🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام از کتب #شیعه_و_سنی 💠 🍂🔹 #فضیلت_شماره( 165)🔹🍂 #پيرامون اخبار #مربوط به آيات #نازل شده در حق #على (ع) 🔸🔸🌸 #بخش_سوم (۲)📚 ابن بطريق در خصائص/ ۱۲۳- ۱۲۲ مى گويد: «خداوند با واژه «انّما» انذار را براى پيامبر (ص)، اثبات كرد. اين واژه، بى هيچ نزاعى براى تحقيق و اثبات است. سپس خداوند بدون فاصله به آن عطف كرده و فرموده: وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ، پس به همان شيوه اثبات نبوّت براى پيامبر (ص)، امامت را براى على (ع) به اثبات رساند، زيرا عطف براى معطوف همان حكمى را ايجاب مى كند كه بر آن عطف گرفته شده و اين سخن پروردگار بر روشنى آن افزوده است كه: وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ و اين همه مردم را فرا مى گيرد، پس در پرتو وحى، انذار براى او و نسلش تا پايان انقطاع تكليف ثابت مى شود، زيرا كه فرموده است: وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ. » علّامه مجلسى در 📚بحار الانوار ۳۵/ ۴۰۷- ۴۰۶ مى گويد: «بر پايه دلالت اين آيه و پس از رسيدن اين همه اخبار، ديگر پوشيده نيست كه هيچ زمانى از پيشوايى هدايتگر خالى نخواهد بود، و اين كه امير المؤمنين (ع) تنها هدايتگر و جانشين پس از پيامبر (ص) است كه اين نيز دلايل گوناگون دارد: اوّل: همرديف بودن او با پيامبر در اين كه حضرتش (ص) منذر و على (ع) هادى است و انسان خردمندى كه از شيوه هاى سخن، آگاه است به خود ترديدى راه نمى دهد كه همين دليل آن است كه پس از پيامبر (ص)، على (ع) به انجام امورى خواهد پرداخت كه پيامبر (ص) مى پرداخت و چه بسا بيش از پيامبر (ص)، چرا كه پيامبر (ص)، تنها انذار را به خود نسبت مى دهد در حالى كه هدايت را كه قوى تر است به على (ع) نسبت داده است. دوم: حصرى كه از اين سخن پيامبر (ص) به دست مى آيد: «انت الهادى»، زيرا تعريف خبر به «ال» دلالت بر حصر دارد. چنين است سخن على (ع): «و انا الهادى»، نيز اين سخن پيامبر (ص): «و الهادى علىّ»، زيرا تعريف مبتدا به «ال» نيز دلالت بر حصر دارد. سوم: تقديم ظرف: «بك يهتدى المهتدون» كه آن نيز دلالت بر حصر دارد. همچنين است الفاظى كه پيش تر گفته شد. با اين اخبار روشن مى شود كه حديث: «اصحاب من همچون ستارگانند، به هر كدام كه اقتدا كنيد ره يافته ايد» از بافته هايى است كه شارح الشفاء و ابن حزم و حافظ زين الدين عراقى به جعلى بودن و ضعف راويان آن اعتراف دارند. » سيد شبّر در 📚حق اليقين ۱/ ۲۶۸ مى گويد: «عامّه و خاصّه به طرق گوناگون از پيامبر (ص) روايت كرده اند كه فرموده: «انا المنذر و علىّ الهادى و بك يا على يهتدى المهتدون». پس على (ع) امام است، زيرا خداوند مى فرمايد: أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ [يونس/ ۳۵]. اين آيه بر حقّانيت بيش تر اماميه نيز دلالت دارد، زيرا بر پايه اعتقاد اماميه، هيچ زمانى خالى از حجّتى هدايتگر نيست. » بنگريد به: 📚دلائل الصدق ۲/ ۱۴۸ و ۱۴۷ و لوامع الحقائق، مبحث امامت/ ۳. ترجمه كشف اليقين، ص: ۳۵۱ ❌ #کپی فقط با ذکر #منبع کانال ❌ ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام از کتب #شیعه_و_سنی 💠 🍂🔹 #فضیلت_شماره( 139)🔹🍂 🌸 #پيرامون فضايلى كه در #زمان #خلقت و #ولادت #حضرتش (ع) براى ايشان #ثابت است🌸 #بخش_اول ترجمه كشف اليقين، ص: ۵۷ (۱) امير المؤمنين (ع) در روز جمعه، سيزدهم ماه رجب سال سى پس از عام الفيل در كعبه زاده شد در حالى كه هيچ كس نه پس و نه پيش از او در كعبه زاده نشده است. «۱»- صاحب كتاب «بشائر المصطفى» «۲»- به نقل از يزيد بن قعنب «۳»- روايت كرده است كه: با عباس بن عبد المطلب و گروهى از بنى عبد العزّى، روبروى بيت اللَّه الحرام نشسته بودم كه فاطمه بنت اسد مادر امير المؤمنين (ع) در حالى كه نه ماهه حامله بود با درد زايمان بدان سوى آمد. پس گفت: بارخدايا! من به تو و كتاب هايى كه فرو فرستاده اى و پيامبرانى كه ______________ ____ (۱) علّامه مجلسى عبارت گذشته را در 📚بحار الانوار ۳۵/ ۱۶- ۱۷ به نقل از ارشاد مفيد و اعلام الورى طبرسى با پاره اى تفاوت و افزايش نقل مى كند و مى گويد: «مى گويم: نظير اين سخن را علّامه در كشف اليقين بيان كرده است». (۲) صحيح آن «بشارة المصطفى لشيعة المرتضى» از شيخ عماد الدين ابى جعفر محمّد بن ابى القاسم على بن محمّد بن على بن رستم بن مرزبان طبرى آملى كحى از دانشمندان بزرگ سده ششم است. علّامه جستجو گر شيخ آقا بزرگ تهرانى در «📚الذريعة الى تصانيف الشيعه» ۳/ ۱۱۸ پس از ذكر اين كتاب مى گويد: نزد شيخ ما علّامه نورى نسخه اى بوده كه اينك نزد شيخ محمّد سماوى است، ولى در آن خطبه اى كه پيامبر اكرم (ص) در آخر شعبان ايراد كرده است يافت نمى شود، در حالى كه سيّد على بن طاوس در آغاز اعمال ماه رمضان در كتاب خود «الاقبال» اين خطبه را از كتاب «بشارة المصطفى» نقل كرده است، و به نظر مى رسد آن چه در دست مى باشد تمامى كتاب نيست. (۳) م: قعنب ترجمه كشف اليقين، ص: ۵۸ برانگيخته اى ايمان دارم و سخن جدّم ابراهيم خليل (ع) را تصديق مى كنم، همو كه خانه كهن تو را بر پا داشت. پس به حقّ آن كه اين خانه را برپا داشت و به حقّ طفلى كه در شكمم دارم اين زايمان را بر من آسان گردان....... #ادامه_دارد ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام از کتب #شیعه_و_سنی 💠 🍂🔹 #فضیلت_شماره( 139)🔹🍂 🌸 #پيرامون فضايلى كه در #زمان #خلقت و #ولادت #حضرتش (ع) براى ايشان #ثابت است🌸 #بخش_دوم (۱)📚 يزيد بن قعنب «۱»- مى گويد: پس ديدم كه خانه خدا از ميان شكافته شد و فاطمه بدان داخل شد و از ديدگان ما پنهان گشت و دوباره خانه، به وضع نخست خود بازگشت. ما آهنگ آن كرديم تا قفل در را بگشاييم ولى گشوده نگشت. پس دانستيم كه اين، خواست خداست. فاطمه در روز چهارم در حالى كه امير المؤمنين على بن ابى طالب را در دست داشت از خانه خدا بيرون آمد. فاطمه گفت: من بر زنان پيش از خود فضيلت داده شده ام، زيرا آسيه دختر مزاحم خدا را پنهانى در جايى پرستش مى كرد كه خداوند دوست نداشت مگر به هنگام ناچارى در آن جا پرستش شود و مريم، دختر عمران با دستش نخل خشكيده را تكان داد تا آن كه توانست از آن خرماى تازه بخورد، در حالى كه من به خانه خدا وارد شدم و از ميوه‌ها و روزى هاى بهشتى خوردم، و چون خواستم از آن بيرون آيم سروشى غيبى در گوشم نجوا كرد كه اى فاطمه! او را على نام كن كه او على است و مقامى والا دارد و خداوند علىّ اعلى مى گويد: من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تأديبش كردم و بر دانش پيچيده خود آگاهش گردانيدم. اوست كه بت‌ها را در خانه من مى شكند و بر پشت بام خانه من اذان مى گويد و مرا تقديس مى كند و بزرگم مى دارد، پس خوشا به حال كسى كه او را دوست دارد و فرمانش برد و واى بر كسى كه او را دشمن دارد و از او سرپيچد. [فاطمه مى گويد: على را زاييدم در حالى كه از عمر پيامبر اكرم (ص) سى سال مى گذشت و پيامبر او را به شدّت دوست مى داشت «۲» و به من مى فرمود: گهواره او را ______________ (۱) همان. (۲)📚 سيد بن طاوس در «الطرائف»/ ۱۵۴- ۱۵۵ مى گويد: «پس چون نگريستم محبّت على به پيامبر را بسى عظيم ديدم و اسباب و علل آن را قديم يافتم و به دست آوردم كه اين امرى الهى است با رمز و رازى خدايى و يگانگى ميان پيامبر و على امرى است كهن كه پيوسته نونو مى شود و خاستگاه حديث نور و حديث خيبر همين است. على، خدا و رسولش را دوست مى داشت و خدا و رسول هم او را دوست مى داشتند، در حالى كه گريزنده از جنگ خيبر چنين نمى شود، چه، خبر اين واقعه در دسترس است و از همين دست است حديث طائر و اين كه على محبوب ترين بندگان نزد خدا و دوست ترين آن‌ها نزد پيامبر اكرم (ص) است»...... #ادامه_دارد ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام از کتب #شیعه_و_سنی 💠 🍂🔹 #فضیلت_شماره( 139)🔹🍂 🌸 #پيرامون فضايلى كه در #زمان #خلقت و #ولادت #حضرتش (ع) براى ايشان #ثابت است🌸 #بخش_پایانی ترجمه كشف اليقين، ص: ۵۹ نزديك بستر من قرار ده. (۱) پيامبر (ص)، بيش تر تربيت على را عهده دار بود و به هنگام شستشو على را پاكيزه مى گرداند و هنگام آشاميدن شير، آن را جرعه جرعه در كام على مى ريخت و به گاه خواب گهواره اش را آرام تكان مى داد و در بيدارى با او كودكانه سخن مى گفت و بر سينه حملش مى كرد «۱» و مى فرمود: اين برادر، ولىّ، يار، برگزيده، اندوخته، ______________ ____ (۱) 📚شيخ محمّد بن شهرآشوب در «المناقب» ۲/ ۱۸۰ مى گويد: «او در جايگاه وحى رشد كرد و در خانه قرآن تربيت يافت و در زمان زندگى پيامبر (ص) او را تا دم مرگ همراه بود. او با ديگر مردمان در سنجه نمى آيد، چرا كه گرامى ترين آن‌ها بود و در تبار و پاكترينشان در رستنگاه، و رگ و ريشه اصيل مى بالد، و اختر پاره درخشان نور مى افشاند و آموزش پيامبر هم كه تا جان ريشه مى دواند. پيامبر اكرم (ص) عهده دار تأديب على نمى شد و سرپرستى او را نمى پذيرفت و مسئوليت آموزش نيكوى او را به جان نمى خريد مگر از دو رو: يا بر پايه تيزهوشى خود و يا بر بنياد وحى الهى. اگر بر پايه تيزهوشى بوده باشد كه هرگز خطا نمى كند و گمانش بطلان نمى پذيرد، و اگر هم بر بنياد وحى الهى بوده باشد ديگر منزلتى والاتر از آن يافت نمى شود و از آن دليلى گوياتر بر فضيلت و امامت حضرت (ع) به چنگ در نمى آيد». ابن ميثم بحرانى در 📚«قواعد المرام»/ ۱۸۳ مى گويد: «كشمكشى در اين حقيقت نيست كه على در نهايت تيزهوشى و استعداد علمى بوده است، و پيامبر اكرم (ص) فرزانه ترين فرهيختگان، و على (ع) از آغازينه هاى كودكى خود تا گاه درگذشت پيامبر (ص) در خدمت حضرتش (ص) بوده است و شب و روز در ركاب آن حضرت (ص) به سر مى برد. در هر زمان بر پيامبر وارد مى شد، و اين براى هيچ يك از صحابه رخ نداده است، و روشن است كه اگر شاگرد از چنين تيزهوشى و آزمندى بر كسب دانش برخوردار باشد و استاد هم در نهايت فرزانگى و آزمندى در راهنمايى و آموزش شاگرد و پيوند ميان آن دو در همه اوقات حاصل باشد، اين شاگرد مى تواند در كسب دانش به جايگاهى بس سترگ دست يابد». چه نيكو گفته است 📚ابن شهرآشوب در «المناقب» ۲/ ۳۵: «آيا او داناترين مردم نبوده است در حالى كه در خانه و مسجد در كنار پيامبر (ص) به سر مى برده وحى و مسائل پيامبر را مى نگاشته است و فتواهاى پيامبر (ص) را مى نيوشيده و آن چه مى خواسته از حضرتش (ص) پرسش مى كرده است؟ ». ترجمه كشف اليقين، ص: ۶۰ پناهگاه، خويش، وارث، همسر دختر من، امين من در وصيّتم و جانشين من است. پيامبر پيوسته او را در آغوش خود داشت و او را در كوه‌ها و درّه هاى كوچك و بزرگ مكّه مى گرداند. ] ترجمه كشف اليقين، ص: ۶۱ ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