eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
سلسله مباحث علیه السلام در ◀️ با کسي که غيبت شما را کرده، به وسيله ذکر خير جوابش را بدهيد 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_020 https://eitaa.com/sahife2/5217 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ نتیجه مال غصبى فَقَالَ (علیه السلام): الْحَجَرُ الْغَصِيبُ فِي الدَّارِ، رَهْنٌ عَلَى خَرَابِهَا. امام علی علیه السلام : سنگ غصبى در بناى خانه، مايه ويران شدن آن است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ سنگ غصبى خانه خرابت مى كند: 📜 امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه، آینده شوم بناهایى را بیان مى کند که با وسائل غصبى ساخته شوند، مى فرماید: «سنگ غصبى در بناى خانه گروگان ویرانى آن است»; (الْحَجَرُ الْغَصِیبُ فِی الدَّارِ رَهْنٌ عَلَى خَرَابِهَا). اشاره به این که همان گونه که «رهن» و گروگان، سبب مى شود انسان، مطالباتش را وصول کند، سنگ غصبى هم سبب مى شود که ویرانى براى خانه وصول شود. مرحوم مغنیة در کتاب فى ظلال نهج البلاغه در شرح این کلام حکیمانه مى گوید: کسى که بنایى کند یا چیزى در اختیار بگیرد یا بخورد یا بنوشد یا به هر صورتى، از اموال دیگران (بدون رضاى آنها) بهره گیرد، سرانجام کارش وبال و خسران است، هرچند این زیان پس از مدتى صورت گیرد و اگر کسى بپرسد این آسمان خراش هایى که از خون ملت هاى بى گناه بنا شده و محکم در جاى خود ایستاده و ویران نمى شود چگونه است؟ در پاسخ آنها مى گوییم: اگر اینها ویران نشود بناکننده آنها به زودى آنها را ترک گفته و به قبور تاریک و متعفنى پناه مى برند... اضافه بر این، بناى راسخ، همان وجدان پاک و روح آرامى است که انسان بدون هرگونه نگرانى زندگى کند. (آیا بانیان آنها چنین اند؟ قطعاً نیستند). مرحوم طبرسى در مجمع البیان از ابن عباس نقل مى کند که مى گوید: من از قرآن به خوبى استفاه کرده ام که ظلم و ستم خانه ها را ویران مى سازد. سپس به آیه شریفه سوره «نمل» تمسک مى کند که مى فرماید: «(فَتِلْکَ بُیُوتُهُمْ خَاوِیَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِى ذَلِکَ لاَیَةً لِّقَوْم یَعْلَمُونَ); این خانه هاى آنهاست در حالى که به خاطر ظلم و ستمشان فرو ریخته; و در این نشانه روشنى است براى کسانى که آگاهند». مرحوم سید رضى در ذیل این کلام شریف مى گوید: «این سخن از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز نقل شده و جاى تعجب نیست که هر دو کلام مانند هم باشند; زیرا هر دو از یک محل سرچشمه گرفته و ریزش هر دو از یک دلو بوده است»; (قالَ الرَّضِیُ وَیُروى هذَا الْکَلامُ عَنِ النَّبِی(صلى الله علیه وآله) وَلا عَجَبَ أَنْ یَشْتَبِهَ الْکَلامانِ لاَِنَّ مُسْتَقاهُما مِنْ قَلیب وَمَفْرَغَهُما مِنْ ذَنُوب). «مُسْتَقى» به معناى محل سیراب شدن است «قلیب» (بر وزن صلیب) به معناى چاه و در اینجا کنایه از سرچشمه است و «مفروغ» (مفرغ) به معناى محل ریزش است و «ذَنوب» بر وزن (قبول) به دلو بزرگ گفته مى شود. مرحوم دیلمى از علماى قرن نهم در کتاب ارشاد القلوب خود حدیث را به این صورت از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل کرده است: «خَمْسُ کَلِمات فِی التَّوْراةِ وَیَنْبَغی أَنْ تُکْتَبَ بِماءِ الذَّهَبِ أَوَّلُها حَجَرُ الْغَصْبِ فِی الدّارِ رَهْنٌ عَلى خَرابِها وَالْغالِبُ بِالظُّلْمِ هُوَ الْمَغْلُوبُ وَما ظَفَرَ مَنْ ظَفَرَ الاْثْمُ بِهِ وَمَنْ أَقَلَّ حَقَّ اللهِ عَلَیْکَ أنْ لا تَسْتَعینَ بِنِعَمِهِ عَلى مَعاصِیهِ وَوَجْهُکَ ماءٌ جامِدٌ یَقْطُرُ عِنْدَ السُّؤالِ فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تَقْطُرُهُ; پنج جمله در تورات آمده است که سزاوار است با آب طلا نوشته شود: نخستین آنها این است که سنگ غصبى در بناى خانه گروگان ویرانى آن است و آن کس که با ظلم غلبه مى کند در حقیقت مغلوب و شکست خورده است و کسى که از طریق گناه پیروز شود در واقع پیروز نشده است و کمترین حق خداوند بر تو این است که از نعمت هاى او براى معصیتش کمک نگیرید و آبروى تو همچون آب منجمدى است که تقاضا آن را آب مى کند مراقب باش نزد چه کسى آن را آب مى کنى». در حدیث دیگرى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «اتَّقُوا الْحَرامَ فِی الْبُنْیانِ فَاِنَّهُ أساسُ الْخَرابِ; از به کار گرفتن اشیاى حرام در بناها بپرهیزید که سبب خرابى آن خواهد شد» خداوندا توفیق پیروى از این کلمات دلنشین و حکمت آموز و به کار بستن آنها را در زندگى به همه ما مرحمت فرما تا راه بهتر زیستن را بیابیم و از آن به مقصد برسیم. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلَنْ تَرْضَى‏ عَنْكَ الْيَهُودَ وَلاَ النَّصَرى‏ حَتَّى‏ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إنَّ هُدَى‏ اللَّهِ هُوَ الهُدَى‏ وَلَئِنْ اتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَالَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيّ وَلاَ نَصِيرٍ (اى پیامبر!) هرگز یهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد تا (آنكه تسلیم خواسته آنان شوى و) از آئین آنان پیروى كنى. بگو: هدایت تنها هدایت الهى است، و اگر از هوى و هوسهاى آنها پیروى كنى، بعد از آنكه علم (وحى الهى) نزد تو آمد، هیچ سرور و یاورى از ناحیه خداوند براى تو نخواهد بود. 🔴 ، به كم راضى نیست. فقط با سقوط كامل و محو مكتب و متلاشى شدن اهداف شما راضى مى‌شود. «لن ترضى عنك...» 🔴 اگر مسلمانان مشاهده كردند كه كفّار از دین آنان راضى هستند، باید در دیندارى خود تردید نمایند. دیندارى كافرپسند، همان كفر است. «لن ترضى... حتّى تتّبع ملّتهم» ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
چرا غرور ? انسان با سه چیز مغرور میشود؛ 1- نام بزرگ 2- خانه بزرگ 3- لباس فاخر اما افسوس که بعد از مرگ؛ 1- نامش… مرحوم 2- خانه اش… قبر 3- لباسش… کفن بر چرخ فلک مناز که کمر شکن است بر رنگ لباس مناز که آخر کفن است مغرور مشو که زندگی چند روز است در زیرِ زمین شاه و گدا یک رقم است… ✳️ ای که دایم به خویش مغروری گر تو را عشق نیست معذوری گرد دیوانگان عشق مگرد که به عقل عقیله مشهوری مستی عشق نیست در سر تو رو که تو مست آب انگوری روی زرد است و آه دردآلود عاشقان را دوای رنجوری بگذر از نام و ننگ خود ساغر می‌طلب که مخموری 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
ای که دایم به خویش مغروری گر تو راعشق نیست معذوری معنی بیت: ای که مدام به رفتارها وکردارخویش(پرهیزگاریها وتزکیه ی نفس ِ ظاهری خویش) مغرورهستی ومی نازی بدان که تازمانی که عشق راقبول نکنی ودرطریق عشق گام نگذاری همینطور دردام غرور وتکبّر گرفتارخواهی ماند. باتوجّه به اینکه توازعشق گریزانی،عذرتو پذیرفتنیست که اینچنین مغرور و خودپسندباشی! تنها عشق است که آدمی راازبندِغرورومنیّت وکِبر وناز رهایی می بخشد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
«1» يَا مَنْ لَا تَنْقَضِي عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاحْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِي عَظَمَتِكَ «2» وَيَا مَنْ لَا تَنْتَهِي مُدَّةُ مُلْكِهِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنْ نَقِمَتِكَ‏ اى آن كه، شگفتى‏هاى عظمتش به پايان نمى‏رسد! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را از سركشى و ستيزگى در برابر بزرگيت، حايل و مانع باش. و اى آن كه دوران فرمان‏رواييش به نهايت نمى‏رسد! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و ما را از مجازاتت رهايى بخش. 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
در جملات زيبا و ملكوتى این عبارت دعای 5 صحیفه سجادیه به چند مسأله بسيار مهم اشاره شده است: 1- عجايب عظمت حق. 2- انحراف در اعتقاد به عظمت. 3- بى‏نهايت بودن قدرت حضرت حقّ. 4- رهايى از ننگ دنيا و عذاب آخرت. 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
تبیین لینک زیر https://eitaa.com/sahife2/40226 1- ‏ قسمت 1 🔴 اهل فن، عجايب عظمت حضرت محبوب را به دوگونه معنا كرده‏اند: اوّل: كمال ذات، بلندى شأن، بزرگى قدرت، كمال شرف، شدّت بى‏نيازى از خلق، نهايت احتياج مخلوقات به او، دوام سلطنت و جريان ابدى حكومت بر ماسوا، كه او مبدأ مقام هر صاحب مقام، و منتهاى سلطنت هر صاحب سلطنت ، و قدرت هر صاحب قدرت است. شأنى ارفع از شأن او و سلطنتى اعظم از سلطنت او و مقامى مافوق او ازلًا و ابداً وجود ندارد. دوّم: كيفيّت و كميّت آفرينش موجودات و مخلوقات شگفت آور، كه هر يك از آنها كمال عظمت خالق خود را مى‏نمايانند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 136 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 2 🔴 عظمت حق از زبان قرآن مجيد به ذكر تمام آيات كتاب حق و تفسير و توضيح هر يك در زمينه عظمت حق كه تصورش براى هيچ قدرتى ممكن نيست احتياجى نمى‏بينم. به چند آيه به عنوان نمونه اكتفا مى‏نمايم، باشد كه نور اين آيات دور نمايى از عظمت حضرت ربّ العزّه را به ما بنماياند. اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى‏ كُلِّ شَي‏ءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَي‏ءٍ عِلْمَاً خداست كه هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد. همواره فرمان او در ميان آنها نازل مى‏شود تا بدانيد كه خدا بر هر كارى تواناست و اين كه يقيناً علم خدا به همه چيز احاطه دارد. مفسّران متخصّص براساس ششمين آيه سوره مباركه صافّات كه مى‏فرمايد: إِنَّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ همانا ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستيم. مى‏گويند: آنچه ما مى‏بينيم و دانش بشر تاكنون به آن رسيده تماماً در رابطه با آسمان اوّل است، و ماوراى اين همه ثوابت و سيارات كه هنوز عددش بر كسى معلوم نيست، شش جهان ديگر وجود دارد كه از دسترس دانش ما بيرون است. درباره هفت زمين هم نظر بسيارى از محقّقان همان نظر آنان در مسأله هفت آسمان است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 136 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 3 🔴 علم محدود بشر مسأله خلقت و آفرينش، مسأله بهت آورى است. دست دانش گر چه به اوج كمال برسد از احاطه به اوضاع هستى، كوتاه خواهد بود. در اين زمينه به دو آيه از قرآن مجيد توجه نماييد: وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا و از تو درباره روح مى‏پرسند، بگو: روح از امر پروردگار من است، و از دانش و علم جز اندكى به شما نداده‏اند. در روايتى از حضرت صادق عليه السلام نقل شده: دانش بيست و هفت حرف است و مجموع آنچه پيامبران آورده‏اند دو حرف است و مردم تا آن روز بيش از آن دو حرف را نمى‏دانند و چون قائم قيام كند بيست و پنج حرف بقيه را برون آورده و در ميان مردم منتشر مى‏سازد و بدين سان مجموع بيست و هفت جزء دانش را نشر مى‏دهد! تازه بقيّه علمى كه امام عصر آشكار مى‏كند، همه علم نيست، كه همه علم نزد خداوند است و بس: وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيرٌ حَكِيمٌ اگر [براى نوشتن و ثبت كردن كلمات خدا كه در حقيقت مخلوقات او هستند] آنچه درخت در زمين است قلم باشد و دريا [مركب‏] و هفت درياى ديگر آن را پس از پايان يافتنش مدد رسانند، كلمات خدا پايان نپذيرد؛ يقيناً خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 136 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 4 🔴 كرات مشابه كره زمين‏ دانشمندان فلكى مى‏گويند: كراتى كه مشابه كره زمين بر گرد خورشيدها در اين جهان بزرگ گردش مى‏كند حداقل سيصد ميليون كره است. ونيز تأكيد مى‏كنند كه در كهكشانى كه منظومه شمسى جزء آن است، ميليون‏ها ميليون كره وجود دارد كه در شرايطى مشابه كره زمين قرار گرفته. و اين همه گوشه‏اى از قدرت و احاطه و علم حضرت اوست! اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: لَهذِهِ النُّجُومُ الَّتى فِى السَّماءِ مَدائِنُ مِثْلُ الْمَدائِنِ الَّتى فِى الأرْضِ. اين ستارگانى كه در آسمان است شهرهايى همچون شهرهاى روى زمين هستند. وَلِلّهِ مَا فِي السَّماوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ مُحِيطاً و آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست؛ و خدا همواره بر هر چيزى احاطه دارد. وَلِلّهِ مُلْكُ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَاللّهُ عَلَى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ و مالكيّت و فرمانروايى آسمان‏ها و زمين و آنچه ميان آن دو قرار دارد، فقط در سيطره خداست، هر چه را بخواهد مى‏آفريند، و خدا بر هر كارى تواناست. وَهُوَ اللّهُ فِي السَّماوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ و او در آسمان‏ها و در زمين، خداست كه نهان و آشكار شما را مى‏داند، و نيز به آنچه [از خير و شر] به دست مى‏آوريد، آگاه است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 136 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 5 🔴 ‏ 1 در خطبه 49 «نهج البلاغه» حضرت مولى الموحّدين عليه السلام آمده: ستايش خداوندى را، كه به همه امور پنهانى داناست، و نشانه‏هاى آشكار بر وجودش دلالت دارد، و به ديده بينا درنيايد. چشمى كه او را نديده انكارش نمى‏كند، و دل كسى كه وجودش را باور كرده به كُنه ذاتش نمى‏رسد. در برترى از همه چيز پيش گرفته، و چيزى از او برتر نيست، به هر چيزى نزديك است و چيزى نزديك‏تر از او نيست. نه برترى مقامش او را از مخلوقات دور نموده، و نه نزديكى او به موجودات موجب مساوى بودنش با آنها در مكان گشته. عقلها را بر بيان حدود صفتش آگاه نكرده، و آنها را از معرفت لازم در باره وجودش باز نداشته. او خدايى است كه آثار هستى اقرار قلبى منكرش را گواهى مى‏دهد. خدا از آنچه تشبيه كنندگانش به موجودات مى‏گويند و از اوهام منكراتش بسى بالاتر است. در خطبه 64 مى‏فرمايد: موجودات را نه براى تقويت سلطنت خود آفريد، و نه به خاطر ترس از حوادث روزگار، و نه براى كمك گرفتن در دفع همتاى پرخاشگر، و نه براى به دست آوردن نيرو براى پيكار با شريك پر نخوت و مخالف گردنكش، بلكه همه آفريده‏ها پرورده شده و بندگانى ذليل و خوارند. در اشيا حلول ننموده تا گفته شود خدا در آنهاست. آفريدن موجودات و تدبير وضع آنان او را خسته و درمانده نكرده، و نسبت به آنچه آفريده عجزى به او دست نداده، و در آنچه حكم داده و مقدّر نموده اشتباهى بر او وارد نگشته، بلكه كارش كارى است استوار، و علمى است محكم، و امرى است قطعى. بندگان با وجود خشمش به او اميدوار، و با وجود نعمت‏هايش از او هراسانند. در خطبه 82 مى‏فرمايد: ستايش خدا را كه به قدرتش از همه چيز برتر، و به احسانش به همه چيز نزديك است. بخشنده هر سود و فضل، و برطرف كننده هر بلاى عظيم و شدت است. او را بر كَرَمهاى پى درپى، و نعمت‏هاى فراوان و كاملش سپاس مى‏گويم، و به او ايمان مى‏آورم كه اول است و ابتدا كننده آفرينش، و از او هدايت مى‏خواهم كه نزديك است و هدايت كننده، و از او كمك مى‏طلبم كه چيره است و توانا. در خطبه 89 مى‏فرمايد: اوست خدايى كه عذابش در عين وسعت رحمت، بر دشمنانش شديد است، و رحمتش در عين سختى عذابش بر عاشقانش گسترده است. به هر كه بخواهد بر او غلبه كند مسلّط است، و درهم كوبنده مخالف خود است، و خواركننده كسى است كه با او درگيرى نمايند، و غالب بر هر كه با او دشمنى ورزد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 140 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 5 🔴 ‏ 2 در خطبه 90 مى‏فرمايد: ستايش خدا را كه امساك و نپرداختن بر ثروتش اضافه نمى‏كند، و عطا و بخشش تهيدستش نمى‏نمايد؛ زيرا هر بخشنده‏اى جز او ثروتش كم مى‏شود، و هر منع كننده‏اى جز او شايسته مذمّت است. اوست بخشنده انواع نعمت‏ها، و فراوانى بهره‏ها و نصيب‏ها. جميع آفريده‏ها روزى خوار اويند، رزق همه را ضمانت كرده، و قوت و توشه آنان را مقدّر نموده، و راه روشنش را به رغبت كنندگان و خواهندگان آنچه نزد اوست نشان داده، اين طور نيست كه جود و بخشش او در آنجا كه از او بخواهند بيشتر از آنجا باشد كه از او نخواهند. همان اولى است كه براى اوليّتش قبلى نبوده تا پيش از او چيزى باشد، و آخرى است كه براى آخريتش بعدى نيست تا موجودى پس از او باشد، و مردمك ديده‏ها را از ديدن و دركش باز داشت. نه زمان بر او مى‏گذرد تا از گذر زمان حالش دگرگون شود، و نه در مكانى است كه انتقال برايش صورت‏ بگيرد. اگر آنچه را كه معادن كوهها نفس زنان بيرون مى‏ريزند، و صدف‏هاى دريا خنده‏كنندگان ظاهر مى‏سازند، از نقره خالص و طلاى ناب، و درّ منثور و خوشه مرجان، همه و همه را ببخشد در جود و سخايش اثر نگذارد، و وسعت نعمتش را پايان ندهد، و از ذخاير نعمت‏ها آن‏قدر نزد او هست كه با خواسته‏هاى بندگان تمام نشود؛ زيرا او بخشنده‏اى است كه درخواست خواهندگان از او نمى‏كاهد، و اصرار و دعاى اصرار كنندگان او را بخيل ننمايد. اى پرستش كننده، به دقّت بنگر، آنچه را قرآن از صفات خدا تو را به آن راهنمايى مى‏كند پيروى كن، و از نور هدايت قرآن بهره‏مند شو. و آنچه را كه شيطان تو را به ياد گرفتن آن واداشته از آنچه كه در قرآن بر تو لازم نگشته، و در سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام اثرى نيامده، علمش را به خداى سبحان واگذار، كه نهايت حق خداوند بر تو همين است. و آگاه باش كه استواران در دانش آنانند كه خداوند آنان را با اقرار به كلّ آنچه از آنها پنهان است و تفسيرش براى آنان روشن نيست، از ورود در ابواب و سراپرده‏هاى اسرار پنهانى بى‏نياز فرموده، و اعترافشان را به ناتوانى از رسيدن به آنچه كه داشتن آنها به آن احاطه ندارد ستوده، و ترك تعمّق آنان را در چيزى كه بحث از حقيقت آن را امر نفرموده استوارى در علم ناميده. پس به همان اندازه كه خداوند دانستن آن را مجاز دانسته اكتفا كن، و عظمت خداوندى را با ترازوى عقلت اندازه مگير، كه دچار هلاكت خواهى شد. او توانايى است كه اگر همه اوهام براى شناخت نهايت قدرتش پيشرفت كنند، و انديشه‏هاى به دور از وساوس شيطانى بخواهند اعماق غيوب ملكوتش را دريابند، و دل‏ها براى به دست آوردن چگونگى صفاتش عاشقانه بكوشند، و عقل‏ها را در نهايت دقّت در آنجا كه به درك صفاتش نمى‏رسند به شناخت‏ ذاتش برخيزند، همه و همه را پس زده در حالى كه آنها همه راهها و تاريكى‏هاى عوالم غيب را سير كرده، براى خلاص خود روى به درگاه او آورده‏اند، عاقبت از اين راه برگشته در حالى كه اعتراف دارند به اين كه با پيمودن راه و بى‏راه، رسيدن به عمق معرفتش ميسّر نيست، و هيچ خاطره‏اى براى اندازه زدن جلال عزّتش، بر قلب انديشمندان خطور نمى‏كند. خدايى كه آفريده‏ها را به وجود آورد بدون اين كه از نقشه ديگرى اقتباس نمايد، يا در به وجود آوردن آنها از به وجود آورنده‏اى پيش از خود الگو بردارد. و به اندازه‏اى از ملكوت قدرتش، و از شگفتى‏هايى كه آثار حكمتش گوياى آن است، و از اعتراف نياز خلق به آنچه كه با قدرتش آن را حفظ مى‏كند به ما ارائه فرموده كه ما را به قيام دليل قطعى بر معرفت و شناختش راهنمايى نموده است. در ساخته‏هاى بديعش آثار صنع، و نشانه‏هاى حكمتش آشكار است، از اين رو آنچه آفريده حجّت و دليلى بر وجود اوست، و اگر موجودى بى‏زبان باشد تدبير او در وجود آن موجود برهان گويايى بر وجود او، و دليلى محكم بر آفرينندگى ذات پاك اوست. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 140 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ قسمت 5 🔴 3 در خطبه 108 مى‏فرمايد: همه چيز فروتن براى او، و هر چيزى قائم به اوست. ثروت هر نيازمند، و عزت هر ذليل، و قدرت هر ناتوان، و پناهگاه هر ستم رسيده است. سخن هر سخنگو را مى‏شنود، باطن هر خاموش را مى‏داند، روزى هر زنده‏اى به عهده اوست، و بازگشت هر كه بميرد به جانب او. ديده‏ها تو را نديده تا از تو خبر دهند، بلكه پيش از وصف كنندگان از آفريده‏هايت بوده‏اى. موجودات را براى ترس از تنهايى نيافريدى، و براى دريافت منفعت به كار نگرفتى، به دنبال هر كه باشى از تو پيش نيفتد، و آن را كه بگيرى از چنگ تو بيرون نرود، عاصى از سلطنت كم نمى‏كند، و مطيع به حكومتت اضافه نخواهد كرد، آن كه از حكم تو خشمناك است قدرت برگرداندن فرمانت را ندارد، و هر كه از فرمانت روى گرداند از تو بى‏نياز نمى‏شود. به نزدت هر نهانى آشكار است، و هر غيبى در پيشگاهت حاضر است. تو ابدى هستى بنابراين زمانى برايت نيست، و تو منتهاى هر چيز هستى از اين رو گريزى از تو نيست، و تو ميعادگاهى كه نجاتى از تو جز به تو نيست. مهار هر جنبنده‏اى در كف تو، و بازگشت هر انسانى به سوى توست. منزّهى از هر عيب، چه بزرگ است شأن تو! منزّهى، چه عظيم است آنچه از مخلوقاتت مى‏بينم، و چه كوچك است عظمت آن در كنار قدرت تو! و چه دهشت آور است آنچه از ملكوت تو مشاهده مى‏نماييم! و چه اندازه حقير است آنچه ديده مى‏شود، در برابر آنچه از سلطنت تو براى ما ناپيداست! نعمت‏هايت در اين دنيا چه گسترده و فراوان است! و با اين حال در برابر نعمت آخرتت چه كوچك است! در خطبه 133 مى‏فرمايد: دنيا و آخرت با مهارهاى خود فرمانبردار اويند، و آسمان‏ها و زمين‏ها كليد خود را تسليم او كنند، درختان سرسبز در صبح و شام براى او سجده آرند، و از شاخه‏هاى خرّم خود براى او آتش روشن افروزند، و به فرمان او ميوه‏هاى رسيده و قابل خوردن آورند. در خطبه 159 مى‏فرمايد: خداوندا، تو را سپاس بر آنچه مى‏گيرى و بر آنچه مى‏بخشى، و تو را سپاس بر عافيت و بر بيمارى و بلا، سپاسى كه پسنديده‏ترين و محبوب‏ترين و برترين سپاس به سويت و در پيشگاهت باشد. سپاسى كه تمام فضاى آفرينشت را پر كند، و تا جايى كه اراده كنى برسد. سپاسى كه از قبول رحمتت محجوب نشود، و از رسيدن به محضرت قاصر نباشد. سپاسى كه عددش به پايان نرسد، و پشتوانه‏اش فانى نگردد. ما كُنه عظمتت را نمى‏دانيم، جز اين كه مى‏دانيم تو زنده و قائم به ذاتى، چرت و خواب تو را نمى‏گيرد. هيچ نظرى به تو نمى‏رسد، و ديده‏اى تو را درك نمى‏كند. تو ديده‏ها را درك كرده و اعمال را شماره نموده، و مهار حيات همگان را به دست دارى و آنچه از آفريده‏هاى تو مى‏بينيم، و از آثار قدرتت به شگفتى مى‏آييم، و آنچه از عظمت قدرت تو وصف مى‏كنيم چه قدر و منزلتى دارند؟ حال آن كه آنچه از ما پوشيده است، و ديده ما از ديدنش قاصر است، و عقول ما به درك آن نمى‏رسد، و پرده‏هاى غيب بين ما و آنها حايل شده بسى عظيم‏تر است! از اين رو هر كه دلش را از هر چيز فارغ كند، و انديشه‏اش را به كار گيرد تا بداند چگونه عرشت را به پا داشته اى، و چگونه موجودات را آفريده‏اى، و چسان كرات را در هوا معلّق‏ نموده‏اى، و چگونه زمين را بر امواج آب گسترانده‏اى، ديده‏اش وامانده، عقلش قرين شكست، و گوشش حيران، و فكرش سرگردان مى‏شود. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 140 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
من به شما عزیزان توصیه میکنم که با صحیفه‌ی سجادیه بگیرید، دعای صحیفه‌ی سجادیه را مکرر در مکرر بخوانید. این دعای پنجم صحیفه‌ی سجادیه مال ماست. ◀️ کانال 🆔 @sahife2
👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2