این یکی از شعرامه که وقتی ۱۴ ، ۱۵ ساله بودم نوشتم و بعدش جرقه های داستان و شخصیت هاش توی سرم شروع شدن ، با همین سبک قدیمی و کلاسیکش و با همین آهنگ پس زمینه .. شاید سال جدید بهونه ای باشه برای دوباره زندگی کردنم باهاشون!! اما تا اون موقع ، می دانم که دیگر عشق نمی آید به من ') #شاید

درود رفقا حال قشنگ شما؟ یه موضوعی که چند وقتیه میخوام باهاتون در میون بزارم؛ بحثِ کپی کردن از چنل هستش :) حمایت هاتون ، توجه هاتون ، نظراتتون و همراهیتون همیشه قوت قلبم بوده و هست. من بابت هر نوشته ساعت ها فکر میکنم ، روزها سناریو میسازم، حتی بابت عکس ها و ویدیو ها به شدت دقت میکنم و میگردم... منتی نیست! چنلی هست که دوست داشتم با بودنتون احساسِ خونه رو بده. اما ابداً راضی نیستم که متن ها رو کپی میکنید ، عکس ها رو دقیقا با همون چیدمان قرار میدین و... تقریبا ۲،۳ تا چنلی دیدم و اینطور بودم که اوکیه.. اما دیگه این همه تقلید و کپی رو ناتوانم 🤌 من مطمعنم ذهنیت تک تک شما ها از تراوشات ذهنی من خیلی بهتره ، پس تقاضا دارم تا خودتون رو شکوفا کنید رفقا ')♡ إن شاءالله دفعه ی دیگه ای برای این موضوع صحبت ها نیست چون به شخصه علاقه ای به این بحث ها ندارم . ارادتمند شما ؛ برهان

سال ۱۴۰۲ ؟ ادامش را شما بگید . *سال ۱۴۰۲ چه اتفاقی برات افتاد و کاری انجام دادی . #چالش

۱۴۰۲ با کلی اُمید شروع شد با روزنه های کم و زیادِ نور وقتی کنج اتاق توی خودم جمع میشدم و به ادامه دادن فکر می کردم به ساختن اهداف و برای داشتن سبز ترین زندگی.. اما هیچ چیز اونطور که ما میخوایم پیش نمیره و زندگی و زمان بدون پایداری و با بیشترین فراز و نشیب به تمام ثانیه ها حکم ثبت شدن رو دادن. حالا ۱۴۰۲ به آخرین ایستگاه رسیده به اسفندی که آخرین اُمیده! به عقب نگاه میکنم و به الان ... و پر از شاید های تو خالی ام ، پر از نفس هایی که حبس کردم تا از تاریکی نترسم و حالا سالی رو گذروندم که هر چند شاید خوب نبود ، درد داشت ، خنده ، حزن ، خشم و عشق داشت و... اما به بهاری که شروع می کنم می ارزه به امید ها و روزنه های تازه، به نظریه های رد شده و گرد و غباری که اسمش بزرگسالی بود.

ببینید کی اینجا استاده توی زیاد و بی مورد نوشتن؟ درسته! من🗿 پ.ن: اما خب حس درونیم نسبت به ۱۴۰۲ بود،البته یک سومش ...

سال تموم شد من هنوز توی اون مهمونیِ عید که اشتباهی درب دسشویی رو باز کرده بودم و یکی از فامیل داخلش بود... گیر کردم🚶‍♂🗿

من در حالی که سعی میکنم آدمِ باحالی به حساب بیام :جوک میگم ، با ملت حرف میزنم ، وارد بحث ها میشم... جوری که بقیه میبینن: شوخی هایی که باید ۱۰ بار توضیح بدم تا چیشده، حرفایی که انگار پر از طعنه و تیکه است و یا چند دقیقه برای هضمش باید وقت گذاشت ، بحثایی که همه باید استدلال داشته باشن و در آخر کنار میکشن...

مغزم پر از مسائلیه که بدونِ ''چرا'' پذیرفتمشون

آسمانِ آرزو پر از پروانه های باور بود ؛ یک خیالِ پر از توهم. حریر محکوم به رقص سماع می شد و از پیوند باورهای دروغ و روزهای خاطرات ، سنجاقک اُمید شروع به پرواز می کرد. از خاکستر ققنوس قاصدک ها متولد می شدند و خبر آمدن سنجاقک سالهاست در دست آدمیان فرود می آید. ⇦خاکستر زرد #چرک_نویس

فرشته ی عذاب از گوشه ی اتاق بلند شد ، زیرِ قدم های او دروازه هایی از جهنم باز میشد ؛ به بنده اش که رسید آتشِ جهنم سوزان تر شد و صدای زجه ی هزاران گناه از قعر زمین به گوش می رسید . خنجرِ قدیمیش را از روی پاهای او برداشت و به زمان حکمِ حرکت را داد؛ به اتاق نگاه دیگری انداخت ؛ و حالا تابلوی جهنمی آماده بود! #برهان_نویس

هیچ چیز الان منو به اندازه ی یه ترک تحصیل نمیتونه خوشحال کنه.

این تست رو بدین و ببینین توی کتاب چه نوع کاراکتری هستین.

خوشحالم که حتی توی کتاب هم کارهام در خفاست

کاش دیگه به '' زیادی از حد فکر کردن'' ادامه ندم همین جاها توی اوج کناره گیری کنم...

⇦خاکستر زرد #motorcycle

_

رفقا نماز و روزه هاتون قبول درگاه حق ')💛 التماس دعا داریم

بچها راجب تقدیمیا پرسیدین حقیقتا این هفته خیلی کم تونستم بنویسم به شدت دست درد داشتم و مجبور به مصرف قرص و دارو شدم ... و انواع و اقسام بلاهای دیگه طوریکه دیروز تقریبا ۲ ساعتی زیر بارون فقط میدوییدم ... به هر حال بابت قصور و کم کاری شرمندم بابت صبوریتون ممنونم💛

رابطه ی من خدا هم اینطوریه که من هِی صداش میکنم خدا هم از قصد جوابمو نمیده تا صداش کنم بیشتر ')

پ.ن: یه زمانایی وقت داشتم که عکس و فیلم ادیت کنم از نوشته هام ... و این عکس برای ۲ ساله پیشه!