⚫️ یکی از اعمال بسیار مهم و با فضیلت در روز عاشورا 🔸 عبد اللَّه بن سنان نقل کرده که وارد شدم بر مولای خود امام صادق علیه السلام در روز عاشورا، پس آن حضرت را یافتم با رنگ متغیّر و اثر حزن و اندوه از او ظاهر بود و آب از دیده‌های مبارکش می‌ریخت مانند مروارید. گفتم سبب چیست گریه شما را، هرگز خدا نگِریاند دیده‌های شما را؟ فرمودند: آیا غافلی‌؟ مگر نمی دانی که حسین بن علی علیهما السلام در مثل این روز شهید شده است؟! گفتم: ای مولای من، چه می‌فرمایید در روزهٔ آن؟ فرمودند: روزه بگیر بی آنکه شب نیّت روزه کنی و یک روز تمام روزه مگیر، و باید که افطار تو بعد از نماز عصر بوده باشد بر جرعه‌ای از آب؛ به درستی که در مثل این وقت ( عصر عاشورا ) شدت و فشار جنگ برطرف شد از آل رسول - صلّی اللَّه علیهم - و آتش جنگ فروکش کرد. سپس آن حضرت از شهادت امام و اصحابش یاد نمود و از شدت مصیبت، آنقدر گریست که محاسن مبارکش به آب دیده اش تر شد. 👈🏻 سپس فرمودند: ای عبدالله، بهترین کاری که در این روز بکنی آن است که لباس پاک بپوشی و آن را بگشایی ( بند لباس و دکمه را نبندی ‌) و آستین دست را تا آرنج باز بگذاری  - مانند افراد مصیبت زده - پس بروی به صحرای خلوت یا مکانی که کسی تو را نبیند، یا جایی از منزل خود که خالی باشد، وقتی که آفتاب بلند شده باشد، چهار رکعت با دو سلام بخوان و رکوع و سجودش را خوب انجام بده، در رکعت اوّل سوره «حمد» و «قل یا أیّها الکافرون»، و در رکعت دوم سوره «حمد» و «قل هو اللَّه أحد»، و در رکعت سوم سوره «حمد» و سوره «احزاب»، و در رکعت چهارم سوره «حمد» و سوره «إذا جاءک المنافقون» بخوان، یا هر سوره ای که توانستی، پس سلام بگوی و روی را بگردان به جانب قبر امام حسین علیه السلام و متمثّل ساز برای خود و تصور کن در خاطر خود، کُشته شدن آن حضرت را و هرکس با آن حضرت بوده است از فرزندان و اهل آن حضرت، و سلام و صلوات بفرست بر آن حضرت، و لعنت کن بر قاتلان آن حضرت و بیزاری بجوی از اعمال ایشان، تا بلند گرداند به این سبب حق تعالی از برای تو در بهشت درجه‌ها و برطرف کند از تو گناهان بسیار؛ پس راه برو از مکانی که هستی - خواه صحرا یا غیر آن - به چند گام و در این راه رفتن بگو: "إنّا للَّهِ وَ إنّا إلَیْهِ راجِعُوْنَ، رِضاً بِقَضائِهِ وَ تَسْلِیْماً لِأَمْرِهِ." و باید که در این حالت، حزن و اندوه و بدحالی بسیار داشته باشی و یاد خدا بسیار بکن و "إنّا للَّهِ وَ إنّا إلَیْهِ راجِعُوْن" بسیار بگو. ➖ پس چون از راه رفتن و از این فعل فارغ شوی، توقف کن در موضعی که اوّل در آن نماز خواندی و بگو: اللَّهُمَّ عَذِّبِ الْفَجَرَةَ الَّذِیْنَ شاقُّوْا رَسُوْلَکَ، وَ حارَبُوْا أَوْلِیاءَکَ، وَ عَبَدُوْا غَیْرَکَ، وَ اسْتَحَلُّوْا مَحارِمَکَ وَ الْعَنِ الْقادَةَ وَ الْأَتْباعَ، وَ مَنْ کانَ مِنْهُمْ فَخَبَّ وَ أَوْضَعَ مَعَهُمْ، أَوْ رَضِیَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً کَثِیْراً. اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْ صَلَواتِکَ عَلَیْهِمْ، وَ اسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَیْدِی الْمُنافِقِیْنَ وَ الْمُضِلِّیْنَ وَ الْکَفَرَةِ الْجاحِدِیْنَ، وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً یَسِیْراً، وَأَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَ فَرَجاً قَرِیْباً، وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ عَلی عَدُوِّکَ وَ عَدُوِّهِمْ سُلْطاناً نَصِیْراً. ➖ سپس دستها را بلند کن به سوی آسمان و این دعا را بخوان و قصد کن دشمنان آل محمّد علیهم السلام را: اللَّهُمَّ إنَّ کَثِیْراً مِنَ الْأُمَّةِ ناصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِیْنَ مِنَ الْأَئِمَّةِ، وَ کَفَرَتْ بِالْکَلِمَةِ، وَ عَکَفَتْ عَلَی الْقادَةِ الظَّلَمَةِ، وَ هَجَرَتِ الْکِتابَ وَ السُّنَّةَ، وَ عَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَیْنِ اللَّذَیْنِ أَمَرْتَ بِطاعَتِهِما وَ التَّمَسُّکِ بِهِما، فَأَماتَتِ الْحَقَّ، وَ حادَتْ عَنِ الْقَصْدِ، وَ مالَأَتِ الْأحْزابَ، وَ حَرَّفَتِ الْکِتابَ، وَ کَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمّا جاءَها، وَ تَمَسَّکَتْ بِالْباطِلِ لَمّا اعْتَرَضَها، فَضَیَّعَتْ حَقَّکَ، وَ أَضَلَّتْ خَلْقَکَ، وَ قَتَلَتْ أَوْلادَ نَبِیِّکَ، وَ خِیَرَةَ عِبادِکَ وَ حَمَلَةَ عِلْمِکَ، وَ وَرَثَةَ حِکْمَتِکَ وَ وَحْیِکَ. اللَّهُمَّ فَزَلْزِلْ أَقْدامَ أَعْدائِکَ وَ أَعْداءِ رَسُوْلِکَ وَ أَهْلِ بَیْتِ رَسُوْلِکَ. اللَّهُمَّ وَ أَخْرِبْ دِیارَهُمْ، وَ افْلُلْ سِلاحَهُمْ، وَ خالِفْ بَيْنَ کَلِمَتِهِمْ، وَ فُتَّ فی أَعْضادِهِمْ، وَ أَوْهِنْ کَیْدَهُمْ، وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقاطِعِ، وَ ارْمِهِم بِحَجَرِکَ الدّامِغِ، وَ طُمَّهُمْ بِالْبَلاءِ طَمّاً، وَ قُمَّهُمْ بِالْعَذابِ قَمّاً، وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً نُکْراً، وَ خُذْهُمْ بِالسِّنِیْنَ وَ الْمَثُلاتِ الَّتِی أَهْلَکْتَ بِها أَعْداءَکَ، إنَّکَ ذُوْ نِقْمَةٍ مِنَ الْمُجْرِمِیْنَ. 👇🏻

اللَّهُمَّ إنَّ سُنَّتَکَ ضائِعَةٌ، وَ أَحْکامَکَ مُعَطَّلَةٌ، وَ عِتْرَةَ نَبِیِّکَ فِی الْأَرْضِ هائِمَةٌ. اللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ، وَ اقْمَعِ الْباطِلَ وَ أَهْلَهُ، وَ مُنَّ عَلَیْنا بِالنَّجاةِ، وَ اهْدِنا إلَی الْإیْمانِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَنا، وَ انْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِیائِکَ، وَ اجْعَلْهُم لَنا وُدّاً، وَ اجْعَلْنا لَهُمْ وَفْداً. اللَّهُمَّ وَ أَهْلِکْ مَنْ جَعَلَ یَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِیِّکَ وَ خِیَرَتِکَ عِیْداً، وَ اسْتَهَلَّ بِهِ فَرَحاً وَ مَرَحاً، وَ خُذْ آخِرَهُمْ کَما أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ وَ أَضْعِفِ اللَّهُمَّ الْعَذابَ وَ التَّنْکِیْلَ عَلی ظالِمِی أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ، وَ أَهْلِکْ أَشْیاعَهُمْ وَ قادَتَهُمْ، وَ أَبِرْ حُماتَهُمْ وَ جَماعَتَهُمْ. اللَّهُمَّ وَ ضاعِفْ صَلَواتِکَ وَ رَحْمَتَکَ وَ بَرَکاتِکَ عَلی عِتْرَةِ نَبِیِّکَ، الْعِتْرَةِ الضّائِعَةِ الْخائِفَةِ الْمُسْتَذَلَّةِ، بَقِیَّةٍ مِنَ الشَّجَرَةِ الطَّیِّبَةِ الزَّاکِیَّةِ الْمُبارَکَةِ. وَ أَعْلِ اللَّهُمَّ کَلِمَتَهُمْ، وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ، وَ اکْشِفِ الْبَلاءَ وَ اللَّأْواءَ وَ حَنادِسَ الْأباطِیْلِ وَ الْعَمی عَنْهُمْ، وَ ثَبِّتْ قُلُوْبَ شِیْعَتِهِمْ وَ حِزْبِکَ عَلی طاعَتِکَ وَ وَلایَتِهِم وَ نُصْرَتِهِمْ وَ مُوالاتِهِمْ، وَ أَعِنْهُمْ، وَ امْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَی الْأذی فِیْکَ. وَ اجْعَلْ لَهُمْ أَیّاماً مَشْهُوْدَةً، وَ أَوْقاتاً مَحْمُوْدَةً مَسْعُوْدَةً یُوْشِکُ فِیْها فَرَجُهُمْ وَ تُوْجِبُ فِیْها تَمْکِیْنَهُمْ وَ نَصْرَهُمْ، کَما ضَمِنْتَ لِأَوْلِیائِکَ فی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ، فَإنَّکَ قُلْتَ - وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِیْنَ آمَنُوْا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوْا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فی الْأرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِیْنَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُوْنَنِی لا یُشْرِکُوْنَ بِی شَیْئاً» اللَّهُمَّ اکْشِفْ غُمَّتَهُمْ، یا مَنْ لا یَمْلِکُ کَشْفَ الضُرِّ إلّا هُوَ، یا واحِدُ یا أَحَدُ، یا حَیُّ یا قَیُّوْمُ، وَ أَنا یا إلهِی عَبْدُکَ الْخائِفُ مِنْکَ وَ الرّاجِعُ إلَیْکَ، السّائِلُ لَکَ، الْمُقْبِلُ عَلَیْکَ، اللّاجِئُ إلی فِنائِکَ، الْعالِمُ بِأَنَّهُ لا مَلْجَأَ مِنْکَ إلّا إلَیْکَ. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ دُعائِی، وَ اسْمَعْ یا إلهِی عَلانِیَتِی وَ نَجْوایَ، وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ رَضِیْتَ عَمَلَهُ، وَ قَبِلْتَ نُسُکَهُ، وَ نَجَّیْتَهُ بِرَحْمَتِکَ، إنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیْزُ الْکَرِیْمُ. اللَّهُمَّ وَ صَلِّ أوَّلًا وَ آخِراً عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ، بِأَکْمَلِ وَ أَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَ بارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلی أَنْبِیائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ مَلائِکَتِکَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِکَ بِلا إلهَ إلّا أَنْتَ. اللَّهُمَّ وَ لا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ، وَ اجْعَلْنِی یا مَوْلایَ مِنْ شِیْعَةِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، وَ ذُرِّیَّتِهِمُ الطّاهِرَةِ الْمُنْتَجَبَةِ، وَ هَبْ لِیَ التَّمَسُّکَ بِحَبْلِهِمْ وَ الرِّضا بِسَبِیْلِهِمْ وَ الْأخْذَ بِطَرِیْقَتِهِمْ، إنَّکَ جَوادٌ کَرِیْمٌ. ➖ پس روی خود را بر زمین بگذار و بگو: یا مَنْ یَحْکُمُ ما یَشاءُ، وَ یَفْعَلُ ما یُرِیْدُ، أَنْتَ حَکَمْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ مَحْمُوْداً مَشْکُوْراً، فَعَجِّلْ یا مَوْلَايَ فَرَجَهُمْ وَ فَرَجَنا بِهِمْ، فَإنَّکَ ضَمِنْتَ إعْزازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّةِ، وَ تَکْثِیْرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّةِ، وَ إظْهارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُوْلِ، یا أَصْدَقَ الصّادِقِیْنَ، وَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِیْنَ. فَأَسأَلُکَ یا إلهِی وَ سَیِّدِی مُتَضَرِّعاً إلَیْکَ بِجُوْدِکَ وَ کَرَمِکَ بَسْطَ أَمَلِی وَ التَّجاوُزَ عَنِّی، وَ قَبُوْلَ قَلِیْلِ عَمَلِی وَ کَثِیْرِهِ وَ الزِّیادَةَ فی أَیّامِی، وَ تَبْلِیغِی ذلِکَ الْمَشْهَدَ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدْعی فَیُجِیْبُ إلی طاعَتِهِمْ وَ مُوالاتِهِمْ وَ نَصْرِهِمْ، وَ تُرِیَنِی ذلِکَ قَرِیْباً سَرِیْعاً فی عافِیَةٍ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیْرٌ. ➖ پس سر خود را به سوی آسمان بلند کن و بگو: أَعُوْذُ بِکَ مِنْ أَنْ أَکُوْنَ مِنَ الَّذِیْنَ لا یَرْجُوْنَ أَیّامَکَ، فَأَعِذْنِی یا إلهِی بِرَحْمَتِکَ مِنْ ذَلِکَ. 👇🏻

✴️ بعد امام فرمودند: بدان که حق تعالی عطا می‌فرماید ده خصلت به هرکس که این نماز را بخواند و این دعا را بخواند از روی اخلاص و این عمل را به جا آورد از روی یقین و تصدیقِ به این ثوابها، که از جمله آنها آن است که: او را از مرگ بد نگاه دارد _ و ایمن گرداند او را از پریشانی _ و بر او دشمنی را غلبه ندهد تا هنگام مرگ _ و نگاه دارد از دیوانگی و خوره و پیسی او را و فرزندان او را تا چهار پشت _ و شیطان و اولیای شیطان را بر او و بر نسل او تا چهار پشت مسلّط نگرداند. راوی گوید: پس من از خدمت آن حضرت برگشتم و می‌گفتم: سپاس خداوندی را که منّت گذاشت بر من به شناختن شما و دوستی شما، و از او درخواست‌ می‌کنم که یاری دهد مرا بر آنچه لازم و واجب است بر من از فرمان برداری شما. 📘 مصباح المتهجد، ط‌_ مؤسسه فقه الشیعة، ص ٧٨١

#امام_حسین_علیه_السلام #گودال #قطعه مجلس ختم تو از ظهر به شب طول کشید همه با صبر به گودال تشرّف کردند جا برای بقیه در صف گودال نبود همه جا دور و برت را که تصرف کردند تیغ های کجشان سمت تو بردند پناه بغلت کرده و اظهار تأسف کردند داد تشکیل صف تسلیتی دشنهٔ شمر دشنه ها هم به گلوی تو توقف کردند زخم و آزار که آسان به تو دادند اما همه در یاری ات احساس تکلف کردند بس که جنجال شد آنجا سر قربانی تو همه در حکم سر ذبح، تخلف کردند پسر ساقی کوثر ، تو که عطشان بودی قاتلان تو به هم آب تعارف کردند... #حیدر_ایمانی_نژاد #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #شام_غریبان #غزل بابا حسین! بعد تو دنیا تمام شد رفتی و روزهای خوش ما تمام شد آنجا که شمر آمد و بر سینه‌ات نشست زینب شبیه شمع همانجا تمام شد تو ظهر جان سپردی و رفتی عزیز من اما غروب بود که دعوا تمام شد نیزه عمیق بود، سه شعبه دقیق بود عُمر تو پیش دیده‌ی زهرا تمام شد یادت که هست موی مرا شانه می‌زدی؟ باباحسین گیسوی زیبا تمام شد باید رباب فکر جدیدی کند پدر دیگر گذشت، دوره‌ی لالا تمام شد #محمود_یوسفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #اسارت #عاشورا #غزل ای ز داغ تو روان خون دل از دیده ی حور بی تو عالم همه ماتمکده تا نفخه ی صور خاک بیزان به سر اندر سر نعش تو بنات اشکریزان به بر از سوگ تو شعرای عبور ز تماشای تجلای تو مدهوش کلیم ای سرت سرّ انا الله و سنان نخله ی طور دیده ها گو همه دریا شو و دریا همه خون که پس قتل تو منسوخ شد آیین سرور شمع انجم همه گو اشک عزا باش و بریز بهر ماتمزده کاشانه چه ظلمات چه نور پای در سلسله سجاد و به سر تاج یزید خاک عالم به سر افسر و دیهیم و قصور تیر ترسا و سر سبط رسول مدنی آه اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور تا جهان باشد و بوده است که داده ست نشان میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور؟ سر بی تن که شنیده است به لب آیه ی کهف یا که دیده است به مشکات تنور آیه ی نور؟ جان فدای تو از حالت جانبازی تو در طف ماریه از یاد بشد شور نشور قدسیان سر به گریبان به حجاب ملکوت حوریان دست به گیسوی پریشان ز قصور گوش خضرا همه پر غلغله ی دیو و پری سطح غبرا همه پر ولوله ی وحش طیور غرق دریای تحیر ز لب خشک تو نوح دست حیرت به دل از صبر تو ایوب صبور مرتضی با دل افروخته لاحول کنان مصطفی با جگر سوخته حیران و حصور کوفیان دست به تاراج حرم کرده دراز آهوان حرم از واهمه در شیون و شور انبیا محو تماشا و ملائک مبهوت شمر سرشار تمنا و تو سرگرم حضور #نیر_تبریزی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #شام_غریبان #تنور_خولی #غزل امشب ز فرط زمزمه غوغاست در تنور حال و هوای نافله پیداست در تنور دیگر زمین مکبّر یاران صبح نیست امشب نماز یار فُراداست در تنور هر ندبه عاشقانه به معراج می‌رود انگار شور مسجدالاقصاست در تنور! خاکستر است و شعله و پروانه‌ای که سوخت امشب تمام عشق همین جاست، در تنور اینجا مدینه نیست ولی با هزار غم دست دعای فاطمه بالاست در تنور! این زادهٔ خلیل که جانش به باغ سوخت غم را چگونه باز پذیراست در تنور؟! از اشک‌های تب‌زده طوفان به‌پا شده‌ست ای نوح! این تلاطم دریاست در تنور! با داغ جاودانهٔ تاریخ آشناست باغ شقایقی که شکوفاست در تنور این سَر که آفتاب سرافراز عالم است روشن‌ترین مفسّر فرداست در تنور دیگر چرا ز واقعه باید خبر گرفت وقتی که عمق حادثه پیداست در تنور! #جواد_محمد_زمانی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #شام_غریبان #تنور_خولی #چارپاره ماجرا هر چه بود پایان یافت هر کسی بود عازم کویش زنی انگار چشم در راه است از سفر، چه می‌آورد شویش لحظه‌ها بی‌قرار و دلواپس غصه‌هایش بدون حد می‌شد مرد او از سفر نیامده بود شب هم از نیمه داشت رد می‌شد آسمان تار و تیره و خونبار آه آن شب نبود معمولی نیمهٔ شب پرید زن از خواب آمده بود از سفر خولی گفت خولی بگو چه آوردی که چنین غرق تاب و تب شده‌ام چیست سوغات تو که این‌گونه دل‌پریشان و جان‌به‌لب شده‌ام گفت هر چند تحفهٔ خولی زر و سیم و طلا و درهم نیست ولی این بار گنجی آوردم که نظیرش به هر دو عالم نیست چیزی از ماجرا نمی‌دانست چشمش اما اسیر شیون بود متحیر شد و سراسیمه دید آخر تنور روشن بود رفت با واهمه به سمت تنور به سر و سینه زد نشست و گریست ناگهان دید صحنه‌ای خونبار آه این سر، سر بریدهٔ کیست؟ به سر او مگر چه آمده است شده این گونه غرق خون، پرپر بر لبش آیه‌های قرآن است می‌دهد عطر زمزم و کوثر سر او را گرفت بر دامن خاک و خون پاک کرد از رویش گفت بیچاره مادرت، اما ناگهان حس نمود پهلویش ـ ـ بانویی قد خمیده، آشفته که گرفته‌ست دست بر پهلو ضجه که می‌زند همه عالم روضه‌خوان می‌شود ز شیون او * گفت بانو تو کیستی که غمت قاتل این دلِ پر از محن است گفت من دختر پیمبرم و این سر غرق خون، حسین من است با دو چشم ترش روایت کرد یک جهان درد و داغ و ماتم را گفت از نیزه‌ها که بوسیدند بوسه‌گاه نبی اکرم را گفت از خیمه‌های آل الله گفت از ماجرای غارت‌ها گفت با چشم‌های خونبارش از شروع همه مصیبت‌ها: آتشی که گرفت راه حرم پیش از این در مدینه برپا شد پشت در که شکست بازویم پای دشمن به خیمه‌ها وا شد گفت غصه اگر چه بی‌پایان ولی این قصه انتها دارد می رسد وارثی به خون‌خواهی خونِ مظلوم خونبها دارد #یوسف_رحیمی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * همسر خولی، از محبین اهل بیت پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله بود و گویا در اینجا چشم بصیرت او بینا می‌شود و این حقایق را مشاهده می‌کند. این ماجرا با اختلاف روایت‌هایی، در منابع و مقاتل مختلفی از جمله: مقتل ابی مخنف، ص168؛ مقتل الحسین علیه‌السلام، ص392، بحارالانوار، ج45، ص125 و 177؛ الدمعة‌الساکبة، ج5، ص52 و 384؛ تاریخ طبری، ج5، ص445؛ و روضة الشهدا، ص361، آمده است. (به نقل از: خورشید بر فراز نیزه‌ها، نوشته سید محی الدین موسوی). البته بعضی از گفت‌وگوهایی که در این شعر آمده است از باب زبانحال است. #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #شام_غریبان #غزل بگذار ناله از جگرِ خود برآورم جانم بگیر تا شبِ غم را سرآورم وقتی برایِ گریه ندارم ، نگاه كن باید كه كودكانِ تو را دربرآورم جسمی نمانده تا كه سپر بیشتر شود چشمی نمانده تا كه دو چشمی تر آورم باید دو طفلِ بی نفسِ زخم خورده را از زیرِ خارهای بلا پَرپَر آورم باید كه چند كودك ترسیده‌ی تو را از خیمه‌های مانده در آتش در آورم تا ساربان نیامده انگشت را بلند كن باید روم زِ دست تو انگشتر آورم باید برای دختركانِ یتیم تو قدری بگردم و دو سه تا معجر آورم پیراهن امانتی مادرم كجاست گشتم نبود تا كه بر این پیكر آورم نامحرمی به ناقه‌ی عریان اشاره كرد باید روَم به علقمه آب آور آورم گیسوی مادرت زِ گلوی تو سرخ شد باید كه چادری به سرِ مادر آورم تا بازهم نگاه كنم بر حسینِ خویش باید باز هزار نیزه شكسته درآورم #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem