#بیت_الغزل(٢۴) #تلنگر #مدح_واقعی #امام_علی علیه‌السلام ابیاتی درخشان از یک قصیده‌واره 🔶 در هر یک از ابیات منتخب زیر، به یکی از صفات الهی مولا امیرالمؤمنین (علیه الصلاة و السّلام) اشاره شده است. اشعاری چون این قصیده‌واره، در حکم حجتی مؤکد و غیرقابل انکار است، برای همهٔ ما ذاکران و شاعران اهل بیت، که باور کنیم، برای مدح مولا امیرالمؤمنین و دیگر حضرات معصومین (علیهم السّلام) نیازی به: ارائهٔ مضمون‌های غیرمعمول، شبهه‌برانگیز، حاوی استحسان و برداشت‌های ذوقی و سطحی، یا عبارات غلوآمیز، یا اشارات عامیانه، یا فانتزی نیست؛ و مع‌الاسف، این شیوه‌ها در روزگار ما مرسوم شده است... ابیاتی چند از این قصیده‌واره را با هم مرور می‌کنیم، که هر بیت آن، الگویی از مدح واقعی ( روشنگرانه و نشاط‌انگیز) را ارائه می‌کند. 🔶 این شعر، با استفاده از شیوه «اقتباس» (تضمین و درج) آیات نورانی قرآن، پیوند «قرآن صامت» و «قرآن ناطق» را به تصویر می‌کشد: آیت‌الکرسی به اسم اعظمش مستمسِک است ای مسلمانان به‌قرآن «عُروةُ‌الوُثقی» علی‌ست... 🔶 در کنار طرح مضمون: «نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت»، باید همواره در نظر داشت که والاترین مقام مولا علی (علیه السّلام) «عبودیت» او در برابر خالق است: از «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنی آدَمَ» بپرس تا بدانی در وفای عهدِ حق «اَوْفی» علی‌ست. 🔶 همه بر این باوریم که: «فقط حیدر امیرالمؤمنین است» آری، مولا علی (علیه السّلام) طبق روایات، از وجوه مختلف بر مؤمنان «امیر» است. مولا رزق دنیوی، معنوی و بویژه علمی مؤمنانش را تکفّل کرده است؛ یعنی عنایت مولا (طبق فرمایش حضرت امام موسی بن جعفر علیه السّلام) علاوه بر جنبه معاش مردم، از نظر غذاى روحى و زندگى علمى و معنوى افراد مورد توجه است و اختصاص به مؤمنین هم دارد؛ زیرا تنها ایشانند که از علوم آن حضرت استفاده مى‏‌کنند: آسمان «رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَه» سفره‌دار «اَنْتَ خَیْرُ الرّازقین» مولا علی‌ست 🔶 علی (علیه السّلام) اول «مجاهد فی سبیل الله» است و فدایی پیامبر و پیشگام در مسیر صراط المستقیم: در طریقت، رایت «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيل» رهنمای «اَلّذِينَ جاهَدُوا فينا» علی‌ست. 🔶 دستی که موی پریشان یتیمان را نوازش می‌کرد و دل‌هایشان را سامان می‌بخشید، تیغی دو دم نیز در دست داشت‌ برای هلاک مشرکان و منافقان... یک زبان زندگی، یک زبان مرگ، ذوالفقاری سخن‌گوی در مشت: تیغش «أَنْزَلْنَا الْحَديد» و ضربتش «بَأْسٌ شَديد» بهترین توصیف فتحش «لا فتی الا علی»ست. 🔶 معرفی دشمنان و حاسدان علی (علیه السّلام) و برائت پنهان از دشمنان مولا، از ضروریات شعر ولایی است. بیت پایانی این شعر، اشارتی پنهان به غصب یکی از القاب مولا دارد: ذوالفقار، اثبات حق و نفی باطل می‌کند بی‌گمان فاروق اعظم در جهان تنها علی‌ست... شاعر: سیدمحمدرضا_یعقوبی_آل متن کامل این شعر را می‌توانید طبق لینک ارائه شده مطالعه کنید: 🌐 shereheyat.ir/node/3923 ✅ @ShereHeyat