این داستان زیبا راخوب تا آخر بخوانید ارزش انسان به چیست؟ (خاطره علامه جعفری ره) علامه محمد تقی جعفری مي گفتند: برخي از جامعه شناسان برتر دنيا در دانمارک جمع شده بودند تا پيرامون موضوع مهمي به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضوع اين بود: «ارزش واقعي انسان به چيست؟». برای سنجش ارزش بسياري از موجودات، معيار خاصي داريم. مثلا معيار ارزش طلا به وزن و عيار آن است. معيار ارزش بنزين به مقدار و کيفيت آن است. معيار ارزش پول پشتوانه آن است؛ اما معيار ارزش انسان‌ها در چيست. هر کدام از جامعه‌شناسان، سخناني گفته و معيارهاي خاصي ارايه دادند. هنگامي که نوبت به بنده رسيد، گفتم: اگر مي‌خواهيد بدانيد يک انسان چقدر ارزش دارد، ببينيد به چه چيزي علاقه دارد و به چه چيزي عشق می‌ورزد. کسي که عشقش يک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسي که عشقش ماشينش است، ارزشش به همان ميزان است. اما کسي که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست. علامه فرمودند: من اين مطلب را گفتم و پايين آمدم. وقتي جامعه شناسان سخنان من را شنيدند، براي چند دقيقه روی پای خود ايستادند و کف زدند. هنگامي که تشويق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزيزان، اين کلام از من نبود، بلکه از شخصي به نام علی (عليه‌السلام) است. آن حضرت در نهج‌البلاغه مي فرمايند: «قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انساني به اندازه چيزی است که دوست می‌دارد (آن را خوب می‌داند)». وقتي اين کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس اميرالمؤمنين علي (عليه‌السلام) از جا بلند شدند. منبع: سایت قطره

#روش_تربیت_دینی #موانع_تربیت #خانواده #کارشناسی_تربیت خطای راهبردی در تبلیغ ما یک خطای راهبردی در تبلیغ داشتیم؛ «تبلیغ خطابی» به جای «زیست مشترک». یعنی گزاره های دینی را دایما از شبکه های تلویزیون و منبر و ... مستقیما و مکررا بیان کردیم اما زیست مشترک یعنی همزیستی اخلاقی بلند مدت در زندگی روزمره در کنار مردم را فراموش کردیم. شما الان تلویزیون را ببین... سمت خدا، محفل، معلی، عمو روحانی، سخنرانی های صبحگاهی، شبکه قرآن در کنار اعزام مبلغ رادیو معارف تریبون های نماز جمعه و ..... (همه بیان دین به صورت لخت و مستقیم) اما قدم زدن روزمره یک روحانی در محله و سلام کردن به کسبه، گاهی اثر دیگری دارد سفری که به روسیه داشتم، یک امام جماعت سنی در بزرگترین مسجد سن پترزبورگ مارا به خود جلب کرد. اصالتا تاجیکی بود. دوساعت با او بودیم. یک گزاره دینی بیان نکرد. فقط ادب و متانت و ناهار و ... نهایتا او را به حرف اوردیم، گفت ایران سکولار می شود. گفتیم چرا؟ گفت «شما گزاره های دینی را دایما به مردم می گویید. اما پیامبر فقط روز جمعه خطبه ای داشت اما در طول هفته با مردم زندگی می کرد. » نکته اش برای ما جالب بود. 👆این پیام را امروز یکی از دوستان ارسال کردند. برای بنده جالب و قابل تامل بود. بنظرم پدر و مادرهای مذهبی در تربیت دینی فرزندان بسیار دچار این خطای راهبردی در تربیت می‌شوند‌. به جای #تبلیغ واژه #تربیت_فرزند قرار دهید و به جای #روحانی و مبلغ، #والدین قرار دهید‌. ☘تربیت جاری https://eitaa.com/roohallah_tarbiat

❓«صله رحم» دقیقاً چیست؟ 🌿 یکی از اعمالی که در آیات و روایات بر آن تأکید فراوان شده است و برای آن آثار و برکات بسیاری در دنیا و آخرت شمرده شده است، «صله رحم» است.🌿 🔹در روایتی به نقل از حضرت امام صادق علیه‌السلام آمده است: «به ارحامت رسیدگی کن، حتی اگر شده با نوشاندن جرعه‌ای آب! و برترین چیزی که می‌توان با آن به ارحام رسیدگی کرد، جلوگیری از آزار رساندن به آنان است. رسیدگی به ارحام، موجب فراموشیِ (به تعویق افتادن) زمان مرگ و جلبِ محبت خانواده می‌شود. ❓اما آیا معنایی که امروزه درباره صله ارحام رایج شده است، معنای دقیق و کاملی است یا بایست برای آن، معنایی وسیع‌تر یافت؟ ✍️ پاسخ این سؤال را از کلام آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی مد‌ظله‌العالی بیاموزیم: الآن صله رحم را خیلی‌ها معنا می‌کنند به پیوند با خویشاوندان. در حالی‌که کسی‌که یک قدری دقت کند در موارد استعمال صله رحم، می‌فهمد که صله رحم به معنای رسیدگی به خویشاوند هست و پیوند و دید‌و‌بازدیدها به عنوان یک مصداق برای این رسیدگی، یعنی در واقع یک نوع رسیدگی روحی است و احیاناً یک نوع دید و بازدید باعث آزار طرف شود اذیت شود اصلاً صله نیست. «صله» یعنی رسیدگی به خویشاوند. فرض کنید که گاهی اوقات مثلاً یک خویشاوندی داریم که به خاطر بیماری خاصی که دارد، کسی مایل نیست او را ببیند. ... خب اینجا معنا ندارد و این صله رحم نیست اصلاً. صله رحم یعنی رسیدگی به خویشاوند، دستگیری از خویشاوند. خب این معنا تغییر کرده است به یک معنا. مراد از صله رحم که در روایات و آیات قرآنی هست با مرادی که الآن ما می‌فهمیم تغییر کرده است. 📚 الکافی؛ ج۲؛ ص۱۵۱ 📑 برگرفته از تقریرات درس اصول آیت‌الله‌ شبیری زنجانی مد‌ظله‌العالی (سال۹۰ ص۳۳۷) @madras_emb

💢 استغنای به فقه! 🔻یک روایتی را رفقا آورده بودند در زمینه فقه و علم. تعبیر این بود که اگر اصحاب ما تفقه در دین نکنند احتیاج به دیگران پیدا می کنند و نتیجتاً در مسیر ضلالت آنها می افتند. روایت این است لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يَتَفَقَّهُ مِنْ أَصْحَابِنَا هیچ خیری نیست در کسی که تفقه نمی کند از اصحاب ما... إِذَا لَمْ يَسْتَغْنِ بِفِقْهِهِ احْتَاجَ إِلَيْهِمْ نکته نکته ظریفی است. اگر ما نیازی داشته باشیم و این نیازمان با فقه‌مان به استغناء نرسد، ناچار می‌افتیم در دامن جریان های دیگر. راز اینکه می‌افتیم در دامن جریان های دیگر چیست؟ [رازش این است که] وقتی یک نیازی در انسان هست و در مسیر درستش نرود، و جواب درستش را نگیرد طبیعتاً جواب نادرستش را می گیرد. [لذا] اگر به فقه خودمان استغناء پیدا نکنیم گرفتاریم. 🔻حالا راز رسیدن به این استغناء چیست؟ رازش این است که شما به اضطرار برسید، یعنی ببینید نیاز دارید و جای دیگه جواب نمی دهند. هر جایی غیر این راه برویم ضلال است، و این یک ادعا نیست. 🔻هر جایی غیر از هدایت الهی، به دلیل اینکه پایه اش تجربه است و تجربه بشری -اعم از عقل ورزی ها و تجربیات حسی- محدود است. تجربه نارسا است، به دلیل اینکه تاریخ نشان داده که تجربه دائم بن بست دیده، دائم خطاهایش را یافته و دوباره تکرار کرده، [لذا] آنها همه راه ضلال اند و راهی که می تواند چراغ روشن من باشد فقط راه وحی است. این را باید بفهمیم. 🔻البته همه اینها که می‌گوییم به این معنا نیست که تجربه را کنار بگذاریم، [نه!] ما با استغناء به تجربه مشکل داریم وگرنه تجربه وقتی ذیل چراغ وحی قرار گرفت کارکرد [صحیح ]خودش را خواهد داشت. همین روایت هم دارد که وقتی به فقهش استغناء نداشته باشد فَإِذَا احْتَاجَ إِلَيْهِمْ أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ انسان نتواند نیازهایش را با فقه خودش پر کند، اگر این کار را نکند احتیاج به دیگران پیدا می کند. وقتی احتیاج به دیگران پیدا کردی تو حوزه ی فقهت -فقه نه به معنی فقه احکام، در حوزه فهم حیاتت، فهم زندگیت، فهم دینت- می افتی در طریق ضلالت آنها. این روایت یعنی اینکه شما اگر مسائلت را با اندیشه وحیانی حل نکنی، استغناء به دریافت روایات و آیات نداشته باشی، ناچار باید پای سفره فلاسفه دیگر -شرق و غرب- بنشینی و دیگر می افتی در آن طریقه. و این باز یک نکته ظریفی دارد که آن بحث توجه به طرح فکری و سازمان فکری است. أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ یعنی وقتی از یک جایی شروع می کنی یک گرهی را، یک مسئله ای را، دیگر در آن مسیر می افتی، دیگر باید بری تا تهش؛ باید بری... 🔻وقتی شما نتوانی نیازت را با فقه خودت تامین بکنی دیگران منتظرند که این نیاز را جواب بدهند و آنها از دریچه ی نیاز شما، شما را داخل می کنند در باب ضلال خودشان. همین کاری که فرهنگ غرب دارد با ما می کند، نیازهای موجودمان را محملی می گیرد و بر اساس همین نیازها آنچه که می خواهد را تحمیل می کند. وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ فکر می کنی هنوز شیعه ای، فکر می کنی هنوز مسلمانی، ولی نه! دیگر افتاده ای در یک مسیر دیگر. 🔻حالا ببینید این روایت هایی که خیلی راحت ما از [کنار]شان می گذریم، در حالی که راهبردند برای زندگی ما. یک علت پایه ای و اساسی این که راحت از کنار امثال این روایات می‌گذریم این است که ما مسئله های مان را قبل از اینکه بیایم به سفره وحی ارجاع بدهیم با جاهای دیگه حل کرده ایم. من این مثال را زیاد تکرار کرده ام که بچه گرسنه ای، رفته است سر کوچه، یک فلافلی بوده، یکی دوتا فلافل خورده. حالا که آمده سر سفره مادر می نشیند، دیگر رودل کرده، دیگه هیچی نمی‌تواند بخورد. اصلا نیاز ندارد «این چی چیه درست کردی؟» ما اینطوری هستیم، ما گرسنگی مان را می رویم جاهای دیگر. مثلاً همین تعبیر لا خیر مهم است. اگر ما بخواهیم بهش توجه بکنیم خیلی از ما می‌شویم لا خیر. یعنی فقه به آن معنایی که گفته شد اگر نباشد، هیچ خیری نیست. 🔆 متن روایت: أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِدْرِيسَ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ الْكِنْدِيِّ عَنْ بَشِيرٍ الدَّهَّانِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ -علیه السلام- لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يَتَفَقَّهُ مِنْ أَصْحَابِنَا يَا بَشِيرُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ إِذَا لَمْ يَسْتَغْنِ بِفِقْهِهِ احْتَاجَ إِلَيْهِمْ فَإِذَا احْتَاجَ إِلَيْهِمْ أَدْخَلُوهُ فِي بَابِ ضَلَالَتِهِمْ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ. الكافي، ج‏1، ص 33 #استادهادیزاده #مهدویت #تفسیر #آینده_روشن @Safaeiyeh

🟣مراقبت بر #نماز 🔷مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنِ الْعِيصِ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ : 🔻قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ وَ اللَّهِ إِنَّهُ لَيَأْتِي عَلَى الرَّجُلِ خَمْسُونَ سَنَةً وَ مَا قَبِلَ اللَّهُ مِنْهُ صَلَاةً وَاحِدَةً فَأَيُّ شَيْ‏ءٍ أَشَدُّ مِنْ هَذَا وَ اللَّهِ إِنَّكُمْ لَتَعْرِفُونَ مِنْ جِيرَانِكُمْ وَ أَصْحَابِكُمْ مَنْ لَوْ كَانَ يُصَلِّي لِبَعْضِكُمْ مَا قَبِلَهَا مِنْهُ لِاسْتِخْفَافِهِ‏ بِهَا؛ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَا يَقْبَلُ إِلَّا الْحَسَنَ فَكَيْفَ يَقْبَلُ مَا يُسْتَخَفُّ بِهِ. 📖الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص269، ح9 .

حقیقتِ عید( آیت‌الله جوادی آملی ) عید نوروز مبارک 🌸🌺

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: هر کس تمام همتش برای چیزی باشد که وارد شکمش می‌شود، ارزش او به اندازه چیزی است که از شکمش خارج می‌شود (غررالحکم )

🏴 تمام دلخوشی زندگی من اینست که وقت مرگ می‌آیی و مرگ شیرین است 🕌 کفن کنید مرا رو به قبله‌ی حرمش نجف چه جای قشنگی برای تدفین است 🙏🏻 در این شب‌های مبارک بنده حقیر را از دعای خیرتان محروم نفرمایید. #ماه_رمضان #شب_قدر #حیدر_أمیرالمومنین

🕌 به درخواست مکرر مخاطبان مناجات فوق العاده زیبای خدایا ببخش با زیرنویس انگلیسی و اردو کانال حاج محمود کریمی [ @hajmahmoud_karimi ]

آدم خیال می کند که.......‌

. افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) #تهذیب_نفس طلبه ای که در مدرسه درس می خواند همدوش با درس تزکیه لازم دارد .

افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) نشانه #اخلاص انسان چون خودش را دوست داردخیال میکند خوب است و هر کاری که میکند برای خداست .... .

#افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) پرهیز از #تکثرات با پناه بردن به #ذکر الهی دعای ابوحمزه:َ ....وَ قَدْ رَجَوْتُ أَنْ لَا تُخَيِّبَ بَيْنَ ذَيْنِ وَ ذَيْنِ مُنْيَتِي فَحَقِّقْ رَجَائِي وَ اسْمَعْ دُعَائِي يَا خَيْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ .

#افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) #مراقبت بر #اعمال

#تهذیب_نفس در افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) اگر خود رو بار بیاییم ، بدترین موجودات و منحط ترین موجودات هستیم.

#تهذیب_نفس در #جوانی در افاضات #امام_خمینی (اعلی الله مقامه) 🔻از حالا که #جوان هستید ...جدیت کنیدبه اینکه #هوای_نفس را از خودتان خارج کنید. .

روزى در کوچه‏ هاى کوفه به تنهائى راه مى ‏رفت، همانند همه مسلمین در کمال سادگى با نرمى و آرامش و همه‏ جا را زیر نظر داشت، چون مسئول بود و نقش رهبریت جامعه را ایفا مى ‏کرد، در راه زنى را ملاحظه فرمود که مشک آب بر دوش و ازنفس افتاده، به آرامى نزدیک آمد و آن زن را خسته و رنجیده خاطر یافت، مشک آب را بدوش گرفت تا زن مقدارى استراحت کند، در راه جویاى احوال آن زن شد؟ زن عرضه داشت: شوهرم در یکى از جنگها در سپاه على بن ابى طالب شهید شد، حال من و چند کودک یتیم، بدون سرپرست مانده و آهى در بساط نداریم. امام على علیه السلام برگشت و آن شب را تا سپیده صبح به ناراحتى گذراند. صبح زنبیل طعامى با خود برداشت و به طرف خانه زن روان شد. بین راه، کسانى از حضرت درخواست مى کردند زنبیل را بدهید ما حمل کنیم. حضرت مى فرمود: روز قیامت اعمال مرا چه کسى به دوش مى گیرد؟ به خانه آن زن رسید و در زد. زن پرسید: کیست ؟ حضرت جواب دادند: کسى که دیروز تو را کمک کرد و مشک آب را به خانه تو رساند، براى کودکانت طعامى آورده، در را باز کن! زن گفت: خداوند از تو راضى شود و بین من و على بن ابیطالب خودش حکم کند. حضرت وارد شد، به زن فرمود: نان مى پزى یا از کودکانت نگهدارى مى کنى؟ زن گفت: من در پختن نان تواناترم، شما کودکان مرا نگهدار! زن آرد را خمیر نمود. امام على علیه السلام گوشتى را که همراه آورده بود کباب مى کرد و با خرما به دهان بچه ها مى گذاشت. با مهر و محبت پدرانه اى لقمه بر دهان کودکان مى گذاشت و هر بار مى فرمود: از خدا بخواهید که على را ببخشد. خمیر که حاضر شد امیرمؤمنان علیه السلام تنور را هیزم کرد و شعله ور ساخت و چهره مبارک خود را نزدیک مى ‏آورد و به خود خطاب مى ‏کرد: یا على آتش دنیا را مى بینی چه سوزان است! بدان که آتش آخرت بسیار سوزان ‏تر است. در این میان یکى از زنان همسایه که امام را می شناخت، وارد شد و به مادر کودکان نهیب زد: واى بر تو! می دانى این آقا کیست؟! این پیشواى مسلمین و زمامدار کشور، على بن ابى طالب علیه السلام است. زن که از گفتار خود شرمنده بود با شتاب زدگى گفت: یا امیرالمؤمنین! از شما خجالت مى کشم، مرا ببخش ! اما حضرت با تواضع و فروتنى زیادى فرمودند: شما ببخشید که تا کنون مشکلات شما را حل نکرده بودم، از درگاه خدا بخواهید که على را مورد عفو و بخشش خود قرار بدهد. 6 داستان به مناسبت شهادت امام علی (ع) برای کودکان

