eitaa logo
مقتل "یارالی آقام "
220 دنبال‌کننده
243 عکس
37 ویدیو
13 فایل
الله 🔸یارالی یعنی آقای من حسین، که جسمش پر از زخم بود. 🔸یارالی کلمه ای آذری است که به معنی کسی که بر جسمش زخم فراوان دارد ، این کلمه معنایی عمیق دارد که تداعی غم و مصیبت بزرگی می نماید. کانال های دیگر: @qalalsadegh135 @azizamhosen
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شب جمعه.mp3
3.02M
باید اول دلُ پیش قدم کنم باید این فاصله ها رو کم کنم تا تو یک بار منو قابل بدونی بتونم پرچمتو علم کنم 🎙کریمی حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا 🔸 /۳ حضرت فاطمه سلام الله علیها 🔹 السَّلاَمُ عَلَيْکِ يَا فَاطِمَهَ الزَهرَاء(سلام الله علیها)》🔹 ✅در تاریخ آمده است که عروسی حضرت فاطمه(سلام الله علیها) و امام علی(علیه السلام) بسیار با شکوه برگزار شد. جابر بن عبدالله انصاری می گوید : ما در عروسی علی(ع) و فاطمه(س) حاضر بودیم. 📋《فَمَا رَأَينَا عُرسَاً أَحسَنَ مِن عُرسِ فَاطِمَةَ(س)》 ♦️ما هیچ مجلس عروسی را بهتر از عروسی حضرت فاطمه(س) ندیده بودیم.(۱) از ابن عباس نقل شده است که؛ 📋《لَمَّا كَانَتِ اللَّيْلَةُ الَّتِي زُفَّتْ فِيهَا فَاطِمَةُ(س) بِنْتُ النَّبِيِّ(ص) إِلَى عَلِيٍّ(ع) كَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) قُدَّامَهَا، وَجِبْرِيلُ عَنْ يَمِينِهَا، وَمِيكَائِيلُ عَنْ شِمَالِهَا، وَسَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنْ خَلْفِهَا يُسَبِّحُونَ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ، وَيُقَدِّسُونَهُ حَتَّى طَلَعَ الْفَجْرُ》 ♦️هنگامی که حضرت فاطمه(س)، دخت گرامی حضرت رسول اکرم(ص)، را به خانه امام علی(ع) می بردند، پیامبر اکرم(ص) پیشاپیشِ مرکب و جبرائیل سمت راست و میکائیل سمت چپ و هفتاد هزار فرشته از پی مرکب ایشان حرکت می کردند که تا طلوع فجر خداوند عزوجل را تسبیح و تقدیس می کردند. ابن شهر آشوب نقل می کند؛ 📋《أَمَرَ النَّبِيُّ(ص) بَنَاتَ عَبدِالمُطَلِّبِ وَ نِسَاءَ المُهَاجِرِينَ وَ الاَنصَارِ أَن يَمضِينَ فِي صَحبَةِ فَاطِمَةَ(س) وَأَن يَفرَحنَ وَ يَرجَزُونَ وَ يُكَبِّرنَ وَ يَحمَدنَ وَ لَايَقُلنَ مَا لَا يَرضَى اللهُ》 ♦️حضرت رسول اکرم(ص) به دختران عبدالمطلب و زنان مهاجر و انصار دستور داد تا در معیت و مصاحبت با حضرت فاطمه(س) باشند و ایجاد سرور و خوشحالی کنند و رجز بخوانند و تکبیر بگویند و خداوند را حمد و سپاس گویند و چیزی که رضایت خداوند متعال در آن نیست را به زبان نیاورند.(۲) جابر می گوید : 📋《فَأَركَبَهَا عَلَى نَاقَتِهِ وَ أَخَذَ سَلمَانُ زَمَامَهَا وَ حَولَهَا سَبعُونَ أَلفَ حَورَاءَ وَ النَّبِيُّ(ص) وَحَمزَةُ وَ عَقِيلُ وَ أهلُ البَيتِ يَمشُونَ خَلفَهَا مُشَهِّرِينَ سُيُوفُهُم وَ نِسَاءُ النَّبِيِّ قُدَّامُهَا》 ♦️پس حضرت رسول اکرم(ص) فاطمه(س) را سوار بر ناقه نمود و سلمان نیز زمام مرکب را گرفت و حرکت کرد که در اطراف ناقه هفتاد هزار حوری و ملک در حال مشایعت بودند. خود حضرت رسول اکرم(ص) و حمزه و عقیل و افراد دیگری از اهل بیت، در حالی که شمشیرهای خود را برهنه کردند بودند، به دنبال ناقه ی عروس به راه افتادند و همسران پیامبر اکرم(ص) نیز پیشاپیش قافله و مرکب عروس حرکت می کردند.(۳) هنگامی که کاروان به درب خانه حضرت امیرالمومنین(ع) رسید، حضرت رسول اکرم(ص) دستِ امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) را گرفت و بین این دو بزرگوار ایستاد و سپس؛ 📋《كَشَفَ الرِّداءَ عَن وَجهِها حَتَّى رَآها عَلِيٌّ(ع) ثُمَّ أخَذَ يَدَها فَوَضَعَها في يَدِ عَلِيٍّ(ع)》 ♦️حضرت(ص) پرده از چهره فاطمه(س) برداشت و علی(ع) چهره فاطمه(س) را دید، سپس دست دخترش را در دستان امام علی(ع) گذاشت.(۴) سپس فرمود : 📋《يَا عَلِيُّ(ع)! بَارَكَ اللهُ لَكَ فِي اِبنَةِ رَسُولِ اللهِ(ص)! نِعمَ الزَّوجَةُ فَاطِمَةُ(س) وَ يَا فَاطِمَةُ(س) نِعمَ البَعلُ عَلِيُّ(ع)!》 ♦️ای علی(ع)! مبارک باد بر تو، فاطمه دختر رسول خدا(ص)! نيکو زنی است فاطمه(س)! سپس روی به فاطمه(س) کرده و فرمود : ای فاطمه(س)! نيکو شوهری است علی(ع)!(۵) سپس خطاب به امام علی(ع) فرمود: 📋《اَبَاالْحَسَن!ِ وَللهِ هذِهِ وَدیعَةُ اللهِ وَ وَدیعَةُ رَسُولِهِ عِنْدَکَ! يَا عَلِيُّ(ع)! هَذِهِ وَاللهِ سَيِّدَةُ نِسَاءِ أَهلِ الجَّنَّةِ مِن الَاوَّلِينَ وَ الآخَرِينَ》 ♦️ای علی(ع)! به خدا قسم، فاطمه(س) امانت خدا و امانت رسول خدا(ص) در نزد توست. ای علی(ع)! به خدا قسم، فاطمه(س) سرور زنان اهل بهشت است، از اولین و آخرین آنها!(۶) 🏴اما طولی نکشید که اول مظلوم عالم، با اینکه کوهی از صبر و استقامت بودند اما در فراق زهرای مرضیّه تاب و توانش به سر آمد و با آهی جانکاه، هنگام دفن فاطمه(س) خطاب به رسول خدا(ص) عرضه داشت: 📋《وَ لَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ وَ اخْتُلِسَتِ الزَّهْرَاءُ(س)》 ♦️ای رسول خدا(ص)! امانتی كه به من سپرده بودی، برگردانده شد و به صاحبش رسید، و آنچه در گرو من بود، از من ربوده شد.(۷) ﴿وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾ 📝شعر : بدون یار شدم، رفت آن که یارم بود همان که وقت غم و غصّه غمگسارم بود! 📚منابع: ۱)سنن النبی(ص) ابن ماجة، ج۱، ص۶۱۶، ح۱۹۱۱ ۲)بحار الأنوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۱۵ ۳)كتاب مولد فاطمة(س) شيخ صدوق، ج۱، ص۱۸۶ ۴)امالی شیخ طوسی، ص۴۲ ۵)مناقب علی بن ابیطالب(ع) ابن مردويه، ج۱، ص۱۹۹ ۶)بحارالانوار مجلسی، ج۲۲، ص۴۸۴ ۷)الکافی کلینی، ج۱، ص۴۵۹ منبع: اسناد المصائب حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۴ السَّلامُ عَلَیكَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ" ✅در بین فرزندان بنی هاشم تنها به حضرت علی اکبر(علیه السلام) لقب «نَارِئُ القُرَی» داده اند. و این لقب به کسی گفته می شد که؛ بر بام خانه خود، شعله آتشی را بر می افروخت تا اگر مستمندی یا بیچاره ای و یا مهمانی که پناه ندارد، به سمت شعله های کرامت بیاید و پای سفره اطعام و مهمان نوازی اش بنشیند. و این شخص، به قدری هیزم میهمان نوازی اش را زیاد می کرد که هر فقیر و درمانده ای از دورترین نقطه آن را می دید و نظرش را جلب می کرد.(۱) نقل است که؛ 📋《وَ لَم تُذكَر هَذِهِ المُكَرَّمَةُ مِن نَارِ القُرَى لِوَاحِدِِ مِن أَبنَاءِ الأَئِمَّةِ إِلَّا لِشَبِيَهِ رَسَوُلِ اللهِ(ع) عَلِيَّ الأَكبَرِ(ع)》 ♦️این لقب با کرامت نارئ القری به هیچ یک از فرزندان ائمه اطهار(ع) نسبت داده نشده است، مگر به حضرت علی اکبر(ع) که شبیه حضرت رسول اکرم(ص) بود.(۲) حضرت علی اکبر(ع) در بالای پشت بام منزل خود، آتشی می افروختند که در میان عرب، آن آتش به معنای این است که؛ در آن محل میهمانی است و هر فقیر و مسکین و غریبی در آن، راه دارد. واین نشان از سخاوت زیاد حضرت علی اکبر(ع) دارد. آن حضرت(ع) در دامان عمویش حضرت امام حسن مجتبی(ع)، کریم اهل بیت(ع) پرورش یافته بود، و حضرت(ع) مربی و معلم حضرت علی اکبر(ع) بوده است. تا جایی که در زیارت نامه علی اکبر(ع) می خوانیم؛ 📋《السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ(ع)》 ♦️سلام بر تو ای پسر حسن(ع) و حسین(ع)!(۳) در نقلی آمده است که؛ 📋《اَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِ الله(ص)》 ♦️حضرت علی اکبر(ع) شبیه ترین فرد به پیامبر از لحاظ خَلقاً (چهره)، خُلقاً(اخلاقی) و منطقاً(نوع صحبت کردن) بود.(۴) مغیره نقل می کند که معاویه روزی در بین کسانی که در مجلس او نشسته بودند، پرسید : 📋《مَن أَحَقَّ النَّاسِ بِهَذَا الْأَمْرِ؟》 ♦️در بین مردم، چه کسی لایق حکومت است؟ گفتند : شما لایق و سزاوارید! معاویه گفت : 📋《لَا! أَولَى النَّاسِ بِهَذَا الأَمرِ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيِِّّ(ع) جَدُّهُ رَسَولُ اللهِ(ص)، وَ فِيهِ شُجَاعَةُ بَنِي هَاشِمِِ وَ سَخَاءُ بَنِي أُمَيِّةِ وَ زَهوُ ثَقِيفِِ》 ♦️نه! سزاوارترین مردم به حکومت، علی بن الحسین(ع) است که جدّ او رسول‏ خدا(ص) می ‏باشد و در او شجاعت بنی‏ هاشم، و سخاوت بنی ‏امیه و بزرگی و خوشرویی بنی ‏ثقیف جمع می‏ باشد.(۵) 🏴در کربلا بعد از وداع با پدر، راهی میدان شد. جنگ نمایانی کرد. 📋《ثُمَّ ضَرَبَهُ مُرّةُ بنُ مُنقِذِ عَلَى مَفرَقِ رَأسِهِ ضَربَةً صَرَعَتهُ، وَ ضَرَبَهُ النَّاسُ بِأَسيَافِهِم》 ♦️تا اینکه مُرّة بن مُنقِد ناجوانمردانه با شمشیر از پشت، بر او حمله کرد و بر سر على اکبر(ع) کوبید، و سرش را شکافت و او به روى زین اسب افتاد. 📋《ثُمَّ اِعتَنَقَ فَرَسَهُ، فَاحْتَمَلَهُ الْفَرَسُ الى‏ عَسْکَرِ الْأعْداءِ》 ♦️تا اینکه از شدت زخم، حضرت على اکبر(ع) دست بر روی گردن مرکب انداخت و اسب او را در میان لشکر دشمن برد. این علیست! پسر حسین(ع)! نامش علی(ع)! و اشبه الناس بالنّبی(ص)! لحظه لحظه ی عقده گشایی و انتقام گیری است. پس بدین ترتیب، لشكر دشمن دورش را گرفتند. 📋《فَقَطَّعُوهُ بِأَسيَافِهِم إربَاً إربَاً》 ♦️از هر طرف شمشیر به او زدند و او را قطعه قطعه کردند.(۶) و اینگونه بدن علی اکبر(ع) میزبان میهمانان ناخوشی چون تیر و شمشیر و نیزه شد. وقتی امام حسین(ع) وقتی بالای سر جوانش آمد، دید بدن او را قطعه قطعه کردند. به جوانان بنی هاشم فرمود : 📋《یافَتَیانَ بَنِی هَاشِم! اِحمِلُوُا اَخاکُم اِلَی الفُسطَاطِ》 ♦️جوانان بني هاشم بياييد و جنازه برادرتان را به سوي خيمه ها ببريد.(۷) زیارتى که از امام صادق(ع) نقل شده است درباره شدت این مصیبت مى‌‏خوانیم : 📋《وَلاتَسْکُنُ عَلَیْکَ مِنْ أَبیکَ زَفَرَةٌ》 ♦️ای علی اکبر(ع)! سوز و گداز پدرت بر داغ تو هرگز تسلّى نیافت.(۸) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : دیدم اعضای تنت را جگرم سوخت علی  پاره های بدنت را جگرم سوخت علی  ناگهان زانویم افتاد زمین چون دیدم  طرز چانه زدنت را جگرم سوخت علی  باورم نیست که جسمت ز نظر پنهان است  نیزه بینم کفنت را جگرم سوخت علی  یوسفم! کاش که می شد به میان حرمت  ببرم پیرهنت را جگرم سوخت علی  👤محمود ژولیده 📚منابع : ۱)مجمع البحرين یازجی، ج۱، ص۳۵ ۲)فرسان الهیجاء محلاتی، ج۱، ص۴۱۶ ۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۲۰۰ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۲ ۵)مقاتل الطالبيّين ابوالفرج اصفهانی، ص۵۲ ۶)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۶ ۷)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۷ ۸)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۲۳۹ منبع : اسناد المصائب حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
کربلای معلی_۲۰۲۳_۰۷_۱۸_۰۸_۰۴_۰۲_۷۴۲.mp3
4.86M
خیلی دلم گرفته 🎙کریمی حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا / ۵ 《ألسَّلامُ عَلَیکِ یَا عَقِیلَةَ بَنِی هَاشِمِِ، یَا بِنتَ اَمِیرَالمُومِنِینَ(علیه السلام) یَا زَینَبَ الکُبرَی(سلام الله علیها)》 ✅امام حسین(علیه السلام) در واقعه کربلا در چند جا، به حضرت زینب(سلام الله علیها) دلداری دادند. 1⃣در مسیر کوفه :👇 علامه مجلسی می نویسد : کاروان امام حسین(ع) در مسیر خود به سمت کوفه، در منزل «خزیمیه» توقف کردند. صبحگاهان حضرت زینب(س) مضطرب، خدمت برادر رسید و عرض كرد : 📋《يَا أَخِي! سَمِعْتُ فِي لَيْلَتِي هَاتِفاً يَهْتِفُ : أَلاَ يَا عَيْنُ فَاحْتَفِلِي بِجَهْدٍوَ مَنْ يَبْكِي عَلَى اَلشُّهَدَاءِ بَعْدُ إِلَى قَوْمٍ تَسُوقُهُمُ اَلْمَنَايَا بِمِقْدَارٍ إِلَى إِنْجَازِ وَعْدٍ》 ♦️ای برادر! ديشب شنيدم که هاتفی ندا می دهد : ای چشم! بسيار گريه كن و كيست كه در آينده بر شهيدان بگريد، بر گروهی كه مرگ آنان را به سوی وعده‏ ای معين به پيش می راند؟ امام حسین(ع) فرمود : 📋《يَا اُختَاهُ! كُلُّ الَّذِي قُضِيَ فَهُوَ كَائِنٌ》 ♦️ای خواهر! هر آنچه را كه خداوند تقدير كرده است، انجام خواهد شد.(۱) 2⃣شب عاشورا :👇 ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل می کند که؛ در شب عاشورا، عمه ام زینب(س) از من پرستاری می کرد و امام حسین(ع) در گوشه ی خیمه، ابیاتی که نشانگر فانی بودن دنیا و یاد مرگ باشد را با خود زمزمه می کرد. زینب کبری(س) که متوجه شده بود، بیمناک و پریشان خاطر شد و امام حسین(ع) به ایشان دلداری داد و فرمود : 📋《يَا أُخَيَّةُ! لَا يُذْهِبَنَّ حِلْمَكِ الشَّيْطَانُ!》 ♦️خواهرم! آرام بگیر! شيطان حلم و صبر تو را نگيرد.(۲) 3⃣در روز عاشورا :👇 ابن طاووس می نویسد : در روز عاشورا امام حسین(ع) در حالی که بر روی تخته سنگی نشسته بود و بر شمشیری که بین دو پای مبارک بر زمین زده بود، تکیه کرده و به خواب رفت و پس از مدتی کوتاه بیدار شد. در این هنگام رو کرد به خواهرش زینب کبری(س) و فرمود : 📋《يَا أُخْتَاهْ! إِنِّي رَأَيْتُ اَلسَّاعَةَ جَدِّي مُحَمَّداً(ص) وَ أَبِي عَلِيّاً(ع) وَ أُمِّي فَاطِمَةَ(ع) وَ أَخِيَ اَلْحَسَنَ(ع) وَ هُمْ يَقُولُونَ : يَا حُسَيْنُ(ع)! إِنَّكَ رَائِحٌ إِلَيْنَا عَنْ قَرِيبٍ》 ♦️اي خواهر! در همين لحظه جدم رسول اکرم(ص)، پدرم علی(ع)، مادرم فاطمه(س) و برادرم حسن(ع) را در خواب ديدم كه به من فرمودند : ای حسين! تو به همين زودی به ما می پيوندی! در این هنگام؛ 📋《فَلَطَمَتْ زَيْنَبُ(س) وَجْهَهَا وَ صَاحَتْ وَ بَكَتْ》 ♦️زينب کبری(س) با شنيدن اين سخن سيلي به صورت زد و فرياد زد و گریست. امام حسين(ع) به او فرمود : 📋《مَهْلاً! لاَ تُشْمِتِي اَلْقَوْمَ بِنَا 》 ♦️خواهرم! آرام بگیر! ما را دشمن شاد مکن!(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ماجرای کربلا شرح بلای زینب است  عصر عاشورا شروع کربلای زینب است  شرح صدرش در نمی آید به فهم اهل دل  صبر زینب آیت صبر خدای زینب است  رو «اَلم نَشرَح لَک صَدرَک» بخوان کاین آیه را  عشق گفتا بعد پیغمبر، ثنای زینب است  باغبان گلشن سرخ ولایت، اشک اوست  حافظ خون شهیدان گریه های زینب است  پرچم سرخی که عاشورا به خاک و خون فتاد  بر سرپا باز با صبر و رضای زینب است  کوفه و روز اسیری دیدن زینب، دریغ!  چون در و دیوار کوفه، آشنای زینب است  بهر اثبات ولایت رفت باید هر کجا  ورنه کاخ ظلم و بزم می، چه جای زینب است؟  نی همین در شام و کوفه، بلکه اندر کوی عشق  هر کجا پا می گذاری جای پای زینب است 👤سید رضا موید  📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج‏۴۴، ص‏۳۹۱ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۳ ۳)اللهوف سید بن طاووس، ص۸۵ منبع: اسناد المصائب حضرت علیه السلام حضرت علیها السلام •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۶ بخش اول حضرت سلام الله علیها حضرت علیه السلام 🔹🔷《أَلسَّلَامُ عَلَى مَن سُلِبَ مَا كَانَ عَلَیهِ وُ تُرِکَ فِی مَقتَلِهِ مُجَرَّدَاً》🔷🔹 ✅نقل است که در اواخر عمر شریف حضرت فاطمه(سلام الله علیها)؛ 📋《أَعْطَتْ فَاطِمَةُ الزَّهرَاءُ(س) قَمِیصَ إِبْرَاهِیمِ الخَلِیلِ(ع) لِزَینَبَ(س)》 ♦️حضرت فاطمه(س) پیراهن حضرت ابراهیم(ع) را به حضرت زینب(س) داد و به ایشان فرمود : 📋《إِذَا طَلَبَهُ مِنکَ أَخُوکَ الحُسَینِ(ع) فَإِعلَمِی أَنَّهُ ضَيْفُکَ سَاعَةً، ثُمَّ یُقتَلُ بِأَشَدِّ الأَحوَالِ بِیَدَا أَولاَدِ الزِّنَا》 ♦️وقتی برادرت حسین(ع) این لباس را از تو طلب کرد، بدان که ساعتی بیش مهمان تو نیست و سپس به دست زنازادگان به سختترین حالت به شهادت می رسد.(۱) هر چند منبعی ذکر نکرده است که در روز عاشورا، امام حسین(ع) آن پیراهن را پوشیده بود. اما در روایتی، «مفضل بن عمر» می گوید که روزی امام صادق(ع) به من فرمود : 📋《أَ تَدْرِی مَا كَانَ قَمِیصُ یُوسُفَ؟》 ♦️می‌ دانى پیراهن یوسف چه بود؟ عرض کردم : خیر! حضرت(ع) فرمود : 📋《إِنَّ إِبْرَاهِیمَ(ع) لَمَّا أُوقِدَتْ لَهُ النَّارُ أَتَاهُ جَبْرَئِیلُ بِثَوْبٍ مِنْ ثِیَابِ الْجَنَّةِ فَأَلْبَسَهُ إِیَّاهُ فَلَمْ یَضُرَّهُ مَعَهُ حَرٌّ وَ لَا بَرْدٌ فَلَمَّا حَضَرَ إِبْرَاهِیمَ(ع) الْمَوْتُ جَعَلَهُ فِی تَمِیمَةٍ وَ عَلَّقَهُ عَلَى إِسْحَاقَ(ع) وَ عَلَّقَهُ‏ إِسْحَاقُ‏(ع) عَلَى‏ یَعْقُوبَ‏(ع) فَلَمَّا وُلِدَ یُوسُفُ عَلَّقَهُ عَلَیْهِ فَكَانَ فِی عَضُدِهِ حَتَّى كَانَ مِنْ أَمْرِهِ مَا كَانَ فَلَمَّا أَخْرَجَهُ یُوسُفُ بِمِصْرَ مِنَ التَّمِیمَةِ وَجَدَ یَعْقُوبُ رِیحَهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ : إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ‏ فَهُوَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ الَّذِی أَنْزَلَهُ اللهُ مِنَ الْجَنَّةِ》 ♦️وقتی براى ابراهیم(ع) آتش افروختند، جبرئیل جامه ‏اى از جامه‏ هاى بهشت برایش آورد، او پوشید و با آن جامه، گرما و سرما به ابراهیم زیانى نمی‌رسانید. هنگامی که مرگ ابراهیم(ع) فرا رسید، آن را در غلافى نهاد و به اسحاق(ع) آویخت و اسحاق(ع) آن را به یعقوب(ع) آویخت و وقتی یوسف(ع) متولد شد، آن را بر او آویخت و در بازوى او بود تا امرش به آن‌ جا كه بایست رسید،(زمام حكومت مصر را به دست گرفت) و وقتی یوسف آن را در مصر از غلاف بیرون آورد، یعقوب بوى خوش آن را دریافت ‏و همین است كه می‌گوید : اگر سفیه ام نمی‌خوانید، من بوى یوسف را احساس می‌‌كنم. و آن همان پیراهنى بود كه خدا از بهشت فرستاده بود. عرض کردم : 📋《جُعِلْتُ فِدَاکَ! فَإِلَى مَنْ صَارَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ؟》 ♦️قربانت گردم! آن پیراهن به چه كسی رسید؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《إِلَى أَهْلِهِ! ثُمَّ قَالَ : كُلُّ نَبِیٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَیْرَهُ فَقَدِ انْتَهَى إِلَى آلِ مُحَمَّدٍ(ص)》 ♦️به اهلش رسید و فرمود : هر پیغمبرى كه دانش یا چیز دیگرى را به ارث گذاشته، به آل محمد(ص) رسیده است.(۲) در روز عاشورا امام حسین(ع) برای آخرین بار، برای وداع با اهل بیت خود، به خیمه ها آمد. و در پایان، درخواست کرد که پیراهنی برایش بیاورند و فرمود : 📋《إِئْتُونِی بِثَوْبٍ لَایُرْغَبُ فِیهِ، أَلْبِسُهُ غَیْرَ ثِیابِی، لَا أُجَرَّدُ، فَإِنِّی مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ》 ♦️برایم لباس کهنه‌اى بیاورید که کسى به آن رغبت نکند، تا آن را زیر لباسهایم بپوشم تا بعد از شهادتم مرا برهنه نکنند، زیرا مى‌ دانم پس از شهادت لباسهایم ربوده خواهد شد. سپس این چنین لباسی را برای حضرت(ع) آماده کردند. 📋《فَفَرَزَهَا لِئَلَّا یُسْلَبَهَا》 ♦️حضرت(ع) چند جای این لباس را پاره و سوراخ کرد تا کسی آن را غارت نکند. 📋《فَلَبِسَهُ ثُمَّ وَدَّعَ النِسَاءَ》 ♦️ایشان آن لباس را پوشید و از زنان خیام خداحافظی کرد.(۳) ادامه مطالب :👇 حضرت سلام الله علیها حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
ا ﷽ ا /۶ بخش دوم در روز عاشورا، هنگامی که امام حسین(ع) به شهادت رسید، دشمن برای غارت ایشان وارد قتلگاه شد. محمد بن جریر طبری سُنّی می نویسد : در روز عاشورا؛ 📋《سُلِبَ اَلْحُسَيْنُ(عَلَیهِ السَّلَامُ) مَا كَانَ عَلَیهِ》 ♦️هر آنچه با حسین(علیه السلام) بود، از او ربوده شد.(۴) و به نقل سید بن طاووس آمده است؛ 📋《وَ تُرِكَ الْحُسَیْنُ(عَلَیهِ السَّلَامُ) مُجَرَّدَاً》 ♦️امام حسین(علیه السلام) در قتگاه، عریان رها شد.(۵) در مقاتل آمده است که؛ 📋《فَأَخَذَ قَمِيصَهُ إِسْحَاقُ بْنُ حَيْوَةَ الْحَضْرَمِيُّ وَ أَخَذَ سَرَاوِيلَهُ أَبْجَرُ بْنُ كَعْبٍ وَ أَخَذَ عِمَامَتَهُ أَخْنَسُ بْنُ مَرْثَدٍ وَ أَخَذَ سَيْفَهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِي دَارِمٍ》 ♦️پيراهن شريفش را «اسحاق بن حَيْوَة حَضْرَمى» برداشت و رویین پوشش را «ابجر بن کعب» و عِمامه حضرت سيدالشهداء(ع) را «اَخْنَس بن مَرْثَد» و شمشیرش را مردی از «قبیله بنی دارم» به غارت برد.(۶) در نقلی آمده است که؛ 📋《أَخَذَ خَاتَمَهُ بَجدَلُ بنُ سُلَيمِِ الكَلبِي وَ قَطَعَ اِصبَعَهُ مَعَ الخَاتَمِ》 ♦️انگشتر امام حسین(ع) را «بجدل بن سلیم کلبی» ربود که حتی انگشتان امام(ع) را به همراه انگشتر برید.(۷) زینب کبری(س) ندبه کنان از خیمه بیرون آمد و بر بالین بدن صد پاره برادر نشست و ناله زد. راوی می گوید : سوگند به خدا که زينب(س) دختر على(ع) را فراموش نمی‏ كنم كه با آهى جانكاه براى حسين(ع) می‏ گريست و با صداى اندوهبار، و قلبى پر درد صدا مى‏ زد : 📋《يَا مُحَمَّدَاهْ! بَنَاتُكَ سَبَايَا وَ ذُرِّيَّتُكَ مَقْتَلَةً تَسْفِي عَلَيْهِمْ رِيحُ الصَّبَا وَ هَذَا حُسَيْنٌ(ع) مَجْزُوزُ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا مَسْلُوبُ الْعِمَامَةِ وَ الرِّدَاءِ》 ♦️فرياد اى محمّد! دخترانت را اسير كرده ‏اند، فرزندانت كشته شده‏ اند و باد صبا بر بدنشان مى ‏وزد، اين حسين(ع) تو است كه سرش را از پشت گردنش جدا نموده ‏اند، عمامه و لباسش را به يغما برده‏ اند. راوی می گوید : سوگند به خدا که همه حاضران از دشمن و دوست با ديدن حال زينب(س) می گريستند.(۸) طبق نقل سید بن طاووس؛ امام سجاد(ع) در شام هنگام مراجعت به مدینه، سه چیز را از یزید درخواست نمود که یکی از آنان؛ 📋《أَنْ تَرُدَّ عَلَيْنَا مَا أُخِذَ مِنَّا》 ♦️اینکه که اموالی را که از ما غارت شده است به ما باز پس داده شود. امام(ع) فرمود : 📋《إِنَّمَا طَلَبْتُ مَا أُخِذَ مِنَّا لِأَنَّ فِيهِ مِغْزَلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ(ص) وَ مِقْنَعَتَهَا وَ قِلَادَتَهَا وَ قَمِيصَهَا》 ♦️ما اموال غارت شده خود را می خواهیم، زیرا بافته های مادرم حضرت فاطمه(س) دختر محمد(ص) و مقنعه و گردنبند و پیراهن او در میان آنهاست. 📋《فَأَمَرَ بِرَدِّ ذَلِكَ》 ♦️سپس یزید دستور داد آن اموال را به امام سجاد(ع) بازگرداندند.(۹) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📚منابع : ۱)عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۹۰۵ ۲)کمال الدین شیخ صدوق، ج۱، ص۱۴۲ ۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۹ ۴)تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۳ ۵)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۰ ۶)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۹ ۷)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۰ ۸)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۳ ۹)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۹۵ منبع : اسناد المصائب حضرت سلام الله علیها حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۷ حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها السَّلاَمُ عَلَیْکِ یَا فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ(سَلامُ اللهِ عَلَیهِمَا) سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ ✅در یکی از آخرین وصایای حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در اواخر عمر شریفشان آمده است که ایشان به امام علی(علیه السلام) فرمود : 📋《یَا أَبَالحَسَنِ(ع)! أَنْتَ أَوْلَی بِی مِنْ غَیرِی وَ حَنِّطْنِی وَ غَسِّلْنِی وَ کَفِّنِّی بِاللَّیلِ وَ صَلِّ عَلَی وَ أَدْفِنِّی بِاللَّیلِ وَ لَا تُعْلِمْ أَحَدَاً وَ أَسْتَوْدِعُکَ اللهَ و أَقْرَءُ عَلی وُلْدِی السَّلامَ اِلی یومِ الْقِیامَةِ》 ♦️ای أَباالحسن(ع)! تو از دیگران بر من سزاوارتری. حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام برسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و به هیچ کس اطلاع مده. تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت، سلام و درود می فرستم.(۱) بعد از شهادت ایشان، مراسم تشییع دختر رسول خدا(ص) برگزار شد. مرحوم مجلسی می نویسد : 📋《فَلَمَّا أَنْ هَدَأَتِ الْعُیُونُ وَ مَضَى مِنَ اللَّیْلِ، أَخْرَجَهَا عَلِیٌّ(ع) وَ الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَیْنُ(ع)، وَ عَمَّارٌ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَقِیلٌ وَ الزُّبَیْرُ، وَ أَبُوذَرٍّ وَ سَلْمَانُ وَ بُرَیْدَهُ؛ وَ نَفَرٌ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ وَ خَوَاصِّهِ صَلُّوا عَلَیْهَا، وَ دَفَنُوهَا فِی جَوْفِ اللَّیْلِ》 ♦️پس هنگامی که پاسی از شب گذشت و چشم ها به خواب رفتند، امام علی(علیه السلام)، امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام)،‌ عمّار، مقداد،‌ عقیل، زبیر، ابوذر، سلمان، بریده و گروهی دیگر از بنی‌ هاشم و نزدیکان و خواص اهلبیت(علیهم السلام) جنازه ی مطهره ایشان را تشییع و بر ایشان نماز خواندند.(۲) هنگامی که تابوت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را برای خاکسپاری مهیا کردند؛ 📋《فَإِذَا هِيَ بِقَبْرٍ مَحْفُورٍ فَحَمَلُوا السَّرِيرَ إِلَيْهَا فَدَفَنُوهَا》 ♦️ناگهان در آنجا با قبرى حفر شده و آماده مواجه شدند و تابوت را به سوى آن قبر بردند و جنازه را در آن دفن نمودند. 📋《فَجَلَسَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى شَفِيرِ الْقَبْرِ فَقَالَ : يَا أَرْضُ! أَسْتَوْدَعْتُكِ وَدِيعَتِي! هَذِهِ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص)》 ♦️سپس امام علی(علیه السلام) بر فراز قبر نشست و فرمود : اى قبر! من امانت خود را به تو مى‏ سپارم، اين جنازه ی دختر رسول خدا(ص) است. 📋《فَنُودِيَ مِنْهَا يَا عَلِيُّ(ع)! أَنَا أَرْفَقُ بِهَا مِنْكَ فَأَرْجِعْ وَ لَا تَهْتَمَّ》 ♦️ناگاه ندايى شنيدند كه مى‏ گفت : يا على(علیه السلام)! من از تو به او مهربانترم. برگرد و مغموم و مهموم مباش!(۳) ابن شهر آشوب می نویسد : هنگام دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها)؛ 📋《أَنَّهُ لَمَّا صَارَ بِهَا إِلَى الْقَبْرِ الْمُبَارَکِ خَرَجَتْ یَدٌ فَتَنَاوَلَهَا وَ انْصَرَفَ!》 ♦️زمانی که فاطمه(سلام الله علیها) را در قبر گذاشتند، دستی بیرون آمد و جنازه را گرفته، درون قبر نهاد و ناپدید گشت.(۴) وقتی که امام علی(علیه السلام) فاطمه(سلام الله علیها) را دفن نمود، دست مبارک از خاك قبر برافشاند، اندوه و غم بر دلش هجوم آورد و سيلاب اشک را بر گونه‏ هایش جارى شد، سپس رو به جانب قبر رسول اکرم(ص) گرداند و گفت : 📋《قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ، وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ، وَ اخْتُلِسَتِ‏ الزَّهْرَاءُ، فَمَا أَقْبَحَ‏ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ》 ♦️به راستى كه امانت پس گرفته شد، و گروگان دريافت گشت، و زهرا(سلام الله علیها) خيلى سريع از دستم ربوده شد.(۵) و در منابع حالات امام علی(علیه السلام) را اینگونه وصف کرده اند که؛ 📋《هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ》 ♦️حزن و اندوه عجیبی سرتاسر وجود ایشان را فرا گرفت.(۶) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : از دست می روی، همه دار و ندار من گفتی تمام عمر، تو هستی کنار من بی تو شود سیاه دگر روزگار من حالا چرا شکسته ای ای ذوالفقار من؟ من بی سپاه می شوم ای لشکرم، بمان! خانه خراب می شوم ای همسرم، بمان! از حیدرت سه ماه چرا رو گرفته ای؟ با گریه های مخفی خود، خو گرفته ای یک دست بر جراحتِ پهلو گرفته ای یک دست بر کبودی بازو گرفته ای صد پاره، فاطمه ز غمت شد دل علی تو با همین سکوت شدی قاتل علی ای استخوان شکسته ی حیدر نفس مکش شعله کشد ز آه تو، دیگر نفس مکش باشد برای زخم تو بهتر، نفس مکش رنگین شده ز خون تو بستر، نفس مکش 👤رسول زاده 📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۱ ۲)بحار الانوار مجلسی، ج۲۹، ص۱۱۳ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴ ۴)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۶۵ ۵)الکافی شیخ کلینی، ج۱، ص۴۵۹ ۶)أمالی شیخ طوسی، ص۱۰۹، مجلس۴ منبع : اسناد المصائب حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
ا ﷽ ا /۸ حضرت امام حسین علیه السلام 《اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَا سَیِّدَ الشُّهَدَاءِ》 ✅لقب سید الشهداء توسط حضرت رسول اکرم(ص) به حضرت حمزه(ع) داده شد. در زیارت ‌نامه حضرت رسول اکرم(ص) می خوانیم : 📋《السَّلامُ عَلَى عَمِّکَ حَمزَةَ سَیدِ الشُّهَدَاءِ》 ♦️سلام بر عمویت، حمزه(ع) سالار شهیدان!(۱) تا اینکه پس از شهادت امام حسین(ع)، لقب سید الشهداء به ایشان نیز اختصاص یافت، كه اطلاق این لقب براى امام حسین(ع) از زمان امام صادق(ع) بود. نقل است؛ یكى از زنان صحابی امام صادق(ع) به نام ام‌ّ سعید كه از اهالى عراق بود، قصد زیارت قبور شهدای مدینه را داشت، كه امام صادق(ع) به او فرمود : 📋《مَا أَعْجَبَكُمْ يَا أَهْلَ الْعِرَاقِ! تَأْتُونَ الشُّهَدَاءَ مِنْ سَفَرٍ بَعِيدٍ وَ تَتْرُكُونَ سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ لَا تَأْتُونَهُ》 ♦️از شما اهل عراق متعجّبم، كه راه دورى را طى كرده و به زيارت قبور شهداء مى‌رويد، ولى قبر سيّد الشّهداء را ترك می کنید! ام‌ سعید پرسید : سید الشهداء كیست؟ امام صادق(ع) پاسخ داد : سید الشهداء، حسین‌ بن على(ع) است.(۲) لقب سیدالشهدا نشان‌ دهنده برتری و بزرگی و سیادت و سروری ایشان نسبت به همه شهداست. بنابر آنچه درباره معنای واژه شهید بیان شده است، لقب سیدالشهدا گویای این امر است كه امام حسین(ع) به عنوان فردی كه مورد نظر خاص خداوند است و در راه او كشته شده، هم ناظر بر اعمال خلق است و هم خداوند ناظر بر اوست. و این توفیق نیز برخی به سبب صبر و تحمل ایشان در برابر مصائب است. از امام صادق(ع) سوال شد : 📋《مَا بَلَغَ مِنْ حُزْنِ يَعْقُوبَ(ع) عَلَى يُوسُفَ(ع)؟》 ♦️حزن حضرت يعقوب(ع) نسبت به حضرت يوسف(ع) چه قدر بود؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《حُزْنَ سَبْعِينَ ثَكْلَى بِأَوْلاَدِهَا》 ♦️حُزنی به اندازه هفتاد مادر بچه مرده!(۳) اما مصیبتهایی که در یک نیم روزی بر امام حسین(ع) اتفاق افتاد، با مصائب هیچ شخصیتی قابل قیاس نیست! هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش می دهند امام حسین(ع) با خدا معامله کرد. خداوند متعال در حدیثی قدسی می فرماید : 📋《کُنْ لِي أکُنْ لَكَ》 ♦️تو برای من باش، تا من هم برای تو باشم.(۴) و خداوند اینگونه جبران کرد برای حسین(ع)! چون امام صادق(ع) فرمود : 📋《مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ(ع) کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ》 ♦️کسى که قبر حسین بن علی(ع) را زیارت کند، مانند کسى است که خدا را در عرش او زیارت نموده است.(۵) بی معرفت مباش! که در مَن یَزید عشق اهل نظر معامله با آشنا کنند حضرت رسول اکرم(ص) : 📋《إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی(ع) فِی السَّمَاءِ أَکبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ》 ♦️مقام حسین بن علی(ع) در آسمان بالاتر از مقام او در زمین است.(۶) خداوند در قرآن کریم می فرماید : 📋《يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ ارْجِعِي إِلَى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ فَادْخُلِي فِي عِبادِي؛ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي》 ♦️هان اى روح آرام یافته! به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او خشنود و او از تو خرسند است. پس به میان بندگان من در بیا و به بهشت و ماوای من داخل شو!(۷) این سوره، در روایت امام صادق(ع) به سوره امام حسین(ع) مشهور است. امام صادق(ع) می فرماید : 📋《اِقْرَوُءا سُورَةَ الفَجِرِ فِی فَرائِضِکُم وَ نَوافِلِکُم، فَاِنَّهَا سُورَةُ الحُسَینِ(ع) وَ ارْغَبُوا فِیهَا》 ♦️سوره فجر را در فرائض و نوافل نمازهایتان بخوانید، زیرا آن سوره امام حسین‌(ع) است و در آن رغبت داشته باشید.(۸) در روایتی دیگر، از امام صادق(ع)، علت نامگذاری این سوره به سوره فجر، این بیان شده که سیدالشهداء نفس مطمئنه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه اند. حضرت(ع) فرمود : 📋《فَهُوَ ذُوالنَّفسِ المُطمَئِنّةِ الرَّاضِيَةِ المَرْضِيَّةِ وَ اَصحَابُهُ مِن آلِ‌ مُحَمَدٍ(ص) هُم الرَّاضُونَ عَن اللهِ یَومَ القِیامَةِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنهُم》 ♦️پس او صاحب نفس مطمئنه راضیه مرضیه است و اصحاب آن حضرت از آل محمد‌(ص) نیز از خداوند در روز قیامت راضی هستند و خداوند از آنها راضی است.(۹) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ای سایه ات فتاده به روی سرم حسین معنای واقعی اصول الکرم حسین یادم نمی‌رود که همه عزتم تویی من پای سفرۀ تو شدم محترم حسین   لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین 👤صیامی 📚منابع : ۱)اقبال‌ الاعمال سید بن طاووس، ج۳، ص۱۲۴ ۲)کامل الزیارات ابن‌ قولویه قمى، ص۱۱۰ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۱۲، ص۲۴۲ ۴)الجواهر السَنیّة حُرّ عاملی، ج۱، ص۱۴۶ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۷۷ ۶)بحارالانوار ، ج۹۱، ص۱۸۴ ۷)سوره فجر، آیه ۲۷-۳۰ ۸)سفینة البحار قمی، ج۷، ص۲۹ ۹)تفسير کنز الدقائق میرزا مشهدی، ج۱۴، ص۲۸۰ منبع : اسناد المصائب حضرت •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا 🩸یا فقط روزها گریه کن ... یا فقط شب‌ها ... امام صادق علیه‌السلام در روایتی فرمودند: حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها آن‌قدر بر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله گریه نمودند که اهل مدینه و‌ همسایه‌های آن حضرت ، از گریه‌های بی امان او، شکایت کرده و به آن حضرت گفتند: آذَيتِنا بِكثرةِ بُكائِك!! إمّا أنْ تَبكي بِاللَّيل، وَ إمّا أنْ تَبكي بِالنّهار. ▪️ما را با گریه‌هایت آزار می‌دهی! لا اقل یا فقط شبها گریه کن؛ یا فقط روزها. وكانَت عليهاالسلام تَخرُجُ إلىٰ مَقابر الشهداء، فتَبكي ▪️از آن به بعد، آن بانوی مظلومه به کنار قبور شهدا می‌رفت و در آنجا گریه می‌نمود. 📚المناقب ج۸ ص۲۱. 📚روضة الواعظين؛ ص۱۷۲. 📚مكارم الأخلاق؛ ص۳۱۵. 📚الأمالي، شیخ صدوق،ص۲۰۴ مجلس۲۹. ✍گریه ها می‌کرد تا امّت شود بیدار… حیف از صدای گریه‌اش اُمّت فقط بی خواب شد... منبع:معارف و مقاتل آل الله حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
