سخنرانی #شب_هفتم محرم ۱۴۰۱ حجت الاسلام حسین سوزنچی موضوع: تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج @intezar_ir @souzanchi

سخنرانی #شب_هشتم محرم ۱۴۰۱ حجت الاسلام حسین سوزنچی موضوع: تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج @intezar_ir @souzanchi

جلسه ششم (آخرین جلسه) سخنرانی در جمع کارکنان شرکت گاز در بندرعباس روز هشتم محرم 1401 موضوع: شرح زیارت امین الله (۶) @souzanchi

سخنرانی #شب_نهم محرم ۱۴۰۱ حجت الاسلام حسین سوزنچی موضوع: تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج @intezar_ir @souzanchi

ضمن تسلیت ایام عزای سالار شهیدان ظاهرا از دیروز امکان پخش مستقیم برنامه سخنرانی هیات انتظار مهیا شده است؛ و گفتند ظاهرا هم از صفحه اینستاگرامی هیات انتظار (intezar_ir) (ورود مستقیم) و هم در سایت تکیه (https://tekye.net/live/2894) می‌توانید برنامه امشب (شب عاشورا؛ و احتمالا شب شام غربیان) را به صورت زنده مشاهده کنید.

سخنرانی #شب_دهم محرم ۱۴۰۱ حجت الاسلام حسین سوزنچی موضوع: تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج @intezar_ir @souzanchi

مقتل‌خوانی ظهر عاشورا در هیات انتظار (حدود ۷ دقیقه اول توضیحاتی درباره زیارت عاشورا و دفع یک شبهه درباره حادثه عاشوراست و بقیه فایل بتمامه مقتل خوانی است) @intezar_ir @souzanchi

در دهه محرم امسال بحثی در هیات انتظار بندرعباس (در مسجد دانشگاه علوم پزشکی) ارائه شد با موضوع تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج. متن ضمیمه صرفا یادداشت‌هایی است که پیش از جلسات آماده می‌شد و عمدتا مشتمل بر متن کامل احادیثی است که در جلسات استفاده می‌شد و غالبا فراز مربوط به حدیث مذکور که در جلسه مورد استفاده واقع می‌شد با رنگ قرمز معین شده است. این فایل صرفا جهت استفاده کسانی که در جلسات حضور داشتند یا فایل صوتی را گوش کرده‌اند تقدیم می‌شود. برای اطلاع از مضامین دقیق بحثها لطفا به فایل صوتی جلسات مراجعه شود. @souzanchi

سخنرانی با موضوع #الهیات_مقاومت تهران:‌ حسینیه ارشاد سه‌شنبه ۱۸ مرداد شروع مراسم: بعد از نماز عشاء شروع سخنرانی:‌ بعد از زیارت عاشورا @souzanchi

سخنرانی #شب_یازدهم محرم ۱۴۰۱ حجت الاسلام حسین سوزنچی موضوع: تشخیص وظیفه در ارتباط با امام زمان عج @intezar_ir @souzanchi

فایل سخنرانی #الهیات_مقاومت حسین سوزنچی حسینیه ارشاد؛ سه‌شنبه ۱۸ مرداد @souzanchi

☀️۸۱) سلیم می‌گوید: از علی ع شنیدم که در جنگ جمل و جنگ صفین می‌فرمود: همانا من نظر کردم و راهی نیافتم جز کفر به خدا و انکار آنچه خداوند متعال نازل فرموده یا جهاد در راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر؛ پس جهاد در راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر را بر کفر به خدا و انکار آنچه خداوند نازل فرموده و گرفتار شدن به غل و زنجیرهای در آتش جهنم ترجیح دادم هنگامی که یارانی برای این کار داشتم. همانا من از زمانی که رسول الله ص قبض روح شد تاکنون همواره مظلوم بوده‌ام؛ اگر قبل از آن روز یارانی برای احیای کتاب و سنت می یافتم – همان طور که امروز یافتم- حتما می‌جنگیدم و اجازه‌ی برجای نشستن نداشتم. 📚كتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج‏2، ص883، ح۵۳ سُلَیمٌ قَالَ: سَمِعْتُ عَلِیاً عَلَیهِ السَّلَامُ یقُولُ یوْمَ الْجَمَلِ وَ یوْمَ الصِّفِّینِ إِنِّی نَظَرْتُ فَلَمْ أَجِدْ إِلَّا الْكُفْرَ بِاللَّهِ وَ الْجُحُودَ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى، أَوْ الْجِهَادَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْی عَنِ الْمُنْكَرِ. فَاخْتَرْتُ الْجِهَادَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْی عَنِ الْمُنْكَرِ عَلَى الْكُفْرِ بِاللَّهِ وَ الْجُحُودِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَ مُعَالَجَةِ الْأَغْلَالِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ، إِذَا وَجَدْتُ أَعْوَاناً عَلَى ذَلِكَ. إِنِّی لَمْ أَزَلْ مَظْلُوماً مُنْذُ قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ، فَلَوْ وَجَدْتُ قَبْلَ الْیوْمِ أَعْوَاناً عَلَى إِحْیاءِ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ كَمَا وَجَدْتُهُمُ الْیوْمَ لَقَاتَلْتُ وَ لَمْ یسَعْنِی الْجُلُوس.‏ @yekaye

(۱) بسم الله الرحمن الرحیم مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری، دومین و سومین شماره از ماهنامه گفتمانی راهبردی #برداشت_اول را با مروری بر سرفصل‌های گفتمان «عدالت و جمهوریت» دولت سیزدهم منتشر کرد. ... در بخش دیگر این پرونده، اساتیدی همچون ... و ٫#حسین_سوزنچی به سویه‌های فقهی و صورت‌بندی دینی گفتمان عدالت و جمهوریت توجه نشان دادند. متن خبر: https://b2n.ir/r29422 در این شماره مصاحبه مکتوبی از این‌جانب منتشر شده است که فرازهایی از این مصاحبه در ادامه تقدیم می‌شود: ... متاسفانه بسیاری از ما شعار قرآن و اسلام را می‌دهیم اما صرفا بر اساس نظرات ناقص خود نظر می‌دهیم نه واقعا مستند به آیات و احادیث. در اینجا و به عنوان مقدمه‌ای برای تفسیر کاربردی این آیه [آیه ۲۵ سوره حدید]، مناسب است موضع‌گیری ائمه اطهار در برخی از وقایع مشابه را متذکر شوم که ایشان چگونه در قبال اینکه مبادا فهم ناقص افراد از مسائل مختلف، ولو با انگیزه خوب، به جای اسلام و قرآن مبنای عمل قرار گیرد هشدار داده‌اند؛ چرا که به نظر می‌رسد یکی از #معضلات_نظام که ریشه بسیاری از #ناکامی‌های_نظام در رسیدن اهدافش بوده این است که علیرغم اینکه عموما شعار اجرای اسلام سر داده شده، اما در بسیاری از موارد - حتی علیرغم اینکه حسن نیت هم در کار بوده - عملا فهمهای ناقص افراد (نه توصیه‌های واقعی اسلام) مبنای عمل قرار گرفته است. اما آن وقایع: 🔸واقعه اول: زید بن علی وقتی از ظلم بنی‌امیه به ستوه می‌آید تصمیم به قیام علیه ظلم می‌گیرد و خدمت امام باقر ع می‌رسد و اعتراض می‌کند که «لَيْسَ الْإِمَامُ مِنَّا مَنْ جَلَسَ فِي بَيْتِهِ وَ أَرْخَى سِتْرَهُ وَ ثَبَّطَ عَنِ الْجِهَاد: امام کسی نیست که در خانه بنشیند و پرده بیندازد و از جهاد خودداری کند...» و خلاصه سخنش این است که اگر تو قیام نمی‌کنی، من قیام می‌کنم. محور پاسخ امام ع به او این است که آیا واقعا تو احاطه علمی کافی به قیامی که می‌خواهی انجام بدهی داری؟ و اگر نداری، آیا نزد خداوند حجت داری که این کار تو لزوما به نفع دین و به نفع خودت تمام شود؟ و خلاصه اینکه: «أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ إِمَامٍ ضَلَّ عَنْ وَقْتِهِ فَكَانَ التَّابِعُ فِيهِ أَعْلَمَ مِنَ الْمَتْبُوع‏: به خدا پناه می‌برم از امامی که زمانش را گم کند به طوری که کسی که دارد پیروی می‌کند از کسی که قرار است از او پیروی شود داناتر باشد» (کافی، ج۱، ص۳۵۶-۳۵۷). 🔸واقعه دوم: عمرو بن عبید و واصل بن عطا و جمعی از معتزله خدمت امام صادق ع می‌رسند و از ایشان می‌خواهند برای قیام علیه ظلم بنی‌امیه به محمد بن عبدالله (نفس زکیه) بپیوندند. حضرت با ایشان محاجه‌هایی می‌کند و محور استدلالهای حضرت این است که به آنها نشان دهد شما که می‌خواهید حکومت بنی‌امیه را سرنگون کنید و خودتان قدرت را به دست بگیرید احکام خدا را در موقعیت‌های اجتماعی جدیدی که پیش می‌آید بلد نیستید، و صرفا بر اساس حدس و گمان می‌خواهید در این موقعیتها اقدامی انجام دهید، و لذا این گونه حکومت‌داری (که افراد فقط دلشان می‌خواهد حکومت اسلامی باشد اما احکام اسلام در موقعیتهای جدید را نمی‌دانند و صرفا با حدس و گمان اقدام می‌کنند) از این حیث که باعث گمراهی مردم می‌شوند ترجیحی بر حکومت بنی‌امیه ندارد! (کافی، ج۵، ص۲۳-۲۷) 🔸واقعه سوم: محمد بن حکیم به امام کاظم ع عرض می‌کند که ما با بهره‌گیری از تعالیم و احادیث شما در دین فقیه شده‌ایم و پاسخ مسائل مردم را بر اساس تعالیم شما می‌دهیم؛ اما گاهی می‌شود که سوالی می‌پرسند پاسخش را در تعالیم شما نمی‌یابیم آیا حق داریم با بررسی تعالیم شما و بر اساس مطالبی که خیلی به پاسخ مذکور نزدیک و با مطالب شما سازگارترست به مردم پاسخ دهیم؟ حضرت می‌فرمایند: «هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ؛ فِي ذَلِكَ وَ اللَّهِ هَلَكَ مَنْ هَلَكَ يَا ابْنَ حَكِيم‏: اصلا و ابدا! به خدا سوگند با این رویه بود که هلاک شد هرکس که هلاک شد» (کافی، ج۱، ص۵۶). 💢این سه واقعه از این جهت اشاره شد که در هر سه مورد، افراد ظاهرا دغدغه‌های خوبی دارند و می‌خواهند عدالت و احکام اسلام اجرا شود اما چون آشنایی کافی با زوایای تعالیم اسلام ندارند و عملا بر اساس سلیقه شخصی و فهم ناقص خود عمل می‌کنند مورد نهی شدید امامان ع قرار می‌گیرند. @souzanchi 👇ادامه مطلب👇

(۲) قسمت دوم فرازی از مصاحبه با مجله #برداشت_اول 7- به عنوان سوال آخر، آیا تلازمی بین عدالت وجمهوریت در این آیه [آیه ۲۵ سوره حدید] دیده می‌شود؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، برای پر رنگ شدن این تلازم، چه تفسیری باید از این آیه ارائه نمود؟ دلالت این آیه بر همراهی بین #جمهوریت و #عدالت جای بحث ندارد؛ اما نه همراهی‌ای متناسب با تحلیل‌های #کمونیستی ویا تحلیل‌های مبتنی بر #لیبرال_دموکراسی؛ که متاسفانه بسیار دیده می‌شود که افراد با چنین جهت‌گیریهایی این آیه را تفسیر می‌کنند. ... اکنون بگذارید به صورت مصداقی حکومت خودمان را بررسی کنم که چقدر به این عمل کردیم: ... محور اصلی نقد من در اینجا ناظر به قانون‌ها و رویه‌هایی است که در کشور مبنای عمل دولت قرار می‌گیرد؛ همان دغدغه که در سه واقعه‌ای که در پاسخ سوال قبل بیان شد مورد توجه است: آیا ما واقعا بر اساس کتاب (تعالیم و قوانین خدا) عمل می‌کنیم یا بر اساس برداشتها و فهم ناقص خود از عدالت؟!!! منظورم را با یک مثال توضیح می‌دهم: از معضلاتی که سالهاست در کشور محل بحث و گفتگوست مساله #قیمت‌گذاری کالاهاست. قرآن کریم اگرچه درباره بسیاری از مسائل اقتصادی جامعه توصیه‌های جدی دارد، اما ظاهرا تصریحی درباره قیمت‌گذاری ندارد؛ البته کسانی که با تعالیم پیامبر ص و اهل بیت ع -که مفسران اصلی قرآن‌اند- آشنا باشند می‌دانند که قیمت‌گذاری در احادیث بشدت نهی و در حد #بدعت شمرده شده است (وسائل الشيعة، ج۱۷، ص۴۳۰-۴۳۳) و بر همین اساس فقهای شیعه نیز عموما در فتاوی خود با آن مخالفت کرده‌اند، چنانکه #شیخ_طوسی تصریح می‌کند که #اجماع علمای شیعه بر #عدم_جواز_قیمت‌گذاری_توسط_حکومت است، (المبسوط، ج۲، ص۱۹۵)؛ و فقط بحثی بین علمای شیعه مطرح شده در خصوص احتکار، که آیا در مقام مجبور کردن محتکر به فروش اموال احتکار شده (نه هرگونه گرانفروشی)، قیمت‌گذاری روی کالای وی جایز است یا خیر؛ که در این مورد تنها معدودی از فقهای شیعه جواز قیمت‌گذاری در خصوص این مورد را صرفا برای جلوگیری از اجحاف به مردم مطرح کرده‌اند (تفصیل اقوال در: مفتاح الکرامه، ج۱۲، ص۳۶۱-۳۶۲). البته همین را هم اغلب فقها از خود شیخ طوسی گرفته تا امثال #صاحب_جواهر قولی ضعیف دانسته و گفته‌اند صرف اینکه باید وی را از اجحاف بازداشت تنها راهش این نیست که قیمت تعیین شود و او مجبور به فروش بر اساس آن قیمت تعیین شده گردد (جواهر الکلام، ج۲۲، ص۴۸۶). نظر فقهی خود #امام_خمینی نیز این بود که قیمت‌گذاری ابتدا به ساکن جایز نیست؛ و فقط در خصوص محتکر، آن هم در جایی که معلوم شود وی می‌خواهد با عرضه قیمت نامتعارف عملا از فروش و عرضه کالا خودداری کند الزام وی به فروش کالایش به قیمتی که در بازار متعارف است جایز می‌باشد (کتاب البیع، ج۳، ص۳۱۲-۳۱۳) اما بعدا در #تحریر_الوسیله همین را هم بنا بر احتیاط واجب جایز ندانستند (تحریر الوسیله، ج۱، ص۵۰۲). اما وجود برخی مشکلات در ابتدای انقلاب (و شاید همراه با رخنه ناخودآگاه تحلیل‌های کمونیستی در ذهن برخی مسئولان) در مقطعی نظام را مجبور به قیمت‌گذاری کرد. ظاهرا همان زمان جناح موسوم به روحانیت این رویه در اداره کشور را زیر سوال برد اما با برچسب #اسلام_آمریکایی از جانب جناح مقابل مورد هجوم واقع شد و اگر حمایتهای شخص امام خمینی از امثال #آیت_الله_مهدوی_کنی نبود امروزه چه‌بسا برخی ایشان را به عنوان طرفدار اسلام آمریکایی [!] از قاموس یاران نظام حذف کرده بودند! متاسفانه این رویه (که چه‌بسا حداکثر از باب حکم ثانوی می‌توانست در عرصه‌های محدودی به طور موقت عمل شود) بقدری به نام اسلام اجرا شد که امروزه اغلب مردمان متدین یکی از وظایف حکومت را قیمت‌گذاری کالاها می‌دانند! و #صدا_و_سیما هم هر روز گزارشی از بازرسی قیمتها پخش می‌کند! #دولت هم با اینکه متوجه نادرست بودن این رویه و زیانهای اقتصادی آن شده، حتی در مقام آزادسازی قیمتها، دوباره یک قیمت پایه تعیین می‌کند و گویی دست برداشتن از قیمت‌گذاری را خلاف شرع می‌پندارد! 💢این مثال و دهها مثال دیگر را در نظام می‌توان یافت که چه‌بسا همگی مصادیق بارزی از آن نگرانی‌هایی هستند که امام باقر ع و امام صادق ع و امام کاظم ع ابراز می‌داشتند: آیا در این گونه موارد این طور نبوده که چون به نظرمان کاری خوب می‌آمد بدون اینکه واقعا مستندی در اسلام برای آن کار بیابیم وحتی با اینکه گاه اسلام آن را نهی کرده بود آن را عمل کردیم و اسم اسلام بر آن گذاشتیم؟! آیا نباید از این گونه اقدامات توبه کنیم و به مسیر اسلام برگردیم؟! @souzanchi 👇ادامه مطلب👇

(۳) قسمت پایانی فرازی از مصاحبه با مجله #برداشت_اول به علت ضیق مجال، مطلب را بیش از این بسط نمی‌دهم؛ فقط یکبار دیگر آیه ۲۵ سوره حدید را مرور کنیم و ببینیم تا چه اندازه در مقام اجرای عدالت بر اساس این آیه عمل کردیم و تا چه اندازه بر اساس برداشتهای شخصی خودمان؟! و اگر عدالت در کشور دچار مشکل است آیا این آیه راهنمای خوبی نبوده یا ما بدان عمل نکرده‌ایم؟! 🔹لقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزان‏ «خداوند رسولانش را با دلیلهای روشن فرستاد و کتاب و ترازو نازل کرد» آیا بدین معنا نیست که هم اصل حاکمیت و هم ابعاد قانون‌گذاری و قضایی در حکومت باید بر اساس دستورات و تعالیم الهی باشد، نه نظرات شخصی و جمعی و تحلیلهای سوسیالیستی و لیبرالیستی و...؟ 🔹ليَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط «تا اینکه مردم برای قسط قیام کنند» آیا بدین معنا نیست که مقام اجرا، باید مبتنی بر ورود مردم در عرصه باشد نه اینکه خود حکومت، جدای از اینکه مردم حاضر به همراهی هستند یا خیر، عهده‌دار اجرای عدالت شود؟ 🔹و أَنْزَلْنَا الْحَديدَ فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاس‏ «و آهن را فرو فرستاديم كه در آن نيرويى سخت و منافعى براى مردم است»؛ 🔹و لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ «و تا خداوند كسانى را كه او و فرستادگانش را در نهان يارى مى‏دهند بشناسد» آیا این تاکیدی بر همان اقامه قسط توسط مردم نیست؟ که با این حضور اقشار مختلف مردم در مقام اجرا، پشت پرده اهداف افراد از ورود به مقام اجرا معلوم شود و همه بفهمند که چه کسانی در نهان برای یاری دادن خدا و رسولش وارد میدان شده‌اند و چه کسانی برای اهداف دیگری سراغ این مقامات آمده‌اند؟ 🔹إنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيز «كه همانا خدا نيرومند و مقتدر شكست‏ناپذير است» آیا بدین معنا نیست که اگر شما به اقتضائاتی که در این آیه آمد عمل کنید قطعا خداوند کار شما را به سرانجام می‌رساند؟ به تعبیر دیگر، آیا نمی‌خواهد بفرماید که خدا که شکست نمی‌خورد، پس اگر شما در اجرای عدالت موفق نبوده‌اید چون واقعا به دستور خدا در این آیه عمل نکرده‌اید؟! 💢خداوند ان شاء الله همه ما را در مسیر شناخت و عمل به آیات قرآن کریم موفق بدارد. والسلام علیکم و رحمه الله. @souzanchi

با توجه به برخی بحث‌هایی که پیرامون متن فوق در برخی از گروه‌ها مطرح شد به پیوست متن کامل مصاحبه فوق در ادامه تقدیم می‌شود

فقدان علم عدالت؛ تفسیر سیاسی آیه قسط در گفتگو با #حسین_سوزنچی چگونه آیه قسط بر اصالت مردم و لزوم علم در اجرای عدالت دلالت دارد؟ #برداشت_اول؛ شماره ۲ و ۳؛‌ خرداد و تیر ۱۴۰۱؛ ص۸۶-۹۳ این گفتگو را می توانید به منزله قسمت سوم بحث #احتیاط قلمداد کنید. قسمت دوم احتیاط در اینجا: https://eitaa.com/souzanchi/1041 قسمت اول احتیاط در اینجا: https://eitaa.com/souzanchi/1024 @souzanchi

بسم الله الرحمن الرحیم السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین انشاءالله عازم سفر عتبات عالیات هستم و اکنون در حال عبور از مرز خسروی میباشم میتوانید در کانال دیوار اربعین من عضو شوید تا از آخرین وضعیت من در سفر اربعین مطلع شوید. 👈 لینک عضویت در *کانال اختصاصی من:* ble.ir/join/NWYyOTdmNG

اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَ مِنْكَ السَّلَامُ وَ لَكَ السَّلَامُ وَ إِلَيْكَ يَعُودُ السَّلَامُ #زیارت_اربعین به پایان رسید؛ و ما ماندیم و ... . سفر #اربعین شاید نمونه بارزی از سفر زندگی ما در دنیا باشد: مقصد واقعی برای همگان معلوم است؛ هرچند که برخی مقصد دلشان چیز دیگری باشد. نعمتهای الهی در مسیر مهیاست؛ البته سختی‌ها هم در مسیر هست. #سختی‌ها از سویی گاه طاقتت را طاق می کند؛ ولی در همان زمان #نعمتهای الهی در مسیر تو را به خود می‌خوانند و به تو بی‌هیچ چشمداشتی اجازه بهره‌وری می‌دهند؛ و از آن سو #مقصد هم تو را می‌خواند: 🔸اغلب (همچون من روسیاه) چنان در استفاده از این نعمتهای بین مسیر غرق می‌شوند که گویی همین مسیر، مقصد آنان بوده است؛ گویی فقط آمده‌اند برای خوردن و آشامیدن و خوابیدن و لذت بردن از این همه محبت (که البته همین هم مادام که ناظر به مقصد باشد چیز بدی نیست؛ بالاخره لذت بردن از اینکه همه تو را به خاطر امامت دوست دارند و تو همه را به خاطر امامت دوست داری، چیز کمی نیست)؛ 🔺 برخی (که شاید بسیار کم بودند و ای کاش ما می‌توانستیم چنین باشیم) تنها هم و غمشان مقصد بود و امامشان؛ امامی که در کربلا آرمیده، که برایشان فرقی نداشت با امام حی‌ای که کنارشان قدم برمی‌دارد؛ بهتر بگویم: آنان در این مسیر هم پشت سر امامشان گام برمی داشتند؛ از نعمتها به اندازه نیاز بهره می‌بردند و از سختیها مطلقه گلایه نمی کردند و همه چیز را در پرتو امام زیبا می دیدند؛ که آن شیرزن مردآفرین روزگار در این مسیر فرمود: ما رایت الا الجمیل. ◽️ و البته بودند کسانی که چون خود را واقعا آماده سختیها نکرده بودند و چه‌بسا بر اثر توهم ناشی از تبلیغات پا در مسیر گذاشته بودند با دیدن سخیتها چنان زبان به شکوه و گلایه گشودند و جان خود و دیگران را آلودند که معلوم نیست از این سفرشان جز سختی و عذاب بهره‌ای برده باشند؛ و وقتی هم که برمی گردند معلوم نیست جز تف و لعنت به دیگران ارمغانی همراه آورده باشند. (هرچند در میان اینان هم می دیدی که گاه در بین‌الحرمین یا تحت قبه یا هر مکان مقدس دیگری، منقلب می‌شدند و حالی بدانان دست می داد؛ و تو می‌فهمیدی که امامت هیچ زائری را دست خالی برنمی گرداند؛ هرچقدر هم که وی بی‌معرفت باشد). 💢این سفر عظیم با همه خوبی‌ها و سختیهایش به اتمام رسید؛ و ما ماندیم و امامی که اگرچه توفیق معرفت و دیدارش را نیافیتم، اما حضورش چنان فضا را لطیف و معنوی و بهجت‌آفرین کرده بود که لذت این سفر همچنان تا مدتها در عمق جانمان جاری خواهد بود؛ ان شاء الله. @souzanchi

. 7️⃣ «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَینَ أَخَوَیكُمْ» در واقع مؤمنان برادرند؛ پس میان دو برادرتان آشتی دهید. 📝اهمیت #صلح و #آشتی در اسلام اسلام اهتمام ویژه‌ای به برقراری صلح و آشتی بین انسانها دارد: توصیه به اصلاح و آشتی بین خود افراد را در ردیف توصیه به تقوا و اطاعت از خدا و رسولش قرار داده است: «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ: پس تقوای الهی پیشه کنید و رابطه بین خودتان را اصلاح کنید [= بین خودتان صلح و آشتی برقرار نمایید] و از خداوند و رسولش اطاعت کنید، اگر که مومن هستید» (انفال/1)؛ و علاوه بر توصیه‌های اکید به برقرار کردن صلح و آشتی بین مردم: «... مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ، وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتيهِ أَجْراً عَظيماً: ...کسى كه دستور صدقه يا كار نيك يا اصلاح و آشتی در ميان مردم می‌دهد؛ و هر كه براى طلب خشنودى خداوند چنين كند به زودى او را پاداشى بزرگ خواهيم داد.» (نساء/114)، هم در خصوص آشتی درون خانواده و هم در آشتی دادن گروههایی در جامعه دینی که با هم وارد نزاع می‌شوند، اهتمام ویژه‌ای دارد: ➖ در افق خانواده، ▫️وقتی بیم نشوز از جانب زن هست و تدبیرهای اولیه فایده‌ای ندارد، می‌فرماید: «وَ اللاَّتي‏ تَخافُونَ نُشُوزَهُن‏ ...؛ وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُريدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما: و در مورد زنی که از سرکشی او می‌ترسید ...؛ و اگر بيم داشتيد که کاملا از هم جدا شوند، پس داورى از خانواده مرد و داورى از خانواده زن برانگيزيد، كه اگر قصد اصلاح و آشتی داشته باشند خداوند ميان آن دو، توفیقی می دهد» (نساء/34-35)؛ و ▫️وقتی بیم نشوز از جانب مرد است، می‌فرماید: «وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ: و اگر زنى از سركشى يا اعراض شوهرش بیم داشته باشد، برای آن دو اشکالی ندارد كه به نوعى در ميان خودشان [(هر چند به گذشت از پاره‏اى از حقوقشان] صلح و آشتى نمايند، و اساسا صلح بهتر است‏» (نساء/128)؛ ➖ و در افق جامعه دینی، در همین آیات سوره حجرات سه بار پیاپی تأکید دارد که بین دو گروهی که به قتال برخاسته‌اند حتما صلح و آشتی برقرار کنید، و هم آنان باید خود را همچون برادر ببینند و هم شما همچون برادر آنان به میانجی‌گری وارد شوید: «وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما؛ فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما ... فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ ...؛ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُم‏: و اگر دو طایفه از مؤمنان به قتال پرداختند پس بین آن دو آشتی افکنید؛ پس اگر یکی از آن دو بر دیگری تجاوز کرد، ... پس اگر بازگشت، بین آن دو به عدل آشتی دهید، ... در واقع مؤمنان برادرند؛ پس میان دو برادرتان آشتی دهید» (حجرات/۹-۱۰). 💢این صلح و آشتی بقدری در اسلام موضوعیت دارد که نه‌تنها بعد از انجام واجبات، برترین عمل انسانی شمرده شده و ثوابش بیش از ثواب یک سال نماز و روزه معرفی گردیده است (حدیث۳۱)، بلکه براى اصلاح کردن و آشتی دادن، احكام ويژه‏اى قرار داده است، از جمله: @yekaye 👇ادامه مطلب👇

ادامه تدبر 7️⃣ 💢این #صلح و #آشتی بقدری در اسلام موضوعیت دارد که نه‌تنها بعد از انجام واجبات، برترین عمل انسانی شمرده شده و ثوابش بیش از ثواب یک سال نماز و روزه معرفی گردیده است (حدیث۳۱)، بلکه براى اصلاح کردن و آشتی دادن، احكام ويژه‏اى قرار داده است، از جمله: 🔹الف. دروغ كه از گناهان كبيره است، اگر براى آشتى واصلاح گفته شود، دروغ محسوب نمی‌شود (حدیث۳۰). 🔹ب. نجوا کردن و درگوشى سخن گفتن، كه از اعمال شيطانی قلمداد شده (إِنَّمَا النَّجْوى‏ مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذينَ آمَنُوا؛ مجادله/۱۰)، اگر براى اصلاح و آشتى دادن باشد، منعى ندارد: «لا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ: در بسيارى از نجواهای آنان خيرى نيست، جز آنهايى كه دستور صدقه يا كار نيك يا اصلاح و آشتی در ميان مردم دهند» (نساء/114). 🔹ج. با اين‏كه عمل به سوگند، واجب و شكستن آن حرام است، امّا اگر كسى سوگند ياد كند كه دست به اصلاح و آشتى دادن ميان دو نفر نزند، اسلام این سوگند را بی‌خاصیت شمرده [و عملا شكستن آن را مجاز مى‏داند]: «وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاس‏: و خدا را در معرض سوگندهاى خود قرار ندهيد كه نيكى و تقوا و اصلاح ميان مردم انجام ندهيد»؛ که امام صادق ع ذیل این آيه فرمودند: یعنی مبادا وقتی از شما خواستند که بین مردم آشتی برقرار کنید بگویید من سوگند خورده‌ام که چنین نکنم. (الكافي، ج‏2، ص210 ) 🔹د. با اين‏كه عمل به وصيّت، واجب، و ایجاد تغییر در وصیت افراد حرام است، امّا اگر عمل به وصيّت، موجب ظلمی می‌شود و ميان افرادى فتنه و كدورت مى‏آورد، اسلام اجازه مى‏دهد كه وصيّت ترك شود به نحوی که بین افراد صلح و آشتی برقرار شود: «فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ: پس هر كه از انحراف يا از گناه وصيت كننده بترسد، پس ميان آنها [یعنی میان ورثه و اهل وصيت، با تغيير دادن وصیت] اصلاح و آشتی‌ای برقرار نمايد بر او گناهى نيست.» (این توضیح از امام باقر ع برای این آیه است؛ ر.ک: الكافي، ج‏7، ص21 ). 🔹ه. اگر کسی چند همسر دارد و نمی تواند به لحاظ روحی و عاطفی بین آنها عدالت برقرار کند، حداقل وظیفه دارد که تقوا را چنان رعایت کند و به گونه‌ای عمل کند که بین آنها صلح و آشتی برقرار باشد تا مورد مغفرت الهی قرار گیرد: «وَ لَنْ تَسْتَطيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَميلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوها كَالْمُعَلَّقَةِ وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً: و شما هر چند هم كه حرص بورزيد هرگز نمى‏توانيد ميان زن‏ها [از حیث تمایل باطنى] عدالت بورزید، پس [حداقل در وظايف ظاهرى] يكسره از يكى از آنها روى نگردانيد تا او را همانند زنى بلاتكليف رها نماييد؛ و اگر صلح و سازش برقرار كنيد و تقوا ورزيد مسلّما خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.» (نساء/129) @yekaye #حجرات_10

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹 در هر امری از امور (دینی یا دنیایی) باید از خدا بخواهیم، که یا عالم باشیم یا متعلم(طالب علم). 🔸اگر عالم نیستیم یا متصل به عالم باشیم و یا محتاط(اهل احتیاط)، وگرنه باید خاطرجمع باشیم که در شقاوت(بدبختی) غرق خواهیم شد. 📚 در محضر بهجت، ج۱، ص۲۰۵ ☑️ کانال رسمی مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت #آیت_الله_بهجت قدس‌سره ✅ @bahjat_ir

🗓 پنجشنبه ٢١ مهر ماه ١۴٠١ 🔻 گزیده‌ای از روایات #جهاد_با_نفس، مورد توصیه آیت‌الله بهجت قدس‌سره ✅ از امام صادق علیه‌السلام روایت است که فرمود: همانا در روز قیامت یکی از کسانی که عذابش از دیگران سخت‌تر است، کسی است که عدالتی را ستوده است، اما به غیر آن عمل کرده است. 📚 وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۹۶ 🔻مناسبت‌ها: 🔹 درگذشت عالم جلیل، ملا عبدالله فاضل تونی بشروی، مؤلف «وافیه» در علم اصول؛ ١٠٧١ق. ☑️ کانال رسمی مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت #آیت_الله_بهجت قدس‌سره ✅ @bahjat_ir

📝گفتاری از حضرت #آیت_الله_بهجت، که شاید با این روزهای ما تناسبی داشته باشد چه باید بکنیم در ابتلائات داخلیه و خارجیه؟ چه باید بکنیم؟ چه کار کردیم که به این چیزها مبتلا می‌شویم؟ فکر این را باید بکنیم، آخر ما چکار کردیم که بی‌سرپرست ماندیم؟ اشکال در این است که خودمان را اصلاح نمی‌کنیم و نکردیم و نخواهیم کرد، حاضر نیستم خودمان را اصلاح کنیم. اگر ما خودمان را اصلاح می‌کردیم، به این بلاها مبتلا نمی‌شدیم. حضرت نبی اکرم (ص) فرمود: « أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِدَائِكُمْ مِنْ دَوَائِكُمْ؛ دَاؤُكُمُ الذُّنُوبُ وَ دَوَاؤُكُمُ الِاسْتِغْفَارُ.» ما می‌خواهیم هر چه دلمان می‌خواهد بکنیم، اما دیگران حق ندارند، به ما اسائه‌ای بکنند؛ ما خودمان، به نزدیکانمان، دوستانمان، هر چه بکنیم، بکنیم، اما دیگران، دشمنان، حق ندارند به ما اسائه‌ای بکنند. آخر ما اگر خودمان را درست بکنیم، خدا کافی است، خدا هادی است. ما خودمان را نمی‌خواهیم درست بکنیم، اما از کسی هم نمی‌خواهیم آزار ببینیم. آنهایی که طبعشان آزار است، کار خودشان را می‌کنند، مگر اینکه یک کافی و یک حافظ جلوگیری بکند. ما اگر خودمان به راه بودیم، در راه می‌رفتیم، چه کسی امیر المؤمنین علیه السلام را می‌کشت، چه کسی حسین بن علی علیه السلام را می‌کشت، چه کسی همین را [امام زمان علیه السلام] که حالا هست، هزار سال هست، او را مغلول الیدین کرد. ما خودمان حاضر نیستیم خودمان را اصلاح بکنیم. اگر خودمان را اصلاح بکنیم، به تدریج همه بشر، اصلاح می‌شوند. ما می‌خواهیم اگر دلمان خواست دروغ بگوییم، اما کسی به ما حق ندارد دروغ بگوید؛ ما ایذاء بکنیم دوستان خودمان را، خوبان را، اما بدها حق ندارند به ما ایذاء بکنند. بابا با خدا بساز، کار را درست می‌کند. چرا در خلوت و جلوت، دلت هر چه می‌خواهد می‌کنی؟ مگر نمی‌فرماید: «ِوَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا و وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْرا.« [سوره طلاق، آیات 2- 3] آیا می‌شود ما با خدا نباشیم، خدا یار ما باشد در هر جزئی و کلی، در امور داخله و در امور خارجیه؛ پس هیچ چاره‌ای از بلیّات دنیویه و اخرویه، داخلیه و خارجیه نیست مگر خدایی بودن و با خدا بودن و با خداییها معیت داشتن و تبعیت داشتن. ما اگر از انبیاء و اوصیاء دور شدیم، گرگهای داخل و خارج، بلافاصله ما را می‌خورند. ما اگر خداترس بودیم، از ما می‌ترسیدند کسانی که اصلاً نمی‌شناسند ما کی هستیم، چه کاره هستیم؛ می‌ترسند کاری بکنند که ما بر آنها غضبناک بشویم، چرا؟ چون دیگر غضب ما غضب خداست، اگر با خدا هستیم ... ... [اینجا] دار امتحان است. شما در فکر این باشید که خودتان را اصلاح کنید. مابین خودتان و خدایتان عایق و مانعی پیدا نشود. اگر اصلاح کردید و رفع مانع کردید بین خودتان و خدا و وسائط – انبیاء و اوصیاء- خدا مابین شما و خلق را اصلاح می‌کند. حالا [در این مصیبت‌ها واقع شدیم]. ما، بزرگان ما از «سقیفه»، جلوتر از سقیفه در آن «حجره»، کار را به اینجا رساندیم که وجب به وجب با هم دشمن هستیم. همه این کارها را دیده‌اند که کار ماست این کار، وإلّا چرا مسلمانان با هم دشمن هستند، تا برسد به اینکه [توقع داشته باشیم] غیرمسلمان‌ها با مسلمان‌ها دشمنی نکنند! چرا این جور است؟ همه را می‌بینیم، کار ماست! از کار خودمان باید توبه کنیم. [آیا] توبه نباید بکنیم و هرچه فعلا اصلح شد برای ما، آن را اختیار بکنیم؟! بابا ! اصلح از این که خودمان صالح باشیم نیست. حالا که این کارها را کرده‌ایم، باید توبه کنیم، باید تضرع کنیم، با آن باب عالی و باب اعلی؛ باید به سوی او برویم، [تا] ما را نجات بدهد، اول از شر خودمان و داخله خودمان، بعدها از شر خارجی‌ها؛ أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْك‏. این غضب‌های بی‌جا، این شهوت‌های بی‌جا، همه‌اش در داخله خودم، جنود شیاطین و جنود کفار هستند. 📗حضرت حجت ع (مجموعه بیانات آیت الله بهجت پیرامون حضرت ولی عصر ع)، ص۱۹۲-۱۹۵ @souzanchi