👆👆 🔷از پدرم عليه السلام درباره نشستن او [ #رسول_خدا صلي الله عليه و آله ] پرسش كردم پس فرمود: #پيامبر_اكرم صلي الله عليه و آله نمى نشست و بر نمى خاست، مگر آنكه ذكر بر لب داشت و جايى را به خود اختصاص نمى داد و از اين كار، نهى میداشت و هرگاه نزد جماعتى میرفت در پايين مجلس مى نشست و به اين كار فرمان مى داد، بهره هريك از همنشينانش را ادا میكرد، تا آنجا كه همنشين او فكر نمیكرد كسى نزد #رسول_خدا از او ارجمندتر است، هر كه با او همنشين میشد يا پى كارى را با هم میگرفتند، #حضرت آن قدر شكيبايى میورزيد تا اينكه او خود میرفت و كسى كه از #ايشان [برآوردن] حاجتى را مى طلبيد، يا نيازش را برمى آورد يا كلامى خوش به او میگفت. #گشاده_رويى و #اخلاقش، همه مردم را در بر میگرفت و [ديگر] پدر آنها گشته بود و آنها در (دادن و گرفتن) حقّ نزد او يكسان بودند، مجلس ايشان، مجلس شكيبايى، شرم، صبر و امانتدارى بود و در آن نه صدايى بلند مى شد و نه سخن زشتى بر زبان رانده مى شد و نه خطاهاى آن مجلس، گفته مى شد. همه [در مجلس او] برابر بودند و با تقوا بر يكديگر برترى داده مى شدند و فروتن بودند، بزرگ را احترام مى نهادند و بر كوچك، رحم مى آوردند و نيازمند را بر خود ترجيح مى دادند و بيگانه را پاس مى داشتند. [به پدرم] عرض كردم: شيوه #حضرت صلي الله عليه و آله با همنشينانش چگونه بود؟ فرمود: #پيامبر_خدا صلي الله عليه و آله #گشاده_رو و #خوش_اخلاق و #نرمخو بود و نه خشن و زمخت و نه فرياد مى كشيد و ناسزا مى گفت و نه عيب جويى مى كرد و نه بسيار شوخى مى كرد. خود را از آن چه دوست نمى داشت، به غفلت مى زد و ديگران را نه از آن نوميد مى ساخت و نه بدان ترغيب مى كرد. سه چيز را از خود دور كرده بود: لجاجت، پرگويى و بيهودگى و سه چيز را از مردم كنار نهاده بود: هيچ كس را، نه مى نكوهيد و نه عيب مى كرد و در پى جستن زشتيهاى او نبود، و سخنى نمیگفت، مگر در آن چه اميد ثوابش را مى بُرد. هرگاه سخن مى گفت، همنشينانش خاموشى مى گزيدند تا آنجا كه گويى، پرنده بر سر ايشان نشسته است و هرگاه #پيامبر صلي الله عليه و آله سكوت میكرد، آنها سخن مى گفتند و در خدمت #حضرت صلي الله عليه و آله كشمكش نمى كردند، اگر كسى سخن مى گفت، به او گوش مى دادند تا از سخن گفتن آسوده شود. سخن آنها نزد #حضرت صلي الله عليه و آله، همان سخن نخستين نفر مجلس بود. از آنچه مى خنديدند، او هم مى خنديد و از آن چه تعجّب مى كردند، حضرت صلي الله عليه و آله هم تعجّب مى كرد. #حضرت صلي الله عليه و آله بر خشك و زمخت سخن گفتن شخص غريب و تقاضاى او صبر مى كرد، تا آن كه اصحابش آنها را گرد مى آوردند و مى فرمود: هرگاه كسى را ديديد كه حاجتى مى طلبد، او را يارى رسانيد. #حضرت صلي الله عليه و آله، ستايش را از كسى جز از مسلمان حقيقى نمى پذيرفت، و سخن كسى را قطع نمى كرد، تا آن كه از حد مى گذراند، پس با نهى يا برخاستن، كلام او را قطع مى كرد. @tabyinchannel #کانال_تبیین