eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «2» اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ .. وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، وَ تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، وَ إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، وَ اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ . خدايا! به تو پناه مى‏آوريم، از … و پیروی هوای نفس مخالفت هدایت و خواب غفلت‌ و انجام کار سخت و پرمشقت و " برتری دادن و گزینش باطل بر حق" و ‌ و کوچک شمردن نافرمانی و گناه و سنگین دانستن طاعت. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در اشتیاق به مغفرت از طرف خدا (درخواست و ) : »1 »اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست ، و راه ما را به جانب توبه كه محبوب توست تغيير ده، و وجودمان را از و پافشارى بر كه مورد نفرت توست، دور ساز. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 1 ✳️ در روايات آمده است كه: بر گناه و معصيت اصرار نورزيد كه اصرار و پافشارى بر گناه، خود گناه ديگرى است و حتى اصرار بر صغيره، صغيره بودن را از حالت صغيره مى‏اندازد. حضرت صادق عليه السلام فرمود: لاصَغيرَةَ مَعَ الْإِصْرارِ وَلا كَبيرَةَ مَعَ الْاسْتِغْفارِ. اصرار و پافشارى بر گناه صغيره معنا ندارد، وبا طلب مغفرت از حضرت حق كبيره‏اى برجا نماند. عَنْ أبى جَعْفرٍ عليه السلام فى قَوْلِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ: وَلَمْ يُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ» «آل عمران 135» قالَ: الْإصْرارُ هُوَ أنْ يُذْنِبَ الذَّنْبَ فَلا يَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَلايُحَدِّثَ‏ نَفْسَهُ بِتَوْبَةٍ، فَذلِكَ الْإصْرارُ. حضرت باقر عليه السلام در توضيح كلمه وَ لَمْ يُصِرُّوا فرمودند: اصرار بر گناه اين است كه كسى گناهى كند و از خداوند آمرزش نخواهد و همچنين در انديشه توبه وبازگشت به حق هم نباشد، اين است اصرار ورزيدن بر گناه. ابوبصير مى‏گويد: از حضرت صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: لا وَ اللّهِ لايَقْبَلُ اللّهُ شَيْئاً مِنْ طاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرارِ عَلى شَىْ‏ءٍ مِنْ مَعاصيِه. نه، به خدا سوگند كه خدا هيچ طاعتى را با اصرار بر هر گناهى كه باشد قبول نكند. كسى كه بر گناه صغيره‏اى اصرار ورزد، مثل مردى كه هميشه جامه ابريشم بپوشد، يا دائم به طلا زينت كند، يا هر روز چشم به نامحرم دوزد، گناهش كبيره محسوب شود و آثار و عذاب گناه كبيره بر آن مترتب گردد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 241 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 ✳️ شهيد رحمه الله فرموده است: «عزم بر تكرار گناه هم به منزله اصرار است. و توبه و استغفار، گناه كبيره و صغيره را محو كرده، باقى نگذارد، ولى اعمال صالحه مانند وضو و نماز و روزه گناه صغيره را جبران كند». پافشارى بر گناه، ريشه گناه خواهى را در سرزمين قلب محكم خواهد كرد، آن چنانكه با توبه؛ قلع و قمع كردن ريشه، كار بسيار سختى خواهد بود. توفيق نداشتن در بسيارى از گناهكاران براى بازگشت به حق و جبران مافات، معلول همين پافشارى بر گناه بوده است. اصرار ورزى بر گناه حتى باعث تكذيب حقايق و انكار واقعيّت‏هاى مسلّم هستى مى‏گردد: ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّوأى‏ أنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُونَ» «روم 10» آن گاه بدترين سرانجام، سرانجام كسانى بود كه مرتكب زشتى شدند به سبب‏ اين كه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره مى‏گرفتند. وقتى معصيت فراوان شد و عاصى بر گناه و خطا اصرار ورزيد، دل تاريك مى‏شود و نور حق درقلب به خاموشى مى‏گرايد، آنگاه نوبت استهزاى به حق و تكذيب آيات خداوند در مى‏رسد. قرآن مجيد آمرزش گناه و مغفرت حق را نسبت به معصيت، مشروط به ترك اصرار نموده: وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللّهَ فَأسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَى‏ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ* أُولئِكَ جَزَاؤُهُم مَغْفِرَةٌ مِن رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ» و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‏اند، پا فشارى نمى‏كنند؛* پاداش آنان آمرزشى است از سوى پروردگارشان، و بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است، در آن جاودانه‏اند؛ و پاداش عمل كنندگان، نيكوست. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 241 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 اللَّهُمَّ .. و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ خدایا وجودمان را از و پافشارى بر كه مورد نفرت توست، دور ساز ❇️ " بر گناه به دو معنیِ تکرار گناه و ارتکاب گناه (حتی یک بار) بدون اراده بر توبه از آن به کار می رود که از آن به اصرار بر ذنب و اصرار بر معاصی نیز تعبیر می شود." (بیشتر بدانید) ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«13» عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ‏ وَ أَنَّ احْتِمَالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ لَا يَتَكَأَّدُكَ وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ مَنْ تَرَكَ الاسْتِكْبَارَ عَلَيْكَ وَ جَانَبَ الْإِصْرَارَ وَ لَزِمَ الاسْتِغْفَارَ «14» وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنْ أَنْ أَسْتَكْبِرَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ‏ خداوندا دانايم به اين كه گذشت از گناه بزرگ، در نظرت بزرگ نمى‏آيد، و بخشيدن معصيت گران بر تو سخت نمى‏باشد. و تحمل جنايات زشت و ناپسند كه از مردم بدكار صادر مى‏شود، تو را به مشقت و زحمت نمى‏اندازد. و آگاهم به اين كه محبوب ‏ترين بندگانت نزد تو كسى است كه از سركشى و تكبر نسبت به تو دست بردارد، و از ‏ اجتناب كند و را بر خود واجب بداند. من از اين كه در برابر تو سركشى كنم بيزارم، و از اين كه بر گناه پافشارى ورزم، به تو پناه مى‏آورم، و نسبت به آنچه كوتاهى كردم، از تو آمرزش مى‏خواهم، و بر آنچه از انجامش عاجزم، از تو يارى مى‏طلبم. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 ‏ 1 ❇️ در نگاه امیرالمؤمنین(ع) اصرار بر گناه، چشم "حقیقت‌بین" را کور می‌کند؛ آن چشم محاسبه‌ گری که آینده‌ و قیامت را باید ببیند با تکرار گناه کور می‌شود. شناخت حق از جنس نور است چنانكه اميرمؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد: المَعْرِفَةُ نُورُ الْقَلْبِ. شناخت؛ روشنى دل است. بر اين پايه براى رسيدن به آن بايد موانع رسيدن و نزديك شدن به نور را از ميان برداشت. هر گاه پرده‏هاى شناخت مبدأ هستى كنار برود، روشنى دانش و سپيده حق در دل انسان جلوه‏گر مى‏شود، سپس حُبّ و قُرب به حق پيدا مى‏گردد. هر گاه عشق پديد آمد، آتش آن رفته رفته بنده را در حق فانى مى‏سازد و او را به قرب حق و مقام بندگى مى‏رساند. پس حقيقت آزادى، آزادى از خود و تعلقات آن است. چنانكه مولا على عليه السلام فرمود: مَنْ تَرَكَ الشَّهَواتِ كانَ حُرّاً. كسى كه خواهش‏هاى نفسانى را رها سازد، آزاده است. به عبارت ديگر كسى از هواى نفس آزاد نمى‏شود، مگر آن كه به شناخت دوست برسد و دوستى خداوند آتشى است كه از چيزى گذر نمى‏كند مگر آن كه او را مى‏سوزاند پس هرگاه محبت خداوند در دلى بيفتد، دلش را از همه سرگرمى‏ها و خواهش‏هاى غير حق رها مى‏سازد و جان را از ياد هر چه دوست نماست؛ خالى مى‏نمايد. از اين رو در پيرامون كلام خداوند كه مى‏فرمايد: دوستان در روز قيامت همه دشمنند، مگر پرهيزگاران؛ امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: لِأَنَّ أَصْلَ الْحُبِّ التَّبَرِّى عَنْ سِوىَ الْمَحْبُوبِ. ريشه و حقيقت دوستى، دورى جستن از هر كس و هر چيزى به غير از معشوق است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 428 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 و أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ خدایا به تو پناه می برم از و پافشارى بر گناه !!! ‏🍀‏ در نگاه امیرالمؤمنین(علیه السلام) ، چشم "حقیقت ‌بین" را کور می‌کند؛ آن چشم محاسبه‌ گری که آینده‌ و قیامت را باید ببیند با تکرار گناه کور می‌شود.» 👤استاد حسین ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«13» عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ‏ وَ أَنَّ احْتِمَالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ لَا يَتَكَأَّدُكَ وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ مَنْ تَرَكَ الاسْتِكْبَارَ عَلَيْكَ وَ جَانَبَ الْإِصْرَارَ وَ لَزِمَ الاسْتِغْفَارَ «14» وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنْ أَنْ أَسْتَكْبِرَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ‏ خداوندا دانايم به اين كه گذشت از گناه بزرگ، در نظرت بزرگ نمى‏آيد، و بخشيدن معصيت گران بر تو سخت نمى‏باشد. و تحمل جنايات زشت و ناپسند كه از مردم بدكار صادر مى‏شود، تو را به مشقت و زحمت نمى‏اندازد. و آگاهم به اين كه محبوب ‏ترين بندگانت نزد تو كسى است كه از سركشى و تكبر نسبت به تو دست بردارد، و از ‏ اجتناب كند و را بر خود واجب بداند. من از اين كه در برابر تو سركشى كنم بيزارم، و از اين كه بر گناه پافشارى ورزم، به تو پناه مى‏آورم، و نسبت به آنچه كوتاهى كردم، از تو آمرزش مى‏خواهم، و بر آنچه از انجامش عاجزم، از تو يارى مى‏طلبم. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 ‏ 2 ❇️ گناه از موانع راه شناخت دوست است چه رسد كه بر عمل آن اصرار ورزد؛ زيرا پافشارى بر ارتكاب جرم علاوه بر اين كه همكارى با شيطان است؛ از يك سو نشانه‏ بالاترين بى‏ادبى به محضر خداوند است؛ زيرا آن پروردگارى كه بر همه اسرار وجودى بندگان گواه است؛ قدرت و اختيار حركت وجود را به انسان بخشيده است. و از سوى ديگر نشانگر اين است كه انسان بى‏خبر از حقيقت خود و خداى خود است نه منظرى مى‏شناسد و نه ناظر را مى‏يابد. پس معناى شناخت حق و عبوديت و حضور را درك نمى‏كند تا با او ارتباط و پيوند ايجاد كند. اگر از نظارت جناب حق تعالى آگاه شود. به آن چنان مراقبه‏اى برسد كه كمترين خطايى از او سر نزد. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله كه گل سرسبد معصومان است هر روز هنگام غروب آفتاب، هفتاد بار استغفار مى‏نمود و مى‏فرمود: إِنَّهُ لَيُغانُ عَلى‏ قَلْبى‏، حَتَّى اسْتَغْفِرَ اللَّهَ فى‏ الْيَوْمِ سَبْعِينَ مَرَّةً. گاهى پرده‏اى رقيق بر قلب من قرار مى‏گيرد؛ تا اين كه من هر روز هفتاد بار از خدا آمرزش مى‏طلبم. رسول عزيز اسلام كه اهل گناه و جرم و خطا نيست اين گونه مى‏انديشد؛ چه رسد به بنده كه اهل عصمت و پرهيز و مراقبه نيست، بايد شبانه روز در حال استغفار و توبه باشد كه نظام حق و حقيقت را با غرور و نافرمانيش دگرگون مى‏سازد. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: الإِسْتِغْفارُ مَعَ الْإِصْرارِ ذُنُوبٌ مُجَدَّدَةٌ. آمرزش خواهى با وجود ادامه دادن گناه، گناهانى تازه‏اند. در حقيقت كسى كه از گناهى طلب بخشش مى‏كند و باز در فرصتى جديد در پى انجام آن است مانند آدمى مسخره كننده است كه پروردگار را به سبكى انگاشته و او را از نگاه بزرگى انداخته است. بنابراين آنان كه اميد بخشش خداوند را دارند نبايد بر خطاها عادت كنند؛ زيرا خداى مهربان هم صبرى دارد كه گاهى لبريز مى‏شود و مى‏فرمايد: وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فحِشَةً أَوْظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى‏ مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ( آل عمران 135) و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‏اند، پا فشارى نمى‏كنند. امام باقر عليه السلام در تفسير آيه فوق و مفهوم اصرار مى‏فرمايد: اصرار بر گناه اين است كه بنده گناه كند و آمرزش نطلبد و در فكر توبه هم نباشد. پس اين پافشارى است. زيرا اصرار بر گناه به معناى ايمن دانستن خويش از عذاب و كيفر خداوند است و تنها زيانكارانند كه خود را از مكر و مهلت خداوند محفوظ مى‏دانند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 428 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 ❇️ امام على عليه السلام مى‏فرمايد: در شگفتم از كسى كه سختى انتقام خداوند را از خود مى‏داند و همچنان بر گناه اصرار مى‏ورزد. بنابراين حضرت نتيجه مى‏گيرد و مى‏فرمايد: أَعْظَمُ الذُّنُوبِ عِنْدَ اللَّهِ ذَنْبٌ أَصَرَّ عَلَيْهِ عامِلُهُ. بزگترين گناه نزد خداوند گناهى است كه مرتكبش بر آن اصرار دارد. حتى اگر از گناه، لذّتى يا شادى روحى يا جسمى به وجود آمد، نبايد سبب آرامش خاطر يا آسايش ظاهر باشد؛ چون سرعت تأثير گناه در وجود آدمى از تأثير برندگى چاقو در گوشت بيشتر است و نشانه‏هاى آن در فرزندان و نسل‏هاى بعد حتى در زمان پيرى نمايان مى‏شود و شخص به بيمارى‏هاى سخت و طاقت فرسا مبتلا مى‏شود كه علاجى به غير از مرگ ندارد. پس اين شادى‏ها و سرگرمى‏هاى دروغين نه تنها مفيد نيست بلكه بسيار ضرر آنها دو چندان است. امام زين العابدين عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: إِيَّاكَ وَ الإِبْتِهاجَ بِالذَّنْبِ، فَإِنَّ الابْتِهاجَ بِهِ أَعْظَمُ مِنْ رُكُوبِهِ. از شادمانى گناه بپرهيز؛ زيرا شاد شدن از گناه در زشتى بزرگتر از ارتكاب آن است. پس اين سفارش حضرت صادق عليه السلام را آويزه گوش جان قرار دهيم كه فرمود: هر گاه آهنگ عمل بدى را داشتى، آن را انجام مده؛ زيرا گاه خداوند بنده را در حال معصيت مى‏بيند. و مى‏فرمايد: به عزّت و جلال خودم سوگند از اين پس هرگز تو را نمى‏بخشم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 428 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 و أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ خدایا من از اين كه در برابر تو بر گناه پافشارى ورزم ، به تو پناه مى‏آورم ‏🍀‏« امام باقر عليه السلام در تفسير آيه " وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فحِشَةً أَوْظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى‏ مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُون‏ " آل عمران 135 مى‏فرمايد: ‏ اين است كه بنده گناه كند و آمرزش نطلبد و در فكر توبه هم نباشد. پس اين پافشارى است. زيرا اصرار بر گناه به معناى ايمن دانستن خويش از عذاب و كيفر خداوند است و تنها زيانكارانند كه خود را از مكر و مهلت خداوند محفوظ مى‏دانند.» 👤استاد حسین ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2