#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #مقاومت #برجام #منطقه #آمریکا ✅ جام زهر دوم؟ 🔶 تغییر موضع رهبری دلیلش چیست؟ او گفت نسبت به مذاکرات بدبینی مفرط نباید داشت. موضع محکم و با استدلال قبلی اش ظاهرا صد و هشتاد درجه مخالف این موضع بود؟ اما چند پاسخ: 🔶 پاسخ اول اینکه به رهبری فشار آوردند، این دولت با کلیدواژه وفاق، کارش را پیش می برد تابوها را میشکند، اجرای قانون حجاب را تعلیق کرد، کروبی را آزاد کرد، فضای مجازی را کم کم آزاد کرد، جلوی وعده صادق سوم را گرفت و حالا مذاکره با آمریکا را به کشور تحمیل کرد. مثل ماجرای برجام که رهبری تصریح میکند که اصرار مسئولین دولتهای مختلف در این ماجرا وجود داشت. البته برای چنین تصمیماتی متهم کردن دولت کافی نیست لذا این تحلیل به نوعی مجبور است بقیه مدیران کلان را هم متهم کند و رهبری نیز در این وضع جام زهر مینوشد. 🔶 پاسخ دوم را جماعتی دیگر میدهند، آنها معتقدند رهبری از تهدیدها ترسید، این جماعت معتقدند شکستهای پی در پی مقاومت در منطقه به ایران حالی کرد که باید از خواسته های دشمن تبعیت کند، اینها معتقدند، یمن بعید است بیش از این دوام بیاورد، غزه در حال محو شدن است، حزب الله در حال خلع سلاح و حذف شدن و ادغام در ارتش است، حشد الشعبی در حال حذف و ادغام در ارتش است، سوریه کاملا توسط دشمن اشغال شد، ایران هم به وضوح و روشنی توسط آمریکا تهدید میشود و اینها یعنی رهبری ولو مخالف است اما ناچار است به خواسته های دشمن تن بدهد و بین بد و بدتر، بد را انتخاب کند. لذا با قاتل سلیمانی هم مذاکره میکند و این جام زهر را مینوشد. 🔶 تحلیل اول اشکالاتی دارد، اولا اگر رهبری مراعات مسئولین را میکرد از همان اول نظرش را مثل الان میگفت. ثانیا لزومی نداشت در دیدار با دانشجویان، در خطبه های نماز جمعه نصر، و دیگر سخنرانیها به وضوح و روشنی از مسئولین نظام هم ایمانشان و هم درایتشان تعریف کند و بلکه جوانان را دعوت کند به اینکه برخی تصمیمات را در این شرایط جنگی چشم بسته بپذیرند چون پشت پرده ها قابل توضیح هم نیست. 🔶 ثالثا آن همراهی جدی مسئولین با رهبری نیز دلیلی نداشت؟ این تناقضها در رفتار و گفتار همگان وجود دارد. رابعا رهبری در همان ماجرای برجام مخالفتش با مسئولین در اصل مذاکره را بارها تکرار کرد و دلیل همراهیش را بیشتر تجربه مردم دانست، چیزی که مدعی بود الان دیگر وجود دارد. خلاصه قرائن مخالف هم زیاد و جدی است این نگاه در اداره کشور به انسداد میرسد؟ 🔶 تحلیل دوم نیز پر خطا است. اولا اگر ایران این قدر در موضع ضعف است، چرا ترامپ به پیش شرط های ایران تن داد؟ ثانیا آنجا که آتش دشمن بیشتر میریزد یعنی قدرت بیشتری وجود دارد. چه یمن چه غزه، کف خیابان های اسرائیل هنوز تظاهرات است؟ چطور هنوز حماس تلفات میگیرد؟ چرا اسرائیل آتش بس را تن داد و چرا نقض کرد؟ حزب الله نیز اسرائیل را مجبور به آتش بس کرد، الان دولت را تهدید میکند که مقابل اسراییل نایستد وارد عمل میشود، یک چهارم جمعیت لبنان زیر تابوت سیدحسن آمدند و این یعنی اقتدار مردمی دارد. واقعیت آن است که تغییر جغرافیای سیاسی در خاورمیانه به نفع ایران و جبهه مقاومت شکل گرفته رهبری بارها گفته امیدوارم چشمهای ظاهر بین متوجه پیروزیهای ایران بشود، او بارها گفته نگاه های سطحی و ناقص این پیروزی ها را نمیبیند، او معتقد است بعد از طوفان الاقصی با اینکه فرماندهان بسیاری را از دست دادیم اما در منطقه قوی تر شدیم.و این تحلیل هم درست و هم مهم است و زیر بنای تحلیل درست. 🔶 تحلیل سوم چیست؟ تحلیل سوم این است که اولا ایران دشمن را وادار به همراهی کرده. این به دلیل قدرت مقاومت از یک سوی و چالش‌های آمریکا در مقابل چین و روسیه از سوی دیگر و فشار افکار عمومی داخلی اش از سوی سوم و درگیری‌های جدی اش با قدرتهای داخلی و امثالهم است، آمریکا قابل اعتماد نیست ولی مجبور شده به کرنش. تا همینجا برای ایران نوعی قدرتنمایی هم هست حتی اگر این مذاکرات منتج هم نشود. اصل این مذاکرات با این شرایط نمایش قدرت است سخنان رهبری هم با هم تعارضی ندارد، شرایط عوض شده و این به اقتدار مقاومت مرتبط است. آمریکا قطعا قابل اعتماد نیست جمله ای که رهبری باز هم تکرار کرد، ولی آمریکا مقابل قدرت ایران کم آورده این را هم باید دید. نکته دوم که این هم مهم است این است که اساسا اصل این مذاکرات و گذر زمان هم به نفع ایران است، این را بارها رهبران غرب اذعان کرده اند. ایران هم قبلا نشان داده که چطور مثلا در سایه مذاکرات دهه نود برای ریشه کن کردن داعش و افزایش اقتدار مقاومت استفاده کرده بود. ایرانی.ها تیزهوشند. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید ✅ کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک 🔰 قسمت اول 🔶 یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود. 🔶 در‌حالی‌که از شنبه‌ی گذشته ایران و آمریکا مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان آغاز کرده و قرار است شنبه‌ی پیشِ‌رو دُور دوّم این مذاکرات انجام شود، لازم است به این قضیّه توجّه ویژه‌ای شود و از تکرار مسیر انحرافی و خسارت‌های آن، از همین ابتدا ممانعت شود. گره زدن تصمیمات، برنامه‌ها و مسائل کشور به مذاکرات جاری و شکل‌گیری فضای هیجانی، اغراق‌آمیز و ساده‌لوحانه درباره‌ی آن، از جهات مختلف برای کشور مضر بوده و تبعات و هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت. 🔸پاس گل به حریف می‌توان گفت اوّلین نتیجه و هزینه‌ی این رویکرد غلط، خود را در میدان دیپلماسی بُروز می‌دهد. مذاکرات جاری، از ابعاد مختلف، سخت و پیچیده است. گره زدن مسائل کشور به مذاکرات و ایجاد فضایی خام‌اندیشانه و رؤیافروشی درباره‌ی آن، دست حریف را در مذاکرات برای فشار به تیم ایران باز می‌کند. 🔶 چرا در زمان برجام شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» بیرون آمد؟ چون فضایی ایجاد شده بود که به هر قیمتی باید توافق انجام می‌شد و اینکه چه می‌دهیم و چه می‌گیریم چندان موضوعیّت نداشت؛ اصل و هدف، توافق کردن بود. این سیاست غلط و پُرهزینه ناشی از انتظارات نابجایی بود که به دلایل و اَشکال مختلف شکل گرفته بود و متأسّفانه اگر کسی از آن انتقاد می‌کرد هم متّهم به مخالفت با بهبود وضعیّت کشور و معیشت مردم می‌شد و مورد هجمه قرار می‌گرفت و جنجال رسانه‌ای مانع از نگاه انتقادی و واقع‌بینانه به صحنه و تحوّلات جاری بود. 🔶 وقتی حریف شما بفهمد و یا حتّی حس کند که توافق برای شما حیاتی است و از سوی افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی برای رسیدن به آن تحت فشار هستید، قطعاً به سمت گرفتن امتیازات بیشتر و دادن امتیازات کمتر حرکت خواهد کرد، چرا که می‌داند مقاومت شما در برابر این روند برایتان آسان نیست و هزینه‌ی سنگینی دارد. اطّلاعاتِ رسیده به «خطّ حزب‌الله» تأیید می‌کند یکی از دغدغه‌های تیم مذاکراتی ایران در دُور جدید، شکل‌گیری چنین وضعیّتی است و نسبت به مدیریّت فضای رسانه‌ای و افکار عمومی در این مورد، اتّفاق‌نظر دارند. 🔸خوش‌خیالی ممنوع در مقطع کنونی، صحبت کردن از توافق بسیار زود است. مذاکرات حتّی نسبت به زمان برجام نیز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و دشمنی هم که مقابل ما قرار دارد دچار نوسانات و چرخش‌هایی در مواضع است که حتّی دوستان او نیز درباره‌ی چگونگی تعامل با او، اغلب، بسیار محتاط هستند. در نظر گرفتن این شرایط نشان می‌دهد خوش‌خیالی درباره‌ی نتیجه‌ی مذاکرات و ثمره‌ی توافقی خیالی، چقدر غیرعقلانی است! 🔶 اغراق نیست اگر بگوییم همه‌ی کارشناسان اقتصادی متّفق‌القول هستند که بر فرض رسیدن به توافق و گرفتن امتیازاتی در زمینه‌ی رفع تحریم‌ها، همه‌ی مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. تصوّر اینکه توافق نسخه‌ی نجات‌بخش و معجزه‌گر است، خیالی خام و چیزی از جنس رؤیافروشی است. آنان که چنین رؤیایی را پمپاژ کرده و به جامعه می‌فروشند، فارغ از آنکه دانسته یا نادانسته چنین می‌کنند، در حال بازی در زمین دشمن و تکمیل برنامه‌ی او هستند. این فضای غیرواقعی و تخیّلی از جنس شیرینی آدامسی است؛ بادکنکی که لاجرم و به‌سرعت خواهد ترکید و امید کاذبی که با خود آورده و تزریق کرده بود محو شده و به جای آن، سرخوردگی و ناامیدیِ عمیقی خواهد نشست. 🔶 رهبر انقلاب، بیش از یک دهه‌ی پیش، درباره‌ی دل بستن به نقاط خیالی هشدار داده و فرموده بودند: «من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هر وقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى؛ آنچه لازم است این است.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید ✅ کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک 🔰 قسمت دوم 🔸معطّلی کشور و فرصت‌سوزی یکی دیگر از تبعات تصوّرات و فضاسازی غیرمنطقی درباره‌ی مذاکرات، معطّل ماندن کشور است. چنین فضایی مدیران کشور را درباره‌ی اقدامات و تصمیمات خود به سوی تردید و تعلّل سوق خواهد داد؛ تصمیماتی که باید گرفته شود و اقداماتی که باید انجام پذیرد، معطّل نتیجه‌ی مذاکراتی پیچیده و پُر‌ابهام خواهد شد و کشور را دچار نوعی قفل‌شدگی می‌کند؛ یعنی همان تجربه‌ی تلخی که در برجام دیدیم و تکرار آن برای بار دوّم، خسارتی مضاعف و نابخشودنی است. 🔶 چنین فضایی محدود به مدیران کشور نخواهد ماند و دامن مردم را به طور عمومی و فعّالان اقتصادی را به صورت ویژه خواهد گرفت. حدود سه سال پیش، رهبر انقلاب، در دیدار تولیدکنندگان و فعّالان اقتصادی به این موضوع اشاره کرده و فرمودند: «آمارهای اقتصادی دهه‌ی ۹۰ ــ آمارهای اقتصاد کلان کشور ــ حقّاً و انصافاً خرسندکننده نیست: آمار مربوط به رشد تولید ناخالص داخلی، آمار مربوط به تشکیل سرمایه در کشور، آمار مربوط به تورّم، آمار مربوط به رشد نقدینگی؛ اینها خرسند‌کننده نیست. آمار مربوط به تأمین ماشین‌آلات به هیچ ‌وجه مطلوب نیست، یا مسکن و امثال اینها. اینها حقایقی است که اگر مسئولین میتوانستند وضعیّت را در جهت این آمارها به شکل بهتری هدایت کنند، یقیناً وضع اقتصاد کشور امروز خیلی بهتر بود. خب، آثار این حقایق در زندگی مردم هم نمود پیدا کرده. اینکه درباره‌ی معیشت مردم اظهار نگرانی میکنیم، مربوط به همین چیزها است. عامل این مشکلات هم صرفاً تحریم نیست؛ البتّه تحریم بلاشک مؤثّر بوده امّا صرفاً تحریم نیست؛ بخش مهمّی ناشی از برخی تصمیم‌گیری‌های غلط یا کم‌کاری‌ها