📖 نام کتاب:👇 📚 #مفاتح_الغیب ✍ به قلم استاد داود صمدی آملی ♻️ انتشارات: روح و ریحان 🔲 ابعاد کتاب: وزیری 🔷 تعداد صفحه: 🔶 به زبان: عربی 🔸توضیح مختصر:کتاب مفاتح الغیب اثر استاد صمدی آملی (حفظه الله) در موضوع فلسفه و عرفان است این کتاب به زبان عربی در یازده فصل نگاشته شده است : فصل یکم در تعریف حکمت و عرفان و قرآن فصل دوم در اقسام حکمت و فلسفه فصل سوم در گونه‌های عرفان فصل چهارم در مصاحبه قران فصل پنجم در توحید بر منهج حکیمان و عارفان فصل ششم در توحید اهل الله فصل هفتم در معرفت نفس فصل هشتم نیز ادامه مباحث معرفت نفس است فصل نهم در طهارت نفس فصل دهم در ریاضیات فصل یازدهم نیز ادامه مباحث سیر و سلوک و ریاضت است 🆔 آیدی کانال:👇 https://eitaa.com/pakhshe_ravho_reyhan 🆔 آیدی سفارش کتاب :👇 @Eitaa_salam_ravhoreyhan

🌟اولین سلامِ سالِ ما بر بهار جان‌ها امامِ زمین و زمان (عجل الله تعالی فرجک)👆 🌟در جامِ جمکران، به کران رونمایی ات  🌟آغازِ سالِ نوریِ فرمانروایی ات (ان‌شاءالله)

🌀Referring to the complicated situation of the elderly in European countries, the "House of Young Students of Hawzah" institute, announced in a letter to Dr. Zarif that they are ready to nurse the European old people infected with Coronavirus. 🌀 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📝 (هو الذی خلقکم من نفس واحده) 🔸 "It is He who created you all from one soul" (Qur'an 7:189) بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند 🔸🔸Human beings are members of a whole In creation, of one essence and soul If one member is afflicted with pain Other members uneasy will remain 💠 Minister of Foreign Affairs of the Islamic Republic of Iran Dear Dr. Zarif Greetings and Regards Due to the lack of proper care for the elderly and the needy infected with Coronavirus in the United States and some European countries, It is our human duty to take care of these patients and do not hesitate to help and save the lives of the creatures of Allah (swt). To this end, in view of the successful experience of the country's health system and the volunteer groups in the prevention and treatment of Corona disease, we ask you to provide the situations for dispatching the volunteer students of Hawzah to accompany and assist these patients or to invite them to get proper treatment within our Islamic country or to take any action you know appropriate, to help these patients. Thanks in advanc for your efforts 🆔 @khaneTolab

♦️ #منشور_یک_تجربه_مانا 🔸رزمایش عمومی سلامت حوزه علمیه کانون رهبری جریانات و جنبشهای مردمی است. بنابراین چه به لحاظ تربیت نیروهای مؤثر برای این مأموریت و چه به لحاظ دانش مورد نیاز برای هدایت این حرکت‌ها محتاج یک ویرایش جدی است. با این حساب نقش و مأموریت «خانه طلاب جوان قم» تلاش برای چنین ویرایشی در حوزه علمیه است. «خانه طلاب جوان» تشکلی حوزوی و خودجوش است که از سال ۱۳۸۸ فعالیت خود را با این مأموریت آغاز کرد. در جریان مقابله با ویروس منحوس کرونا هم که اواخر سال ۱۳۹۸ گریبان‌گیر جامعه ما شد، «خانه طلاب جوان» با خدماتی پیشگام این جبهه گردید که تجربیات آن جهت استفاده هیآت مذهبی و مجموعه‌های فرهنگی سراسر کشور در این شماره از «یک تجربه مانا» خدمت عزیزان ارائه می‌گردد. 🔸 جهت دریافت این محصول به آدرس زیر مراجعه نمایید. 🔗 heyat.co/p/2972 💠 جامعه‌ ایمانی مشعر ✅ @www1542org

📚 رزمایش عمومی سلامت #یک_تجربه_مانا ۱۱ 💠جامعه‌ ایمانی‌ مشعر ✅ @www1542org

📝 گزارش تصویری فعالیت های #قرارگاه_جهادگران_سلامت #کرونا_را_شکست_می_دهیم 📕📕 خانه طلاب جوان 🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/2731802626C6597703c2f

بسم الله #دستورالعمل #توبه استفاده از یکی از اعمال روز #سوم_شعبان 🔸 🔸ضمن تبریک #اعیاد_شعبانیه، و شُکرِ خداوند متعال بر ولادت اسوه جهاد و شهادت و ایمان، مولایمان امام حسین (عليه السلام) در روز #سوم_شعبان، هدیه ای را به مناسبت تقدیم میکنیم: 🔸باری به مناسبت ارتباط کوتاه حضوری که چندین سال پیش، با یکی از مجتهدین فقهی اصولی حوزه قم و از اساتید خبره در علم حروف و از جانبازان دفاع مقدس (جناب استاد ثنائی) داشتم (و البته الان دسترسی به ایشان ندارم)؛ ایشان در جهت رفع مشکلات روحی و باز شدن گره های زندگی یکی از اهل ایمان (که بجهت بعد مسافت، بنده واسطه ارتباط با استاد بودم)، جناب استاد ثنائی، در یکی از مهم‌ترین مراحلی که با یک #دستورالعمل_توبه فرمودند موجب انبساط و تحول عمیق معنوی و گشایش روحی در ایشان شدند، و امروز مناسب دیدم دستورالعمل ایشان برای #توبه را بیان کنم، چرا که به جهت وجوب توبه از گناهان برای همه مؤمنین، این دستور یک نفع عام و جنبه عمومی برای تمام سالکین دارد، و می‌تواند #راهگشای_سلوک قرار بگیرد. 🔸 ⭕️ #دستورالعمل_توبه جناب استاد ثنائی : 🔻سالک با توجه و حال بکاء سه دعای زیر را #به_ترتیب بخواند ، و بعد انجامش تغییر حالت وجودش نشان از اثر آن است (حال حزن قدسی، یا فرح معنوی، یا آرامش قلبی، یا تپش قلب یافتن و...) : (هر سه دعا در مفاتیح الجنان هست) 🌟 ۱. مناجات تائبین اولین مناجات از مناجات خمس عشر امام زین العابدین علی بن الحسین (عليه السلام) : " إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي، وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي، ..." 👇 🌐 http://ahlolbait.com/doa/1566 🔸 🌟 ۲.دعای روز سوم شعبان از امام حسین (علیه السلام) : " اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِي الْمَكَان، عَظِيمُ الْجَبَرُوت، شَدِيدُ الْمِحَالِ، غَنِيٌّ عَنِ الْخَلاَئِقِ، عَرِيضُ الْكِبْرِيَاءِ، ... " 👇 🌐 http://ahlolbait.com/doa/1790 🔸 🌟 ۳.قسمت آخر (بخش در سجده) دعای صباح از امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام)، #پنج_بار در حالت سجده و در زیر آسمان بخواند: " اِلهى قَلْبى مَحْجُوبٌ، وَ نَفْسى مَعْيُوبٌ، وَ عَقْلى مَغْلُوبٌ، وَ هَواَّئى غالِبٌ، وَ طاعَتى قَليلٌ، وَ مَعْصِيَتى كَثيرٌ، وَ لِسانى مُقِرُّ بِالذُّنُوبِ، فَكَيْفَ حيلَتى، يا سَتّارَ الْعُيُوبِ وَ يا عَلاّمَ الْغُيُوبِ وَ يا كاشِفَ الْكُرُوبِ، اِغْفِرْ ذُنُوبى كُلَّها، بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، يا غَفّارُ يا غَفّارُ يا غَفّارُ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمِين " 👇 🌐 http://ahlolbait.com/doa/1396 🌐 eitaa.com/salehi786/300 صوت (برای تکرار همراهش) (پایان بیان استاد ثنائی) 🔸 ✅ در پایان این هدیه، با سلام و صلوات به سيدالشهداء (علیه السلام)، از خدای رحمان پذیرش توبه مان را بحق امام حسین (علیه السلام) می‌طلبیم : 🙏" أَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَ زِدْ وَبارِكْ عَلَى السَّيِّدِ الزَّاهِدِ ، وَالْإِمامِ الْعابِدِ ، اَلرَّاكِعِ السَّاجِدِ ، وَلِيِّ الْمَلِكِ الْماجِدِ ، وَقَتيلِ الْكافِرِ الْجاحِدِ ، زَيْنِ الْمَنابِرِ وَالْمَساجِدِ ، صاحِبِ الْمِحْنَةِ وَالْكَرْبِ وَالْبَلاءِ ، اَلْمَدْفُونِ بِأَرْضِ كَرْبَلاءَ ، سِبْطِ رَسُولِ الثَّقَلَيْنِ ، وَنُورِ الْعَيْنَيْنِ ، مَوْلانا وَمَوْلَى الْكَوْنَيْنِ ، اَلْإِمامِ بِالْحَقِّ أَبي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ ( صَلَواتُ اللَّه وَسَلامُهُ عَلَيْهِ) .   اَلصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَباعَبْدِاللَّهِ ، يا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ، أَيُّهَا الشَّهيدُ يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ، يَابْنَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ ، يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ ، يا سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ ، يا حُجَّةَ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ ، يا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللَّهِ ، وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ ، يا وَجيهاً عِنْدَ اللَّهِ ، إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَّه." 👇 🌐 www.almonji.com/fa/node/2861 🌐 almonji.com/fa/node/4141 جریان دعا صحیفه مهدیه، بخش هفتم، دعای خواجه نصیر 🌐 almonji.com/fa/node/2687 🔸 تبصره: ۱. برای سجده زیر آسمان، اگر آسمان اصلا مقدور نیست، کنار پنجره ای باز که آسمان معلوم باشد انجام شود. ۲. این دستورالعمل را در هر روز و زمانی می‌توان انجام داد (و صرفا مختص روز سوم شعبان نیست). 🔸 @Salehy @Salehi786

صوت قسمت #سجده‌ی دعای صباح👆 🔻برای خواندن #پنج_بار در حالت سجده و در زیر آسمان، کسانی که حفظ نیستند صوت را در حالت تکرارشونده اجرا کنند و همراه آن بخوانند : 🙏" اِلهى قَلْبى مَحْجُوبٌ، وَ نَفْسى مَعْيُوبٌ، وَ عَقْلى مَغْلُوبٌ، وَ هَواَّئى غالِبٌ، وَ طاعَتى قَليلٌ، وَ مَعْصِيَتى كَثيرٌ، وَ لِسانى مُقِرُّ بِالذُّنُوبِ، فَكَيْفَ حيلَتى، يا سَتّارَ الْعُيُوبِ وَ يا عَلاّمَ الْغُيُوبِ وَ يا كاشِفَ الْكُرُوبِ، اِغْفِرْ ذُنُوبى كُلَّها، بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، يا غَفّارُ يا غَفّارُ يا غَفّارُ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمِين " 👇 🌐 http://ahlolbait.com/doa/1396 🔸 @Salehy

🔸دعای #ناز و دعای #نیاز، دو راه دعا در مناجات شعبانیه 👆 🔻سخنان اخیر #علامه_جوادی_آملی (حفظه الله)، چهارشنبه ۶ فروردین ۹۹ (در استقبال ماه شعبان) 🔻درباره #مناجات_شعبانیه، و شرایط امروز جامعه در مقابله با #ویروس_کرونا، و دل‌های شکسته از ذنوب و محرومیت‌ها و خالی بودن حرمها 🙏 الهی إن اخذتنی بذنبی اخذتک بعفوک الهی، اگر ما بد کردیم و مؤاخذه مان می‌کنی، ما هم به شما با زبان ناز می‌گوییم ما بدیم اما شما که خوبی و غفور و مهربانی چرا ما را نمی‌بخشی و عفوت را اخذ می‌کنیم 🔸 @Salehy

بسم الله ⛱ #کانال_کاربران 🔸 تکمله #پاسخ ۲۶ 👆 ⭕️ در ارائه توصیه ای از اساتید سلوک در نحوه خلوص توحیدی یافتن با کمک توجهات ولایی در نیت نماز شب، پیشتر مطلبی ذکر شد👇 🌐 https://eitaa.com/salehi786/105 (با تاکید بر عدم بازنشر برای افرادی که تشنگی معنوی و آمادگی ندارند). 🔸 🔻 امروز جمعه ١۵ فروردین ۱۳۹۹، ۹ شعبان ۱۴۴۱، هنگام ارائه همان توصیه به یکی از مخاطبین، برای توجه ولایی و اتحاد نوری یافتن با حقیقت #نور_خالص_توحیدی اهل بیت علیهم السلام، در نماز شب، در تکمله آن مطالبی بیان شد که با همان تاکید بر عدم بازنشر بر غیراهلش، در ادامه تکمله را قرار می‌دهیم 👇 🌐 https://eitaa.com/salehi786/303

⛱ #کانال_کاربران 🔸 تکمله #پاسخ ۲۶👆 💬 #سوال 👇 eitaa.com/salehi786/103 📌نکات اولیه قبلی👇 🌐 eitaa.com/salehi786/105 🔸 🙏مخصوص شما اهل مراقبه الهی👆 🔸 نیت ولایی نماز شب از مقام حجاب محمّدیین (علیهم السلام)، برای یافتن #توجه_توحیدی_خالص به خدای سبحان - جمعه ۹ شعبان ۱۴۴۱ - ۱۵ فروردین ۹۹ 👌توصیه ای از اساتید سلوک بر دستورالعمل خاصی از نحوه خواندن نماز شب در اظهار عبودیتِ خالصِ ولایی، به خدای عزیز علیّ عظیم 🔸 🔸قال الرضا (علیه السلام) : ⚡ وَ اِنْوِ عِنْدَ اِفْتِتَاحِ اَلصَّلاَةِ ذِكْرَ اَللَّهِ وَ ذِكْرَ رَسُولِ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) 💥 وَ اِجْعَلْ وَاحِداً مِنَ اَلْأَئِمَّةِ نُصْبَ عَيْنَيْكَ hadith.inoor.ir/hadith/274643 hadith.inoor.ir/hadith/480746 🔸 ⚠️لطفاً این صوت در جایی بازنشر نشود. چون تا تشنگی و عطش معنویت در کسی نباشد که دنبال معنویت باشد، شنیدن این مطالب بیشتر موجب خسرانش میشود، که بشنود و اعتنا نکند. لذا بازنشر آن موجب آسیب به بعضی افراد میشود. ارسال آن در کانال کاربران هم، به تقاضای مخاطبین برای آرشیو پاسخها، و ارسال پاسخهای آرشیوی در مواقع لزوم به مخاطبین دارای سوال مشابه و دارای انگیزه و همت است که تشنگی دارند و قدر تقرب الهی را می‌دانند. 🔸 در ماه شعبان رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، شعاع نور الهی ایشان شویم، با ذکر استغفار، و اخلاص در نماز شب، و احساس نماز خواندن در حضور و نور ایشان برای عبودیت خدای سبحان 🔻 جمعه ۹ شعبان ۱۴۴۱ 🔸 @Salehi786

⛱ #کانال_کاربران ۳۴ 💬 🔻 #سوال: سلام. توضیحی درباره بیان مرحوم علامه طباطبایی در قواعد تفسیری (المیزان ج۱ ص۲۶۰) 🔸پاسخ‌ 👇بیان دوقاعده تفسیری 🌐 eitaa.com/salehi786/305

بسم الله شرح بیان #علامه_طباطبایی #دو_قاعده_تفسیری از #تفسیر_المیزان #قاعده_عرفانی مطابق حقیقت اشراقی قرآن 🔸 🔸 نگاهِ «توحیدی-تشکیکیِ» علامه، به «آیه‌ها» (ارتباطِ عبارتی، کلیدِ معنایی، تفسیر قرآن به قرآن)؛ مبنای تشکیلِ «مدل آیاتِ مرتبط» 🔻 علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) از یک طرف، به نحوی با ارجاع معانی همه¬ی آیات قرآن به «آیات توحیدی» یا همان «غرر آیات»، مبدأ و مقصد شناخت تمام معارف قرآن را «توحیدِ خداوند سبحان» می¬داند، که این به نحوی همان منتهی شدنِ همه‌ی امور به توحید است که فرمود «إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّه‏»، «همه‌ی امور به‌سوی خدا رجوع می‌کند» (هود، ۱۲۳). ولذا در مجموع، «غرضِ کلّ آیات و سُوَرِ الهی» به نحوی «هدایت به توحید» است. 🔻بر همین مبنا، علامه می‌فرمایند: «فالآيات القرآنية .. تعتمد على حقيقة واحدة هي الأصل و تلك فروعه، و هي الأساس الذي بني عليه بنيان الدين و هو توحيده تعالى»، «تمام آیات قرآنی، بر یک حقیقتِ واحد تکیه دارند که آن حقیقت اصل است و آیاتِ قرآن فرعِ آن اصل هستند، که آن اساسِ دین است، و آن همان «توحید خداوندمتعال» می‌باشد» (المیزان، ج۱۰ ص١٣۵). 🔻ازطرف دیگر، ایشان در تفسیر قرآن، آیات را دارای «درجات و مراتبِ تشکیکی» می‌دانند، که (طبق قواعد قرآنی) اولا برخی «آیاتِ متشابهات» هستند و در درجاتِ معناییِ نازله با معانی و مصادیقِ بشری مشابه هستند، و برخی آیات در درجاتِ معناییِ عالیه که «ظهور شدیدتری در توحید» دارند، و متشابهات با آنها «معنای صحیحِ توحیدی» پیدا می‌کنند، و به آنها «آیاتِ محکمات» می‌گویند، و از میانِ همین آیاتِ محکم نیز برخی آیات، «نفوذِ شدیدتر» و «پهنه¬ی وسیع‌تری» از آیاتِ دیگر را «معنایِ دقیقِ توحیدی» می‌بخشند که آنها «قلّه¬ها و غررِ آیاتِ قرآن» می‌باشند [1]. 🔸علامه طباطبایی (رحمةالله علیه)، در ضمنِ این نگاهِ «توحیدی-تشکیکی» که برخی آیات را «کلیدِ معنایی» برای آیاتِ دیگر می‌داند، همچنین به یک «ارتباطِ عبارتی» و «اشتراکِ معنایی» در میانِ «بخش‌های درونیِ آیات» نیز اشاره می‌کنند، که مجموعاً این «قواعدِ قرآن به قرآن» مبنای تشکیلِ «مدل آیات مرتبط» در تفسیر المیزان قرار می‌گیرند. 🔸علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) «ارتباط عبارتیِ بخش‌های درونیِ آیات» را تحتِ «یک اصلِ تفسیری» (مأخوذه از روش اهل البیت علیهم السلام) بیان می‌کنند، که از آن اصلِ تفسیری نیز «دوقاعده¬ی¬ تفسیری» را بدست می‌آورند. 🔻قاعده¬ی اوّل، «ظهورِ تشکیکیِ عبارات» در تشکیلِ هر آیه است، که از ابتدای هر آیه، «عباراتِ معنادارِ درونِ آیه» مرحله به مرحله تکمیل شده، و از یک «معانیِ عامّ» (با حقیقت و حُکمی ثابت) آغاز شده، و سپس در ادامه‌ی آیه، با آمدنِ قیود و اختصاصاتِ بعدی‌اش (که قیودِ محدود کننده اند)، به «تخصیصِ آن معانیِ عام، در یک مواردِ خاص» می‌رسند. 🔻و قاعده¬ی دوّم اینکه، وقتی درونِ «دو قصّه»، «دو سیاقِ معنایی» یا «دو آیه»، یک «عبارت» بصورت «شبیه یا عینِ هم» تکرار شود، این نشان می¬دهد که آن «دو قصّه»، «دو سیاق» یا «دو آیه»، به جهتِ آن «قسمتِ مشترک» نسبت به همدیگر «یک مرجع» و «مبدئیّتِ واحد» دارند، که هر کدام «به وجهی» نازله‌ای از آن «حقیقتِ واحد» می‌باشند. 🔸 🔸 علامه طباطبایی (رحمةالله علیه) پیرامون آن «اصل تفسیری» و این «دوقاعده» می‌نویسند: ⭕️ «و اعلم أنك إذا تصفحت أخبار أئمة أهل البيت حق التصفح، في موارد العام و الخاص و المطلق و المقيد من القرآن وجدتها كثيرا ما تستفيد من العام حكما، و من الخاص أعني العام مع المخصص حكما آخر، فمن العام مثلا الاستحباب كما هو الغالب و من الخاص الوجوب، و كذلك الحال في الكراهة و الحرمة، و على هذا القياس. و هذا أحد أصول مفاتيح التفسير في الأخبار المنقولة عنهم، و عليه مدار جم غفير من أحاديثهم. و من هنا يمكنك أن تستخرج منها في المعارف القرآنية قاعدتين. (المیزان، ج۱ ص۲۶۰). 🔻اين را هم بايد دانست كه اگر آن طور كه بايد و شايد اخبار ائمه اهل بيت را در مورد عام و خاص و مطلق و مقيد قرآن دقيقا مورد مطالعه قرار دهيم، به موارد بسيارى بر خواهيم خورد كه از عام آن يك قسم حكم استفاده مى‏شود و از همان عام بضميمه مخصّصش حكمى ديگر استفاده می‏شود، مثلا از عام آن در غالب موارد، استحباب و از خاصش، وجوب فهميده میشود، و همچنين آنجا كه دليل نهى دارد از عامش كراهت و از خاصش حرمت و همچنين از مطلق قرآن حكمى و از مقيدش حكمى ديگر استفاده میشود، و اين خود يكى از كليدهاى اصلى تفسير در اخباريست كه از آن حضرات نقل شده و مدار عده بی‏شمارى از احاديث آن بزرگواران بر همين معنا است، و با در نظر داشتن آن، شما خواننده میتوانى در معارف قرآنى دو قاعده استخراج كنى. 🔸 💎 ادامه 👇 👇 👇

⭕ إحداهما [القاعدتین]: أن كل جملة وحدها، و هي مع كل قيد من قيودها تحكي عن حقيقة ثابتة من الحقائق أو حكم ثابت من الأحكام، كقوله تعالى: «قل الله ثم ذرهم في خوضهم يلعبون» (الأنعام،۹۱)، ففيه معان أربع: الأول: قل الله‏، و الثاني: قل الله ثم ذرهم‏، و الثالث: قل الله ثم ذرهم في خوضهم‏، و الرابع: قل الله ثم ذرهم في خوضهم يلعبون‏. و اعتبر نظير ذلك في كل ما يمكن» (المیزان، ج۱ ص۲۶۰). «[علی هذا القاعدة] جميع التقادير من التركيبات الممكنة في كلامه تعالى حجة يحتج بها». (المیزان، ج۱۰ ص۱۰۰). 🔻قاعده‌ی اول اينكه، هر جمله از جملات قرآنى به تنهايى حقيقتى را میفهماند و با هر يك از قيودى كه دارد، از حقيقتى ديگر خبر می‏دهد، حقيقتى ثابت و لا يتغير و يا حكمى ثابت از احكام را، مانند آيه شريفه: (قل الله ثم ذرهم في خوضهم يلعبون) كه چهار معنا از آن استفاده مي¬شود: معناى اول از جمله: (قل الله) و معناى دوم از جمله: (قل الله ثم ذرهم)، و معناى سوم از جمله‏ (قل الله ثم ذرهم في خوضهم)، و معناى چهارم از جملات‏ (قل الله ثم ذرهم في خوضهم يلعبون) كه تفصيل آن در تفسير خود آيه می‏آيد انشاء الله، و شما میتوانيد نظير اين جريان را تا آنجا كه ممكن است (همه جای قرآن) دارای اعتبار بدانید. [پس طبق این قاعده]، از تركيباتِ كلام الهى، هر احتمالى كه به ذهن برسد، حجّتى است كه به آن احتجاج می‏شود. 🔸 ⭕️ «والقاعدة الثانية: أن القصتين أو المعنيين إذا اشتركا في جملة أو نحوها، فهما راجعان إلى مرجع واحد ]بنحوٍ[. و هذان سرّان تحتهما أسرار و الله الهادي». (المیزان، ج۱ ص۲۶۰) 🔻قاعده¬ی دوم اينكه، اگر ديديم دو قصه و يا دو معنا در يك جمله ‏اى شركت دارند، و آن جمله در هر دو قصه آمده و يا معنا و عبارت ديگرى در هر دو ذكر شده، میفهميم كه اين دو قصه و دو معنا، متّصل به يك حقیقت و مرجع است. این قواعد، «دو سِرّ» از «اسرارِ قرآن» است که در ذیل آنها اسرار دیگری نهفته است، و خدا راهنما است. (ترجمه المیزان، ج۱ ص۳۹۲، و ج۱۰ ص١۴۵) (پایان متن علامه) 🔸 🔸 بر این مبنا، چون هر آیه «نازله‌ی یک حقیقت» است، لذا هر قسمتِ معنادارِ آیه، ناظر به حقیقتی می‌باشد. 🔻پس اگر «دو آیه باهم» قسمتی مشترک داشتند، یا در «یک آیه» جزء جزئش «قابلِ معنا» بود، آن «قسمتِ مشترک» و «جزء معنادار» ناظر به «حقیقتی واحد» هستند. یعنی، ترتیبِ آمدنِ کلمات صرفاً برای ساخته شدنِ یک جمله نیست، بلکه یک «تنزّل» است که از «وحدتِ حقیقتی محفوظ» دارد «تجلّی» می‌کند، و هر «عبارتِ معنادار» مرتبه‌ای از آن حقیقت است که اگر «مُعارضِ عقلی یا نقلی» نداشته باشد، «قابل احتجاج» است. و لذا «مطالب مشترک در لفظ یا در معنا» مابینِ «دو سیاق» یا «دو آیه»، «دو مرتبه‌اند» از «یک واقعیّت» -که «یک حقیقتِ محفوظ» است-، و از آن نازل شده¬اند. پس هرکدام از آن «مراتبِ متّصل به یک حقیقت» می¬توانند «به وجهی» پرده از معنای دیگری بردارد، و این قاعده بعنوان یکی از مبانیِ «تفسیر قرآن به قرآن» قرار می‌گیرد. [ 2 ] 🔸 🔸علامه (رحمةالله علیه) می‌فرمایند که این دو قاعده از «اسرارِ قرآن» است و در ذیل آنها نیز اسراری نهفته است (از جمله اسراری عرفانی که یک عنوان آن در ادامه می‌آید). 🔻 این قواعد نشان می‌دهد که قرآن نازله‌ای از «حقیقتِ واحده» است، که خداوندمتعال احاطه‌ی کامل در بیانِ آن دارد، و هرگز در بیان آیات، به جهتِ غفلت یا نسیان، چیزی را تکرار نکرده (نعوذ بالله)، بلکه هر تکراری، در یک حُکم خاص یا حقیقتی، «مدخلیّت و اثر» دارد. [ 3 ] 🔸 🔸همچنین این حقیقت (عدم تکرار بی اثر) در «اشراقِ وحی قرآن» مطابق قواعدِ عرفانِ اسلامی است، که در #قاعده_عرفانی می‌فرمایند: «لا تكرارَ فى التّجلّى»، یعنی، «در تجلّیِ حقایقِ اشراقی، تکرار نیست»؛ فلذا در تجلی قرآن نیز، هیچ آیه‌ و عبارتی در اشراقِ وحیانی، تکراری نیست. 🔸امامِ به حق ناطق، حضرت صادق (علیه السلام) پیرامون «تجلّیِ اشراقیِ خداوندمتعال با کلامش در قرآن کریم» می‌فرمایند: «لَقَدْ تَجَلَّى‏ اللَّهُ‏ لِعِبَادِهِ‏ فِي‏ كَلَامِهِ،‏ وَ لَكِنْ لَا يُبْصِرُون‏»، «همانا خداوند در کلامش برای بندگانش تجلّی کرده است، ولی [افسوس‌که] آنان نمی‌بینند!» (مفتاح الفلاح؛ شیخ بهایی؛ ص۳۷۲)؛ 💎 ادامه 👇👇👇

🔸برای فهم عمیقتر بیان فوق از امام معصوم (عليه السلام) که قرآن را «تجلّیِ اشراقیِ خداوندمتعال» دانستند، در بیان امام خمینی (رحمةالله علیه) پیرامونِ قاعده‌ی عرفانی مذکور در «تجلّیِ اشراقیِ خداوندمتعال» تفکر می‌کنیم که می‌فرمایند: ⭕«هذا سرّ قول اصحاب المعرفة ان: لا تكرار فى التّجلّى، و انّ اللّه لا يتجلّى فى صورة مرّتين، فهو تعالى دائما فى التّجلّى، باسمائه الظّاهرة: كالرّحمن و المبدء، و باسمائه الباطنة: كالمالك و القاهر و المعيد، و الحقائق دائماً فى الظّهور و البطون، فكلّ يوم هو فى شأن من الجمال و الظّهور و الجلال و البطون». 🔻«این سِرِّ سخن اصحاب معرفت است که می‌گویند: در تجلّی تکرار نیست [لذا در تجلی حق در قرآن نیز تکرار نیست]، و خداوند [هرگز] در مظهرِ یک‌صورت، دوبار تجلّی نمی‌کند. پس، حق تعالى دائماً با اسماى ظاهرش نظير «الرحمن» و «المبدأ»، و با اسماى باطنش مانند «المالك» و «القاهر» و «المعيد» در تجلّى است، و حقايق پيوسته در [حال‏] ظهور و بطونند، بنابراين «او هر روز (و لحظه ای) در شأنى» از جمال و ظهور، و جلال و بطون، در تجلّی است‏». (تعليقات على شرح «فصوص الحكم» و «مصباح الأنس»؛ امام خمینی؛ ص۳۰۰ و ۳٠١) 🔸 ⭕️ پی‌نوشت‌ها : 🔻 [ 1 ] : آیت الله جوادی آملی(حفظه الله) از شاگردانِ علامه طباطبایی (رحمةالله علیه)، پیرامونِ استفاده¬ی ایشان از «آیاتِ غرر» می‌نویسند: « مرحوم علامه از «آیات كلیدی قرآن كریم» به عنوان «غررِ آیات» یاد می‏فرمود كه درخشش چشمگیر آنها، نه تنها راهگشای بسیاری از آیات دیگر قرآن بود، بلكه پایه ی محكمی برای حلّ بسیاری از احادیث خواهدبود. میزان شناساییِ [این] «آیات زیربنایی»،... همانا آیات صریح یا ظاهر در معارف توحیدی است؛ ...[که] با استنباط آیات زیربنایی بر محور یاد شده، [در تفسیرِ معنای آیاتِ دیگر با آنها] هر وجه یا احتمالی كه در بین وجوه و احتمالات گوناگون در آیه‌ی مورد بحث، مخالفِ [معانیِ آیاتِ زیربنایی در] توحید بود، باطل دانسته، و هر وجه یا احتمالی كه به [آن معانیِ کلیدیِ] توحید نزدیك‏تر باشد، می‏پذیرند.» 🔻 [ 2 ] : این «قواعدِ تفسیری» نشان از آن دارند که خداوند متعال، خلقتِ «توانِ بشری» در «وضعِ الفاظ و گفتار» را، با «قدرت و توانِ الهی» بکارگرفته است، و همین «قدرتِ مطلقِ حقّ» است که «متنِ قرآنِ کریم» را تبدیل به «معجزه‌ای عظیم» نموده است؛ تا آنجا که هر چقدر هم بشر در آن دقّت کند، به «حقِّ عظمتِ آن» نمی‌رسد، و در عرصه‌ی قیامت، «حقیقتِ قرآن کریم» بصورت «بِکر» و «دست نخورده» وارد خواهد شد. ضمناً توجّه به این قواعد روشن می‌کند که، این روشِ بیان هرگز در «کلامِ نوعِ بشر» یافت نمی‌شود، چون سخنانِ اعتباریِ بشر، نازله‌ی حقایق نیست، و بکار بردنِ الفاظِ گوناگونش هم، صِرف تنوّع در بیان، برای گویاتر کردن، و یا برای تفنّن در ذوق و شیرین زبانی است. 🔻[ 3 ] : استاد حجت‌الاسلام والمسلمین عابدینی، در جلسات ۱۴۵ و ۱۴۶ درس شرح تفسیر المیزان (در ۲۷و۲۸ مهر ۱۳۹۲) به شرح بیان علامه از این قواعد تفسیری عرفانی قرآن پرداختند، و در بخشی از درس فرمودند: «هر کدام از قسمت های عباراتِ آیات دارند از یک حقیقتی صادر میشود. لذا هر عبارتی قابل احتجاج است و دارد حقیقتی را بیان میکند. جایی از سوره ها که یک آیه (به ظاهر) تکرار شده، یا بعضی الفاظش تکرار شده، یا مثال ها تکرار شده، این قسمت ها با آن حقیقت اتحاد پیدا میکنند. لذا آن دو عبارت متصل به حقیقت باهم مرتبط میشوند. اینها از نتایج تفسیر قرآن به قرآن است و نگاه به اینکه قرآن حقیقتی دارد و از آن نازل شده است و میخواهد انسان را مرتبط با حقایقش بکند. ما یک کلمه را به کار میبریم برای مطلبی، بار دیگر بخواهیم بگوییم با کلمات و طور دیگری میگوییم. لکن آیه اینطور نیست. صد بار هم نازل بشود، باز هم همینطور نازل میشود. ما اگر حرفی را تکرار کنیم از باب شیرین زبانی است، اما در کلام الهی (در مطالب بظاهر تکراری) حکمتی درکار است، از تاسیس یک تذکر جدید، یا تأکیدی بالاتر، و... . ما گاهی چون نمی‌توانیم لفظی گویا برای مقصودمان بکار ببریم، چندین لفظ را بکار می‌بریم تا مطلب گویایی را برسانیم، اما خداوند حکیم از بکارگیری الفاظ متعدد (بظاهر مترادف) مقصود حکیمانه ای دارد برای توجه به حقیقتِ آنها. اینها لازمه این است که خداوند را حکیم مطلق دانسته، و قرآن را نازل حقایقی بدانیم.» 🔸 🌐 #منبع: متن فوق در بخشی از قواعد قرآنی استفاده شده در پایان نامه ارشد (اسفند ۱۳۹۲، برگزیده هفتمین جشنواره کشوری علامه حلی) می‌باشد، با عنوان «متن کاوی موضوعی قرآن کریم، جهت کشف ارتباطات معنایی میان آیات، بر مبنای تفسیر المیزان»، که در طراحی قالب پیکره‌ی موضوعی آن، مبتنی بر قواعدِ ذکر شده، برای تشکیلِ «مدل آیات مرتبط» در کنار «مدل ساختاری سوره ها» مورد بهره‌برداری در دیتاست داده کاوی رایانه ای قرار گرفت. 🔸 @Salehy @Salehi786

⛱ پایان #پاسخ ۳۴ 💬 @Salehi786

بسم الله 🔸 روایتی دقیق، و جامع، در بیان امام باقر (علیه السلام) از معنای دقیق روایت نبوی «ان الله خلق آدم علی صورته» (و مشخص شدن وجه ادق در میان وجوه معنایی مختلفی که از آن روایت کرده اند). 🔸 جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/104248 نشانی: الکافي ج ۱، ص ۱۳۴؛ التوحيد ج ۱، ص ۱۰۳ 🔻 حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَحْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: ⚡سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَمَّا يَرْوُونَ: «أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ» (1) ؟ 🔻 فَقَالَ الباقر (علیه السلام) : ⚡«هِيَ صُورَةٌ مُحْدَثَةٌ مَخْلُوقَةٌ، اصْطَفَاهَا اللَّهُ وَ اخْتَارَهَا عَلَى سَائِرِ الصُّوَرِ الْمُخْتَلِفَةِ، فَأَضَافَهَا إِلَى نَفْسِهِ، كَمَا أَضَافَ الْكَعْبَةَ إِلَى نَفْسِهِ، وَ الرُّوحَ إِلَى نَفْسِهِ، فَقَالَ: «بَيْتِيَ» (بقره 125)، وَ قَالَ: «وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» (الحجر 29). 🔸🔸 ✅ ترجمه: 🔸 محمد بن مسلم می گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم درباره این [مسئله] که روایت می کنند [از پیامبر اکرم (ص) که فرمودند] : «إنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ»، «خداوند، آدم را طبق صورت خود آفریده است». 🔻 پس امام باقر (علیه السلام) فرمود: ⚡ آن [حقیقت صورت روح انسانی] صورتی است پدیدآمده و آفریده شده، و خداوند آن را به عنوان خالص ترین [ صورت ] برگزید و بر صورت‌های گوناگون دیگر ترجیح داد، سپس آن (صورت روح انسانی) را [ به عنوان صورت ویژه ] به خودش نسبت داد؛ ⚡ همانطور که خانه کعبه را به خودش نسبت داد و در قرآن فرموده: «بَیتی» یعنی «خانه من» (بقره ١٢۵)، ⚡ و همانطور که حقیقت روح را به خود نسبت داده و فرموده: «و نَفَختُ فیه من روحی»، «و از روحم در او دمیدم» (الحجر ٢٩). . (الکافي ج ۱، ص ۱۳۴؛ التوحيد ج ۱، ص ۱۰۳) 🔸 🔻پی‌نوشت (در معانی مختلف روایت نبوی از محقق کتاب توحید ، جناب سید هاشم حسینی طهرانی) : (1). في هذا الكلام وجوه محتملة: فان الضمير اما يرجع إلى اللّه تعالى فالمعنى ما ذكره الامام عليه السّلام هنا على أن يكون الإضافة تشريفية كما في نظائرها أو المعنى أنّه تعالى خلق آدم على صفته في مرتبة الإمكان و جعله قابلا للتخلق باخلاقه و مكرما بالخلافة الإلهيّة، و اما يرجع الى آدم عليه السّلام فالمعنى أنّه تعالى خلق جوهر ذات آدم على صورته من دون دخل الملك المصور للاجنة في الارحام كما لا دخل لغيره في تجهيز ذاته و ذات غيره أو المعنى أنه تعالى خلق آدم على صورته هذه من ابتداء أمره و لم يكن لجوهر جسمه انتقال من صورة الى صورة كالصورة المنوية الى العلقة الى غيرهما، أو المعنى أنّه تعالى خلق آدم على صورته التي قبض عليها و لم يتغير وجهه و جسمه من بدئه إلى آخر عمره، و اما يرجع الى رجل يسبه رجل آخر كما فسر به في الحديث العاشر و الحادي عشر من الباب الثاني عشر فراجع. 🔸 @Salehi786

بسم الله 🔸روح نبی خاتم و عترتش، اصل الأرواح، و أبو الارواح و أم الارواح 🔸بیان عرفانی در شرح دعای ٢۴ صحیفه سجادیه، در دعا برای والدین روحانی، و والدین جسمانی 🌐 [لوامع الانوار العرشیه فی شرح الصحیفه السجادیه (محمدباقر بن محمد، ملاباشی شیرازی، ١٢۴٠ق) - مجلد ۳، صفحه ۵۱۳ الی ۵١٨] 🔸 قال العلماء: «إنّما جعل اللّه سبحانه الإحسان بالوالدین تالیاً لعبادته کما فی هذه الآیة و شکرهما تالیاً لشکره کما فی قوله تعالی: «أَنِ اشْکُرْ لِی وَ لِوَالِدَیکَ» (لقمان، ١۴). ... المراد بالأبوین اللّذین جعل اللّه سبحانه الإحسان إلیهما تالیاً لعبادته و شکرهما تالیاً لشکره هما حقیقتا محمّدٍ و علیٍّ علیهما السلام، کما قال (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) : «یا علیّ! أنا و أنت أبوا هذه الأمّة» [امالی صدوق، ۶۵٧]. و قد عرفت فیما سبق انّه (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) هو العقل الکلّیّ و انّ علیّاً (علیه السلام) هو النفس الکلّیّة، فاذاً عبّر منهما بالأب و الأمّ، و انّ الموجودات الإمکانیّة نشأت منهما. و قد عرفت أیضاً انّ الحقیقة المحمّدیّة مظهرٌ لمرتبة الجمعیّة الإلآهیّة و فی کلّ مرتبةٍ من المراتب الإمکانیّة لها اسمٌ خاصٌّ و آثارٌ خاصّةٌ، فبالحقیقة هما موجد الأشیاء و مقوّمها بعد مرتبة الواجبیّة؛ فلذا أضاف علیٌّ (علیه السلام) کلّ الأفعال الواجبیّة إلی نفسه الشریفة کما فی خطبة البیان و سائر الخطب و الکلمات المرویّة عنه (علیه السلام)، و قد ذکره الشیخ رجب بن محمّد بن رجب البرسی الحلّی فی کتابه المسمّی بمشارق أنوار الیقین فی کشف أسرار أمیرالمؤمنین علیه السلام نبذاً منها بروایة سلمان و أبیذرّ فی حدیثٍ لهما، و بروایة جابر فی الخطبة التطنجیّة ، و بروایة الأصبغ بن نباتة فی خطبة الافتخار. و لا استبعاد فی ذلک، لأنّ اللّه إذا تجلّی لأحدٍ یری کلّ الذوات و الصفات و الأفعال متلاشیةً فی أشعّة ذاته و صفاته و أفعاله، و یجد نفسه مع جمیع المخلوقات کأنّها مدبّرةٌ لها و هی أعضاؤها و جوارحها لایلمّ واحدٌ منها بشیءٍ إلاّ و یراه ملمّاً به، و یری ذاته الذات الواحدة و صفته صفتها و فعله فعلها لاستهلاکه بالکلّیّة فی عین التوحید. قال صاحب الفتوحات بعد ذکر نبیّنا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و انّه أوّل ظاهرٍ فی الوجود قال: «و أقرب الناس إلیه علیّ بن أبیطالبٍ إمام العالم و سرّ الأنبیاء أجمعین». [فتوحات مکیه، چاپ بولاق، ج۱ ص١٣٢؛ به نقل علامه حسن‌زاده در نکته ٧٣٢ هزار و یک نکته] . 👇👇👇

و قال بعض العرفاء : (صدرالدین محمد بن ابراهیم ملاصدرای شیرازی، شرح اصول کافی، ج٣ ص٣٨٢ الی ٣٨۴) (البته بخشی از متن ملا صدرا هم برگرفته از کتاب نجم الدین رازی ۶۵۴ق است با عنوان «منارات السائرین الی حضرة الله جل جلاله و مقامات الطائرین»، و با آن تصحیح کردیم) : «اعلم! أنّ الأرواح کلّها مخلوقةٌ من روحٍ واحدةٍ هی روح النبیّ (کما روینا فی حدیث جابر)، و أن روحه أصل الأرواح، و لهذا سمّی امّیا، أی: «أمّ الأرواح» ، کما ان اللوح المحفوظ «أمّ الکتاب» لأنها منتسخة منه. فکما کان آدم (علیه السلام) أبا البشر و خلیفة اللّه فی الأرض، کان النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) أبا الأرواح (و أمها)، و خلیفة الله فی عالم الأرواح. فالروح خلیفة اللّه و مجمع صفاته تعالی الذاتیّة کالعلم و الحیاة و القدرة و الإرادة و السمع و البصر و الکلام و البقاء ؛ و الجسد خلیفة الروح، و هو مجمع صفاته الفعلیّة. و ذلک انّ اللّه تعالی لمّا خلق روح النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) «کان اللّه و لم یکن معه شیءٌ إلا روحه» و ما کان شیءٌ آخر حتّی ینسب روحه الیه أو یضاف إلیه غیر اللّه، بل کان روحه «أوّل شیءٍ تعلّقت به القدرة الأزلیّة»، و لذلک شرّفه تشریف الإضافة إلی نفسه فسمّاه «رُوحِی» [الحجر ۲۹]، کما سمّی «أَوَّلَ بَیتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ» [آل عمران ۹۶] و شرّفه بالاضافة إلی نفسه، فقال: «بَیتِی» [البقره ١٢۵]. ثمّ حین أراد أن یخلق آدم سوّاه و نفخ فیه من روحه أی: من الروح المضاف إلی نفسه، و هو روح النبیّ، کما قال: «وَ إِذَا سَوَّیتُهُ وَ نَفَختُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»، و لم یقل: «نفخت فیه روحی» بدون کلمة «من» لیکون فیه دلالةٌ علی أنّ الروح المنفوخ فی آدم هو بعینه روح النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)، بل کان روح آدم متولّداً منه. فالنبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) الأب الروحانیّ لأبی البشر و سائر الأنبیاء، و أبوالبشر الأب الجسمانیّ للنبیّ و سائر البشر ، کما قیل (القائل هو ابن الفارض فی تائیته) : وَ إِنِّی وَ إِنْ کُنتُ ابْنَ آدَمَ صُورَةً فَلِی فِیهِ مَعنیً شَاهِدٌ بِأُبُوَّتِی [١] و قیل بالفارسیة الشعر (مثنوی، دفتر چهارم، بخش٢٠) : گر بصورت من ز آدم زاده ام من به معنی جدّ جدّ افتاده ام و کذلک أرواح أولاد آدم مخلوقةٌ من روح النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) ، لقوله تعالی: «ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلاَلَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ثُمَّ سَوّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ» [السجده، ۸و۹]؛ و کذلک قال فی حقّ روح عیسی علیه السلام: «فَنَفَخنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا» [التحریم ١٢]. فکانت النفخة لجبرئیل و الروح من روح النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) المضاف إلی الحضرة الإلهیّة. و لأجل کون حقیقة الروح علی هذه المنزلة و الشرف قصرت أفهام الناس و تلاشت العقول عن درکها کما یتلاشی أنوار الأبصار فی شعاع الشمس، و لهذا قال تعالی: «وَ مَا أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلاً» [الاسراء ٨۵] ؛ فافهم هذا المقال فانّه مدرکٌ عزیز المنال! »؛ انتهی کلامه. قال المولویّ (در مثنوی، دفتر چهارم، بخش١٢۴) : کلّ عالم صورت عقل کل است کوست بابای هر آنک اهل قل است صلح کن با این پدر عاقی بهل تا که فرش زر نماید آب و گل پس قیامت نقد حال تو بود پیش تو چرخ و زمین مبدل شود من که صلحم دائماً با این پدر این جهانم چون جنّتـستم در نظر و إذاً ثبت انّ الأرواح مخلوقةٌ من روحٍ واحدٍ هو روح النبیّ (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) ؛ و کذا الأجساد کلّها مخلوقةٌ من جسده (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و ثبت هذا الحکم لوصیّه الّذی هو بمنزلة نفسه و لأولاده الّذین هم من نوره. و بهذا ظهر معنی قول الهادیّ (علیه السلام) فی الزیارة الجامعة: «و أجسادکم فی الأجساد، و أرواحکم فی الأرواح، و أنفسکم فی النفوس، و آثارکم فی الآثار، و قبورکم فی القبور» [٢]، فانّ حقائق أرواح ماسواهم و أنفسهم و أجسادهم و قبورهم لهم، و هم أولی لهم من غیرهم؛ فافهم ذلک إن کنت من أهله و لاتکن من الغافلین الهالکین. 👇👇👇

