eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
432 دنبال‌کننده
129 عکس
94 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 🌺🌸 اشاره ۵۶. آیا کردن و دادن بر بعضی از ، باعث است و انسان القتل می‌شود؟ ✨🌺 جواب خیر؛ اوّلاً: اگر لعن کردن و دشنام دادن از روی دلیل و برهان و حق باشد، اشکالی ندارد و کفرآمیز نیست. ثانیاً: اگر کسی به یکی از صحابه یا مؤمن دیگری فحش و ناسزا و لعن بگوید، کافر نمی شود بلکه فاسق است. مانند کسی که شراب بخورد یا دزدی کند. زمانی حکم قتل برای کسی جاری می‌شود که دشمنی با خدا و رسول صلی الله علیه و آله داشته باشد و ناسزا به پیامبر صلی الله علیه و آله بگوید (العیاذ بالله). در این صورت با حکم حاکم شرع با او برخورد می‌شود. می دانیم که صحابه و یاران پیامبر صلی الله علیه و آله معصوم و پاک از گناه نبوده اند و گاهی اشتباهاتی از آنها صادر می‌شد. پس اگر کسی انتقادی از آنها کرد، نمی توانیم بگوییم که او کافر است. در زمان خلافت ابوبکر شخصی آمد و به شدت او را فحش داد به صورتی که اطرافیان ناراحت شدند و گفتند: خلیفه! اجازه بدهید او را بکشیم چون او کافر شده است. ابوبکر گفت: نه هیچ کس غیراز پیامبر صلی الله علیه و آله نمی تواند این طور حکم کند. [۱] همچنین در زمان خلافت عثمان، عایشه پیوسته به عثمان دشنام می‌داد و علناً در حضور خود عثمان به او می‌گفت: «این پیر خرفت را بکشید. » ولی هیچ کس او را کافر ندانست و نکشت. و در جای دیگر نوشته اند: در زمان خلافت عمر به او پیغام دادند که شخصی به او دشنام داده است. گفتند: اجازه بدهید تا او را بکشیم. عمر در جواب گفت: خون هیچ مسلمانی به خاطر دشنام دادن مباح نمی شود؛ مگر اینکه به رسول خدا صلی الله علیه و آله فحش و ناسزا گفته باشد. [۱] اگر دشنام دادن و لعن کردن دلیل بر کفر انسان بود و شخص لعن کننده واجب القتل می‌شد، پس چرا وقتی معاویه و پیروانش به امیرالمؤمنین علیه السلام که از بزرگترین صحابه بودند و آیه «تطهیر» در شأن ایشان نازل شده بود و معصوم از هر گناه و اشتباه بودند، لعن ودشنام دادند ولی لعن کنندگان واجب القتل نشدند و کسی آنها را کافر ندانست؟! تحت یا بیعت 🌺🌸 اشاره ۵۷. آیا طبق زیر: «لقَد رَضِیَ الله عَن المؤمنینَ اِذ یُبایِعونَکَ تَحتَ الشَّجرة»؛ «به تحقیق از مؤمنینی که در زیر () با تو کردند خشنود شد. » که در آن مکان داشتند، اعمالشان عاری از بوده و مستحق هستند و مورد و توجه و احترام و صلی الله علیه و آله بودند؟ ✨🌸 جواب خیر ؛ مادامی که انسان کار نیک و شایسته انجام دهد مستحقّ ثواب و احترام و تقدیر است، اما اگر شخصی مرتکب عمل زشتی شود مورد انتقاد قرار می‌گیرد و هیچ ربطی به اعمال خوب گذشته اش ندارد؛ به خاطر اعمال خوبش احترام و به خاطر اعمال ناپسندش انتقاد می‌شود و صرف اینکه زمانی شخصی مورد احترام قرار گرفته و کار شایسته ای انجام داده، ما نمی توانیم بگوییم که او تا آخر عمر معصوم است و هیچ خطا و اشتباهی ندارد. مثلاً: پیامبر صلی الله علیه و آله عدالت انوشیروان و سخاوت حاتم طائی را مورد تأیید