eitaa logo
تعلیقات
1.1هزار دنبال‌کننده
359 عکس
52 ویدیو
25 فایل
📚 در این صفحه گاهی #خاطراتم را می‌نویسم 📝 و گاهی #یادداشت هایی درباره مسائل گوناگون #حوزه و #جامعه و #انقلاب ... (طلبه حوزه علمیه قم) 📝مسیر ارتباط: @fotros313h (📲 نشر مطالب با ذکر #لینک)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰️ چگونه باید مقام را ارج نهاد؟ 📌 بخش سوم ✅ کشف و جذب همه‌ی کشور ♻️ یک کشور با و اندیشه و اداره می‌شود و به تعالی می‌رسد. هر قدر میزان مدیریت مبتنی بر عقلانیت کاهش یابد، میزان تعالی و پیشرفت نیز کم می‌شود و البته نیاز به توضیح نیست که هر فرهنگی از خود تغذیه می‌کند. ♻️ اما چرا در کشور ما از این سرمایه کمتر بهره می‌بریم؟ 🔻 محدود کردن دایره‌ی نخبگان و نادیده گرفتن بسیاری از کسانی‌که در حقیقت نخبه هستند و از عقلانیت اصیل برخوردارند، 🔻 و نیز عدم امکان تعامل و هم زبانی با نخبگان و وارد نشدن به دنیای اندیشه و فکر نخبه از سوی دیگر، موجب می‌شود از این سرمایه بهره کافی برده نشود. ♻️ مجموعه‌های متولی امور نخبگان باید همواره مترصد تولید شده در هر فضای تخصصی باشند و با در نظر گرفتن همه این بسته، راهبردی فراتر و برخوردار از همه سرمایه‌ی اندیشه ملی را رقم بزنند. ♻️ پس امر راهبردی عبارت است از کشف یعنی امری فراتر از کشف تک تک ایده‌ها و اندیشه ها. امری که ما را از افراط و تفریط دور نگه می‌دارد. چه آنکه بسیاری با دوبار گفتگو با یک نخبه همه تخم‌مرغ خود را در همان یک سبد می‌گذارند و دیگر در پی کشف سایر ایده‌ها و سخن‌های موجود در صحنه نمی‌روند و این خود نوعی در تعامل با نخبگان است. 🆔 @taalighat
🔻 هدایت قلوب و تربیت نفوس مستعده 🔻 ☘ از همان سنین کم با خانواده از ایران رفته بودند و در مالزی زندگی می‌کردند. همان‌جا مدرسه می‌رود، بزرگ می‌شود و ارتباطش با فرهنگ ایرانی _ اسلامی محدود می‌شود به جمع خانواده و برخی دوستان. ولی فضای غالب اطرافش حال و هوای دیگری داشت. ☘ خوش استعداد بود و ذهن ریاضی قوی داشت و بسیار اهل مطالعه و عاشق و درس. همیشه در مدرسه و دبیرستان شاگرد اول بود. همین موجب شد در یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌هاي مالزی در رشته مشغول تحصیل شود. حالا به یکی از دانشجویان موفق رشته خودش تبديل شده بود. بقیه برای سوالات شان به او مراجعه می‌کردند. ☘ یک برای یک دختر جوان امروزی! زندگی در یک کشور خوش آب و هوا، تحصیل در یک دانشگاه معروف در رشته‌ای خوب، تسلط به زبان و دارای آینده علمی و شغلی خوب... ☘ ناگهان ورق برگشت... با خانمی آشنا می‌شود که کتابی از آثار معرفتی را تدریس می‌کند. احساس می‌کند دارد به مرحله جدیدی از زندگی‌اش قدم می‌گذارد و دنیا معنای دیگری پیدا کرده است. ☘ ترم آخر دانشگاه بود. حالا دختر امروزی قصه ما، نگاهش به عالم و زندگی عوض شده بود. شب‌ها تا صبح می‌کرد و روزها مطالعه و سکوت و و عبادت و گوش دادن به سخنرانی‌ها و دروس . دنبال انصراف از بود و می‌خواست بیاید ایران برای تحصیل در !!! ☘ حالا پای کلاس درس علامه، تعریف جدیدی از انسان، جهان، مرگ، هدف و معنای زندگی، پیدا کرده بود و نگاهش به عالم تغییر کرده و شده بود یک انسان جدید... ☘ همه سرزنشش می‌کردند که داری به خودت لگد می‌زنی ولی او تصمیم خودش را گرفته بود. تازه زندگي برایش معنادار شده بود و انگار خودش را پیدا کرده بود. ☘ دختری را از آن گوشه دنیا عاشق خدا کرده بود. به محض پایان ترم آخر دانشگاه و نگارش پایان‌نامه، بدون خانواده به ایران آمد و رفت به و این شد آغاز یک زندگی و حیات نو... 🆔 @taalighat
