#شرح #دعا_چهل_دو_5 ✳️ قلب پیامبر محل نزول قرآن قسمت اول 🔴 امام سجاد (علیه السلام) می فرماید: خداوندا تو قرآن را به صورت مجمل بر پیامبرت محمد (که درود خدا بر او و آل او باد) نازل کردی و علم به شگفتیهای آن را به نحو کامل به او الهام فرمودی و برای ما علم تفسیر شده آن را به ارث گذاشتی و ما را بر کسی که به قرآن جاهل است برتری دادی. و ما را نسبت به او قدرت بخشیدی تا مقام ما را رفیع‏تر از کسی گردانی که طاقت حمل قرآن را ندارد. این کلام با همه سادگی خود مملو از حقایق ناب عرفانی است و ما سعی میکنیم برخی از حقایق کلام مذکور را به قدر توانایی خود بر شما خوانندگان محترم به زبان رمز بیان می کنیم. پیش از این دانستی که کلام شریف الهی را در هر یک از عوالم وجودیه مطابق با آن عالم، نامی است. در احدیت مطلقه به آن قرآن می گویند. در این مرتبه، کلام الهی به لسان ذاتی است و مستمع خود حضرت حق به سمع ذاتی است. و سمعه عباره عن تجلیه بعلمه المتعلق بحقیقه الکلام الذاتی فی مقام جمع الجمع و الاعیانی فی مقامی الجمع و التفصیل ظاهراً و باطناً لا بطریق الشهود. اولین مرتبه ظهورکلام ذاتی حق که اصل و مجموع کلمات تامه الهیه درجمیع عوالم وجودیه می باشد، مقام احدیت مطلقه است که از آن به قرآن تعبیر شده است . این مقام که عبارت از مقام جمعی الهی و مقدم بر جمیع تعینات وجودی است، در مسلک عرفا به عنوان حقیقت محمدیه و حقیقه الحقایق و مقام اوادنی و بطن هفتم از بطون سبعه شناخته شده است. حق در این مرتبه ذات خود را با جمیع کمالات شهود می نماید. ظهور در احدیت، اولین تعینی است که عارض بر وجود می شود و حکایت از کمالات حق می نماید. قال الحق: انه لقران کریم فی کتاب مکنون لا یمسه الا المطهرون(واقعه75-77) این مقام که ازآن با عنوان قرآن نام برده شد عبارت است از بطن هفتم از بطون کلام الهی که سوای اولیاء محمدیین(علیهم السلام) کسی قادر به درک کاملترین مرتبه که همان قرآن است نیست. این قرآنی که از آن نام بردیم محصول ناب و خالص وحی و القاء الهی بدون هیچ واسطه ای حتی جبرئیل بوده است. شاهد بر این گفتار علاوه بر آیات بسیار دیگر(برای نمونه آیات واقعه / 77، نمل / 6، بروج21 / قیامه،17-19) آیات سوره نجم است. خداوند در این آیات به حقیقت معراج پیامبر (نه واقعه شب معراج) اشاره می کند و می فرماید: ثم دنی فتدلی فکان قاب قوسین او ادنی فاوحی الی عبده ما اوحی (نجم / 8-10) به اندازه دو کمان یا کمتر به خدا نزدیک شد پس وحی نمود به بنده اش آنچه را وحی نمود. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_5 ✳️ قلب پیامبر محل نزول قرآن قسمت 2 🔴 توضیح آنکه حقایق علمی انبیاء، مشتمل بر امهات و اسماء محیط و فایض به اسماء و اعیان مادون خود هستند. به لحاظ آنکه اسم اعظم مقام نیابت فیض اقدس را داراست، در تمام عوالم وجود به نحو بطون سریان دارد. سالک چون در سیر و سلوک به مقام مذکور رسید، الله را ظاهر در عالم و عالم را مستهلک در آن می بیند. بعد از فنای کامل ذات برای انسان کامل،آنچه ظاهر می شود الله است؛ از این رو عینی که فانی و مندّک در اسم الله شده است، خود مجموع تمام اعیان است؛ زیرا که هر عینی در عالم مظهر اسمی از اسماء و حقیقتی از حقایق است. پس وقتی می گوئیم رجوع اعیان خارجی در سلوک، به اعیان علمی و آنگاه به الله و در نهایت به ذات است در واقع قائل شده ایم به اینکه رجوع همه به انسان کامل و حقیقت محمدیه است. عین ثابت الله به لحاظ اتحاد ظاهر و مظهر متجلی در تمام کائنات است پس برای اسم اعظم دو اعتبار است: یکی آنکه بالذات مقدم براسماء و مشتمل بر آنهاست و دیگر آنکه