eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
انا لله و انا الیه راجعون 🏴آیت‌الله ضیاءالدین نجفی تهرانی امام جماعت و تولیت مسجد و مدرسه علمیه نبی‌اکرم(ص) دار فانی را وداع گفت. آیت‌الله ضیاءالدین نجفی در تاریخ ۵ فروردین ۱۳۲۵ در نجف اشراف متولد شد. پدرش آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین نجفی عاملی از شاگردان میرزای نائینی، حاج آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله غروی اصفهانی، و از علمای طراز دوم حوزه نجف بود. با مهاجرت پدرش به تهران، در ۱۴ سالگی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه حاج ابوالفتح آغاز کرد و پس از یک سال به مدرسه مروی رفت. در مدرسه مروی، در درس فقه آیت‌الله شیخ عبدالرزاق قائنی شرکت کرد و از محضر آیت‌الله سید هاشم حسینی تهرانی بهره برد و در ۲۲ سالگی به حوزه علمیه قم رفت. در قم از درس فلسفه آیات، علامه طباطبایی(ره)، محمد شاه آبادی، حاج آقا یحیی انصاری شیرازی، حاج آقا رضا صدر و شهید مطهری بهره برد. آیت الله نجفی تهرانی در علم هیات و نجوم از شاگردان علامه حسن زاده آملی و در عرفان و اخلاق (به مدت ۱۰ سال) شاگردِ آیت‌الله بهجت و آیت‌الله بهاءالدینی بوده است. ایشان همچنین در فقه و اصول، از محضر آیات عظام گلپایگانی، حائری یزدی و میرزاهاشم آملی بهره‌مند شده است. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🔹آگهی مراسم تشییع و ترحیم فقیه عالیقدر و استاد گرانقدر حوزه علمیّه تهران مرحوم آیت الله حاج شیخ ضیاءالدّین نجفی تهرانی 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💡 💠 چند نمونه از و ائمه جماعات در گذشته‌ی تهران: ۱. آسید ابوالحسن اصفهانی با درکی که از شرایط تهران در اواخر حکومت رضاشاه داشت، شاگرد مجتهد خود شیخ علی‌اکبر برهان که چندی پیش به هندوستان فرستاده بود، با حکمی دیگر به تهران فرستاد تا امام محله خراسان شود و با بنای مسجد لرزاده، دارالمؤمنینی بسازد. ۲. اهالی یکی از مساجد به واسطه یکی از علما نامه‌ای به محضر آیت‌الله سید صدرالدین صدر نوشتند و از وی امام جماعت خواستند. آقای صدر، روی منبر درس خارج، نامه را خواندند تا هریک از شاگردان مجتهدش که امکان مهاجرت دارد راهی شود. ۳. تعدادی از متدینین محله تصمیم گرفتند مسجدی برای محله خود بنا کنند. مسجد را ساخته نساخته به قم رفتند و از محضر آیت‌الله بروجردی خواستند عالمی از افراد مورد اعتماد خود به تهران اعزام کند. آقای بروجردی هم یکی از شاگردان مجتهد، متخلق و مردمی خود را به تهران می‌فرستاد. شیخ عباس مشکوری به همین نحو به قلهک آمد. یک سفر که به حج رفت، اهالی محل، خانه قدیمی عالم را ظرف یک ماه کوبیدند و از نو ساختند و وسایل خانه را چیدند و امام محله در خانه جدید ساکن شد بی‌آنکه رنجی ببرد. عجیب نبود. او برای مردم خیلی چیزها از مسجد و هیئت و مدرسه ساخته بود. ۴. اهالی محله کوچه غریبان نزد آیت‌الله بروجردی رفتند و گفتند و میرزا عبدالکریم حق‌شناس را برای عهده‌دار شدن امور مسجد امین‌الدوله اعزام بفرمایید. آقای بروجردی درخواست مردم را انتقال دادند. آقای حق‌شناس تمایل نداشت. حاج آقا روح‌الله توصیه و تأکید کرد. میرزا عبدالکریم گفت: چرا خودتان نمیروید؟ فرمود: اگر گفته بودند روح‌الله بیاید رفته بودم! و آیت‌الله حق‌شناس به تهران آمد. ۵. آیت‌الله سید محمدحسین علوی بروجردی داماد آیت‌الله بروجردی بود. به درخواست آیت‌الله سید محمد بهبهانی که آن روز در حکم رئیس حوزه تهران بود برای امامت مسجد فخریه به تهران هجرت کرد. روز اول، آیات طراز اول تهران مثل شیخ محمدتقی آملی، سید احمد خوانساری، و شیخ محمدرضا تنکابنی به مسجدش رفتند و پشت سرش نماز خواندند تا تثبیت شود. ۶. عالمان مساجد، عمدتا در مجاورت همان مسجد سکونت داشته و غیر از تدریس دروس حوزوی، اشتغالی جز رسیدگی به امور مسجد و مراجعات مردمی نداشتند. سه وعده در مسجد نماز اقامه می‌کردند و امام محله خویش بودند. 💡جمع‌بندی: این روند بسیاری از مساجد شهر بود. مردم دعوت می‌کردند، حمایت می‌کردند و خود نظارت می‌کردند، چون آن عالم، امام «جماعت» (مردم) بود. روحانیت تهران هم برای خود آقای خوانساری را داشت. کلنگ بسیاری از مساجد را ایشان بر زمین زده بود. ائمه جماعت را تأیید یا احیانا رد می‌کرد. نظارت او برای سر و سامان یافتن مساجد کافی بود. ائمه جماعات هم دورهمی‌های غیر رسمی داشتند و همین اجتماعات عالمانه، تنظیم‌گر رویکرد فرهنگی و محتوایی مساجد بود. در برخی از این جلسات هفتگی و ماهانه، نکات مثبت و منفی وضعیت مساجد، ائمه جماعت و منبری‌ها مورد گفتگو قرار می‌گرفت و رویکردی تنظیم‌گر اتخاذ می‌شد. همه‌چیز مردمی، خودجوش، غیر اداری، و برآمده از اراده جمعی و خودتنظیمی اجتماعی و رابطه منطقی روحانیت و مردم. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💠پیش از انقلاب، ۱۲ اردیبهشت به صورت غیررسمی روز معلم خوانده می‌شد و پس از پیروزی انقلاب با شهادت استاد مرتضی مطهری رسماً نامگذاری شد. 🔹شرح واقعه: در پی اعتصاب اعتراضی معلمان و حضور تحصن‌آمیز جمع زیادی از آنها در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ در میدان بهارستان تهران در مقابل ساختمان مجلس شورای ملی، نیروهای نظامی به قصد برهم زدن اجتماع و پراکنده ساختن آنها، وارد جمعیت شدند که در این میان در پی شلیک گلوله‌ای از سوی سرگرد ناصر شهرستانی رئیس کلانتری میدان بهارستان، (1311-1340) یکی از معلمان تحصیل‌کرده حاضر در میدان به قتل رسید و چند تن دیگر زخمی شدند. روحانیون و وعاظ از جمله اقشاری بودند که نسبت به این ماجرا واکنش نشان دادند، آن‌گونه که مرحوم بنیانگذار جامعه تعلیمات اسلامی که مدارس بسیاری در سطح شهر تهران برپا کرده بود در مجلس ختم دکتر خانعلی، در و در روز ۱۷ اردیبهشت در در مقام سخنران اصلی، به وعظ و خطابه پرداخت. در نخستین سالگرد به قتل رسیدن دکتر خانعلی توسط مأمور حکومت پهلوی، مجالس ترحیمی برگزار شد که روحانیان، علما، وعاظ و مراجع تقلید نیز در این مجالس حضور یافتند که از آن جمله می‌توان به آیت‌الله سیدمحمدهادی میلانی از مراجع تقلید در مشهد و آیت‌الله حاج شیخ محمد صدوقی در یزد اشاره کرد. در تصویر بالا در مجلس ترحیم مرحوم خانعلی دیده می‌شود. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🔹این روزها بسیار درباره سیره حکمرانی پیامبر(ص) در گفتگو می‌شود. شما را به تماشای این قسمت مهم از که سال گذشته در ایام ولادت رسول خدا(ص) پخش شد دعوت میکنم: 📺 قسمت سوم از فصل دوم برنامه ماجرا پیامبر، مسألهٔ زن و حجاب با حضور دکتر محمد شاه‌سنایی نویسنده کتاب وزین «حجاب در صدر اسلام» این قسمت را به طور کامل از لینک زیر مشاهده بفرمایید: https://tv4.ir/episodeinfo/397618 صفحه برنامه ماجرا را دنبال کنید👇 @majara_tv4 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
📷از راست نفر دوم: سید محمدباقر حجتی، سید هاشم رسولی محلاتی، آیت‌الله مرتضی مطهری، استاد علی دوانی... در ادامه روایت حجت‌الاسلام دکتر حجتی مازندرانی از تدریس آیت الله مطهری در مدرسه مروی👇 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
تاریخ حوزه طهران
📷از راست نفر دوم: سید محمدباقر حجتی، سید هاشم رسولی محلاتی، آیت‌الله مرتضی مطهری، استاد علی دوانی...
✍ روایت آیت‌الله دکتر سید محمدباقر حجتی مازندرانی از تدریس آیت الله مطهری در مدرسه مروی: «[در حدود سال ۱۳۳۳ش] برای نخستین‌بار با سیمای متفکر و اندیشمند استاد علامه شهید آیت‌الله مطهری، قدس‌الله‌سره‌الشریف، در صحن تهران آشنا شدم، آنگاه که ایشان سرگرم پیچیدن عمامه بود و برای این کار، یک سر عمامه را خود به دست گرفته، سر دیگر آن در دست یکی از طلاب قرار داشت، یکی از دوستان به من گفت: "ایشان آقای مطهری هستند." ... هنوز همۀ طلاب مدرسۀ مروی، آن‌گونه که اندر خور و بایسته می‌نمود، این گوهر گرانبها را شناسایی نکرده بودند. مدتی بر این دیدار گذشته بود که استاد بزرگوار طی این مدت، آمدوشدی به مدرسۀ مروی داشتند. اما دیری نپایید که به‌تدریج طلاب شیفتۀ علم و دانش، گم‌گشتۀ خویش را بازیافتند و درخواست‌هایی برای تدریس حکمت و فلسفه به سوی ایشان سرازیر شد. ... استاد ارزشمند ما به‌هنگام تدریس، گاهی آن‌چنان غرق در تفکر و هیجان می‌شدند که حتیٰ سرمای شدید یا گرمای سخت فضای جلسۀ درس را احساس نمی‌کردند؛ ... استاد در تمام فصول، در حجره‌ای تدریس می‌فرمودند که نه به‌هنگام شدت حرارت ایام گرما، وسیلۀ خنک‌کننده‌ای در آن وجود داشت، و نه به‌هنگام سوز سرمای پاییز و زمستان، وسیله‌ای برای گرم کردن فضای جلسۀ درس، در آن فراهم دیده شده بود. طلاب مدرسه به‌هنگام سوز سرما، با چراغ خوراک‌پزی، محیط حجرۀ خود را تا حدی تحمل‌پذیر می‌ساختند، اما در مجلس درس استاد نه تنها در سرمای شدید بخاری وجود نداشت، هیچ وسیلۀ متداول دیگر برای ایجاد حرارت، هرگز در آن به چشم نمی‌خورد. مع‌ذلک، در ایام شدت سرما درِ حجره به‌هنگام تدریس باز بود و استاد عزیز ما هنگام تدریس آن‌چنان در بیان مطلب از خود علاقه و حرارت نشان می‌دادند که ما در حین درس، آنگاه که گوش به آواز سخن و افاضات ایشان بودیم، سرمای محیط پیرامون خود را احساس نمی‌کردیم... در طول مدت قریب به ده، دوازده سال که در مدرسۀ مروی از محضر فیاض استاد بسیار ارجمندمان در حکمت و فلسفۀ اسلامی بهره می‌جستیم، هرگز سخنی که حاکی از خودستایی باشد، از ایشان نشنیدم و به‌رغم مایه‌های فراوان و سرشار علمی، آن‌چنان فروتنانه و بی‌ریا سرگرم بحث می‌شدند که همۀ حاضران و ناظران مجلس درس خود را مجذوب خویش می‌ساختند. ... مدت بسیار زیادی، ساعات تدریس استاد عبارت از طلوع فجر تا مدتی پس از طلوع آفتاب بود. استاد بزرگوار در آن روزگار، ساکن خیابان آبشار، در خیابان ری بودند. چندین ماه یا سالهایی از خیابان آبشار، از منزل خود، با پای پیاده، قبل از طلوع فجر به راه می‌افتادند و حوالی طلوع فجر، بر مدرسۀ مروی درمی‌آمدند و نماز دوگانۀ بامدادان را در حجرۀ مدرسه برگزار می‌کردند، و با نوشیدن چای که دوست بزرگوارمان، حجت‌الاسلام محمدرضا توکلی که در این حجره بیتوته می‌کردند، برای ایشان تهیه می‌دیدند و در آن لحظات پربرکت، تدریس استاد در پرتو روشنایی چراغ آغاز می‌شد. تا آنگاه که نور چراغ، نوبت خود را به پرتو نور آفتاب می‌سپرد، ساعات و لحظاتی پس از طلوع خورشید، این درس تا حدود ساعت 8 صبح ادامه می‌یافت. برای ما عجیب می‌نمود که استاد قبل از طلوع فجر این همه راه را پیاده درمی‌نوردیده و در مدرسه حضور به هم می‌رساندند، و ما برای شرکت در درسی که در کنار ما آماده بود، آن هم در چنان ساعاتی، احساس دشواری می‌کردیم. اما استاد از ما برای تدریس، آن هم پس از خستگی راه، شاداب‌تر به‌نظر می‌رسیدند. حتیٰ حجره‌ای که من در آن به سر می‌بردم، دیواربه‌دیوار و مجاور حجره‌ای بود که استاد گرانمایۀ ما در آن تدریس می‌فرمودند. این نکته را فراموش کردم که استاد به مناسبت‌های مختلفی، آرا و نظریات حضرت امام(ره) را با تعبیر "استاد ما، حاج آقا روح‌الله، چنین فرمودند" گزارش می‌کردند و بسیار اتفاق می‌افتاد نظریات حضرت امام(ره) را به منزلۀ گشایندۀ مشکل و حل اعضال و اشکال به میان می‌آوردند.» 