eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
شيطان بزرگ و گمراه‏ كننده‏ى هر انسان هواى نفس اوست، تنها نيروى ايمان به خداوند است كه مى‏تواند هواى سركش را مقهور و مغلوب نمايد و از كرسى فرمانرواييش به زير آورد. رسول اكرم (ص) فرمود: هيچ يك از شما نيست مگر آنكه شيطانى دارد. گفتند: يا رسول‏الله! و شما هم؟ فرمود: و من هم، جز آنكه خداوند مرا يارى نموده و شيطانم تسليم شده است و مرا جز به خير و خوبى امر نمى‏كند.
مردم كشورهاى غرب اسير حكومتهاى مستبد و خودسر بودند، در مضيقه و فشار زندگى مى‏كردند، سرانجام از زورگويى عمال حكومتها به جان آمدند و ملتها يكى پس از ديگرى طغيان نمودند، آشوب و انقلاب برپا كردند، كشته‏ ها دادند، تا در نتيجه، زنجيرهاى اسارت را پاره كردند، استبداد را برانداختند، به آزادى دست يافتند، و حكومت مردم بر مردم را مستقر ساختند. اينان در پرتو انقلاب بر حكومتهاى ظالم چيره شدند و آنان را از كرسى قدرت به زير آوردند ولى هواى نفس همچنان در ضميرشان حكومت مى‏كند و آنان را به كارهاى ظالمانه و غيرانسانى وادار مى‏نمايد، به فرمان هواى نفس كشورهاى ضعيف را مورد تجاوز قرار مى‏دهند، به مردم زور مى‏گويند، ذخايرشان را به يغما مى‏برند، سرزمينشان را استعمار و خودشان را استثمار مى‏نمايند، از عدل و آزادى سخن بسيار مى‏گويند، خود را مدافع حقوق بشر مى‏خوانند ولى هر جا منافعشان اقتضا كند عدل و آزادى را پايمال مى‏نمايند و به حقوق بشر پشت پا مى‏زنند و از پى منافع خود مى‏روند. در كشورهاى پيشرفته‏ ى امروز قانونگذاران نمايندگان مردمند و بايد طبق خواسته‏ى آنان وضع قانون نمايند، هر چند آن خواسته منافى با مصلحت و سعادت جامعه باشد. از اين رو در كشورهاى غربى نوشابه‏ هاى الكلى با تمام مفاسد فردى و اجتماعى و با همه‏ ى ضررهاى بهداشتى و اخلاقى، مجاز شناخته شده و در حمايت قانون قرار دارد. هوى‏پرستى موجب شده است كه به زنان و دختران در اعمال تمايل جنسى، آزادى بيش از حد داده شود و اين عمل ضد مصلحت و سعادت مورد حمايت قانون قرار گرفته و هر سال به موجب آمار بر عوارض شوم و زيانبار آن افزوده مى‏شود.
اطاعت بى‏قيد و شرط از هواى نفس، چشم و گوش دل را نابينا و ناشنوا مى‏كند و آدمى را به پستى و انحطاط سوق مى‏ دهد و ممكن است با خطرات بسيار عظيم و غير قابل جبران مواجهش نمايد. على (ع) فرمود: اگر هواى نفس بر وجودتان فرمانروا گردد شما را كر و كور مى‏كند و موجبات پستى و سقوطتان را فراهم مى‏آورد. هم‏اكنون در كشورهاى پيشرفته گروههايى يافت مى‏شوند كه انسانيت را از ياد برده، تعالى معنوى را فراموش نموده، كرامت نفس را واپس زده و سعادت خود را در اقناع هواى نفس خويش پنداشته‏اند، بعضى تصور نموده‏اند سعادت آدمى در لذت‏گرايى است و گمان دارند سعادتمندترين مردم كسى است كه كاميابى و تمتعش در زندگى بيشتر باشد. در نظر اينان غريزه‏ى جنسى پايگاه اصلى سعادت آدمى است. گروهى از پى سخن نيچه رفته و سعادت آدمى را در قدرت و غلبه مى‏دانند، اينان در هوى ‏پرستى به برترى‏ جويى توجه بسيار دارند و اگر به هدف خويش نايل گردند خود را سعادتمند مى‏پندارند. بعضى پايگاه اصلى سعادت را اقتصاد و تمكن مالى شناخته و تمام فعاليت خويش را در اين راه مصروف مى‏دارند و به قول يكى از نويسندگان، اين گروه، انسانيت را در مقابل بت اقتصاد قربانى نموده‏اند. از اين نظريه‏هاى نادرست مى‏توان فهميد كه بشر امروز تا چه حد اسير هواى نفس شده، از قوانين عادلانه دور افتاده و از واقع‏ بينى و شناخت سعادت حقيقى شايسته‏ ى انسان محروم مانده است.
افراد باايمان و پيروان واقعى قرآن شريف هواى نفس خود را با اندازه‏ گيرى صحيح و در چهارچوبه ‏ى قوانين عادلانه ى الهى اعمال مى‏نمايند، اينان خود را بنده‏ى خدا مى‏دانند نه بنده‏ى هوى، از اين رو تمايلات نفسانى خويش را بر معيار شرع مقدس و رضاى آفريدگار اعمال مى‏نمايند. اين قبيل افراد از خطرات ناشى از اطاعت كوركورانه ‏ى هواى نفس مصون و محفوظ خواهند بود. رسول اكرم (ص) فرموده: هيچ مومنى ايمان خود را كامل نمى‏كند تا آنكه هواى نفس خويشتن را پيرو دستور و تعاليم دينى كه من آورده‏ام قرار دهد. حضرت على بن الحسين عليهماالسلام فرمود: مرد واقعى، مرد تمام، مرد خوب آن كسى است كه هواى نفس خود را پيرو امر خداوند قرار دهد.
بشر در بسيارى از موارد از وضع قوانين عادلانه و مصلحت‏آميز كه خير انسانها را از جميع جهات تامين نمايد عاجز و ناتوان است و براى نيل به عدل و مصلحت و دست يافتن به سعادت واقعى بايد از قوانين تشريعى آفريدگار جهان كه عالم به تمام دقايق و حقايق است پيروى نمايند و پيمبران الهى براى ارائه‏ى اين قوانين و نيل به اين هدف مقدس مبعوث شده‏اند.
رسول اكرم (ص) فرموده: عدل سپرى است نگهبان و بهشتى است جاودان. على (ع) فرموده: عدل، اقتدا به طريقه و روش خداوند است و موجب پايدارى و ثبات دولتهاست. مغيره بن نوفل از رسول اكرم (ص) حديث نموده كه فرمود: هر كس عدل و داد را تمجيد نكند و از جور و بيداد مذمت ننمايد به جنگ خداوند آمده است.
قرآن شريف صريحا به مسلمانان دستور داده كه عدل و داد را درباره‏ى همه‏ ى مردم ، حتى نسبت به دشمنان خود رعايت كنند و از مسير حق منحرف نشوند. و لا يجر منكم شنان قوم على الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوى. از جمله‏ى وصاياى اميرالمومنين به فرزندش حسين عليهماالسلام اين بود كه فرمود: تو را به تقوى سفارش مى‏كنم در حال غنى و فقر، و به عدل و داد توصيه مى‏كنم درباره‏ى دوست و دشمن.
علاقه و ميل درونى امام سجاد (ع) اين است كه عدل اسلامى را در جميع ابعادش بين مردم گسترش دهد و جامعه را از عدالت در عقايد و اخلاق، عبادات و معاملات، معاشرت و آميزش، گفتار و رفتار و خلاصه، در تمام شئون مادى و معنوى برخوردار نمايد. امام براى دست يافتن به اين هدف بسيار عالى و بزرگ دو تمنى از پيشگاه بارى‏تعالى مى‏نمايد: يكى آنكه او را به زيور صالحين بيارايد، و ديگر آنكه زينت متقين را بر وى بپوشاند: و حلنى بحليه الصالحين و البسنى زينه المتقين فى بسط العدل. گويى امام سجاد (ع) با اين قسمت از دعاى شريف «مكارم‏الاخلاق» به پيروان پاكدل و باايمان خود مى‏فهماند كه اگر مى‏خواهند همانند پيمبران الهى مردم را تربيت نمايند و آنان را بر پا دارنده‏ى عدل و داد بسازند بايد واجد دو مزيت باشند: اول صلاحيت و شايستگى، دوم تقوى و پاكى.
صلاحيت يك لفظ است ولى مصاديق بسيار دارد صلاحيت علمى: كسى كه مى‏خواهد عدل را بين مردم گسترش دهد و آنان را دادگر بسازد بايد در هر مورد از تعاليم شرع مقدس به خوبى آگاه باشد و عدل را درباره ‏ى هر يك از شئون مادى و معنوى بداند تا بتواند با قاطعيت و اطمينان‏ خاطر سخن بگويد و مردم را به رعايت آنچه در شرع مقدس رسيده است دعوت نمايد. قرآن شريف در اين باره فرموده: و لا تقف ما ليس لك به علم، ان السمع و البصر و الفواد كل اولئك كان عنه مسوولا. هرگز از پى آنچه علم و اطمينان ندارى مرو و ناآگاه قدم برمدار كه گوش و چشم و دل آدمى در پيشگاه الهى مواخذ و مسئولند. على (ع) فرموده است: سخن گفتن را در چيزى كه نمى‏دانى و از آن آگاهى ندارى ترك گوى و خوددارى كن. و نيز فرموده است: بپرهيز از اينكه در چيزى سخن بگويى كه راه آن را نمى‏دانى و از حقيقتش آگاهى ندارى. كسى كه مى‏خواهد عدل الهى را كه محتواى احكام و مقررات شرع مقدس است بين مردم نشر دهد بايد در هر مورد، دستور الهى را بداند و آگاهانه سخن بگويد و اگر به نام عدل دينى چيزى را بين مردم القا نمايد كه از دين خدا نبوده و نفى و اثباتش نابجا باشد مردم گمراه مى‏شوند و اين خود گناه بزرگ است، و در صورتى كه خطايش آشكار شود و مردم بفهمند كه او، و لو در يك مورد، عدل را جور خوانده يا جورى را به حساب عدل آورده است، از آن پس اطمينان شنوندگان از وى سلب مى‏شود و كلامش را با ترديد و دودلى تلقى مى‏نمايند. على (ع) فرموده: چيزى را كه نمى‏دانى مگو كه اين كار موجب مى‏شود كه در ساير گفته‏هايت متهم شوى و شنوندگان در صحت ديگر سخنانت كه از روى علم و آگاهى گفته‏اى شك و ترديد نمايند.
استقامت و پايدارى: كسى كه مى‏خواهد عدل را بين مردم گسترش دهد و آنان را دادگر بسازد بايد از استقامت و ثبات برخوردار باشد و در مقابل مشكلات مقاومت كند، ناملايمات را تحمل نمايد و اين از شرايط اساسى صلاحيت و شايستگى در انجام مهمات است. بشر به رغبت طبيعى و ميل غريزى خواستار آزادى بى‏قيد و شرط است، مى‏خواهد تمنيات نفسانى خود را آنطور كه مايل است اقناع نمايد و چيزى سد راهش نشود و چون قوانين و مقررات عادلانه او را محدود مى‏كند و خواهشهاى ناروا و خلاف مصلحتش را منع مى‏نمايد از قبول آنها خوددارى مى‏كند و از اطاعت و فرمانبرى سرباز مى‏زند. انسان دادگستر و خيرخواه اگر در هدف مقدس خود پافشارى كند و با منطقى قوى ضرورت پيروى از عدل را كه زيربناى سعادت مادى و معنوى انسانها است به آنان بفهماند سرانجام پيروز مى‏گردد و به مقصد بلند خويش دست مى‏يابد و سرافراز مى‏گردد. على (ع) فرموده: بر تو باد به استقامت و پايدارى، چه آنكه استقامت براى تو كسب بزرگوارى و كرامت مى‏نمايد و در زمينه‏ى ملامت امر تو را كفايت مى‏كند.
انسان دادگستر بايد افراد را متوجه اين نكته نمايد كه اگر عدل در جامعه برقرار گردد و تمام مردم، از قوى و ضعيف، توانا و ناتوان، در مرز خود قدم بردارند همه‏ ى اعضاى جامعه در كمال رفاه و اطمينان خاطر زندگى مى‏كنند و هيچ يك احساس مضيقه و سختى نمى‏نمايند. اگر عدل از ميان برود و قانون جنگل جايگزين آن گردد، مضيقه افزايش مى‏يابد و هر قدرتمندى گرفتار تعدى و تجاوز قدرتمندتر از خود مى‏شود و اين مفاد كلام حضرت مولى‏الموحدين على (ع) است كه فرموده: كسى كه از عدل احساس مضيقه نمايد تنگنايى جور براى او فزونتر خواهد بود.
شرايط صلاحيت و شايستگى در گسترش عدل متعدد است و يكى از آن شرايط كه اهميت بسيار دارد و امام سجاد (ع) آن را تخصيص به ذكر داده، تقوى و پاكى شخصى است كه مردم را به عدل دعوت مى‏كند، چه اگر دعوت‏كننده با دارا بودن شرايط صلاحيت واجد تقوى باشد و در جميع شئون زندگى، ورع و پاكى را رعايت نمايد سخن او در شنوندگان نفوذ بيشتر دارد و مى‏تواند منشاء تحول جامعه گردد. على (ع) براى پيشبرد عدل و دادگرى فرموده است: از سه چيز استعانت و استمداد كن: اول نيت خوب، دوم كمى توقع از مردم، و سوم فزونى ورع و تقوى. در اين روايت، امام عليه‏السلام براى گسترش عدل از كثرت ورع سخن گفته يعنى آن كس كه مى‏خواهد عدل را در سطح وسيع پياده كند بايد داراى ورع بسيار باشد به طورى كه در هيچ عملى تقوى را فراموش نكند و از مرز حق قدمى فراتر نرود.
✳️ " امام سجاد در دعای ، از خدای متعال درخواست میکند که: «اللّهم صلّ علی محمّد و اله و حلّنی بحلیة الصّالحین و البسنی زینة المتّقین» پروردگارا! مرا با زیور صالحان زیور بده و با لباس پرهیزگاران ملبس کن. این لباس پرهیزگاران چیست؟ .... سعی کنید اینها را گرد بیاورید. این جزو موارد تقواست، که در دعای شریف مکارم‌الاخلاق - دعای صحیفه‌ ی مبارکه ‌ی سجادیه - به آن اشاره شده است. این دعا، بسیار دعای مهمی است. من عقیده‌ام این است که همه، بخصوص کارگزاران، باید این دعا را بخوانند و در مضامینش دقت کنند؛ تعلیم‌دهنده است. «فی بسط العدل»؛ لباس پرهیزگاران در گستردن و ، گستردن عدالت، بالاترین رقم های تقواست؛ این از یک نماز خوب، از یک روزه‌ ی روز گرم تابستان بالاتر است. روایتی است که فرمود: هر امیری - امیر یعنی همه‌ ی شماها؛ هر کسی یک دستگاهی دارد که در آن فرمان میراند، حکم او در آنجا نافذ است - که روزی را به عدالت حکم کند، مثل این است که هفتاد سال عبادت کرده؛ اینها خیلی مسائل مهمی است؛ اهمیت عدالت را، رفتار عدالت ‌آمیز را به ما نشان میدهد. " 👤 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
1_1230586457.mp3
2.8M
اللهم صل على محمد و آله و حلنى بحليه الصالحين، و البسنى زينه المتقين ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ارتباط و دل وَ قَالَ (عليه السلام ) : الْقَلْبُ مُصْحَفُ الْبَصَرِ. حضرت علی درود خدا بر او فرمود : ، كتاب چشم است (آنچه چشم بنگرد ، در قلب نشيند) ز دست ديده و دل هر دو فرياد كه هر چه ديده بيند دل كند ياد 👌 شرح این حکمت نورانی را در لینک زیر بخوانید:👇 (قلب كتاب چشم است) 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره أَلَمْ تَرَ إِلَى‏ الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيباً مِّنَ الْكِتَبِ يُدْعَوْنَ إِلَى‏ كِتَبِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى‏ فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُّعْرِضُونَ‏ آیا ندیدى كسانى را كه از كتاب آسمانى (تورات وانجیل) بهره‌اى داده شدند، چون به كتاب الهى دعوت مى‌شوند تا میانشان حكم كند، (وبه اختلافات پایان دهد) گروهى از آنان (باعلم و آگاهى) از روى اعراض روى بر مى‌گردانند؟ 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا 🙏 اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ «2» وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ وَ تَعَاطِي الْكُلْفَةِ وَ إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ وَ اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ «3» وَ مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ وَ سُوءِ الْوِلايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا «4» أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ أَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ «5» وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ وَ أَنْ نُعْجَبَ بِأَعْمَالِنَا وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا «6» وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ ...... دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا 2 ‏ 1 ✳️ خود شناختن و خود ديدن براى درك خويش و پى بردن به موقف و موقعيّت خود به اين كه احوالات باطنى و خُلقيّات روحى و نفسى انسان در چه مرتبه‏اى است، آيا آراسته به حسنات است يا آلوده به رذايل، بر نفس است. مؤمن آل فرعون كه يك سوره به نامش در قرآن مجيد آمده، آسيه، همسر فرعون كه آياتى در عظمتش نازل شده، سَحَره زمان فرعون كه آيات سوره طه دلالت بر بزرگوارى و شخصيت ايمانى آنان دارد، حرّ بن يزيد رياحى كه چراغى فرا راه تائبان و پشيمان شده‏هاى از گناه است، بِشر حافى، فُضَيل عياض كه داستان حيات هر كدامشان داراى عبرت‏ها و پندهاست همه و همه محصول بصيرت بر نفس‏اند. آنان با اندك توجّهى كه معلول توفيق حق و بارقه الهى و جرقّه ملكوتى است وضع خود را يافتند و ملاحظه كردند كه اگر آن وضع ادامه يابد و اسير آن حالات بمانند به هلاكت ابدى و عذاب سرمدى مى‏رسند، از اينرو، دست از تمام حالات غلط و احوالات شيطانى باطن شستند و خود را از منجلاب شقاوت نجات داده، با كشتى بصيرت به درياى رحمت وارد شده و با سير معنوى و اخلاقى و عملى تا رسيدن به آغوش رضاى حق ره سپردند. از امام موحّدان، پير عارفان، نور عاشقان، اميرمؤمنان عليه السلام روايت شده است: إنَّ للَّهِ تَعالى‏ شَراباً لأِوْليائِهِ إذا شَرِبُوا سَكِرُوا، وَ إذا سَكِرُوا طَرِبُوا، وَ إذا طَرِبُوا طابُوا، وَ إذا طابُوا ذابُوا، وَ إذا ذابُوا خَلَصُوا، وَ إذا خَلَصُوا طَلَبُوا، وَ إذا طَلَبُوا وَجَدُوا، وَ إذا وَجَدُوا وَصَلُوا، و إذا وَصَلُوا اتَّصَلُوا، وَ إذا اتَّصلُوا لا فَرْقَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ حَبيبِهِمْ. همانا براى خدا شرابى مخصوص اوليائش است، چون بنوشند مست شوند و چون مست شوند خوشحال شوند، چون خوشى يابند پاكيزه گردند، چون به پاكيزگى برسند ذوب شوند، چون ذوب شوند خالص گردند، چون خالص شوند در مقام طلب برآيند و چون دست به طلب بزنند بيابند و چون بيابند، وصل شوند و چون وصل شوند بين آنان و حبيبشان فرق و جدايى نماند. اين شراب بصيرت است كه قرآن مجيد آن را صفت انبيا و اوليا مى‏داند و با اين صفت به تمام كمالات و مقام فناء فى اللَّه رسيدند. ما معمولًا در حالتى هستيم كه از خود به خارج مى‏نگريم، مثلًا ديدگان ما در بدن ما قرار دارد، در زير پيشانى ما و با اين دو چشم به خارج خود نگاه مى‏كنيم. همچنين حسّ لامسه‏اى كه در بدن ما هست به وسيله اين حس، خارج بدن خود را، يعنى آنچه بيرون از ما هست، لمس مى‏كنيم. راست است كه با چشم‏ها دست و پاى خود را نيز مى‏بينيم و با اين دست آن دست را لمس مى‏كنيم، به اعضاى تن خودمان هم مى‏نگريم و با دست لمس مى‏كنيم، امّا غالباً چنين است وقتى كه با اين حواسّ به اشياى خارج از خود مى‏نگريم، حكم چراغى را داريم كه نورش پرتو مى‏افكند به محيط و پيرامونش، همچنين با قوّه خيال و با قوّه وهم و با قوّه عاقله كه اينها هر كدام مرتبه‏اى از ادراكات باطنى ما هستند، با اين قواى ادراكيّه هم غالباً به خارج از خود مى‏نگريم و آنچه را كه بيرون از ما هست به آسانى هم مى‏توانيم مورد نظر و ادراك قرار بدهيم. مثلًا ما آدم‏ها به آدم‏هاى ديگر به خوبى نظر مى‏كنيم و در مورد آنها نيكو دقّت مى‏كنيم، گفتار پسند و ناپسند آنها را، رفتار نيك و بد آنها را، خوب از يكديگر باز مى‏شناسيم. در مواقعى كه با گرمى و شيرينى گرد هم مى‏نشينيم و به غيبت هم مى‏پردازيم ببينيد كه با چه باريك بينى تمام خوبى‏ها و بدى‏هاى اشخاص را از هم جدا مى‏كنيم. با اين دقت و روشنى كه ما مى‏توانيم به اشياى خارج از خود بنگريم متأسفانه به خودمان با همين دقت نمى‏نگريم. وجود ما از براى ما حكم سنگر را دارد و ما مانند سربازى هستيم كه در سنگر نشسته و از سوراخ آن مواظب بيرون مى‏باشيم. اگر ما بتوانيم به توفيق حضرت حق و با توجه و فكر و انديشه در عواقب امور، از خود خارج گرديم و از خارج وجود خودمان به خودمان بنگريم آن چنانكه ديگران به ما مى‏نگرند، در آن صورت خود ما خواهيم توانست از براى خود معلم و مربّى نيكويى باشيم كه اين قدم اول بصيرت است. در دستورهاى حكيمانه آمده: طبيب خود باش. يعنى تو مريضى، عنايت كن كه طبيب خودت باشى، به امراض و دردهاى خود هم واقف باش و درصدد علاج آن امراض و مداواى آن دردها باش كه بى خبران از خود در ورطه هلاكت و نابودى هستند. خود را فهميدن و به عيب خود واقف شدن، خيرى است كه حضرت ربّ العزّه به انسان عنايت مى‏فرمايد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 321 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا 2 ‏ 2 ✳️ نفس در روايات‏ از امام صادق عليه السلام روايت شده: إذا أرادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً، زَهَّدَهُ فِى الدُّنْيا، وَفَقَّهَهُ فِى الدّينِ، وَ بَصَّرَهُ عُيُوبَها، وَ مَنْ اوتيهِنَّ فَقَدْ اوتِىَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ. چون خداوند خيرى را به بنده‏اش اراده كند، او را زهد در دنيا، فهم در دين و بصيرت به عيوب نفس عنايت كند و هر كس اين حقايق به او مرحمت شود، خير دنيا و آخرت به او رسيده است. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: إذا أرادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً فَتَحَ لَهُ قُفْلَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ فيهِ الْيَقينَ وَ الصِّدْقَ، وَ جَعَلَ قَلْبَهُ واعياً لِما سَلَكَ فيهِ، وَ جَعَلَ قَلْبَهُ سَليماً، وَ لِسانَهُ صادِقاً، وَ خليقَتَهُ مُسْتَقيمَةً، وَ جَعَلَ اذُنَهُ سَميعَةً وَعَيْنَهُ بَصيرَةً. چون خداوند خيرى را براى بنده‏اى اراده كند، قفل قلبش را مى‏گشايد و در آن يقين و صدق قرار مى‏دهد و دل او را فراگير آنچه بدان راه مى‏يابد قرار مى‏دهد و دلش را از حالات شيطانى، سالم و زبانش را به صدق و اخلاقش را به مستقيم بودن آراسته مى‏كند و نيز گوشش را شنوا و ديده‏اش را منوّر به نور بصيرت مى‏فرمايد. از رسول عزيز اسلام صلى الله عليه و آله روايت شده: إذا أراد اللَّهُ بِأهْلِ الْبَيْتِ خَيْراً، فَقَّهَهُمْ فِى الدّينِ، وَ وَقَّرَ صَغيرُهُمْ كَبيرَهُمْ، وَ رَزَقَهُمُ الرِّفْقَ فى مَعْيشَتِهِمْ وَالْقَصْدَ فى نَفَقاتِهِمْ، وَ بَصَّرَهُمْ عُيُوبَهُمْ فَيَتُوبُوا مِنها، وَ إذا أرادَ بِهِمْ غَيْرَ ذلِكَ تَرَكَهُمْ هَمَلًا. چون خداوند به خانواده‏اى اراده خير فرمايد، آنان را دين‏شناس مى‏كند و كوچكترهاشان را حس احترام به بزرگتر عنايت مى‏فرمايد، در امر معيشت و زندگى رفق و مداراشان مى‏دهد و آنان را در مسأله دخل و خرج در خط ميانه روى مى‏اندازد و عيوبشان را به آنان مى‏نماياند تا درون و برون را از آن شستشو دهند. و چون نظر لطف و مرحمت به آنان نداشته باشد مهمل و بى‏قيد آنان را رها مى‏كند تا به هر بدبختى كه مى‏خواهند دچار شوند. بدون شك وقتى انسان با توفيق حضرت محبوب عيوبش را شناخت، علاجش آسان است. ولى وقتى وجود ما داراى عيب باشد و ما آن را نبينيم البته علاجش امكان‏پذير نيست. با كمال تأسف اكثر مردم به عيوب خود جاهلند و بر اثر اين جهل است كه براى خود و ديگران مشكلات فراوان به وجود مى‏آورند. از پى اين جهل است كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: خاشاك را در چشم ديگران مى‏بينند و شاخه را در چشم خود نمى‏بينند. «1» علت عقب افتادگى فرد و خانواده و جامعه همين است و بس. كفر عيب است، شرك عيب است، نفاق و بد دلى، كينه و عجب، كبر و حسد و حرص و منيّت و ... همه و همه عيب است. اگر انسان اين عيوب را در خود بفهمد و ضرر دنيايى و آخرتى اين صفات ناپسند را واقف شود، البته درصدد علاج و مداواى اين امراض برمى‏آيد. اهل بصيرت، مريدان بينش، عاشقان حقيقت، چون به عيوب خود بنگرند، قدم در ميدان مبارزه و جهاد با رذايل گذاشته و تمام تلاش و سعى خود را در اين مى‏گذارند كه هدف بعثت انبيا كه تزكيه نفوس بوده و به خصوص هدف بعثت رسول با كرامت اسلام را كه رساندن آدمى به مكارم و حسنات اخلاقى بوده، در وجود خويش تحقّق دهند. اينان با تمام وجود در درجه اول خود را مديون حضرت حق و در مرحله بعد خويش را مديون انبيا و مخصوصاً رسول اسلام و ائمه طاهرين عليهم السلام مى‏دانند و اداى دَين را در اين مى‏بينند كه علاوه بر ايمان و عمل، آراسته به واقعيت‏هاى اخلاقى‏ شوند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: إنَّما بُعِثْتُ لُاتَمِّمَ مَكارِمَ الأْخْلاقِ. همانا من براى كامل نمودن مكارم اخلاق، از جانب خدا برانگيخته شده‏ام. و نيز فرمود: إنَّما بُعِثْتُ لُاتَمِّمَ حُسْنَ الأْخْلاقِ. همانا من براى تكميل نمودن حسن اخلاق، مبعوث به رسالت شده‏ام. حضرت مولا، على عليه السلام مى‏فرمايد: عَلَيْكُمْ بِمَكارِمِ الأْخْلاقِ فَإنَّها رِفْعَةٌ، إيّاكُمْ وَ الأْخْلاقَ الدَّنِيَّةَ فَإنَّها تَضَعُ الشَّريفَ، وَ تَهْدِمُ الْمَجْدَ. بر شما باد به مكارم اخلاق كه آن رفعت و بزرگى است و از اخلاق پست بپرهيزيد كه بلند مرتبه را پست و مجد و بزرگى را منهدم مى‏كند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 321 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
👈🎙 صوتی تصویری با صدای : حاج حسین دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2