eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه السلام ✋ این حرف بینِ مردمِ این خاک رایج است چشمانِ ما به سفره یِ باب الحوائج است 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
سلسله مباحث علیه السلام در ◀️ درباره و خداوند هر کس را که پس از توکل به او، درباره فقرش شکايت به درگاه رزاق عظيم بنمايد، بي نياز ميکند. خداوند آن کس را که جز او رزاقي نمي شناسد، نااميد نميکند. به وسيله رزقي که خداوند به شما عطا کرده است، معصيتهاي او را انجام ندهيد. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_16 از روزي خواران خدا، طلب روزي نکنيد. بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/j71247 در روزيهايتان نسبت به خدا سوء ظن نداشته باشيد. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_29 خوارترين افراد در نزد خدا کسي است که روزياش را از خدا بگيرد وغير خدا را عبادت و بندگي کند. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_25 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ نشانه و وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ، فَقَالَ (علیه السلام): هُوَ الَّذِي يَضَعُ الشَّيْءَ مَوَاضِعَهُ؛ فَقِيلَ فَصِفْ لَنَا الْجَاهِلَ، فَقَالَ قَدْ فَعَلْتُ. به امام علی علیه السلام گفتند، عاقل را به ما بشناسان، پاسخ داد: خردمند آن است كه هر چيزى را در جاى خود مى نهد. (گفتند پس جاهل را تعريف كن فرمود) با معرّفى خردمند، جاهل را نيز شناساندم. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ كيست؟ 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به وصف عاقل مى پردازد به اين صورت كه خدمتش عرض شد: عاقل را براى ما توصيف كن. فرمود: عاقل كسى است كه هر چيز را در جاى خود قرار مى دهد. گفته شد: را توصيف بفرما. فرمود: توصيف كردم»; (وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ فَقال(عليه السلام): هُوَ الَّذِي يَضَعُ الشَّيْءَ مَوَاضِعَهُ فَقِيلَ: فَصِفْ لَنَا الْجَاهِلَ، فَقَالَ: قَدْ فَعَلْتُ). مرحوم سيد رضى در ذيل اين كلام مى گويد: «منظور امام(عليه السلام) اين است كه جاهل كسى است كه هرچيزى را در جاى خود قرار نمى دهد، بنابراين ترك وصف جاهل خود صفت او محسوب مى شود، زيرا بر خلاف وصف عاقل است»; (قالَ الرَّضِىُ يَعْني أنَّ الْجاهِلَ هُوَ الَّذي لا يَضَعُ الشَّىْءَ مَواضِعَهُ فَكانَ تَرْكُ صِفَتِهِ صَفَةٌ لَهُ إذْ كانَ بِخَلافِ وَصْفِ الْعاقِلِ). امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه در عبارتى كوتاه و پرمعنا در واقع تمام اوصاف عاقل و جاهل را خلاصه كرده است; عاقل كسى است كه درباره هرچيز مى انديشد و محل مناسب آن را بررسى مى كند و سپس آن را در محل مناسب قرار مى دهد; مثلاً اگر رئيس اداره يا رئيس حكومت است شايستگى هاى افراد را در نظر مى گيرد و هر كدام را در محل لايق خود قرار مى دهد يا اگر مى خواهد مثلاً سخنرانى كند، مطالب را چنان تنظيم مى كند كه مقدمه در جايگاه خود، شرح مطالب در جاى خود و نتيجه گيرى پايانى سخن نيز در جاى خود باشد. اگر عبادتى انجام مى دهد، اجزا و شرايط و واجبات و مستحبات آن را هر كدام در جاى خود به جا مى آورد. اگر طبيب است و مى خواهد بيمارى را درمان كند مراحل مختلف درمان را دقيقا در نظر مى گيرد و هر دارو و درمانى را در جاى خود قرار مى دهد و اگر مى خواهد اموال زكات و بيت المال را تقسيم كند نياز افراد و گروه ها را در نظر مى گيرد و به هر كدام به اندازه نيازش مى پردازد. حتى اگر مى خواهد مجازات كند، مجازات نيز درجات و مراحلى دارد. او هر مرحله را در جايگاه خود قرار مى دهد تا نتيجه مطلوب عائد شود. آرى عاقل مى انديشد و اندازه گيرى مى كند و تدبير مى نمايد و نظم هر كار را رعايت مى كند. تعبير به «رُشد» در قرآن مجيد در مورد دادن اموال يتيمان به آنان نيز مى تواند اشاره اى به همين معنا باشد; يعنى يتيم به مرحله اى برسد كه بتواند در مسائل مالى هرچيز را در جايگاه مناسب انجام دهد. به عكس جاهل، كه هيچ يك از اين امور را رعايت نمى كند; در جايى كه بايد نرمش انجام دهد شدت عمل به كار مى گيرد و به عكس در جاى شدت عمل نرمش، افراد را در جايگاه خود قرار نمى دهد، حقوق را متناسب تقسيم نمى كند، واجبات و مستحبات شرع را به طور صحيح در جايگاه اصلى قرار نمى دهد و همين امر باعث شكست او در همه زمينه هاست. روایات دیگرى در زمینه توصیف عقل یا عاقل از معصومان(علیهم السلام) نقل شده که با آنچه در این کلام نورانى آمده هماهنگ است; از جمله در حدیثى از امام امیرمؤمنان(علیه السلام) مى خوانیم: «الْعَقْلُ أنَّکَ تَقْتَصِدُ فَلا تَسْرِفَ وَتَعِدَ فَلا تُخْلِفَ وَإذا غَضِبْتَ حَلِمْتَ; عقل آن است که میانه روى را انتخاب کنى و اسراف ننمایى و هرگاه وعده مى دهى تخلف ننمایى و به هنگام غضب، حلم کنى». در حدیث دیگرى در همان کتاب از آن حضرت مى خوانیم: «النُّفُوسُ طَلِقَةٌ لکِنْ أیْدِى الْعُقُولِ تَمْسِکُ أعْنَتَها عَنِ النُّحُوسِ; نفوس آدمیان آزاد است; ولى دست هاى عقل زمام آن را گرفته و از چموشى و سرکشى باز مى دارد». نیز در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده است: «إنَّمَا الْعَقْلُ التَّجَنُّبُ مِنَ الاْثْمِ وَالنَّظَرِ فِی الْعَواقِبِ وَالاْخْذِ بِالْحَزْمِ; عقل تنها پرهیز از گناه و نگاه کردن در عواقب امور و رعایت احتیاط در کارهاست». جالب این که امام(علیه السلام) در کلام عدالت را نیز به چیزى شبیه آنچه در بالا درباره عقل فرمود وصف کرده است، مى فرماید: «الْعَدْلُ یَضَعُ الاْمُورَ مَواضِعَهَا; عدل هر چیزى را در جایگاه خود قرار مى دهد». و به یقین هر عاقلى عادل است و هر عادلى باید عاقل باشد. در عهدنامه مالک اشتر نیز آمده است که امام(علیه السلام) به او دستور مى دهد «فَضَعْ کُلَّ أمْر مَوْضِعَهُ وَأوْقِعْ کُلَّ أمْر مَوْقِعَهُ; هر چیز را در جایگاه خود قرار ده و هر امرى را در محل مناسب آن». و این هم امر به عدالت است و هم رعایت عقل و تدبیر. ابن ابى الحدید در اینجا ضرب المثلى نقل مى کند که به پندار خودش شبیه کلام امام(علیه السلام) است در این جهت که از بیان مطلبى، مطلب دیگرى فهمیده مى شود ولى ضرب المثل گفته شده بسیار نامناسب نسبت به گفتار حکیمانه امام(علیه السلام) است( 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَّنَعَ مَسَجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى‏ فى خَرَابِهَا اُؤلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمُ أَنْ يَدْخُلُوهَآ إلّاَ خَآئِفِينَ لَهُمْ فِى الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِى الأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ‏ كیست ستمكارتر از آنكه نگذاشت نام خدا در مساجد الهى برده شود و سعى در خرابى آنها داشت؟ آنان جز با ترس و خوف، حقّ ورود به مساجد را ندارند. بهره‌ى آنان در دنیا، رسوایى و خوارى و در آخرت عذاب بزرگ است. 🔴 آیه درباره‌ى كسانى نازل شده است كه درصدد تخریب برآمده بودند. در طول تاریخ، تخریب مساجد ویا جلوگیرى از رونق آنان بارها به دست افراد منحرف و طاغوت‌ها صورت گرفته است. 🔴 خرابى تنها با بیل و كلنگ نیست، بلكه هر برنامه‌اى كه از رونق مسجد بكاهد، تلاش در خرابى آن است. «منع مساجد اللَّه» ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
یا علیه السلام یا وجیها عند الله اشفع لنا عند الله ✳️ ای که در کوی خرابات مقامی داری جَم وقت خودی ار دست به جامی داری ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند گر از آن یار سفرکرده پیامی داری خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی بر کنار چمنش وه که چه دامی داری بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود می‌کنم شکر که بر جور دوامی داری نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود تویی امروز در این شهر که نامی داری بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود تو که چون شبخیز غلامی داری 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
ای که در کوی خرابات مقامی داری جَم وقت خودی اَر دست به جامی داری معنی بیت: ای آنکه درکوی خرابات مسکن گزیده و(باخلاص شدن ازبند تعلّقات دینی ودنیوی) برای خود در عرصه ی رندی جایگاهی پیداکرده ای ، اگردرکوی خرابات هستی ودسترسی به جام داری خوشا به حالت که سلطان مقتدر وخوش اقبال مملکت وجود خویش هستی. ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند گر از آن یار سفرکرده پیامی داری معنی بیت: ای نسیم صبا عاشقانِ دلسوخته ازسوزوگدازعشق، برسرراه انتظارمی کشند اگرپیامی ازمعشوق داری بیا که وقتِ وقت است. روی بنما ووجود خودم ازیادببر خرمن سوختگان را همه گوبادببر نام نیک اَر طلبد از تو غریبی چه شود؟ تویی امروز در این شهر که نامی داری معنی بیت: ای حبیب، اگرغریبی چون من، ازتو انتظارلطف ومرحمت داشته باشد چه اتّفاقی می افتد؟ مگرچه چیزی ازتو کم می شود؟ امروز دراین شهرتوصاحب نام هستی وغریبان ازتو انتظار عنایت ومساعدت دارند. گرآمدم به کوی توچندان غریب نیست چون من درآن دیارهزاران غریب هست بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری معنی بیت: ای محبوب، توکه همانند حافظِ شب زنده دار ارادتمند وهوادار داری بی تردید چه بسیاردعاهای ی که مونس جانت خواهد بود. دل گفت وصالش به دعابازتوان یافت عمریست که کارم همه برکاردعارفت ترجمه ی ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
علیه السلام اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَمِينِ الْمُؤْتَمَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْبَرِّ الْوَفِيِّ الطَّاهِرِ الزَّكِيِ‏ پروردگارا درود فرست بر امام امين و معتمد خلق حضرت موسى بن جعفر كه نيكوكار و وفادار و پاك و مهذب است النُّورِ الْمُبِينِ (الْمُنِيرِ) الْمُجْتَهِدِ الْمُحْتَسِبِ الصَّابِرِ عَلَى الْأَذَى فِيكَ‏ نور علمش مبين احكام الهى آنكس كه همه عمر با كمال كوشش و اجتهاد در انجام وظايف امامت بر آزار امت در راه رضاى تو صبور و شكيبا بود اللَّهُمَّ وَ كَمَا بَلَّغَ عَنْ آبَائِهِ مَا اسْتُودِعَ مِنْ أَمْرِكَ وَ نَهْيِكَ وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ اى خدا چنانكه از پدران آن امام آنچه نزد او وديعه بود از امر و نهى دين تو همه را بخلق رسانيد و بار فرمان الهى را به راه شرع و طريق مستقيم برد وَ كَابَدَ أَهْلَ الْعِزَّةِ وَ الشِّدَّةِ فِيمَا كَانَ يَلْقَى مِنْ جُهَّالِ قَوْمِهِ‏ و با اهل غرور و سختگيران و در آنچه از جهال قومش ميكشيد مقاومت كرد و رنج برد رَبِّ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِمَّنْ أَطَاعَكَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ إِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‏ پس اى خدا تو بر آن بزرگوار درودى فرست بهتر و كاملتر از هر درود و رحمت كه بر احدى از بندگان مطيع خود و ناصحان بندگانت فرستى كه البته تو خداى آمرزنده گناه خلق و مهربان در حق بندگانى. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ... دعا برای قسمت 24 تبیین لینک زیر https://eitaa.com/sahife2/39635 الهی 1 🔴 6- به سلامت بيرون آمدن از آزمايش‏هاى سخت‏ در حقيقت به معناى وسيله آزمودن و آزمايش كردن است كه در اصل به گداختن طلا و زر در آتش براى امتحان ناخالصى آن گويند. اين به جهت تجربه و آزمايش حسى است. اين واژه هنگامى كه در آيات و روايات استفاده مى‏شود، مقصود، گمراهى كفر و عذاب و خلاف و رسوايى است. و بيشتر در زمينه‏اى طرح مى‏شود كه امرى سخت يا ناپسند مورد آزمايش قرار گيرد. علامه در اين زمينه مى‏فرمايد: « فتنه عبارت است از وسيله آزمايش و امتحان و مراد از قرار دادن مؤمنان به عنوان وسيله براى آزمايش كفار، مسلط كردن كافران بر ايشان است. تا بدين وسيله خداوند آنان را در بوته آزمايش گذارد تا هر تباهى و فسادى كه در خود دارند بيرون بريزند. آنان مؤمنان را به خاطر اين كه ايمان آورده بودند انواع آزارها مى‏دادند. در جاى ديگر مى‏فرمايد: «تفاوت ميان امتحان الهى و امتحانى كه ما بشر مى‏كنيم اين است كه ما غالباً از باطن و درون اشيا بى‏خبريم و لذا آن را امتحان مى‏كنيم تا بدين وسيله وضعيت ناشناخته آن بر ما معلوم شود، در حالى كه جهل و نادانى نسبت به خداى سبحان معنا ندارد و كليدهاى غيب در اختيار اوست، بنابراين تربيت و هدايت عامه الهى نسبت به انسان كه به منظور فراخواندن او به نيك فرجامى و سعادت صورت مى‏گيرد، امتحان است؛ زيرا با اين كار وضعيت موجود كه آيا اهل سراى ثواب است يا سراى عقاب و كيفر به منصّه ظهور و تعين مى‏رسد. به همين دليل است كه خداوند متعال اين عملكرد خود يعنى تشريع و جهت بخشيدن به حوادث را به نام‏ بلا و ابتلا و فتنه نامبرده است. و به طور كلى و عام مى‏فرمايد: «ما آنچه را بر روى زمين است زيور آن قرار داديم تا مردم را بيازماييم كه كدام يك بهتر عمل مى‏كنند.» «1» و چنانكه ملاحظه مى‏شود آيات امتحان، بلا را به كليه امور مربوط به انسان تعميم مى‏دهد چه آنهايى كه به وجود او و اعضاى وجود او مربوط مى‏شود مانند گوش و چشم و زندگى و چه آنهايى كه از حيطه وجود او خارج است اما به نحوى با او ارتباط دارد، مانند فرزند و همسر و ايل و تبار و دوست و مال و مقام و هر آنچه به نوعى از آن بهره‏مند مى‏شود. نيز نقطه مقابل اين امور مانند مرگ و ديگر مصيبت‏هايى كه به انسان مى‏رسد. خلاصه آن كه اين آيات هر جزئى از اجزاى عالم و هر حالتى از حالات انسان را كه با انسان ارتباط پيدا مى‏كند، وسيله امتحان و آزمايش خداوند از انسان برمى شمارد. بر اساس آيات قرآن مجيد، انسان در همه مراحل زندگى مورد آزمايش گوناگون قرار مى‏گيرد. خداوند براى تربيت انسان هميشه او را در كوره‏هاى داغ امتحان قرار مى‏دهد تا جاذبه‏هاى روحى و قلبى او را بيازمايد. مال و فرزند دو عامل مهم نزد خداوند است كه مى‏فرمايد: وَاعْلَمُواْ أَنَّمَآ أَمْوَ لُكُمْ وَأَوْلدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ و بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شماست، وخداست كه پاداشى بزرگ نزد اوست. فتنه گاه آزمون خير و گاه آزمايش شر است. تا جوهره باطن در دو وضعيت مشخص شود كه مى‏فرمايد: كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوكُم بِالشَّرّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ هر كسى چشنده مرگ است و ما شما را [چنانكه سزاوار است‏] به نوعى خير و شر [كه تهيدستى، ثروت، سلامت، بيمارى، امنيت و بلاست‏] آزمايش مى‏كنيم، و به سوى ما بازگردانده مى‏شويد. امّا مردم از اين آزمايش‏ها خبر ندارند كه تا سختى مى‏بينند از جاده حقيقت بيرون مى‏روند و خويشتن را گم مى‏كنند. خداوند در اين زمينه مى‏فرمايد: فَإِذَا مَسَّ الْإِنسنَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنهُ نِعْمَةً مّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُ عَلَى‏ عِلْمٍ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَايَعْلَمُونَ پس چون انسان را آسيبى رسد، ما را [براى برطرف كردنش‏] بخواند، سپس هنگامى كه [براى برطرف شدن آسيب‏] از سوى خود نعمتى به او مى‏دهيم، مى‏گويد: فقط آن را بر پايه دانش و كاردانى خود يافته‏ام! [چنين نيست كه مى‏پندارد] بلكه آن نعمت آزمايشى است [كه آيا به خاطر آن سپاس گزارى مى‏كند يا به طغيان برمى‏خيزد؟] ولى بيشتر آنان [به اين واقعيت‏] معرفت و آگاهى ندارند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 117 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ... دعا برای قسمت 24 الهی 2 🔴 ويژگى امتحان الهى‏ دو نكته اساسى در امتحان‏هاى الهى است: 1- امتحان خداوند براى آزمايش قوى از ضعيف است و همچنين پرورش برترى‏هاى عملى و فكرى انسان‏هاست تا پاداش و كيفر عمل نيك و بد مشخص شود. 2- خداوند با امتحان‏ها؛ حجت و دليل را بر همه انسان‏ها تمام مى‏كند تا امتياز و ارزش‏هاى آدميان معلوم گردد. بنابراين انسان‏ها در برابر بلاها و حوادث چهار گروه مى‏شوند: الف- عده‏اى در برابر بلا فرياد كننده‏اند و هميشه از روزگار شكايت مى‏كنند. مانند: انسان‏هاى دنيا دوست و مال پرست كه ترس از دست دادن مال، آنها را گله‏مند مى‏كند. ب- عده‏اى در بلاها صبور و شاكرند. مانند: حضرت ايوب عليه السلام كه هر چه بيشتر بلا مى‏ديد شاكرتر بود. ج- عده‏اى بلا را هديه آسمانى مى‏دانند. مانند: رزمندگان راه حق كه شهادت را پاداش آسمانى مى‏دانند. د- عده‏اى هم به استقبال بلا مى‏روند. مانند: جوانانى كه عازم جبهه‏هاى جنگ حق عليه باطل مى‏شوند و از حق دفاع مى‏كنند. پس در اين گرداب و سراب دنيا، گروهى سرافراز از امتحان بيرون مى‏آيند و گروهى سرافكنده در آزمايش‏ها مردود مى‏شوند. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 117 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ... دعا برای قسمت 24 الهی 3 🔴 امتحان در روايات‏ در روايات آمده است كه: دين و ايمان انسان‏ها مورد سنجش قرار مى‏گيرد، آيا در آسايش و امنيت ديندارند و در مشكلات هم پايبند به اصول اعتقادى هستند. حضرت على عليه السلام اصل آزمايش را از مسلمات امر خداوند مى‏داند و مى‏فرمايد: ايُّهَا النَّاسُ سَيَأْتى‏ عَلَيْكُم زَمانٌ يُكْفَأُ فيهِ الْاسلامُ كَما يُكْفَأُ الإِناءُ بِما فيهِ. ايُّهَا النَّاسُ، إنَّ اللَّهَ قَدْ اعاذَكُمْ مِنْ انْ يَجُورَ عَليْكُمْ وَلَمْ يُعِذْكُمْ مِنْ انْ يَبْتَلِيَكُم، وَ قَدْ قالَ جَلَّ مِنْ قائِلٍ: إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَأَيتٍ وَ إِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ اى مردم! به همين زودى زمانى بر شما مى‏رسد كه اسلام واژگون شود همچون ظرفى كه با محتوياتش واژگون گردد. اى مردم! خدا شما را پناه داده از اين كه بر شما ستم روا دارد، ولى به شما اين تأمين را نداده كه در معرض آزمايش قرارتان ندهد، آن بزرگ‏ترين گوينده در قرآن فرمود: «در اين برنامه نشانه‏هايى است و ما آزمايش كننده‏ايم». آرى، امتحان الهى از برنامه‏هاى حتمى است كه هيچ گذشت و جدا كردنى براى هيچ كسى وجود ندارد حتى پيامبران و اولياى خدا با درجات بالاتر آزمايش مى‏شوند. و حتى شيطان هم در اطاعت از حق آزموده شد. شخصى به حضرت على عليه السلام گفت: آيا امكان دارد خداوند ما را امتحان نكند؟! حضرت فرمود: لايَقُولَنَّ احَدُكُمْ: «اللَّهُمَّ إِنّى‏ اعُوذُ بِكَ مِنَ الفِتْنَةِ» لِانَّه لَيْسَ احَدٌ الَّا وَ هُو مُشْتَمِلٌ عَلى‏ فِتْنَةٍ وَلكِنْ مَنِ اسْتَعاذَ فَلْيَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ. كسى از شما نگويد: «الهى، از امتحان به تو پناه مى‏برم» چه اين كه كسى نيست مگر اين كه مشمول امتحان است. اما اگر كسى خواست از خدا پناه جويد بايد از فتنه‏هاى گمراه كننده پناه جويد. مقصود حضرت اين است كه از خدا نخواهيد كه شما را امتحان نكند چرا كه امتحان يقينى و همگانى است بلكه از او سرافرازى و موفقيت در امتحان را بخواهيد. محذورات فتنه در دعاى امام سجاد عليه السلام همان مضلّات فتن است كه به معناى سختى‏ها و ترس‏ها و امور گمراه كننده و فريبنده دنيا است. حضرت صادق عليه السلام فرموده كه حضرت على عليه السلام به عبداللّه بن يحيى فرمود: الْحَمْدُللّه الَّذى‏ جَعَلَ تَمْحيصَ ذُنُوبِ شِيعَتِنا فى‏ الدُّنْيا بِمِحْنَتِهِمْ لِتَسْلَمَ بِها طاعاتُهُمْ وَ يَسْتَحِقُّوا عَلَيْها ثَوَابَهَا. ستايش از براى خدايى است كه زدودن گناهان پيروان ما را به سبب سختى‏ها و مشكلات در دنيا قرار داد. تا به اين رنج‏ها و بلاها طاعات آنان؛ سلامت بماند و پاداشى سزاوار نصيب‏شان گردد. به هر حال اهل حق و ايمان در فشار و شدت قرار مى‏گيرند؛ كه مدت آن اندك است و عافيت آن زياد است. يعنى زمان بلا و صبر به مدت عمر انسان كوتاه و گذراست ولى زمان آسايش و راحتى آن بلند و هميشگى است كه آن در آخرت است. اگر در پى راهى اساسى مى‏گردى پس به فرمايش مولا بنگر كه راه چاره را چه پيشنهاد فرموده است: وَ اعْلَمُوا انَّهُ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً مِنَ الْفِتَنِ وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ وَ يُخَلِّدُهُ فِيما اشْتَهَتْ نَفْسُهُ. بدانيد آن كه تقواى الهى را رعايت كند خداوند راه خروج از فتنه‏ها را برايش باز كند، و به او نورى بنماياند كه از تاريكى برهد، و او را در آنچه كه ميل و آرزوى اوست جاويدان كند. بنابراين از درگاه حق تعالى طلب كنيم كه در دوران آزمايش‏هاى سخت و آسان كه همگان در خواب غفلت به سر مى‏بريم به سلامت گذر كنيم و به سوى بهشت‏ عنبر سرشت فرود آييم. رسول اللّه صلى الله عليه و آله فرمود: در بهشت منزل‏هايى است كه بندگان با اعمال و كردارشان به آنها نمى‏رسند، نه بر فراز آن منزل‏ها آويزه‏اى و نه در زير آن ستونى وجود دارد بلكه در آسمان معلّقند. عرض شد: اى رسول خدا! اهل اين منازل كيانند؟ فرمود: بلا كشيدگان اندوه ديده. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 117 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا وَكَبَّةِ النَّارِ وَطُولِ الْخُلُودِ فِيهَا خداوندا آنان ( از ابتدا تا قیامت هرکه آمد ) را از امورى كه به سبب آن ، واقع مى‏شود... سلامت همه جانبه ده دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " 👌 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و خُذْ بِقَلْبِى إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِينَ، وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِينَ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِينَ🔹 🔸و دل مرا به كارى برگمار كه پرستندگان را بدان گماشته اى، و بندگان را بدان به عبادت واداشتى، و كاهلان را بدان نجات بخشيدى🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و أَعِذْنِى مِمَّا يُبَاعِدُنِى عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِى وَ بَيْنَ حَظِّى مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِى عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ🔹 🔸و مرا پناه ده از هر چه مرا از تو دور مى كند و ميان من و بهره من از تو حائل شود و بدان چه اميدوارم نائل نشوم🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصر نيايش ‏گران وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِينَ، وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِينَ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِينَ. و دلم را به سوى آنچه نيايشگران را به آن گماشته‏اى و پرستش‏كنندگان را با آن به بندگى گرفته‏اى و سهل‏انگاران را با آن نجات داده‏اى، متوجّه ساز. «الْقَانِتِين»: از ماده «قنوت» و به معنى كسانى كه خاضعانه خداوند را نيايش نموده، در راه خدا ايستادگى كرده، بر شهادت به وحدانيّت او ثابت قدم هستند و به عبادت خدا مشغول و از غير او دل كنده‏اند، مى‏باشد. «الْمُتَهَاوِنِين»: كسانى كه عبادت‏ها را خُرد و سبك مى‏شمارند و در عبادت خداوند سهل‏انگارى مى‏كنند. اصل اين كلمه از ماده «هون» گرفته شده كه به معنى آسان شدن، سكون، نرمش، آرامش و تواضع است كه ويژگى‏هاى بندگان خدا مى‏باشد: (وَ عِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجهِلُونَ قَالُواْ سَلماً): «بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى‏تكبّر بر زمين راه مى‏روند، و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مى‏گويند (و با بى‏اعتنايى و بزرگوارى مى‏گذرند)». (فرقان/ 63.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر دورى از خداوند وَ أَعِذْنِي مِمَّا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِي وَ بَيْنَ حَظِّي مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِي عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ. و از چيزى كه مرا از تو دور مى‏كند و ميان من و بهره‏ام از تو، مانع مى‏شود، و از آنچه نزد تو مى‏خواهم، بازم مى‏دارد، مرا نگهدار. در روايات اسلامى، مؤمنين به سوى تقرّب و نزديكى هر چه بيشتر به خداوند منّان، سوق داده شده و از امورى كه انسان را از خداوند دور مى‏كند، برحذر داشته شده‏اند. هر چه انسان به مادّيت دنيايى نزديك‏تر شود و همت خود را امور پيش پا افتاده مادّى قرار دهد، از خداوند فاصله گرفته و دور مى‏شود. امكانات مادّى و ثروت‏هاى دنيوى، دوركننده انسان از خدا نيست، بلكه دلبستگى به دنيا، انسان را از خداوند دور مى‏سازد. در اينجا براى نمونه به دو خصلت و خلق و خوى كه بيشترين اثر را در دورى از خدا دارد، اشاره مى‏شود: الف) تكبّر و غرور: تكبّر، انسان را از خداوند دور مى‏كند. كما اينكه شيطان را از درگاهِ الهى راند. پيشواى بزرگ شيعيان، امام صادق عليه السلام مى‏فرمايند: «اَبْعَدَ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ المُتَكَبِّرين»: «دورترين مردم از خداوند، تكبر پيشه‏كنندگانند». (كافى 124 /2.). ب) همّت بستن در ارضاى شكم و شهوت: كسانى كه همّت آنان شكم‏ها و سعى آنها بر شهوات جنسى است، از خداوند فاصله گرفته، از فيض او دور مى‏شوند. حضرت امام صادق عليه السلام فرموده‏اند: «اَبْعَدَ ما يَكُوُن الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِذا لَمْ يَهِمُّهُ اِلّا بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ»: «عبد، زمانى از خداوند دورترين است كه همّتش شكم و شهوت باشد». (كافى 319 /2.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2