eitaa logo
تفسیر آموزشی و احادیث کافی- راسل
176 دنبال‌کننده
76 عکس
28 ویدیو
84 فایل
سلام بر شما از ۱۴ اسفند ۱۴۰۰ تفسیر آموزشی جلد ۱ و درس حدیث(برگزیده فضل قرآن کافی) در حال تدریس است. این کانال پل ارتباطی ماست
مشاهده در ایتا
دانلود
امروز کلاس 1. نکره در سیاق نفی افاده عموم می کند 2. المضاف و المضاف الیه کالکلمة الواحدة 3. و نحو ((عندي درهم)) و ((لي وطر)) ملتزم فيه تقدّم الخبر و مانند دو مثال ((عندی درهم)) (ظرف) و ((لی وطر)) (جار و مجرور) لازم است که خبر مقدم شود تا مسوغی باشد بر ابتدای به نکره؛ مثل آیه (لیس کمثله شیء)(11 شوری) ها 1. تفاوت «مِثل و مَثل» در لغت؟ کاربردی در این آیات: آیه 27 روم، آیه مشکات، لیس کمثله شیء 2. در آیه 103 انعام، چرا خبیر، خبر دوم است و نعت نیست؟
امروز کلاس 1. زیر: کسره ؛ زِبَر:فتحه؛ پیش : ضمه 2. طلبگی از تجوید شروع میشه. انبوه خوانی برای دانشگاه بود. الان باید واو به واو جراحی متن کنید 3. دقیق شدن روی الفاظ که از تجوید شروع می شود بعداً ثمرات صرفی و نحوی هم دارد که خواهید دید. 4. سال سوم آزمون شفاهی جامع خواهید داشت. مشتمل بر تجوید عملی و نظری و دعاخوانی، 20 نمره مستقل داره. منطق، نحو، بلاغت هم جزو امتحان شفاهی هستند. 5. چرا به ضمه «پیش» می گفتند؟ باید به موزه قرآن مشهد مقدس، قرون گذشته. خط کوفی. نیمه دوم قرن 1 و به بعد حرکت گذاری بصورت َ ِ ُ در آمد. نقطه ها بعنوان حرکت با رنگ دیگری نوشته می شد. (قرمز) نقطه بالا َ ، جلوی حرف ُ ، زیر حرف ِ 6. ءاعجمی، سوره فصلت آیه 44 ، همزه دوم تسهیل میشه و نبر نداره 7.و َكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ ((قَائِلُونَ))، سوره اعراف ، آیه 4 ، ق ی ل است نه ق و ل 8. زیاده الحروف، تدل علی زیاده المعنی یا زیاده المبانی، تدل علی زیاده المعانی ها 1. احتمالات پنجگانه در ریشه ((یتّکئون)) در قرآن را حل کنید(با مراجعه دقیق به المعجم الوسیط) 2. آیه 164 سوره بقره، روی عطف جمله ها کارکنید. چندین احتمال در عطف در این آیه شریفه هست
7. قاضی - قضاة، داعی-دعاة، باغی- بغاة، وزن شان فُعَلَه است. جمع اسم فاعل ناقص اکثرا بر این وزن است و تشدید هم ندارد(قُضّات که در فارسی گفته می شود غلط است). 8. تشدید در کلمه شدت و قوت به واژه می دهد و نزّل تاکیدی دارد که اَنزَلَ ندارد. 9. فُعّال، فُعَّل، فَعَلَه از اوزان غالب جمع مکسر غیر ناقص اند[مثل «طالب»: طُلاّب، طُلَّب، طَلَبة و مثل جمعِ «عابد»]. 10. متاسفانه برخی واژگان پرکاربرد را الوسیط جا انداخته است. مانند عِباد و استبدل ! اینها نقص است. 11. بسیاری از جملات استیناف بیانی با "اِنّ" یا "لعلّ" شروع می شوند. 12. نعت وقتی برای انسان ها می آید معمولا غرض تحدید کردن است مثل اینکه بگویی فلانی دانشمند بردبار است. یعنی از نوع دانشمندان بردبار است. یا به این معناست که «بردبار بودن» به «علم و دانش» او حدّ زده. برای خداوند اگر بخواهیم نعت را به عنوان «قید» بیاوریم صحیح نمی نماید، چراکه یک صفت الهی را به صفتی دیگر قید زده ایم حال آنکه خدای متعال، هر وصفی را «علی الاطلاق» دارند.لذاست که «خبیرٌ بصیرٌ» دو خبرند نه «منعوت و نعت». 1. همه یک نقشه از آیه 24 سوره توبه بسازند(آن را نموداری کنند) مثل آیه 164 و 177 بقره.
درس امشب 1. به دو دلیل الوسیط مصدر قیاسی «مؤاخذة» را برای «یؤاخذ» نوشته است: دلیل 1. باب مفاعله است و باب افعال نیست(آخذَ ایخاذاً نیست) دلیل 2. اِخاذ به عنوان مصدر فرعی ندارد. 2. در واژه (نوس): گفته «بهترین مخلوقات گاهی ناس خواهنده می شوند» حال آنکه گاهی پست ترین انسان ها با ناس خوانده می شوند مثل آیه 173 آل عمران. 3. معنای اول اَخَّر لازم است. اساساً فعل لازم را با استعمال خودش می فهمیم نه با ترجمه اش(لذا «اغنا عنه» اگرچه به «کفاه» معنا شده باشد ولی «لازم» است). 4. برای یُؤخرهم، اگر میعاد در تقدیر بگیریم، یعنی بشود یوخر میعادَهم صحیح است. در تقدیر گرفتن مضاف شایع است. مانند آیه 22 فجر در بیان امام رضا علیه السلام: «و جاءَ ربُّک» أی: جاءَ امرُ ربِّکَ. 5. عمده افعال به معنای اند. اما گاهی منظور معنای اراده است. مانند: 6 مائده و 98 نحل گاهی معنای شرف و قرب هم گاهی مقصود است. مانند: 39 زخرف و 61 نحل و گاهی معانی دیگری که در بلاغت می خوانید. 1. الناس را در آیه 173 سوره آل عمران بررسی کنید
بررسی فعل «صَدَّ» در 4 آیه قرآن کریم با رویکرد لغوی، نحوی، بلاغی حتماً به ظرافت های لغوی، نحوی و بلاغی آن دقت ویژه شود