متظاهر در اسماء و اعیان اسماء است. به اعتبار ظهورش در اسماء و صفات، جمیع مظاهر اسماء جزئیه مظهر این اسم جامع الهیند؛ زیرا که به وساطت این اسم ظاهر شده و بعد از ظهور، متجلی در اعیان خود شده اند و چون ظاهر و مظهر در حقیقت وجود یکی اند و تعدّد آنها اعتباری و رتبه ای است، نتیجه آنکه مظاهر اسماء جزئیه مظهر این اسمند. و به اعتبار اشتمال آن بر اسماء از حیث مرتبه الهیه اشتمال این اسم بر اسماء دیگر اشتمال کل مجموعی است بر اجزاء زیرا که اجزاء از همان کل وکل از همان اجزاست. «فاذا علمت هذا علمت ان حقائق العالم فی العلم والعین کلها مظاهر للحقیقه الانسانیه التی هی مظهر للاسم الله فارواحها ایضا کلها جزئیات الروح الاعظم الانسانی سواءکان روحا فلکیا او عنصریا او حیوانیا و صورها صور تلک الحقیقه الانسانیه و لوازمها لوازمها و لذلک یسمی عالم المفصل بالانسان الکبیر عند اهل الله لظهور الحقیقه الانسانیه و لوازمها فیه و لهذا الاشتمال و ظهور الاسرار الالهیه کلها فیها دون غیرها استحقت الخلافه من بین الحقایق»(شرح فصوص الحکم قیصری ص 117) پس عین فانی در الله، ظاهر است در مظاهر خلق و خلق باطن است در ذات وی و لذا هر آنچه که دیده خود را دیده وخلایق را در ذات خود می بیند. اما ارواح انبیاء که تجلی ای از تجلیات روح محمدیه و فضیلتی از فضایل او هستند هرکدام مشتمل بر یکی از اسماء محیطیه اند و خداوند ابراهیم(ع) را امّت نامید؛ انّ ابراهیم کان امّه قانتأ (نحل120) زیرا که او خود به سبب اسم متجلّی در وجودش شامل امّتی از حقایق علمی است. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_5 ✳️ قلب پیامبر محل نزول قرآن قسمت 3 🔴 با ذکر این مقدمات می گوییم: حضرت محمد(ص) چون با سیروسلوک در دنیا به عین ثابت خود که همان حقیقت محمدیه درحضرت علم است رسید، فنای او تام شده و شمس وجود او در افق اعلی به بالاترین مرتبه ممکنه نسبت به دیگر خلایق رسید تا جایی که به اندازه دو کمان یا کمتر به خدا نزدیک شد. و فی هذا الموضع اقوال که مهمترین قول اشاره دارد به اینکه بر اساس تجلّیات خاصه ربانی و هدایت و تربیت اسم الله از حضرت واحدیت گذشته و به مقام احدیت مطلق رسید؛ پس در این وقت قرآن یکجا بر قلب نازنین نبی اسلام نازل گردید. این نزول عبارت است از ادراک حقایق غیبی و اسرار الهی از کلام ذاتی الهی در حضرت احدیت، در کاملترین مرتبه ولایت، در انتهای سفر دوم، که عبارت است از فنای در فنا و فنای ذات که هیچیک از انبیاء و اولیاء پیش از او از آن آگاه نگردیدند. ثم دنی فتدلی فکان قاب قوسین اوادنی فاوحی الی عبده ما اوحی (نجم8-10) چون حقتعالی بر اساس آنچه برای او در عالم علم تقدیر فرموده بود، و ختم رسالت و اکملیت دین و آیین او را خواستار بود و اراده فرموده بودکه وجود خود را در وجود او ببیند، او را از حالت بیخودی درفنای تام برای امرمهم رسالت و نبوت خارج نمود. پس از کسب این مرتبه با سیر وسلوک در نشئه دنیوی و وصول به عین ثابت، حقتعالی در آن مقام لا مقامی که اثری از عبد و عابد و معبود نبود، آنچه می خواست بر او وحی کند، بالتمام من الاول الی الاخر را، یکجا بر قلب پیامبر نازل فرمود. و قلب مبارک او در این وقت همچون مخزنی بزرگ، قادر به تحمل این بار امانت الهی شد که کوهها و آسمانها و زمین از برداشتنش ابا نمودند؛ زیرا که حق فرمود: لو انزلنا هذا القران علی جبل لرأیته خاشعاً متصدعاً من خشیه الله (حشر / 21) پس این بار و این قرآن تنها یک محمل و یک مظهر دارد و آن هم قلب انسان کامل اکمل مکمل محمدی است. او که مظهر الوهیت و جلوه تام تمام اسماء و صفات الهی است. به لحاظ آنکه مرتبه احدیت مقام علم اجمالی در عین کشف تفصیلی است، ساکن این عالم که کسی جز نبی اسلام نیست، قرآن را به همین نهج از حقتعالی دریافت نموده است پس نزول قرآن در مرتبه احدیت مطلقه، به صورت مجمل در عین کشف تفصیلی بر قلب پیامبر بوده است و لذا امام سجاد روحی فداه فرمود: خداوندا تو قرآن را به صورت مجمل بر پیامبرت محمد (که درود خدا بر او و آل او باد) نازل کردی و علم به شگفتیهای آن را به نحو کامل به او الهام فرمودی و این همان ثمره نزول اجلال در مرتبه احدیت در ذات می باشد. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_5 ✳️ قلب پیامبر محل نزول قرآن قسمت 4 🔴 اولیاء محمدیین حاملان قرآن، به تبع پیامبر می باشند. در کلام امام زین العابدین علیه السلام آمده است: خداوندا همانگونه که قلبهای ما را حامل قرآن قرار دادی و به رحمت خود ما را نسبت به شرافت و فضیلت قرآن واقف گردانیدی، پس بر محمد صلّی الله علیه و آله که با قرآن سخن می‏گوید و بر آل پیامبر که خزانه‏دار قرآنند درود فرست و ما را از کسانی قرار ده که اعتراف می‏کنند قرآن از جانب توست تا اینکه شک در تصدیق به آن بر ما عارض نشود و دلتنگیی نسبت به پیمودن راه قرآن در قلب ما پدید نیاید. عن جابر قال: سمعت اباجعفر یقول: ما ادعی احد من الناس انه جمع القرآن کله کما انزل الا کذاب و ما جمعه و حفظه کما نزله الله تعالی الا علی بن ابیطالب و الائمه من بعده (کافی، ج1، ص229) و ایضاً عن ابی عبدالله(ع) قال: والله انی لاعلم کتاب الله من اوله الی آخره کانه فی کفّی. فیه خبر السماء و خبر الارض و خبر ماکان و خبر ما هو کائن قال الله عز و جل: فیه تبیان کل شیء(همان ج1، ص61) و عن ابی جعفر(ع) قال: ما یستطیع احد ان یدعی ان عنده جمیع القرآن کله ظاهره و باطنه غیر الاوصیاء(همان، ج1، ص228) روایات وارد از ائمه معصومین از جمله روایات مذکور حاکی از این حقیقت است که قرآن حقیقتاً تنها نزد ایشان است و بس. 👈 ادامه دارد ... #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_148 ◀️ شناخت افراد از روی گفتار 🔴 وَ قَالَ (علیه السلام):  الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ. 🔴 انسان زير #زبان خود پنهان است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ تا سخن نگفته اى معلوم نيست كيستى! 📋 امام(عليه السلام) در اين كلام بسيار كوتاه و پرمعنا مى فرمايد: «انسان زير زبان خود پنهان است (و تا سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد)»; (الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ). منظور از «مرء» (انسان) در اينجا شخصيت و ارزش انسان است و منظور از «مخبوء» (نهفته بودن) در زير زبان اين است كه هنگامى كه سخن بگويد شخصيت او آشكار مى شود، چرا كه سخن ترجمان عقل و دريچه اى به سوى روح آدمى است. هرچه در روح اوست از خوب و بد، والا و پست، بر زبان و كلماتش ظاهر مى شود. گاه انسان به افرادى برخورد مى كند كه از نظر ظاهر بسيار آراسته و پرابهت اند; اما همين كه زبان به سخن مى گشايد مى بيند كه چقدر تو خالى است. و بر عكس به افرادى برخورد مى كند كه ابداً ظاهرى ندارند; اما هنگامى كه زبان به سخن مى گشايد، انسان احساس مى كند شخص دانشمند و حكيمى است. مرحوم علامه مجلسى این کلام را از مصباح الشریعة با اضافه اى از امام صادق از امیرمؤمنان على(علیهما السلام) نقل کرده است و آن این که امام(علیه السلام) به دنبال این جمله مى فرماید: «فَزِنْ کَلاَمَکَ وَاعْرِضْهُ عَلَى الْعَقْلِ وَالْمَعْرِفَةِ فَإِنْ کَانَ لِلَّهِ وَفِی اللَّهِ فَتَکَلَّمْ بِهِ وَإِنْ کَانَ غَیْرَ ذَلِکَ فَالسُّکُوتُ خَیْرٌ مِنْه; حال که چنین است کلام خود را بسنج و بر عقل و معرفت عرضه دار هرگاه رضاى خدا در آن است آن را بر زبان جارى کن و اگر غیر از آن است سکوت از چنین سخن گفتنى بهتر است». درباره اهمیت این جمله کوتاه و تاثیر آن در شناخت انسان ها دانشمندان اسلام سخن هاى برجسته اى گفته اند از جمله ابن ابى الحدید در ذیل همین کلام حکمت آمیز مى گوید: مفهوم این کلام در عبارات مختلفى آمده; اما تعبیرى که در اینجا آمده است از نظر کوتاه بودن و پرمعنا بودن نظیر و مانند ندارد. مرحوم مغنیه در شرح نهج البلاغه خود مى گوید: ادیب و فقیه و فیلسوف تنها با سخنانشان شناخته مى شوند و همچنین وکلا و اخترشناسان، ولى طبیب و مهندس و مانند آنها هم با سخنانشان شناخته مى شوند و هم با کارهایشان و به هر حال هر انسانى که سخنان تازه مفیدى در اختیار برادر هم نوعش بگذارد عاقل و عالم و ادیب و فقیه و فیلسوف است; اما سخنوران فصیحى که اثر با ارزشى از خود به یادگار نگذاردند سوفسطائیانى بیش نیستند، هرچند هزاران جلد نثر و نظم نوشته باشند. تأثیر این سخن امام(علیه السلام) به قدرى در شعرا و ادیبان زیاد بوده که در اشعار آنها نمایان است. سعدى مى گوید: تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد نیز مى گوید: زبان در دهان اى خردمند چیست کلید در گنج صاحب هنر چو در بسته باشد چه داند کسى که گوهر فروش است یا پیلهور شاعر دیگرى مى گوید: آدمى مخفى است در زیر زبان این زبان پرده است بر درگاه جان شاعر دیگرى مى گوید: مرد، ار خزف و طلاى کان است در زیر زبان خود نهان است #نهج_البلاغه_حكمت_148 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صوتی_حکمتها_نهج_البلاغه ✳️هیچ عبادتی مثل ادای فرائض نیست 👌ادامه ی شرح #نهج_البلاغه_حكمت_113 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_5 أُوْلَـئِكَ عَلَي هُدًي مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5) تنها آنان از جانب پروردگارشان بر هدايتند و آنان همان رستگاران هستند. 👌هدايتِ خاص الهى، براى مؤمنان واقعى تضمين شده است. «هدًى من ربّهم» 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👆این نرم افزار را نصب کنید و از روی آن در این دوره ی تفسیر خوانی با ما همراه باشید

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #سه_شنبه 👉🏻 1da.ir/oh2u 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❤️یا #امام_زمان علیه السلام 👌 #سه_شنبه شد و در این روز میلاد پدرتان، باز دلم هوای #جمکران را ، هوای تو را کرده است ... ✳️ دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم ابروی یار در نظر و خرقه سوخته جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجست بازش ز طره تو به مضراب می‌زدم روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود وز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدم چشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگ فالی به چشم و گوش در این باب می‌زدم نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت می‌گفتم این سرود و می ناب می‌زدم خوش بود وقت #حافظ و فال مراد و کام بر نام عمر و دولت احباب می‌زدم 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_320 #دعا_توسل 👤مهدی #منصوری ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌹پدر #امام_زمان علیه السلام عزیز ما 👌آقا جان میلاد پدرتان #امام_حسن_عسکری علیه السلام را به شما تبریک میگوییم کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#منتخب #دعا_دوم_1 🔹و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي مَنَّ عَلَيْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ - سپاس مخصوص خداست، كه بر ما به وجود محمد صلي الله عليه و آله منّت نهاد؛ دُونَ الْاُمَمِ الْماضِيَةِ، وَالْقُرُونِ السَّالِفَةِ، نه بر امّت‏هاي گذشته و زمان‏هاي سپري شده ... 👌بخشی از دعای #دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_2 #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان ✳️ نام‏ها، كُنيه‏ها و القاب شريف محمّد صلى الله عليه و آله‏ قسمت اول 🔴 وجود مقدّس او را شخصيّتى است كه تمام كنيه‏ها و القاب و اسماى نيك و پاك و با معنى را مصداق است. آنچه خوبان همه داشتند او به تنهايى داشت، او پاكى و طهارت و صفا و حقيقت به تمام معنى بود. هر اسم را دلالتى است بر مسمّى و حكايتى از عنوان شخصى موجود يا شخصيّتى پا برجا. و اين از آغاز بوده است كه آحاد مردمان هر يك از ديگرى و هر كدام در ميان ديگران مشخّص باشند و ممتاز، تا حسن ارتباط در ميان افراد خلق به سهولت حاصل شود و آشنايى و شناسايى بهتر و وسيع‏تر ميسّر آيد و از بركت اين پيوند و صحبت و آميزش و عشرت، مجالى شايسته در دسترس آدميان قرار گيرد تا يكديگر را نيكوتر باز شناسند، با هم بهتر معاشرت كنند، از صحبت هم بيشتر بهره‏ور گردند و در فرصتى مناسب از نتايج افكار يكديگر با آمادگى كامل تر فائده برند و از حاصل عواطف هم به پايه‏اى والاتر و در حدّى ارجمندتر برخوردارى بهم رسانند. اين دلالت براى هر مسمّى‏ و در هر اسمى حاصل است. و اين منافع كه در مورد نام گذارى ذكر گرديده به طور نسبى و با توجّه به جهات فردى و مراتب اجتماعى براى افراد هر جامعه‏اى صورت‏پذير است، بدين وابسته است كه عقل و عاطفه‏ انسان در هر منطقه طبيعى و در هر واحد جغرافيايى تا چه حدّ، مجال ابراز كمال يافته و به چه اندازه بر حسب حال شكفته و بارور گشته باشد، كه هر نام‏بردارى از نام خود به مقتضاى فراست خود و به قدر درك اجتماع خود بهره‏ها مى‏برد، از تعاون و تفاهم و تبادل آثار و تعاطى افكار و اگر هيچ نباشد حداقلّ؛ قدر مسلّم اين است كه هر كس كه به نامى موسوم است در بين آشنايان و همگنان بدين نام شناخته است و معروف، نه ناشناخته و به گمنامى موصوف. واين نعمت كه افراد انسان در بسيط اين جهان هر كدام در حدود اجتماع خويش يكديگر را باز شناسند، نعمتى است كه به موجب عطيّه بنيان گذار اساس خلقت بر حسب فطرت عايد گشته و اكتساب فكرى آدمى كه آنهم حاصل عقل خداداد انسانى است بر لوازم سودمند آن افزوده و كار بدين سرانجام كشيده كه هر كسى را اسمى است. در اصل نام گذارى، شهرتى است در مجراى وابستگى‏هاى اقليمى و قبيله‏اى و خانوادگى، محض نگاهدارى، گاه همراه با لقبى به قصد بيان منقبتى اشعار به مكرمتى. و در عرب از روزگاران كهن بر اين جمله «كُنْيه» افزوده گشته، به منظور حفظ حرمت و تعظيم آحاد امّت، تا تنها به نام از نام بردارى ياد نشود و با ذكر كنيه احترامى ملحوظ باشد و اعتبارى محفوظ. دلالت اسم بر مسمّى و شمول اسم بنابر اطلاق عام بر اسم خاص كه عَلَم باشد و كنيه و لقب، مطلبى مخصوص نيست و در هر اسم و شهرت و لقب و كنيتى از اين همه حكايتى است، ولى نكته خاص آنگاه و آن جاست كه اسم نه تنها دلالت بر مسمّى بلكه كشف از مسمّى نيز بنمايد، هم دالّ باشد و هم كاشف، هم عنوان باشد و هم واصف. چنانكه اسماى پيامبر صلى الله عليه و آله ما چنين بود، آن كه خدا را رسول امين بود و خلق خدا را مرشد مبين، پيك پاك پروردگار ما بود به جانب ما و رهنماى جان‏هاى حق پرست ما به حضرت آفريدگار ما، آن كه آمد و جانانه آمد، با جامى از افاضات فيّاض مطلقْ لبالب و شكر خنده‏اى از بقاياى مشهد انس الهى بر لب، تا به هر جا دلى بينا و جانى آگاه و فكرى فرزانه يابد، پياده را سوارى آموزد و سوار را به رفتار وادارد و راه نمايد و سبك سير و سپند آسا به درگاه منيع مولا كه مَقْعَد صدق و مقام قرب است روانه نمايد و جان شيدا را به ايوان وصال لقاى رحمت حضرت حق تعالى برساند. چنين بر اعلا افق حقيقت طالع آمد و چنين قد ارشاد برافراشت و طلبكاران خلق را به پيشگاه مطلوب كه ساحت احسان و حقيقت رأفت حقّ است روانه ساخت. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 135 دعای #دوم #دعا_دوم_1 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_2 #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان ✳️ نام‏ها، كُنيه‏ها و القاب شريف محمّد صلى الله عليه و آله‏ قسمت 2 🔴 كنيه ابوالقاسم‏ نخستين كنيه‏اش «ابوالقاسم» بود كه او به عصمت حق معصوم بود و ديگر راه يافتگان به سر منزل نجات، به دامان ارشاد او عاصم. پيش از بعثت، خدايش پسرى قاسم نام عنايت فرمود كه قبل از هجرت هم در مكّه كه مولدش بود، چون اجل فراز آمد و وقت در رسيد، به سراى جاويد رحلت نمود، از اين رهگذر كنيه مشهور سيّد كاينات و مفخر موجودات در عالم صورت نيز صورت گرفت، ولى اين كنيه كريم را همچون ساير عناوين، آن حضرت عظيم در موقع معنى، وقعى رفيع و منزلتى منيع است. بنياد رحمتش چنين خواست كه بى هيچ كم و كاست، اين عبد الهى، از عنايات نامتناهى بهره بر گيرد و با آن كه در رواق عظمت حق- تعالى شأنه و تقدّست أسماؤه- عبدى افتاده و در عين حال به جان حق شناسى بصير است، آن مولاى كبير را نايبى باشد بر حق در ميان خلق. از خداى همى گيرد و فيض فايض آن بارگاه جلال را به يكايك آفريدگان و جميع مخلوق آن صاحب اكرام و ذوالجلال همى دهد. درى است از خلوت خداى اكرم بر جمله ما سوا- اعمّ از عالم و آدم- گشاده و سرپرستى است پرستار و دوستدار كه به رهنمونى و روشنگرى آمادگان جهان هستى بر پاى كرامت ايستاده، دست رأفت بر سر خلعت يافتگان حوزه خلقت نهاده و بهره شايسته هر كس را به سزاوارى تمام داده كه خدايش چنين خواسته و از آنگاه كه مشيّت سراسر حكمتش اقتضا كرده و بدين اعلا مقام ساخته و براى اين والا منزلت پرداخته است. به همين گونه‏اند پيامبران و اولياى حق عموماً و پيامبر ما و اوصياى او عليهم السلام خصوصاً كه چون ساير خلق را تاب آن درياى اعظم نباشد واسطه گردند فيض بخشى فياضّ على الإطلاق را، بدان قِسم كه ابرى بر آمده از درياى محيط واسطه خرّمى سواحل دل‏ها و سرسبزى جزاير جان‏ها را، چه اين كاروانسالار قافله هدايت و ساير كاروانيان پى سپار به دنبال او كه جملگى دوستان حقّند وهاديان خلق و به همراه خويش گران‏بار بارها از ارشاد و هدايت و انعام و رحمت آماده دارند به نايبى خدا، بندگان شايسته او را بدان موقف كه سزاست مى‏رسانند و بدان مرتبت كه رواست فايز مى‏گردانند و حق طلبان خدا پرست را قرب كعبه حقيقت و وصل آستان دولت، نصيب فرمايند. خاتم الأنبياءْ رسول انام اشرف كاينات مير همام‏ سند اصفيا شهِ لَوْلاك سرور اوليا نبىّ عظام‏ عقل كل هادى سبل احمد مالك ملك ايزد علّام‏ منبع فيض و منشأ هستى نور افلاك و مخزن اكرام‏ از وجودش وجود موجودات هم طفيلش سپهر نيلى فام از ضيايش فروغ شمس و قمر و زعطايش بهشت دار سلام‏ دين او گشت ناسخ اديان‏ شد رسالت بر آن جناب تمام‏ صلوات و درود بى پايان ‏باد بر مصطفى و آلْ مدام‏ 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 135 دعای #دوم #دعا_دوم_1 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2