YEKNET.IR - zamine - hafteghi - 1400.09.08 - motiee.mp3
5.81M
سوی تو باشد مدام چشم امید همه 🎙 عابدی 🎙 مطیعی حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۹ حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها حضرت سکینه علیها السلام اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا سُکَینَهَ بِنْتَ الْحُسَيْنِ(علیه السلام) ✅در طی روایتی؛ امام علی(علیه السلام) می فرماید : وقتی از غسل حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فارغ شدم، پيكر مباركش را در ميان كفن جاى دادم و وقتی تصميم گرفتم، بندهای كفن او را گره بزنم، صدا زدم : 📋《يَا أُمَّ كُلْثُومٍ! يَا زَيْنَبُ! يَا سُكَينَةُ! يَا فِضَّةُ! يَا حَسَنُ! يَا حُسَيْنُ! هَلُمُّوا تَزَوَّدُوا مِنْ أُمِّكُمْ فَهَذَا الْفِرَاقُ‏ وَ اللِّقَاءُ فِي الْجَنَّةِ》 ♦️اى امّ كلثوم، زينب، سكينه، فضّه، حسن و حسين(علیهم السلام) بياييد و مادر خود را براى آخرين بار ببينيد، روز فراق آمد و ملاقات شما در بهشت خواهد بود. حسن(ع) و حسين(ع) در حالى آمدند كه فرياد مى‏ زدند : 📋《وَا حَسْرَتَا! لَا تَنْطَفِئُ أَبَداً مِنْ فَقْدِ جَدِّنَا مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى(ص) وَ أُمِّنَا فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ(س) يَا أُمَّ الْحَسَنِ(ع) يَا أُمَّ الْحُسَيْنِ(ع) إِذَا لَقِيتِ جَدَّنَا مُحَمَّداً الْمُصْطَفَى(ص) فَأَقْرِئِيهِ مِنَّا السَّلَامَ وَ قُولِي لَهُ إِنَّا قَدْ بَقِينَا بَعْدَكَ يَتِيمَيْنِ فِي دَارِ الدُّنْيَا》 ♦️آه از اين حسرتى كه هيچ وقت به علّت از دست دادن جدّمان، پيامبر خدا و مادرمان، فاطمه زهرا(س) از بين نخواهد رفت. اى مادر حسن و حسين! هنگامى كه جدّ ما حضرت محمّد مصطفى(ص) را ملاقات نمودى، سلام ما را به آن حضرت(ص) برسان و به آن بزرگوار بگو : ما بعد از تو در دار دنيا يتيم مانديم! حضرت على(علیه السلام) مى‏ فرمايد : 📋《إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّهَا قَدْ حَنَّتْ وَ أَنَّتْ وَ مَدَّتْ يَدَيْهَا وَ ضَمَّتْهُمَا إِلَى صَدْرِهَا مَلِيّاً وَ إِذَا بِهَاتِفٍ مِنَ السَّمَاءِ يُنَادِي : يَا أَبَا الْحَسَنِ(ع)! ارْفَعْهُمَا عَنْهَا فَلَقَدْ أَبْكَيَا وَ اللَّهِ مَلَائِكَةَ السَّمَاوَاتِ فَقَدِ اشْتَاقَ الْحَبِيبُ إِلَى الْمَحْبُوب‏》 ♦️من خداوند را شاهد مى‏ گيرم كه فاطمه زهرا(س) آه و ناله كرد، دستهاى خود را دراز نمود و حسنين(ع) را چند لحظه‏ اى به سينه خود چسبانيد. ناگاه هاتفى از آسمان ندا در داد : اى ابالحسن(ع)! حسن(ع) و حسين(ع) را از روى سينه فاطمه(س) بردار، به خداوند سوگند كه ملائكه آسمانها را گريان كردند، زيرا دوست مشتاق لقاى دوست است. اینجا بود که مولا(ع) با محبت پدرانه خود، در حالی که آنها را به آغوش می کشید، و اظهار همدردی می کرد، آنها را از روى سينه زهرای مرضیه(س) برداشت و دست نوازش بر سرشان کشید و بندهاى كفن فاطمه اش را بست.(۱) 🏴اما در کربلا نیز، صحنه ای این چنینی اتفاق افتاد که طفلی خود را بر روی جنازه ی بی سر پدرش انداخت. در مقاتل آمده است که ؛ 📋《ثُمَّ إِنَّ سُكَيْنَةَ(س) اعْتَنَقَتْ جَسَدَ أَبِيهَا الْحُسَيْنِ(ع) فَاجْتَمَعَتْ عِدَّةٌ مِنَ الْأَعْرَابِ حَتَّى جَرُّوهَا عَنْهُ》 ♦️سكينه(سلام الله علیها) پيكر پدرش امام حسين(علیه السلام) را در آغوش كشيد [ولى نگذاشتند كه سكينه در بالين پدر بماند] گروهى از اعراب اجتماع كردند و سكينه(س) را از روی بدن پدرش کنار زدند.(۲) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : گفتم تویی بابای خوب و مهربان، زد  گفتم من چیزی نگفتم، بی امان زد  تاریک بود، چشمم جایی را نمی دید  تا دید تنهایم، رسید و ناگهان زد  تا دستهای کوچکم روی سرم بود  با ضربه ای محکم به ساق استخوان زد  قدَّم فقط تا زیر زانویش می آمد  از کینه اما تا نفس تا داشت جان زد  👤علیرضا لک  📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج‏۴۳، ص۱۷۹ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۸۰ منبع: اسناد المصائب حضرت سلام الله علیها حضرت علیها السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۱۰ /حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها /حضرت علی علیه السلام 《السَّلامُ عَلَى مَوْلانَا یَا وَصِیَّ الرَّسُولِ(ص) یَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام ✅امام علی(علیه السلام) در بخشی از نامه ای که به «عثمان بن حُنیف»(حاکم بصره) نوشت، فرمود : 📋《وَاللهِ لَو تَظَاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلَی قِتَالِی لَمَّا وَلَّیتُ عَنْهَا》 ♦️به خدا سوگند! اگر تمام عرب، به قصد قتال با من، پشت به پشت هم در آیند، و علیه من، رو در روی من قرار بگیرند، به آنها پشت نکرده و از مقابلشان فرار نمی کنم.(۱) علی(ع) ای که در جنگ خیبر؛ با آنکه دروازه قموص به قدری سنگین بود که چهل مرد جنگی لازم بود تا دروازه را باز یا بسته کنند، حضرت(ع) آن درب آهنین را یک تنه از جا کَند و براى خود سپر قرار داد و جنگ نمود. ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《لَقَدْ تَكَلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ》 ♦️علی(علیه السلام) دری را از جای ‏كَند، كه چهل نفر قدرت حمل آن را نداشتند.(۲) 🏴اما داغ زهرای مرضیه(سلام الله علیها) چه کرد با علی(ع) خیبر شکن؟! وقتی حضرت فاطمه(س) در حالت احتضار قرار گرفت، امیرالمومنین علی(علیه السلام) در این هنگام، در مسجد حضور داشت. بلافاصله اسماء بنت عمیس، حسنین(ع) را به دنبال پدرشان فرستاد و گفت : 📋《يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)! انْطَلِقَا إِلَى أَبِيكُمَا عَلِيٍّ(ع) فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّكُمَا》 ♦️ای فرزندان رسول خدا(ص) نزد پدرتان بروید و او را از رحلت مادرتان، آگاه سازید. آن دو بزرگوار دوان دوان، به مسجد رفتند. امام علی(علیه السلام) وقتی حالت مضطربانه حسنین(ع) را در مسجد دید، سراسیمه فرمود : چه اتفاقی افتاده است؟ آن دو عرض کردند : 📋《قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَةُ(س)》 ♦️مادرمان فاطمه(س) از دنیا رفت! در این هنگام ؛ 📋《فَوَقَعَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى وَجْهِهِ》 ♦️علی(علیه السلام) با صورت به زمین افتاد.(۳) وقتی حضرت فاطمه(س) به شهادت رسید، امام علی(علیه السلام) ایشان را دفن کرد، در حالی که؛ 📋《أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ》 ♦️اشک از چشمان مبارک به گونه ها می ریخت و در رثای فاطمه(س) می فرمود : 📋《اِنّمَا أَبكِی مَخَافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏》 ♦️گریه می ‌کنم از اینکه مبادا بعد از تو زیاد زندگی کنم و عمرم طولانی باشد.(۴) و هنگام دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) ایشان مشتی از خاکِ قبر مطهر دختر پیغمبر(ص) را برداشت، که در منابع حالات حضرت(ع) اینگونه وصف کرده اند که؛ 📋《هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ》 ♦️حزن و اندوه عجیبی سرتاسر وجود امام(ع) را فرا گرفت.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : من علی ام که خدا قبله نما ساخت مرا جز خدا و نبی و فاطمه نشناخت مرا من که یکباره، در از قلعه ی خیبر کَندم داغ زهرا به خدا از نفس انداخت مرا! 👤صبوحی 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۱۴، مجلس۷۷ ۲)مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۱۲۵ ۳)کشف الغُمه اربلی، ج۱، ص۵۰۱ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۳ ۵)أمالی شیخ طوسی، ص۱۰۹، مجلس۴ منبع: اسناد المصائب حضرت علیه السلام حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا /۱۱ حضرت علی اکبر علیه السلام 🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ الحُسَینِ(علیه السلام)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ(ص)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ》🔷🔹 ✅آنچه در مقاتل آمده است اینکه؛ امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا، صورت مبارک خود را فقط بر روی صورت دو شخص گذاشته است. یعنی عبارت «وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» فقط برای دو نفر ذکر شده است. 1⃣ : وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا، جوان برومندش را، در حالی که بر زمین افتاده بود و نفس آخر را می کشید، مشاهده کرد، او را به آغوش کشید. 📋《وَ لَم يَزَل كَذَلِكَ عَلَى صَدرِهِ حَتَّى مَاتَ! فَلَمَّا نَظَرَ إِليَه مَيِّتَا! قَالَ : عَلَى الدُنيَا بَعدَكَ العَفَا!》 ♦️و همچنان سیدالشهدا(ع) او را به سینه چسبانیده بود، تا اینکه جوانش جان داد. هنگامی که سید الشهد(ع) به بدن بی جان علی اکبر(ع) نظر نمود، فرمود : بعد از تو وای بر دنیا!(۱) در این هنگام؛ 📋《وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️حضرت(ع) صورت خود را بر صورت على اکبر(ع) گذاشت.(۲) 2⃣ : یک غلام ترکی بود که در مورد اسم او اختلاف است و برخی او را «اسلم» و برخی او را «واضح ترکی» آورده اند. خوارزمی می نویسد : 📋《ثُمَّ خَرَجَ غُلَامٌ تُرْکِیٌّ مُبَارِزٌ، قَارِئٌ لِلْقُرْآنِ، عَارِفٌ بِالْعَرَبِیَّهِ، وَ هُوَ مِنْ مَوَالِی الْحُسَیْنِ(ع)؛ فَجَعَلَ یُقاتِلُ فَقَتَلَ جَمَاعَهً، فَتَحَاوَشُوهُ فَصَرَعُوهُ، فَجَاءَهُ الْحُسَیْنُ(ع) وَ بَکَى》 ♦️سپس غلامی ترک که قاری قرآن و آشنا به عربی و از غلامان امام حسین (ع) بود به میدان رفت و به نبرد پرداخت و گروهی را کشت. سرانجام، از هر طرف محاصره‌اش کردند و بر زمین افتاد. امام(ع) به بالین او آمد و گریست. 📋《وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️سپس امام حسین(ع) صورت خود را بر صورت غلام گذاشت. 📋《فَفَتَحَ عَیْنَیْهِ وَ رَآهُ فَتَبَسَّمَ، ثُمَّ صَارَ إِلَى رَبِّهِ》 ♦️پس وی چشم خود را گشود و امام(ع) را دید، لبخندی زد و به سوی خدا پر کشید.(۳) این صحنه ی عجیب؛ منحصر به همین غلام بود و حضرت علی اکبر(ع) و درباره کس دیگری، تاریخ چنین چیزی را ننوشته است. {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم   ما یادمان که نیست ولی راستی حسین با درد غربت تو کجا آشنا شدیم   ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم   شکر خدا که فاطمه ما را خریده است شکر خدا که خرج بساط شما شدیم   عزت سرای ماست عزا خانۀ شما با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم   ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم 👤متولّی 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۱ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۴ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۲۴ منبع : اسناد المصائب حضرت علیه السلام حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا