eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ 4 🔴 تقوا در نهج البلاغه‏ «نهج البلاغه» تقوا را به عنوان يك نيروى معنوى و روحى كه بر اثر ممارست و تمرين پديد مى‏آيد و به نوبه خود آثار و لوازم و نتايجى دارد و پرهيز از گناه را سهل و آسان مى‏نمايد، طرح و عنوان كرده است: ذِمَّتى بِما أقُولُ رَهينَةٌ و أنَا بِهِ زَعيمٌ، إنَّ مَنْ صَرَّحَتْ لَهُ الْعِبَرُ عَمّا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْمَثُلاتِ حَجَزَتْهُ التَّقْوى‏ عَنْ تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ. عهده‏ام در گرو درستى سخنم قرار دارد، و نسبت به آن ضامن و پاى‏بندم. كسى كه عبرت‏هاى روزگار كيفرهاى پيش رويش را بر او آشكار كند، تقوا او را از افتادن در اشتباهات مانع گردد. تا آنجا كه مى‏فرمايد: ألا وإنَّ الْخَطايا خَيْلٌ شُمُسٌ حُمِلَ عَلَيْها أهْلُها وَخُلِعَتْ لُجُمُها فَتَقَحَّمَتْ بِهِمْ فِى النّارِ. ألا وَإنَّ التَّقْوى‏ مَطايا ذُلُلٌ حُمِلَ عَلَيْها أهْلُها وَاعْطُوا أزِمَّتَها فَأَورَدَتْهُمُ الْجَنَّةَ. بدانيد خطاها اسبان سركشند، كه افسار گسيخته سواره‏هاى خود را به پيش مى‏برند تا به جهنّم وارد كنند. آگاه باشيد كه تقوا مركب‏هاى راهوارند كه مهارشان به دست سواره‏هاى آنها سپرده شده، در نتيجه آنان را وارد بهشت مى‏نمايند. در اين خطبه تقوا به عنوان يك حالت روحى و معنوى كه اثرش، ضبط و مالكيت نفس است ذكر شده است. اين خطبه مى‏گويد: لازمه بى‏تقوايى و مطيع هواى نفس بودن ضعف و زبونى و بى شخصيت بودن در برابر محرّكات شهوانى و هواهاى نفسانى است. انسان در آن حالت مانند سوار زبونى است كه از خود اراده و اختيارى ندارد و اين مركب است كه به هر جا كه دلخواهش هست مى‏رود. لازمه تقوا قدرت اراده و شخصيت معنوى داشتن و مالك حوزه وجود خود بودن است، مانند سوار ماهرى كه بر اسب تربيت شده‏اى سوار است و با قدرت و تسلّط كامل، آن اسب را در جهتى كه خود انتخاب كرده مى‏راند و اسب در كمال سهولت اطاعت مى‏كند. إنَّ تَقْوَى اللّهِ حَمَتْ أوْلِياءَ اللّهِ مَحارِمَهُ، وَألْزَمَتْ قُلُوبَهُمْ مَخافَتَهُ، حَتّى‏ أسْهَرَتْ لَيالِيَهُمْ وَأَظْمَأَتْ هواجِرَهُمْ. بندگان خدا، تقواى الهى اولياى خدا را از دچار شدن به حرامها بازداشت، و دلهايشان را ملازم ترس از خدا كرد، تا جايى كه آنان‏را به شب‏زنده‏دارى واداشت، و در گرماى روز موفق به روزه نمود. در اين جا على عليه السلام تصريح مى‏كند كه تقوا چيزى است كه پرهيز از محرمات الهى و همچنين ترس از خدا از لوازم و آثار آن است. فَإنَّ التَّقْوى‏ فِى الْيَوْمِ الْحِرْزُ وَ الْجُنَّةُ، و فى غَدٍ الطَّريقُ إلَى الْجَنَّةِ. همانا تقوا در امروز دنيا براى انسان به منزله يك حصار و به منزله يك سپر است، و در فرداى آخرت راه به سوى بهشت است. «2» آرى، بر اساس معارف اسلاميه به خصوص منابعى چون «قرآن مجيد» و «نهج البلاغه» و «صحيفه سجّاديه» و كتب معتبر روايى، آنچه بين انسان و بين نقمت، حجاب و حايل است و آنچه آدمى را از خزى دنيا و عذاب آخرت كه همان نقمت است حفظ مى‏نمايد، پس از ايمان به حق و آخرت، عمل به دستورهاى الهى و به خصوص مراعات تقواست. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 308 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 طريق تحصيل سعادت‏ از نظر ملا مهدى 1 🔴 عالم ربّانى، حكيم صمدانى، فقيه الهى، ملا مهدى نراقى، در اين كه انسان چگونه مى‏تواند از نقمت محفوظ بماند و خير دنيا و آخرت خود را تأمين كند مى‏فرمايد: «اين مسأله به چند چيز بستگى دارد: از جمله، انتخاب و اختيار همنشينى ملكوتى و مصاحبت با نيكان و معاشرت با كسانى كه داراى فضايل اخلاقى‏اند و فرا گرفتن نحوه رفتار آنان با خالق و مخلوق؛ و همچنين اجتناب از همنشينى با اشرار و بدكاران و صاحبان اخلاق زشت و ناپسند و نشنيدن داستان‏ها و حكايت‏هاى مربوط به آنان و كارها و مزخرفاتى كه از آنها صادر مى‏شود، زيرا مصاحبت و معاشرت با هر كسى قوى‏ترين انگيزه براى خو گرفتن به صفات و اخلاق اوست. طبع آدمى آماده گرفتن نيك و بد ديگران است؛ سرّ اين مطلب اين است كه: نفس انسان داراى قوايى است كه بعضى به نيكى‏ها و فضايل مى‏خوانند و برخى متمايل به بدى‏ها و رذايل‏اند و هر گاه براى يكى از اين دو كمترين انگيزه‏اى كه مناسب و در خور طبع و سرشت اوست پديد آيد به آن ميل مى‏كند و بر صاحب آن چيره مى‏شود. و چون انگيزه‏هاى بدى و شرّ براى قوا، بيشتر از انگيزه‏هاى خير است، تمايل به شرّ و بدى زودتر و آسان‏تر از تمايل به خير و نيكى رخ مى‏نمايد، و از اينرو گفته‏اند: تحصيل فضايل به منزله صعود به قلّه‏هاى مرتفع است و كسب رذايل به مثابه نزول از آنهاست؛ و قول پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به همين مطلب اشاره دارد كه: حُفَّتِ الْجَنّةُ بِالْمَكارِهِ، وَحُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ. بهشت با ناملايمات همراه است، و جهنّم با خواستنى‏ها قرين است. و از جمله، به كار بردن قوا در راه كسب صفات شريف و مواظبت بر افعالى است كه آثار و نتايج آن فضايل و ملكات است، و واداشتن نفس بر كارهايى كه مقتضى و در خور اخلاقى است كه حفظ آن مطلوب است. چنانكه كسى كه مى‏خواهد ملكه جود و سخاوت را حفظ كند، همواره بايد به انفاق مال و بذل و بخشش بر مستحقّان ادامه دهد و بر نفسِ خويش هنگامى كه به امساك و بخل تمايل دارد مسلّط باشد. و آن كه مى‏خواهد ملكه شجاعت را حفظ كند بايد از اقدام به كارهاى خطرناك و هول‏انگيز به شرط اشاره به فرمان عقل روى نگرداند و بر نفس خود هنگامى كه‏ احساس جبن مى‏كند خشم ورزد و سخت گيرد، و حال به همين منوال است در مورد ديگر صفات؛ و اين كار به منزله رياضت جسمانى در بهداشت بدنى است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 308 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 طريق تحصيل سعادت‏ از نظر ملا مهدى نراقى 2 🔴 و از جمله، اين كه هنگام اقدام به هر فعلى تفكّر و تأمّل كند تا كارى از روى غفلت برخلاف آنچه مقتضى فضيلت است از او سر نزند و اگر احياناً سر زد نفس خويش را به انجام ضدّ آن تنبيه و تأديب كند و بعد از سرزنش و توبيخ، نفس را مورد عقوبت و سخت‏گيرى قرار دهد، چنانكه وقتى مى‏خوهد غذايى مضرّ بخورد بايد خود را به روزه ادب كند، و اگردر واقعه‏اى خشم بى جا و ناپسندى از او صادر شود خود را در مانند آن واقعه بيفكند و صبر و تحمّل ورزد و يا خود را با كارهاى سخت و دشوار مانند نذر و صدقه و غيره تأديب كند. و شايسته است كه سعى و كوشش را در تحصيل و حفظ آن از دست ندهد هر چند در اين طريق به مقام والايى رسيده باشد، زيرا تعطيل وبطالت به تنبلى و كسالت مى‏انجامد و اين حالت موجب قطع فيوضات الهى خواهد شد و در نتيجه، صورت انسانى دگرگون مى‏شود و هلاك ابدى در پى خواهد آمد. اين سعى و كوشش موجب افزايش تجرّد و صفاى نفس انسان و انس به حق و الفت با صدق خواهد شد و از دروغ و باطل متنفّر خواهد گشت و در مدارج كمالات و مراتب سعادات بالا خواهد رفت، تا هنگامى كه اسرار الهى بر او منكشف شود و همانند قدسيان و روحانيان و فرشتگان گردد. و كوشش وى در امور دنيا بايد به قدر ضرورت باشد و تحصيل بيش از مقدار نياز ضرورى را بر خود حرام سازد، زيرا هيچ بدبختى و شقاوتى شديدتر از صرف گوهر باقى نورانى در تحصيل خرمهره فانى ظلمانى كه از دست او مى‏رود و به ديگران مى‏رسد، نيست. و از جمله، از ديدن و شنيدن و تخيّل آنچه شهوت و غضب را برمى‏انگيزد بپرهيزد، و كسى كه اين دو قوه را تهييج كند گويى سگ هار يا اسب سركشى را برانگيزد، و آنگاه براى رهايى از آنها چاره جويى كند. و هر گاه آن دو قوه بالطبع به جنبش درآمدند در آرام ساختن آنها به قدرى كه منافى سلامت نباشد بس كند و اين همان اندازه‏اى است كه عقل و شرع جايز مى‏شمرند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 308 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 طريق تحصيل سعادت‏ از نظر ملا مهدى نراقى 3 🔴 و از جمله، در جستجو و كشف عيب‏هاى پنهانى خود سعى و كوشش كند و چون به چيزى از آنها آگاه شد در دفع و ازاله آن جدّاً بكوشد. و چون نفس صفات و افعال خود را دوست دارد بسيار اتفاق مى‏افتد كه بعضى از عيوب از او پنهان مى‏ماند. بنابراين هر كسى كه خواستار سلامت و نگهبان آن است بايد از بعضى از دوستان خود بخواهد كه از عيوب او تفحّص كند و به آنچه آگاه شد وى را با خبر سازد. و چون از عيب خود اطلاع يافت بايد از اين آگاهى خشنود شود و به دفع و برطرف كردن آن بپردازد تا اين كه دوستش به گفته او اطمينان پيدا كند و بداند كه گوشزد كردن عيوب وى نزد او از هر چه دوست دارد بهتر است. و بسا كه دشمن در اين زمينه سودمندتر از دوست است، زيرا دوست غالباً عيب را مى‏پوشاند و آن را آشكار نمى‏سازد، ولى دشمن در آشكار كردن آن اصرار مى‏ورزد، بلكه بسا تا حدّ بهتان تجاوز مى‏كند. و چون دشمنان عيوب وى را آشكار ساختند بايد خدا را سپاس گزارد و به دفع آن عيوب مبادرت نمايد. و در اين مقام سودمند است كه مردم را آيينه عيوب خويش قرار دهد و چون عيبى در آنان يافت در زشتى آن بينديشد و بداند كه اگر اين عيب از او صادر شود همچنان زشت است و ديگران اين زشتى را در مى‏يابند، پس در دفع و ازاله آن بكوشد. و سزاوار است كه در پايان هر روز و شب از خود حساب بكشد و همه كارهاى خويش را بررسى كند، پس اگر كار زشت و ناپسندى از او سر نزده خدا را بر اين برنامه نيك سپاس گزارد، و اگر كار بد و نكوهيده‏اى از او صادر شده خود را مورد سرزنش قرار دهد و توبه كند و بكوشد كه ديگر مانند آن از او سر نزند.» علم اخلاق اسلامى: 1/ 141 آرى، اگر دل تجلّى گاه اعتقاد و ايمان به حق شود و اعضا و جوارح از پى آن دل به اخلاق حسنه و اعمال صالحه آراسته گردند، درب سعادت به روى انسان باز مى‏شود و چهره مقصود با تمام زيباييش، خود را نشان مى‏دهد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 308 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 6 https://eitaa.com/sahife2/40226 🔴 با خدا براى رهايى از نقمت‏ اگر چه آنچه در اختيار انسان است مِلك او نيست و ملكيت نسبت به همه چيز وقف حريم مقدّس كبرياست، كه در قرآن مجيد، اين سند متين و محكم ملكوتى آمده: وَلِلّهِ مُلْكُ السَّمواتِ وَالْأرض وَاللّهُ عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ و مالكيّت و فرمانروايى آسمان‏ها و زمين فقط در سيطره خداست، و خدا بر هر كارى تواناست. اماّ از باب فضل و رحمت و عنايت و لطف، براى انسان مسأله مالكيت را نسبت به اشيايى كه با سعى و كوشش صحيح به دست مى‏آورد تجويز فرموده و فروش آنچه را در اختيار دارد مجاز دانسته و خود نيز در صف خريداران املاك و اجناس انسان قرار گرفته، تا آدمى در اين معامله از نقمت و خزى دنيا و عذاب آخرت مصون بماند، كه راهى براى نجات از نقمت جز معامله جان و مال با حضرت محبوب نيست و اگر كسى بدون معامله جان و مال و به تعبير روشن‏تر بدون ايمان و عمل صالح و جهاد و تقوا، طمع در نجات داشته باشد و خود را از حضرت حق طلبكار مغفرت و رحمت بداند، طمع بى‏جايى است و اميدش وى را به آنچه منظور اوست نخواهد رساند. ثمن حضرت حق در برابر مُثمَن انسان، براساس آيات قرآن مجيد، بهشت و رضوان الهى است: إنَّ اللّهَ اشْترَى‏ مِنَ الْمُؤْمِنينَ أنْفُسَهُمْ وَأمْوالَهُمْ بِأنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يقيناً خدا از مؤمنان جان‏ها و اموالشان را به بهاى آن كه بهشت براى آنان باشد خريده. آرى، اگر در سايه ايمان، تمام حركات برونى و درونى انسان و همچنين اموالش با حضرت حق معامله شود عاقبت كار، بهشت و رضوان الهى است. آنان كه در كنار ثروت و اموالشان جود و سخاوت ندارند و از خرج كردن حركات جسم و روح در راه خداوند مضايقه مى‏كنند و با اين حال اميد به رحمت حق دارند و به بهشت عنبر سرشت طمع مى‏بندند، آيا اين اميد و طمعشان بجا و به مورد و قابل قبول طبع سليم است؟ اينان مصونيّت از نقمت را در چه مى‏جويند؟ مگر نه اين است كه معارف الهيّه و آيات قرآنيّه مصونيّت از نقمت را در سايه معامله انسان با خدا مى‏دانند. اينان بايد زندگى انبيا و امامان و اوليا و عاشقان حضرت محبوب را مورد توجه قرار دهند و ببينند كه اين طايفه چگونه نفس و مال و فرزند خود را در راه دوست بذل كردند و آنچه را از فضل حق به دست آورده بودند به حضرت حق برگرداندند و حاضر نشدند با غير يار معامله كنند و آنچه دارند به غير دوست واگذار نمايند. انبيا و اوليا اين حقيقت را روشن‏تر از خورشيد يافته بودند؛ كه معامله با غير حق جز خسارت و افتادن در نقمت و هلاكت ابدى و خزى دنيا و عذاب آخرت محصول ديگرى ندارد. ابراهيم عزيز با حمله به بت‏هاى بتخانه، جانش را در ترازوى معامله با حق گذاشت تا جايى كه به هنگام قرار گرفتن در منجنيق براى افتادن در آتش و جانبازى در راه دوست، در پاسخ سؤال جبرئيل كه به او گفت: اگر تو را حاجتى هست بگو، گفت: حاجت هست اما نه به تو؛ كه به همين مقدار هم حاضر نشد با غير محبوب به معامله برخيزد! او با يقين به يك خواب، فرزند با كرامتش را به سرزمين مِنى‏ آورد و به طور جدّ و با تصميمى قاطع براى قربانى كردن وى در راه حضرت دوست كارد به گلويش كشيد! او از بذل مال در راه حضرت حق تا لحظات آخر عمر دريغ نكرد، تا جايى كه ملائكه الهى داستان انتخابش را به مقام خليل اللّهى در زمينه ايمان و عمل و اخلاقش يافتند. قرآن مجيد از آن مرد بزرگ و حكيم سترگ، قهرمان توحيد، ظرف اخلاص و پاكى و پهلوان عمل و معرفت، به عنوان ابراهيم وفادار به تمام پيمان‏هاى الهى ياد كرد: وَابْراهيمَ الَّذى‏ وَفّى و [يا به آنچه در صحيفه‏هاى‏] ابراهيم [است‏] همان كه به طور كامل [به پيمانش با خدا] وفا كرد [آگاهش نكرده‏اند؟]. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 315 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 7 🔴 اهل خوف و سلامت در قيامت‏ طمع و اميد به مغفرت و رحمت، بدون ايمان و عمل، محصول جدايى انسان از خوف ممدوح است. اگر بر گذشته منهاى طاعت و آلوده به گناه و معصيت، و بر آينده‏اى كه براى تهيدستان از عبادت و ايمان و اخلاق جز نقمت و عذاب دردناك ابدى نيست، خائف بوديم و اين خوف ما خوفى جدّى و قطعى بود، به اين طمع و اميد غلط دچار نمى‏شديم و در عبادت و طاعت، فقير و تهيدست نمى‏مانديم و ظرف وجودمان ازانواع معاصى ظاهره و باطنه پُر نمى‏شد و زمينه دچار شدن به نقمت براى ما فراهم نمى‏گشت. بياييد همچون سيّد سجّاد، آن عاشق واله، آن عابد زاهد، آن امام معصوم كه عبادات و اخلاقيات وايمان و ناله‏هاى شبانه و طاعات روزانه‏اش جهان را به بهت و حيرت انداخته، به پيشگاه حضرت محبوب دست به دعا برداشته و در كمال تضرّع و زارى عرضه بداريم: «وَأعْتِقْ رِقابَنا مِنْ نَقِمَتِك» الهى! اى اميد اميدواران، اى آرامش قلب عاشقان، اى محمود حامدان، اى انيس ذاكران، اى جليس شاكران، ما را از عذاب و كيفر فردا، و جريمه‏هاى روز قيامت، و در يك كلمه از نقمت آزاد فرما. سلامت فرداى قيامت از آنِ اهل خوف و ترس است و نجات از نقمت و عذاب‏ از آن آنان است، چنانكه قرآن مجيد بر اين معنا دلالت دارد: وَلِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ و براى كسى كه از مقام پروردگارش [كه احاطه و تسلّط او بر ظاهر و باطن هستى است‏] بترسد دو بهشت است. ذلِك لِمَنْ خافَ مَقامى‏ وَخافَ وَعِيدِ اين [لطف و رحمت‏] ويژه كسى است كه از مقام من بترسد، و از تهديد [به عذابم‏] بيم داشته باشد. وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ* قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ* فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ و به يكديگر روى مى‏كنند [و از احوالات گذشته‏] از هم مى‏پرسند.* مى‏گويند: ما پيش تر [در دنيا] در ميان كسان خود [از عذاب امروز] ترسان بوديم؛* ولى خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ كرد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 315 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 8 🔴 مصونيّت از عذاب در نهج ‏البلاغه‏ اميرالمؤمنين عليه السلام براى مصونيّت انسان از نقمت و عذاب فردا، در خطبه‏هاى ملكوتى «نهج البلاغه» با هشدارهاى عجيبى مى‏دهد: فَاحْذَرُوا- عِبادَ اللّهِ- الْمَوْتَ وَقُرْبَهُ، وَأعِدُّوا لَهُ عُدَّتَهُ، فَإنَّهُ يَأتى بِأمْرٍ عَظيمٍ، وَخَطْبٍ جَليلٍ، وَيَأْتى بِخَيْرٍ لا شَرَّ بَعْدَهُ أبَداً، وَبِشَرٍّ لاخَيْرَ بَعْدَهُ أبَداً، فَمَنْ أقْرَبُ مِنَ الْجَنَّةِ مِنْ عامِلها؟ وَمَنْ أقْرَبُ مِنَ النّارِ مِنْ عامِلها؟ وَأنْتُمْ طُرَداء الْمَوْتِ الَّذى إنْ أقَمْتُمْ لَهُ أخَذَكُمْ، وَإنْ فَرَرْتُمْ مِنْهُ أدْرَكَكُمْ وَهُوَ ألْزَمُ لَكُمْ مِنْ ظِلِّكُمْ، الْمَوْتُ مَعْقُودٌ بِنَواصيكُمْ، وَالدُّنْيا تُطْوى‏ مِنْ خَلْفِكُمْ، فَاحْذَرُوا ناراً قَعْرُها بَعيدٌ، وَحَرُّها شَديدٌ، وَعَذابُها جَديدٌ، وَحِلْيَتُها حَديدٌ. دارٌ لَيْسَ فيها رَحْمَةٌ، وَلا تُسْمَعُ فيها دَعْوَةٌ، وَلا تُفَرَّجُ فيها كُرْبَةٌ. بندگان خدا! از مرگ و نزديك بودنش حذر نماييد، و براى آن ساز و برگ آماده كنيد، مرگ با امرى عظيم، و حادثه‏اى بزرگ مى‏آيد. به خيرى كه با آن شرّى نيست، يا شرّى كه با آن خيرى نمى‏باشد. چه كسى به بهشت از كسى كه كار بهشتى كند نزديك‏تر است؟ و چه كسى به جهنّم از آن كه عمل جهنّمى كند نزديكتر است؟ شما رانده شده‏هاى مرگ هستيد، اگر بايستيد به دستش مى‏افتيد، و اگر فرار كنيد شما را خواهد يافت، مرگ از سايه شما با شما همراه‏تر است، و با زلفتان گره خورده، و دنيا به دنبال شما در نَوَر ديده مى‏شود. برحذر باشيد از آتشى كه عمقش ناپيدا، و حرارتش شديد، و عذابش تازه است: جايى كه رحمت در آن نيست، ناله و فرياد كسى را نمى‏شنوند، و اندوهى را برطرف نمى‏كنند. فَاتَّقُوا اللّهَ، وَلا تُسْخِطُوهُ بِرِضى‏ أحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ. پس تقواى خدا پيشه كنيد و براى خشنودى كسى خود را به سخط حضرت حق دچار نكنيد. به حقيقت بيا بيدار شو، و به عرصه گاه بينايى و آگاهى قدم بگذار و اين معنا را كه خدا و انبيا و امامان بر آن تأكيد دارند به خود بباوران كه: در برابر كم و زياد و كوچك و بزرگ و اندك و بيش حتى به اندازه آنچه كه از تراش تخته و سنگ بر زمين مى‏ريزد و به مقدار پوست نازك بين خرما و هسته آن و به قدر نخى كه وسط شكاف هسته خرما است در فرداى قيامت مسئولى و مورد مؤاخذه قرار خواهى گرفت. اين‏ معنا را بدان كه آنچه در درونت مى‏گذرد و آنچه در برون دارى حتى اشارات چشم و خيانت‏هايش به حسابت خواهد آمد. راستى، اگر مى‏خواهى قلبت خاشع شود و اعضايت به لرزه آيد و اشك چشمت سرازير گردد، برابر آنچه در قرآن مجيد و گفتار انبيا و امامان درباره قيامت آمده، از اهوال عظيمش و رنج و دردش و شدّت و حِدّت مسائلش همه و همه را در ميدان نفس مجسّم كن، باشد كه از اين طريق مصونيت خود را از خزى دنيا و عذاب آخرت تضمين نمايى و خود را از نقمت امروز و فردا رهانيده و آزاد سازى و تا زنده‏اى دست نياز به درگاه بى نياز دراز كنى و با خضوع و خشوع از حضرت ربّ العزّه بخواهى كه: «وَأعْتِقْ رِقابَنا مِنْ نَقِمَتِك» بلبل گلستان عشق، حافظ شوريده حال، خطاب به حضرت محبوب گويد: روى بنماى و وجود خودم از ياد ببر خرمن سوختگان را همه گو باد ببر ما چو داديم دل و ديده به طوفان بلا گو بيا سيل غم و خانه ز بنياد ببر زلف چون عنبر خامش كه ببويد هيهات اى دل خام طمع اين سخن از ياد ببر سينه گو شعله آتشكده فارس بكُش ديده گو آب رخ دجله بغداد ببر (حافظ شيرازى) 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 315 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 9 🔴 اعضا و جوارح، شاهدان اعمال در قيامت‏ اين را بدان كه جوارحت در قيامت شاهدان عمل، اعضايت جنود حق، ضمايرت جاسوسان او و پنهانت آشكار محضر حضرت ربّ الارباب است. چه بسيار گناهانى كه فراموشت شده، چه عبادت‏ها و طاعت‏ها كه از آن غافل گذشتى و چه آلودگى‏هايى كه بر قبحش مطّلع شدى و بر آن شرمنده گشتى در حالى كه شرمت‏ فايده نداشت، و به وحشت افتادى در صورتى كه ترس و وحشتت سودمند نبود، نمى‏دانم با چه قدمى و با كدام رويى مى‏خواهى در برابر مولا قرار بگيرى، و با چه زبانى به وقت عرض اعمال، پاسخ آن محبوب را بدهى و با كدام قلب مى‏خواهى به انديشه برخيزى؟! اگر حضرت مولا در آن صحنه به تو بگويد: بنده من! آيا از من حيا نكردى كه با اعمال قبيحه به جنگ من آمدى، در حالى كه از خجالت و حيايى كه از بندگانم داشتى آن اعمال را به پنهانى انجام دادى؟ چه شد كه از مردم شرم كردى ولى از من كه همه جا با تو بودم خجالت نكشيدى؟ من خوبى‏هايت رادر برابر مردم قرار دادم، تو با گناه ومعصيت با من معامله كردى. آيا من در نزد تو از بندگانم سبك‏تر بودم؟! مرا كوچك شمردى و عبادم را بزرگ دانستى! اين چه برنامه بود كه دچارش بودى؟! 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 321 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 10 1 🔴 مصونيّت از نقمت در كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله براى نجات از نقمت و عذاب، به ايمان و عمل صالح و مكارم اخلاق يعنى عفو و حلم و كرم و گذشت و مهربانى و چشم پوشى و جود و سخا و خشوع و خضوع و رأفت آراسته شويد كه خداوند مهربان به اين امور دستور داده و بندگانش را ترغيب فرموده و آراسته به اين حقايق را محبوب خود دانسته و تارك اين واقعيت‏ها را از ديده محبّت انداخته است. رسول خدا صلى الله عليه و آله براى دورى از نقمت در حديث بسيار جالبى مى‏فرمايد: لا تَجْلِسُوا إلّا عِنْدَ كُلِّ عالِمٍ يَدْعُوكُمْ مِنْ خَمْسٍ إلى‏ خَمْسٍ: مِنَ الشَّك إلَى الْيَقينِ، و مِنَ الرِّياء إلَى الإخْلاصِ، وَمِنَ الرَّغْبَةِ إلَى الرَّهْبَةِ، وَمِنَ الْكِبْرِ إلَى‏ التَّواضُعِ، وَمِنَ الْغَشِّ إلَى النَّصيحَةِ منشينيد جز در پيشگاه انسان بينا و آگاهى كه شما را از پنج چيز به پنج چيز دعوت كند: از شك به يقين، از ريا به اخلاص، از اميد غلط به ترس حقيقى، از كبر به تواضع و از فريب و خيانت و خدعه به صافى و پاكى و سلامت. و نيز فرمود: ما مِنْ عَبْدٍ مُؤمِنٍ تَخْرُجُ مِنْ عَيْنِهِ دُمُوعٌ، وَلَوْ مِثْلُ رُؤُوسِ الذُّبابِ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ إلّا حَرَّمَهُ اللّهُ عَلَى النّار؛ و ما مِنْ قَطْرَةٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ تَعالى‏ مِنْ قَطْرَةِ دَمْعٍ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ! وَقَطْرَةِ دَمٍ فى سَبيلِ اللّهِ. مؤمنى نيست كه به اندازه سر مگس از خشيت حق اشك از ديده‏اش بريزد مگر اين كه خداوند وجودش را به آتش حرام كند. قطره‏اى در پيشگاه حضرت حق محبوب‏تر از اشك از خشيت، و قطره خون در راه خدا نيست. و نيز فرمود: لا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إلّا رَحيمٌ. فَقيلَ: كُلُّنا نَرْحَمُ يا رَسُولَ اللّهِ، فَقالَ: لَيْسَ رَحْمَةُ أحَدِكُمْ فى خُوَيْصَةِ أهْلِهِ حَتّى‏ يَرْحَمَ النّاسَ عامَّةً. جز رحيم وارد بهشت نمى‏شود. عرضه شد: همه ما اهل رحمت هستيم. فرمود: رحمت فقط در اهل خود نيست، بلكه دخول بهشت با رحمت به تمام مردم ميسّر است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 322 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 10 2 🔴 مصونيّت از نقمت در كلام امام صادق عليه السلام‏ إذا أحَبَّ اللّهُ تَعالى‏ عَبْداً ألْهَمَهُ الطّاعَةَ، وَألْزَمَهُ الْقَناعَةَ، وَفَقَّهَهُ فِى الدِّينِ، وَقَوّاهُ بِالْيَقينِ، فَاكْتَفى‏ بِالْكَفافِ، وَاكْتَسى‏ بِالْعَفافِ. چون محبّت و عشق حق متوجه عبد شود، او را ملهَم به طاعت وملزم به قناعت و دين شناس مى‏كند و با يقين به حقايق، بر قدرت معنوى و روحى او بيفزايد، پس كارش به جايى رسد كه به كفاف از روزى حق اكتفا كند و به لباس عفاف خود را بپوشاند. حسن بن يقطين از پدرش از جدّش حكايت مى‏كند كه: مردى از كاتبانِ يحيى بن خالد والى اهواز شد، مانده‏اى از ماليات بر عهده من بود كه اگر مى‏گرفت تهيدست و فقير مى‏شدم و چيزى در بساطم نمى‏ماند. به من گفتند: او اهل گذشت نيست، به انتظار باش كه مانده ماليات را بر تو ادّعا كند. از اين كه با او ملاقات كنم مى‏ترسيدم، به حضرت ربّ العزّه پناه بردم، به وجود مقدس حضرت صادق عليه السلام راهنمايى شدم، مشكلم را به حضرت عرضه داشتم، آن منبع كرامت بر كاغذى كوچك نوشت: بِسمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ: إنَّ لِلّهِ فى ظِلِّ عَرْشِهِ ظِلًّا لا يَسْكُنُهُ إلّا مَنْ نَفَّسَ عَنْ أخيهِ كُرْبَةً، أوْ أعانَهُ بِنَفْسِهِ، أوْ صَنَعَ إلَيْهِ مَعْرُوفاً وَلَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ، وَهذا أخُوك، وَالسَّلامُ. به نام خداوند بخشنده مهربان: براى خداوند در سايه عرشش سايه‏اى است كه در آنجا مسكن نمى‏گيرد مگر كسى كه رنجى را از برادرش بردارد، يا وى‏ را در امر زندگى كمك دهد، يا كار نيكى در حقّش انجام بدهد گر چه به اندازه نصف خرما باشد، و آورنده نامه برادر توست. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 322 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 10 3 🔴 مصونيّت از نقمت در كلام اميرالمؤمنين عليه السلام اميرالمؤمنين عليه السلام براى مصونيت از نقمت مى‏فرمايد: نَبِّهْ بِالتَّفَكُّرِ قَلْبَك، وَجافِ عَنِ اللَّيْلِ جَنْبَك، وَاتَّقِ اللّهَ رَبَّك. با انديشه در واقعيت‏ها و حقايق دلت را بيدارى و بينايى ده. به هنگام شب براى راز و نياز با حق، پهلو از بستر بردار، و تقوا و پرهيز از هر حرامى را رعايت كن. قَالَ أميرُالمؤمنينَ عليه السلام: إنَّ التَّفَكُّرَ يَدْعُو إلَى الْبِرِّ وَالْعَمَلِ بِهِ. امير المؤمنين عليه السلام فرمود: همانا انديشه و تفكر در امور، كشاننده انسان به خوبى و عمل به آن است. توضيح حديث تفكّر در كلام مجلسى‏ مغز متفكّر علم حديث حضرت علامه مجلسى- رضوان اللّه عليه- در شرح اين روايت مى‏فرمايد: تفكّر وارد در اين حديث شامل همه اقسام انديشه‏هاى درست است، چون تفكّر در بزرگى و عظمت حق كه دعوت مى‏كند به ترس از مقام او و اطاعت از دستورهايش؛ و تفكّر در فناى دنيا و لذّت‏هاى زودگذر آن كه دعوت مى‏كند به ترك آن؛ و تفكّر در سرانجام نيكوكاران كه دعوت مى‏كند به پيروى از آنان؛ و تفكّر در عاقبت مجرمان كه دعوت مى‏كند به دورى از اعمال و اخلاق ايشان؛ و تفكّر در اسرار عبادات و اهداف آن كه دعوت مى‏كند به دورى از اعمال و اخلاق ايشان؛ و تفكّر در اسرار عبادات و اهداف آن كه دعوت مى‏كند به تكميل طاعات و كوشش براى رفع نقايص آنها و تفكّر در درجات ملكوتى آخرت كه دعوت مى‏كند براى تحصيل آن درجات و كمالات و .... آرى، هر انديشه صحيحى انسان را به مقصد و منظور مثبتى رهنمون مى‏شود، چه بسا كه تفكّر و انديشه در وجود خويش در اين كه كيستم، از كجايم، از كه هستم، تا كى هستم، و به كجا مى‏روم، درِ تمام حقايق را به روى انسان بگشايد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 322 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 🔴 در كلام امام صادق عليه السلام‏ امام صادق عليه السلام درباره مكارم اخلاق مى‏فرمايد: إنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ خَصَّ رُسُلَهُ بِمَكارمِ الأخْلاقِ، فَامْتَحِنُوا أنْفُسَكُمْ، فإِنْ كانَتْ فيكُمْ فَاحْمَدُوا اللّهَ وَاعْلَمُوا أنَّ ذلِك خَيْرٌ، وَإنْ لا تَكُنْ فيكُمْ فَاسْألُوا اللّهَ وَارْغَبُوا إلَيْهِ فيها. قالَ: فَذَكَرَها عَشَرَةً: الْيَقينُ وَالقَناعَةُ والصَّبْرُ وَالشُّكْرُ وَالْحِلْمُ وَحُسْنُ الْخُلْقِ والسَّخاءُ وَالغَيْرَةُ وَالشَّجاعَةُ وَالْمُرُوَّةُ. قال: وَرَوى‏ بَعْضُهُمْ بَعْدَ هذِهِ الْخِصالِ الْعَشَرَةِ وَ زادَ فيهَا الصِّدْقَ وَأداءَ الأمانَةِ. خداوند عز و جل رسولانش را به مكارم اخلاق مخصوص نموده، پس خود را بيازماييد، اگر مكارم اخلاق در شما وجود دارد خدا را به اين نعمت سپاس گوييد و بدانيد كه اين خير است، و اگر در شما نباشد آن را از خدا خواهش كنيد و به پيشگاه خدا براى به دست آوردن آنها ابتهال و زارى نماييد. راوى گويد امام صادق عليه السلام آنها را به ده شماره فرمودند: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، خوش خلقى، سخاوت، غيرت، شجاعت، مروّت. گويد: برخى اين ده خصلت را روايت كرده و به آنها صدق و اداى امانت را نيز افزوده است. امام صادق عليه السلام فرمود: ثَلاثٌ مَنْ أتَى اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: الإنْفاقُ مِنْ إقْتارٍ، والْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ، والإنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ. سه چيز است كه هر كس با يكى از آنها به ديدار خدا رود بهشت را بر او واجب كند. در حال تنگدستى انفاق كند، با تمام مردم جهان خوشرويى نمايد، و به ديگران نسبت به خود انصاف دهد (حق را بگويد اگر چه به زيان خودش باشد). 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 1 ‏ 🔴 گناهان تغيير دهنده نعمت‏ امام سجاد عليه السلام در حديث ذيل به علل نقمت‏ ها اشاره مى‏فرمايند: إنَّ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ: الْبَغْىُ عَلَى النّاسِ، وَالزَّوالُ عَنِ الْعادَةِ فِى الْخَيْرِ وَاصْطِناعِ الْمَعْرُوفِ، وَكُفْرانُ النِّعَمِ، وَتَرْكُ الشُّكرِ؛ قالَ اللّهُ تَعالى‏: إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى‏ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ گناهانى كه باعث تغيير نعمت حق بر عبد است عبارت است از: ستم بر مردم، از دست دادن حالتى كه مورث انجام خوبى است، تعطيل كردن نيكى به مردم، كفران نعمت و ترك شكر؛ خداوند مى‏فرمايد: يقيناً خدا سرنوشت هيچ ملتى را [به سوى بلا، نكبت، شكست و شقاوت‏] تغيير نمى‏دهد تا آن كه آنان آنچه را [از صفات خوب و رفتارشايسته و پسنديده‏] در وجودشان قرار دارد به زشتى‏ها و گناه تغيير دهند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 2 ‏ 🔴 گناهان مورّث پشيمانى‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تُورِثُ النَّدَمَ: قَتْلُ النَّفْسِ الَّتى حَرَّمَ اللّهُ؛ قالَ اللّهُ فى قِصَّةِ قابيلَ حينَ قَتَلَ أخاهُ فَعَجَزَ عَنْ دَفْنِهِ: فَأصْبَحَ مِنَ النّادِمينَ ، وَتَرْكُ‏ صِلَةِ الرَّحِمِ حينَ يَقْدِرُ، وَتَرْكُ الصَّلاةِ حَتّى‏ يَخْرُجَ وَقْتُها، وَتَرْكُ الْوَصِيَّةِ وَرَدِّ الْمَظالِمِ، وَمَنْعُ الزَّكاةِ حَتّى‏ يَحْضُرَ الْمَوْتُ وَيَنْغَلِقَ اللِّسانُ. گناهانى كه باعث پشيمانى و ندامت است: ريختن خون انسان كه خداوند آن را حرام فرموده؛ حضرت حق در داستان قابيل كه در مقام كشتن برادرش هابيل برآمد و از دفن وى عاجز ماند مى‏فرمايد: نهايتاً از پشيمانان شد. و ترك صله رحم در زمان قدرت، وترك نماز تا وقت بگذرد، و ترك وصيّت، و ترك ردّ مظالم، و منع كردن زكات تا وقت حضور مرگ و بسته شدن زبان. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 3 🔴 گناهان زايل كننده نعمت‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تُزيلُ النِّعَمَ: عِصْيانُ الْعارِفِ، وَالتَّطاوُلُ عَلَى النّاسِ، وَالاستهزاءُ بِهِمْ، وَالسُّخْرِيَّةُ مِنْهُم. گناهانى كه باعث زوال نعمت است: با شناخت به گناه مرتكب گناه شدن، تعدّى و تجاوز به حقوق مردم، ريشخند كردن انسان‏ها، خوار نمودن افراد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 4 ‏ 🔴 گناهان دافع نعمت‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تَدْفَعُ القِسْمَ: إظْهارُ الافْتِقارِ، وَالنَّوْمُ عَنِ صَلاةِ الْعَتَمَةِ، وَعَنْ صَلاةِ الْغَداةِ، وَاسْتِحْقارُ النِّعَمِ، وَشَكْوَى الْمَعْبودِ عَزَّوَجَلَّ. گناهانى كه نمى‏گذارد روزى و نعمت به انسان برسد: اظهار فقر و احتياج، خواب ثلث اول شب كه باعث از دست رفتن نماز است، خوابيدن تا قضا شدن نماز صبح، كوچك شمردن نعمت، و شكايت و گلايه از حضرت معبود عز و جل. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 5 ‏ 🔴 گناهانى كه باعث پرده‏درى است‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تَهْتِك الْعِصَمَ: شُرْبُ الْخَمْرِ، وَلَعْبُ الْقِمارِ، وَتَعاطِى ما يُضْحِك النّاسَ، وَاللَّغْوُ، والْمُزاحُ، وَذِكْرُ عُيُوبِ النّاسِ، وَمُجالَسَةُ أهْلِ الرَّيبِ. گناهانى كه باعث پرده درى مى‏گردد: شرابخوارى، قمار بازى، انجام كارى كه به ناحق مردم را بخنداند (دلقك بازى)، كار بيهوده، بى‏جا، گفتن عيوب مردم، و معاشرت با اهل شكّ و ترديد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 6 🔴 گناهان نازل كننده وَالذُّنُوبُ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاءَ: تَرْكُ إغاثَةِ الْمَلْهُوفِ، وَتَرْكُ مُعاوَنَةِ الْمَظْلُومِ، وَتَضْييعُ الأمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ. گناهانى كه باعث نزول بلاست: ترك فريادرسى نسبت به انسان دلسوخته گرفتار، و ترك يارى مظلوم، و ضايع كردن امر به معروف و نهى از منكر. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 7 🔴 گناه حمايت از دشمنان‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تُديلُ الأعْداءَ: الْمُجاهَرَةُ بِالظُّلْمِ، وَإعْلانُ الْفُجُورِ، و إباحَةُ الْمَحْظُورِ، وَعِصْيانُ الْأخْيارِ، وَالْانْقِيادُ إلَى الْأشْرارِ. گناهانى كه باعث پيروزى دشمنان است: آشكارا ظلم كردن، معصيت در برابر همگان، حلال دانستن حرام، سرپيچى از خواسته نيكان، اطاعت از بدكاران. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 8 🔴 گناه و مرگ زودرس‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ: قَطيَعةُ الرَّحِمِ، وَالْيَمينُ الْفاجِرَةُ وَالأقْوالُ الْكاذِبَةُ، وَالزِّنا، وَسَدُّ طُرُقِ الْمُسْلِمينَ، وَادِّعاءُ الْإمامَةِ بِغَيْرِ حَقٍّ. گناهانى كه باعث مرگ زودرس است: قطع رحم، سوگند دروغ، گفتار به كذب، زنا، بستن راه مسلمين، و ادّعاى بى‏جاى رهبرى. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 9 🔴 گناه و قطع اميد از حق‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تَقْطَعُ الرَّجاءَ: الْيَأسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ، وَالْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ، وَالثِّقَةُ بِغَيْرِ اللّهِ تَعالى‏، وَالتَّكْذيبُ بِوَعْدِ اللّهِ. گناهانى كه باعث قطع اميد از رحمت حق است: نااميدى از رحمت حضرت رب، دلسردى از عنايت حق، تكيه به غير پروردگار متعال، تكذيب وعده الهى. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 10 ‏ 🔴 گناه و تيره شدن فضا والذٌّنُوبُ الَّتى تُظِلمُ الهواءَ: السِّحْرُ والكِهانَةُ والْإيمانُ بِالنُّجُومِ وَالتَّكذيبُ‏ بِالْقَدَرِ وعقوقُ الوالدَيْنِ. گناهانى كه باعث تيره شدن فضاست، سحر و جادوگرى، عقيده به اين كه ستارگان در سرنوشت دخالت دارند، تكذيب مقدَّرات الهى و عاق پدر و مادر شدن. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 11 🔴 شكسته شدن حرمت بين حق و عبد وَالذُّنُوبُ الَّتى تَكْشِفُ الْغِطاءَ: الْاسْتِدانَةُ بِغَيْرِ نِيَّةِ الْأداءِ، وَالْإسْرافُ فِى النَّفَقَةِ عَلَى الباطِلِ، وَالْبُخْلُ عَلَى الأهْلِ وَالْأوْلادِ وَذَوِى الْأرْحامِ، وَسُوءُ الْخُلْقِ، وَقِلَّةُ الصَّبْرِ، وَاسْتِعْمالُ الضَّجَرِ وَالْكَسَلِ، وَالْاستِهانَةُ بِأَهْلِ الدِّينِ. گناهانى كه باعث برداشته شدن پرده حرمت بين حق و عبد است: وام گرفتن با نيّت بازنگرداندن، زياده روى در بيهوده خرج كردن، بخل ورزى نسبت به اهل و اولاد و خويشان، بدخلقى، كم صبرى، اقامت در فضاى تنبلى و كسالت، سبك شمردن اهل دين. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 12 🔴 گناه و عدم استجابت دعا وَالذُّنُوبُ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ: سُوءُ النِّيَّةِ، وَخُبْثُ السَّريرَة، وَالنِّفاقُ مَعَ الْإخْوانِ، وَتَرْكُ التَّصْديقِ بِالْإجابَةِ، وَتَأخيرُ الصَّلاةِ الْمَفْرُوضَةِ حَتّى‏ تَذْهَبَ أوْقاتُها، وَتَرْكُ التَّقَرُّبِ إلَى اللّهِ عَزَّ وجَلَّ بِالْبِرِّ وَالصَّدَقَةِ، وَاسْتِعْمالُ الْبَذاءِ وَالْفُحْشِ فِى الْقَوْلِ. گناهانى كه باعث عدم استجابت دعاست: بدى نيّت، آلودگى باطن، دورويى با برادران دينى، باور نداشتن اجابت دعا از جانب حق، تأخير نماز واجب تا از بين رفتن وقت آن، ترك نيكى‏هايى كه سبب تقرّب به حق است، ترك صدقه، ناسزا و فحش در گفتار. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 11 13 🔴 گناه و حبس باران‏ وَالذُّنُوبُ الَّتى تَحْبِسُ غَيْثَ السَّماءِ: جَوْرُ الْحُكّامِ فِى الْقَضاءِ، وَشَهادَةُ الزُّورِ، وَكِتْمانُ الشَّهادَةِ، وَمَنْعُ الزَّكاةِ وَالْقَرْضِ وَالْماعُونِ، وَقِساوَةُ الْقُلُوبِ عَلى‏ أهْلِ الْفَقْرِ وَالْفاقَةِ، وَظُلْمُ الْيَتيمِ وَالْأرْمَلَةِ، وَانْتِهارُ السّائِلِ وَ رَدُّهُ بِاللَّيْلِ. گناهانى كه باعث حبس است: ستم داوران در مسأله قضا، شهادت به ناحق، كتمان شهادت، منع زكات و قرض، منع اشيايى از قبيل ظرف، فرش و اثاث و آنچه مردم و به خصوص همسايگان بدان نيازمندند، سخت دلى نسبت به اهل فقر و فاقه، ستم بر يتيم و بيوه‏زنان و تهيدستان و بيچارگان، راندن سائل به قهر و تلخى، رد كردن حاجتمند به وقت شب. در روايت بالا، تقريباً به هفتاد و پنج گناه، از جانب جامع اسرار الهيّه و ظرف انوار ربّانيّه حضرت امام زين العابدين عليه السلام اشاره شده كه مورث اقسام نقمت‏ها در دنياست. امّا نقمت‏هايى كه هر يك از اين گناهان در آخرت دارد و در قرآن مجيد و روايات به آن اشاره رفته شرحش مساوى با مثنوى هفتاد من كاغذ خواهد شد. امام سجّاد عليه السلام پس از نماز شب خود، دعايى مى‏خواند كه در آن دعا به گوشه‏اى از عذاب جهنّم و نقمت آخرت اشاره داشت، سپس از حضرت حق نجات از گرفتارى فردا را در خواست داشت: «پروردگارا! پناه مى‏برم به تو از آتشى كه آن را بر اهل معصيت سخت و شديد قرار داده‏اى، و فراگيرى آن را نسبت به آنان كه روى گردان از خشنوديت هستند وعده داده‏اى، از آتشى كه نورش تاريكى، سهلش دردناك و دورش نزديك است، آتشى كه بعضى از آن بعض ديگر را مى‏خورد و برخى از آن به برخى ديگر حمله و يورش مى‏برد، آتشى كه استخوان را خاكستر مى‏كند و به اهلش حميم مى‏چشاند، و به كسى كه در برابر او تضرّع كند و از او مهربانى طلبد رحم نمى‏كند و بر كسى كه در برابرش خاشع و تسليم است قدرت تخفيف ندارد و به گرفتارانش سخت‏ترين درد را مى‏چشاند. پناه مى‏برم به تو از عقرب‏هاى جهنّم كه دهانشان باز است و مارهايى كه داراى نيش پرزور و قوى هستند. پناه مى‏برم به تو از آشاميدنى جهنّم كه امعا و احشاى اهلش را قطع كرده و دل‏هاشان را از جا مى‏كند. الهى! مرا به طاعت و عبادت و اخلاق و عمل و ايمان و عشق كه باعث نجات از آن عذاب است توفيق ده، كه جز با عنايت و رحمت و لطف و مرحمت و كرم و آقايى تو كسى از آن عذاب رهايى ندارد.» الهى و ربى و سيدى و مولاى 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 326 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2