📝 یادداشت‌های اربعینی (1) 🔻 زندگی بستر انسان است. مهم این است که این حرکت در مسیر سعادت است یا در مسیر گمراهی و شقاوت! انسان گاه چنان درگیر روزمرگی می شود که فراموش می کند در حال حرکت است و گاهی این روزمرگی و درگیر مشغله ها شدن، موجب می شود حتی جهت حرکت را گم کند. مشغله های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، خانوادگی و... انسان را از فکر کردن درباره خودش غافل می کند تا جایی که گاهی احساس می کنیم چقدر دلمان برای خودِ خودمان تنگ شده است و دل تمنای یک و آرامش دارد تا کمی فکر کنیم. به خودمان، به راهی که آمده ایم، به راهی که در پیش داریم، با کارهایی که کرده ایم و فهرست بلندی از کارهای نکرده. 🔻 حکایت تک تک انسان ها را می توان درباره قافله بشریت نیز تکرار کرد. جامعه انسانی گاه از خویشتن خویش غافل می شود. فرصت یک بازگشت بزرگ به خویشتن خویش است. اربعین یک ایستگاه تفکر است. برای آغاز یک زندگی و حیات نو. آغازی بر پایان همه آنچه ما را از خودمان غافل می کرد. آغازی بر پایان کاستی ها و بدی ها و بیهودگی ها. 🔻 بازگشت جامعه شیعی به گرد محور وجود امام است. همه بدبختی ها و مشکلات ما از دوری از امام مان سرچشمه می گیرد و اربعین بازگشت و رجوع به امام است. انسان با غفلت از امام در متن زندگی از خودِ خود غافل شده بود و با رجوع به امام به خویشتن حقیقی خویش بازمی‌گردد. 🔻 اربعین فرصت یک بستن است. عهد بستن با امام برای یاری امام و برای زیستن با امام. 🔻 اربعین از دل یک غصه بزرگ نشأت می گیرد. غصه انسانیت. غصه غربت امام. داستان انسان هایی که چنان از امام غافل شدند و گرم زندگی و گرفتار مادیات شدند که دنیای پست امام قلب شان شد و امام را به دنیا فروختند و او را به فرستادند. 🔻 آغاز یک تصمیم است. بر اینکه هر قدر در متن دنیا زندگی کنیم اما دست از امام بر نمی داریم. 🔻 اربعین فرصت یک مجدد با امام عصر است. امامی که بزرگترین غصه او، غصه انسان هاست. انسان هایی که از خود غافل و گرفتار دنیا شده اند. 🔻 فرصت یک به بلندای تاریخ هزار و چهارصد ساله اسلام است. عبرت از زندگی آن هایی که امام زمان شان را تنها گذاشتند و تنهایی امام شروع یک جنایت فجیع در حق نه تنها امام که در حق بشریت بود. این امام نیست که به گودال می رود، بلکه هدایت انسان ها و سعادت بشریت است که ارباً ارباً می شود. با رفتن امام به گودال قتلگاه، است که ذبح می شود. 🔻 ما در اربعین به یک می رویم و گرداگرد وجود امام طواف می کنیم و در بین الحرمین نجف تا کربلا سعی صفا و مروه به جای می آوریم و در بین الحرمین کربلا بین امام و کاشف الکرب امام سعی به جای می آوریم. در بین الحرمین می فهمیم کسی به مقام قرب امام می رسد که امام باشد یعنی به گونه ای زیست کند که غبار غم از چهره امام زمانش بزداید. 🔻 در تصمیم می گیریم با امام زمان مان عهد ببندیم تا در او را بین شمرها و حرمله ها و ابن سعدهای زمان تنها نگذاریم. از بین دنیای بدون امام و دنیای با امام دومی را برگزینیم. با امام بمانیم تا کسی جرأت نکند او را به قتلگاه ببرد. اربعین فرصت یک انتخاب بزرگ در متن زندگی انسان ها است... چرا که «کلُّ یَومٍ عاشوراً و کلُّ أرضٍ کربَلا». 🆔 @taalighat
🔻 سخنان قابل توجه علیرضا پناهیان در جمع اساتید و طلاب حوزه درباره حوادث اخیر: 🔹 یکی از عوامل حوادث اخیر جامعه، نارضایتی مردم از وضعیت فعلی است. ریشۀ این نارضایتی دو چیز است: یکی اینکه، فکر می‌کنند مرغ همسایه غاز است و مردم دیگر کشورها وضع بهتری دارند، مثلاً مردم کشورهای غربی را واقعاً خوشبخت می‌دانند درحالی‌که اگر وارد متن زندگی آنها بشوند می‌بینند که این‌طور نیست. 🔹 در این موارد روش قرآن این است که وضعیتِ بد زندگی کافرانه را توضیح می‌دهد و ترسیم می‌کند، گاهی قرآن با مثال‌های عجیبی این مطالب را توضیح می‌دهد که ظاهر زندگی آنها، تو را فریب ندهد، آنها چیزهایی مثل آرامش تو را ندارند. 🔹 ما در توصیف تمدن غرب ضعیف هستیم، مثلاً در بیان اینکه تمدن غرب واقعاً لذت‌بخش، آرامش‌بخش، قدرتمند و سعادتمند نیست. توصیف ما باید طوری باشد که منجر بشود به «كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ‏» (حجرات،7) 🔹 ما می‌خواهیم همه‌چیز را به ایمان مردم واگذار کنیم. مثلاً وقتی می‌خواهیم بگوییم غیبت نکن، می‌گوییم غیبت نکن و الّا خدا تو را عذاب می‌کند! درحالی‌که خودِ خدا این‌قدر حزب‌اللهی نیست، وقتی می‌خواهد بفرماید غیبت نکن، می‌فرماید: آدم‌خور نباش! «أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً» (حجرات،12) غیر از عذاب قیامت، زشتی غیبت، مثل خوردن گوشت برادر مرده است. 🔹 ما نتوانسته‌ایم زشتی‌ها و خرابی‌های تمدن غرب را به مردم نشان بدهیم. حتی بسیاری از مذهبی‌ها و انقلابی‌ها قبول ندارند که تمدن غرب رو به اضمحلال است و پلیدی‌اش را حس نمی‌کنند. 🔹 غرب واقعاً قدرت ندارد. قرآن می‌فرماید: «الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمالَهُم‏» عمل‌ کافران تباه است؛ یعنی خدا در قرآن، کفر را بی‌عرضه و ناتوان نشان می‌دهد. تنها چیزی که کافران دارند مهلت است، حقیقتی ندارند. 🔹 بسیاری از کلمات‌ ما در نقد تمدن غرب، اشتباه است. مثلاً می‌گوییم « غربی فقط به فکر غرائز انسان است» بله، آنها ادّعای غرائز می‌کنند ولی غرائز را نابود کردند! آنها حتی لذّت شهوانی را هم دارند از بین می‌برند. آنها به‌معنای واقعی عیّاشی نمی‌کنند بلکه با بهره‌گیری غلط از لذت‌های مادی، همین لذت‌ها را هم تباه می‌کنند. 🔹 تا وقتی که در ذهن کسی عمیقاً فرو نریخته باشد، نه معنای ولایت را می‌فهمد و نه معنای حقیقی دین را. اصلاً نمی‌تواند ولایت و دین را فهم بکند چه رسد به اینکه قدرش را بداند! شاید «مرگ بر آمریکا» هم بگوید اما حقیقتش را درک نکرده؛ در طول انقلاب برخی از این افراد را دیده‌ایم که از تندترین نیروهای حزب‌اللهی بودند اما بعداً از ضدّانقلاب‌های درجه‌یک شدند. 🔹 ریشۀ دیگر نارضایتی این است که بعضی‌ها نمی‌دانند ما داریم به سمت یک تمدن عالی حرکت می‌کنیم و این هم یک امر ممکن و شدنی است؛ ما آن را محقق خواهیم کرد چون نرم‌افزارش را داریم. ولی آن را نکرده‌ایم، مثلاً جامعۀ مهدوی را درست توصیف نکرده‌ایم! اگر ما این تمدن را توصیف کنیم، همه آن را قبول می‌کنند. اصلاً لازم نیست درستی آن تمدن را اثبات کنید چون تصور آن آینده حتماً تصدیقش را به‌دنبال می‌آورد. 🔹 یک زمانی بعد از دوم خرداد، برخی می‌گفتند که دورۀ انقلاب و این حرف‌ها گذشته و ما به سوی جامعۀ مدنی می‌رویم؛ یعنی همان جامعه‌ای که می‌گوید. ولی الآن دیگر کسی برای به‌عنوان یک تئوری فکری، آینده‌ای قائل نیست که برای مردم ترسیم بکند. 🔹 همان‌طور که یک زمانی با تفکر کمونیستی مبارزه می‌کردیم و بعد از مدتی این از بین رفت، الان هم می‌شود گفت که تفکرات غربی و غرب‌گرایی هم در حال نابودی است. 🔹 الان دیگر لازم نیست وقت خودمان را برای نقد تمدن غرب، تلف کنیم، به‌جای آن «حقیقت » را به مردم نشان بدهیم. اگر حقیقت تمدن غرب را برای مردم توصیف کرده بودیم الآن بعضی‌ از بچه‌های ما فریب آن تمدن را نمی‌خوردند که حتی برایش تظاهرات کنند. 🆔 @taalighat
برکات دهه هشتادی ها و دهه نودی ها (نگاهی به فعالیت بچه‌های مسجد محمدیه قم) 🔻 عزاداری محرم ظرف بروز مجموع ظرفیت‌های نهفته در دل جامعه مذهبی است. بستری که امکان ظهور و تجلی توانایی‌ها، دارایی‌ها و سرمایه‌های فراوان ما را فراهم می‌کند. اینکه چرا محرم چنین ظرفیتی دارد مستقلاً باید بحث شود. 🔻 اما هنوز دهه اول به پایان نرسیده با رصد گوشه و کنار کشور می‌بینیم چه اتفاقات بزرگ و خیره کننده‌ای در حال رخ دادن است. تقریباً هیچ کوی و برزنی نیست که اثری از عزای سیدالشهدا نداشته باشد. در این میان برخی موارد را می‌توان به‌عنوان یک مورد مطالعه قرار داد. در یادداشت قبل از گفتم و امروز از یک پدیده خودجوش دیگر. 🔻 آنچه در هیئت جوانان قم می‌گذرد نیز قابل تأمل و تقدیر است. به چند ویژگی مهم این هیئت اشاره می‌کنم: 1⃣ محور اصلی هیئت و مراسم عزاداری نوجوانان و جوانان هستند. از آشپزی گرفته تا رسانه و تدارکات و امور هنری و تزئینات و انتظامات، یعنی بچه‌ها خودشان هیئت را اداره می‌کنند و کار را از خودشان می‌دانند. این بچه‌ها فقط مخاطب نیستند بلکه خودشان هستند. 2⃣ نوجوانان در اجرای کار هیئت یعنی یک دوره کلاس آن هم با سخنرانی برادر عزیزی چون شیخ و مداحی برادر خوش نفسی مثل هادی خادم 3⃣ این هیئت فقط هیئتِ محرم نیست بلکه در طول سال بچه‌ها درگیر مسائل اند. یک کار تمییز فرهنگی شان گعده گفتگوی شب‌های ماه مبارک رمضان بود که هر شب جمع می‌شدند و پیرامون مسئله‌های مهم انقلاب بحث می‌کردند یعنی کارگاه تمرین و ، پس می‌شود اسم‌شان را گذاشت 4⃣ نشاط، پویایی، کثرت جمعیت و در جلسه خیره کننده است، يعنی با یک مواجه می‌شویم نه جمعی راکد و هیئتی با تصنعات و تعارفات. هیئتی در محله باجک قم با جمعیتی بن‌نسبت چشمگیر که تا حدود 2 هزار نفر تخمین زده شده. لینک کانال بچه‌های مسجد محمدیه https://eitaa.com/fadaeyan_ir 5⃣ هیئت بدون نیست، تکیه‌گاه دارد، بزرگتر دارد، دارد، و این داشتن است که به کارش اصالت و قدرت و سلامت می‌دهد چرا که بسیاری از هیئات خوب جوان برخی از این ویژگی‌ها را داشتند، اما چون بزرگتر ندارند کار به نتیجه نمی‌رسد... ☘ خدا قوت به بچه‌های خوب و بزرگترهایی که بزرگی کردند و پشت سر این جوانان شدند. ✅ الحمدلله چقدر این روزها از این جنس خبرهای خوب در گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد. اما بیش از نیاز به خوشحالی، نیاز به تحلیل و و الگوسازی و و داریم، غفلت نکنیم... این سرمایه عظیم و رأس المال ما در و هجمه فرهنگی است... 🔻🔻🔻🔻🔻 🆔 https://eitaa.com/taalighat
