🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت 🔹💠 🔸🔹 #قسمت_صد_و_هشتاد_و_هفتم🔹🔸 #پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در روز #خيبر فرمود: به #راستى كه #على عليه السّلام #خدا و #رسول را #دوست مى دارد و #خدا و #رسول هم او را #دوست مى دارند 🌸🌺🌺 (۱) [📚همان كتاب ۳/ ۴۳۷] به سند خود، از «عبد اللّه بن بريدة اسلمى» روايت كرده است، هنگامى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و همراهان، در پشت قلعه خيبر قرار گرفتند. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: فردا پرچم اسلام را در اختيار مردى قرار مى دهم كه خدا و رسول را دوست مى دارد، و خدا و رسول هم او را دوست مى دارند. فردا كه فرا رسيد گروهى از صحابه كه خود را سزاوار آن موهبت مى پنداشتند سرها كشيده و دستها از آستين بيرون آوردند تا پرچم اسلام در دست كداميك از آنها در مى آيد. بر خلاف انتظار آنها، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله على عليه السّلام را بحضور طلبيد. على عليه السّلام در آن موقعيت دچار درد چشم بود. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله براى بهبودى ديدگان او آب دهان مباركش را در چشمهاى آن حضرت ريخت و على عليه السّلام بهبودى يافته، پرچم اسلام را به او اعطا كرد. حضرت على عليه السّلام با همراهان عازم خيبر شد. در نخستين برخورد، با «مرحب خيبرى» رويارو شد. «مرحب» كه از هر جهت خود را براى مبارزه آماده كرده بود، رجز خواند و گفت: قد علمت خيبر انّى مرحب شاكى السّلاح بطل مجرّب اذا السّيوف اقبلت تلهّب اطعن احيانا و حينا يضرب ؛ خيبر مى داند كه من مرحبم، كسى هستم كه با شوكت و جرأت هر چه تمامتر تيغ بر دشمن مى كشم و دلاور با تجربه اى هستم كه در هنگام شعله ور شدن آتش شمشيرها، با مهارت ويژه اى نيزه مى زنم و شمشير بر گردن مبارزان فرو مى آورم. (على عليه السّلام در برابر يلى قرار گرفت كه سران و دلاوران عرب تاب برابرى با او را نداشتند) در اين هنگام، دو ضربت فيمابين ايشان اتفاق افتاد، آخر الامر حضرت على عليه السّلام ضربتى بر سر او فرود آورد كه «كلاه خود» را شكافت و به سرش اصابت كرد و در سر او تا آنجا فرو رفت كه تيزى شمشير به دندانهاى او رسيد و به اندازه اى محكم بر فرق او فرو آمد كه صداى ضربت شمشير حضرت على عليه السّلام لشكر را به خود متوجه ساخت! هنوز عقب ماندگان از لشكريان نرسيده بودند كه فتح و گشايش نصيب اسلام شد و قلعه خيبر به تصرّف مسلمانان در آمد. (۱) مؤلف گويد: اين حديث را «امام احمد» در [۵/ ۳۵۹] نقل كرده و مى گويد: پرچم اسلام را رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نخست در اختيار «عمر» در آورد. پس از آن رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله فرمود: فردا لواى اسلام را (تا آخر حديث) و لواى اسلام را به حضرت على عليه السّلام اعطا فرمود. (۲) [📚متّقى در كنز العمال ۵/ ۲۸۴] مى نويسد: در جنگ خيبر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله، «عمر» و گروهى از اصحاب را به جنگ با خيبرى‌ها گسيل داشت. خيبرى‌ها در نخستين مبارزه، او و اصحابش را منهزم ساختند و آنان در حالى كه يكديگر را از بيم خيبرى‌ها مى ترسانيدند، شكست خورده بازگشتند! رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله كه اين وضعيت را بر خلاف انتظار خود مشاهده كرد، فرمود: پرچم اسلام را فردا در اختيار مردى در مى آورم كه خدا و رسول را دوست مى دارد، و خدا و رسول هم او را دوست مى دارند. فرداى آن شب كه فرا رسيد «ابو بكر» و «عمر» خود را براى پرچمدارى آماده كرده بودند. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله على عليه السّلام را بحضور طلبيد. (حديث را تا به آخر ادامه داده است). اين حديث را «ابن جرير طبرى» در [تاريخ ۲/ ۳۰۰] به دو طريق، و «هيثمى» در [مجمع ۶/ ۱۵۰] آورده و گفته است كه «امام احمد» و «بزّاز» روايت كرده اند و «نسائى» در [📚خصايص ص ۵] و «محب طبرى» در [الرياض النضرة ۲/ ۱۸۷] روايت كرده و مى گويد: «غيبانى» و «حافظ دمشقى» در «الموافقات» نقل كرده اند. (۳) [📚مسند امام احمد حنبل ۵/ ۳۵۳] به سند خود، از «بريدة» روايت كرده است كه مى گويد: خيبر را محاصره كرديم. لواء اسلام را «ابو بكر» بدوش گرفت و به ميدان رفت، ليكن دست خالى بازگشت، روز ديگر به ميدان رفت، آن روز هم طرفى نبسته بازگشت. دست خالى برگشتن او، مسلمانان را دچار اندوه فراوان ساخت. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله براى آرامش دلهاى مسلمانان، فرمود: فردا پرچم اسلام را در دست مردى قرار مى دهم كه خدا و رسول او را دوست مى دارند، و او هم خدا و رسول را دوست مى دارد. آرى، او از ميدان باز نمى گردد، مگر اينكه بر دشمن چيره مى شود و فتح و پيروزى را همراه مى آورد. آن شب را با آرامش به خواب رفتيم و اطمينان داشتيم كه فردا فتح و پيروزى نصيب ما خواهد شد..... #ادامه_دارد ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