و احترام قرار دادند، ولی این احترام و تقدیرها فقط به خاطر عمل نیک آنها بود و ربطی به اعمال دیگرشان نداشت. در بیعت الرضوان در جنگ حدیبیه حدود هزار و پانصد نفر از صحابه وجود داشتند که این آیه نازل شد، در حالیکه عده ای از آنها مشمول آیات نفاق قرار گرفتند و خدا به آنها وعده عذاب و داخل شدن در آتش جهنم را داد. به این ترتیب رضایت خداوند فقط در بیعت الرضوان نبوده بلکه این رضایت، بستگی به ایمان خالص و عمل صالح آن اشخاص داشته است. یعنی کسانی که با عقیده قلبی به توحید و نبوت بیعت کردند، مورد رضای خداوند و مستحق بهشت گردیدند. ولی افرادی که بیعت نکردند و یا در دلشان ایمان نداشتند و بیعت کردند مستحق آیه نفاق و عذاب و جهنم گردیدند. ---------- 📚منابع: [۱]: _ حاکم نیشابوری: مستدرک ۴/۳۵۵، احمد بن حنبل: مسند ۱/۹، ذهبی: تلخیص مستدرک، قاضی عیاض: شفاء: جلد ۴: باب اول، غزالی: احیاء العلوم ۲/۳۵۶. [۱]: _ احمد بن حنبل: مسند: ۳/۳۱۷، ابن سعد کاتب: طبقات ۵/۲۷۹، قاضی عیاض: شفاء: جلد ۴: باب اول. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 صحابی صلی الله علیه و آله 🌸🔹🌺 اشاره ۶۰. « » به چه است و صحابی صلی الله علیه و آله انسانهای و بودند؟ ✨🍂🔹 جواب «صحابی» در لغت به معنای معاشرت است و «مصاحب النبی صلی الله علیه و آله»، یعنی کسی که با آن حضرت معاشرت داشته باشد و این شخص یا مؤمن و خوب است و یا کافر و فاسق و منافق، و اسم «صحبه» برای هر دو گروه مؤمن و منافق استفاده می‌شود: ۱. «ما ضَلَّ صاحِبُکُم و ما غَوی» [۴] صاحب شما (محمّد صلی الله علیه و آله)، هیچ گاه در ضلالت و گمراهی نبوده است. ۲. «قُل اِنَّما اَعِظُکُم بِواحِدةٍ اَن تَقوموا للهِ مَثنی و فُرادی ثُمَّ تَتَفَکَّروا ما بِصاحِبِکُم مِن جِنَّة»؛ [۱] بگو: من فقط به شما یک اندرز می‌دهم که دو دو، و به تنهایی برای خدا به پا خیزید. پس بیاندیشید که رفیق شما هیچ گونه دیوانگی ندارد. ۳. «فَقالَ لِصاحِبِه و هُوَ یُحاوِرُهُ اَنا اَکثَرُ مِنکَ مالاً و اَعَزُّ نَفَراً»؛ [۲] (آن مرد کافر) به مصاحب و رفیقش (که مرد مؤمن و فقیر بود)، در مقام صحبت و فخرفروشی برآمد و گفت: من از تو دارائی‌ام بیشتر و از نظر خدم و حشم نیز محترم تر و عزیزترم. ۴. «قالَ لَهُ صاحِبُهُ و هُوَ یُحاوِرُهُ اَکَفَرتَ بِالَّذی خَلَقَکَ مُن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ سَوّاکَ رَجُلاً»؛ [۳] رفیق (با ایمان) در مقام گفتگو و اندرز به دو (مصاحب کافر) گفت: آیا به خدایی که نخست از خاک و بعد از نطفه تو را آفریده و آنگاه مردی کامل و آراسته خلق نموده کافر شدی؟ ۵. «اَوَلَم یَتَفَکَّروا ما بِصاحِبِهِم مِن جِنّة»؛ [۴] آیا این مردم فکر نکردند که صاحب آنها (رسول الله صلی الله علیه و آله)، آنچه که از جنون به او نسبت می‌دهند را دارا نیست؟ ۶. «قُل اَنَدعُوا مُن دونِ اللهِ ما لا یَنفَعُنا و لا یَضُرُّنا وَنُرَدُّ عَلی اَعقابِنا بَعدَ اِذ هَدانَا اللهُ کَالَّذی استَهوَتهُ الشَّیاطینُ فِی الاَرضِ حَیرانَ لَهُ اَصحابٌ یَدعونَهُ اِلَی الهُدَی ائتِنا قُل اِنَّ هُدَی اللهِ هَوَ الهُدی»؛ [۵] ای پیغمبر صلی الله علیه و آله بگو: که ما چرا خدا را رها کرده و چیزی مانند بتان که هیچ قادر بر نفع و ضرری نیستند را بخوانیم. بعد از آنکه خدا ما را هدایت نمود و باز به خوی جاهلیت برگردیم تا مانند کسی که فریب و اغوای شیطان او را در زمین سرگردان ساخته، شویم. آن شیطان اصحاب و یارانی دارد که شخص را به سوی خود هدایت می‌کند. بگو: هدایت خدا به حقیقت هدایت است. ۷. «یا صاحِبَیِ السِّجنِ ءَاَربابٌ مُتَفَرِّقونَ خَیرٌ اَم اللّهُ الواحِدُ القَهّارُ»؛ [۱] ای دو رفیق زندانی من از شما می‌پرسم؛ آیا خدایان بی حقیقت متفرق مانند: بتها و فرعونها و غیره بهترند یا خدای یکتای قاهر؟ از این آیات شریفه که به عنوان نمونه ذکر شد، معلوم می‌شود که کلمه «صحبه» و «مصاحب» و «صاحب» و «اصحاب»، هم برای انسانهای خوب و مؤمن به کار برده می‌شود و هم برای انسانهای بد و کافر و این کلمه مخصوص گروه خاصی نیست. ما می‌دانیم که در میان صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله انسانهای شریف و بزرگواری بودند که هیچ کدام از انبیاء چنین صحابی نداشتند. ولی در میان بعضی از همین صحابه پیغمبر صلی الله علیه و آله، گروهی نیز وجود داشتند که اهل خدعه و نفاق بودند. مانند: عبدالله بن اُبی، ابی سفیان، حکم بن عاص، ابوهریره، عمرو بن عاص، معاویه بن ابی سفیان، مغیره بن شعبه و...، که در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله و بعد از وفات آن حضرت، باعث فتنه و فساد بسیاری شدند. ---------- 📚منابع: [۴]: _ نجم: ۲. [۱]: _ سبأ: ۴۶. [۲]: _ کهف: ۳۴. [۳]: _ کهف: ۳۷. [۴]: _ اعراف: ۱۸۴. [۵]: _ انعام: ۷۱. [۱]: _ یوسف: ۳۹. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 عقیده در ائمه 🍂🔸 اشاره ۱۲۵. آیا اربعه اهل در با هم بودند؟ 🌸🌺 جواب نه تنها با یکدیگر هم عقیده نبودند، حتی با هم دشمن بودند و یکدیگر را رد می‌کردند و همدیگر را به فسق و کفر متهم می‌کردند. پیروان ابوحنیفه به مالک و محمد بن ادریس شافعی طعن می‌زنند و یاران شافعی به ابوحنیفه طعن می‌زنند. مثلاً: امام شافعی درباره ابوحنیفه گفته است: در کتابهای ابوحنیفه نگاه کردم و دیدم که صد و سی برگه بر خلاف کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است. همچنین یوسف بن اسباط گفته که ابوحنیفه گفت: اگر پیغمبر صلی الله علیه و آله مرا درک می‌کرد، بیشتر از گفته‌های من پیروی می‌کرد. ابن جوزی هم می‌گوید که بیشتر علما، ابوحنیفه را طعن کرده اند به سه دلیل: در اصول عقاید متزلزل بوده؛قوّه حافظه و ضبط نداشته؛از روی رأی و مقایسه نظر می‌داده، که معمولاً رأی و نظر او مخالف با احادیث صحیحین بوده است. حیات ائمه 🍃🔹 اشاره ۱۲۶. آیا اربعه اهل (حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی) در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله بوده اند و ایشان را کرده اند؟ 🌺🌸 جواب خیر، ائمه اربعه اهل سنت در زمان ایشان نبوده اند و سالها بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله پیدا شدند. جعلی: «رؤیت » 🍂🔸 اشاره ۱۲۷. از اهل می‌گویند: « جسم است و در آخرت می‌شود. » مانند ابوهریره که گفته: آتش جهنم زبانه کشیده، صدا می‌کند و به شدّت غضب می‌کند. آرام نمی گیرد تا اینکه خداوند پای خود را در جهنم گذاشته می‌گوید: «همین مقدار، همین مقدار، بس است، بس است. » [۱] آیا این سخنان درست است؟ 🌸🌺 جواب خیر، این سخنان کفرآمیز است و هیچ وقت خداوند خود را به بشر نشان نداده، چون جسم نیست. بعضی از علمای اهل سنّت نیز این عقیده را رد می‌کنند. [۲] قرآن مجید هم آشکارا دیدن خداوند را رد می‌کند: «لا تُدرِکُهُ الاَبصارُ و هُوَ یُدرِکُ الاَبصارَ و هُوَ اللَّطیفُ الخَبیر» [۳] هیچ چشمی او را درک ننماید و او همه دیدگان را مشاهده می‌کند و او لطیف و نامرئی و به همه چیز آگاه است. امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: «عالمی (از یهود) به امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کرد: یا امیرالمؤمنین، آیا در وقت عبادت خدا را می‌بینی؟ حضرت فرمودند: من خدایی را که نبینم عبادت نمی کنم. عرض کرد: چگونه او را می‌بینی؟ فرمودند: خداوند را با چشم سر، یعنی چشم ظاهری و جسمانی، نمی بینم؛ بلکه او را با چشم قلب و نور حقیقت ایمان می‌بینم. [۴] ---------- 📚منابع: [۱]: _ بخاری: صحیح: ۱/۱۹۵: باب فضل السجود من کتاب الاذان، الرقاق: ۷/۵۰۲: باب الصراط، احمد بن حنبل: مسند: ۲/۲۷۵، مسلم: صحیح: ۱/۱۱۳: باب اثبات الرؤیة المؤمنین ربّهم فی الاخرة. [۲]: _ ذهبی: میزان الاعتدال: ۱/۲۹، سیوطی: اللالی المصنوعة فی احادیث الموضوعه: ۱/۲۰۶، ابن جوزی: الموضوعات: ۳/۹۷. [۳]: _ انعام: ۱۰۳. [۴]: _ کلینی: توحید اصول کافی: باب ابطال الرّویة: ۱/۹۸، شیخ صدوق: توحید: باب ابطال عقیده رؤیة الله: ۱۰۹. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 تفاوت با 🍃🔸 اشاره ۱۶۲. آیا فرستادگان نیستند؟ پس آیه زیر، حتماً در رتبه و یکسان هستند: «لا نُفَرِّقُ بَینَ اَحَدٍ مِن رُسُلِهِ» [۱] «میان هیچ یک از پیامبران فرق نگذاریم. »؛ پس چرا پیامبر آخر الزمان صلی الله علیه و آله دارای نبوت خاصّه و بقیّه پیامبران گذشته دارای نبوّت عامّه بودند؟ 🌸🌺 جواب بله، پیامبر آخر الزمان صلی الله علیه و آله در رتبه و مقام، نبوّت خاصّه دارند و افضلیّت بر جمیع انبیاء دارند. البته همه پیغمبران در زمینه دعوت و هدف بعثت که همان دعوت به مبدأ و معاد و تربیت جامعه است، همه از آدم تا خاتم صلی الله علیه و آله یکسان هستندامّا پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله از جهت فضل و کمال و طریقه بعثت و محل بعثت و درجه و رتبه بالاتر هستند. واضح است پیامبری که برای هزار نفر مبعوث شده با پیامبری که برای سی هزار نفر مبعوث شده با آن پیامبری که برای تمام خلق مبعوث شده یکسان نیستند. هدف اصلی همه یکی است و آن تربیت صحیح جامعه و انسان است اما از جهت معلومات و مقام با هم تفاوت دارند. «تِلکَ الرُّسُلُ فَضَّلنا بَعضَهُم عَلی بَعضٍ مِنهُم مَن کَلَّمَ اللهُ و رَفَعَ بَعضَهُم دَرَجاتٍ» [۲] بعضی