eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عوامل غفلت از حضور امام زمان (بخش اول) 🔹نخستين و مهم ترين وظيفه انسان، شناخت پروردگار و آفريننده خويش است و از نظرگاه روايات، راه معرفت خدا و اوصاف او، شناخت‌ اوليای‌ خدا و  عليهم السلام است، چون آنها مظهر اسماء و صفات الهی و آينه جمال و جلال پروردگارند. معصومين عليهم السلام انسان های کاملی هستند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده، و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. 🔹وقتی از امام حسين (ع) درباره معرفت خدا و چگونگی آن سوال شد، حضرت فرمود: «مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمانٍ إِمامَهُمْ اَلَّذى يَجِبُ عَلَيْهِمْ طاعَتُهُ؛ [۱] عبارتست از شناخت مردم هر زمان، امامشان را، آن امامى كه اطاعت او بر آنها واجب است». بنابراين معرفت و آگاهی به  (عج) لازم است، و از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگی، و نرسيدن به سعادتی است که توسط خداوند برای انسان رقم زده می‌شود؛ و نیز باعث گمراهی و شقاوت می‌گردد و اين غفلت در اثر برخی عوامل ايجاد می‌شود که به قسمتی از آن عوامل می‌پردازیم: 💠 «هواپرستی» 🔹شيطان دشمن انسان است و کارش اغوا و گمراه سازی است. اگر شيطان همنشين و رفيق انسان گردد، يا بر او مسلط شود، او را بر و نافرمانی خدا و دوری از اولياء خدا تحريک می‌کند، و سرانجام او را از راه حق و طريق انبياء الهی و از صراط مستقيم که امام صادق (ع) فرمود: «منظور راه و شناخت امام است»، [۲] منحرف ساخته و انسان را دچار از خداوند و دوری‌ از‌ (عج) می‌کند. 💠 «گناه و معصيت» 🔹نفس انسان به حسب طبيعت اصليش، دارای صفا و جلاء است که حقيقت را درک می‌کند، حق و باطل، و تقوا و فجور را متمايز از هم می بيند؛ چنان که قرآن کريم می‌فرمايد: «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا؛ [شمس، ۸] سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است»؛ اما تدريجا اين طبيعت تقوا را از بين می برد، و نفس به گونه‌ای ميشود که باطل و پليدی را زيبا می بيند، و اولياء و ائمه (ع) را حقير و کم بها می انگارد، سرمايه داران و ثروتمندان و زور مداران را بزرگ می‌شمرد، و در يک کلمه و فجور را بر تقوا و فضيلت ارجحیت می‌بخشد. چنين کسی دارای انحراف دل است و اين انحراف، حاصل‌ اعمال‌ بد و گناه و می‌باشد. 💠 «دنيا طلبی» 🔹دنيا پديده‌ای است، آفريده‌ی خداوند، که برای استفاده و بهره وری انسانها خلق شده است، تا انسان در سايه مواهب طبيعی آن، مسير تکامل را طی نمايد. اما کوشش برای توسعه زندگی و افزايش ثروت، تا جایی مطلوب است، که عناوينی ديگر مثل راحت طلبی و تجمل پرستی، برتری طلبی و فزون خواهی بر آن صدق نکند. اگر يکی از عناوين ياد شده بر آن منطبق شد، يا انسان را از وصول به زندگی معنوی محروم ساخت، قطعا ناپسند است و باعث غفلت انسان از خداوند و ولی خدا،  (عج) خواهد شد. ... پی نوشت‌ها: [۱] علل الشرايع، ج۱، ص۹، ح۱ چاپ اسلاميه [۲] تفسير نور الثقلين، ج۱، ص۲۰، نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص۲۵۱ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭕️ عجّل الله تعالی فرجه: 🔸«الَّذی يَجِبُ عَلَيْكُمْ وَ لَكُمْ أنْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَةٌ وَ أئِمَّةٌ وَ خُلَفاءُ اللهِ فی أرْضِهِ، وَ اُمَناؤُهُ عَلی خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ في بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَأْويلَ الْكِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ». 🔹بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود كه معتقد باشيد بر اين كه ما ، محور و اساس امور، پيشوايان هدايت و خليفه خداوند متعال در زمين هستيم. همچنين ما امين خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه می باشيم، حلال و حرام را می شناسيم، تأويل و تفسير آيات قرآن را عارف و آشنا هستيم.   📕تفسير عيّاشی، ج ۱، ص ۱ منبع؛ وبسایت اندیشه قم @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا بايد خدا را عبادت كنيم؟ 🔹خداوند تبارك و تعالی خود در چند جاى قرآن پاسخ اين پرسش را داده است؛ چون خداوند خالق و مربّى شماست؛ «اعبدوا ربّكم الّذى خلقكم». [بقره، ۲۱] چون تأمين كننده رزق و روزى و امنيت شماست؛ «فليعبدوا ربّ هذا البيت - الذى اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف». [قریش، ۳ و ۴] چون معبودى جز او نيست؛ «لا اله الاّ أنا فاعبُدنى». [طه، ۱۴] 🔹عبادت انسان، هدف آفرينش انسان است نه هدف آفريننده. او نيازى به عبادت ما ندارد، اگر همه مردم زمين كافر شوند، او بى‌نياز است: «ان تكفروا انتم و من فى الارض جميعاً فانّ الله لغنى...». [ابراهیم، ۸] چنانكه اگر همه مردم رو به خورشيد خانه بسازند يا پشت به خورشيد، در خورشيد اثرى ندارد. با اينكه عبادت خداوند بر ما واجب است، چون خالق، رازق و مربّى ماست، ولی باز هم در برابر اين اداى تكليف، پاداش مى‌دهد، و اين نهايت لطف اوست. 🔹آنچه انسان را وادار به عبادت مى‌ كند امورى است، از جمله: ۱) توجّه به نعمت‌ هاى او كه خالق و رازق و مربّى ماست. ۲) توجّه به فقر و نياز خود. ۳) توجّه به آثار و بركات عبادت. ۴) توجّه به آثار سوء ترك عبادت. ۵) توجّه به اينكه همه‌ی هستى، مطيع او و در حال تسبيح او هستند، چرا ما وصله ناهمرنگ هستى باشيم. ۶) توجّه به اينكه عشق و پرستش، در روح ماست و به چه كسى برتر از او عشق بورزيم. [۵] پی نوشت‌؛ [۱] ۴۰۰ نكته از قرآن كريم (قرائتی)، ص۳ منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
⭕️اسلام آمد که وضعیّت دوران جاهلی را دگرگون کند 🔹یک عرصه‌ی وسیعی از گمراهی در زندگی مردم‌ جاهلی وجود داشت: از یک طرف مهارگسیختگیِ شهوات نفسانی، شهوات جنسی و امثال آن - حالا شما همین محیط جزیرةالعرب را نگاه کنید؛ بقیّه‌ی محیطها هم همین‌جور بود؛ به شکل مهارگسیخته‌ای غرق در شهوات بودند و هرکسی میتوانست، شهوت‌رانی میکرد - و از آن طرف، همین انسان های تابع شهوت خود، در مقام قساوت و ویرانگری و خونریزی، باز تا نهایت حدّ و مرزی که قابل تصوّر است می‌رفتند، یعنی کودکان خودشان را می‌کشتند؛ قَد خَسِرَ الَّذینَ قَتَلوا اَولادَهُم - کسانی که اولاد خود را به قتل می‌رساندند - سَفَهًا بِغَیرِ عِلم؛ این از روی است؛ این سفاهت همان است. 🔹قساوت تا اینجا می‌رسد که کودک مردم که هیچ، زن و بچّه‌ی بی‌گناه دیگران که هیچ، بر فرزند خود هم ترحّم نمی‌کند! این می‌شود . از آن طرف شهوت، از این طرف غضب؛ آن‌ وقت محیط زندگی، اسیر این دو احساس سرکشِ بی‌مهار قرار میگیرد. آمد این وضعیّت را دگرگون کند. البتّه عیناً همین در دربارهای ایرانِ ساسانی هم بود، در دربارهای امپراتوریِ روم هم بود، در بقیّه‌ی جاهایی هم که امپراتوری‌ها و دربارها و حکمرانی‌های ظالمانه و طاغوتی بود وجود داشت. در مقابل همه‌ی این واقعیّت زشت قد برافراشت؛ لِلعلَمینَ نَذیرًا؛ همه‌ی جهان را مخاطب هشدار خود قرار داد؛ این پیام است. بیانات مقام معظم رهبری ۹۴/۰۲/۲۶ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تبیین
⭕️نجات از طغیان‌گری در تزکیه نفوس‌ 🔹اول آیه‌ای که به ، به حسب روایات و تواریخ، وارد شده است، آیه «اقرَا بِاسْمِ رَبِّکَ» است. این آیه اولین آیه‌ای است که، به حسب نقل جبرئیل بر رسول اکرم خوانده است، و از اول به «قرائت» و به تعلم دعوت شده است. اقرَا بِاسمِ رَبِّکَ الذی خَلَق و در همین سوره است که «کَلَّا إِنَّ الِانْسَانَ لَیَطْغی‌، اَنْ رَآهُ اسْتَغْنی‌». این سوره اولین مورد وحی [است‌] و در اولین نزول وحی این آیه در این سوره وارد شده است که «کَلَّا إِنَّ الْانْسَانَ لَیَطْغی‌، اَن رَآهُ اسْتَغْنَی». معلوم می‌شود که و طاغوت بودن از اموری است که در راس امور است و برای باید تعلیم «کتاب» و «حکمت» و تَعلّم «کتاب» و «حکمت» کرد و «تزکیه» کرد. انسان این