✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️مهارتهای زندگی در تعادل عاطفی خانواده (بخش ششم و پایانی)
🔶 #عواطف و #احساسات انسان همانند جنبه های شخصیتی #نیازمند_تربیت و هدایت است. اگر در #محیط_خانه به این عواطف توجه نشود و الگوی مناسب در دسترس اعضای خانواده قرار نگیرد، زمینه های کجروی و انحراف آنان فراهم می شود.
💠اصول رشد مهارتهای عاطفی زنان
🔷 #زنان_خانه‌دار به عنوان #کانون‌اصلی‌ارتباط و مهرورزی، باید با #آموزش_فعال و مبتنی بر تجربه، این موضوع را به #اعضای_خانواده انتقال دهند، که #مهرورزی منبع پالایش اعضای خانواده بوده و روابط بین آنها را صمیمی، گرم و توأم با احترام می کند. به همین دلیل #اعضای_خانواده باید از این مهارت ها در جهت تقویت و تحکیم نهاد خانواده، و رشد انگیزه های فردی استفاده نمایند. ضمن آنکه در تعالی و رشد باورها و اعتقادهای اعضای خانواده نیز مؤثر خواهد بود.
🔷البته #زنان_خانه‌دار برای اینکه بتوانند مهارت های عاطفی اعضا را رشد دهند، در درجه اول باید #خودشان #مهارتهای_لازم را فرا گیرند که عبارت اند از: ۱) #احساس_خود را نسبت به همسر و اعضای خانواده بیان کنید. ۲) #احساس‌اعضای‌خانواده را نسبت به خود بپرسید. ۳) #انتظارات_اعضا را از خود جویا باشید. ۴) #انتظارات_خودتان را از اعضای خانواده بیان کنید. ۵) نیاز خود را به #محبت_کردن و #محبت_دیدن بیان کنید. ۶) پیامهای مثبت عاطفی اعضا را نسبت به خود تقویت کنید. ۷) پیامهای مثبت عاطفی را به اعضای خانواده نشان دهید. ۸) #ارتباط_عاطفی خود را با سایر افراد خانواده گرم و صمیمی کنید.
برگرفته از کتاب مهارتهای زندگی زنان خانه دار، نویسندگان: دکتر سوسن سیف، دکتر مه سیما پور شهریاری، مهر انگیز شعاع کاظمی، محبوبه قسامی، انتشارات دانشگاه الزهرا س، صص ۵۹-۶۸
منبع: وبسایت راسخون
#خانواده #اعضای_خانواده #عواطف #خانه #زنان #زنان_خانه_دار
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️مهربانی و عطوفت
🔹از دیدگاه اسلام، #مهربانی و #محبت، مایه قوام و برپایی جامعه انسانی است. دین مقدس اسلام، همواره پیروان خود را به #مهربانی و #مهرورزی به یکدیگر سفارش می کند. [۱] در #قرآن_کریم، #مهرورزان، جزو «اصحاب میمنه» یعنی سعادتمندان و کسانی معرفی شده اند که وجودشان سرشار از یمن و برکت است. «ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ. أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ». [۲] (سپس از كسانى باشد كه ايمان آورده و يكديگر را به صبر و استقامت و #مهربانى و عطوفت توصيه مى كنند. اينان #اصحاب_يمين هستند).
🔹#امام_صادق (عليه السلام) توصیه می کنند: «به یکدیگر متصل شوید و #پیوند_محبت را محکم کنید و به هم نیکی نمایید و نسبت به هم #مهربان باشید!». [۳] «مهربانی» یکی از ویژگی های شاخص #امام_مجتبی (عليه السلام) بود، به طوری که در سیره های مختلف حضرت، می‌توان نشانی از #محبت و #لطافت را مشاهده کرد. دریای محبت ایشان به قدری گسترده و جوشان بود که غریبه و آشنا را در برمی گرفت و حتی کسانی که یک بار با ایشان برخورد داشتند، از لطف و محبت امام (عليه السلام) بهره مند می شدند.
🔹برای مثال، نقل شده است که ایشان در مکانی نشسته بودند، هنگامی که خواستند از آنجا برخیزند، مرد فقیری سر رسید. #امام‌حسن‌مجتبی (علیه السلام) در کمال بزرگواری به آن تازه وارد خوش آمد گفتند و به او لطف کرده، فرمودند: «شما هنگامی در مجلس نشستید، که ما می خواستیم برخیزیم؛ آیا اجازه می دهید مجلس را ترک کنم؟ آن مرد هم اجازه داد». [۴] آنچه امام مجتبی (علیه السلام) در این سیره به جا آوردند، «مراعات حق همنشین» است که از آداب اجتماعی به شمار می رود و یکی از آثار مهم و قطعی آن، #ایجاد_محبت و الفت میان افراد است که #اسلام به آن تشویق می کند.
🔹همچنین #امام_رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: «موقعی که شهادت امام حسن (علیه السّلام) نزدیک شد، ایشان گریستند؛ به آن بزرگوار گفته شد: «آیا گریه می‌کنید، در صورتی که چنین مقام و منزلتی نزد پیغمبر خدا (صلّی الله علیه و آله) دارید و آن بزرگوار درباره شما فرموده، آنچه را که باید بفرماید؛ شما بیست حج با پای پیاده به جای آورده اید و سه مرتبه مال خود، حتی نعلینتان را با خدا تقسیم نموده اید!؟»؛ حضرت فرمود: «من برای دو موضوع گریه می کنم: یکی وحشت هنگام حساب و دیگری فراق دوستان». [۵]
🔹آری! #محبت_دوستان به قدری در دل حضرت جای داشت که در هنگام مرگ، غم فراق ایشان اشک بر چهره مبارک ایشان جاری ساخت. لطف سرشار آن امام رئوف، همچون باران، همه حتی حیوانات را در بر می‌گرفت. روزی امام مجتبی (عليه السلام) نشسته بودند و طعامی تناول می نمودند؛ سگی در نزدیکی ایشان ایستاده بود و حضرت هر لقمه ای که تناول می فرمودند، لقمه ای پیش سگ می افکندند. مردی گفت: «ای پسر پیامبر، آیا می خواهید این سگ را از شما دور کنم؟» حضرت فرمود: «آن را رها کن! زیرا از خدا شرم دارم در حالی غذا بخورم که جانداری به من نگاه کند و من آن را طعام ندهم و برانم». [۶]
پی‌نوشت‌ها؛
[۱] مقدس نيا، آداب معاشرت، ص ۱۶۵
[۲] سوره بلد، آیات ۱۷ و ۱۸
[۳] وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۱۶
[۴] الطبقات الكبرى، خامسة ۱، ص ۲۸۱
[۵] مكارم الأخلاق (طبرسی)، ص ۳۱۶
[۶] مستدرك الوسائل، ج ۷، ص ۱۹۲
برگرفته از مجموعه مقالات همایش سبط النبی امام حسن مجتبی (ع)، ج۲، ص۷۱
منبع؛ حوزه نت
#مهربانی #محبت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد