eitaa logo
شجر
1.1هزار دنبال‌کننده
778 عکس
38 ویدیو
1.7هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
شجر
#اقتصاد #روابط_خارجی #غرب_شناسی #آمریکا ✅ ویژگی‌های سیاست خارجی دولت دوم ترامپ 🔰 قسمت اول 🔶 دون
ویژگی‌های سیاست خارجی دولت دوم ترامپ 🔰 قسمت دوم 🔶 در حوزه سیاست‌های اقتصادی، پیش‌بینی می‌شود ترامپ حمایت‌گرایی را تقویت و تعرفه‌های گمرکی بیشتری نه تنها بر چین، بلکه بر تمام کشورها اعمال کند. وی به دنبال کاهش تعهدات مالی خارجی خواهد بود. دیدگاه ترامپ این است، جهان از سخاوت آمریکا در حوزه‌های نظامی، مالی و تجاری سوءاستفاده می‌کند. وی از دهه ۱۹۸۰ استدلال می‌کرد، تجارت آزاد در عمل آزاد نیست و اغلب شامل اقدامات دولت‌های خارجی در استفاده از تعرفه‌های بالا، موانع تجاری و سرقت مالکیت معنوی برای آسیب رساندن به منافع اقتصادی و امنیتی آمریکا بوده است. 🔶 در عرصه سیاست خارجی، ترامپ تعهد کمتری نسبت به تایوان و اوکراین خواهد داشت و متحدان اروپایی را مجبور به پرداخت هزینه‌های بیشتر برای دفاع از خود در چارچوب ناتو خواهد کرد. وی اعتقاد دارد تایوان مشاغل تولید تراشه را از آمریکا گرفته است و باید در ازای حمایت آمریکا هزینه پرداخت کند. رویکردش به اوکراین نیز مشابه و معتقد است، اروپا باید سهم بیشتری از هزینه‌های دفاعی متقبل شود. ترامپ در غرب آسیا به احیای کمپین فشار حداکثری علیه ایران بازخواهد گشت و حمایت قاطعی از رژیم صهیونیستی خواهد داشت. وی دیدگاه خود برای حل موضوع فلسطین را که مبتنی بر رونق اقتصادی است، بار دیگر مطرح خواهد کرد. انتظار می‌رود نیروهای آمریکایی را از عراق و سوریه خارج و مسئولیت حفظ امنیت دریای سرخ را به دیگر متحدانش بسپارد. 🔶 در حوزه غرب آسیا، ترامپ و مشاوران احتمالی اش معتقدند سیاست قوی‌تر در برابر ایران به رویکردی مثبت‌تر در منازعه رژیم صهیونیستی-فلسطین که منطقه را بی‌ثبات کرده است، منجر خواهد شد. آنها ارتباط میان حل موضوع فلسطین و بهبود امنیت در غرب آسیا را رد می‌کنند. پیش‌بینی می‌شود ترامپ در حمایت از رژیم صهیونیستی صریح باشد و بر تلاش‌های عادی‌سازی موقعیت رژیم صهیونیستی در غرب آسیا تمرکز کند. گسترش توافق‌های ابراهیم به عربستان سعودی یکی از اولویت‌های اصلی اش در منطقه خواهد بود. احتمالاً دیوید فریدمن، سفیر سابق آمریکا در رژیم صهیونیستی به عنوان هماهنگ‌کننده جدید امور غرب آسیا در کاخ سفید منصوب خواهد شد. 🔶 درباره نفوذ انصارالله در دریای سرخ، انتظار می‌رود دولت ترامپ ایران را تهدید و مسئول بداند، اما درنهایت درخواست‌های بین‌المللی برای مداخله را نادیده می گیرد و اعلام می کند، فظ امنیت حمل و نقل کالاهای چینی به اروپا مسئولیت آمریکا نیست. گرچه انتظار می‌رود دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ کاملاً پرتنش باشد، ممکن است استمرار بیشتری از آنچه انتظار می‌رود وجود داشته باشد. در نهایت، میان دولت‌های ترامپ و جو بایدن در زمینه چین، تعرفه‌ها و سیاست حمایت‌گرایی صنعتی استمرار زیادی وجود داشت. آنچه تقریباً قطعی می‌توان پیش‌بینی کرد، اینکه ترامپ به جای گوش دادن به توصیه‌های دولتش، سعی خواهد کرد از غرایز خود پیروی کند. این واقعیت که شرایط بین‌المللی امروز در مقایسه با دوره نخست ریاست جمهوری اش در سال‌های 2016-2020 خطرناک‌تر است، امیدوارکننده نیست. 🔸 : آقای رامین بخشی 🆔 @tahlil_shjr
مرزهای تاب‌آوری صهیونیست‌ها تا حضور ترامپ 🔶 ترامپ به خوبی می‌داند که یکی از مهم‌ترین عوامل شکست هریس با از دست دادن ۱۱ میلیون رأی و فاصله زیاد در کارت‌های الکترال، عملکرد بایدن و دموکرات‌ها در انبوه جنایات بیش از یک سال گذشته توسط رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان است که مورد حمایت مطلق کاخ سفید قرار داشت. اگرچه گفته می‌شود که نتانیاهو روابط شخصی با بسیاری از شخصیت‌های آمریکایی از جمله ترامپ دارد، ولی منطق رفتاری ترامپ در محور منافع مالی و مادی، شخصی و جایگاه سیاسی او می‌چرخد. شاید به همین دلیل است که جنگ‌افروزی و هزینه‌های آن برای ترامپ با ایده «اول آمریکا» مطابقت نداشته و یکی از شعارهای انتخاباتی ترامپ نیز پایان دادن به جنگ‌هایی است که برای امریکا به جز رسوایی و هزینه، دستاوردی نداشته است. 🔶 نتانیاهو نیز در بلندپروازی‌های افراطی و منجی نهایی برای رژیم که جوهر اصلی آن منافع شخصی و سیاسی بوده، با همه تلاش و ارتکاب جنایات، به موازات رسوایی و انزوا در بسیاری از عرصه‌های منطقه‌ای و جهانی، ماشین نظامی جنایت‌آفرین اسرائیل را در بن‌بست قرار داده و هیچ یک از اهداف خود در غزه و لبنان را به ثمر نرسانده است. امروز آشکار شده است که حتی اگر طوفان الاقصی در ۷ اکتبر سال گذشته هم نبود، رژیم صهیونیستی و امریکا قصد و برنامه‌ای قطعی داشتند تا به لبنان و حزب‌الله حمله کنند و این آرزوی آنان در کمتر از دو ماه گذشته در حمله زمینی به لبنان، به سراب مهلک و پرخسارت تبدیل شده است. رژیم صهیونیستی جنگ زمینی را در لبنان تا امروز باخته و بانک اطلاعات خود برای حملات هوایی را نیز به پایان برده و فقط به کشتار مردم و ویرانی ادامه می‌دهد، در حالی که حزب‌الله صدها و هزاران هدف رنج‌آور در فلسطین اشغالی را در دستور عملیاتی خود داشته و در ضریبی فزاینده از تعداد حملات و موشک و پهپادهای جدید و موثر در حال گسترش خدمات خود است. حزب‌الله در مقابل برتری هوایی رژیم که فاقد اهداف مهم عملیاتی است، از برتری موشکی و پهپادی، آنچنان بهره می‌گیرد که ارتش صهیونیستی رسماً اعلام کرده برای پهپادهای حزب‌الله، هیچ پاسخ و امکانی برای مواجهه ندارد و این امکان را برای حزب‌الله فراهم کرده تا معادله‌سازی به رژیم را تحمیل کند. 🔶 بیروت در مقابل تل‌آویو و ضاحیه در مقابل حیفا و حمله به مردم لبنان در مقابل شهرک‌های صهیونیستی و مراکز حساس امنیتی و نظامی و اقتصادی، که اکنون بندر حیاتی حیفا در اولویت موشک‌های حزب‌الله است. این بن‌بست عملیات زمینی، در حالی است که پنج لشکر ویژه صهیونیستی در مقابل صدها نیروی حزب‌الله، ناکام و شکست خورده‌اند و در عملیات هوایی رژیم نیز، پاسخ موشکی و پهپادی حزب‌الله، آنان را به مسیر مذاکره سیاسی هم کشانده است. اگر شعار ترامپ برای پایان جنگ در منطقه و جهان را بلوف ندانیم، نتانیاهو هم در میدان نظامی و هم در سطح کابینه و جامعه صهیونیستی، کارنامه‌ای جز جنایتکاری پرهزینه نداشته ولی برای راه‌حل سیاسی هم که نتیجه‌ای جز سرافکندگی در آن نیست، آمادگی ندارد. این وضعیت دست ترامپ را هم بسته است یا باید نتانیاهو و افراطی‌های اسرائیلی را قربانی کند یا به راه‌حل وسط در لبنان و غزه تن دهد و به بحران پرهزینه تحولات غرب آسیا پایان دهد. 🔶 دریچه اصلی تحرک ترامپ، تمرکز بر طرح آبراهام خواهد بود تا رسوایی و ناکامی‌های اسرائیل را با پرش به طرح آبراهام جبران کند و مطالبه عربی در ضرورت راه‌حل دولت در فلسطین، یا حداقل شروع مذاکرات در این زمینه، اهرم فشار به نتانیاهو و گافراطی‌هایی است که هنوز در رؤیای اشغال کامل فلسطین و نابودی و اخراج فلسطینی‌ها هستند. ضرب‌آهنگ عملیاتی حزب‌الله تا ۲۰ ژانویه که ترامپ باید در کاخ سفید قرار گیرد، با افزایش شدت همراه خواهد شد و رویکرد فرسایش مقاومت و جنگ فرسایشی نتانیاهو نیز بر پیچیدگی اوضاع وی خواهد افزود. این در حالی است که پاسخ ایران به تجاوز رژیم صهیونیستی در حمله به ایران به عنوان عامل تعیین‌کننده در روندهای نظامی و سیاسی در منطقه است که در محاسبات همه طرف‌های مرتبط و میانجی لحاظ شده است. رایزنی‌های جاری در مسکو و اروپا و امریکا و منطقه، نمی‌تواند از چارچوب روندهای جاری و پارامترهای گوناگون خارج شود و آخرین رمق‌های بایدن طی ۵۰ روز آینده نیز برای صهیونیست‌ها کارساز نخواهد بود. 🔸 : آقای هادی محمدی 🆔 @tahlil_shjr
چشم نگران کاخ الیزه به کاخ سفید 🔰 قسمت اول 🔶 «امنیت ملی و سیستم دفاعی کشور ما نباید هر چهار سال یک‌بار به آرای مردم ویسکانسین وابستگی داشته باشد.» این جمله که چند روز پیش از زبان وزیر امور خارجه‌ فرانسه بیان شد، بار دیگر مرهم‌ها بر یک زخم کهنه را کنار زد؛ وابستگی بیمارگونه‌ اروپا به آن سوی اقیانوس اطلس. این سخنان زمانی معنادارتر می‌شود که به راهبردهای رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده نگاه کنیم؛ راهبردی مبنی بر تضعیف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا همان «ناتو»ی معروف که به صورت جدی در دستور کار دونالد ترامپ و تیمش قرار دارد. 🔶 با وجود سال‌ها و بارها تلاش اروپایی‌ها برای ایجاد یک سامانه‌ دفاعی - امنیتی مشترک، «ناتو» همچنان تنها گزینه‌ بروکسل برای تأمین امنیت قاره‌ سبز است و به همین دلیل، حضور مجدد آقای پرحاشیه در کاخ سفید، بر شدت نگرانی‌های دفاعی اروپا - به طور ویژه در میانه‌ جنگ اوکراین - افزوده است. 🔶 انجماد اروپا در «طرح مارشال» بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 میلادی، زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی اروپای غربی به شدت آسیب دید و کشورهایی مانند فرانسه، انگلیس و آلمان، توانایی احیای مجدد اقتصاد خود را نداشتند؛ تا جایی که هشدارِ خطر فروپاشی و تجزیه‌ این کشورها، از سوی کارشناسان مطرح می‌شد. در همین راستا، طرح «مارشال» توسط آمریکا اجرا شد و کمک‌های بلاعوض واشنگتن به کشورهای اروپای غربی - به شرط تعهد به بازسازی اقتصادی خود تحت نظارت و مدیریت آمریکا - پرداخت شد. طبق این طرح که توسط «جرج مارشال»، وزیر خارجه‌ وقت ایالات متحده مطرح شد، اروپا به صورت غیررسمی به یکی از ایالات آمریکا تبدیل شد و این مسیر، نهایتاً منجر به تشکیل اتحادیه اروپا شد؛ اتحادیه‌ای که بیشتر از تأمین منافع اعضای خود، حامیِ روند نظارتیِ آمریکا بر قاره‌ سبز است. 🔶 این روند تا حوالی سال 2016 میلادی با فراز و نشیب‌هایی دنبال شد؛ اما حضور غیرمنتظره‌ «دونالد ترامپ» در کاخ سفید، آن را به شدت مختل کرد. «دشمن نامیدن» اروپا، تندترین واکنشی بود که از سوی ترامپ خطاب به سران بروکسل مطرح شد و البته واکنش نرم اتحادیه را به دنبال داشت. «دونالد تاسک»، رئیس وقت شورای اتحادیه اروپا، در توییتی گفت «آمریکا و اتحادیه اروپا بهترین دوستان هم‌اند» و «فدریکا موگرینی»، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم گفت «آمریکا همچنان دوست این اتحادیه است و تغییر دولت، دوستی بین ملت‌ها و کشورها را تغییر نخواهد داد.» انگار هنوز اروپا گروگان آمریکاست و بندهای طرح «مارشال» که قرار بود سند ترقی و پیشرفت قاره سبز باشد، حالا تبدیل به دستبند شده است. 🔶 حالا اتحادیه اروپا در بحرانی‌ترین شرایط از زمان تأسیس خود است. روند اتحادیه از همان سال‌های پس از پایان جنگ جهانی دوم که با شکل‌گیری جامعه زغال سنگ و فولاد آغاز شد تا سال 1991 که اتحادیه اروپا به شکل رسمی و کنونی تأسیس شد، همیشه شیبی مثبت داشت و کشورهای مختلف اروپایی - به ویژه اروپای شرقی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به دنبال بازیابی قدرت اقتصادی و سیاسی خود بودند - تقاضای عضویت در اتحادیه را داشتند. حتی در اوج بحران اقتصادی حوالی سال 2008 میلادی هم اتحادیه توانست ساختار خود را ترمیم و تثبیت کند. 🔶 با این حال، این روند مثبت با شوک بزرگی به نام برگزیت در سال 2016 مواجه شد؛ شوکی که نه فقط یکی از ستاره‌های پرچم آبی رنگ اتحادیه، بلکه یکی از ارکان و استوانه‌های اصلی آن را از مدار اروپا خارج کرد. تبعات این مسئله تا اندازه‌ای بود که شعار «فرگزیت» (خروج فرانسه از اتحادیه اروپا) را تبدیل به شعار اصلی یکی از احزاب در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه کرد و هر‌چند موفق نشد تا «ماری لوپن» را به کاخ الیزه برساند؛ اما نشان داد اقبال زیادی به این مسئله وجود دارد. 🔶 از سه ستون اصلی اتحادیه اروپا - انگلیس به‌عنوان ستون سیاسی، فرانسه به‌عنوان ستون فرهنگی، آلمان به‌عنوان ستون اقتصادی - یک ستون فرو ریخته و ستون دیگر هم ترک برداشته است. افزایش نارضایتی‌ها در آلمان و وضعیت دشوار دولت شولتز در انتخابات اخیر این کشور هم نشان داد که چندان نمی‌توان روی استواری طولانی‌مدت ستون سوم تکیه کرد. حالا، اتحادیه اروپا بیشتر از هر زمان دیگری به «کشتی تایتانیک» شبیه است؛ مجموعه‌ای زیبا و رؤیایی که قرار بود نماد نظم نوین جهانی و برچیده شدن مرزها باشد؛ اما صخره‌‌ برگزیت در کمتر از چند ماه، این رؤیا را تبدیل به یک کابوس بزرگ کرد. 🔸 : آقای مهدی خانعلی‌زاده 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#اقتصاد #غرب_شناسی #آمریکا #فرانسه #جنگ_اوکراین ✅ چشم نگران کاخ الیزه به کاخ سفید 🔰 قسمت اول 🔶
چشم نگران کاخ الیزه به کاخ سفید 🔰 قسمت دوم 🔶 پاریس؛ اضطراب بیکران حالا بیشتر از دو سال از دومین دوره‌ رأی مردم فرانسه به امانوئل مکرون گذشته است و خیابان‌های پاریس و سایر شهرهای بزرگ فرانسه، مملو از تظاهرات‌کنندگان و معترضانی است که او را عامل وضعیت نامناسب اقتصادی کارگران و دانشجویان معرفی می‌کنند. این وضعیت، یادآور وضعیت دولت اوباما در ماه‌های پایانی آن است. به نظر می‌رسد که شرایط به سمتی در حال حرکت است که فرانسوی‌ها به دنبال یک «ترامپ فرانسوی»‌اند؛ فردی که بتواند «اول فرانسه» (برگرفته از شعار «اول آمریکا» ترامپ) را برای مردم این کشور به ارمغان بیاورد. 🔶 مارین لوپن، دقیقاً چنین شخصیتی دارد؛ یک ملی‌گرای بدون تعارف که روابط بسیار گرمی با مسکو و شخص ولادیمیر پوتین دارد و از هر فرصتی برای تاختن به مدیران ارشد اتحادیه اروپا استفاده می‌کند. او البته تا چند سال پیش به دنبال اجرای طرح «فرگزیت» و خروج رسمی پاریس از اتحادیه هم بود؛ اما با روندی که در سال‌های اخیر شکل گرفته، به نظر می‌رسد این مسئله جای خود را به ادامه‌ عضویت در اتحادیه ولی با تلاش برای انتقال قدرت تصمیم‌گیری از بروکسل به پاریس داده است؛ رویکردی شبیه به آن چیزی که این روزها از سوی کشور مجارستان و رئیس‌جمهور جنجالی آن یعنی «ویکتور اوربان» صورت گرفته است. 🔶 لوپن که سال‌هاست به‌عنوان یک چهره‌ راستگرای رادیکال در عرصه سیاسی فرانسه شناخته می‌شود، در جریان جنگ اوکراین و به دلیل مواضع حمایتی خود از مسکو، اندکی با تخریب چهره از سوی رسانه‌های جریان اصلی روبه‌رو شد که زمینه را برای شکست او در انتخابات ریاست‌جمهوری پیشین فراهم کرد؛ اما حالا و با فرسایشی شدن جنگ اوکراین و همچنین بالا گرفتن مشکلات جدی اقتصادی شهروندان فرانسوی، مجدداً با اقبال گسترده روبه‌رو شده و توانست جریان متبوع خود را به برنده‌ بلامنازع انتخابات پارلمان اروپا تبدیل کند. 🔶 آن چیزی که مشخص است، گرایش عمومی به سمت راست رادیکال در اروپاست. این مسئله اگرچه نمایش پررنگ‌تری در فرانسه دارد؛ اما منحصر به این کشور نیست و موج راست‌گرایی در حال فتح تک‌تک کشورهای این قاره است؛ موضوعی که با روی کار آمدن شخصی مانند دونالد ترامپ در کاخ‌سفید، می‌تواند منجر به تغییرات راهبردی در تصمیم‌گیری‌های فراآتلانتیکی شود؛ رویدادی بسیار مهم که خود می‌تواند یکی از نشانه‌های اصلی پایان جهان هژمونیک باشد. 🔸 : آقای مهدی خانعلی‌زاده 🆔 @tahlil_shjr
سرنوشت رژیم غاصب در جنگ لبنان.pdf
57.4K
✅ سرنوشت رژیم غاصب در جنگ لبنان 🔶 اسرائیل در فضای تبلیغاتی و عملیات روانی از یک طرف وانمود می‌کند در جنگ با حزب‌الله به پیروزی رسیده است و از سوی دیگر به جنگ ادامه می‌دهد و مانع برقراری آتش‌بس در جبهه‌های غزه‌، لبنان و سرزمین‌های تحت اشغال آن در کل جغرافیای فلسطین اشغالی می‌شود. این کاملا یک تاکتیک برای رسیدن به اهدافی است که اسرائیل از رسیدن به آن در تردید می‌باشد. حزب‌الله تاکتیک‌های جدیدی را در جنگ به کار گرفت و از جمله جنگ تن با تانک را به جنگ موشک با ‌تانک تبدیل کرد. اسرائیل گمان می‌کرد در این جنگ با غلبه بر تاکتیک‌های ۱۳۸۵ حزب‌الله راه همواری تا لیتانی در پیش دارد اما تغییر تاکتیک‌های حزب‌الله تصور نظامی ارتش اسرائیل را به هم ریخت و آن را با تلفات سنگین پی‌درپی مواجه نمود از این رو گالانت پس از برکنار شدن از فرماندهی جنگ در توضیح ناکامی‌های ارتش در برابر حزب‌الله‌، اعلام کرد «ارتش اسرائیل ضعیف نیست‌، حزب‌الله خیلی قوی است.» 🔸 : آقای سعدالله زارعی؛ کارشناس مسائل منطقه 🆔 @tahlil_shjr
سیزده ماه پس از طوفان 🔰 قسمت اول 🔶 چرا رهبر انقلاب اسلامی به پیروزی جبهه مقاومت معتقدند؟ 🔹با گذشت بیش از سیزده ماه از جنگ، آمار جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزّه تکان‌دهنده است. بیش از ۴۳ هزار فلسطینی شهید شده‌اند ــ یعنی چیزی حدود دو درصد جمعیّت غزّه ــ که حدود هفده هزار نفر از شهدا کودک و بیش از دوازده هزار نفر زن هستند؛ یعنی در مجموع، چیزی حدود هفتاد درصد از قربانیان این نسل‌کشی. آمار مجروحین بیش از صد هزار نفر است؛ یعنی بیش از چهار درصد جمعیّت این باریکه در غرب فلسطین اشغالی و شرق ساحل دریای مدیترانه. ده هزار تَن نیز مفقود هستند و اطّلاعی از سرنوشت آنان در دست نیست که به احتمال زیاد، اغلب آنان به شهادت رسیده و هنوز زیر آوار هستند، چرا که حجم خرابی‌ها بسیار بالا است و امکان و فرصتی برای آواربرداری کامل وجود ندارد. 🔸بی‌آب، بی‌غذا 🔹در طول این مدّت، حدّاقل ۱۱۴ بیمارستان و کلینیک غیر‌فعّال شده‌اند و بسیاری از بیماران از دسترسی به خدمات ضروری پزشکی محرومند. ۳۴ بیمارستان و ۸۰ مرکز بهداشتی از کار افتاده، ۱۶۲ مؤسّسه‌ی بهداشتی توسّط نیروهای رژیم صهیونیستی مورد حمله قرار گرفته و حدّاقل ۱۳۱ آمبولانس مورد اصابت قرار گرفته و آسیب دیده است. بر اثر این حملات، حدّاقل ۹۸۶ کادر درمانی شامل ۱۶۵ پزشک، ۲۶۰ پرستار، ۱۸۴ کارمند بهداشت، ۷۶ داروساز و ۳۰۰ کارمند مدیریّت و پشتیبانی جان خود را از دست داده‌اند. 🔶 وضعیّت وخیم بهداشتی در غزّه باعث شده ۷۵ درصد از جمعیّت ۲.۳ میلیون نفری این منطقه به یکی از انواع بیماری‌های مسری مبتلا شوند. ۹۶ درصد با کمبود غذا و سوءتغذیه مواجه و پانصد هزار نفر نیز عملاً دچار قحطی هستند. ۹۵ درصد مردم به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند، چرا که رژیم اسرائیل هفتصد منبع تأمین آب منطقه را نابود کرده است. تا کنون، حدّاقل هفت گور دسته‌جمعی کشف شده که سربازان رژیم پیکر قربانیان را روی هم ریخته و دفن کرده‌اند. فقط یک نمونه‌ی آن، گوری با سیصد جنازه است که اوایل امسال در محوّطه‌ی بیمارستان ناصر در خان‌یونس کشف شد. بیش از ۱۸۰ خبرنگار جان خود را از دست داده‌اند. ده هزار فلسطینی دستگیر و بازداشت شده‌اند که بیش از یک‌سوّم آن‌ها بدون هیچ اتّهامی ــ حتّی واهی ــ به زندان افتاده‌اند. 🔸۷۵ هزار تُن بمب 🔹در این مدّت، بیش از ۷۵ هزار تُن بمب بر سر مردم غزّه ریخته شده که بر اثر آن، ۱۵۰ هزار خانه تخریب شده است. بیش از ۶۲۰ هزار دانش‌آموز اهل غزّه نمی‌توانند به مدرسه بروند و از تحصیل بازمانده‌اند. ۱۲۳ مدرسه و دانشگاه تخریب شده که به معنای تخریب حدود نوددرصدی مراکز آموزشی است. حدود دوازده هزار تَن از شهدای این جنگ دانش‌آموز هستند. 🔶 این‌ها تنها بخشی از آمار جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزّه است؛ جنایت‌هایی که به این منطقه محدود نشده و مردم لبنان نیز هر روز قربانی آن می‌شوند. بدون شک، این آمار، اکنون که نوشته می‌شود، تا زمان انتشار این گزارش و بعد از آن نیز افزایش خواهد یافت. به این وضعیّت، ترور تعدادی از فرماندهان مقاومت را نیز بیفزایید؛ از پرچم‌دار بزرگ مقاومت، شهید سیّدحسن نصرالله گرفته تا سیّدهاشم صفی‌الدّین و اسماعیل هنیّه و یحییٰ سنوار و دیگران. در چنین شرایطی و با نگاهی به این آمار، در ظاهر، رژیم جنایت‌کار صهیونیستی دست برتر را دارد و باید آن را پیروز میدان دانست؛ امّا آیا به‌راستی چنین است؟ رهبر معظّم انقلاب اسلامی، از ابتدای این جنگ، شکست رژیم صهیونیستی را غیر قابل جبران دانسته و بارها بر این موضوع تأکید کرده‌اند. ایشان ترور فرماندهان ارشد مقاومت را نیز در تغییر این معادله بی‌تأثیر عنوان کرده و تأکید کرده‌اند پیروز این میدان تا کنون مقاومت فلسطینی و لبنانی بوده و نتیجه‌ی نهایی نبرد نیز همین خواهد بود. این تحلیل و ارزیابی بر چه مبنایی است و آیا با واقعیّات کف میدان همخوان است؟ 🔸اهدافی که محقّق نشد 🔹برای پاسخ به پرسش‌های فوق می‌توان از چند زاویه و بُعد به ماجرا نگریست. اوّلین نکته‌ی مهمّی که به نظر می‌رسد این است که رژیم صهیونیستی، در ابتدای شروع جنگ، اهدافی را مشخّص و اعلام کرد؛ از جمله نابودی حماس در غزّه، بازگرداندن اسرای خود و بازگشت امنیّت به مرزهایش. 🔶 حماس ضربه خورده، امّا نه‌تنها نابود نشده بلکه حتّی در مناطقی مانند شمال غزّه که ارتش متجاوز بارها مدّعی پاک‌سازی آن شده، تلفات سنگینی به دشمن وارد کرده و می‌کند. سیستم فرماندهی حماس، به رغم شهادت برخی از سران آن، از هم نپاشیده و همچنان کار می‌کند. کار به جایی رسیده است که صداهای مختلفی از درون رژیم بلند شده است که اذعان دارند نابودی حماس یک هدف دست‌یافتنی نیست و عملیّات نظامی هر قدر هم سنگین باشد، به نتیجه‌ی نهایی نخواهد رسید. 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#مرزبندی_با_دشمن #رژیم_صهیونیستی #فلسطین #مقاومت #حماس #امنیت #اسرا ✅ سیزده ماه پس از طوفان 🔰 ق
سیزده ماه پس از طوفان 🔰 قسمت دوم 🔶 در خصوص اسرا نیز اگرچه حدود نیمی از آن‌ها آزاد شده‌اند، امّا آزادی آن‌ها پس از مذاکره و توافق سیاسی با حماس رخ داد؛ جز چند مورد انگشت‌شمار و محدود، هیچ اسیر دیگری با عملیّات آزاد نشده است و نخواهد شد. اسارت ده‌ها نظامی صهیونیست در دست مقاومت، طیّ این مدّت طولانی، بی‌سابقه بوده و فشار سهمگینی را از منظر سیاسی و اجتماعی به رژیم وارد می‌کند. تقریباً روزی نیست که عدّه‌ای از ساکنان سرزمین‌های اشغالی برای فشار به دولت نتانیاهو دست به راه‌پیمایی و تجمّع و راه‌بندان نزنند و خواهان پایان جنگ و توافق سیاسی نباشند، تا به این وسیله سایر اسرا نیز آزاد شوند. 🔶 موضوع بازگشت امنیّت از دیگر اهداف مهم‌تر بوده، امّا وضعیّت وخیم‌تری دارد. علی‌رغم گذشت بیش از یک سال از جنگ، صدها هزار صهیونیست همچنان آواره‌اند و برد پهپادها و موشک‌های مقاومت از نقاط و کشورهای مختلف به دوردست‌ترین شهرها و مراکز مهمّ تجاری و نظامی رژیم رسیده و آن‌ها را دچار شوک و بهت کرده است. 🔶 نتانیاهو که روزی خود را «آقای امنیّت» می‌دانست، امروز خود نیز دچار ناامنی و هراس جدّی است و پهپاد حزب‌الله به طرز شگفت‌آوری پنجره‌ی اتاق‌خواب محلّ اقامتش را مورد اصابت قرار داد؛ همان حزب‌اللهی که رژیم گمان و ادّعا می‌کرد پس از ترورهای پیاپی فرماندهانش به‌شدّت تضعیف شده و فرصت نابودی کامل آن است. امّا حزب‌الله، پس از آن رویدادهای تلخ و سهمگین، خود را بازیابی کرد و نشان داد برای نبردی سخت و طولانی آمادگی کامل دارد. 🔸زنده شدن فلسطین 🔹پیروزی مقاومت محدود به این ابعاد نبوده و ابعاد مهم‌تری نیز دارد. تا پیش از عملیّات طوفان‌الاقصیٰ، به دلایل مختلف، موضوع فلسطین در جهان و حتّی کشورهای اسلامی در حال فراموشی بود، در‌حالی‌که امروز فلسطین در صدر مسائل جهانی است و «مقاومت» دیگر امری فلسطینی و لبنانی و ایرانی نیست. چه کسی فکرش را می‌کرد روزی در ژاپن برای فلسطین تظاهرات کنند یا ده‌ها دانشگاه آمریکا شاهد تجمّع و تحصّن دانشجویان علیه رژیم صهیونیستی و در حمایت از فلسطین باشند؟ امروزه، اغلب دنیا به دو بخش تقسیم شده: بخشی که با حمایت از نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در سمت تاریک تاریخ ایستاده و بخشی که با حمایت از مقاومت مشروع مردم فلسطین، سمت درست تاریخ را انتخاب کرده‌اند. چهره‌ی واقعی رژیم صهیونیستی که با انواع و اقسام ترفندها و حمایت‌های سنگین غرب، دهه‌ها سعی داشت خود را کشوری عادی و مانند دیگران جلوه دهد، امروز برملا شده و عملاً به عنوان یک رژیم آپارتاید شناخته می‌شود. 🔸ذکر برنده 🔹و بالاخره و از همه مهم‌تر آنکه مقاومتِ یک‌ساله‌ی مردم مظلوم غزّه و خون فرماندهان بزرگ مقاومت، الهام‌بخش و آفریننده‌ی موج و نسل جدیدی از مبارزان و حامیان جبهه‌ی مقاومت است که قدس شریف را آزاد خواهند کرد. در جهانی که طواغیت سعی دارند از آن معنازدایی کرده و بشر امروزی را به پست‌ترین امیال خود مشغول سازند، پخش گسترده‌ی روایت مردمانی که بمباران می‌شوند امّا ذکرشان «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» است و همچنان ایستاده‌اند، باطل‌السّحر کید دشمنان است. برای فهم واقعی این میدان باید میدانِ دید را وسیع کرد و عمیق‌تر و گسترده‌تر وضعیّت را دید و سنجید. دشمن همه‌ی محاسباتش مادّی است امّا جبهه‌ی مقاومت گزینه‌ای دارد که تاریخ، مملو از عملکرد شگفت‌انگیز آن است: نصرت الهی به مؤمنین و صابرین. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله 🆔 @tahlil_shjr
چهره واقعی حقوق بشر آمریکایی 🔰 قسمت اول 🔶 «حقوق بشر» یکی از مهم‌ترین شعار‌ها و ادعا‌های مقامات آمریکایی و حکمرانی لیبرال دموکراسی در نظام بین‌الملل به شمار می‎آید. مفهومی که تا به امروز هیچ تعریف روشنی از آن ارائه نشده و درک جهانی از آن مبهم است. نگاهی به مواضع و عملکرد کشور آمریکا در حوزه حقوق بشـر در دو بعـد داخلی و خارجی مؤید آن است که آمریکایی‌ها خـود یکی از مهم‌ترین ناقضان حقوق بشر در سـطح جهـان بوده و هستند. مطالعات انجام‌شده در سال‌های اخیر گویای این واقعیت است که این کشور همانند سال‌های گذشته، همچنان در سطوح گوناگون حقوق اساسی و اولیه بشری را نقض کرده است. بنابراین، در این نوشته تلاش می‌شود مصادیق جعل عنوان حقوق بشر در حکمرانی لیبرال دموکراسی به‌ویژه آمریکا بررسی شود: 🔶 نماد اصلی نقض حقوق بشر اگرچه حاکمیت در آمریکا تلاش می‌کند خود را نمونه درخشان حقوق بشر معرفی کند، اما این کشور نماد اصلی نقض حقوق بشر در دنیا به شمار می‎آید. اعدام‌های سه برابری سیاه‎پوستان در مقایسه با سفیدپوستان، نقض حقوق پناهندگان، نقض حقوق زنان در آمریکا و بالاترین جمعیت زندانیان جهان تنها بخش کوچکی از نقض حقوق بشر در داخل این کشور است. نقض حقوق بشر و تبعیض نژادی در زندان‌های سراسر ایالات متحده، به ویژه ایالت‌های جنوبی به‌حدی نگران‌کننده است که ائتلافی از سازمان‌های غیر‌دولتی حامی حقوق بشر طی ارسال یک گزارش ویژه ۲۱ صفحه‌ای به کمیته حقوق بشر سازمان ملل خواستار تحمیل فشار به ایالات متحده برای توقف سیاست‌های تبعیض نژادی و ضدحقوق بشری در زندان‌های آمریکا شدند. 🔶 جنگ‌افروزی و کشتار غیرنظامیان راهبرد اعمال «دموکراسی با زور» مبنای عملکرد آمریکای پس از دوران جنگ سرد بوده است. البته این کشور از زمان تأسیس تا به امروز، کمتر از ۲۰ سال را بدون حضور در جنگ سپری کرده است. به عبارت دیگر، آمریکا در طول ۲۵۰ سال قدمتی که دارد، حدود ۴۰۰ مداخله مستقیم نظامی در کشــور‌های جهان داشته اســت. ۵۰ درصد مداخلات آمریکا از ۱۹۵۰ تا ۲۰۲۰ بوده که بیش از ۲۵ درصد آنها مربوط به سه دهه پس از جنگ سرد است. آمریکا در تمام جنگ‌های عمده در غرب آسیا و نواحی مجاور آن به‌طور مستقیم و غیرمستقیم حضور داشته است. از سال ۲۰۰۱ به بعد حدود ۴۰ درصد از کشور‌های جهان درگیر عملیات‌های به اصطلاح ضدتروریستی آمریکا بوده‌اند. 🔶 تأمین منافع ملی آمریکا در عرصه نظام بین‌الملل، حقوق بشر همان منافع دولت آمریکا و منافع دولت آمریکا همان حقوق بشر است. دولتمردان آمریکایی به بهانه حقوق بشر، هر ساله کشور‌هایی را که به لحاظ سیاسی حاضر به رفتار در چارچوب منافع و تمایلات آنان نیستند، تحت فشار‌های همه‎جانبه قرار داده یا آنها را تحریم می‌کنند. این‌گونه اقدامات که برخلاف مقررات و هنجار‌های بین‌المللی و همچنین ناقض پیمان‌ها و اسناد بین‌المللی حقوق بشری هستند، گویای نقض گسترده حقوق بشر از سوی دولت آمریکاست. کشور‌های متعددی در حال حاضر تحت فشار‌های تحریمی آمریکا قرار دارند که می‌توان به ایران، روسیه، بلاروس، کوبا، نیکاراگوئه، ونزوئلا، چین، پاکستان، ترکیه، بوسنی و هرزگوین، صربستان، بلغارستان، مجارستان، سودان، سوریه و لبنان اشاره کرد. 🔸 : آقای فرهاد کوچک‌زاده؛ کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#دشمن_شناسی #رژیم_صهیونیستی #آمریکا #حقوق_بشر #تروریسم #آتش_بس #فلسطین ✅ چهره واقعی حقوق بشر آم
چهره واقعی حقوق بشر آمریکایی 🔰 قسمت دوم 🔶 برخورد گزینشی از حقوق بشر آمریکا با وجود سیاهه‌ای عریض و طویل از زیر پا گذاشتن قانون خود‌تصویبش، با رویکردی گزینشی و مبتنی بر استاندارد‌های دوگانه، به نقض نظام‌مند حقوق بشر و استفاده ابزاری از آن مشغول است. آسیب‌های انسانی جنگ‌های خودسرانه در ابعاد گوناگون، حمایت از جنایت‌های رژیم صهیونیستی، پشتیبانی از دولت‌های مستبد در سرکوب حقوق مردم و نقض حق تعیین سرنوشت ملت مظلوم فلسطین تنها بخشی از اقدامات ضد حقوق بشری آمریکاست. در یک سال گذشته و پس از آن آغاز حملات گسترده رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم و بی‌دفاع در نوار غزه و کرانه باختری، ایالات متحده آمریکا از طریق ارائه انواع حمایت‌ها و تأمین تسلیحات مرگبار، در نقش شریک اصلی اقدامات و جنایات رژیم صهیونیستی عمل کرده و تلاش‌های جامعه جهانی برای برقراری آتش‌بس را با شکست مواجه کرده است. آمریکایی‌ها تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت در ارتباط با آتش‌بس در غزه و عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد را وتو کرده‌اند. حمایت‌های آشکار از جنایت‌های رژیم صهیونیستی، ارائه مستمر و پیوسته انواع گوناگون تسلیحات سبک و سنگین و ارائه مشورت‌های نظامی و اطلاعاتی به رژیم صهیونیستی تنها بخش کوچکی از اقدامات ضد حقوق بشری آنهاست. حتی اخباری دال بر حضور مستقیم نظامیان آمریکایی در اتاق جنگ رژیم صهیونیستی و میدان‌های درگیری وجود دارد. 🔶 حمایت از تروریسم ایالات متحده از تروریسم به‌مثابه ابزاری برای اعمال نفوذ و دسترسی به منابع ثروت کشور‌ها استفاده کرده است. گروه‌هایی، مانند القاعده و داعش و زیرشاخه‌های وابسته به آنها در بســتر حمایت‌های آمریکا تشکیل شده و تداوم یافته‌اند. در حال حاضر، آمریکا از طریق گروه‌های تروریستی غیررسمی، مانند داعش و برخی بازیگران، مانند رژیم صهیونیستی به ایجاد ناامنی در غرب آسیا دامن می‌زند. مصداق بارز حمایت آمریکا از تروریسم در یک دهه اخیر در یمن و سوریه رخ داده است. مهم‌ترین مصداق‌های نقض حقوق بشــر در جنگ یمن شامل مواردی همچون قتل و کشتار، قحطی و گرسنگی، مرگ‌ومیر و بیماری، آوارگی، بازداشت، تبعید، شکنجه، محرومیت از تحصیل و از بین بردن شرایط اولیه رفاه است. با وجود مصادیق آشکار نقض نظام‌مند حقوق بین‌الملل بشردوستانه در یمن، ابعاد این فاجعه به‌طور گسترده منتشر نمی‌شود. 🔶 سکوت برابر نقض بارز معیار‌های دوگانه ایالات‌متحده آمریکا در مواجهه با مصادیق نقض حقوق بشر بیان‎کننده ابزاری‌بودن آن برای دستیابی به اهداف سیاسی و نظامی است. برای نمونه، نقض حقوق بشر از سوی رژیم صهیونیستی در فلسطین به‌طور روزانه به‌وضوح اتفاق می‌افتد، اما همواره مقامات آمریکایی آن را نمی‎بینند؛ دلیل این امر نیز گره خوردن منافع نامشروع آمریکا به منزله مدعی حقوق بشر با سیاست‌های این رژیم است. آمار شهدای غزه به بیش از ۴۳ هزار نفر و زخمی‌ها نیز به بیش از ۱۰۰ هزار نفر رسیده است. با وجود این، آمریکا از آغاز عملیات طوفان‌الاقصی بار‌ها از نظر سیاسی، دیپلماتیک و نظامی از رژیم صهیونیستی حمایت کرده و مانع از محکومیت این رژیم به دلیل نسل‌کشی فلسطینیان در نوار غزه در شورای امنیت و همین‌طور لبنان شده است. 🔶 نکته پایانی ایالات متحده آمریکا که بزرگ‌ترین مدعی حمایت از حقوق بشــر است، خود به بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر تبدیل شده است. نهاد‌های مربوطه در بررسی وضعیت حقوق بشری آمریکا همواره با فشار این کشور مواجه هستند. بنابراین، هرگز وضعیت واقع‌بینانه‌ای از شرایط حقوق بشری این کشور در سطح مجامع بین‌المللی ارائه نشده است. رهبر معظم انقلاب در این زمینه می‌فرمایند: «حقوق بشر دیگر معنایی ندارد. آن کسانی که با این جنایت‌ها مدّعی حقوق بشرند انسان‌های بزرگی، چهره‌های نورانی‌ای مثل سیّدحسن نصرالله را، مثل هنیّه را، مثل سلیمانی را، مثل بقیّه شهدای بزرگ را تروریست می‌خوانند و می‌نامند؛ در حالی که باند تروریستی، خودشان هستند، باند جنایتکار خودشان هستند؛ این را امروز دنیا دارد می‌فهمد و بحمدالله دانسته‌اند، فهمیده‌اند.» 🔸 : آقای فرهاد کوچک‌زاده؛ کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
ماجرای آزمایش موشکی در شاهرود چه بود؟ 🔶 آزمایش موشکی شامگاه جمعه (18 آبان، 8 نوامبر) ایران از شاهرود باعث شده بحث‌های فراوانی در خصوص آن شکل بگیرد. تأسیسات نظامی حساس این شهر در روز 5 آبان در جریان حمله اسرائیل به ایران مورد حمله قرار گرفت که باعث وارد آمدن آسیب به یک ساختمان در آن شد. پرتاب موشک دوربرد از این پایگاه حاوی این پیام مهم به آمریکا بود که نه تنها توان نظامی و تهاجمی ایران به طور کلی آسیبی ندیده است، بلکه تهران از تأسیساتی که مورد حمله واقع شده‌اند می‌تواند در صورت لزوم برای عملیات‌های آتی خود بهره گیرد. 🔶 ایران پیش از این با رونمایی از موتورهای سوخت جامد پیشرفته خود مانند سلمان نشان داده بود قادر است موشک‌های بالستیک قاره‌پیما را تولید کند. به نظر می‌رسد تهران با استفاده از یک موتور سلمان به برد بیش از 3 هزار کیلومتر و به‌کارگیری هم‌زمان دو تا سه موتور در یک موشک، می‌تواند به بردهای فراتر از 5 هزار کیلومتر دست یابد. 🔶 بنیامین نتانیاهو بدون آنکه بتواند از غرب دفاع کند، با ایفای نقشی ویژه در برنامه‌های نظامی و هسته‌ای ایران، خطرات را برای این مجموعه افزایش داده است. اگر نتانیاهو دست به تحریک آمریکا برای خروج از برجام نمی‌زد، ایران درحال غنی‌سازی 60 درصدی نبود و اگر جنگ غزه را ادامه نمی‌داد و تهران را تحریک نمی‌کرد، برد موشک‌های ایران افزایش نمی‌یافت. شاید بتوان به طعنه بزرگ‌ترین ماشین غنی‌سازی ایران را سانتریفیوژ «P- netanya» نامید. 🔶 تهران با نمونه‌های تولید داخل‌ سانتریفیوژهای P-1 و P-2 غنی‌سازی می‌کرد اما امروزه ماشین‌های پیشرفته‌تر با طراحی داخلی به میدان آمده‌اند. نخست‌وزیر اسرائیل همچنین نقشی بزرگ در برنامه موشکی ایران ایفا کرده و علاوه بر سوق دادن تهران به سمت ایجاد انبار موشکی و توسعه جدی نمونه‌های جدید، حالا به عامل افزایش برد موشک‌های ایران بدل شده است. 🆔 @tahlil_shjr