🌺 حکایتی از مرحوم #نراقی 📋 مرحوم نراقی و دیگران نوشتند قریب به این مضامین است. یک نفر انگشترساز بود، می‌گوید یک نگینی داشت، حکمای عجم و عرب و ترک جمع شدند و گفتند این قیمت ندارد، نمی‌شود برای آن قیمت بگذاریم آن‌قدر مهم است. آن انگشتر را داد که انگشترساز برای آن رکاب بسازند. این انگشتر از دست انگشترساز افتاد و چهار تکه شد، این احجار کریمه، سنگ‌های قیمتی هم بشکنند از قیمت آن‌ها کاسته می‌شود. گفت: ای وای بچّه‌ها یتیم شدند و من را اعدام می‌کنند. این واقعیّت دارد. در کوچه قدم می‌زد خدایا چه کار کنم. به کسی رسید گفت: «أَرَاکَ‏ مَغْمُوماً تو را غصّه‌دار می‌بینم؟ چه شده است؟ گفت: برو بگذار در همین غم و غصّه بمانم، تو که نمی‌توانی کاری انجام دهی فقط بر ثقل می‌افزایی. گفت: حالا بگو بلکه کاری انجام دادم. اصرار کرد گفت: واقعیّت امر این است، انگشتر این‌طور شده است و نگین چهار تکه شد. گفت: به خانه‌ی خود برو و این ابیات را با جان خود بخوان. مشکل ما فقط جان است. این جان است که ما خطا می‌کنیم. این دعاها یا هر چیزی که می‌گوییم باید با جان خواند شود اگر عوام بازی کنید هیچ چیز نمی‌شود. گفت: به خانه‌ی خود برو و این ابیات که منصوب به امیر المؤمنین (سلام الله علیه) است را تکرار کن. وَ كَـمْ للهِ مِـن ْ لُطْفٍ خَـفيٍّ يَدُقُّ خَفاهُ عَنْ فَهْم الزَّكيِّ وَ كَمْ يُسْرٍ أتَي مِنْ بَعدِ عُسْرٍ وَ فَرَّج كَرْبَةُ القَلبِ الشّجيِّ وَ كَمْ أمرٍ تُساءُ بِهِ صَـباحـاً وَ تَأتيـكَ المُسْفَرَّةُ بِالعَشيِّ إذَا ضَاقَتْ بِكَ الأحوالُ يَـوماً فَثِقْ بِالوَاحِـدِ الفَردِ الـعَليِّ تَوَسَّلْ بِالنَّبِيّ فَكلُّ خَطَبٍ يُهَونَ إذَا تَوَسُّلَ بِالنَّبِيٍّ وَ لا تَجزَع إذَا مَا نَابَ خَطبٌ وَ كَم لله مِن لُطْفٍ خَفِيٍّ دو، سه بار مأمور سلطان سراغ انگشتر آمد. گفت: حالا ما این‌ها را خواندیم ببینیم چه می‌شود. او هم گفت: حال تو چطور است؟ انگشتر چه شد؟ -پدرم می‌گفت دروغ گفتن حرام است، راست گفتن هم واجب نیست- سلطان سلام رساند گفت: زنان من سر آن انگشتر دعوا می‌کنند آن نگین را چهار تکّه کن. دیگر نگفت آن را چهار تکّه کردم، گفت: چشم. اگر می‌گفت اتّفاقاً چهار تکّه کردم، می‌گفت چرا چهار تکّه کردی، چه کسی به تو گفته بود چهار تکّه کنی. پس راست گفتن حرام نیست، دروغ گفتن حرام است. او گفت: چشم. گفت: زحمت تو را هم جبران می‌کنیم. آن را چهار تکّه کرد و چهار انگشتر ساخت، این قطره‌ای از دریا است، دنیا پر از این موارد است. #فرج 📌آیت الله #فاطمی_نیا 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_5 #دعا_پنجم_1 #عجايب_عظمت_حق‏ #عظمت_آفرینش #عجايب_انسان‏ 13 #شگفتیهاى_باطن_انسان 3 🔴 ملا مهدى #نراقى كه از اعاظم فقها و دانشمندان و فيلسوفى بزرگ و عارفى كم نظير و عاشقى واله و محبّى صادق است، در مقدمه كتاب «جامع السعادات» در عظمت معنوى انسان مى‏فرمايد: «سپاس و ستايش خداى را كه انسان را بيافريد، و وى را در زمره كاينات در مرتبه برين قرار داد، و او را رونوشتى ساخت از عوالم امكان كه پديد آورده است. شگفتى‏هاى قدرت فراگير و بى پايان، و عجايب عظمت آشكار و نمايان خود را در او ظاهر ساخت. در وجود او ناسوت را به لاهوت پيوند داد، و در هستى او حقايق عوالم مُلك و ملكوت را به وديعت نهاد. طينت وى را از نور و ظلمت بسرشت، و در ذاتش انگيزه‏هاى خيرات و شرور بهم آميخت. خميره هستيش را از مواد ناهمگون عجين كرد، و نيروها و صفت‏هاى متضاد را در او گرد آورد، آنگاه وى را به تربيت و تهذيب اين قوا و صفات به نحو قوام و تعادل فرا خواند، و بعد از آن كه راه تهذيب آنها را برايش هموار ساخت وى را به نيكوداشتِ آنها برانگيخت.» آنچه را از واقعيت‏هاى باطنى و حقايق ملكوتى نسبت به انسان دانستى، به صورت قوّه و استعداد در آدمى جاى دارد، كه به هدايت وحى و اتّصال به نبوّت انبيا و امامت امامان بايد به فعليت برسد، تا انسان از مقامات بسيار بلندى كه برايش مقرّر شده بهره‏مند گردد. در اين نقطه است كه جايگاه تربيت و تزكيه و نقش انبيا و امامان، معلوم مى‏شود. در معارف الهيّه آمده: اگر قواى ظاهر و باطن را هماهنگ با مسائل الهى نمودى از فرشته برتر مى‏شوى و چنانكه از صراط المستقيم حق روى گرداندى از حيوانات و درندگان پست‏تر مى‏شوى. جايگاه خود و حالات و نفسانيّات خويش را در بين موجودات توجّه كن و مواظب باش كه دزدان راه انسانيّت سرمايه‏هاى الهيّه را كه مجانى به تو عنايت شده و وسيله اعتلاى تو به مقام قرب و وصل است از تو نربايند، و مايه‏هاى سعادتت را به غارت و دزدى نبرند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 268 👌 دعای #پنجم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_5 #دعا_پنجم_1 #عجايب_عظمت_حق‏ #عظمت_آفرینش #عجايب_انسان‏ 13 #شگفتیهاى_باطن_انسان 4 🔴 مرحوم #نراقى به عنوان موعظه و نصيحت در كتاب گران قدرش «جامع السعادات» مى‏گويد: «اكنون كه دانستى كه انسان در لذّت عقلى با فرشتگان انباز است و در ديگر لذايذ حسّى و متعلّق به سه قوه ديگر، يعنى قواى سَبُعى و بهيمى و شيطانى، مشارك درندگان و چارپايان و شياطين است، اين را نيز بدان كه هر كس يكى از اين لذّات چهارگانه بر او غلبه كند، مشاركت او با آن قوّه‏اى كه بدان منسوب است بيشتر خواهد بود تا آنجا كه وقتى اين غلبه تامّ و كامل شد او عين همان قوه خواهد بود. پس اى دوست من، بنگر كه نفس خود را در كدام جهت قرار مى‏دهى، اگر غلبه با قوّه شهوت تو باشد تا آنجا كه بيشتر همّ و انديشه تو متوجه شهوات حيوانى، مانند خوردن و آشاميدن و آميزش و ديگر شهوات بهيمى باشد يكى از چهارپايان خواهى بود. و اگر غلبه و چيره‏گى با قوّه غضب تو باشد و ميل تو بيشتر به مناصب و رياست‏طلبى و آزار مردم و ضرب و شتم و ديگر حركات درنده خويى باشد به منزله درندگان خواهى بود. و اگر غلبه با قوه شيطانى «قوه وهم» باشد تا آنجا كه غالب سعى و كوشش تو صرف يافتن مكر و حيله براى رسيدن به مقتضيات دو قوه شهوت و غضب باشد و به انواع نيرنگ‏ها و تزويرهاى وهمى دست يازى، در حزب شيطان داخل شده‏اى. و اگر غلبه با قوه عقل تو باشد تا آنجا كه جدّ و جهد تو مقصور بر فرا گرفتن معارف الهى و پيروى از فضايل اخلاقى باشد به مرتبه و افق فرشتگان راه يافته‏اى. پس هر كه عاقل باشد، و با خود دشمنى نكند بر او واجب است كه بيشتر همّت و كوشش خود را در تحصيل سعادت علمى و عملى و در زايل ساختن نقايص و كمبودهاى نفس خويش صرف كند، و از امور شهوانى و لذّات جسمانى به اندازه ضرورت اكتفا كند. از غذا به آنچه مايه اعتدال مزاج و حفظ حيات است بس كند و قصدش از آن لذّت جويى نباشد، بلكه رفع نياز ضرورى و دفع الم باشد، و وقت و عمر خويش را در به دست آوردنِ زيادتر تباه نكند، و اگر از اين مقدار بيشتر خواهد، بارى به قدرى باشد كه مقام و رتبه انسانيش حفظ شود و موجب پستى و ذلّت نگردد. و از لباس به مقدار ضرورى و دفع گرما و سرما بهره گيرد و اگر از اين بيشتر خواهد به قدرى باشد كه به حقارت و خوارى نكشاند و موجب اتّهام سقوط از طرف اقران و همكاران نشود. و از آميزش به اندازه‏اى كه نوع حفظ شود و نسل باقى بماند بس كند و اگر بيش از اين خواهد از حدّ سنّت خارج نشود و از اين كه در مقتضيات شهوت و غضب فرو رود بپرهيزد، زيرا چنين سقوطى مايه شقاوت هميشگى و هلاك ابدى است. خدا را خدا را، اى برادران! مواظب و مراقب جان‏ها و نفوس خود باشيد و پيش از آن كه در درياى تباهى و مهلكه غرق شويد آنها را دريابيد، و قبل از آن كه راهها بر شما بسته شود از خواب غفلت بيدار شويد و پيش از آن كه خوى‏ها و ملكات مُهلك و عادات تباه كننده جايگير و استوار گردد به تحصيل سعادت پردازيد، زيرا زايل كردن رذايل بعد از محكم و استوار شدن آنها در نهايت دشوارى است، و مبارزه با حزب شيطان بعد از بزرگسالى كمتر مؤثّر است، و غلبه بر نفس امّاره پس از سستى و ضعف پيرى بى اندازه مشكل است لكن به هر حال يأس و نااميدى از لطف و رحمت خداوند روا نيست و بايد به قدر توانايى كوشيد، كه اين كار البته از به سر بردن در باطل بهتر است، شايد خداوند با رحمت عظيم خود شما را دريابد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 268 👌 دعای #پنجم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_5 #دعا_پنجم_2 #قدرت_بی_انتهای_خدا #رهايى_از_ننگ_دنيا_و_عذاب_آخرت‏ 5 طريق تحصيل سعادت‏ از نظر ملا مهدى #نراقى 1 🔴 عالم ربّانى، حكيم صمدانى، فقيه الهى، ملا مهدى نراقى، در اين كه انسان چگونه مى‏تواند از نقمت محفوظ بماند و خير دنيا و آخرت خود را تأمين كند مى‏فرمايد: «اين مسأله به چند چيز بستگى دارد: از جمله، انتخاب و اختيار همنشينى ملكوتى و مصاحبت با نيكان و معاشرت با كسانى كه داراى فضايل اخلاقى‏اند و فرا گرفتن نحوه رفتار آنان با خالق و مخلوق؛ و همچنين اجتناب از همنشينى با اشرار و بدكاران و صاحبان اخلاق زشت و ناپسند و نشنيدن داستان‏ها و حكايت‏هاى مربوط به آنان و كارها و مزخرفاتى كه از آنها صادر مى‏شود، زيرا مصاحبت و معاشرت با هر كسى قوى‏ترين انگيزه براى خو گرفتن به صفات و اخلاق اوست. طبع آدمى آماده گرفتن نيك و بد ديگران است؛ سرّ اين مطلب اين است كه: نفس انسان داراى قوايى است كه بعضى به نيكى‏ها و فضايل مى‏خوانند و برخى متمايل به بدى‏ها و رذايل‏اند و هر گاه براى يكى از اين دو كمترين انگيزه‏اى كه مناسب و در خور طبع و سرشت اوست پديد آيد به آن ميل مى‏كند و بر صاحب آن چيره مى‏شود. و چون انگيزه‏هاى بدى و شرّ براى قوا، بيشتر از انگيزه‏هاى خير است، تمايل به شرّ و بدى زودتر و آسان‏تر از تمايل به خير و نيكى رخ مى‏نمايد، و از اينرو گفته‏اند: تحصيل فضايل به منزله صعود به قلّه‏هاى مرتفع است و كسب رذايل به مثابه نزول از آنهاست؛ و قول پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به همين مطلب اشاره دارد كه: حُفَّتِ الْجَنّةُ بِالْمَكارِهِ، وَحُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ. بهشت با ناملايمات همراه است، و جهنّم با خواستنى‏ها قرين است. و از جمله، به كار بردن قوا در راه كسب صفات شريف و مواظبت بر افعالى است كه آثار و نتايج آن فضايل و ملكات است، و واداشتن نفس بر كارهايى كه مقتضى و در خور اخلاقى است كه حفظ آن مطلوب است. چنانكه كسى كه مى‏خواهد ملكه جود و سخاوت را حفظ كند، همواره بايد به انفاق مال و بذل و بخشش بر مستحقّان ادامه دهد و بر نفسِ خويش هنگامى كه به امساك و بخل تمايل دارد مسلّط باشد. و آن كه مى‏خواهد ملكه شجاعت را حفظ كند بايد از اقدام به كارهاى خطرناك و هول‏انگيز به شرط اشاره به فرمان عقل روى نگرداند و بر نفس خود هنگامى كه‏ احساس جبن مى‏كند خشم ورزد و سخت گيرد، و حال به همين منوال است در مورد ديگر صفات؛ و اين كار به منزله رياضت جسمانى در بهداشت بدنى است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 308 👌 دعای #پنجم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 1 #هیجان_حرص 6 ✳️ #حرص در كلام #نراقى‏ فقيه بزرگ، ملّا مهدى #نراقى در باب حرص مى‏فرمايد: «حرص حالت و صفتى است نفسانى كه آدمى را بر جمع آوردن آنچه بدان نياز ندارد برمى‏انگيزد، بى‏آن كه به حدّ و مقدار معيّنى اكتفا كند. و آن نيرومندترين شاخه‏هاى دوستى دنيا و مشهورترين انواع آن است و شكى نيست كه خُلق و خويى هلاك‏آور و صفتى گمراه كننده است، بلكه بيابانى است تاريك و بيكران و درّه‏اى بس عميق كه ژرفاى آن ناپيداست. هر كه در آن گرفتار آمد گمراه و نابود شد و هر كه در آن افتاد به هلاكت رسيد و بازنگشت. از مشاهده و تجربه و اخبار و آثار آشكار است كه حريص هرگز به حدّى كه در آن جا توقّف كند منتهى نمى‏شود، بلكه پيوسته در گرداب‏هاى دنيا فرو مى‏رود تا غرق شود و از سرزمينى ديگر مى‏افتد تا سرانجام به هلاكت رسد. رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: لَوْ كانَ لْابْنِ آدَمَ وادِيانِ مِنْ ذَهَبٍ لْا بْتَغى وَراءَ هُما ثالِثاً، وَ لايَمْلأَ جَوْفَ ابْنِ آدَمَ إلَّا التُّرابُ، وَ يَتُوبُ عَلى مَنْ تابَ. اگر براى فرزند آدم دو وادى طلا باشد وادى سوّمى مى‏طلبد و جز خاك چيزى شكم اين انسان را پر نمى‏كند و خداوند توبه هر كه را توبه كند مى‏پذيرد. و نيز فرمود: مَنهُومانِ لايَشْبَعانِ: مَنْهُومُ الْعِلْمِ وَ مَنْهُومُ الْمالِ. دو گرسنه‏اند كه سير نمى‏شوند: گرسنه دانش و گرسنه ثروت. و فرمود: يَشيبُ ابْنُ آدَمَ و تَشِبُّ فيهِ خَصْلَتانِ: الْحِرْصُ وَ طُولُ الْأَمَلِ. آدميزاد پير مى‏شود و دو خصلت در او جوان مى‏گردد: حرص و آرزوى دراز. امام باقر عليه السلام فرمود: مَثَلُ الْحَريصِ عَلَى الدُّنْيا كمَثَلِ دُودَةِ الْقَزِّ كُلَّما ازْدادَتْ مِنَ الْقَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى‏ تَمُوتَ غَمّاً. حريص بر دنيا مانند كرم ابريشم است، هر چه بيشتر برگرد خود مى‏پيچد راه بيرون آمدنش دورتر و بسته‏تر مى‏شود تا از غصّه بميرد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 351 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 3 #چيرگى_حسد 2 #حسد_جامع_السعادت_نراقی 1 ✳️ ‏مرحوم ملّا مهدى #نراقى در كتاب پرقيمت «جامع‏السعادت» كه براى استفاده عموم مردم تحت عنوان «علم اخلاق اسلامى» ترجمه شده مى‏فرمايد: «حسد، آرزوى زوال نعمت از برادر مسلمان است، از نعمت‏هايى كه صلاح او باشد. البته اگر زوال نعمت را از او نخواهد، بلكه مثل آن را براى خود آرزو نمايد «غِبطه و منافسه» است و اگر زوال چيزى را از كسى بخواهد كه صلاح او نيست آن را «غيرت» خوانند. بيان تفصيلى آن، اين است كه اگر انگيزه حسد صرفاً حرص بر اين باشد كه آن نعمت به تو برسد، اين از پستى و زبونى قوه شهويّه است و اگر انگيزه آن تنها رسيدن مكروهى به محسود باشد از رذايل قوه غضبيّه است و از نتايج كينه توزى است و اگر باعث آن تركيبى است از هر دو، اين از پستى و زبونى هر دو قوه است. و ضدّ حسد «خيرخواهى» است، يعنى درخواست دوام نعمت از حضرت حق بر برادر مسلمان كه صلاح او در آن است. و شكّى نيست كه حكم قطعى به اين كه اين نعمت صلاح است يا فساد، ممكن نيست. چه بسا كه چيزى در آغاز و در نظر اول نعمت شمرده شود و سرانجام بر صاحب خود وبال و فساد باشد. پس ملاك و مناط در اين امر ظنّ و گمان غالب است، بنابراين اگر ظنّ غالب اين است كه به صلاح اوست، خواستن زوال و نابودى آن «حسد» است و تمنّاى دوام آن خيرخواهى است و آنچه گمان رود كه موجب فساد باشد، خواستن زوال آن «غيرت» است. اما آنچه صلاح و فساد آن بر تو مشتبه است، نظرى و حالتى نسبت به آن نداشته باش تا از حسد در امان بمانى و در طريق خيرخواهى قرار بگيرى. معيار و ميزان در خيرخواهى اين است كه آنچه را براى خود مى‏خواهى براى برادر خود نيز بخواهى و آنچه را براى خود نمى‏خواهى و نمى‏پسندى براى او نيز نخواهى و نپسندى. و معيار در حسد اين است كه آنچه براى خود نمى‏خواهى براى او بخواهى و آنچه را براى خود مى‏خواهى براى او نخواهى. حسد، سخت‏ترين و دشوارترين بيمارى‏هاى روانى و بدترين و پليدترين رذايل است و صاحب خود را به عقوبت دنيا و عذاب آخرت گرفتار مى‏سازد؛ زيرا در دنيا لحظه‏اى از حزن و الم خالى نيست و به هر نعمتى كه در دست ديگران مى‏بيند رنج مى‏برد و نعمت‏هاى خداى بزرگ نامتناهى است و هرگز از بندگان بريده و منقطع نمى‏شود، پس حسود پيوسته در اندوه و رنج است و وبال و سرانجامِ بد آن گريبانگير خود او خواهد شد و اصلًا به محسود ضررى نمى‏رساند، بلكه موجب ازدياد حسنات و بالارفتن درجات او مى‏شود، از اينرو كه حسود بر او عيب مى‏گيرد و آنچه در شرع جايز نيست درباره او مى‏گويد. پس نسبت به محسود، ظالم است و قسمتى از وزر و وبال محسود را بر دوش‏ خود مى‏گيرد و اعمال شايسته خود را به دفتر اعمال او منتقل سازد، بنابراين حسد وى براى محسود جز خير و نفع اثرى ندارد. و با وجود اين در مقام عناد و ضدّيت با آفريدگار بندگان است؛ زيرا اوست كه نعمت‏ها و خيرات را بر بندگان چنانكه اراده فرموده به مقتضاى حكمت و مصلحت خود ارزانى داشته است. پس حكمت حق و عنايت و مصلحت او چنين اقتضا كرده كه آن نعمت بر آن بنده حاصل و باقى باشد و حسود بيچاره زوال آن را مى‏خواهد و آيا اين چيزى جز ناخشنودى از قضاى الهى در برترى دادن بعضى بندگان بر بعض ديگر است؟ و اين نيست مگر آرزوى قطع فيوضات الهى كه بر حسب حكمت بالغه مقدّر و صادر شده و خواستنِ خلاف آنچه خداوند به مقتضاى مصلحت اراده فرموده است. بلكه حسود طالب نقص بر خداى سبحان است و نمى‏خواهد خدا را متّصف به صفات كماليّه بداند؛ زيرا افاضه نعمت‏ها از سوى خداوند در وقت شايسته و در جاى مستعد، از صفات كماليّه خداى تعالى است كه عدم آنها نقص است بر او و حسود ثبوت اين نقص را مى‏خواهد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 ، ص: 8 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_1 #44_مسأله_دعای_هشتم 8 #تعصب_بیجا‏ 4 حميّت و عصبيّت در كلام #نراقی ✳️ حميّت و عصبيّت در صورتى كه در مسير حق به كار گرفته شود از نظر اولياى دين ممدوح است. ملّا مهدى نراقى مى‌فرمايد: غيرت و حميّت عبارت است از سعى در محافظت آنچه نگاهبانى آن لازم است. و آن نتيجه شجاعت و بزرگى و قوّت نفس و از ملكات شريفه است و مردانگى به آن تحقّق مى‌يابد و فاقد آن از مردان به شمار نمى‌رود. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: إنَّ اللَّهَ يَغارُ، وَ الْمُؤْمِنُ يَغارُ، وَ غَيْرَةُ اللَّهِ أنْ يَأْتِىَ الرَّجُلُ الْمُؤْمِنُ ما حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ. خداوند غيرتمند است و مؤمن داراى غيرت است و غيرت خدا اين است كه مؤمن مرتكب كارى شود كه خدا حرام كرده است. امام صادق (عليه السلام) فرمود: إنَّ اللَّهَ تَعالى غَيُورٌ وَ يُحِبُّ الْغَيْرَةَ، وَ لِغَيْرَتِهِ حَرَّمَ الْفَواحِشَ ظاهِرَها وَ باطِنَها. خداى تعالى غيرتمند است و غيرت را دوست دارد و از سرِ غيرت اوست كه‌ تمام گناهان ظاهرى و باطنى را حرام نموده است. و از جهت مقتضاى حميّت در دين اين است كه در نگهدارى آن از بدعت‌هاى مبتدعان و دعوى اهل باطل بكوشد و آنان را كه مرتد شوند، قصاص نمايد و اهانت اهل اهانت را به دين و همچنين شبهات اهل انكار را دفع نمايد و در ترويج احكام دين مجاهدت نمايد و در بيان حلال و حرام خدا سعى بليغ كند و در امر به معروف و نهى از منكر مسامحه ننمايد. و مقتضاى غيرت و حميّت در حرم و ناموس اين است كه از مقدمات و موجبات انحراف ناموس خود غفلت نكند و اهل خود را از مردان بيگانه و رفتن به مراكزى كه بيم فساد آنان مى‌رود، حفظ نمايد. و مقتضاى حميّت نسبت به اولاد اين است كه از زمان حمل تا آن جا كه لازم باشد از همه شؤونش اعم از شير خوردن از زن شايسته و تأمين غذاى حلال و انتخاب نام نيكو و تربيت شايسته و گرفتن همسر خوب براى او محافظت كند. و حميّت نسبت به مال اين است كه از حلال كسب كند و در راه مشروع بدون افراط و تفريط و اسراف و تبذير خرج نمايد ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه جلد 6 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 فإِنَّكَ مَلِي‏ءٌ بِالْعَفْوِ مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ خداوندا تو مسلماً به #عفو و گذشت از گنهكار قدرت داشته و براى آمرزش ، مورد #رجا و#اميد و به بخشيدن معصيت معروف هستی ‏🍀‏« مرحوم ملا احمد #نراقى در فصل بيان صفت رجا مى‏نويسد: طريقه تحصيل آن اين است كه در اسباب اميدوارى تأمل كند و آنها را بر دل خود نقش كند و تكرار كند و پيوسته متذكر آنها بوده باشد، پس ملاحظه نمايد در نعمت‏هاى فراوان و كرامت‏هاى بى‏پايان كه در دنيا به بندگان خود نموده.» 👤استاد حسین #انصاریان #دوازدهم #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_14 #دعای_چهاردهم_صحیفه_سجادیه #دعا_چهاردهم_7 #خدایا_من_هم_ظلم_نکنم‏ !!! 1 #انواع_ظلم 3 ❇️ ضد #ظلم به معناى #عدالت خاصى است كه ظلم ستيزى دو جانبه مى‏باشد. مرحوم ملا احمد #نراقى در بيان #عدالت با مردمان مى‏فرمايد: ... “و مخفى نماند كه ضد ظلم به اين معنى ، عدالت به معنى اخص است. و آن عبارت است از : بازداشتن خود از ستم به مردمان و دفع ظلم ديگران به قدر امكان از ايشان و نگاهداشتن هر كسى را بر حق خود " ( معراج السعادة: 370، صفت سوم، #ظلم. ) 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 105 #چهاردهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 اللهم وَ اعْصِمْنِي مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ خداوندا مرا از دست زدن به كارهايى مانند كار #ظالم ها حفظ كن، و در حالتى مانند حال او قرار مده. #خدایا_من_هم_ظلم_نکنم‏ !!! ‏ 🍀‏« مرحوم #نراقى مى‏فرمايد: #عدالت (ضد #ظلم) عبارت است از : بازداشتن خود از ستم به مردمان و دفع ظلم ديگران به قدر امكان از ايشان و نگاهداشتن هر كسى را بر حق خود » 👤استاد حسین #انصاریان ( اینجا) #چهاردهم #دعا_چهاردهم_7 ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2