و امثال اینها است؛ میتوانست این‌ جور نباشد. ... نمونه‌های موفّق هم در اقتصاد هستند؛ همین شماها، این کسانی که آمدند صحبت کردند، دوستانی که صحبت کردند، اینها نمونه‌های موفّقند دیگر؛ اینها از همین ظرفیّتهای موجود کشور استفاده کردند؛ پس نمونه‌های موفّق بحمدالله داریم. و بنگاه‌هایی که منتظر رفع تحریم نماندند. یکی از نکاتی که در این صحبتها شما میتوانستید استفاده کنید ــ اگرچه [خودشان] تصریح نکردند امّا واقعیّت این است ــ [این است که] اینها هیچ کدام برای پیشرفت منتظر نماندند که تحریمها برداشته بشود یا مذاکرات فلان ‌جا به یک نتیجه‌ای برسد؛ نه، کار خودشان را کردند، تلاش خودشان را کردند و به این نتایج خوب هم رسیدند. این همان حرفی است که من همیشه تکرار میکنم که اقتصاد کشور و فعّالیّتهای اقتصادی کشور را شرطی نکنید؛ متوقّف به فلان قضیّه‌ای که در اختیار ما نیست نکنید؛ همّت خودمان را، نیاز خودمان را به کار ببندیم.» ۱۴۰۰/۱۱/۱۰ 🔸لزوم مقابله با اقتصاد شرطی چنانچه هیجانات و فضای افکار عمومی و مواضع مسئولان نسبت به مذاکرات مدیریّت نشود، اقتصاد کشور که از مشکلات متعدّدی رنج می‌برد، بیش از آنچه هست شرطی خواهد شد. نوسانات بازار ارز و برخی بازارهای دیگر، از جمله‌ی تبعات این شرطی شدن است. شرطی‌سازی اقتصاد، خواست و مطلوب دشمن است؛ در چنین فضایی، دشمن می‌تواند شیطنت کند و با این اهرم حتّی بر فضای مذاکراتی نیز فشار وارد کند. 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید ✅ کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک 🔰 قسمت سوم 🔶 یکی از توفیقات دولت شهید رئیسی در همین زمینه، کاهش شرطی شدن اقتصاد بود که با تحسین رهبر انقلاب نیز مواجه شد: «یک توفیق دیگرِ این دولت این بود که جامعه را از حالت چشم‌انتظاری و نگاه به بیرون خارج کرد. از این حالت که همیشه منتظر باشیم ببینیم دیگران درباره‌ی ما چه میگویند، چه تصمیم میگیرند، چه کار میخواهند بکنند خارج شده؛ به ظرفیّتهای داخل کشور اهمّیّت داده شده، روی آنها تکیه شده، کار دارد میشود. اینکه حالا باید حتماً با فلان کشور ارتباط برقرار کنیم تا مشکلاتمان حل بشود یا فلان گره باید از فلان جا باز بشود تا مشکلات ما حل بشود، این خیلی برای کشور مضر است؛ این شرطی کردن حوادث کشور و در انتظار دیگران نگه داشتن، چیز بدی است که این الحمدلله در دولت شما به میزان زیادی کاسته شده.» ۱۴۰۱/۶/۸ 🔶 عقب‌گرد در این زمینه و تشدید شرطی‌سازی اقتصاد، به هیچ عنوان عاقلانه نیست و اگرچه بازیگران زیادی در این قضیّه مؤثّر هستند، امّا دولت به عنوان بازیگر اصلی اقتصاد نقش محوری داشته و باید نسبت به این مسئله هوشیاری و دقّت کافی و جدّی داشته باشد. 🔸شعار سال؛ نسخه‌ی درمان اقتصاد اقتصاد، میدان معجزه نیست. آنچه مشکلات را کاهش داده و به سوی حل شدن می‌برد، کار و تلاشِ بابرنامه و اصولی است. سال‌ها است که رهبر انقلاب، به‌درستی، «تولید» را کلید حلّ مشکلات کشور معرّفی کرده و بر آن تأکید دارند. شعار امسال نیز بر همین مبنا است. باید دانست فارغ از مذاکرات و هر نتیجه‌ای که از آن حاصل شود، آنچه مشکلات کشور را حل می‌کند توجّه به این نسخه و حرکت در این مسیر است؛ مسیری که کوتاه و بدون دست‌انداز نیست، امّا مقصد آن روشن و تضمین‌شده است. 🔶 هیچ فرد و مجموعه و کشوری نمی‌تواند در آنِ واحد روی دو مسیر تمرکز داشته باشد. در سالی که باید سرمایه‌های مردمی را به سوی «تولید» سوق داد و از این طریق انرژی تازه‌ای به اقتصاد کشور تزریق کرد، دل بستن به مذاکره با آمریکا و گشایش از طریق آن، شلّیک به پای خود است. زمانی رهبر انقلاب فرمودند که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیّت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند. ۱۳۹۴/۲/۹ پس از یک دهه، این حرف همچنان پابرجا است و این بار باید گفت که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک و مسقط نیست، بلکه در داخل کشور است. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #تحریم #آمریکا #روشنگری ✅ سرمایه گذاری ۱۰۰۰میلیارد دلاری، ادعای از جنس گلابی برجام... 🔶 در تحلیل امکان‌پذیری سرمایه‌گذاری ۱۰۰۰ میلیارد دلاری آمریکا در ایران، چند نکته اساسی مطرح است: 1⃣ اینکه با وجود توان اقتصادی بالای آمریکا و تولید ناخالص داخلی حدود ۲۹ تریلیون دلار، حتی در روابط نزدیک اقتصادی نیز چنین حجمی از سرمایه‌گذاری در کوتاه‌مدت بی‌سابقه است، چه برسد به روابط خصمانه‌ای چون ایران و آمریکا. 2⃣ قوانین تحریم‌ها مانعی جدی محسوب می‌شوند و در ساختارهای کنگره و سنای آمریکا در هم تنیده شده‌اند و دولت امریکا بدون مجوزهای کنگره و سنا، قادر به رفع آنها نیست‌. در گذشته دیدیم که حتی با برجام نیز شرکت‌های آمریکایی به‌دلیل وجود قوانین پیچیده تحریمی، امکان معامله با ایران را نداشتند. 3⃣ اینکه ظرفیت اقتصادی ایران نیز برای جذب چنین سرمایه‌ای کافی نیست؛ تولید ناخالص داخلی ایران حدود ۴۰۰ میلیارد دلار است و حتی چین در قرارداد ۲۵ ساله، پیش‌بینی سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری داشته است. 4⃣ اینکه رفع تحریم‌ها شرط کافی برای جذب سرمایه خارجی نیست. مشکلاتی نظیر بی‌ثباتی قوانین، عدم شفافیت، دشواری فضای کسب‌وکار و نبود امنیت سرمایه، موانعی مهم‌تر از تحریم محسوب می‌شوند که بدون حل‌ و فصل این موانع، سرمایه‌گذاری خارجی وارد نمی‌شود. 5⃣ علاوه‌بر دلایل اقتصادی، موانع سیاسی و هویتی نیز مطرح‌اند. تضادهای ایدئولوژیک بین دو کشور، لابی‌های صهیونیستی در آمریکا و سابقه اظهارات ترامپ در مخالفت با تنفس اقتصادی بایدن به ایران، این فرضیه را بیشتر به یک ادعای غیرواقعی تبدیل می‌کند. 🔶 در مجموع، طرح چنین ادعاهایی بیشتر به وعده‌هایی مانند "گلابی‌های برجام" شباهت دارد و فاقد پشتوانه واقعی است و اساسا با ایجاد خوش‌بینی و انتظارت کاذب سیاسی، موجب شرطی شدن بیشتر اقتصاد و مخابره پیام ضعف و انفعال به واشنگتن است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای علی محمدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #آمریکا #اعتماد #انرژی_هسته‌ای #معیشت #برجام ✅ شنبه‌ دوم و دستان برتر ایران 🔶 امروز شنبه دور دوم مذاکرات غیر مستقیم ایران و آمریکا برگزار شد. در بین مرحله اول و دوم این گفت‌وگوها، بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با برخی از مسئولان کشور منتشر شد. در این زمینه توجه به نکات زیر حائز اهمیت است. 🔶 درباره آنچه میان ایران و آمریکا می‌گذرد، یک تجربه پیشینی مهم و عبرت‌آموز وجود دارد؛ تجربه پیشینی از دولت آمریکا کشوری ساخته که نمی‌توان بر پایه اعتماد به آن هر گونه مذاکره‌ای را پیش برد. در تجربه گذشته، آمریکا به تعهدات خود پایبندی نشان نداده و خاصه در قضیه توافق هسته‌ای پس از مدتی از آن خارج شده است. 🔶 همین تجربیات متراکم گذشته است که سبب می‌شود جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات هسته‌ای با بی‌اعتمادی و بدبینی، به رویارویی جدید بنگرد. چون تجربه تلخ برجام پیش ‌روی ماست، امروز که دور جدیدی از مذاکرات آغاز شده است، نباید اقتصاد کشور و معیشت مردم را نسبت به سیاست ‌خارجی شرطی کنیم. شاید اثرگذاری مسائل سیاست‌ خارجی بر روی اقتصاد کشور هیچ‌گاه به صفر نرسد و آن میزانی که اثر می‌گذارد، لزوماً منفی نیز نباشد، اما آنچه غیرمنتظره و غیر عادی به نظر می‌رسد و در مقطعی در دوره برجام، دولت وقت گرفتار آن شد، وابسته کردن وضعیت و حرکت اقتصادی کشور و حل مشکلات معیشتی مردم به تحولات سیاسی در عرصه خارجی بود. 🔶 با در نظر گرفتن تجربه تلخ گذشته و تعیین خطوط قرمز، نظام جمهوری اسلامی تصمیم گرفته است مذاکرات سیاسی سودمند برای رفع تحریم‌های ظالمانه را در دستور کار قرار دهد. مذاکراتی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی دور نخست آن با موفقیت انجام شد. گزارش‌ها گویای آن است که در مرحله اول گفت‌وگوهای عمان، تیم مذاکره‌کننده با ابتکار عمل، بی‌اعتماد به طرف مقابل و مصمم در پیگیری خطوط قرمز ظاهر شده است. همین عامل نیز سبب شد رهبر معظم انقلاب اسلامی، ضمن اعلام موفق بودن حرکت نظام در مرحله اول، فرمودند ما به طرف مقابل بدبین هستیم، اما به توانمندی‌های خودمان خوش‌بین هستیم. 🔶 بر خلاف فضاسازی‌های تبلیغاتی رسانه‌های معاند، جمهوری اسلامی هیچ‌گاه میز مذاکرات سودمند برای انتفاع اقتصادی ملت ایران را ترک نکرده، بلکه این طرف بدعهد غربی و خاصه دولت آمریکا بوده که به توافقات صورت گرفته پایبندی نشان نداده و عملاً مذاکرات را عقیم کرده است. با این تجربیات تلخ پیشین، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته است با ابتکار عمل و لحاظ خطوط قرمز، چارچوب‌ مذاکرات سودمند و عزتمندانه را پیش ببرد. تقویت روابط با روسیه و عربستان در روزهای گذشته نشان داد، مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا به معنای حقیقی کلمه به فرمایش رهبر معظم انقلاب تنها یکی از ده‌ها کار وزارت ‌خارجه است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای عزیز غضنفری 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #آمریکا #برجام #تحریم #اعتماد ✅ تفاوت نگاه ما و آمریکا به مذاکره 🔰 قسمت اول 🔶 مذاکرات جاری میان ایران و ‌آمریکا که به‌صورت «غیرمستقیم» یا «واسطه‌ای» و بنا به درخواست و اصرار آمریکا و شخص «دونالد ترامپ» صورت می‌گیرد و روز گذشته دومین دور را در رم پایتخت ایتالیا سپری کرد، حائز اهمیت است. کما اینکه همزمان با این موضوع، روند دیپلماسی در سطح منطقه و بین‌الملل شتاب پیدا کرده است؛ نامه‌ها و دیدارها از این موضوع حکایت می‌کند. بنابراین با آنکه هیچ اعتمادی به آمریکا در فضای دیپلماسی وجود ندارد و به همین دلیل اعتماد به نتایج مذاکرات هم محل تردید فراوان است، اما خود این گفت‌وگوها از چنان اهمیتی برخوردار شده که طی یک هفته اخیر سایر تحولات بین‌المللی در حاشیه آن قرار گرفته است، دلیل این توجه ویژه، موقعیت جمهوری اسلامی می‌باشد. در این خصوص نکاتی به نظر می‌رسد: 1⃣ دونالد ترامپ در سال ۱۳۹۷، زمانی که طی یک «فرمان اجرائی» آمریکا را از برجام خارج کرد، بر ضرورت «توافقی بهتر» با ایران تأکید نموده و پی‌در‌پی وعده می‌داد که ایران برای توافقی بهتر آماده است و به‌زودی با آن به توافقی تازه می‌رسد. بعد که در سال ۱۴۰۳ وارد کارزار انتخاباتی شد، دوباره مذاکره با ایران را برای رسیدن به توافق مطرح کرد و بعد از پیروزی در انتخابات، بر این موضوع اصرار ورزید. تأکید ترامپ بر مذاکره در حالی بود که جمهوری اسلامی اعتماد خود را به مذاکره و به‌خصوص مذاکره با دولت ترامپ از دست داده و در ایران کسی قادر به دفاع از آن نبود. بر این اساس فضای بین انتخاب ترامپ در نوامبر/ آذر تا پذیرش درخواست او در ایران به دوگانه اصرار ـ انکار تبدیل شد. خود تأکید آمریکا بر مذاکره با ایران، نشان می‌دهد راه‌های دیگر چندان نتیجه‌بخش نبوده است و حالا مذاکره که ماهیت تاکتیکی دارد، به یک هدف تبدیل شده و بر این اساس اطرافیان دونالد ترامپ، مسائل مرتبط با ایران را جوری در «ویترین مذاکره» قرار داده‌اند که هدف‌های اساسی آنان در قبال ایران تأمین گردد.  🔶 در این میان ترامپ از صدور نامه‌ای خبر داد که هنوز نوشته نشده بود! حسب آنچه شنیده شده، این نامه محرمانه لحنی کاملاً متفاوت از مصاحبه‌های آشکار داشته و بحث آن به برنامه هسته‌ای ایران محدود بوده است تا مذاکره سر بگیرد و ایران رغبتی به آن نشان دهد. در واقع آنچه ترامپ در نامه و نماینده ویژه او «ویتکاف» در مذاکرات روز شنبه ۲۳ فروردین عمان، ابراز کردند، بسیار فروتر از مباحث برجام و نیز بسیار فروتر از خواسته‌هایی بود که اروپایی‌ها در قالب ۱+۵ از ایران طلب می‌کردند! و این در حالی بود که ترامپ می‌گفت توافق هسته‌ای دوران اوباما توافقی بد و حداقلی است و بر ضرورت توافقی قوی‌تر و پایاتر تأکید می‌نمود. بر این اساس گفته شده مسئله اصلی ترامپ این است که توافق هسته‌ای آمریکا با ایران را به نام خود ثبت کند و لذا حاضر است امتیازاتی بدهد تا چنین ثبتی اتفاق بیفتد. البته نمی‌توان گفت آمریکای ترامپ همین لحن فعلی را در رابطه با ایران ادامه می‌دهد، هیچ بعید نیست که ترامپ و نماینده ویژه او پس از طی مراحل مقدماتی مذاکرات، به طرح خواسته‌هایی غیرقابل پذیرش روی بیاورند کما اینکه اظهارات خارج از اتاق مذاکرات مقامات و محافل آمریکا، به چنین شائبه‌ای دامن می‌زند.  🔶 نکته اینجاست که به هر حال این ترامپ فعلاً آمده و می‌گوید من برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران را می‌پذیرم و تنها دنبال رفع نگرانی از تبدیل این روند به روندی غیرصلح‌آمیز هستم. با فرض اینکه ترامپ دروغ می‌گوید و به او نمی‌توان اعتماد کرد، در فضائی که حریف از خود چهره‌ای مصمم و عازم به مسائل نشان می‌دهد و عملاً افکار عمومی را درگیر چنین فضائی کرده است، جمهوری اسلامی ایران چه واکنشی باید داشته باشد تا در دام طراحی خبیثانه طرف مقابل خود نیفتد و بلکه به طراحی دشمن بدل هم بزند؟ 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای سعدالله زارعی؛ کارشناس مسائل منطقه 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #آمریکا #برجام #تحریم #اعتماد ✅ تفاوت نگاه ما و آمریکا به مذاکره 🔰 قسمت دوم 2⃣ جمهوری اسلامی در این میان هوشمندانه‌ترین موضع را گرفته است. رهبر معظم انقلاب اسلامی ـ‌دامت برکاته‌ـ در بیانات پی‌در‌پی فرمودند آمریکا قابل اعتماد نیست، مذاکره با آن شرافتمندانه نیست، مذاکره هیچ مشکلی از مشکلات ما را رفع نمی‌کند و مذاکره گره اقتصادی کشور را کورتر می‌نماید. این بیانات قیمت کالایی که آمریکایی‌ها می‌خواستند آن را به گران‌ترین بها به ایران بفروشند، پی‌در‌پی تنزل دادند تا اینکه ترامپ در نامه‌ای از اهتمام حتمی خود به حل مسئله هسته‌ای با ایران به گونه‌ای که به آن آسیب نزند، تأکید نمود. 🔶 در این فضا که از نظر آمریکا مذاکره بسیار ارزشمند و از نظر ایران مذاکره نه‌چندان باارزش ارزیابی می‌شد، جمهوری اسلامی با هوشمندی، پذیرش یک قاعده ـ‌مکانیسم‌ـ مشخص ناظر به رفع تحریم‌های ایران از سوی آمریکا را در مقابل قاعده ایمن‌سازی فعالیت هسته‌ای خود مطالبه کرد و طرف آمریکایی پذیرفت که به فرمول یک در برابر یک ـ‌یعنی تأمین نظر ایران در یک مسئله در مقابل تأمین نظر آمریکا در یک مسئله‌ـ تمکین نماید. با این وصف در این فضا، ایران مذاکره غیرمستقیم با آمریکا را که امر تازه‌ای هم نبود و طی ۲۹ سال گذشته در مورد برنامه هسته‌ای ایران و پیش از آن در سایر موارد جریان داشت، پذیرفت و با موضوعی به‌عنوان محور مذاکره توافق کرد که پیش از آن و طی یک دوره نزدیک به ۲۰ سال (۱۴۰۰ـ ۱۳۸۲) محل بحث و مذاکره بوده است.  3⃣ چرا «مذاکره غیرمستقیم»؟ مذاکره به صورت غیرمستقیم در دنیا، امر رایجی می‌باشد و بسیاری از کشورها مایلند با دشمن خود فقط از طریق واسطه صحبت نمایند. محدود کردن مذاکره با آمریکا به «مذاکره غیرمستقیم» و اعلام پرهیز از مذاکره مستقیم، در واقع به نوعی تحقیر آمریکا تلقی شد و از این‌ روی بود که ترامپ اصرار زیادی داشت تا این مذاکرات مستقیم باشد. در عین حال باید بر این نکته اذعان کرد که تأکید ایران بر مذاکره غیرمستقیم، موضعی متکبرانه نبود واقعیت این است که تأکید ایران بر مذاکره غیرمستقیم از یک‌‌سو وضعیت ایران را در پذیرش و در عدم پذیرش علی‌السویه نشان می‌دهد و به دشمن می‌گوید اگر مذاکره برای تو راهبرد است، برای من صرفاً یک موضوع ـ‌از میان ده‌ها موضوع‌ـ است و آنچه تو در عنوان مذاکره جست‌وجو می‌نمایی و به‌شدت به آن نیاز داری، من به خروجی آن نظر دارم و جز با اطمینان خاطر از رسیدن به «خروجی مناسب»، به مذاکره با تو نمی‌اندیشم، در عین حال مذاکره غیرمستقیم این امکان را برای کشوری مثل ایران که با مطالبه مذاکره از سوی کشوری مواجه شده که طی نزدیک به ۵۰ سال جز شرارت از آن سراغ ندارد، فراهم می‌کند که با دقت تمام، آنچه مطرح می‌شود را سبک و سنگین کند و بدون عجله درباره آن بهترین یا مناسب‌ترین تصمیم را بگیرد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای سعدالله زارعی؛ کارشناس مسائل منطقه 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #تحریم #برجام #آمریکا ✅ لزوم تغییر رویکرد کارشناسی رفع‌تحریم در گفتگوهای عمان 🔶 به بهانه شروع گفتگوهای کارشناسی عمان هدف مهم ایران از مذاکرات با آمریکا، موضوع رفع تحریم‌هاست. این را می‌توان در شروط ۹گانه رهبر انقلاب برای اجرای برجام به وضوح مشاهده کرد. در پشت این موضوع، نیاز اصلی ایران، دسترسی به انتفاع اقتصادی یا حاصل کردن منافع اقتصادی است. ایران اینگونه تصور می‌کند که با رفع تحریم‌ها می‌تواند مشکلات و موانع پیش‌روی روابط خارجی و اقتصاد را بردارد و از این طریق به منافع اقتصادی دست یابد. 🔶 رویکردی که ایران در طول مذاکرات گذشته و ادامه آن دنبال کرده، در محافل کارشناسی با عنوان "رویکرد حقوقی" شناخته می‌شود؛ یعنی تعهداتی که طرف مقابل به ایران به عنوان امتیاز ارائه می‌دهد، از جنس انجام یک‌سری اقدامات حقوقی است. برای مثال، در برجام مشاهده می‌شود که طرف آمریکایی متعهد می‌شود یک‌سری فرامین اجرایی و بندهای مرتبط با تحریم ایران را ــ متناسب با اختیارات رئیس‌جمهور ــ لغو یا متوقف کند. در برجام همچنین بخشی به عنوان "آثار حاصل برداشتن تحریم" وجود دارد که نشان‌دهنده دغدغه اصلی ایران برای بهره اقتصادی بردن از رفع تحریم‌هاست. 🔶 اما تجربه برجام نشان داد که به دلیل درهم‌تنیدگی و ساختار پیچیده تحریم‌های آمریکا ــ خصوصاً تحریم‌های وضع‌شده از سوی کنگره ــ آنچه در برجام به عنوان تعهدات طرف آمریکایی مطرح شد (که آمریکا مدعی است پیش از خروج، آنها را کاملاً اجرا کرده)، نتوانست نتایج مطلوب و انتفاع اقتصادی مورد نظر ایران را تأمین کند. برای مثال، دکتر سیف، رئیس‌کل وقت بانک مرکزی، در سخنرانی مشهوری در آمریکا اشاره کرد که در حوزه روابط بانکی، دستاورد ایران تقریباً "هیچ" بوده است. 🔶 تجربه ناموفق برجام در کنار تغییرات مهمی که ر ساختار تحریم‌ها بعد از توافق برجام به وجود آمده است، نگرانی‌ها از تکرار شکست مشابه را افزایش می‌دهد. ساختار تحریم‌ها پس از سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۵ میلادی) پیچیده‌تر شده؛ قوانین و فرامین اجرایی متعددی مانند "کاتسا" (۱۳۹۶)، "قوانین اختیارات دفاع ملی" در سال‌های مختلف، و "قانون کشتی" (اردیبهشت سال گذشته) تصویب شده‌اند. همچنین، فرامین اجرایی متعددی از سوی ترامپ و بایدن علیه ایران اعمال شد. در دوره "فشار حداکثری" ترامپ پس از خروج از برجام، راهبرد "تحکیم دیوار تحریم" را دنبال کرد که درهم‌تنیدگی تحریم‌ها را تشدید کرد. 🔶 نکته دیگر، اضافه شدن کشورهایی مانند روسیه به این معادله است. تحریم‌های گسترده علیه روسیه پس از جنگ اوکراین، برخی نهادها و افراد ایرانی را نیز تحت تأثیر قرار داد و این تحریم‌ها بر پیچیدگی اوضاع افزوده‌اند. با این توضیحات، اگر تیم کارشناسی ایران همان "رویکرد حقوقی" گذشته را دنبال کند، انتظار دستاوردی بسیار کمتر از برجام دور از ذهن نیست. اما راه جایگزین چیست؟ از همان ابتدای آشکار شدن نواقص برجام، رویکردی مطلوب‌تر مطرح شد که در سال‌های اخیر بیشتر مورد بحث قرار گرفته است: "رویکرد مبتنی بر انتفاع اقتصادی". در این روش، تمرکز بر "خروجی ملموس" و قابل اندازه‌گیری است، نه صرفاً تعهدات حقوقی. این رویکرد پیچیدگی‌های حقوقی و مواجهه با ساختار تحریم‌ها را به طرف آمریکایی منتقل می‌کند و خواستار تضمین نتایج عینی است. 🔶 اما این رویکرد نیز چند چالش دارد: 1⃣ لزوم تغییر رویکرد و ترکیب تیم کارشناسی: برای اجرای این استراتژی، رویکرد تیم کارشناسی باید تغییر کند که مستلزم تغییر ترکیب تیم کارشناسی نیز هست. حضور صرف حقوقدانان و دیپلمات‌ها کافی نیست و باید اقتصاددانان و متخصصان روابط بین‌الملل در تیم تقویت شوند. 2⃣ عدم تمایل آمریکا به انتفاع اقتصادی ایران: آمریکا معتقد است افزایش قدرت اقتصادی ایران به فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده منجر خواهد شد و بنابراین با این رویکرد مخالفت می‌کند. بلوکه شدن پول‌های آزاد شده ایران از کره به همین دلیل بود. 3⃣ لزوم تغییر ساختار توافق: برای موفقیت این رویکرد، توافق باید "گام‌به‌گام" و "متوازن" باشد؛ تا بتواند پایداری توافق را تضمین کند. به‌گونه‌ای که تعهدات بازگشت‌ناپذیر در مقابل اقدامات برگشت‌پذیر قرار نگیرد. مثال روشن این عدم تعادل، "تبادل زندانیان در سال ۱۴۰۲" است که در آن، علی‌رغم آزاد شدن زندانیان، انتقال کامل منابع مالی ایران محقق نشد، درحالی که اهرم فشار ایران از دست رفت. 🔶 بدون تغییر رویکرد در بخش رفع تحریم‌ها، باید انتظار دستاوردی کمتر از برجام را داشت. رویکرد "مبتنی بر انتفاع اقتصادی" گرچه مطلوب است، اما نیازمند تغییر در ترکیب تیم مذاکره‌کننده و طراحی ساختار جدیدی برای توافق است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مسعود براتی 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #مرزبندی_با_دشمن #مذاکره #برجام ✅ شرطی‌سازی اقتصاد به مذاکرات، ممنوع! (۱) 💢 تحلیل و بررسی هشدار اخیر رهبر انقلاب درباره‌ی لزوم پرهیز از شرطی‌سازی اقتصاد کشور به مذاکرات و مرور تجربه‌ی برجام در این زمینه: 🔸 عدم شرطی‌سازی اقتصاد کشور به تحولات بیرونی، همواره یکی از مهم‌ترین تأکیدات رهبر معظم انقلاب به دولت‌ها بوده است؛ تأکیدی که ریشه در نگاهی واقع‌بینانه، آینده‌نگر و مبتنی بر تجربیات عینی دارد. تجربه‌ی برجام در دهه‌ی ۹۰ به‌روشنی نشان داد که پیوند زدن اقتصاد کشور به مذاکرات خارجی، نه‌تنها دستاوردی پایدار و ملموس برای مردم به همراه نداشت، بلکه خسارت‌هایی سنگین بر پیکره‌ی اقتصاد وارد ساخت. 🔸 از تعطیلی ظرفیت‌های داخلی و تعلیق سرمایه‌گذاری گرفته تا معطل ماندن فعالان اقتصادی و بی‌ثباتی در فضای کسب‌وکار. اکنون و در پرتو این تجربه‌ی‌ پرهزینه، رهبر معظم انقلاب بار دیگر بر این نکته تأکید دارند که سرنوشت اقتصاد ایران نباید به اراده‌ و اقدامات بیگانگان گره بخورد. آنچه می‌تواند کشور را از گذرگاه‌های دشوار عبور دهد، تکیه بر توان داخلی، اعتماد به جوانان و فعال‌سازی ظرفیت‌های بومی است. 💢 اشتباه گذشته را تکرار نکنید! 🔸 «تکرار اشتباه گذشته ممنوع!»، «گره زدن مسائل کشور به مذاکرات ممنوع!». در پس این دو مقدمه، آوای گزاره‌ای بلند می‌شود که رهبر معظم انقلاب در دیدار بهاری خودشان با مسئولان کشور و سران سه‌گانه، آن را با صراحت بیان داشتند؛ سخنی که هم ریشه در تجربه دارد و هم رنگ از حکمت. 🔸 رهبر انقلاب ضمن اشاره به گفت‌وگوهای عمان درباره‌ی موضع هسته‌ای و رفع تحریم‌ها، نسبت به خطای رخ داده در ماجرای برجام که همانا گره زدن مسائل کشور به گفتگوهای دیپلماتیک بود هشدار می‌دهند: «سعی کنید مسائل کشور را به این گفتگوها گره نزنید؛ این تأکید من است. اشتباهی که در برجام کردیم، اینجا تکرار نشود. آنجا ما همه‌چیزمان را منوط کردیم به پیشرفت مذاکرات؛ یعنی کشور را شرطی کردیم.» ۱۴۰۴/۰۱/۲۶ 🔸 حال باید دید دلیل انذار ایشان نسبت به مضر بودن رویکرد «شرطی‌سازی مسائل کشور از جمله اقتصاد به مذاکرات» چیست؟ مذاکراتی که برای خنثی‌سازی مشکلات ناشی از تحمیل تحریم‌های ظالمانه غرب و آمریکا علیه ایران انجام می‌شود و چون رفع آن تحریم‌ها از عهده‌ی ما خارج است، باید به دنبال راهکاری برای حل مشکلات ناشی از آن باشیم: «حلّ این مشکلات اقتصادی را موکول به رفع تحریمها نکنید؛ رفع تحریم‌ها در اختیار ما و شما نیست، در اختیار دیگران است.» ۱۴۰۰/۰۶/۰۶ 🔸 لذا «برنامه‌ریزی برای رفع مشکلات را با فرض وجود تحریم انجام بدهید و برنامه‌ریزی کنید... اینها با همّت و تدبیر خود شما و با کار جهادی خود شما بایستی ان‌شاءالله حل بشود، و حل هم خواهد شد.» ۱۴۰۰/۰۶/۰۶ 💢 خسارت‌بار بودن معلق شدن سرمایه‌گذاری به مذاکرات 🔸 با توجه به وسعت دایره دیپلماسی کشور، مذاکرات یکی از کارهای چندین‌گانه‌ی وزارت خارجه است که متناسب با اولویت‌های مطروحه در نظام مسائل کشور و در روابط بین‌الملل انجام می‌گیرد. از این زاویه، گره زدن حل مسائل گوناگون و امور جاری کشور- به‌ویژه موضوع مهم اقتصاد- بر شاخه‌های لرزان مذاکرات، همانند بستن کشتی امید به ریسمانی ناپایدار است. 🔸 چنین وابستگی‌ای نه‌تنها افق تصمیم‌گیری را تیره می‌سازد، بلکه سرمایه‌گذاری در بخش‌های گوناگون کشور را در وضعیتی بلاتکلیف معلق نگاه می‌دارد؛ و بی‌تردید این بلاتکلیفی، زاینده‌ی خسارتی است که آینده را با بیم و تردید همراه خواهد کرد: «سرمایه‌گذار وقتی که کار کشور منوط به مذاکره باشد، سرمایه‌گذاری نمیکند... میگوید ببینیم عاقبت مذاکرات به کجا میرسد. 🔸 این مذاکرات هم… یکی از کارهای چندین‌گانه‌ی وزارت خارجه است که دارد انجام میدهد. کشور هم کار خودش را در بخشهای مختلف باید بکند: بخش صنعت، بخش کشاورزی، بخشهای گوناگون خدماتی، بخش فرهنگ، بخشهای سازندگی... اینها اصلاً هیچ ارتباطی ندارد به... گفتگوها.» ۱۴۰۴/۰۱/۲۶ ✍ #به_قلم_کارشناس : آمنه عسکری منفرد ادامه دارد... 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #مرزبندی_با_دشمن #مذاکره #برجام ✅ شرطی‌سازی اقتصاد به مذاکرات، ممنوع! (۲) 🔸 این در حالی‌ست که رهبر معظم انقلاب در همان روزهایی که نسیم توافق برجام در فضای سیاست وزیدن گرفته بود، با دیدی ژرف و آینده‌نگرانه هشدار دادند که نباید همه چیز را به این توافق گره زد و انتظار گشایش همه‌ی امور را از آن داشت؛ چرا که مسیر پیشرفت کشور، تنها در گرو اعتماد به توانایی‌های درونی و تکیه بر ظرفیت‌های بومی است، نه در سایه‌ی وعده‌های بیرونی و گره‌خوردن به سرنوشت مذاکرات: «مشکل اقتصادی کشور اگر بخواهد حل بشود، باید روی تولید متمرکز شد. همه... مسئولیّت دارند؛ البتّه بعضی مسئولیّتها سنگین‌تر است، بعضی سبک‌تر است امّا... کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست؛ در داخل کشور است.» ۱۳۹۴/۰۲/۰۹ 🔸 و اینک پس از گذشت قریب به یک دهه، آن سیاست روشن و راهبردی که رهبر معظم انقلاب ترسیم کرده بودند، همچنان با صلابت و استواری بر جای مانده است؛ سیاستی برخاسته از عقلانیت و عزت، که نه با تغییر دولت‌ها رنگ می‌بازد و نه با جابه‌جایی محل مذاکرات تغییری در ماهیت آن پدید می‌آید چرا که اصل، صیانت از استقلال و منافع ملی ا‌ست. 