#علامه_حسن‌زاده_آملی #هدف‌مندی_عالم #هدف‌مندی_آدم @sooyesama

تازه‌های نشر کتاب بدایةالحکمه با مقدمه و تعلیقات استاد علی امینی‌نژاد، در دو جلد منتشر شد. تهیه و تنظیم: مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات ناشر: انتشارات آل‌احمد (ع) #استاد_امینی‌نژاد #بدایة‌الحکمة #مقدمه_و_تعلیقات @aqlemonavar @nafahat_eri

السلام علیک یا فاطمة المعصومة... فان لک عندالله شأن من الشأن... @sooyesama

#شهید_سلیمانی #آرزوی_مرگ (‌قرائت دست‌نوشته‌ای از شهید سلیمانی در ستایش مرگ خونین) @sooyesama

اگر انسان به‌طرف غرور برود حرکت را لازم نمی‌بیند و اگر به‌طرف یأس بیاید حرکت را بی‌نتیجه می‌بیند... چون غرور و یأس در کار است، پای «خوف» و «رجا» هم در بین است. خوف، غرور را و رجا، یأس را می‌شکند. #استاد_حائری_شیرازی #غرور_و_یاس #خوف_و_رجا @sooyesama

امام سجاد (ع) به زینب کبری (س)، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بی‌تعلیم دانایید، و بی‌تفهیم فهیم هستید!» پیامبران و امامان، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان می‌دارند؛ «ما ینطق عن الهوی». بنابراین زینب (س) دارای علم لدنی الهی است، که گونه‌ای عصمت علمی به‌دست می‌دهد. و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» (انفال/۲۹). باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارند که نهایت آن، در پیامبر خاتم (ص) و حضرات ائمه (ع) پدیدار شده است. #ر_س @sooyesama

سخنان «پدر کریستوفر» درباره مقام حضرت زینب (س). او یک کشیش مسیحی است که رساله دکتری خود را درباره حضرت زهرا (س) و کتابی جداگانه پیرامون حضرت زینب (س) نگاشته است. @sooyesama

گاه‌گاهی که دلم، از جهان می‌گیرد کودکی می‌ورزد، غم بغل می‌گیرد می‌کند اندیشه که بهشت آخر چیست؟ مِثل این دنیایَست یا که دیگر چیزیست؟ کاش جنت باشد چیزی از ریشه دگر کاش دنیا با مرگ، شود از صحنه به در خوشی‌اش زودگذر، اوج او بس دون است نیک دنیا زشت است، زشتی‌اش افزون است مهر آلوده به قهر، صدقِ آلوده به کین ندهد بر دل زار، این دردهایم تسکین گفت روزی جایی عارفی پاک‌سرشت: قلم پاک خدا همه‌جا پاک نوشت حد دنیا این است: نیک و زشتی درهم نور حق در این چاه، سایه‌ای دارد هم نور اگر می‌خواهی رو سوی جنت کن جان خود پاک نما، غرق در لذت کن آن‌چه خواهی آن کن، جنتی بنیان کن این کلید گنج است هرچه خواهی گو: «کُن» حق تو را همچون خود، خالق جنت کرد هرچه خواهی خواهد، هرچه آری آرد مهر مطلق خواهی حُور را إنشا کن صدق ناب ار طلبی با مَلَک نجوا کن ور حقیقت جویی بنِگر متن وجود در تو او، با تو هموست، هوست هرجا مشهود وه چه زیباست بهشت، بس که والاست بهشت هرچه دنیا درد است، وه مداواست بهشت دلم از غم بِرَهد چو به یادش هستم کاش مرگم بنهد دست او در دستم #ر_س @sooyesama

#استاد_مصباح #تمسک_به_خدا @sooyesama

عیسی (ع) در ادبیات عرفانی نماد قلب است. زیرا قلب خاستگاه حیات شی است و معجزه حضرت عیسی نیز احیای مردگان بوده است. البته قلب حیوانی تنها مایه حیات حیوانی است؛ زیرا حواس پنج‌گانه و حرکت ارادی را در بدن پدیدار می‌کند. این قلب با انتشار حیات حیوانی، بدن را زندگی می‌بخشد. اما قلب آدمی (حقیقی)، حیاتی الهی به قوای نفس می‌بخشد که گونه ژرف‌تری از ادراک را به ارمغان می‌آورد. تپش‌های قلب آدمی، حیات تازه‌ای به قوا می‌بخشد که آنها را به ادراک حقیقت توانا می‌سازد. اما قلب آدمی چگونه شکوفا می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی این نکته را در داستان حضرت عیسی (ع) روشن کرده است. تولد عیسی نتیجه نزول جبرائیل (ع) نزد حضرت مریم (س) است؛ «فتمثل لها بشراً سویاً... قال إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا». این واقعه آفاقی یک حقیقت أنفسی را روشن می‌کند که هرگاه جبرائیلِ عقل برای مریمِ نفس تمثل یافت، عیسای قلب متولد می‌شود. اکنون ما باید بکوشیم تا عقل جبرئیلی را بر نفس خویش حاکم کنیم تا قلب آدمیِ ما شکوفا گردد. جبرائیل (ع) فرشته وحی است و نزول جبرائیل بر نفس، به‌معنای پی‌روی از وحی است. اگر شریعت وحیانی را بر نفس خویش حاکم کردیم آنگاه قلب، رفته‌رفته شکوفا شده و حیات الهی را به قوای نفس سرازیر می‌کند. سپس قلب ما نیز، همان‌گونه که عیسی (ع) به بنی‌اسرائیل گفت، به قوای گونان نفس می‌گوید: «إنّی عَبْدُاللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ... وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَياً». #استاد_محمود_امامی #ولادت_عیسی #عقل_جبرئیلی #قلب_آدمی @sooyesama

برزخ‌ها و مواقف قیامت، از عنایات خداوند بر بندگان است تا عاقبتِ ایشان به آتش ختم نشود؛ لذا پی در پی انسان‌ها را برای شفای بیماری‌های روحی، از دارالشفائی به دارالشفاء دیگر منتقل می‌نماید، و چنانچه با این داروها شفا نیافتند، لاجرم «داغ نهادن» آخرین درمان خواهد بود و گریزی از دخول در آتش نخواهد بود، البته در صورتی‌که هنوز امکان تصفیه‌شدن مانده باشد، و الاّ به‌ناچار در آتش ماندگار خواهد شد. پس آتش نسبت به مؤمنین گناهکار، لطف و عنایت، و راهی به سوی جوار قرب خداوندی است. #امام_خمینی (طلب و اراده، ص۱۵۵) #جهنم #رحمت #پاکسازی @sooyesama

ماهیان از آشوب دریا به خدا شکایت بردند. دریا آرام شد و آنها به تور صیادان گرفتار شدند. آشوب‌های زندگی حکمت خداوند است. از خدا دل آرام بخواهیم نه دریای آرام. @sooyesama

متن کامل خطبه حضرت زهرا (س) به‌همراه ترجمه @sooyesama

#محمدحسین_پویان‌فر #چادرت_را_بتکان @sooyesama

امام حسن عسکری (ع):  نحنُ حججُ اللهِ علی خَلقِهِ وَ جَدّتنا فاطمة حجةُ اللهِ علینا ما حجت‌های خداوند بر آفریدگان هستیم و مادر ما فاطمه حجت خدا بر ماست (تفسیر اطیب البیان، ج۱۳، ص۲۲۵؛ ذیل آیه ۳ سوره جن) @sooyesama

#علامه_حسن‌زاده_آملی #تکامل_برزخی #توسل_امام_رضا @sooyesama

#استاد_حسین_علی‌پور #تنظیم_قوا #هدایت_درونی @sooyesama

#شهید_سلیمانی #اوج_عرفان @sooyesama

بسم الله الرحمن الرحیم إنا لله و إنا الیه راجعون روح فیلسوف بزرگ و فقیه مجاهد، آیت‌الله مصباح یزدی به ملکوت أعلی پیوست. حمد و ۱۱ توحید را به روح ایشان هدیه نماییم. @sooyesama

«هو الشهید» شهید گشتی و آن‌گه شدی دوباره شهید گزیده گشتی و آن‌دم خدا تو را بگزید سلوک خاص تو این بود: مرگِ پیش از مرگ حیات کشتهٔ جانان، شود چنین جاوید هرآنکه روید از این خانه غرور انگیز به آسمان حقیقت نهال او برسید اگرچه شیر نبردی، ولی مهم اینجاست گشوده‌ای دو پر خویش بر یتیم و فقید دلت بریده ز اغیار و طالب دیدار چنان‌که موسیِ عمران به طور حق را دید دلم به صدق و صفای دلت گواهی داد نه من که در دل مردم، غمت به‌حق رویید اگرچه مدرسه را این منم مدرّس، لیک گرفتی از لب ساقی، تو بوسه توحید رها شدی ز خود و به خون چو رقصیدی به مِهر، در دل ساغر، دلت چو مِیْ، غلطید عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد درخت ناب حقیقت ز خون تو بالید ببین که خون تو خواهد قیام در عالم به‌نام «قاصم جبار»، نام نیک «شهید» #روح‌الله_سوری #شعر @aqlemonavar

#علامه_حسن‌زاده_آملی #مقام_صبر #مقام_رضا @sooyesama

امام باقر علیه السلام: قالَ رَسُولُ‌اللَّه‏ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه:‏ لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوب.َ فَقَالُوا: يَا رَسُولَ‌اللَّهِ فَمَنْ قَالَ فِي صِحَّتِهِ؟ فَقَال:َ ذَاكَ أَهْدَمُ وَ أَهْدَم‏ رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمودند: به مردگان خویش «لا إله إلّا الله» را تلقین کنید که گناهان را ویران می‌کند. پرسیدند: «ای رسول خدا! اگر کسی در سلامتی بگوید چطور؟ حضرت فرمودند: این‌گونه بیش‌تر و بیش‌تر نابود می‌کند. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۲) #توحید #محو_معاصی @sooyesama

«ایاک نعبد» است زمستان دعای باغ در نوبهار گوید «ایاک نستعین» «ایاک نعبد» آنکه به دریوزه آمدم بگشا درِ طرب مگذارم دگر حزین «ایاک نستعین» که ز پُری میوه‌ها اشکسته می‌شوم نگهم دار ای معین #مولوی (دیوان شمس، غزل ۲۰۴۶) @sooyesama

امام صادق (ع): إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ اِسْماً... مَنْفِيٌّ عَنْهُ اَلْأَقْطَارُ مُبَعَّدٌ عَنْهُ اَلْحُدُودُ... مُسْتَتِرٌ غَيْرُ مَسْتُورٍ فَجَعَلَهُ كَلِمَةً تَامَّةً عَلَى أَرْبَعَةِ أَجْزَاءٍ مَعاً لَيْسَ مِنْهَا وَاحِدٌ قَبْلَ اَلْآخَرِ فَأَظْهَرَ مِنْهَا ثَلاَثَةَ أَسْمَاءٍ لِفَاقَةِ اَلْخَلْقِ إِلَيْهَا وَ حَجَبَ مِنْهَا وَاحِداً وَ هُوَ اَلاِسْمُ اَلْمَكْنُونُ اَلْمَخْزُونُ. فَهَذِهِ اَلْأَسْمَاءُ اَلَّتِي ظَهَرَتْ فَالظَّاهِرُ هُوَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ سَخَّرَ سُبْحَانَهُ لِكُلِّ اِسْمٍ مِنْ هَذِهِ اَلْأَسْمَاءِ أَرْبَعَةَ أَرْكَانٍ فَذَلِكَ اِثْنَا عَشَرَ رُكْناً ثُمَّ خَلَقَ لِكُلِّ رُكْنٍ مِنْهَا ثَلاَثِينَ اِسْماً... حَتَّى تَتِمَّ ثَلاَثَ مِائَةٍ وَ سِتِّينَ اِسْماً فَهِيَ نِسْبَةٌ لِهَذِهِ اَلْأَسْمَاءِ اَلثَّلاَثَةِ وَ هَذِهِ اَلْأَسْمَاءُ اَلثَّلاَثَةُ أَرْكَانٌ وَ حَجَبَ اَلاِسْمَ اَلْوَاحِدَ اَلْمَكْنُونَ اَلْمَخْزُونَ بِهَذِهِ اَلْأَسْمَاءِ اَلثَّلاَثَةِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى «قُلِ اُدْعُوا اَللّٰهَ أَوِ اُدْعُوا اَلرَّحْمٰنَ أَيًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنىٰ». خداوند تبارک و تعالی اسمی آفرید... که هر مرزی از او نفی و هر حدّی از او دور شده... که نهان‌جویی است نانهان. سپس آن‌را کلمه‌ای تام بر چهار بخشِ هم‌گام قرار داد که هیچ‌یک بر دیگری پیشی ندارند. آن‌گاه سه بخش از آن‌را که مورد نیاز آفریدهاست، آشکار نمود و یکی را که پنهان و نهفته بود، در پرده نگاه داشت. اسم‌هایی که آشکار شدند «الله»، «تبارک» و «تعالی» بودند. و خداوند برای هریک از آن‌ها چهار ستون قرار داد که ۱۲ ستون شد. سپس برای هر ستونی ۳۰ اسم آفرید... تا این‌که ۳۶۰ اسم شدند که [همگی] نسبت[هایی] برای آن اسم‌های سه‌گانه‌اند. این اسم‌های سه‌گانه ستون‌ها هستند و اسم واحدِ پنهان و نهفته را به‌کمک آن‌ها در پرده داشت. این [نکته‌ها تفسیر] سخن خداست که می‌فرماید: «بگوید الله یا بخوانید الرحمن. هرچه را بخوانید اسمای حسنا برای اوست». (کلینی، الکافي، ج۱، ص۱۱۲) #اسم_نامحدود #اشتقاق_اسماء #اسمای_حُسنی @sooyesama