و قال [المولوي] أیضاً : (برخی این شعر را از سلطان محمد فرزند مولوی می‌دانند) : تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود سلطان سخا و کرم و جود علی بود هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم أیّوب هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم إلیاس هم صالح و پیغمبر داود علی بود عیسی بوجود آمد و در حال سخن گفت آن نطق و ملاحت که در او بود علی بود مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد در قبله محمّد بد و مقصود علی بود از لحمک لحمی [٣] بشنو تا که بیابی کان یار که او نفس نبی بود علی بود آن شاه سر افراز که اندر شب معراج با احمد مختار یکی بود علی بود محمود نبودند کسانی که ندیدند کاندر ره دین احمد محمود علی بود آن معنی قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود علی بود این کفر نباشد سخن کفر نه اینست تا هست علی باشد و تا بود علی بود آن قلعه گشائی که در از قلعه خیبر برکند به یک حمله و بگشود علی بود آن گرد سرافراز که اندر ره اسلام تا کار نشد راست نیاسود علی بود آن شیر دلاور که برای طمع نفس بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود سرّ دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان شمس الحق تبریز چو بنمود علی بود ---------- 🔸 پی نوشت : [١]: البیت من غرر أبیات التائیّة الکبری لابن الفارض، راجع: «جلاء الغامض فی شرح دیوان ابن الفارض» ص ۱۲۰. [۲]: راجع: «من لایحضره الفقیه» ج ۲ ص ۶۱۵ الحدیث ۳۲۱۳، «تهذیب الأحکام» ج ۶ ص ۹۹ الحدیث ۱، «مستدرک الوسائل» ج ۱۰ ص ۴۲۳ الحدیث ۱۲۲۷۴، «عیون الأخبار» ج ۲ ص ۲۷۶ الحدیث ۱. [۳]: إشارةٌ إلی قول النبیّ مخاطباً لوصیّه علیهما السلام: «لحمک لحمی و دمک دمی... »، راجع: «بحار الأنوار» ج ۹۹ ص ۱۰۶، «کشف الغمّة» ج ۱ ص ۲۸۷، «کشف الیقین» ص ۱۰۷. 🔸 @Salehi786

🔸مقاله « راه نجات در گیتا » حجت‌الاسلام مصطفی فرهودی ص١۰ (١۴٢): در وداها کلمه " اوم " (اسم اعظم) منم. #اسم_اعظم_اوم #عرفان_تطبیقی 🔸 @Salehi786

🔸مقاله با عنوان «خوشنویسی سانسکریت (انرژی لغات)» هنر مقدس و سنتی آیین هندوییسم - خانم مریم فدایی - نشریه آئینه هند - شماره 28 و 29 - خرداد و مرداد 1388 #اسم_اعظم_اوم #عرفان_تطبیقی 🔸 @Salehi786

🔸قدر خود را می‌دانیم؟! 🔻خدای تعالی با اسم جامع خود بر حضرات تجلی کرد. در آیینه انسان خودنمایی کرد، که «همانا خدا آدم را به صورت خود آفرید» («إنَّ اللهَ عزوجل خَلَقَ آدمَ علی صورتِه» -توحید صدوق ص١٠٣-). 🔻پس انسان است #اسم_اعظم_الهی و سایه بلند او و خلیفه خدا در همه عوالم (که #اسم_اعظم باید تمام توجهش به خدا باشد)، و خدای تعالی با فیض اقدس و ظلّ ارفعش در او تجلی کرد. 🌐 کتاب شرح دعای سحر، صفحه ۱۶۷. 🔸 مجموعه پوستر #شرح_دعای_سحر👇 🌐 emam.com/posts/index/quote#qtag555 ✅ بیانی از #امام_خمینی در «ارتباط روزه #ماه_رمضان با قطع تعلق از حب دنیا، و توجه روح به حب خدای سبحان، و جبران خطای آدم و بنی آدم در خوردن از شجره‌ی کثرت جهان»👇 🌐 https://eitaa.com/salehi786/318 🔸 @Salehy

بسم الله روزه، موجب غلبه احکام روح، بر احکام بدن روزه، زکات بدن است، یعنی موجب پاکی و قطع تعلق از بدن تحمل گرسنگی بدن و نخوردن و قطع تعلق از دنیا در روزه ماه رمضان، موجب غفران خطای بنی آدم (خطای خوردن از شجره کثرت و تعلق محبتش به بدن) بیانی از #امام_خمینی در «ارتباط روزه #ماه_رمضان با قطع تعلق از حب دنیا، و توجه روح به حب خدای سبحان، و جبران خطای آدم و بنی آدم در خوردن از شجره کثرت جهان» 🔸 🔸امام حسن علیه السلام، نقل می‌کند از امیرالمؤمنین علی علیه السلام، و ایشان از پیامبر اسلام محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) که فرمودند: هر مومنی که برای خدا ،ماه رمضان را روزه بگیرد، خداوند هفت چیز را به او لازم می کند: ۱- حرام، ذوب شده واز بدنش خارج می شود (یذوب الحرام من جسده). ۲- به رحمت خداوند نزدیک می شود (یَقرُبُ من رحمة الله). 💫۳- خطای پدرش حضرت آدم را (که از درخت ممنوعه خورد) کفاره داده و جبران می‌کند (قَدْ کَفَّرَ خَطِیئَةَ أَبِیهِ آدَمَ). ۴- خداوند لحظات جان کندن را بر او آسان می کند (یُهَوِّنُ اللهُ علیه سکراتِ الموت). ۵- از گرسنگی وتشنگی روز قیامت در امان خواهدبود (أمانٌ من الجوع و العطش یوم القیامة). ۶- خداوند از غذاهای پاک و لذیذ بهشتی به او عطا خواهد کرد (یُطعِمُهُ الله عزوجل من طیبات الجنة). ٧- خداوند دور بودن از آتش دوزخ را به اوعطا می کند (یُعطیهِ الله عزوجل براءة من النار). (خصال الصدوق باب السبعه حدیث١٢: «من صام شهر رمضان وجبت له سبع خصال») 🔸 ⭕️ #سوال ⁉️ در بند سوم، خطای پدرمان آدم در خوردن از درخت (که آنچه خورد ٣٠ روز در بدنش ماند)، چه ربطی به من و شما دارد که برای جبرانش باید عوض آن، ٣٠ روز ماه رمضان روزه واجب بگیریم و نخوریم؟ 🔸 👌پاسخ را در جملات ناب امام خمینی (ره) بخوانیم👇 🔸«قضيّه شجره و اكل آدم عليه السلام از آن از اسرار علوم قرآن و اهل بيت عليهم السلام است كه بسيارى از معارف در آن مرموز است، و لهذا در احاديث شريفه علّت تشريع بسيارى از عبادات را همان قضيّه آدم و اكل شجره قرار داده ‏اند. من جمله باب وضوء و نماز و غسل و صوم شهر رمضان و سى روز بودن آن و بسيارى از مناسك حجّ. و نويسنده (امام خمینی) را سالها در نظر است كه در اين باب رساله ‏اى تنظيم كنم و اشتغالات ديگر مانع شده؛ از خداى تعالى توفيق و سعادت می‏خواهم‏». 🔸«سالک الی الله [باید ...] باطن روح را، كه نفخه الهيّه است و با نَفَسِ رحمانى در او منفوخ شده، از حظوظ شيطانى، كه توجّه‏ به‏ غير [و]‏ اصل‏ شجره منهيّه است تطهير كند تا لايق جنّت پدرش، آدم عليه‏ السلام گردد؛ و بداند كه اكل از اين شجره‌ی طبيعت و اقبال به دنيا و توجّه به كثرتْ، اصلِ اصولِ جنابت است. و تا طهارت از اين جنابت به انغماس يا تطهير تامّ به آب رحمت حقّ كه از ساق عرش رحمانى جارى است و خالص از تصرّف شيطانى است نكند، لايق صلاة، كه حقيقت معراج قرب است، نشود؛ «فانه لاصلاةَ الا بطهور» (نماز، نماز نيست جز با طهارت). 🔸جنابت فناى در طبیعت و غفلت از روحانیّت است و غایة القصواى کمال سلطنت حیوانیّت و بهیمیّت و دخول در اسفل السّافلین است. و غسلِ جنابت، تطهیر از این خطیئه و رجوع از حکم طبیعت است، و دخول در سلطان رحمانیّت و تصرّف الهیّت است به شست و شو نمودن جمیع مملکت‌ نفس را که فانى در طبیعت شده بود و به غرور شیطان مبتلا شده بود 🔻و اشاره به آنچه ذكر شد فرموده در حديث شريف وسایل از شيخ صدوق (رضوان اللَّه عليه) نقل نمايد: «گروهى از يهود نزد رسول الله (صلّى الله عليه و آله) آمدند، اعلم آنان پرسشهايى از آن حضرت كرد. از جمله پرسيد:" براى چه خداوند تعالى به غسل از جنابت امر فرمود؛ ولى بعد از مدفوع و بول به غسل امر نفرمود؟" رسول الله -صلى آله عليه و آله- فرمود: " انَّ آدَمَ (ع) لَمَّا اكَلَ مِنْ الشَّجَرَةِ: دَبَّ ذلِكَ فى عُروُقِهِ و شَعْرِهِ وَ بَشَرِهِ. فَاذا جامَعَ الَّرجُلُ اهْلَهُ، خَرَجَ الْماءُ مِنْ كُلِّ عِرْقٍ شَعْرَةٍ فى جَسَدِهِ، فَاوْجَبَ اللَّه عَزَّ و جَلَّ على‏ ذُرِّيَّتِهِ الْاغْتِسالَ مِنَ الْجَنابَةِ الى يَوْمِ الْقِيامَةِ ". "چون آدم(ع) از درخت(ممنوع) خورد، اثر آن در رگها و پوست و موى او نفوذ كرد؛ و (برای همین) چون هر مرد با همسرش در آميزد، آب (منى) از همه رگ و موى بدنش خارج شود؛ از اين رو خداوند عزّوجلّ تا روز قيامت غسل جنابت را بر فرزندان آدم واجب فرمود"». 🔻و در روایت دیگری، امام رضا (علیه السلام) میفرمایند: " انَّما امِرُوا بالْغُسْل مِنَ الْجَنابَةِ: وَ لَمْ يُؤْمَروُا بِالْغُسْلِ مِنَ الْخَلَاءِ وَ هُوَ أَنْجَسُ مِنَ الْجَنَابَةِ وَ أَقْذَرُ، مِن اجْلِ انَّ الْجَنابَةَ مِنَ نَفْسِ الِانْسانِ، وَ هُوَ شَىْ‏ءٌ يَخْرُجُ مِنْ جَميعِ جَسَدِهِ؛ وَالخَلَاءُ لَيْسَ هُوَ مِنْ نَفْسِ الِانْسانِ: انَّما هُوَ غَذاءٌ يَدْخُلُ مِنْ بابٍ وَ يَخْرُجُ مِنْ بابٍ." 👇👇👇

