✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨ 🌸 ⭕️ #یار_همیشگی_حجاب 🔶چقدر خودت را می­ شناسی؟ چند بار توی هزارتوی ذهنت سرک کشیدی تا خودت را پیدا کنی؟ اصلا برای شناخت خودت تا حالا تلاش کردی؟ قدمی برداشتی؟ چقدر با خودت رو راست بودی و اخلاق ­های جور واجورت را بدون رودربایستی با خودت پذیرفتی؟ وقتی فهمیدی توی یک اخلاق ضعف داری چه­ کار کردی؟ صاف آن ضعف را با خودت روبه رو کردی یا نه، گذاشتی یک گوشه تا خاک بخورد و خاک بخورد و... می­ دانم، سوال­ های سختی می ­پرسم. خیلی وقت­ ها پیش می­ آید که در یک موقعیت سخت قرار می­ گیری، یک موقعیت که شبیه یک امتحان است و دوست داری بعدش صادقانه به خودت نمره بدهی؛ اما باید در عمل خودت را نشان بدهی. باید به خودت و شاید دیگران ثابت کنی که شناختت از خودت چقدر درست است. 🔷فرض کن خیلی گرسنه­ ای و یک غذای خیلی خوشمزه هم جلویت است؛ اما می­ دانی این غذا برای تو نیست. آن وقت چه­ کار می­کنی؟ به سرو صدای شکمت گوش می­کنی یا به ندای درونت که می­ گوید این غذا برای تو نیست... دست نگه­دار. این دیگر یک موقعیت امتحانی خیلی سخت است! تصمیم و عمل تو در این لحظه نشانگر تربیت و تفکر توست. اگر دست پیش بردی و غذا را خوردی یک معنی می­ دهد، اگر خودداری کردی و نخوردی هم یک معنی دیگر. اگر شخصیت تو خوب ساخته شده باشد و نسبت به خودت تسلط کافی داشته باشی، در برابر هر وسوسه ­ای (غذا که مثال خیلی کوچکی است) می‌توانی مقاومت کنی. همه­ ی  این ها را گفتم تا به یک کلمه برسم، یک کلمه که شاید به نظر خیلی­ ها دیگر کلیشه­ ای و نخ نما شده باشد؛ اما در واقع خیلی مهم و به درد بخور هم هست! #عفاف یعنی #خویشتن­داری، یعنی جلوی خودت را بگیری و کاری را که نفست از تو می ­خواهد و می­ دانی درست نیست، انجام ندهی. شاید به نظرت بدیهی بیاید؛ اما باید ببینی در عمل چطور هستی! در عمل است که تمام آموخته ­های زندگی ­ات به سراغت می‌آیند و باید تصمیم بگیری... 🔷عفاف یار همیشگی کلمه حجاب است، هرجا حجاب هست عفاف هم دنبالش می ­آید. این دو کلمه در معنا هم خیلی شبیه هم هستند؛ اما تفاوت­ هایی هم با هم دارند. #حجاب همان #پوشش_ظاهری است؛ اما #عفاف یعنی #حجاب_درونی، یعنی فکر تو هم حجاب داشته باشد و بی در و پیکر نباشد. تازه این دو تا با هم رابطه مستقیم هم دارند. هرچقدر حجاب ظاهری­ ات بیشتر باشد یعنی عفاف بیشتری داری و هرچه در تفکرت بیشتر به حجاب معتقد باشی، در عمل، یعنی حجاب ظاهری هم تاثیر آن را می ­توانی ببینی... حرف که می­ زنی، راه که می­ روی، نگاه که می­ کنی هرجا و هر زمان، #عفاف همراه توست و تو را #راهنمایی_می­کند. تو را راهنمایی می­ کند که حرف­ های مودبانه و درست بزنی، با متانت راه بروی، مواظب نگاهت باشی که به کجاها خیره می­ماند. #عفاف به تو کمک می­ کند حجابت را بیشتر دوست داشته باشی. به تو می­گوید راهی که انتخاب کردی درست است و با اطمینان قدم بردار. وقتی عفاف جزو باورهای ذهنی­ ات شد، هیچ چیز نمی ­تواند جلوی حجاب تو را بگیرد. 🔷همه دوست دارند حرفشان با عملشان یکی باشد، ظاهر و باطنشان هم با هم جور باشد. نمی ­شود به عفاف اعتقاد داشته باشی؛ اما طوری در کوچه و خیابان ظاهر شوی که جلب توجه کنی. #عفاف_و_حجاب هم باید با هم باشند. نمی­ شود یکی باشد، یکی نباشد. چون عقاید و افکار انسان، رفتارهای او را هم شکل می­دهد. نمی­شود زمین خشک و خالی داشته باشی و از آن میوه به دست بیاوری، باید درختان باغت آباد باشند و از آنها خوب مراقبت کنی تا میوه­ های سالم داشته باشی. نمی‌دانم به نتیجه ای که من رسیدم، تو هم رسیدی یا نه؛ اما من فهمیدم که حجاب بدون عفاف نمی­شود، عفاف هم بدون حجاب. قلب صاف که داشته باشی، نگاه پاک که داشته باشی، خواه ناخواه تمام خوبی­ ها تو را جذب می­کنند و هیچ وقت در چنگال وسوسه­ ها و گناه­ ها گرفتار نمی­شوی. خدا کند که همه ­مان با وجود نیروی درونی عفاف قوی و قدرتمند شویم، خودمان را خوب بشناسیم و کمک کنیم تا دیگران هم خودشان را بشناسند! |منبع: وبسایت راسخون/نویسنده: هاجر زمانی #حجاب #عفاف @tabyinchannel #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) سرنوشت بدن انسانها پس از «مرگ» را چگونه به تصویر می کشد؟ 🔹 #امام_علی (ع) در خطبه ۲۲۶ #نهج_البلاغه پس از بیان اینکه اقوام پیشین از شما قدرتمندتر و دارای عمری طولانی‌تر بودند، به اين نكته قابل توجّه اشاره ميفرمايد كه بعد از #كاخ‌نشين بودن و زندگى پر زرق و برق #دنيا به چه روزى گرفتار شدند: «فَاسْتَبْدَلُوا بِالْقُصُورِ الْمُشَيَّدَةِ، وَ النّمَارِقِ الْمُمَهَّدَةِ، الصُّخُورَ وَ الاَْحْجَارَ الْمُسَنَّدَةَ وَ الْقُبُورَ اللّاطِئَةَ الْمُلْحَدَةَ» (سرانجام #قصرهاى_بلند و محكم [و بساط عيش و نوش و تختهاى زينتى و] پشتی هاى نرم و راحت را به تخته سنگهاى #لحد_گورستان و #قبور به هم چسبيده و لحدهاى چيده شده مبدل ساختند». راستى چه دردناك است كه #انسان از اوج قدرت در حالى كه غرق ناز و #نعمت است به جايى منتقل میشود كه از هر نظر نقطه مقابل آن است؛ نه خانه اى، نه شمعى، نه چراغى، نه بسترى و نه ناز و نعمتى. 🔹البتّه اين درد و رنج براى آنهاست كه با آن زندگى پر زرق و برق خو گرفته بودند؛ امّا آنها كه #زندگى_زاهدانه و ساده اى داشتند از اين دگرگونى و تحوّل ناراحت نميشوند به ويژه آنكه #قبر براى آنها «رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ»؛ (باغی از #باغهای_بهشت برزخ) محسوب میشود. آنگاه به بيان دقيقى از #وضع_قبرها و ساكنانش پرداخته، ميفرمايد: «الَّتی قَدْ بُنِيَ عَلَى الْخَرَابِ فِنَاؤُهَا، وَ شُيِّدَ بِالتُّرَابِ بِنَاؤُهَا؛ فَمَحَلُّهَا مُقْتَرِبٌ، وَ سَاكِنُهَا مُغْتَرِبٌ، بَيْنَ أَهْلِ مَحَلَّة مُوحِشِينَ، وَ أَهْلِ فَرَاغ مُتَشَاغِلِينَ» (همان #گورهايى كه درگاهش بر خرابى بنا شده و #ساختمانش تنها با #خاك برپا گشته، #قبرهايى كه به يكديگر نزديك است، ولى #ساكنانش از يكديگر دورند. آنها در ميان اهل محلّه وحشت و افراد [به ظاهر] فارغ البالی که [در واقع] گرفتارند قرار گرفته اند). 🔹آرى! اگر كاخهاى آنها با مصالح گران قيمت ساخته شده بود كه از نقاط مختلف با زحمت فراوان گردآورى كرده و منتقل میساختند، #خانه_قبرشان با مصالحى بى ارزش يعنى مشتى خاك بنا شده است. ساكنان اين خانه ها [خانه هاى قبر] در دو حالت متضاد قرار دارند: هم نزديكند و هم دور؛ نزديك اند از نظر مكان و دورند از نظر ارتباط. يا چنان به #خويشتن مشغول اند كه به ديگرى نمیپردازند و يا #اجازه ندارند كه با هم مرتبط شوند. به ظاهر كارى ندارند، امّا در واقع بسيار #گرفتارند، زيرا هرچند چيزى از كارهاى دنيوى در آنجا نيست، امّا چنان گرفتار #اعمال_خويش اند كه به ديگرى نمیپردازند [البتّه همه اينها در زندگى برزخى رخ میدهد]. 🔹آنگاه #امام_علی (ع) در تكميل اين سخن ميفرمايد: «لا يَسْتَأْنِسُونَ بِالاَْوْطَانِ، وَ لا يَتَوَاصَلُونَ تَوَاصُلَ الْجِيرَانِ، عَلَى ما بَيْنَهُمْ مِنْ قُرْبِ الْجِوَارِ، وَ دُنُوِّ الدَّارِ» (آنها هرگز انسى به وطن هاى خود [يعنى #قبرها] پيدا نميكنند و همچون همسايگان با يكديگر ديدارى ندارند، با اينكه به هم نزديكند و خانه هايشان در كنار يكديگر است). جمله «لا يَسْتَأْنِسُونَ بِالاَْوْطَانِ» ممكن است اشاره به اين باشد كه آنها هر چند ساليان درازی‌است در #قبرها خفته اند، ولى هرگز به آن علاقه ندارند و #انس نمیگیرند. 🔹اين احتمال نيز در تفسير اين جمله داده شده كه منظور ترك رابطه با وطنهاى خود در عالم دنياست كه هرگز فكر بازگشت به وطن نميكنند، ولى معناى اوّل به قرينه جمله «وَ لا يَتَوَاصَلُونَ...» صحيحتر به نظر میرسد. در پايان اين بخش به اين نكته اشاره میفرمايد كه چرا نمیتوانند با هم رابطه برقرار كنند: «چگونه ممكن است با هم ديدار كنند، در حالى كه فنا و فرسودگى با سينه سنگين خود آنها را در هم كوبيده و سنگها و خاكها جسمشان را خورده است». اشاره به اينكه آنها هرچند در #قبرهاى ديوار به ديوار هم خفته اند، ولى همه قدرت خويش را از دست داده و به مشتى #خاك تبديل شده اند، ديدار چگونه در ميان استخوانهاى پوسيده و #خاكهاى‌بى‌جان امكان پذير است؟! 🔹آنچه در کلام #امام (ع) آمد به قرينه جمله هايى كه در آخر آن بود مربوط به #جسم_انسانها پس از #مرگ است؛ جسمها هستند كه #می‌پوسند و #خاك ميشوند، جسمها هستند كه با هم ديدارى ندارند و همه در هاله اى از غربت فرو رفته اند. و اگر مى بينيم #امام_علی (ع) در اين عبارات تنها بر #سرنوشت_جسمانى #انسان تكيه میكند و سخنى از #ارواح نمیگوید، به دليل آن است كه غالب مردم در اين دنيا به پرورش جسم و لذّات جسمانى مى پردازند، امام (ع) ميفرمايد: «سرانجام اين #جسم به كجا منتهى میشود، #بيدار باشيد و اين همه براى نيل به #لذات_جسمانى مرتكب انواع #گناهان نشويد». 📕پيام امام اميرالمومنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، ۱۳۸۶ش، چ۱ ج۸ ص۴۴۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #مرگ #آخرت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد