#جهانِ‌_جان #انسان_شناسی_۱۲۷ #استاد_شجاعی #استاد_پناهیان 📌 این فرمول اساسی انسان‌شناسی است: ✦ نفوس انسانها، به یکدیگر متصل است ! ۱ـ نفسِ دیگران، نفسِ خود توست، و تو در دیگران تجلی یافته‌ای! ۲ـ نفس دیگران، نفس اهل بیت علیهم السلام است که در یکدیگر جا دارند ! ۳ـ نفس دیگران، نفس خداست که کاملاً حقیقتی یکپارچه‌اند. - چگونه این مفاهیم را می‌شود ادراک کرد؟ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

هم در رهِ معرفت، بسی تاخته‌ام هم در صف عالمان، سر انداخته‌ام چون پرده ز پیش خویش برداشته‌ام بشناخته‌ام که هیچ نشناخته‌ام کاروانی از شعر، سهیلی، ج ۴، ص ۱۳۳۸. #ابوسعید_ ابوالخیر 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

افراد شایسته‌ی آزمودن از کلیله و دمنه دَه تن را باید آزمود: یکی شجاع را در جنگ و یکی برزگر را در کشاورزی و مخدوم را در ضُجرت و بازرگان را در حساب؛ دوست را وقت حاجت؛ اهل را در ایّام نکبت؛ زاهد را در احرازِ ثواب؛ فاقه‌زده را در درویشی به صلاحِ عزیمت و کسی را که به ترکِ مال و زنان گفت از سرِ قدرت، در خویشتن‌داری. لغات: بشاید: شایسته است مخدوم: خدمت کرده شده، آقا و سرور ضجرت: دلتنگی، بی‌قراری اهل: همسر، کسان و خویشان نکبت: رنج و سختی احراز: فراهم کردن فاقه‌زده: فقیر، نیازمند درویشی: فقر، تنگ‌دستی عزیمت: قصد، اراده شرح کلیله و دمنه، ص ۲۶۴ و ۲۶۵. #کلیله_و_دمنه 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

مبهوت شکوه عرش کن انسان را از حمد بخوان و ختم کن «قرآن» را ای باد! بینداز به سوی قبله سجاده‌ی ابرهای سرگردان را ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ یک عمر پی معنی انسان بودیم در دست چراغِ راه و حیران بودیم غیر از شب عقد و شب قدر و شب قبر جز این سه کجا به یاد «قرآن» بودیم؟ ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ از سوی تو یا اشاره‌ای خواسته‌ایم یا باز هم از تو چاره‌ای خواسته‌ایم هر بار سراغت آمدیم ای «قرآن»! تنها ز تو استخاره‌ای خواسته‌ایم #قرآن_کریم #معرفی_کتاب #کتاب_خوب_بخوانیم 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#جهانِ‌_جان #انسان_شناسی_۱۲۸ #استاد_شجاعی #استاد_فرحزادی 💢 از نظر ما کلمه‌ی شعور، معنایی دارد، که وقتی آنرا در کسی نمی‌بینیم، او را فاقد شعور، یا دیوانه تشخیص می‌دهیم! ☜ اما این تشخیص ما، گاهی دقیقاً مخالف تشخیص خداست! 💢 گاهی خداوند کسی را بی‌شعور میداند که از نظر ما اتفاقا بسیار هم صاحب شعور است! 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

یادآوری🕯🕯🕯 قالب‌های شعری رباعی: شعری چهار مصراعی است که مصراع سوم آن، معمولاً قافیه ندارد؛ گرچه رباعیهایی که هر چهار مصراعش قافیه دارد هم موجود است. رباعی، قالبی ایرانی است و از زمان رودکی تا حال در شعر فارسی رواج داشته است. درون‌مایه‌ی آن، بیشتر عاشقانه، عارفانه و فلسفی است و مناسب‌ترین قالب، برای ثبت لحظه‌های کوتاه شاعرانه است. خیام، عطار، مولوی و بابا افضل کاشانی، از بهترین رباعی‌سراها به شمار می‌روند. چند رباعی: گر مرد رهی، میان خون باید رفت از پای فتاده، سرنگون باید رفت تو پای به راه در نِه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت (عطار) 🌺🌺🌺 من درد تو را ز دست آسان ندهم دل برنَکَنم ز دوست، تا جان ندهم از دوست به یادگار، دردی دارم کان درد به صد هزار درمان ندهم (مولوی) 🌺🌺🌺 گفتی که ز بهر مجلس افروختنی در عشق چه لفظ‌هاست اندوختنی ای بی‌خبر از سوخته و سوختنی عشق آمدنی بود، نه اندوختنی (سنایی) 🌺🌺🌺 آرایه‌های ادبی، ص۴۷ - ۴۹. #قالب‌های_شعری #رباعی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

ای گل! ز اصلِ شکری، تو با شکر لایق‌تری شکر خوش و گل هم خوش و از هر دو شیرین‌تر، وفا #مولانا 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

بی‌قراران را از آن یکتای بی‌همتا طلب چون شود از دشت غایب سیل در دریا طلب دست خواهش چون صدف مگشای پیش خاکیان هر چه می‌خواهد دلت از عالم بالا طلب اهل همت را مکرر دردسر دادن خطاست آرزوی هر دو عالم را ازو یکجا طلب هیچ قفلی نیست در بازار امکان بی کلید بستگی‌ها را گشایش از در دل‌ها طلب گر ز خاک آسودنت آسوده می‌گردند خلق تن به خاک تیره ده، آسایش دل‌ها طلب چشم چون بینا شود، خضرست هر نقش قدم رهبر بینا چه جویی، دیده بینا طلب آبرو در پیش ساغر ریختن دون همتی است گردنی کج می‌کنی، باری می از مینا طلب جان وحشی را ز خاک تیره دل جستن خطاست آهوی رم کرده را از باد، نقش پا طلب عشق آتش دست می‌بندد دهان عقل را مرهم این زخم از خاکستر سودا طلب این جواب آن غزل صائب که سید گفته است گر تو چون ما طالبی، مطلوب بی‌همتا طلب #صائب_تبریزی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast