eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
213 دنبال‌کننده
5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
6 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (همسر خواهر حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم #قسمت_هجدهم تازه فهمیدم چه میگوید و چه میخواهد که باز #سر_دردم شدت
💠 | دیگر نتوانست ادامه دهد که صدایش به هق هق گریه بلند شد. دخترش به آمد و دست پشت کمرش گذاشت تا آرام بگیرد و همین صحنه سرشار از ، خاطره مادرم را برایم زنده کرد که شبنم پای چشمانم نَم زد. نگاهم دور خانه میچرخید و نمیدانستم چه کنم، نه میتوانستم بپذیرم خانه ای را که با این همه هزینه و زحمت بودم، به این سرعت تخلیه کنم و نه دلم می آمد دل این مادر و دختر را که حالا با این هم آغوشی پُر مهر و محبت، مرا به یاد گریه های گاه و بیگاهم در آغوش مادرم انداخته و پای دلم را بیشتر میلرزاندند. حبیبه خانم با هر دو دستش، اشکهایش را پاک کرد و لابد نمیدانست من از اهل هستم که با لحنی عاشقانه به پای احساسم افتاد: "دخترم! قربونت برم! فدات بشم! امروز امام جواد(ع)!میگن امام جواد(ع) گره های مالی رو باز میکنه! تو رو به جان الائمه در حق این دختر من خواهری کن!" هرچند به این توسلات چندان اعتقادی نداشتم و در مصیبت مرگ ، سوزِ تازیانه همین را چشیده بودم، ولی نفهمیدم در منتهای قلبم چه حس غریبی به لرزه افتاد که بی اختیار لب گشودم و بی پروا دادم: "باشه حاج خانم! من با شوهرم صحبت میکنم. إن شاءالله که راضی میشه..." و هنوز حرفم به آخر نرسیده بود که از شادی درخشید. از روی مبل بلند شد، کنار روی زمین نشست و با حالتی سؤال کرد: "یعنی من خیالم راحت باشه؟!!!" در دلم نیت کردم به هر زبانی که شده، را راضی کنم که دستش را گرفتم و با مهربانی پاسخ دادم: "إن شاءالله که همسرم میده!" و دختر جوان که حالا نگرانی به شادی نشسته بود، با صدایی پُر شور و شعف داد: "خانم! ما قراره برای جمعه دوم جشن بگیریم! اگه شما کنید دو سه روز زودتر خونه رو به ما بدید، خیلی ممنون میشم. چون باید بچینیم، چند روزی میخوایم." ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_پنجم (آخر) #قسمت_دهم نگاه مجید از #هیجانی عاشقانه به تپش افتاد و چشم من
💠 | (آخر) و چه دل انگیزی بود که می خواست با میزبانی بزرگوار پیامبر آغاز شود؛ همان کسی که در شب های قدر از من اهل سنت برده و جانم را آنچنان خودش کرده بود که هنوز هم پس از گذشت چند ماه، هر روز در میان کلمات نهج البلاغه اش میکردم و حالا می خواستم به زیارت مرقدش بروم! حالا بهجت انگیز این با عظمت هم به فاجعه پدر و برادرم اضافه شده و مرا بیشتر در خودش فرو می برد که من با همه تمایلات و اشتیاقی که بیش از پیش به اهل پیامبر(ص) پیدا کرده بودم، باز هم آمادگی زیارت مزار و مرقدشان را نداشتم و نمی دانم چه شد که پیش از شیعه ام، برای زدن در مسیر کربلا سینه سپر کردم و با قلبی که همچنان به مصیبت هلاکت و نگون بختی برادرم، آکنده از درد و بود، برای زیارت اربعین می کردم. همین که آسيد احمد و مامان خدیجه از خانه مان رفتند، مقابلم نشست و به گمانم هنوز باورش نمی شد از زبان من چه شنیده که با لحنی لبریز ترس و تردید سؤال کرد: «الهه جان! مطمئنی می خوای بیای؟» و خودم هم نمی دانستم چه در جانم به پا خاسته که دریای دلم به سمت ساحل موج زد و مشتاقانه دادم: «مجید! من می خوام بیام.» ادامه دارد... ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