eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆عنایت امام حسین(ع) به ♻️آیت الله العظمی رحمة الله علیه فرمودند: 👌 شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت. پرسیدم: چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟ با لبخند گفت: خیر. سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله بهاییت را نابود کردی؟ گفت: نه. با تعجب پرسیدم: پس راز این مقام چیست؟ جواب داد: هدیه مولایم حسین است! گفتم: چه طور؟ با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم می رفت تشنگی بر من غلبه کرد، سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم: ❤️ « میرزا تقی! دو تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! » از عطش حسین کردم، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد. آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند، امام حسین آمد و گفت: ❤️ « به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی. این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم. » 👈 منبع: کتاب آخرین گفتارها 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 برنامه ی ◀️ نکوهش ترس و حیای بیجا - فَقَالَ (علیه السلام): قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ، وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ؛ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ. - - امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: ترس قرين نوميدى است و شرم و ، موجب محرومى است و فرصت مى گذرد، چونان كه ابرها مى گذرند. فرصتهاى نيكو را غنيمت شمريد. 📜 1da.ir/KByEA 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
🔅 برنامه ی روزانه ❇️ کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست روی تو مگر آینه لطف الهیست حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست نرگس طلبد شیوه چشم تو زهی چشم مسکین خبرش از سر و در دیده نیست از بهر خدا زلف مپیرای که ما را شب نیست که صد عربده با باد صبا نیست بازآی که بی روی تو ای شمع دل افروز در بزم حریفان اثر نور و صفا نیست تیمار غریبان اثر ذکر است جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست دی می‌شد و گفتم صنما عهد به جای آر گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست گر پیر مغان مرشد من شد چه تفاوت در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت با هیچ دلاور سپر تیر قضا نیست در صومعه زاهد و در خلوت صوفی جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست ای چنگ فروبرده به خون دل فکرت مگر از قرآن و خدا نیست 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ روح - بيماريهاى روحى‏ 1 📜 از قديم‏الايام تاكنون بيماريها را بر دو قسم مى‏دانستند: جسمى و روحى . بيماريهاى جسمى عبارت است از اختلالى كه در يكى از اعضاى بدن وارد شود بدون اينكه اختلالى در احساسات و ادراكات پديد آيد، مثل سل مثلًا. بيماريهاى روحى عبارت است از اختلالاتى كه در احساسات يا ادراكات انسان واقع شود و نظم آنها را بر هم مى‏زند، مثل ترسهاى بيجا، يأسهاى بيجا، خجلت و كم‏رويى (خجلت را كه ضعف نفس است نبايد با اشتباه كرد)، عصبانيتهاى بيجا، ميل به انزوا و گوشه‏گيرى، سوءظن و بدگمانى، وسواس، توهمات و تجسمات بيجا. اختلال روحى تا در احساسات است نام جنون ندارد، اما همينكه در ادراكات باشد جنون است. مجانين آنها هستند كه توهمات و تجسمات بيجا دارند. وسواس و همچنين سوءظن و بدگمانى را چون مربوط