#شرح #دعا_سی_یک_23 ✳️ خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و كرم و بزرگواريت را نسبت به خطاهايم، شفيع من قرار ده‏ 🔴 #شفاعت خداوند از گناهكار 📜 انسان‏هايى كه مرتكب گناه مى‏شوند دو دسته‏اند: 1- گروهى خود را در گناه و عصيان غرق مى‏كنند و طغيان و سركشى را به حدّ نهايى مى‏رسانند، پس آنان در گمراهى و غفلت و نا اميدى به سر مى‏برند. خداوند قهّار در كمين است و به آنها ميدان مى‏دهد و به خودشان وامى‏گذارد تا پشتشان از بار گناه سنگين شود و استحقاق بيشترين مجازات را پيدا كنند. آنان همه پل‏ها را در پشت سر خود ويران مى‏كنند و پرده #حیا و شرم را دريده و شايستگى هدايت الهى را از دست داده‏اند. و خداوند نسبت به آنان هيچ گونه رحمت و عفو نشان نمى‏دهد؛ زيرا در آنان آلودگى به گناه مانند بيمارى وبا به جانشان افتاده و روح ايمان را مى‏خورد. كار به جايى مى‏رسد كه سر از تكذيب آيات حق در آورده و فراتر رفته و به استهزا و تمسخر پيامبران و معصومان عليهم السلام وامى‏دارد و سپس حرف حق و راه حقيقت را انكار مى‏كنند و قيامت و بهشت و جهنّم را زير سؤال مى‏برند و به مرحله‏اى مى‏رسد كه ديگر هيچ دليل و اندرز و هشدارى مؤثّر نيست و تنها تازيانه عذاب دردناك، او را بيدار كند. برگهاى تاريخ آكنده است از سيه‏روزى و سرانجام ستمگران و جنايت كارانى كه به كيفر خداوند نابود شده‏اند. خداوند متعال در وصف آنان مى‏فرمايد: ثُمَّ كَانَ عقِبَةَ الَّذِينَ أَسُواْ السُّوأَى‏ أَن كَذَّبُواْ بَايتِ اللَّهِ وَ كَانُواْ بِهَا يَسْتَهْزِءُونَ» آن گاه بدترين سرانجام، سرانجام كسانى بود كه مرتكب زشتى شدند به سبب اينكه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره مى‏گرفتند. حضرت على عليه السلام در عاقبت آنان كه به باطل ميل نشان مى‏دهند، فرمود: وَ لَئِنْ امْهَلَ اللّهُ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ اخْذُهُ وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصادِ عَلى‏ مَجازِ طَرِيقِهِ وَ بِمَوْضِعِ الشَّجى‏ مِنْ مَساغِ رِيقِهِ. اگر خداوند ستمكار را مهلت دهد هرگز فرصت مؤاخذه او از دستش نمى‏رود، و بر سر راه او در حالى كه گلويش در دست قدرت اوست در كمين است. 2- گروهى، زياد به گناه آلوده نمى‏شوند و با زنگ‏هاى بيدار باش مانند فقر و بيمارى و يا مجازات‏هاى متناسب با اعمالشان كه ناگهانى پديد مى‏آيد؛ هوشيار و به راه حق باز مى‏گردند. اينان هنوز شايستگى هدايت را دارند و با پرده‏پوشى پروردگار در دنيا مشمول شفاعت قرار مى‏گيرند و در حقيقت چوب خداوند و ناراحتى‏هاى وارد بر آنان، نعمت محسوب مى‏شود. خداوند حكيم در حق آنها مى‏فرمايد: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِى الْبَرّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» در خشكى و دريا به سبب اعمال زشتى كه مردم به دست خود مرتكب شدند، فساد و تباهى نمودار شده است تا [خدا كيفر] برخى از آنچه را انجام داده‏اند به آنان بچشاند، باشد كه [از گناه و طغيان‏] برگردند. رسول اللّه صلى الله عليه و آله درباره الطاف خداوند براى تنبيه انسان مى‏فرمايد: إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذا قارَفَ الذُّنُوبَ ابْتُلِىَ بِها بِالْفَقْرِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْمَرَضِ، فَإِنْ كانَ فى‏ ذلِكَ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ابْتُلِىَ بِالْخَوْفِ مِنَ السُّلطانِ يَطْلُبُهُ، فَإِنْ كانَ ذلِكَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا ضَيَّقَ عَلَيْهِ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ، حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ حينَ يَلْقاهُ وَ ما لَهُ مِنْ ذَنْبٍ يَدَّعِيِه عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِ إِلَى الْجَنَّةِ وَ إِنَّ الْكافِرَ وَ الْمُنافِقَ لَيُهَوَّنُ عَلَيْهِما خُرُوجُ أَنْفُسِهِما حَتَّى يَلْقَيانِ اللَّهَ حِيْنَ يَلْقَيانِهِ وَ ما لَهُما عِنْدَهُ مِنْ حَسَنَةٍ يَدَّعِيانِها عَلَيْهِ فَيَأْمُرُ بِهِما إِلَى النَّارِ. هر گاه مؤمن گناه كند، به سبب آن گناهان گرفتار فقر شود. اگر آن فقر، گناهان را پاك نكرد، به بيمارى مبتلا شود و اگر آن هم گناهانش را نزدود به ترس از تعقيب قدرت حكومت گرفتار شود و اگر اين نيز گناهش را پاك نكرد هنگام مردن به سختى جان دهد تا آن كه سرانجام خدا را بدون گناهى كه به سبب آن بازخواست شود، ديدار كند و دستور دهد كه او را به بهشت برند، امّا كافر و منافق در هنگام مرگ، جانشان به آسانى بيرون مى‏رود تا هنگامى كه در محضر عدل پروردگار حاضر مى‏شوند، حسناتى در نامه اعمال آنها نباشد تا ادعايى كنند و سپس دستور مى‏رسد كه آنان را به سوى دوزخ هدايت كنيد. بنابراين تا همه پرده‏ها پاره نشده است و رسوايى‏ها بر سر زبان فرشتگان و مردم نيفتاده، بايد كارى كرد. #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ #بخشش كم: 📋 امام(علیه السلام) در این سخن حکیمانه اش از محروم کردن نیازمندان به هر اندازه که ممکن باشد نهى مى کند و مى فرماید: «از بخشش کم #حیا مکن، زیرا محروم کردن از آن هم کمتر است» بسیارند کسانى که معقتدند باید بخشش به مقدار قابل ملاحظه باشد و اگر انسان توان آن را نداشت، ترک کند، در حالى که بخشش کم (توأم با عذرخواهى و ادب) حد اقل دو فایده دارد: نخست این که در بسیارى از موارد همین مقدار حل مشکلى مى کند و دیگر این که دست رد به سینه درخواست کننده زدن نوعى اهانت است و این کار جلوى اهانت را مى گیرد. اضافه بر اینها روح سخاوت را در انسان در تمام حالات پرورش مى دهد. تعبیر به «إنَّ الْحِرْمانَ أقَلُّ مِنْهُ; محروم ساختن از آن کمتر است» نوعى کنایه و تشبیه است، زیرا محروم کردن قابل مقایسه با مقدار مالى که انسان مى بخشد نیست تا بگوییم این از آن کمتر است. امام(علیه السلام) در واقع محروم کردن را نیز نوعى بخشش بسیار کم محسوب کرده که هر بخششى از آن بیشتر است. در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «هر کار نیکى صدقه اى محسوب مى شود خواه به غنى باشد یا فقیر، بنابراین صدقه را ترک نکنید هرچند به نیمى از یک دانه خرما باشد و خود را از آتش دوزخ دور دارید هرچند به نیمى از یک دانه خرما باشد، زیرا خداوند متعال این صدقه کوچک را براى صاحبش پرورش مى دهد، همان گونه که شما بچه اسب یا بچه شتر خود را پرورش مى دهید و در روز قیامت پرورش یافته آن را به او باز مى گرداند تا جایى که بزرگ تر از کوه عظیمى خواهد بود; در گفتار حکیمانه 422 " #نهج_البلاغه_حكمت_422 " تعبیر دیگرى از همین موضوع مهم آمده است مى فرماید: کار نیک را انجام دهید و هیچ مقدار از آن را کم مشمارید». مهم این است که انسان در انفاق خود، هرچند کم اخلاص داشته باشد. این خلوص نیت کم را بسیار و کوچک را بزرگ مى کند. شاهد این سخن داستانى است که در شأن نزول آیه 79 سوره توبه آمده است: لشکر اسلام براى مقابله احتمالى با دشمن در جنگ تبوک آماده مى شد. پیغمبر اکرم دستور به جمع آورى کمک هاى غذایى براى سربازان اسلام داد. هرکس به اندازه توانایى خود مقدارى خرما به عنوان زکات یا تبرع به مسجد مى آورد و کسانى که امکانات بیشترى داشتند مقدار فزون ترى مى آوردند. کارگر مسلمانى به نام «ابو عقیل انصارى» که از چاه هاى اطراف مدینه آب براى منازل مى آورد و با مبلغ مختصرى که از این کار دریافت مى کرد هزینه زندگى خانواده خود را در حد پایین تأمین مى کرد نیز به فکر کمک به ارتش اسلام افتاد و چون اندوخته اى نداشت گفت: یک شب را اضافه کار مى کنم و درآمد آن را خدمت پیامبر مى آورم. محصول کار شبانه او دو من خرما بود که یک من آن را براى خانواده خود گذارد و یک من را خدمت پیامبر آورد. منافقان عیب جو هنگامى که دیدند «ابو عقیل» مشتى خرماى خشکیده در دامن ریخته خدمت پیامبر مى آورد او را به باد مسخره و استهزا گرفتند و سخن ها گفتند. آیه شریفه نازل شد، کار «ابو عقیل» را کاملاً ستود و استهزا کنندگان را به عذاب الیم الهى تهدید کرد: « کسانى که از صدقات مومنان اطاعت کار عیبجویى مى کنند، و آنهایى را که دسترسى جز به مقدار (ناچیز) توانائیشان ندارند مسخره مى نمایند خدا آنها را مسخره مى کند (کیفر استهزا کنندگان را به آنها مى دهد) و براى آنان عذاب دردناکى است». ببخش مال و مترس از کسى که هرچه دهى جزاى آن به یکى ده ز دادگر یابى. البته گاه به هفتصد برابر و بیشتر مى رسد. #نهج_البلاغه_حكمت_67 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

☘️ همراهان عزیز، #جمعه ها #روز_خانواده است. 👋 لطفا امروز کمی از کار و شبکه اجتماعی فاصله بگیرید. ❤️ همه اعضای #خانواده به بودن شما کنارشون نیاز دارند. ✅ به احترام خانواده جمعه ها کانال تعطیل است 🔆 دعای #امام_زمان(عج) در حق بانوان/صفاتی که زنان #منتظر باید داشته باشند 🔴#امام_زمان (عج) در فرازهای نورانی دعای معروف «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ...»  بیان می کنند:  وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ وَ الْعِفَّة؛ خداوندا بر زنان #حیا و #عفت عنایت كن. ✍شرح آیت الله #جوادی_آملی بر این فراز دعا👇 📜 https://plink.ir/eoBbS *️⃣کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @SAHIFE2

#شرح_صوتی_حکمتها_نهج_البلاغه ✳️هیچ ایمانی مثل #حیا و #صبر نیست 👌ادامه ی شرح #نهج_البلاغه_حكمت_113 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_223 ◀️ #حیا ، عامل پوشش عیوب وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ كَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ.. علی علیه السلام که درود خدا بر او فرمودند : آن كس كه لباس حياء بپوشد، كسى عيب او را نبيند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ بركات #حيا قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته اى درباره حيا اشاره كرده، مى فرمايد: «كسى كه حيا لباس خود را بر او بپوشاند، مردم عيب او را نخواهند ديد»; (مَنْ كَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ). «حيا» همان گونه كه سابقا نيز اشاره كرده ايم حالتى نفسانى است كه سبب مى شود انسان در برابر زشتى ها حالت انقباض پيدا كرده و از آنها چشم بپوشاند. در واقع، حيا سپرى است در مقابل اعمال قبيح و منكرات و اگر اين سپر وجود نداشته باشد، انسان به آسانى آلوده هر كار زشتى مى شود و تير قبايح بر بدن او فرو مى نشيند. «حيا» گاهى سبب ترك گناه و زشتى ها نمى شود، بلكه سبب پوشاندن و مخفى ساختن آن مى گردد كه اين نيز در حدّ خود اثر مثبتى است. امام(عليه السلام) در گفتار حكيمانه بالا به هر دو اشاره مى كند; حيا را به لباس (زيبايى) تشبيه كرده كه بر تن انسان مؤمن است و اگر عيبى نيز داشته باشد به وسيله آن پوشيده مى شود و مردم آن را نمى بينند. «حيا» بنا به روايتى كه از امام صادق(عليه السلام) نقل شده از ويژگى هاى انسان و داراى آثار بسيار زيادى در زندگى بشر است. در آن حديث خطاب به #مفضل چنين مى فرمايد: «انْظُرْ يَا مُفَضَّلُ إِلَى مَا خُصَّ بِهِ الاِْنْسَانُ دُونَ جَمِيعِ الْحَيَوَانِ مِنْ هَذَا الْخَلْقِ الْجَلِيلُ قَدْرُهُ الْعَظِيمُ غَنَاؤُهُ أَعْنِي الْحَيَاءَ فَلَوْلاَهُ لَمْ يُقْرَ ضَيْفٌ وَلَمْ يُوَفَّ بِالْعِدَاتِ وَلَمْ تُقْضَ الْحَوَائِجُ وَلَمْ يُتَحَرَّ الْجَمِيلُ وَلَمْ يَتَنَكَّبِ الْقَبِيحُ فِي شَيْء مِنَ الاَْشْيَاءِ حَتَّى إِنَّ كَثِيراً مِنَ الاُْمُورِ الْمُفْتَرَضَةِ أَيْضاً إِنَّمَا يُفْعَلُ لِلْحَيَاءِ فَإِنَّ مِنَ النَّاسِ مَنْ لَوْ لاَ الْحَيَاءُ لَمْ يَرْعَ حَقَّ وَالِدَيْهِ وَلَمْ يَصِلْ ذَا رَحِم وَلَمْ يُؤَدِّ أَمَانَةً وَلَمْ يَعْفُ عَنْ فَاحِشَة أَ فَلاَ تَرَى كَيْفَ وُفِّيَ لِلاِْنْسَانِ جَمِيعُ الْخِلاَلِ الَّتِي فِيهَا صَلاَحُهُ وَتَمَامُ أَمْرِهِ; اى مفضل! نگاه كن به صفتى كه خداوند تنها به انسان ارزانى داشته و حيوانات از آن محرومند; صفتى كه مقامش والا و غنايش بزرگ است; يعنى حيا. اگر حيا نبود، انسان ها از مهمانشان درست پذيرايى نمى كردند، به وعده هايشان وفا نمى نمودند، نيازهاى ديگران را برآورده نمى ساختند و به دنبال كارهاى خوب نبودند و از كارهاى زشت در هيچ چيز پرهيز نداشتند. به طورى كه بسيارى از كارهاى واجب نيز در پرتو حيا انجام مى شود; اگر حيا نبود، جمعى از مردم حق پدر و مادر را نيز ادا نمى كردند و صله رحم به جا نمى آورند و اداى امانت نمى نمودند و از هيچ كار زشتى پرهيز نداشتند. آيا نمى بينى خداوند چگونه براى انسان جميع صفاتى را كه در آن صلاح و كمالِ كار اوست به او ارزانى داشته است؟» ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_223 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ بركات #حيا قسمت 2 📜 از این حدیث شریف به خوبى استفاده مى شود که اثر حیا تنها پرهیز از زشتى ها و قبایح ـ آن گونه که بسیارى گمان مى برند ـ نیست بلکه آثار مثبت زیادى در انجام واجبات و رعایت آداب و اخلاق انسانى دارد. به همین دلیل در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «مَنْ لا حَیاءَ لَهُ فَلا إیمانَ لَهُ; آن کس که حیا ندارد ایمان ندارد». از امام امیرمؤمنان در غررالحکم آمده است، «مَنْ لا حَیاءَ لَهُ فَلا خَیْر فِیهِ; کسى که حیا ندارد هیچ خیرى در او نیست». البته آنچه گفته شد درباره حیاء پسندیده است. نوعى از حیاء مذموم آن است انسان از فرا گرفتن علم و دانش و پذیرفتن حقایق و انجام کارهاى نیک شرم داشته باشد و گاه به سبب آن از ترک مجالس گناه و پیشنهادهاى زشت افراد فاسد شرم مى کند و آلوده گناه مى شود. #نهج_البلاغه_حكمت_223 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هفت_84 #حیا و شرم از خداوند أَنَا الْقَلِيلُ الْحَيَاءِ. منم كم شرم. «الْحَيَاء»: راغب اصفهانى مى‏گويد: «حيا، گرفتگى نفس از زشتى‏ها و ترك آن به اين خاطر است». بعضى نيز در تعريف حيا مى‏گويند: «گرفتگى قلب به خاطر تعظيم پروردگار است». از ابن مسعود است كه مى‏گفت: «پيامبر صلى الله عليه وآله روزى به اصحابش فرمود: آن گونه كه شايسته شرم و حياست، از خداوند شرم داشته باشيد. گفتند: اى رسول خدا! ما به شكر خدا از او شرم داريم. فرمود: چنين نيست! چون شرم از خداوند آن گونه كه حقّ اوست. آن است كه سرش و آنچه را كه مى‏فهمد، حفظ كند. شكم و آنچه را كه در خود دارد، حفظ نمايد و به ياد مرگ و نيستى باشد و هر كس آخرت را به خاطر ترك زينت زندگى دنيا بخواهد، حقّ شرم و حيا از خداوند را به جا آورده است». #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 #سبحان_الله چه جرئت و جسارتی کردم با گناهانم در محضر تو!!! خاک بر سر من!!! کویا اصلاً تو را ندیدم حضورت را درک نکردم این در حالی بود که اگر کودکی را شاهد می دیدم ، در حضوراو شرم و #حیا کرده و خطایی نمی کردم !!! وای به حال من وای وای وای تو را قسم می دهم بحق این ایام نورانی ماه #رجب ایام البیض ( 13 -14-15 رجب) و به حق عمه سادات خانم #زینب کبری سلام الله علیها و عظمت مقام آن حضرت مرا ببخش الهی #العفو #پنجاه_سه #دعا_پنجاه_سه_3 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_30 #خوف_حيا ‏ 1 مقدمه ✳️ به حقيقت اگر قلبى با توفيق و عنايت حضرت حق مزيّن به مقام #خوف و خشيت از عظمت خداوند و عقاب روز قيامت گردد و #حیا و شرمی از محبوب را در برابر آن همه احسانى كه به انسان نموده شعار خود سازد، ديگر به چه صورت #شيطان مى‏تواند عرصه گاه آن #قلب را مركز تاخت و تاز خود نمايد و براى #ميكرب #گناه و معصيت چراگاه بسازد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 #شانزدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_30 #خوف_حيا ‏ 3 #شرم_و_حیا 1 ✳️ #شرم و #حيا ى از حق، نيز همچون #خوف مايه نجات از مهالك و باعث آراسته شدن جان به حقايق و پيراستگى نفس از رذايل و علت جلب رحمت حق و كليد هشت در بهشت است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: الْحَياءُ مِنَ الْإيمانِ، وَالْإيمانُ فِى الْجَنَّةِ. حيا از ايمان انسان به حضرت حق مايه دارد و ايمان سبب ورود مؤمن به بهشت است. حضرت صادق عليه السلام فرمود: الْحَياءُ وَ الْعِفافُ وَالْعَىُّ- اعْنى عَىَّ اللِّسانِ لا عَىَّ الْقَلْبِ- مِنَ اْلإيمانِ. حيا و عفّت و كم گوئى- و به عبارت ديگر كندى زبان نه كندى دل- از ايمان است. از يكى از دو امام- حضرت باقر يا حضرت صادق عليهما السلام- روايت شده: الْحَياءُ وَالْإيمانُ مَقْرُونانِ فى قَرَنٍ، فَاذا ذَهَبَ احَدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ. حيا و ايمان همراهند و در يك رشته بسته‏اند چون يكى از آنان برود ديگرى هم مى‏رود. حضرت صادق عليه السلام فرمود: لا إيمانَ لِمَنْ لا حَياءَ لَهُ. ايمان ندارد كسى كه حيا ندارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 #شانزدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_16 #دعای_شانزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_شانزدهم_30 #خوف_حيا ‏ 3 #شرم_و_حیا 2 ✳️ از امام صادق عليه السلام است كه فرمود: قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: ارْبَعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ وَ كانَ مِنْ قَرْنِهِ الى‏ قَدَمِهِ ذُنُوباً بَدَّلَهَا اللّهُ حَسَناتٍ: الصِّدْقُ وَ الْحَياءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الشُّكْرُ. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: چهار چيز است كه در هر كه باشد و از سر تا پايش گناه باشد خدا همه آن گناهان را به حسنه تبديل كند: راستگوئى، #حيا، خوش خلقى، شكرگزارى. علامه مجلسى ره مى‏فرمايد: در تبديل سيّئات به حسنات نكاتى گفته شده است: 1- گناهان پيشين به سبب توبه محو شود و به جاى آنها طاعات آينده ثبت گردد. 2- روحيه گناه‏كارى محو گردد و روحيه فرمانبردارى به جاى آن نشيند. 3- خداوند توفيق كارهايى به او دهد كه ضدّ كارهاى پيشين او باشد. 4- به جاى هر كيفرى ثوابى براى او ثبت كند. حضرت رضا عليه السلام از پدران بزرگوارش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند: لَمْ يَبْقَ مِنْ امْثالِ الْانْبِياءِ الّا قَوْلُ النّاسِ: اذا لَمْ تَسْتَحْىِ فَاصْنَعْ ما شِئْتَ. از مثل‏هاى انبيا چيزى باقى نمانده مگر اين كه مردم مى‏گويند: زمانى كه حيا نكنى پس هر چه خواهى انجام ده! حضرت صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‏كند كه آن حضرت فرمود: اسْتَحْيُوا مِنَ اللّهِ حَقَّ الْحَياءِ، قالُوا: وَ ما نَفْعَلُ يا رَسُولَ اللّهِ؟ قالَ: فَانْ كُنْتُمْ فاعِلينَ فَلا يَبيتَنَّ احَدُكُمْ الّا وَ اجَلُهُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَلْيَحْفَظِ الرَّأْسَ وَ ما حَوى‏، وَ الْبَطْنَ وَ ما وَعى‏، وَ لْيَذْكُرِ الْقَبْرَ وَ الْبِلى، وَ مَنْ ارادَ الْآخِرَةَ فَلْيَدَعْ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنيا. از خدا حيا كنيد حق حيا را، گفتند: يا رسول اللَّه چه كنيم؟ فرمود: اگر اهل حيا هستيد، احدى از شما شب را صبح نكند مگر اين كه مرگ در برابرش باشد و چشم و گوش و زبان و شكم و شهوت را از گناه حفظ كند و قبر ومتلاشى شدن بدن را متذكر گردد و كسى كه آخرت خواه است زينت دنياى فانى را كه غير از ايجاد غرور و غفلت اثرى ندارد، رها كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 376 #شانزدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2