#مداحی @talab_elm

🌷 حجت الاسلام جعفر ناصری : ✍ از جمله سفارشات آیت الله مولوی قندهاری(ره) ، این بود که يکی از چهارده معصوم مخصوصاً حضرت بقيةاللّه را در اعمال عبادی خويش شريک کنيم و من نمي‏دانستم اين كار چگونه است تا اين كه به اين داستان برخورد كردم كه ؛ 🖌 سلطاني براي شكار بيرون شد. به دجله رسيد. مرد فقيری را ديد که زار و نزار و خسته و نااميد ، کنار تور ماهی‌گیری‌ خود نشسته است. از او تفقّد کرد و گفت : «پيرمرد! چرا ماهی نمي‏گيري؟» 🖌 پيرمرد در جواب گفت : «از صبح هر چه تور انداختم حتّی يک ماهی هم در تور من نيامد.» سلطان به ذکاوت ، دريافت که روزنه‌ی رزق ماهی‌گير ، تنگ است و بهره‏ ای ندارد. فرمود : «تور ، باز بيفکن به شراکت که نيمی از من و نيمی از تو.» پيرمرد که سلطان را نمي‏ شناخت گفت : «از صبح ، بسيار تور انداختم و يک ماهی هم صيد نکردم.» 🖌 سلطان گفت : «ضرری که ندارد ؛ يک تور به شراکت بينداز» پيرمرد برخاست و توری به شراکت انداخت ؛ تور ماهي‏گير پر شد از ماهي‏ های بزرگ و کوچک و فراوان صيد کرد و خوشحال شد. پادشاه گفت : «حال ، نيمی از صيد ، از آنِ من است و نيمی از آنِ تو.» 🖌 پيرمرد گفت : «قبول است» سلطان گفت : «من نيمه‌ی خويش به تو بخشيدم. همه‌ی ماهی‌ها از آنِ تو باشد» پيرمرد خوشحال شد و با دستی پُر به منزل رفت. 🖌 فردا دو مأمور از طرف سلطان به دنبال مرد فقير آمدند و مرد را به حضور سلطان بردند. چشم پيرمرد که به سلطان افتاد سلطان را شناخت و گمان کرد که برای نيمه‌ی صيد ، او را احضار کرده‏اند ؛ بلافاصله گفت : «قربان! ماهي‏ های شما حاضر است ؛ کسی را بفرستيد تا تقديم کنم» 🖌 سلطان گفت : «ای مرد صياد! ما ديروز با هم شريک شديم. با اينکه من نيمه‌ی صيد خود را به تو بخشيدم ، امّا ديشب به خود مي‏گفتم که شريک سلطان را وضع و روزي ، بهتر از اين بايد ؛ حال که ما را در کار شريک کردی و شريک سلطان شدي ، زندگی بهتری بايد داشته باشي» 🖌 سلطان دستور داد تا وسایل آسايش زندگی بسيار بدو بخشيدند و شاد و مسرور ، مرخّص شد. ☘ حال چنين است که عمل و عبادتی که حضرت بقيةاللّه (علیه السلام) در آن شريک باشد، کَرم و عنايت آن بزرگوار کمتر از سلطان و سلاطين ظاهری نيست و کرم بسيار خواهد نمود و خدای امام زمان (علیه السلام) هم به اين نيّت خير ، جزای نيکو و بسيار خواهد داد. ☀️

https://telewebion.com/episode/0xc4c64ff دقیقه 54 به بعد رو حتما ببینید

https://telewebion.com/episode/0x62bb016 فقط یک مادره که این همه گذشت داره برای بچه هاش😭😭😭😭

👓 معنی السلام علیک یا امیرالمومنین چیست؟! ❗️ معنی #اسلام 🔹 استاد شیخ عباس اخوان https://eitaa.com/shikhabbasakhavan

🪴اگر نتیجه‌ی ماه رمضان امسال ما مطلب زیر باشد، برای دنیا و آخرتمان کافی است. 🔵 طلبه‌ای به امام خامنه‌ای ارواحنافداه، نامه مینویسد و درباره‌ی مشکلات اخلاقی خودش با آقا درد دل میکند و از ایشان راهکار میخواهد. چه کار بجا و قشنگی! 🌴 متن نامه‌ی طلبه: حقیر ... روحانی با سن 55 سال درمانده و عاجز در امور اخلاقی و معنوی، آخرت خود را در خطر احساس میکنم. از محضر رهبر عزیز انقلاب به عنوان ولی خدا تقاضای راهنمائی و دستور العمل جزئی برای سعادت را دارم، اگر هدیه ای که مناسب امور معنوی و رشد اخلاقی باشد. عاجزانه خدا را به خاطر نعمت ولایت ائمه معصومین و ولایت حضرتعالی شاکرم. خداوند طول عمر با عزت و عافیت عنایت فرماید. ✍🏻جواب بسیار جالب امام خامنه‌ای ارواحنافداه: بسمه تعالی خود حقیر نیز به همین گرفتاریها دچار است؛ شما هم برای بنده دعا کنید. و اما آنچه از بزرگان شنیده‌ام در درجه‌ی اول عبارت است از اهتمام به نماز و تقید به اقامه ی آن در اول وقت و نیز تقید دائم به نافله ی شب به شرط آنکه حقیر را دعا کنی و سعی در حفظ حضور قلب در نماز واجب و مستحب #اکسیر_أعظم #دستورالعمل_اخلاقی_سید‌علی #نماز_اول_وقت #نماز_شب #حضور_قلب_در_نماز_واجب_و_مستحب