eitaa logo
گذرگاه «انجمن علمی‌پژوهشی تاریخ‌جامعةالزهرا(س): قم»
979 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
136 ویدیو
305 فایل
گذرگاه «کانال‌انجمن‌علمی‌پژوهشی‌تاریخ‌جامعةالزهرا(س)؛ قم» 📜پل ارتباطی @tarikh_jz مالکیت فکری و محتوایی کانال، متعلق به انجمن علمی تاریخ جامعةالزهرا(س) است. انتشار فایل‌های صوتی، تصویری، عکس نوشته‌ها و پست‌ها صرفا با ذکر منبع بلامانع است.
مشاهده در ایتا
دانلود
(ع) به مناسبت نزدیکی ایام کریم اهل بیت👇👇👇 ✨السلام علیک یا حسن المجتبی(ع)✨ ▪️کُنیه ایشان أبومحمد می باشد. ▪️زادروز:۱۵ رمضان سال سوم هجری قمری ▪️زادگاه: مدینه ▪️مدت امامت: ۱۰ سال (۴۰ تا ۵۰) قمری ▪️شهادت: ۷ صفر سال ۵۱ هجری قمری (به نقلی ۲۸ صفر همان سال) در سن ۴۷ سالگی. ▪️مدفن: قبرستان (مدینه) ▪️(ع) دومین امام شیعیان، فرزند ارشد علی(ع) و فاطمه(س) می باشد. ▪️ایشان هفت سال از عمرش را در دوران (ص) سپری کرد. (ع) علاوه بر درک محضر پیامبر(ص) در بسیاری از حوادث دوران هجرت همراه ایشان بود، مانند حادثه مباهله. ▪️آن حضرت(ع) مشمول و تطهیر شد که از دلایل مهم بر آن حضرت(ع) است. ▪️ایشان همراه برادرش (ع) در بیعت رضوان حاضر بود. ▪️و همچنین به همراه برادرش، امام (ع)، بالای سر رسول اکرم(ص) هنگام رحلت حاضر بود. ▪️درباره تعداد دفعات ازدواج امام حسن(ع) و تعداد همسران آن حضرت(ع) روایات زیادی نقل شده است؛ که ارقام این تعداد همسران حضرت(ع) مبالغه‌آمیز و مغرضانه است. ( ) آنچه در منابع معتبر، درباره نام همسران و فرزندان ایشان آورده‌اند، آن هم با تمام تفحصی که مورخان در زندگی ائمه داشتند، فقط از نام و نشان ۱۳ نفر از همسران ایشان گزارش شده است. که برخی عبارت‌اند از: ۱)جعده دختر اشعث بن قیس ۲)ام بشیر دختر عقبة بن عمر ۳)خوله دختر منظور بن زیاد ۴)حفصه دختر عبدالرحمن بن ابی بکر ۵)ام اسحاق دختر طلحه بن عبیدالله ۶)هند دختر سهیل بن عمرو ▪️ (ع) تنها از مثنی و بن حسن باقی ماند. و فرزندان امام(ع) را یا می‌نامند. ▪️در اوصاف آن حضرت(ع) نوشته اند که؛ (ع) ۲۵ بار پیاده به حج رفت و سه بار مالش را در راه خدا تقسیم کرد، به طوری که کفشش را بخشید و دمپایی را برای خویش نگه داشت. 🔷در زمان خلفا: گزارش‌هایی درباره اعتراض امام حسن(ع) به خلفای ثلاثه وجود دارد. 🔹ابوبکر:روزی امام حسن(ع) در سنین کودکی بر ابوبکر وارد شد؛ در حالی که وی بر فراز منبر سخن می‌گفت. حضرت(ع) بر او بانگ زد و با اعتراض بدو گفت: از منبر پدرم پایین بیا. ابوبکر در پاسخ گفت: به خدا راست گفتی، این منبر پدر توست نه پدر من! 🔹عمر: درباره حضور حسنین(ع) در جنگ‌های منتهی به فتح ایران اختلاف نظر وجود دارد.( در ایران) بسیاری از پژوهشگران از جمله سید جعفر مرتضی عاملی قائلند، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در این جنگ‌ها حضور نداشته‌اند و گزارش‌هایی که بنابر آنها امام حسن(ع) در جنگ با ایرانیان حضور داشته، مبنای تاریخی استواری ندارند. 🔹عثمان: در شورش مردم علیه خلیفه سوم، امام علی(ع) برای حفظ اسلام و باب نشدن خلیفه کشی، حسن(ع) و حسین(ع) را به خانه خلیفه روانه کرد. البته منابع جزئیات این واقعه را متفاوت ذکر کرده‌اند. 🔷در زمان خلافت امام علی(ع): امام حسن(ع) همراه پدرشان در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشتند. در جنگ جمل هنگامی که ابوموسی اشعری فرماندار کوفه با فرستادگان امام علی(ع) برای مقابله با شورش داخلی (برپاکنندگان جنگ جمل) همکاری نکرد، امام علی(ع) فرزند خود، امام حسن(ع) را به همراه عمار یاسر با نامه‌ای به کوفه اعزام کرد. آن حضرت(ع) با سخنرانی خود در مسجد کوفه توانست حدود ده هزار نفر را به میدان جنگ علیه ناکثین بکشاند. 🔷در زمان امامت خویش: دوران خلافت ایشان شش ماه و سه روز طول کشید. بعد از این مدت کوتاه حضرت با معاویه به نشست که جریان این، مفصلا در پست های بعدی خواهد آمد. ▪️امام حسن(ع) بعد از صلح از کوفه به مدینه رفت و در آنجا مرجعیت علمی، دینی، اجتماعی و سیاسی را بر عهده گرفت. اما همچنان برای معاویه خطری بزرگ محسوب می شد. معاویه بعد از اینکه پایه های حکومتش را در شام و بلاد اسلامی محکم ساخت در صدد کشتن حضرت(ع) برآمد، تا اینکه به این نتیجه رسید که حضرت(ع) را به واسطه ی همسرش جعده به قتل برساند. ♦️بنابر مشهور، شهادت (ع) در سال ۵۰ هجری قمری رخ داد. بیشترین نقل‌ها درباره ی روز شهادت آن حضرت مربوط به روزهای آخر ماه صفرو۲۸ است. ◾️◾️◾️ایشان بعد از شهادت در قبرستان بقیع دفن شدند. 📚منابع: ۱)تاریخ طبری، ج۴، ص۱۹۸ ۲)الارشاد مفید، ج۲، ص۱۵ ۳)رسالة فی تواریخ النبی(ع) شوشتری، ص۳۳ ۴)زندگانی (ع) محلاتی، ص۴۵۲ ۵)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۵۵ ۶)سیره پیشوایان، ص۳۲۴ ۷)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۴ ۸)الامالی شیخ طوسی، ص۱۶۰ ۹)بحار الانوار مجلسی، ج۳، ص۲۹۴ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
❇پاسخ به شبهه:👇👇 مأمون از دعوت به خراسان چند مقصود عمده را تعقیب می‌کرد : 1⃣اولین و مهم‌ترین آن‌ها، تبدیل صحنه‌ مبارزات حاد انقلابی شیعیان، به عرصه‌ فعالیت سیاسی آرام و بی‌خطر بود. همانطور که گفتم در پوشش تقیه، مبارزاتی خستگی‌ناپذیر و تمام‌نشدنی داشتند. این مبارزات که با دو ویژگی همراه بود، تأثیر توصیف‌ناپذیری در برهم زدن بساط خلافت داشت. آن دو ویژگی، یکی مظلومیت بود و دیگری قداست. شیعیان با اتکا به این دو عامل نفوذ، اندیشه‌ شیعی را که همان تفسیر و تبیین اسلام از دیدگاه ائمه اهل بیت است، به زوایای دل و ذهن مخاطبین خود می‌رساندند و هر کسی را که از اندک آمادگی برخوردار بود، به آن طرز فکر متمایل و یا مؤمن می‌ساختند و چنین بود که دائره‌ تشیع، روزبه‌روز در دنیای اسلام گسترش می‌یافت. و همان مظلومیت و قداست بود که با پشتوانه تفکر شیعی، این‌جا و آن‌جا در همه‌ دوران‌ها قیام‌های مسلحانه و حرکات شورشگرانه را برضد دستگاه‌های خلافت سازماندهی می‌کرد. مأمون می‌خواست یک‌باره آن خفا و استتار را از این جمع مبارز بگیرد و امام را از میدان مبارزه انقلابی به میدان سیاست بکشاند و بدین وسیله کارآئی نهضت تشیع را که بر اثر همان استتار و اختفا روزبه‌روز افزایش یافته بود به صفر برساند. با این کار، مأمون آن دو ویژگی مؤثر و نافذ را نیز از گروه علویان می‌گرفت؛ زیرا جمعی که رهبرشان فرد ممتاز دستگاه خلافت و ولیعهد پادشاه مطلق‌العنان وقت و متصرف در امور کشور است، نه مظلوم است و نه آن‌چنان مقدس. این تدبیر می‌توانست فکر شیعی را هم در ردیف بقیه‌ عقاید و افکاری که در جامعه طرفدارانی داشت، قرار دهد و آن را از حد یک تفکر مخالف دستگاه که اگرچه از نظر دستگاه‌ها، ممنوع و مبغوض است، از نظر مردم به خصوص ضعفا پرجاذبه و استفهام‌برانگیز است، خارج سازد. 2⃣تخطئه مدعای تشیع مبنی بر غاصبانه بودن خلافت‌های اموی و عباسی و مشروعیت دادن به این خلافت‌ها بود. با این کار به همه‌ شیعیان، مزورانه ثابت می‌کرد که ادعای غاصبانه و نامشروع بودن خلافت‌های مسلط که همواره جزء اصول اعتقادی شیعه به حساب می‌رفته، یک حرف بی‌پایه و ناشی از ضعف و عقده‌های حقارت بوده است، چه اگر خلافت‌های دیگران نامشروع و جابرانه بود، خلافت مأمون هم که جانشین آن‌هاست، می‌باید نامشروع و غاصبانه باشد، و چون علی بن‌ موسی‌ (ع) با ورود در آن دستگاه و قبول جانشینی مأمون، او را قانونی و مشروع دانسته، پس باید بقیه خلفا هم از مشروعیت، برخوردار بوده و باشند و این نقض همه‌ ادعاهای شیعیان است. با این کار نه فقط مأمون از علی‌ بن‌ موسی‌ الرضا(ع) بر مشروعیت حکومت خود و گذشتگانش اعتراف می‌گرفت، بلکه یکی از ارکان اعتقادی را که همان ظالمانه بودن پایه‌ حکومت‌های قبلی است نیز درهم می‌کوبید. علاوه بر این، ادعای دیگر شیعیان مبنی بر زهد و پارسایی و بی‌اعتنایی ائمه به دنیا نیز با این کار نقض می‌شد، و چنین وانمود می‌شد که آن حضرت(ع) فقط در شرایطی که به دنیا دسترسی نداشته‌اند، نسبت به آن زهد می‌ورزیدند و اکنون که درهای بهشت دنیا به روی ایشان باز شد، به سوی آن شتافتند و مثل دیگران خود را از آن مغتنم کردند. 3⃣این‌که مأمون با این کار، (ع) را که همواره یک کانون معارضه و مبارزه بود، در کنترل دستگاه‌های خود قرار می‌داد و به جز خود آن (ع)، همه سران و گردنکشان و سِلَحشوران علوی را نیز در سیطره خود در می‌آورد؛ و این موفقیتی بود که هرگز هیچ یک از اسلاف مأمون چه بنی‌امیه و چه بنی‌عباس برآن دست نیافته بودند. 4⃣این‌که امام را که یک عنصر مردمی و قبله امیدها و مرجع سؤال‌ها و شکوه‌ها بود، در محاصره مأموران حکومت قرار می‌داد و رفته‌رفته رنگ مردمی بودن را از او می‌زدود و میان او مردم و سپس میان او و عواطف و محبت‌های مردم فاصله می‌افکند. 5⃣هدف پنجم این بود که با این کار برای خود وجهه و حیثیتی معنوی کسب می‌کرد. طبیعی بود که در دنیای آن روز همه او را بر این‌که فرزندی از پیغمبر و شخصیت مقدس و معنوی را به ولیعهدی خود برگزیده و برادران و فرزندان خود را از این امتیاز محروم ساخته است، ستایش کنند و همیشه چنین است که نزدیکی دین‌داران به دنیاطلبان از آبروی دینداران می‌کاهد و بر آبروی دنیاطلبان می‌افزاید. 6⃣ آن‌که در پندار مأمون، امام با این کار به یک توجیه‌گر دستگاه خلافت بدل می‌گشت. بدیهی است شخصی در حد علمی و تقوایی امام با آن حیثیت و حرمت بی‌نظیری که وی به عنوان فرزند پیامبر در چشم همگان داشت، اگر نقش توجیه حوادث را در دستگاه حکومت برعهده می‌گرفت، هیچ نغمه‌ مخالفی نمی‌توانست خدشه‌ای بر حیثیت آن دستگاه وارد سازد؛ این همان حصار منیعی بود که می‌توانست همه‌ خطاها و زشتی‌های دستگاه خلافت را از چشم‌ها پوشیده بدارد. ⬅️به جز این‌ها، هدف‌های دیگری نیز برای مأمون متصور بود. 📚منبع: انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۰۷-۳۱۲
معرفی : کتاب «حضرت سکینه(س) اسطوره ادب و عرفان» بیان بخشی از تاریخ زندگانی و فضائل حضرت سکینه(س)؛ اثر سید مجتبی حسینی سکینه @tarikh_j
20140518150843-9849-118.pdf
815.1K
: نقش (ع)و اصحاب ایشان در حدیث امامیه نویسندگان:جمال فرزند وحی،فرشته دارابی (ص)طبق سفارش آن حضرت،در کنار کریم بالاترین مرجع علمی اند که خداوند ایشان را برای هدایت ورهبری مسلمانان پس ازرسول اکرم (ص) برگزیده است.امام حسن عسکری (ع) امامی است که سکان کشتی هدایت را به دست گرفت.این پژوهش در پی آن است که با ترسیم شرایط سیاسی و اجتماعی حیات ایشان به عنوان عوامل مهم واثر گذار در مضمون و چگونگی نشر آنها ، شیوه های حفظ ونقل حدیث را وانماید ومدارس حدیثی را که در زمان ایشان رونق گرفت،معرفی کند و آثاری را که به این (ع)نسبت داده اند بررسی نماید. ع ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j
20121209083706-9505-26.pdf
329K
#مقاله:بررسی علل اعتراض #حضرت _فاطمه س از منظر صحیح بخاری نویسندگان: محمدیعقوب بشوی،ناصر رفیعی ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @tarikh_j