📚 «با استاد علامه آیت‌الله شهید مرتضی مطهری»، سید محمدباقر حجتی، در: فصلنامۀ تحقیقات علوم قرآن و حدیث، بهار 1383ش، شمارۀ 1، صص 174 ـ 180. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
9.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💡هشدارهای تکان‌دهنده امام خمینی(ره) خطاب به علما و روحانیون در ۱۰ دی ۵۸ «آخوندها آن وقت مظلوم بودند. چهره مظلوم چهره محبوب است. شما در آن رژیم هرچه مظلومتر می‌شدید محبوبتر می‌شدید. هر که مظلومتر بود محبوبتر بود. چهره امروز، چهره مظلومیت نیست تا محبوب بشوید. چهره این است که وقتی کار دست اینها آمد، هم اینها هم همانند. امروز روزی است که اگر خدای نخواسته ما در این نهضت شکست بخوریم، شکست خوردیم دیگر تا آخر.یکوقت بود که ما [پیوسته‌] می‌گفتیم که طاغوت هست، ان شاء الله حکومت اسلامی بشود، ان شاء الله امور درست می‌شود، همه حرفمان این بود... مایی که ادعا داریم و ادعا می‌کنیم همه‌مان -و صحیح هم هست ادعامان- که اسلام آن نیست که آنها می‌گویند، اسلام یک اسلامی است که حکومتش یک حکومت خاص است، رژیمش یک رژیمی است غیر همه رژیمهای دنیا، عدل و انصاف هست در آن، حکومت‌ خداست، مایی که این حرف را می‌زنیم - و صحیح هم هست حرفمان - اگر گفتارمان با اعمالمان مخالف باشد [اسلام آسیب می‌بیند]. مگر منافق چیست؟ یک دسته از منافقین در صدر اسلام بودند که گفتارشان با واقعشان مخالف بود. راجع به اصل اسلام می‌آمدند می‌گفتند ما مسلمانیم و نبودند. ما ادعا می‌کنیم که ما روحانیون مسْلم هستیم. ما اول باید از خودمان مایه بگذاریم... خیلی مواظب باشید. این مسند خطرناک است. این عمامه خطرناک است. این محاسن خطرناک است. خودتان را از این خطرها نجات بدهید. حفظ کنید خودتان را ...» 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
💠پس از رفراندوم انقلاب سفید در بهمن ۴۱، با فرا رسیدن عید نوروز، به جهت مصائبی که از ناحیه حکومت پهلوی متوجه اسلام شده بود، طی اعلامیه‌ای اعلام داشتند «روحانیت اسلام امسال عید ندارد». یکپارچه‌ترین پشتیبانی از این اعلامیه توسط علمای تراز اول تهران صورت گرفت. آنان از تقارن نوروز با علیه السلام بهره برده و این مصیبت را با حوادث سیاسی سال ۴۱ قرین ساخته و با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کردند: «جامعه روحانیت عزادار و به عنوان عید جلوس نخواهد داشت.» این اطلاعیه به امضای ۴۶ نفر از علما و روحانیون تهران رسید که برخی از این عده عبارتند از: شیخ محمدرضا تنکابنی، شیخ محمد تقی آملی، شیخ محمدتقی بروجردی، سید علینقی تهرانی، سید باقر طباطبایی قمی، سید علی اصغر خویی، سید ضیاءالدین استرآبادی، سید هادی خسروشاهی، احمد مدرس ممقانی، سید احمد لواسانی، سید محمد حسین علوی بروجردی، سید صادق شریعتمداری، سید محمد صادق لواسانی، شیخ غلامحسین جعفری، سید باقر شهیدی، سید آقا خلخالی، سید احمد حسینی شهرستانی، شیخ یحیی طالقانی، سید محمد حسین حسینی تهرانی، میرزا علی آقا فلسفی، میرزا ابوالفضل نجم آبادی، حاج آقا کمال مرتضوی، شیخ عبدالحسین جاودان (زاهد)، شیخ مصطفی مسجدجامعی، شیخ عباس مشکوری، سید محمدعلی سبط، محمد علویان بروجردی، سید فضل‌الله خوانساری، سید صدرالدین جزایری، شیخ حسین غفاری، سید علی هاشمی گلپایگانی. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
📚اثری جدید در عنوان: جریان شناسی تاریخی حوزه تهران پژوهش و نگارش: حمید سبحانی صدر ناشر: انتشارات امیرکبیر 💠 این اثر تازه که در نمایشگاه کتاب ۱۴۰۳ عرضه خواهد شد، ۴۴۸ صفحه دارد و در دو بخش به بیان تاریخ حوزه تهران می‌پردازد: بخش اول: «ماهیت شناسی حوزه تهران» که در آن به جریان‌شناسی، آسیب‌شناسی، حوزه حکمی، و تاریخ سیاسی حوزه تهران در دوران معاصر پرداخته شده است. بخش دوم: «مکان‌رویدادهای حوزه تهران» که در این بخش ۱۲۶ نقطه از مکان‌های حوزه تهران شامل مدارس علمیه کهن، برخی از مساجد کهن و تاریخ‌ساز، و تعدادی از حسینیه‌ها و تکایا و خانه‌های علما معرفی شده است. این معرفی شامل تاریخ شکل‌گیری مکان، بانی و واقف، عالمانی که در آن به تحصیل، تدریس، تبلیغ و اقامه جماعت پرداخته‌اند، و حوادث تاریخی آن از آغاز تا دوران نهضت امام خمینی می‌باشد. این اثر ۲۱۱ منبع دارد و در آن برای نخستین بار نقشه‌های تهران قدیم برای شناسایی مکان‌‌رویدادهای دینی و حوزوی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
👆فهرست کتاب «جریان‌شناسی تاریخی حوزه تهران» ✍برشی از کتاب: و : بنای مسجد ـ مدرسه در دوره قاجار، برخاسته از ساختار آموزشی کشور در آن دوره است که عمدتاً مبتنی بر آموزش علوم و معارف دین در مدارس علمیه بوده است. به عبارتی در آن دوره و مدتها پس از آن تا پیش از گسترش مدارس جدید، تحصیل دانش منحصر به حوزه‌های علمیه بود که افراد علاقه‌مند به ادامه تحصیل، پس از سپری‌کردن دوره مکتب‌خانه، در یکی از مدارس علوم دینی به تحصیل ادبیات، فقه و اصول و حکمت می‌پرداختند. بنای مدارس علمیه در گذشته شامل تعدادی حجره برای سکونت، چند مدرس و یک یا دو مسجد (تابستانه و زمستانه) جهت اقامه نماز بود که باعث ارتباط مردم با این مرکز آموزشی فرهنگی می‌شد. ترکیب مسجد ـ مدرسه چنان در معماری آن روزگار نهادینه بود که حتی با تأسیس مدرسه دارالفنون جهت تحصیل علوم جدید، مسجدی در داخل آن تعبیه شد که به آن «مسجد معلم‌خانه» می‌گفتند و در حال حاضر خارج از بنای مدرسه، «مسجد امام حسن مجتبی(ع)» نام دارد. «مسجد سرخانه» نیز از پدیده‌های معماری اسلامی در سبک زندگی ایرانی است که موارد متعددی از آن در تهران به چشم می‌خورد و در کتاب حاضر، برخی از آنها را معرفی کرده‌ایم. در گذشته برخی اعیان و رجال متدین و ثروتمند، در مجموعه عمارت مسکونی خود، مسجد کوچکی جهت اقامه نماز خود، اعضای خانواده و خدمتکاران خویش احداث می‌کردند که با گذشت زمان و از بین رفتن، اصل خانه، مسجد آن به عنوان یکی از مساجد کوچک شهر، باقی مانده است. 📚این کتاب را می‌توانید از غرفه انتشارات امیرکبیر تهیه کنید. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran
🏴 إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ‏سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ◼️ و چه زیبا تو را خریدند: هشتمین رئیس جمهور، خادم امام هشتم، در آستانه میلاد امام هشتم به شهادت رسید. 🏴 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran