هر دو طرف مایل به این کار نیستند و اصرار و پیگیری یکی از افراد منجر به این اتفاق می شود؛ گاهی وجود برخی اختلالات شخصیتی یا آشکار شدن برخی ناهنجاری ها در شرایط پس از ازدواج ادامه ی زندگی مشترک را به چالش می کشد! حتی گاهی ممکن است این چالش برای فردی قابل تحمل باشد ولی برای فردی دیگر نه! و ما به عنوان اطرافیان و جامعه ی نزدیک یا دور فرد اطلاعی از شرایط حقیقی پیش آمده نداریم! فقط نگاهمان را به کسانی که در این شرایط قرار گرفته اند تند می کنیم و با قضاوت های نا آگاهانه مان عذابشان می دهیم! می دانیم فردی که «جدايي» را به عنوان بهترين راه‌حل انتخاب نموده، نباید از سرزنش‌ها و شماتت‌هاي اطرافيان‌ بهراسد، زيرا کمتر کسی است که به اندازه‌ي خود او براي خوشبختي‌اش نگران باشد، اما تحمّل تغییر رفتار های دیگران مسیر آینده ی این افراد را هم سخت تر می کند! هيچ‌تكيه‌گاه و پناه‌گاهي جز پروردگار يكتا و اولیای به حق او نيست و البته باید براي موقعيت‌هاي غيرمنتظره آماده باشيم اما تحمل سوهانی دائمی بر روح فردی که خود زخمی از یک دلبستگی است کار دشواریست؛ چند ساعت و چند روز نیست و البته منحصر به یک مکان هم نیست!

گویی عده ای اساساً خبر را منحصر در جدایی و وصلت و بارداری افرادی می دانند که در اطرافشان دارند. همین که در کنار شما قرار گیرند همه ی این اتفاقات را با تحلیل هایی نا آگاهانه نشر می دهند و اصلاً ملاحظه ی حریم شخصی و آبرو و تبعات این اقدام را برای فرد مذکور ندارند و گاه بی هیچ تدبیری فامیل یا دوست خود را درمعرض سوء نيت‌ها، ‌سودجويي‌ها و تنگ‌نظري‌هاي مختلف قرار می دهند. گاهی فردی با وجود جدایی هنوز به همسرش علاقه‌مند است و به او فكر مي‌كند و می اندیشد که شايد گذشت زمان، تحولي ايجاد کند، ولی دخالت ها، حرف ها، سخن چینی ها و بدگویی های اطرافیان راه را بی بازگشت می کند! حتما داشتن یک مشاور مورد اعتماد کمک خوبی در روزهای تنش و آغاز مرحله ی جداییست اما همه ی تلاش ها می تواند با فشار «پچ پچ های اطرافیان» بی تاثیر شود. طلاق پایان زندگي نیست؛ آغاز یک زندگی با تجربه هایی ارزنده و گاهی تلخ، از گذشته است. باید به زندگی امیدوار بود و با توکل بر خدای متعال و استمداد از اولیای الهی برای بهتر ساختن ادامه ی زندگی کوشید. یقینا کمتر کسی است که در عمر خود و اطرافیانش دست کرم و لطف پیامبراکرم و عترت پاکش را ندیده باشد و شیرینی توسل و انس با ایشان را نچشیده باشد. گرچه ما به خطا معمولاً در گرفتاری هایمان به آن بزرگواران مراجعه می کنیم اما آن ها با محبت تر از آن هستند که دست رد به سینه ی ما بزنند. خدا و امام عصر طلاق را برای مؤمنان و دوستدارانشان نمی پسندند ولی اگر یک جراحی و ترمیمی در زندگی فردی لازم باشد، تیغ و درد ناشی از آن انتخاب می شود؛ طلاق یک شکست نیست، تلاشی برای استمرار بهتر یک زندگی است؛ یک زندگی بی بازگشت ... یکی از سوالات ما از کسانی که تلاش می کنند برخی نرسیدن ها را شکست معرفی کنند این است که: این تلاش چه کمکی به آرامش شما و زندگی فرد آسیب دیده می کند؟ آیا این که او کلمه ی «شکست» و «ناکامی» را تکرار کند می تواند آینده ای بهتر را بسازد؟ این که فردی خود را شکست خورده بداند، انرژی آفرین است؟ آیا اساساً همه ی کسانی که در یک زندگی مشترک مانده اند «موفق» و «کامروا» هستند؟ این که در برگه های ترحیم یا مراسم درگذشت یک جوان، بر کلمه ی «جوان ناکام» تأکید می شود چه ارزشی دارد؟ یک پیامش این است که او ازدواج نکرده بود اما بار روانی آن برای جامعه برابر دانستن خیر و سعادت و نیکی و شادکامی در ازدواج است! این سخنان و سوالات در حالی است که هیچ تردیدی در نیکویی یک ازدواج خوب نداریم و در روایات اسلامی هم بر ارزش ازدواج تاکید فراوان شده است. عده ای جدایی را ابتدای عزلت و افسرگی می دانند؛ آغاز دوری از خانواده و جمع های دوستانه و گاهی ترک تحصیل و مهاجرت! شاید یکی از ریشه های این رفتارها در همان عبارت باشد که خود را شکست خورده و ناکام می یابند! ایرادی نیست اگر افراد پس از این رخداد زمانی لازم داشته باشند تا در موقعیت جدید قرار بگیرند اما این که خود را از دیگران قایم کنند و یا سرنوشت خود را عزلت و عدم ازدواج مجدد بدانند، افزودن درد هایی بر ناراحتی های گذشته است. حتی بعد از طلاق های سخت، خدا هست، امام زمان هست، امید هست، لبخند و مهرورزی هست، زندگی جاریست! ... https://t.me/S_M_Kheradmand

گزاره هایی پیرامون #طلاق (۳) - پانوشت طلاق یک شکست نیست! .... برای این گزاره مدتی فکر می کردم؛ در حال نوشتن، در حال خواندن و در مسیرهایی که می رفتم. گمانم آن بود که برای کمک به افراد زیادی که با چنین مسئله ای روبرو شده اند نوعی تغییر شناختی لازم است! شاید نتایچ اندیشه هایم را در چند مرجله مکتوب کردم تا این متن بعد از حدود 6 ساعت وقتگذاری به دست آمد. به امید لبخند بر لبان دوستداران امام عصر علیه السلام. https://t.me/S_M_Kheradmand