💢 بازخوانی تجربه‌ی برجام 🔸 در بازخوانی فصل بلند مذاکرات با ایالات متحده و تجربه‌ی عبرت‌آموز برجام در سال ۱۳۹۴، رهبر معظم انقلاب با نگاهی حکیمانه و آینده‌نگر، پیوند زدن حل مسائل اقتصادی کشور-از جمله سرمایه‌گذاری در تولید، رونق کسب‌وکار و معیشت مردم- به نتیجه‌ی مذاکرات و توافق برجام را خطا خواندند. خطایی که نه‌تنها امور اقتصادی را به عاملی بیرون از اراده‌ی ملی و تابع تصمیم و رفتار طرف مقابل در مذاکرات گره زد، بلکه با دوختن چشم امید به بیرون، عملاً چرخ‌های پویای اقتصاد مردمی را از حرکت بازداشت و ظرفیت‌های تولید داخلی را در انتظار و تعلیق فرو برد؛ تعلیقی که همچون ابری سنگین بر فضای اقتصادی کشور سایه افکند و پویایی درونی را به رکود کشاند: «گره زدن حلّ مسائل کشور به برجام و امثال برجام یا به مسائل خارجی، یک خطای بزرگی است. 🔸 ما نبایستی مسائل کشور را، مسائل اقتصادی کشور و مسائل گوناگون کشور را گره بزنیم به امری که از اختیار ما خارج است، در بیرون کشور تدبیر میشود و تصمیم‌گیری میشود. وقتی ما مسئله‌ی اقتصاد کشور را، کسب‌و‌کار کشور را به مسئله‌ی برجام گره میزنیم، نتیجه این میشود که... مرتّب بایستی دستگاه فعّالِ اقتصادیِ مردمیِ کشور در انتظار رفتار خارجی‌ها باشد. نمیتوانیم ظرفیّت کشور را معطّل توافق برجام بگذاریم؛ مدّتی معطّل اجرای برجام، مدّتی معطّل خروج و عدم خروج از برجام؛ آن هم در مقابل دشمنی مثل آمریکا... این تجربه‌ها را بایستی در نظر داشته باشیم تا تکرار نشود و از یک سوراخ دو بار گَزیده نشویم.» ۱۳۹۷/۰۳/۰۲ 🔸 با اتکاء به تجربه، وابسته و شرطی کردن اقتصاد کشور به نتایج مذاکرات با غربی‌ها و آمریکایی‌ها سرانجامی جز ضرر برای کشور و مردم به همراه نداشته و نخواهد داشت. 💢دو نگاه کلان به موضوعِ بهبود اقتصاد ایران 🔸 بر اساس اندیشه‌ی رهبر معظم انقلاب، در نگاهی کلان به اقتصاد کشور و با توجه به ظرفیت‌های بی‌پایان آن، دو الگوی اصلی برای ایجاد رونق اقتصادی و پیشرفت پایدار وجود دارد. نخستین الگو، «اقتصاد درون‌زا» است: «اقتصاد درون‌زا؛ اقتصادی که مایه‌ی خود و مادّه‌ی خود را از درون کشور و از امکانات کشور و از توانایی‌های مردم خودمان به دست می‌آورد.» ۱۳۹۴/۰۱/۰۱ 🔸 دومین الگو بر خلاف نگاه درون‌زا، نگاهش به بیرون مرزها است و خواهان تغییر در سیاست خارجی کشور ولو با پذیرش سیاست‌های تحمیلی قدرت‌های مستکبر است. این رویکرد امید به این دارد که از طریق تبعیت از خواسته‌ها و شروط قدرت‌های خارجی اقتصاد کشور به رونق و شکوفایی برسد: «نگاه دوّم به اقتصاد کشور نگاه به پیشرفت اقتصاد با استفاده از کمک بیرون از مرزها است؛ میگوید سیاست خارجی‌مان را تغییر بدهیم تا اقتصاد ما درست بشود، با فلان مستکبر کنار بیاییم تا اقتصاد رونق پیدا کند، تحمیل قدرتهای مستکبر را در بخشهای گوناگون و مسائل گوناگون بپذیریم تا اقتصادمان رونق پیدا کند.» ۱۳۹۴/۰۱/۰۱ ✍ #به_قلم_کارشناس : آمنه عسکری منفرد 🆔 @tahlil_shjr

#مرزبندی_با_دشمن #تحریم #مذاکره #برجام ✅ اسنپ‌بک: دکمه خطرناک تحریم‌ها 🔸مکانیسم ماشه یا اسنپ‌بک، یک ترفند خطرناک در توافق هسته‌ای است که کمتر درباره‌اش صحبت می‌شود. این مکانیسم مثل یک دکمه قرمز عمل می‌کند که اگر فشار داده شود، همه تحریم‌های قبلی سازمان ملل علیه ایران به طور خودکار برمی‌گردند. 🔸داستان از این قرار است: اگر یکی از کشورهای عضو برجام (مثل فرانسه یا انگلیس) ادعا کند ایران به تعهداتش عمل نمی‌کند، یک روند ۳۵ روزه شروع می‌شود. اول با مذاکره در کمیسیون مشترک، بعد گفتگوی وزرای خارجه و در نهایت ارجاع به شورای امنیت. نکته مهم اینجاست که اگر در ۳۰ روز بعدی، شورای امنیت قطعنامه جدیدی تصویب نکند، تمام تحریم‌های سازمان ملل خودبه‌خود فعال می‌شوند - بدون اینکه کسی بتواند با حق وتو جلوی آن را بگیرد! 🔸سال ۲۰۲۰، آمریکا تلاش کرد این دکمه را فشار دهد، اما چون خودش از برجام خارج شده بود، دیگر کشورها اعتراض کردند و گفتند "تو دیگر عضو بازی نیستی!" و مانع شدند. اما خطر همچنان وجود دارد، چون کشورهای اروپایی هنوز می‌توانند از این ابزار استفاده کنند. 🔸با نزدیک شدن به پایان اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ در اکتبر ۲۰۲۵، خطر استفاده از اسنپ‌بک بیشتر می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، ایران نه‌تنها با تحریم‌های سنگین روبرو می‌شود، بلکه ممکن است واکنش شدیدی نشان دهد - حتی خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT). 🔸درک این مکانیسم به ما کمک می‌کند بفهمیم چرا مذاکرات هسته‌ای تا این حد پیچیده و حساس است. این همان تهدیدی است که همیشه بالای سر دیپلماسی هسته‌ای ایران آویزان است و باید هوشمندانه با آن مواجه شد. ✍ #به_قلم_کارشناس: سعید سپاهی 🆔 @tahlil_shjr