شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۶ 🔆«وَ بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی و ضَرِّی». و تنها به دست توست و نه غیر تو، زیادتی و کاستی من و سود و زیان من. 🔴ضرّ: ضرر، زیان. 💚پروردگار عالم به پیامبرش می‌فرماید: «وَ اِنْ یَمْسَسْکَ اللّه ُ بِضُرٍّ فَلاَ کاشِفَ لَهُ اِلاّ هُوَ وَ اِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ» (اگر خداوند متعال آسیبی به تو زند هیچ کس نمی تواند به جز او آن را برطرف سازد و اگر برخوردار از خیری نماید او بر هر چیزی تواناست). 💛حتی خداوند به پیامبرش دستور می‌دهد که: «قُلْ لا اَمْلِکُ لِنَفْسِی ضَرّا وَلا نَفْعا اِلاَّ ماشآءَ اللّه ُ» (بگو من برای خودم مالک واختیاردار ضرر ونفعی نیستم مگر آنچه را که خداوند بخواهد). 🧡قرآن کریم می‌فرماید: «یا اَیُّهَا النَّاسُ اَنْتُمُ الْفُقَرآءُ اِلَی اللّه ِ وَ اللّه ُ هُو الغَنِیُّ الْحَمیدُ» (ای مردم شما همه نیازمندان به خداوند هستید و تنها خداوند بی نیاز و ستوده است). 💙امام سجاد در پیشگاه الوهیت می‌گفت: (نه آن کس که خوبی کرد بی نیاز بود از کمک و رحمت تو، نه آن کسی که بدی نمود و تجرّی بر تو کرد و تو را راضی ننمود از تحت قدرت تو خارج شد)ـ 💜حضرت اباعبداللّه الحسین علیه صلوات الرحمن: «اِلهِی اَنَا الْفَقِیرُ فِی غِنایَ فَکَیْفَ لاأَکُونُ فَقِیرا فِی فَقْری» (خدای من، هنگامی که غنی هستم به تو نیازمند می‌باشم چه رسد به زمانی که در فقر به سر می‌برم). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو

شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۹ 🔆«اِلهِی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ اَیّامَ حَیوتِی فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فِی مَماتی». معبودم! پیوسته در ایام زندگی‌ام احسان و کرم خود را بر من ارزانی داشتی، پس از مرگ هم به لطف و نیکی خود ادامه داده و آن را قطع مفرما. 🔴بِرّ: نیکی . ❤️قرآن کریم می‌فرماید: «وَ اِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللّه ِ لاَ تُحْصُوهَا» (اگر نعمتهای خدا را بخواهید به شمار آورید هرگز حساب آن نتوانید کرد). 🧡از دست و زبان که بر آید کز عهده شکرش به در آید 🔆«اِلهِی کَیْفَ ایَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَماتِی وَ اَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی اِلاَّ الجَمیلَ فِی حَیوتی». معبودم! چگونه مأیوس باشم از توجه و عنایت خوب تو پس از وفاتم، در حالی که تو عهده دار نشده ای امور مرا مگر به نحو خوب و نیکی در هنگام حیاتم. 🟡آیس، یأس: نومیدی. 🟢لم تولّنی: عهده دار نشده ای. 🔵جمیل: زیبا. 💚یأس و قنوط: نومیدی در قرآن کریم و روایات با دو واژه یأس و قنوط تعبیر شده است، البته گفته شده است که «قنوط» یأس بسیار شدید می‌باشد. 💙قرآن کریم: «و لاَ تَایْٔسُوا مِنْ رَوْحِ اللّه ِ اِنَّه لاَ یایْٔسُ مِنْ رَوْحِ اللّه ِ اِلاَّ القَوْمُ الْکَافِرُونَ» (از رحمت خداوند مأیوس نباشید. همانا نومید نمی باشند از رحمت خداوند جز کافران). 💜قرآن کریم: «وَ مَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إلاّ الضَّالُّونَ» (چه کسی، جز گمراهان، از رحمت پروردگارش نومید می‌شود؟ ). 🤍خداوند می‌فرماید: «قُلْ یا عِبَادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلی اَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّه ِ اِنَّ اللّه ِ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعا» (بگو ای بندگان من، افرادی که نسبت به خود زیاده روی کرده و از حد تجاوز نموده اید، مأیوس نباشید از رحمت خداوند، خداوند تمامی گناهان را می‌بخشد). 💛امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: «عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ وَ مَعَهُ الاِسْتِغْفارُ» (تعجب می‌کنم از کسی که مأیوس می‌شود، در حالی که با او استغفار می‌باشد). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو

شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۱۱ 🔆«اِلهِی جُودُکَ بَسَطَ اَمَلِی وَعَفْوُکَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلِی». معبودم! بذل و بخشش تو آرزوی مرا گسترش داده و عفو و گذشت تو برتر از عمل و کردار من می‌باشد. 🔴امل: آرزو. ❤️امام سجاد علیه السلام می‌گوید: «اِنَّ لَنا فِیکَ اَمَلاً طَوِیلاً کَثیرًا، اِنَّ لَنا فِیکَ رَجاءً عَظیمًا، عَصَیناکَ وَ نَحْنُ نَرْجُو اَنْ تَسْتُرَ عَلَیْنا» (ما در مورد تو آرزوی طولانی داریم، ما در مورد تو امید فراوانی داریم، نسبت به تو عصیان ورزیده ایم ولی امید داریم که همه آنها را بپوشانی و گذشت نمایی). 🔆«اِلهِی فَسُرَّنِی بِلِقائِکَ یَوْمَ تَقْضی فِیهِ بَیْنَ عِبادِکَ». معبودم! بنابراین مرا به لقای خودت شادمان نما در آن روزی که میان بندگانت قضاوت می‌فرمایی. 🟠سُرَّنِی: مسرور فرما. 🧡لقای الهی در قرآن کریم بارها به صورتهای گوناگونی مطرح شده است مانند: «لِقاءُاللّه» ، «لِقاءِ رَبِّهِم» ، «لِقاء رَبِّکُمْ»، «لِقاءَ رَبِّهِ»، «لِقاءَنَا»، «لِقائِهِ»، «مُلاَقُوا رَبِّهِمْ»، «مُلاقُوا اللّه ِ» ، «مُلاَقُوهُ»، «فَمُلاقیهِ» و «یَومَ التَّلاق». لقای الهی با تعابیر دیگری هم در قرآن کریم مطرح شده است مانند «رؤیت»، «نظر»، «حشر به سوی او» و «ارتزاق در نزد او» که تفاوتهایی هم ممکن است داشته باشند، 💚لقاء عبارت از رو به رو شدن با شی ء و مصادف شدن با اوست، راغب می‌گوید: اللِّقاء مُقابلَةُ الشی ءِ وَ مُصادَفَتُه معا. «لِقاء» انحصار در ملاقات مادی ندارد بلکه نسبت به امور معنوی هم صدق می‌کند. 💙در مورد رؤیت الهی و دیدار او سخن بسیار است، در آغاز باید توجّه داشت که دیدار خداوند با این چشم ظاهری امکان پذیر نیست؛ زیرا پروردگار دارای جسم نیست و محدود به مکان خاصی نمی باشد و در جهت محدودی هم قرار نمی گیرد. همان طور که می‌فرماید: «لاَ تُدْرِکُهُ الاَْبْصَارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الاَْبْصَارَ» (چشم‌ها او را درک نمی کند و او به دیده‌ها احاطه دارد) و نیز به حضرت موسی کلیم با قطعیت هرچه تمامتر فرموده است: «لَن تَرانی» (هرگز نخواهی دید مرا) از این رو رؤیت الهی هر کجا گفته می‌شود منظور رؤیت معنوی و دیدار با دل می‌باشد. 💜شخصی به نام ذعلب یمانی به امیر مؤمنان گفت که آیا پروردگار خود را دیده ای؟ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «أفأعبد ما لا أری»، آیا عبادت می‌کنم چیزی را که نمی بینم؟! گفت: چگونه او را می‌بینی؟ امام فرمود: «لاَتُدرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَان وَ لَکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الاْءیمَانِ» (دیده‌ها هرگز او را آشکارا نمی بینند ولی دلها او را با حقیقت ایمانی در می‌یابند). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو

شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۱۲ 🔆«اِلهِی اعْتِذارِی اِلَیْکَ اعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْری یا أَکْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْهِ الْمُسیئُونَ». معبود من! پوزش و عذر خواهی من عذر خواستن کسی است که بی نیاز از پذیرش عذرش نمی باشد، عذر مرا بپذیر ای بزرگوارترین فردی که گناهکاران از او پوزش می‌طلبند. 🔴اعتذار: پوزش طلبیدن، عذر خواهی کردن. 🟠مسی ء: بدکار، گناهکار. 🟡سوء: (به ضم سین)، بد و به فتح آن بدی. ❤️خداوند کریم ترین پوزش پذیر است، کسی که نه تنها عذر را می‌پذیرد بلکه گناه را در هنگام «توبه نصوح» تا آن جا محو و ناپدید می‌کند که حتی آن را از خاطره ملائکه هم زائل می‌گرداند و نه تنها آن را محو و نابود می‌کند بلکه آن را تبدیل به خوبی و حسنه می نماید که فرمود: «فَاُولئِکَ یُبَدِّلُ اللّه ُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَنَاتٍ». 🧡امام حسین علیه السلام می‌فرماید: «اِیّاکَ وَ ما یُعْتَذَرُ مِنهُ فَإِنَّ المُؤمِنَ لایُسِی ءُ وَ لا یَعتَذِرُ وَ الْمنافِقُ کُلُّ یَومٍ یُسِی ءُ وَ یَعْتَذِرُ» (پرهیز کن از انجام کاری که از آن پوزش طلبی زیرا مؤمن نه کار زشت می‌کند و نه از آن پوزش می‌طلبد، ولی منافق همه روزه کار بد انجام می‌دهد و از آن هم اعتذار می‌جوید). 💚امام امیرالمؤمنین علیه السلام به قثم بن عباس توصیه نموده و می‌فرماید: «وَ اِیّاکَ وَ ما یُعْتَذَرُ مِنْهُ» (پرهیز کن از انجام کاری که از آن اعتذار جویی). 💙پذیرش اعتذار: به همان اندازه که اعتذار باعث سرافکندگی است، پذیرش آن موجب کرامت و سربلندی می‌باشد و در روایات فراوانی بدان توصیه شده است تا آن جا که امام امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: «اِقْبَلْ عُذْرَ اَخِیکَ وَ اِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ عُذْرٌ فَالْتَمِسْ لَهُ عُذْرا» (پوزش برادر مسلمانت را بپذیر، اگر عذری هم نداشته باشد تو برای او عذری را جستجو نما). 🔆«اِلهی لا تَرُدَّ حاجَتی وَلا تُخَیِّبْ طَمَعِی وَ لا تَقْطَعْ مِنْکَ رَجائِی وَ اَمَلِی». معبودم! حاجت مرا رد مکن وطمع مرا به نومیدی مبدّل منما و امید و آرزوی مرا از خودت قطع مفرما. 🟢لا تُخیّب: نومید مگردان، خیبه: ناامیدی، خسران، محروم شدن. 🔵رجاء: امید، ظن نسبت به پدید آمدن چیزی که در آن مسرّت و شادمانی است. 🟣امل: آرزو. ⚪️فرق بین رجاء وامل: امید مربوط به چیزی است که تحقق آن بعید نیست به خلاف آرزو. 💜امل و آرزو نسبت به دنیا انسان را به غفلت گرفتار ساخته و از عمل خیر باز می‌دارد و او را به بدی و زشتی وادار می‌کند همچنان که امیرمؤمنان علیه السلام آن را مخوف ترین چیز معرفی می‌کند و قرآن کریم هم می‌فرماید: «وَ یُلْهِهِمُ الاَْمَلُ» ولی آرزو نسبت به آخرت او را ترغیب به سوی خدا و کار خیر می‌کند و باعث دلگرمی او می‌شود، خداوند متعال دنیا و آخرت و ارزشهای آن دو را در مقابل هم قرار داده و می‌فرماید: «اَلْمالُ وَ الْبَنُونَ زینَةُ الحَیوةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوَابا وَ خَیْرٌ اَمَلاً» (مال و فرزندان زیور زندگی دنیا هستند، و کارهای نیکویی که از انسان باقی می‌ماند در نزد پروردگارت بهتر است از نظر پاداش و آرزومندی). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو

شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۱۳ 🔆«اِلهی لَو اَرَدْتَ هَوانی لَمْ تَهْدِنِی وَ لَو اَرَدْتَ فَضِیحَتِی لَمْ تُعافِنِی». معبودم! اگر پستی مرا می‌خواستی هدایتم نمی کردی و اگر رسوایی مرا می‌خواستی عافیتم نمی دادی. 🔴هوان: پستی، خواری. 🟠فضیحت: رسوایی. 🟡افتضاح عبارت از برملا شدن عیب پنهانی است. ❤️هدایت عمومی که همگان از آن برخوردارند: «اِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ اِمّا شَاکِرا وَ اِمّا کَفُورا».(ما او (انسان) را به راه، هدایت کردیم یا شکرگزاری می‌کند و یا کفران می‌ورزد). 🧡هدایت ویژه که مخصوص مجاهدان و کوشش گران در راه خداوند است : «وَ الَّذینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا» (و آنهایی را که در راه ما مجاهده نمودند به راه‌های خود هدایت خواهیم نمود). 🔆«اِلهی ما اَظُنُّکَ تَرُدُّنی فِی حاجَةٍ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرِی فِی طَلَبِها مِنْکَ». معبودم! گمان نمی کنم مرا رد کنی در برآوردن حاجتی که عمر خود را در طلب آن از تو سپری کرده ام. 🟢افنیت: سپری کردم، فناء: از بین رفتن، افناء: از بین بردن. 💜رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «.. خُذْ مِنْ صِحَّتِکَ لِسُقْمِک وَ مِنْ شَبابِکَ لِهِرَمِک وَ مِنْ حَیاتِکَ لِوفاتِک فَاِنَّکَ لا تَدْرِی مَا اسْمُکَ غَدا» (ذخیره ای از روزگار سلامتی خودت برای بیماریت اندوخته کن و از دوران جوانیت برای پیریت و از زمان زندگانیت برای وفات خودت، زیرا تو نمی دانی که فردا نامت چیست؟ ) (زنده یا مرده). 💛امام سجاد علیه السلام می‌فرمود: «فَقَدِ انْقَطَعَتْ اِلَیْکَ هِمَّتِی وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَکَ رَغْبَتِی فَاَنْتَ لا غَیرُکَ مُرادِی وَ لَکَ لا لِسِواکَ سَهَری وَ سُهادِی وَ لِقاءُکَ قُرَّةُ عَیْنی وَ وَصْلُکَ مُنی نَفْسِی... » (از همه چیز بریده‌ام و تنها همت خود را به سوی تو مصروف داشته‌ام و از همه چیز رو برگردانده و علاقه و رغبت خود را تنها به سوی تو متوجه کرده ام، و فقط تو و نه غیر تو منظور و مراد من هستی و فقط برای تو و نه غیر تو شب زنده داری و بیدار خوابی من است و لقاء تو نور چشم من و وصل تو آرزوی جان من می‌باشد). 💙امام حسین علیه السلام در صحرای عرفات هنگامی که دست به دعا برداشته و از دیدگان مبارکش مانند دو مشک، اشک می‌ریخت با صدای بلند می‌گفت: «اَللّهُمَّ حاجَتِیَ الَّتی اِنْ اَعْطَیْتَنیها لَمْ یَضُرَّنِی ما مَنَعْتَنی وَ اِنْ مَنَعْتَنیها لَمْ یَنْفَعْنِی ما اَعْطَیْتَنی، اَسْئَلُکَ فَکاکَ رَقَبَتِی مِنَ النّار» (معبودا! حاجت و خواسته من، حاجتی است که اگر آن را برآورده کنی ضرری برای من ندارد هرچه را دریغ فرمایی و اگر برآورده نکنی فایده ای نبخشد هر چه را عنایت فرمایی، از تو درخواست دارم که گردنم را از آتش (جهنّم) آزاد سازی). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو

شرح مناجات شعبانیه(۲)/ ۱۶ 🔆«اِلهی وَاَنَا عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ، مُتَوسِّلٌ بِکَرَمِکَ اِلَیْکَ». معبودم! و من بنده تو و فرزند دو بنده تو هستم، در پیشگاهت ایستاده ام، و به واسطه کرمت به تو متوسل شده ام. 🔴ید: اصل ید به معنای دست است، ولی به طور استعاره در چند معنی به کار می‌رود، از جمله در این جا به معنای پیشگاه و مقابل است. ❤️فقط به تو امیدوارم و دست توسل به دامان کرمت دراز کرده‌ام و می‌گویم: وَفَدتُ عَلی الْکَرِیمِ بِغَیرِزادٍ مِنَ الحَسناتِ وَ الْقَلْبِ السَّلِیمِ. 🔆«اِلهی اَنَا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْکَ مِمّا کُنْتُ اُواجِهُکَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائِی مِنْ نَظَرِکَ وَ اَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْکَ اِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِکَرَمِکَ». معبودم! بنده ای هستم، از تو پوزش می‌طلبم از این که با کم شرمی در پیشگاهت رو در روی تو ایستادم و درخواست عفو و گذشت را از تو دارم؛ زیرا عفو و بخشش وصف و نمایه کرم و بزرگواری تو است. 🟢اَتَنَصَّلُ: پوزش می‌طلبم. 🔵عفو: گذشت، بخشودن گناه. 🟣نعت: وصف، وصف کردن به خوبی. ⚪️کرم: کرم و کرامت به معنای سخاوت، شرافت، نفاست و عزت. ✳️گناهکاران در ارتباط با زشتی و گناه به دو گونه هستند. برخی گناه را بی باکانه انجام می‌دهند و هیچ گونه توجهی به زشتی و پلیدی آن ندارند، ولی برخی دیگر آن را زشت و قبیح دانسته و می‌دانند و یا خود را گناهکاری می‌شناسند که در اثر هوای نفس یا لغزش آن مرتکب گناه شده اند، گروه اوّل صاحب نفس امّاره هستند و گروه دوم صاحب نفس لوّامه می‌باشند. 💚امام سجاد علیه السلام در پیشگاه الوهیت می‌گوید:(معبودم! هنگامی که عصیان تو کردم، معصیت نکردم برای آن که منکر ربوبیت تو بودم، یا آن که دستورت را پست شمردم، یا آن که می‌خواستم دامن به کیفر وعقوبت تو بزنم و یا آن که نسبت به تهدید تو سهل انگار بودم، بلکه خطایی عارض شد و نفسم گناه را برای من زینت داد و هوای نفس بر من غالب گشت و شقاوتم بدان کمک نمود و پرده پوشی تو مرا مغرور ساخت.) 💜خداوند پیوسته توصیه به عفو و گذشت نموده و یکی از نامهای خودش هم «عَفُوّ» هست، یعنی بسیار گذشت کننده. 💙قرآن کریم می‌فرماید: «وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ» (و اوست خداوندی که توبه بندگانش را می‌پذیرد و گناهان را می‌بخشد و می‌داند آنچه را که انجام می‌دهید). 📎منبع: جلوه گاه عرفان/ شرح مناجات شعبانیه/ نوشته محمدهادی عبدخدایی. #ماه_شعبان @RajabTaRamazan #شرح_دو