ما باید به نخبگان طراز اول ادبی، به چشم یک سرمایۀ ویژۀ انسانی نگاه ‌کنیم نه این‌که فقط وقتی قله می‌شوند به آن‌ها توجه ‌کنیم. ما برای داشتن یک معلّم ادبیات در ساختار آموزش و پرورش چه‌قدر هزینه می‌کنیم؟ آن نیروی انسانی که می‌تواند ادبیات تولید کند چقدر ارزش دارد؟ آدمی خلاق و آفرینشگر، نه این‌که صرفاً ادبیات را منتقل کند یا آموزش بدهد یا بازگویی کند. کسی‌که می‌تواند ادبیات ایجاد کند، می‌تواند ادبیات گذشتۀ ما را روزآمد کند... متن کامل مصاحبۀ علی‌محمد مؤدب با اندیشه‌نامۀ پایداری را از پیوند زیر بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12339/ #شهرستان_ادب #علی‌محمد_مؤدب #مصاحبه @shahrestanadab

📖 «نقش شعر در وقایع اجتماعی» بررسی می‌شود 📅 یکشنبه (۴ دی‌ماه ۱۴۰۱) ساعت ۱۴ با حضور: 🔆 علی‌محمد مودب 🔆 علیرضا قزوه 🏡محل برگزاری: خانه کتاب و ادبیات ایران سرای کتاب #خانه_کتاب_و_ادبیات_ایران #نشست_نقد_و_بررسی 📡📺 پخش زنده از تلویزیون اینترنتی کتاب به نشانی ketab.tv 📶پخش زنده از آپارات؛ aparat.com/khaneketab/live @khaneh_ketab_adabiat @shahrestanadab

عشق من! پاییز آمد مثل پار باز هم ما بازماندیم از بهار احتراق لاله را دیدیم ما گل دمید و خون نجوشیدیم ما باید از فقدان گل خون‌جوش بود در فراق یاس، مشكی‌پوش بود یاس بوی مهربانی می‌دهد عطر دوران جوانی می‌دهد... این مثنوی عزیزی را از پیوند زیر کامل‌تر بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12340/ #حضرت_زهرا(س) #احمد_عزیزی @shahrestanadab

آن اسم اعظم که نشانی می‌دهندش سربند یا زهراست، محکم‌تر ببندش #حضرت_زهرا(س) #مهدی_جهاندار @shahrestanadab

پرواز بی‌کرانۀ کشتی‌ها در ارتفاع ابر تماشایی‌ست بر سطح بی‌نهایت اقیانوس گویی هزار کشتی کوچک با بادبان کج شده می‌رانند رفتار کعبه‌های روان بر شانه‌های صبر تماشایی‌ست بر شانه‌های ای کاش بر شانه‌های اشک بر شانه‌های همهمه و فریاد آه ای کجاوه‌های معلّق در باد ای کعبه‌های کوچک چوبی! ما زائر ضریح شما هستیم امّا شما این‌گونه در طواف که هستید؟ آیا بر شانه‌های ما این فوج پرشکسته شمایید؟ یا نه، این خیل خسته ماییم کاین‌گونه سربلند بر شانۀ نجیب شماییم؟ ما بر شانۀ شماییم بر شانۀ شما! #تشییع_شهدا #قیصر_امین‌پور @Shere_Enghelab @shahrestanadab

یک پنجره برای دیدن یک پنجره برای شنیدن یک پنجره که مثل حلقۀ چاهی در انتهای خود به قلب زمین می‌رسد و باز می‌شود به سوی وسعت این مهربانی مکرّر آبی‌رنگ یک پنجره که دست‌های کوچک تنهایی را از بخشش شبانۀ عطر ستاره‌های کریم سرشار می‌کند و می‌شود از آنجا خورشید را به غربت گل‌های شمعدانی مهمان کرد یک پنجره برای من کافی‌ست... #فروغ_فرخزاد #شعر_پنجره #زادروز_فروغ @shahrestanadab

شعر فروغ زنانه است امّا نه به این معنا که راه را بر مخاطب مرد ببندد، نه آن‌گونه که مخاطب مرد نتواند با او هم‌ذات‌پنداری کند. مباحث اشعار فروغ در عین شخصی بودن، آن‌چنان انسانی و جهان‌شمول است که برای هر مخاطبی با هر جنس، در هر زمان و مکانی قابل درک است. عمومی کردن تجارب شخصی، رؤیایی است که اکثر شعرا در ذهن می‌پرورانند و فروغ هم در این قاعده استثنا نیست. فروغ شاید تنها زنی است که به این آرزو دست یافته است. شاهد این ادّعا آن است که پاره‌های قابل توجّهی از اشعار فروغ، تبدیل به ضرب‌المثل شده‌اند: «پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی‌ست»، «به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد»، «تنها صداست که می ماند»... شکل کامل این یادداشت را از پیوند زیر بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12341/ #فروغ_فرخزاد #زادروز_فروغ #علی_جوان‌نژاد @shahrestanadab

عکس پایانی جلسۀ چهارشنبه، ۷ دی ماه ۱۴۰۱ تصاویر بیشتر از این جلسه را می‌توانید از پیوند زیر ببینید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12342/ این جلسه هر هفته چهارشنبه و در محل مؤسسه (شریعتی، روبه‌روی سینما صحرا، پلاک ۱۶۸، طبقۀ ۴) برقرار است. #جلسات_چهارشنبه‌ها #علی_داودی #مبین_اردستانی @shahrestanadab

ای دل مسلمانان در پناه نامت گرم خاطر بداندیشان از تو در پریشانی #حاج_قاسم_سلیمانی #شهادت_سردار #غلامرضا_کافی @shahrestanadab

گزارش جلسۀ داستان چهارم دی ماه را می‌توانید از پیوند زیر بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/۱۲۳۴۳/ جلسات داستان شهرستان ادب، هر یکشنبه در محل مؤسسه (شریعتی، روبه‌روی سینما صحرا، پلاک ۱۶۸، طبقۀ ۴) و با ادارۀ مجید قیصری برگزار می‌شود. #داستان #مجید_قیصری #جلسات_یکشنبه‌ها @shahrestanadab

بالنده و سرزنده‌تر از جانی تو آری تو، آبروی ایمانی تو سوگند به خون که از ازل تا به ابد همواره معاصر شهیدانی تو #حاج_قاسم_سلیمانی #شهادت_سردار #مبین_اردستانی @shahrestanadab

گلی را که تو کاشتی زرد شد گلی را که من کاشتم باد برد درختی که در باغ ما بود، مُرد همه میوۀ مهر ما درد شد چنان شادمان از فریب امید دل من در آغوش تو خانه داشت پرنده در این شاخه‌ها لانه داشت زمستان رسید و پرنده پرید اگر چه بهاری دگر می‌رسد دوباره نگاری دگر می‌رسد ز نو جان خود را نخواهم گداخت دل از مهر دیرین نخواهم گسیخت کسی را به جز تو نخواهم شناخت از این باغ ویران نخواهم گریخت #گلچین_گیلانی #زادروز_شاعر @shahrestanadab