📝 یادداشت‌های اربعینی (4) 🔻 زندگی بستر انسان است. مهم این است که این حرکت در مسیر سعادت است یا در مسیر گمراهی و شقاوت! انسان گاه چنان درگیر روزمرگی می شود که فراموش می کند در حال حرکت است و گاهی این روزمرگی و درگیر مشغله ها شدن، موجب می شود حتی جهت حرکت را گم کند. مشغله های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، خانوادگی و... انسان را از فکر کردن درباره خودش غافل می کند تا جایی که گاهی احساس می کنیم چقدر دلمان برای خودِ خودمان تنگ شده است و دل تمنای یک و آرامش دارد تا کمی فکر کنیم. به خودمان، به راهی که آمده ایم، به راهی که در پیش داریم، با کارهایی که کرده ایم و فهرست بلندی از کارهای نکرده. 🔻 حکایت تک تک انسان ها را می توان درباره قافله بشریت نیز تکرار کرد. جامعه انسانی گاه از خویشتن خویش غافل می شود. فرصت یک بازگشت بزرگ به خویشتن خویش است. اربعین یک ایستگاه تفکر است. برای آغاز یک زندگی و حیات نو. آغازی بر پایان همه آنچه ما را از خودمان غافل می کرد. آغازی بر پایان کاستی ها و بدی ها و بیهودگی ها. 🔻 بازگشت جامعه شیعی به گرد محور وجود امام است. همه بدبختی ها و مشکلات ما از دوری از امام مان سرچشمه می گیرد و اربعین بازگشت و رجوع به امام است. انسان با غفلت از امام در متن زندگی از خودِ خود غافل شده بود و با رجوع به امام به خویشتن حقیقی خویش بازمی‌گردد. 🔻 اربعین فرصت یک بستن است. عهد بستن با امام برای یاری امام و برای زیستن با امام. 🔻 اربعین از دل یک غصه بزرگ نشأت می گیرد. غصه انسانیت. غصه غربت امام. داستان انسان هایی که چنان از امام غافل شدند و گرم زندگی و گرفتار مادیات شدند که دنیای پست امام قلب شان شد و امام را به دنیا فروختند و او را به فرستادند. 🔻 آغاز یک تصمیم است. بر اینکه هر قدر در متن دنیا زندگی کنیم اما دست از امام بر نمی داریم. 🔻 اربعین فرصت یک مجدد با امام عصر است. امامی که بزرگترین غصه او، غصه انسان هاست. انسان هایی که از خود غافل و گرفتار دنیا شده اند. 🔻 فرصت یک به بلندای تاریخ هزار و چهارصد ساله اسلام است. عبرت از زندگی آن هایی که امام زمان شان را تنها گذاشتند و تنهایی امام شروع یک جنایت فجیع در حق نه تنها امام که در حق بشریت بود. این امام نیست که به گودال می رود، بلکه هدایت انسان ها و سعادت بشریت است که ارباً ارباً می شود. با رفتن امام به گودال قتلگاه، است که ذبح می شود. 🔻 ما در اربعین به یک می رویم و گرداگرد وجود امام طواف می کنیم و در بین الحرمین نجف تا کربلا سعی صفا و مروه به جای می آوریم و در بین الحرمین کربلا بین امام و کاشف الکرب امام سعی به جای می آوریم. در بین الحرمین می فهمیم کسی به مقام قرب امام می رسد که امام باشد یعنی به گونه ای زیست کند که غبار غم از چهره امام زمانش بزداید. 🔻 در تصمیم می گیریم با امام زمان مان عهد ببندیم تا در او را بین شمرها و حرمله ها و ابن سعدهای زمان تنها نگذاریم. از بین دنیای بدون امام و دنیای با امام دومی را برگزینیم. با امام بمانیم تا کسی جرأت نکند او را به قتلگاه ببرد. اربعین فرصت یک انتخاب بزرگ در متن زندگی انسان ها است... چرا که «کلُّ یَومٍ عاشوراً و کلُّ أرضٍ کربَلا». 🆔 @taalighat