٢ 🔸[ترجمه حدیث]‌: «اينكه به غسل جنابت دستور داده شده، اما پس از قضاى حاجت، با اينكه نجستر و پليدتر است، دستور غسل داده نشده است، از اين است كه اثر جنابت از نفْس آدمى است ولذا از همه بدن چيزى خارج میشود (و باید کل بدن غسل شود)؛ اما خلأ (بول و مدفوع) از نفس آدمى نيست، بلكه غذايى است كه از يك طرف وارد میشود و از طرف ديگر خارج می‏گردد». 🔸 بالجمله، تو آدم‏زاده، كه بذر لقائى، و براى معرفتْ، مخلوق [شدی]، و خداى تعالى تو را براى خود برگزيده، و با دو دست جمال و جلال خود [تو را] تخمير فرموده (خَلَقْتُ بِيَدَيَّ -ص٧۵-)، و مسجود ملائكه و محسود ابليس قرار داده، اگر بخواهى از جنابتِ پدر كه [پدر همان] اصلِ تو است خارج شوى، و لايق لقاى حضرت محبوب شوى، و استعداد وصول به مقام انس و حضرت قدس پيدا كنى، بايد با آب رحمت حقّ باطن دل را غسل‏ دهى (يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ -انفال ١١-)، و از اقبال به دنيا، كه از مظاهر شجره منهيّه است، توبه كنى و قلب خود را، كه محفل جناب جميل و جمال جليل است، از حبّ دنيا و شئون خبيثه آن، كه رجز شيطان است، شست و شو دهى كه جنّتِ لقاى حقّ جاى پاكان است -«و لا يدْخُلُ الجنَّةَ الا الطَّيِّبُ» («جز پاكيزه وارد بهشت نشود» -کافی٣٧١/٣-)؛ «شست و شويى كن و آنگه به خرابات خرام» («تا نگردد ز تو اين دير خراب آلوده» -حافظ-). 🔸 در باب علّت وجوب صوم نيز در حديث شریف است كه يهودیان سؤال نمودند كه چرا خداوند بر امّت تو واجب نمود سى روز روزه در روزها؟ رسول الله (صلی الله علیه و آله) فرمود: «إِنَّ آدَمَ لَمَّا أَكَلَ مِنَ الشَّجَرَةِ بَقِيَ فِي بَطْنِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَى ذُرِّيَّتِهِ ثَلَاثِينَ يَوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ وَ الَّذِي يَأْكُلُونَهُ تَفَضُّلٌ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى عَلَيْهِمْ وَ كَذَلِكَ كَانَ عَلَى آدَمَ فَفَرَضَ اللَّهُ ذَلِكَ عَلَى أُمَّتِي ثُمَّ تَلَا رَسُولُ اللَّهِ ص هَذِهِ الْآيَةَ : "كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ" (آیات ١٨٣و١٨۴ سوره بقره)». همانا آدم (عليه السلام) چون از آن درخت خورد باقى ماند در شكمش سى روز؛ پس، واجب فرمود خداوند بر آدم و بر ذريه ‏اش سى روز گرسنگى و تشنگى را؛ و تفضّل فرمود بر آنها به اين كه در شبها اجازه خوردن داد به آنها. ولذا خدای سبحان سی روز روزه را بر آدم واجب فرمود و نیز واجب فرمود بر امت من سی روز روزه ماه رمضان را. سپس آیات ١٨٣و١٨۴ سوره بقره را تلاوت فرمودند که: «مسلمانان! همان‌طورکه بر مردمان پیش از شما روزه واجب بود، بر شما هم واجب است تا خودمراقب (متقی) بشوید. ایامی خاص (در ٣٠ روز ماه رمضان) که به شماره معین شده است.» (علل الشرايع؛ج٢،ص٣٧٨، باب١٠٩، ح١). [ یعنی، چون هبوطِ نوعِ آدم و توجهش به بدن با خوردن و حب به آن محقق شد، ولذا با نخوردن و پاک شدن از حب دنیا و کندن توجهش از بدن در روزه گرفتن، توبه و توجه به روح، و غلبه‌ی احکام روح محقق میشود، که انسان در ماه رمضان آمادگی های روحانی قوی می‌یابد. ] 🔸از این احادیث شریفه اهل اشارات و اصحاب قلوب را استفاده‌هایى باشد که خطیئه آدم (علیه السلام) با آن که از قبیل خطیئات دیگران نبوده، بلکه شاید «خطیئه طبیعیّه (تکوینی)» بوده یا خطیئه‌ی «توجّه به کثرت» که «شجره طبیعت» است بوده، یا (باطن آن) «توجّه به کثرت اسمائى» پس از «جاذبه‌ی فناى ذاتى» بوده، لکن از مثل آدم (علیه السلام)، که «صفىّ الله» و «مخصوص به قرب و فناى ذاتى» است، متوقّع نبوده. لهذا به مقتضاى غیرتِ [حریمِ] «حبّ ذات مقدّس حق»، اعلان عصیان و غوایت او را در همه عوالم و در لسان همه انبیاء علیهم السلام فرمود. و قال تعالى: «وَ عَصى‌ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‌» (طه ١٢١). 🔸[وقتی] کثرات از میان برداشته شده و عالم، عالم وحدت و یگانگى مى‌شود. جمال جمیل محبوب، تلألؤ نموده و بو و رایحه‌ی محبوب از هر چیزى به مشام مى‌رسد. این است معناى فرمایش رئیس الموحدین حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) : «و کمال توحیده الإخلاص له و کمال الإخلاص له نفی الصفات عنه» (نهج البلاغه، خطبه ١)؛ که آدمی باید بالعیان محبوب را دیده و از کثرت که غیر از محبوب و معشوق است بگذرد. 👇👇👇