طوری است، وضع روحی همه انسانها این طور است که تا یک استغنایی پیدا می‌کند می‌کند؛ 🔹استغنای مالی پیدا می‌کند، به حسب همان مقدار طغیان پیدا می‌کند، استغنای علمی پیدا می‌کند، به همان مقدار طغیان پیدا می‌کند، مقام پیدا می‌کند، به مقداری که مقام پیدا کرده است طغیان می‌کند. فرعون را که خدای تبارک و تعالی «طاغی» می‌گوید هست برای همین است که مقام پیدا کرده بود و انگیزه الهی در او نبود و این مقام او را به طغیان کشیده بود. کسانی که چیزهایی که مربوط به دنیاست و آنها را بدون تزکیه نفس پیدا می‌کنند، هر چه پیدا بکنند، طغیانشان زیادتر خواهد شد و وبال این مال و این منال و این مقام و این جاه و این مسند از چیزهایی است که موجب گرفتاری های انسان است در اینجا و بیشتر در آنجا. انگیزه  این است که ما را از این طغیانها نجات دهد و ما تزکیه کنیم خودمان را، نفوس خودمان را مصفا کنیم و نفوس خودمان را از این ظلمات نجات بدهیم. 🔹اگر این توفیق برای همگان حاصل شد، دنیا یک نوری می‌شود نظیر نور قرآن و جلوه نور حق. تمام اختلافاتی که بین بشر هست، اختلافاتی که بین سلاطین هست، اختلافاتی که بین قدرتمندان هست، ریشه‌اش همان طغیانی است که در هست. ریشه این است که انسان دیده است که خودش یک مقام دارد طغیان کرده است و چون قانع نمی‌شود به آن مقام، این طغیان اسباب تجاوز می‌شود، تجاوز که شد، اختلاف حاصل می‌شود و این فرق نمی‌کند، از آن مرتبه نازلش طغیان است تا آن مرتبه عالی آن. از مرتبه نازلی که در یک روستا بین افراد اختلاف حاصل می‌شود ریشه آن همین طغیان است، تا مرتبه بالاتر و هر چه بالاتر برود طغیان زیادتر می‌شود. فرعونی که طغیان کرد و «اَنَا رَبُّکُمُ الْاعْلَی» گفت، این انگیزه در همه است، فقط در فرعون نیست. اگر انسان را سر خود بگذارند، اَنَا رَبُّکُمُ الْاعْلَی خواهد گفت. انگیزه  این است که این نفوس سرکش را و این نفوس طاغی را و یاغی را از آن سرکشی و از آن طغیان و از آن یاغی‌گری کنترل کند و کند نفوس را. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۰/۰۳/۱۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️توجه اسلام به جو سالم جامعه 🔹 تکیه فراوانی روی این مسئله دارد، که جو نباید جو تهمت و بهتان و افترا و بدگویی باشد. مردم مسلمان موظفند که هر وقت چیزی در مورد برادران و خواهران مسلمان خود شنیدند، مادامی که به سر حدِ یقین قطعی، نه ظن و گمان، نرسیده اند که جای شک و شبهه نباشد و یا بینه شرعی اقامه نشده است، آنچه می‌شنوند، به اصطلاح معروف «از این گوش بشنوند و از گوش دیگر بیرون کنند»، و به تعبیر دیگر همانجا که می‌شنوند دفن کنند، و حتی به صورت اینکه «من شنیدم» هم نقل نکنند؛ 🔹نه تنها به صورت یک امر قطعی نقل نکنند، حتی اینطور هم نگویند که «من چنین چیزی شنیده ام». همین گفتن شنیدم هم پخش است و اسلام از پخش این نوع خبرهای ناپاک و آلوده ناراضی است. مخصوصا یک جمله در ذیل دارد که می‌فرماید: «والله یعلم و انتم لا تعلمون؛ و خدا می‌داند و شما نمی دانید»، می‌خواهد بفرماید که شما نمی دانید این جنایت، چقدر جنایت بزرگی است و طبعا هم نمی دانید که عقوبت این جنایت چقدر بزرگ است. اسلام می خواهد که محیط و جو جامعه اسلامی بر اساس اعتماد متقابل و حسن ظن و ظن خیر و بر اساس خوب گویی باشد، نه بر اساس بی اعتمادی و بدگمانی و بدگویی؛ 🔹و لهذا اسلام غیبت را آنچنان حرام بزرگی دانسته است که تعبیر قرآن این است: «وَ لَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا؛ [حجرات، ۱۲] و کسی از شما غیبت دیگری نکند، آیا کسی از شما دوست دارد گوشت برادر مرده اش را بخورد؟». بدین معنا آنکه از کس دیگر غیبت می کند، در واقع دارد گوشت او را می خورد، در حالی که او مرده است. روی همین اساس است که قرآن با بیانات گوناگون، این مطلب را تأکید و تکرار می کند. 📕مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، ص ۴۷ - ۴۸ منبع: وبسایت طهور @tabyinchannel