به قوه قضاوت است، مى‏توان از درجات جنون به حساب آورد. علماى اخلاق قديم تشبيهاً و مجازاً رذايل اخلاقى از قبيل تكبر و حسد و بخل و جبن و شره و جاه‏طلبى را بيمارى روحى، و علماى اخلاق را طبيبان روحى مى‏خواندند. امروز ثابت شده كه اين رذايل واقعاً بيمارى روحى است، يعنى ناشى از اختلالى در احساسات و ادراكات است و لهذا بدِ اخلاقى مفهوم خود را عوض كرده به بيمارى روحى. و نيز بايد علل خاص اين اختلالات را به دست آورد. معمولًا اين صفات را از عقده‏ها، و عقده‏ها را از محروميتها ناشى مى‏دانند. ممكن است علت يك بيمارى روحى سوء تربيت باشد. برتراند راسل در نوشته‏هاى خود زياد تكيه كرده بر اخلاق تابو، مى‏گويد نبايد كودك را گرفتار ترس و احتياط بى‏منطق كرد. مثلًا طفل ادرار مى‏كند او نمى‏داند و نمى‏فهمد كه چه بايد بكند. مادر طفل به او اخم‏ مى‏كند يا او را كتك مى‏زند. در نتيجه طفل هروقت تحت فشار طبيعت ادرار مى‏كند، يك ترس و وحشت او را فرا مى‏گيرد. وقتى هم كه بزرگ شد هرچند مى‏فهمد چرا نبايد روى فرش ادرار كند، مى‏فهمد كه ادرار در مستراح عيبى ندارد اما آثار ترس و وحشت اوليه از روح او زايل نمى‏شود. او معتقد است اخلاق هميشه بايد مقرون به منطق و استدلال نه ترس و وحشت- يعنى نه اينكه انسان بى‏دليل به حكم تلقين از عمل خود وحشت و نفرت داشته باشد- القا شود. به هرحال بيمارى روحى يعنى اختلال در احساسات و ادراكات، و گفتيم رذايل اخلاقى نيز داخل در اينهاست. بيماريهاى روحى ممكن است ريشه عصبى داشته باشد و با تقويت و اصلاح اعصاب اصلاح شود، و احياناً ممكن است ريشه عصبى نداشته باشد. روانكاوان مدعى هستند كه [به‏] بيماران روحى زيادى مخصوصاً در طبقه‏اى كه اختلال ادراكى دارند برخورده‏اند كه هيچ‏گونه ضايعه عصبى نداشته‏اند بلكه معلوم شده كه به اصطلاح روح فقط به خاطر آنكه خود را از شر اندوه مزاحمى خلاص كند توهمات و تجسماتى توليد مى‏كند كه به آنها دلخوش و سرگرم باشد. همچنين ثابت شده كه رذايل اخلاقى- كه قبلًا گفتيم آنها نيز نوعى اختلال در احساسات مى‏باشند- ريشه عصبى ندارند، همچنان كه اخلاق تابو كه راسل زياد از آن ياد مى‏كند نيز ريشه عصبى ندارد. بيماريهايى كه ريشه عصبى ندارد ممكن است از طريق روحى يعنى مثلًا با تلقين، يادآورى، ابراز و اظهار راز و غير اينها معالجه شود. گاهى يك بيمار را به خواب مصنوعى برده ودر خواب او را وادار به اظهار كرده‏اند و رازى كه روح او را رنج مى‏داده بيرون كشيده‏اند و بيمار از اين راه معالجه شده است . بيماريهايى كه ناشى از عقده‏هاى روحى است، راهش گشودن آن عقده‏هاست، مثل تكبر و حسادت و بخل و غيره. و اما بيماريهايى كه ناشى از ضعف و اختلال اعصاب است بايد از طريق معالجه اعصاب معالجه شود. هرچند بعضى از بيماريهاى عصبى مانند فلج نيز به واسطه عمليات خاص روحى معالجه شده است، يعنى يك حالت روحى از قبيل اراده شديد آن را معالجه كرده است. داستان محمد بن زكرياى رازى و اميرسامانى كه بوعلى در مبدأ و معاد آن را نقل مى‏كند از اين قبيل است. تأثيرات عجيبى كه در برخى دعاها براى خود ديده شده است كه بيمار در اثر دعا شفا يافته است از اين قبيل است . 👈 ادامه دارد .... 👤 استاد شهید مرتضی ره ✍️ يادداشتهاى استاد مطهرى، ج‏4، ص: 545 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ توصیه ای از آیت الله در مورد دعا برای ان 🔴 « یک می فرستی و بعد یک می فرستی که این فرمایش ایشان هم مبتنی بر روایات است و روایت داریم که بنده اگر حاجت خود را بین دو صلوات قرار دهد خدا می کند که طرفین را که صلوات است اجابت کند و وسط را باقی بگذارد و فرمودند استغفار می کنی و دوباره صلوات می فرستی صلوات دوم را که فرستادی همین طور فارسی می گویی: خدایا این اولاد من را و فرزندان من را سالم، صالح، خوش قدم، خوش روزی و عاقبت به خیر قرار بده و بعد از این هم دوباره یک صلوات بفرست. 👤 به نقل از میثم 👈 متن کامل در لینک زیر 👇 📜 https://plink.ir/JFTeq دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ اللَّهُمَّ [فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلًا لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْك‏ .... 🔴 فرازهاى عجيبى است، جملات ملكوتى غريبى است، هم آداب دعا را نشان مى‏دهد كه دعاكننده در دعايش بايد به طور يقين به حضرت محبوب اميد داشته باشد، و از آن همه احسانى كه با كثرت گناه به او شده همچون ماهى در آب غرق شرم و شود. به رحمت دوست در كمال شدت طمع داشته، و اخلاص در دعا را مراعات نمايد، از غير او ترس و وحشت نداشته باشد، و با چشم گريان، گريه‏اى كه بر هر درد بى‏درمان دواست به سوى معشوق رو كند. خشوع و ذلت و خضوع و استغاثه به آن درگاه لطف و كرم برد كه آن پيشگاه با عظمت هر دردمندى و هر مستمندى و هر گدائى را با چنين اوصافى مى‏پذيرد و بر پرونده‏ى گناهانش قلم عفو مى‏كشد. و اين همه واقعيات اخلاقى و روحى كه از افق وجود گناهكار تجلى مى‏كند محصول بيدارى دل و بينائى قلب اوست، كه البته اين بيدارى و بينائى هم به توفيق و به عنايت خود حضرت او به آدمى عنايت مى‏شود. اگر اين بيدارى و بينائى از افق قلب گنهكار طلوع نكند، تا ابد راه نجاتى براى او نخواهد بود، كه كوردلان در دنيا، كوردلان در آخرتند. 👌چه نيكوست عزيزان مؤمن براى شناخت گناهان و عذاب و عقاب آنها به كتاب « » نوشته و جلد دوم « » تأليف بزرگوار مراجعه كنند، و به دو جمله آخر فرازهاى مورد ترجمه بيشتر توجّه نمايند كه لذّت گناه آنى و بسيار زودگذر، ولى حسرت و عقاب و عذابش اگر در دايره توبه قرار نگيرد، دائمى و هميشگى است. 🔴 در اين قسمت به ترجمه و توضيح دعا و اين جملات ملكوتى و عرشى توجه كنيد: 🔹 الهى اين بنده‏ى گنهكار، اين برده‏ى عاصى و خاطى، اين موجود گريزپا، اين بدبخت فرارى در حالى كه دلش غرق اميد به تو، و وجودش سرا پا شرمسارى است به سوى تو روى آورده، و از سر اطمينان و يقين با بار طمعش آهنگ حضرت تو كرده، و از روى اخلاص ولى همراه با ترس و خوف به درگاه تو آمده، در حالى كه به هيچ كس جز تو طمع نداشته، و از هيچ كس جز تو وحشت ندارد. با حال تضرع و گريه و اشك و زارى در پيشگاهت ايستاده، و ديده‏اش را از روى خضوع به زمين دوخته، و در برابر عزتت با تذلل و خوارى سر به زير افكنده، و از سر فروتنى راز درونى خود را كه تو بهتر از او مى‏دانى برايت آشكار ساخته، و به آئين خشوع گناهانش را كه تو حساب آن را بهتر مى‏دانى به شمارش آورده، و از مهلكه‏ى عظيمى كه در دايره‏ى علم تو بر او وارد شده، و از كار زشتى كه رسوايش ساخته لابه مى‏كند، با گناهانى كه لذتشان سپرى شده، و پى آمدهاشان بجا مانده است. ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
✳️ خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و كرم و بزرگواريت را نسبت به خطاهايم، شفيع من قرار ده‏ 🔴 خداوند از گناهكار 📜 انسان‏هايى كه مرتكب گناه مى‏شوند دو دسته‏اند: 1- گروهى خود را در گناه و عصيان غرق مى‏كنند و طغيان و سركشى را به حدّ نهايى مى‏رسانند، پس آنان در گمراهى و غفلت و نا اميدى به سر مى‏برند. خداوند قهّار در كمين است و به آنها ميدان مى‏دهد و به خودشان وامى‏گذارد تا پشتشان از بار گناه سنگين شود و استحقاق بيشترين مجازات را پيدا كنند. آنان همه پل‏ها را در پشت سر خود ويران مى‏كنند و پرده و شرم را دريده و شايستگى هدايت الهى را از دست داده‏اند. و خداوند نسبت به آنان هيچ گونه رحمت و عفو نشان نمى‏دهد؛ زيرا در آنان آلودگى به گناه مانند بيمارى وبا به جانشان افتاده و روح ايمان را مى‏خورد. كار به جايى مى‏رسد كه سر از تكذيب آيات حق در آورده و فراتر رفته و به استهزا و تمسخر پيامبران و معصومان عليهم السلام وامى‏دارد و سپس حرف حق و راه حقيقت را انكار مى‏كنند و قيامت و بهشت و جهنّم را زير سؤال مى‏برند و به مرحله‏اى مى‏رسد كه ديگر هيچ دليل و اندرز و هشدارى مؤثّر نيست و تنها تازيانه عذاب دردناك، او را بيدار كند. برگهاى تاريخ آكنده است از سيه‏روزى و سرانجام ستمگران و جنايت كارانى كه به كيفر خداوند نابود شده‏اند. خداوند متعال در وصف آنان مى‏فرمايد: ثُمَّ كَانَ عقِبَةَ الَّذِينَ أَسُواْ السُّوأَى‏ أَن كَذَّبُواْ بَايتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» آن گاه بدترين سرانجام، سرانجام كسانى بود كه مرتكب زشتى شدند به سبب اينكه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره مى‏گرفتند. حضرت على عليه السلام در عاقبت آنان كه به باطل ميل نشان مى‏دهند، فرمود: وَ لَئِنْ امْهَلَ اللّهُ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ اخْذُهُ وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصادِ عَلى‏ مَجازِ طَرِيقِهِ وَ بِمَوْضِعِ الشَّجى‏ مِنْ مَساغِ رِيقِهِ. اگر خداوند ستمكار را مهلت دهد هرگز فرصت مؤاخذه او از دستش نمى‏رود، و بر سر راه او در حالى كه گلويش در دست قدرت اوست در كمين است. 2- گروهى، زياد به گناه آلوده نمى‏شوند و با زنگ‏هاى بيدار باش مانند فقر و بيمارى و يا مجازات‏هاى متناسب با اعمالشان كه ناگهانى پديد مى‏آيد؛ هوشيار و به راه حق باز مى‏گردند. اينان هنوز شايستگى هدايت را دارند و با پرده‏پوشى پروردگار در دنيا مشمول شفاعت قرار مى‏گيرند و در حقيقت چوب خداوند و ناراحتى‏هاى وارد بر آنان، نعمت محسوب مى‏شود. خداوند حكيم در حق آنها مى‏فرمايد: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِى الْبَرّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» در خشكى و دريا به سبب اعمال زشتى كه مردم به دست خود مرتكب شدند، فساد و تباهى نمودار شده است تا [خدا كيفر] برخى از آنچه را انجام داده‏اند به آنان بچشاند، باشد كه [از گناه و طغيان‏] برگردند. رسول اللّه صلى الله عليه و آله درباره الطاف خداوند براى تنبيه انسان مى‏فرمايد: إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذا قارَفَ الذُّنُوبَ ابْتُلِىَ بِها بِالْفَقْرِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْمَرَضِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْخَوْفِ مِنَ السُّلطانِ يَطْلُبُهُ، فَإِنْ كانَ ذلِكَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ضَيَّقَ عَلَيْهِ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ، حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ حينَ يَلْقاهُ وَ ما لَهُ مِنْ ذَنْبٍ يَدَّعِيِه عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِ إِلَى الْجَنَّةِ وَ إِنَّ الْكافِرَ وَ الْمُنافِقَ لَيُهَوَّنُ عَلَيْهِما خُرُوجُ أَنْفُسِهِما حَتَّى يَلْقَيانِ اللَّهَ حِيْنَ يَلْقَيانِهِ وَ ما لَهُما عِنْدَهُ مِنْ حَسَنَةٍ يَدَّعِيانِها عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِما إِلَى النَّارِ. هر گاه مؤمن گناه كند، به سبب آن گناهان گرفتار فقر شود. اگر آن فقر، گناهان را پاك نكرد، به بيمارى مبتلا شود و اگر آن هم گناهانش را نزدود به ترس از تعقيب قدرت حكومت گرفتار شود و اگر اين نيز گناهش را پاك نكرد هنگام مردن به سختى جان دهد تا آن كه سرانجام خدا را بدون گناهى كه به سبب آن بازخواست شود، ديدار كند و دستور دهد كه او را به بهشت برند، امّا كافر و منافق در هنگام مرگ، جانشان به آسانى بيرون مى‏رود تا هنگامى كه در محضر عدل پروردگار حاضر مى‏شوند، حسناتى در نامه اعمال آنها نباشد تا ادعايى كنند و سپس دستور مى‏رسد كه آنان را به سوى دوزخ هدايت كنيد. بنابراين تا همه پرده‏ها پاره نشده است و رسوايى‏ها بر سر زبان فرشتگان و مردم نيفتاده، بايد كارى كرد. ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ كم: 📋 امام(علیه السلام) در این سخن حکیمانه اش از محروم کردن نیازمندان به هر اندازه که ممکن باشد نهى مى کند و مى فرماید: «از بخشش کم مکن، زیرا محروم کردن از آن هم کمتر است» بسیارند کسانى که معقتدند باید بخشش به مقدار قابل ملاحظه باشد و اگر انسان توان آن را نداشت، ترک کند، در حالى که بخشش کم (توأم با عذرخواهى و ادب) حد اقل دو فایده دارد: نخست این که در بسیارى از موارد همین مقدار حل مشکلى مى کند و دیگر این که دست رد به سینه درخواست کننده زدن نوعى اهانت است و این کار جلوى اهانت را مى گیرد. اضافه بر اینها روح سخاوت را در انسان در تمام حالات پرورش مى دهد. تعبیر به «إنَّ الْحِرْمانَ أقَلُّ مِنْهُ; محروم ساختن از آن کمتر است» نوعى کنایه و تشبیه است، زیرا محروم کردن قابل مقایسه با مقدار مالى که انسان مى بخشد نیست تا بگوییم این از آن کمتر است. امام(علیه السلام) در واقع محروم کردن را نیز نوعى بخشش بسیار کم محسوب کرده که هر بخششى از آن بیشتر است. در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هر کار نیکى صدقه اى محسوب مى شود خواه به غنى باشد یا فقیر، بنابراین صدقه را ترک نکنید هرچند به نیمى از یک دانه خرما باشد و خود را از آتش دوزخ دور دارید هرچند به نیمى از یک دانه خرما باشد، زیرا خداوند متعال این صدقه کوچک را براى صاحبش پرورش مى دهد، همان گونه که شما بچه اسب یا بچه شتر خود را پرورش مى دهید و در روز قیامت پرورش یافته آن را به او باز مى گرداند تا جایى که بزرگ تر از کوه عظیمى خواهد بود; در گفتار حکیمانه 422 " " تعبیر دیگرى از همین موضوع مهم آمده است مى فرماید: کار نیک را انجام دهید و هیچ مقدار از آن را کم مشمارید». مهم این است که انسان در انفاق خود، هرچند کم اخلاص داشته باشد. این خلوص نیت کم را بسیار و کوچک را بزرگ مى کند. شاهد این سخن داستانى است که در شأن نزول آیه 79 سوره توبه آمده است: لشکر اسلام براى مقابله احتمالى با دشمن در جنگ تبوک آماده مى شد. پیغمبر اکرم دستور به جمع آورى کمک هاى غذایى براى سربازان اسلام داد. هرکس به اندازه توانایى خود مقدارى خرما به عنوان زکات یا تبرع به مسجد مى آورد و کسانى که امکانات بیشترى داشتند مقدار فزون ترى مى آوردند. کارگر مسلمانى به نام «ابو عقیل انصارى» که از چاه هاى اطراف مدینه آب براى منازل مى آورد و با مبلغ مختصرى که از این کار دریافت مى کرد هزینه زندگى خانواده خود را در حد پایین تأمین مى کرد نیز به فکر کمک به ارتش اسلام افتاد و چون اندوخته اى نداشت گفت: یک شب را اضافه کار مى کنم و درآمد آن را خدمت پیامبر مى آورم. محصول کار شبانه او دو من خرما بود که یک من آن را براى خانواده خود گذارد و یک من را خدمت پیامبر آورد. منافقان عیب جو هنگامى که دیدند «ابو عقیل» مشتى خرماى خشکیده در دامن ریخته خدمت پیامبر مى آورد او را به باد مسخره و استهزا گرفتند و سخن ها گفتند. آیه شریفه نازل شد، کار «ابو عقیل» را کاملاً ستود و استهزا کنندگان را به عذاب الیم الهى تهدید کرد: « کسانى که از صدقات مومنان اطاعت کار عیبجویى مى کنند، و آنهایى را که دسترسى جز به مقدار (ناچیز) توانائیشان ندارند مسخره مى نمایند خدا آنها را مسخره مى کند (کیفر استهزا کنندگان را به آنها مى دهد) و براى آنان عذاب دردناکى است». ببخش مال و مترس از کسى که هرچه دهى جزاى آن به یکى ده ز دادگر یابى. البته گاه به هفتصد برابر و بیشتر مى رسد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
☘️ همراهان عزیز، ها است. 👋 لطفا امروز کمی از کار و شبکه اجتماعی فاصله بگیرید. ❤️ همه اعضای به بودن شما کنارشون نیاز دارند. ✅ به احترام خانواده جمعه ها کانال تعطیل است 🔆 دعای (عج) در حق بانوان/صفاتی که زنان باید داشته باشند 🔴 (عج) در فرازهای نورانی دعای معروف «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ...»  بیان می کنند:  وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ وَ الْعِفَّة؛ خداوندا بر زنان و عنایت كن. ✍شرح آیت الله بر این فراز دعا👇 📜 https://plink.ir/eoBbS *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
1_641011214.mp3
4.54M
✳️هیچ ایمانی مثل و نیست 👌ادامه ی شرح 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ ، عامل پوشش عیوب وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ كَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ.. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : آن كس كه لباس حياء بپوشد، كسى عيب او را نبيند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ بركات قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته اى درباره حيا اشاره كرده، مى فرمايد: «كسى كه حيا لباس خود را بر او بپوشاند، مردم عيب او را نخواهند ديد»; (مَنْ كَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ). «حيا» همان گونه كه سابقا نيز اشاره كرده ايم حالتى نفسانى است كه سبب مى شود انسان در برابر زشتى ها حالت انقباض پيدا كرده و از آنها چشم بپوشاند. در واقع، حيا سپرى است در مقابل اعمال قبيح و منكرات و اگر اين سپر وجود نداشته باشد، انسان به آسانى آلوده هر كار زشتى مى شود و تير قبايح بر بدن او فرو مى نشيند. «حيا» گاهى سبب ترك گناه و زشتى ها نمى شود، بلكه سبب پوشاندن و مخفى ساختن آن مى گردد كه اين نيز در حدّ خود اثر مثبتى است. امام(عليه السلام) در گفتار حكيمانه بالا به هر دو اشاره مى كند; حيا را به لباس (زيبايى) تشبيه كرده كه بر تن انسان مؤمن است و اگر عيبى نيز داشته باشد به وسيله آن پوشيده مى شود و مردم آن را نمى بينند. «حيا» بنا به روايتى كه از امام صادق(عليه السلام) نقل شده از ويژگى هاى انسان و داراى آثار بسيار زيادى در زندگى بشر است. در آن حديث خطاب به چنين مى فرمايد: «انْظُرْ يَا مُفَضَّلُ إِلَى مَا خُصَّ بِهِ الاِْنْسَانُ دُونَ جَمِيعِ الْحَيَوَانِ مِنْ هَذَا الْخَلْقِ الْجَلِيلُ قَدْرُهُ الْعَظِيمُ غَنَاؤُهُ أَعْنِي الْحَيَاءَ فَلَوْلاَهُ لَمْ يُقْرَ ضَيْفٌ وَلَمْ يُوَفَّ بِالْعِدَاتِ وَلَمْ تُقْضَ الْحَوَائِجُ وَلَمْ يُتَحَرَّ الْجَمِيلُ وَلَمْ يَتَنَكَّبِ الْقَبِيحُ فِي شَيْء مِنَ الاَْشْيَاءِ حَتَّى إِنَّ كَثِيراً مِنَ الاُْمُورِ الْمُفْتَرَضَةِ أَيْضاً إِنَّمَا يُفْعَلُ لِلْحَيَاءِ فَإِنَّ مِنَ النَّاسِ مَنْ لَوْ لاَ الْحَيَاءُ لَمْ يَرْعَ حَقَّ وَالِدَيْهِ وَلَمْ يَصِلْ ذَا رَحِم وَلَمْ يُؤَدِّ أَمَانَةً وَلَمْ يَعْفُ عَنْ فَاحِشَة أَ فَلاَ تَرَى كَيْفَ وُفِّيَ لِلاِْنْسَانِ جَمِيعُ الْخِلاَلِ الَّتِي فِيهَا صَلاَحُهُ وَتَمَامُ أَمْرِهِ; اى مفضل! نگاه كن به صفتى كه خداوند تنها به انسان ارزانى داشته و حيوانات از آن محرومند; صفتى كه مقامش والا و غنايش بزرگ است; يعنى حيا. اگر حيا نبود، انسان ها از مهمانشان درست پذيرايى نمى كردند، به وعده هايشان وفا نمى نمودند، نيازهاى ديگران را برآورده نمى ساختند و به دنبال كارهاى خوب نبودند و از كارهاى زشت در هيچ چيز پرهيز نداشتند. به طورى كه بسيارى از كارهاى واجب نيز در پرتو حيا انجام مى شود; اگر حيا نبود، جمعى از مردم حق پدر و مادر را نيز ادا نمى كردند و صله رحم به جا نمى آورند و اداى امانت نمى نمودند و از هيچ كار زشتى پرهيز نداشتند. آيا نمى بينى خداوند چگونه براى انسان جميع صفاتى را كه در آن صلاح و كمالِ كار اوست به او ارزانى داشته است؟» ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ بركات قسمت 2 📜 از این حدیث شریف به خوبى استفاده مى شود که اثر حیا تنها پرهیز از زشتى ها و قبایح ـ آن گونه که بسیارى گمان مى برند ـ نیست بلکه آثار مثبت زیادى در انجام واجبات و رعایت آداب و اخلاق انسانى دارد. به همین دلیل در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «مَنْ لا حَیاءَ لَهُ فَلا إیمانَ لَهُ; آن کس که حیا ندارد ایمان ندارد». از امام امیرمؤمنان در غررالحکم آمده است، «مَنْ لا حَیاءَ لَهُ فَلا خَیْر فِیهِ; کسى که حیا ندارد هیچ خیرى در او نیست». البته آنچه گفته شد درباره حیاء پسندیده است. نوعى از حیاء مذموم آن است انسان از فرا گرفتن علم و دانش و پذیرفتن حقایق و انجام کارهاى نیک شرم داشته باشد و گاه به سبب آن از ترک مجالس گناه و پیشنهادهاى زشت افراد فاسد شرم مى کند و آلوده گناه مى شود. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
مختصر و شرم از خداوند أَنَا الْقَلِيلُ الْحَيَاءِ. منم كم شرم. «الْحَيَاء»: راغب اصفهانى مى‏گويد: «حيا، گرفتگى نفس از زشتى‏ها و ترك آن به اين خاطر است». بعضى نيز در تعريف حيا مى‏گويند: «گرفتگى قلب به خاطر تعظيم پروردگار است». از ابن مسعود است كه مى‏گفت: «پيامبر صلى الله عليه وآله روزى به اصحابش فرمود: آن گونه كه شايسته شرم و حياست، از خداوند شرم داشته باشيد. گفتند: اى رسول خدا! ما به شكر خدا از او شرم داريم. فرمود: چنين نيست! چون شرم از خداوند آن گونه كه حقّ اوست. آن است كه سرش و آنچه را كه مى‏فهمد، حفظ كند. شكم و آنچه را كه در خود دارد، حفظ نمايد و به ياد مرگ و نيستى باشد و هر كس آخرت را به خاطر ترك زينت زندگى دنيا بخواهد، حقّ شرم و حيا از خداوند را به جا آورده است». ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 چه جرئت و جسارتی کردم با گناهانم در محضر تو!!! خاک بر سر من!!! کویا اصلاً تو را ندیدم حضورت را درک نکردم این در حالی بود که اگر کودکی را شاهد می دیدم ، در حضوراو شرم و کرده و خطایی نمی کردم !!! وای به حال من وای وای وای تو را قسم می دهم بحق این ایام نورانی ماه ایام البیض ( 13 -14-15 رجب) و به حق عمه سادات خانم کبری سلام الله علیها و عظمت مقام آن حضرت مرا ببخش الهی ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 1 مقدمه ✳️ به حقيقت اگر قلبى با توفيق و عنايت حضرت حق مزيّن به مقام و خشيت از عظمت خداوند و عقاب روز قيامت گردد و و شرمی از محبوب را در برابر آن همه احسانى كه به انسان نموده شعار خود سازد، ديگر به چه صورت مى‏تواند عرصه گاه آن را مركز تاخت و تاز خود نمايد و براى و معصيت چراگاه بسازد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 1 ✳️ و ى از حق، نيز همچون مايه نجات از مهالك و باعث آراسته شدن جان به حقايق و پيراستگى نفس از رذايل و علت جلب رحمت حق و كليد هشت در بهشت است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: الْحَياءُ مِنَ الْإيمانِ، وَالْإيمانُ فِى الْجَنَّةِ. حيا از ايمان انسان به حضرت حق مايه دارد و ايمان سبب ورود مؤمن به بهشت است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: الْحَياءُ وَ الْعِفافُ وَالْعَىُّ- اعْنى عَىَّ اللِّسانِ لا عَىَّ الْقَلْبِ- مِنَ اْلإيمانِ. حيا و عفّت و كم گوئى- و به عبارت ديگر كندى زبان نه كندى دل- از ايمان است. از يكى از دو امام- حضرت باقر يا حضرت صادق عليهما السلام- روايت شده: الْحَياءُ وَالْإيمانُ مَقْرُونانِ فى قَرَنٍ، فَاذا ذَهَبَ احَدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ. حيا و ايمان همراهند و در يك رشته بسته‏اند چون يكى از آنان برود ديگرى هم مى‏رود. حضرت صادق عليه السلام فرمود: لا إيمانَ لِمَنْ لا حَياءَ لَهُ. ايمان ندارد كسى كه حيا ندارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 3 2 ✳️ از امام صادق عليه السلام است كه فرمود: قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: ارْبَعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ وَ كانَ مِنْ قَرْنِهِ الى‏ قَدَمِهِ ذُنُوباً بَدَّلَهَا اللّهُ حَسَناتٍ: الصِّدْقُ وَ الْحَياءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الشُّكْرُ. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: چهار چيز است كه در هر كه باشد و از سر تا پايش گناه باشد خدا همه آن گناهان را به حسنه تبديل كند: راستگوئى، ، خوش خلقى، شكرگزارى. علامه مجلسى ره مى‏فرمايد: در تبديل سيّئات به حسنات نكاتى گفته شده است: 1- گناهان پيشين به سبب توبه محو شود و به جاى آنها طاعات آينده ثبت گردد. 2- روحيه گناه‏كارى محو گردد و روحيه فرمانبردارى به جاى آن نشيند. 3- خداوند توفيق كارهايى به او دهد كه ضدّ كارهاى پيشين او باشد. 4- به جاى هر كيفرى ثوابى براى او ثبت كند. حضرت رضا عليه السلام از پدران بزرگوارش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند: لَمْ يَبْقَ مِنْ امْثالِ الْانْبِياءِ الّا قَوْلُ النّاسِ: اذا لَمْ تَسْتَحْىِ فَاصْنَعْ ما شِئْتَ. از مثل‏هاى انبيا چيزى باقى نمانده مگر اين كه مردم مى‏گويند: زمانى كه حيا نكنى پس هر چه خواهى انجام ده! حضرت صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند كه آن حضرت فرمود: اسْتَحْيُوا مِنَ اللّهِ حَقَّ الْحَياءِ، قالُوا: وَ ما نَفْعَلُ يا رَسُولَ اللّهِ؟ قالَ: فَانْ كُنْتُمْ فاعِلينَ فَلا يَبيتَنَّ احَدُكُمْ الّا وَ اجَلُهُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَلْيَحْفَظِ الرَّأْسَ وَ ما حَوى‏، وَ الْبَطْنَ وَ ما وَعى‏، وَ لْيَذْكُرِ الْقَبْرَ وَ الْبِلى، وَ مَنْ ارادَ الْآخِرَةَ فَلْيَدَعْ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنيا. از خدا حيا كنيد حق حيا را، گفتند: يا رسول اللَّه چه كنيم؟ فرمود: اگر اهل حيا هستيد، احدى از شما شب را صبح نكند مگر اين كه مرگ در برابرش باشد و چشم و گوش و زبان و شكم و شهوت را از گناه حفظ كند و قبر ومتلاشى شدن بدن را متذكر گردد و كسى كه آخرت خواه است زينت دنياى فانى را كه غير از ايجاد غرور و غفلت اثرى ندارد، رها كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2