انبیاء را بر بعضی دیگر به فضائلی که دیگران به آن مرتبه نرسیده اند، فضیلت و برتری دادیم اگرچه در نبوّت مساوی بودند. علمای اهل سنّت نیز در تفاسیر خود گفته اند: منظور از «بعض» پیغمبر صلی الله علیه و آله است که خداوند ایشان را بر بقیه انبیاء فضیلت داد و البته مهمترین آنها مقام خاتمیت است. [۳] پدران و مادران صلی الله علیه و آله 🍂🔸 اشاره ۱۶۳. پدران و مادران صلی الله علیه و آله همگی به داشته و از و پرستی به دور بوده اند؟ 🌸🌺 جواب بله، طبق آیه: «و تَقَلُّبِکَ فِی السّاجِدینَ»؛ [۱] و حرکت تو را در میان سجده کنندگان (می نگرد). در تفسیر این آیه شریفه از ابن عباس مفسّر قرآن روایت نموده اند: ۱. «وجود پیامبر صلی الله علیه و آله از زمان حضرت آدم تا زمان ولادت از پدرانی که تماماً موحّد بوده (خداپرست)، از پدری به پدری، از پیامبری به پیامبری منتقل گشتند تا اینکه خداوند ایشان را از پدرشان «عبدالله» آفرید. از حضرت آدم تا پدرشان تماماً از راه ازدواج صحیح بوده و هیچ گونه آلودگی (زنا) در نسب آن حضرت نیست. [۲] ۲. ابن عباس نقل می‌کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: خدا مرا به سوی زمین فرود آورد و در صلب آدم قرار داد و مرا در صلب نوح در کشتی قرار داد و مرا در صلب ابراهیم قرار داد و پیوسته مرا از صلبهای کریمه به سوی رحم‌های پاکیزه منتقل کرد تا آنکه مرا از بین پدر و مادری که هرگز یکدیگر را به زنا ملاقات نکردند بیرون آورد. [۳] جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می‌کند که ایشان فرمودند: خدای تعالی نور مرا از طیّب و طاهر و پاک و پاکیزه به سوی پاک و پاکیزه انتقال داد تا آنکه به صلب پدرم عبدالله منتقل نمود و از او به رحم مادرم آمنه؛ سپس مرا به دنیا آورد و مرا سید و آقای انبیاء و رسل و خاتم بر همه قرار داد. [۴] پس از این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله که از طیّب به سوی طیّب و از طاهر به سوی طاهر منتقل شدم معلوم می‌شود که در آباء و اجداد آن حضرت کافری وجود نداشته است. در حالی که خداوند در قرآن می‌فرماید: «اِنّمَا المُشرِکُونَ نَجَسٌ»؛ هر کافر و مشرکی نجس است. در نتیجه هنگامی که می‌فرمایند: «پیوسته از صلبهای پاک به سوی رحمهای پاک و پاکیزه منتقل شدم» نشان می‌دهد که پدران و اجداد آن حضرت مشرک نبودند. ابن عباس می‌گوید که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: من به زناهای زمان جاهلیت به وجود نیامدم بلکه در اثر عقد و نکاح صحیح مانند عقد و نکاح در شریعت اسلام به وجود آمدم. [۱] ---------- 📚منابع: [۱]: _ بقره: ۲۸۵. [۲]: _ بقره: ۲۵۳. [۳]: _ زمخشری: تفسیر کشاف: ۱/۲۳۳. [۱]: - شعراء: ۲۱۹. [۲]: - شیخ سلیمان بلخی حنفی: ینابیع المودة: ۱/۶۰. [۳]: - ثعلبی: تفسیر، شیخ سلیمان بلخی حنفی: ینابیع المودة: ۱/۶۰. [۴]: - حلبی: ابکار الافکار: باب ۲، شیخ عبدالقادر: شرح کبریت احمر، از علاء الدوله سمنانی. [۱]: - شیخ سلیمان بلخی حنفی: ینابیع المودة: باب ۲: ۱/۶۲. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