#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_دوم 2⃣ 💟وقتی دیدم توجهی نمی کنند رفتم پیش آقای #محمدخانی صدایش زدم جواب نداد. چند بار داد زدم تا شنید. سربه زیر آمد که "بفرمایین". بدون مقدمه گفتم: "این موکتا کمه" گفت: قد همینشم نمیان! بهش توپیدم: مامکلف به وظیفه ایم نه #نتیجه! اوهم باعصبانیت جواب داد: این وقت روز دانشجو از کجا میاد؟ بعد رفت دنبال کارش. 💟همین که دعا شروع شد روی همه ی موکت هاکیپ تاکیپ👥 نشستند. همه شان افتادند به تکاپو که حالا از کجا موکت بیاوریم. یک بار از کنار #معراج_شهدا🌷یکی ازجعبه های مهمات را آوردیم اتاق بسیج خواهران به جای قفسه کتابخانه📚 مقررکرده بود برای جابه جایی وسایل #بسیج، حتماً باید نامه نگاری شود. همه کارها با مقررات و هماهنگی #او بود. 💟من که خودم را قاطی این ضابطه ها نمی کردم. هرکاری به نظرم درست بود, همان را انجام می دادم😎 جلسه داشتیم آمد اتاق بسیج خواهران. بادیدن قفسه خشکش زد😦 چند دقیقه زبانش بند آمد و مدام با انگشترهایش ور می رفت. مبهوت مانده بودیم با دلخوری پرسید: این اینجاچی کارمیکنه⁉️ همه ی بچه ها سرشان را انداختند پایین. زیرچشمی به همه نگاه کردم, دیدم کسی نُطق نمی زند. سرم را گرفتم بالا و با جسارت گفتم: 💟گوشه ی معراج داشت خاک میخورد. آوردیم اینجابرای #کتابخونه. باعصبانیت گفت: من مسئول تدارکات رو توبیخ کردم! آن وقت شما به این راحتی می گین کارش داشتین😠 حرف دلم راگذاشتم کف دستش: مقصر شمایین که باید همه ی کارا زیر نظرو با تایید شما انجام بشه! اینکه نشدکار! #لبخندی نشست روی لبش وسرش را انداخت پایین. 💟با این یادآوری که "زودترجلسه راشروع کنین" بحث راعوض کرد. وسط #دفتربسیج جیغ کشیدم, شانس آوردم کسی آن دورور نبود. نه که آدم جیغ جیغویی باشم. ناخودآگاه ازته دلم بیرون زد. بیشتر شبیه جوک وشوخی بود. خانم ابویی که به زور جلو خنده اش راگرفته بود. گفت: آقای محمدخانی من رو واسطه کرده برای #خواستگاری💞 ازتو! 💟اصلاًتوذهنم خطورنمی کرد #مجرد باشد. قیافه جاافتاده ای داشت. اصلاً توی باغ نبودم تا احدی که فکر نمی کردم مسئول بسیج دانشجویی ممکن است از خود دانشجویان باشد. می گفتم ته تَهش کارمندی چیزی ازدفتر نهاد رهبری است. بی محلی به #خواستگارهایش را هم از سر همین می دیدم که خب آدم متاهل دنبال دردسر نمی گردد! 💟به خانم ایوبی گفتم: بهش بگواین فکر رو از توی مغزش بریزه بیرون. شاکی هم شدم که چطور به خودش اجازه داده ازمن خواستگاری کند😒 وصله نچسبی بود برای #دختری که لای پنبه بزرگ شده است. کارمان شروع شد. ازمن انکار از او اصرار. سر در نمی آوردم آدمی تا دیروز رو به دیوار می نشست حالا این طور مثل سایه همه جا #حسش_میکنم. 💟دائم صدای کفشش توی گوشم بود و مثل سوهان روی مغزم کشیده می شد😣 ناغافل مسیرم را کج کردم. ولی این سوهان مغز تمامی نداشت. هرجایی جلوی چشمم بود. معراج شهدا، دانشگاه، دم دردانشگاه، نمازخانه وجلوی دفتر نهاد رهبری، گاهی هم #سلامی می پراند. 💟دوستانم می گفتند: ازاین آدم ماخوذ به حیا بعیده این کارا، کسی که حتی کارهای معمولی و #عرف جامعه را انجام نمی داد و خیلی مراعات می کرد. دلش♥️ گیر کرده وحالا گیر داده به یک نفرو طوری رفتار می کرد که همه متوجه شده بودند. گاهی بعد از جلسه که کلی آدم نشسته بودند، به من #خسته_نباشید می گفت. یا بعد از مراسم های دانشگاه که بچه ها با ماشین های🚙 مختلف می رفتند. بین این همه آدم ازمن می پرسید: باچی وکی برمی گردید؟ 💟یک بار گفتم: به شما ربطی نداره که من با کی میرم😐 اسرار می کرد حتماً باید با ماشین بسیج بروید یا برایتان ماشین بگیرم، می گفتم: اینجا شهرستانه. شما اینجارو با شهر خودتون اشتباه گرفتین. قرارنیست اتفاقی بیفته. گاهی هم که در اردوی #مشهد، سینی سبک کوکو سیب زمینی دست من بود و دست دوستم هم جعبه ی سنگین نوشابه. عزو التماس کرد که سینی رو بدید به من سنگینه! 💟گفتم: ممنون خودم می برم و رفتم ازپشت سرم گفت: مگه من #فرمانده نیستم؟ دارم میگم سینی رو بدین به من. چادرم را کشیدم جلوتر و گفتم: فرمانده بسیج هستین، نه فرمانده آشپزخونه😏 گاهی چشم غره ای هم می رفتم بلکه سر عقل بیاید. ولی انگار نه انگار🤦‍♀چند دفعه کارهایی را که می خواست برای #بسیج انجام دهم، نصف نیمه رها کردم وبعد هم با عصبانیت بهش توپیدم. هر بار #نتیجه عکس می داد. 💟نقشه ای سرهم کردم که خودم را گم وگور کنم وکمتر در برنامه و #دانشگاه آفتابی بشوم، شاید از سرش بیفتد. دلم لک می زد برای برنامه های #بوی_بهشت. راستش از همان جا پایم به بسیج باز شد. دوشنبه ها عصر یک روحانی کنار معراج شهدا🌷 تفسیر #زیارت_عاشورا می گفت و اکثر بچه ها آن روز را روزه می گرفتند. بعد از نماز📿هم کنار شمسه ی معراج #افطار می کردیم‌. پنیر🧀که ثابت بود. ولی هرهفته ضمیمه اش فرق می کرد: هندوانه، سبزی یا خیار. گاهی هم می شد یکی به دلش می افتاد که آش🍲نذری

#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_سوم 3⃣ 💟یک کلام بودنش ترسناک بنظر می رسید. حس می کردم مرغش یک پادارد. می گفتم: جهان بینی اش نوک دماغشه! آدم خود مچکر بین، در اردوهایی که خواهران را می برد. کسی حق نداشت تنهایی جای برود🚫حداقل سه نفری, اسرار داشت: جمعی وفقط بابرنامه های کاروانی همراه باشید. 💟ما از برنامه های کاروان بدمان نمی آمد. ولی می گفتم گاهی آدم دوست داره تنها باشد و خلوت کند یا احیاناً دوست دارند با هم بروند. در آن مواقع, باید جوری می پیچاندیم و در می رفتیم چند بار در این در رفتن ها #مچمان را گرفت بعضی وقت ها فردا یا پس فردایش به واسطه ماجرایی یا سوتی های خودمان فهمید. یکی از اخلاق هایش این بود که به ما می گفت فلان جا نروید❌و بعد که ما به حساب خود زیر آبی می رفتیم, می دیدیم به آقا خودش اونجاست, 💟نمونه اش حسینیه 🏢گردان تخریب #دوکوهه رسیدیم پادگان دوکوهه شنیدیم دانشجویان دانشگاه امام صادق(علیه السلام) قرار است بروند حسینیه ی گردان تخریب. این پیشنهاد را مطرح کردیم. یک پا ایستاد که نه, چون دیر اومدیم وبچه ها خسته ن, بهتره برن بخوابن که فردا صبح 🌄 سرحال از برنامه ها استفاده کنن. گفت: همه برن بخوابن هرکی خسته نیست, می تونه بره داخل حسینیه حاج همت. بازحکمرانی به عادت همیشگی, گوشم بدهکارش نبود. همراه دانشگاه امام صادق(علیه السلام) شدم و رفتم. درکمال ناباوری دیدم خودش آنجاست 💟داخل اتوبوس🚎 با روحانی کاروان جلو می نشستند. باحالت دیکتاتور گونه تعیین می کرد چه کسانی باید ردیف دوم پشت سرآن ها بشینند. صندلی💺 بقیه عوض می شد, اما صندلی من نه. از دستش حسابی کفری بودم, می خواستم دق دلم را خالی کنم. کفشش 👞را درآورد که پایش را دراز کند. یواشکی آن را از پنجره اتوبوس انداختم #بیرون نمی دانم فهمید کار من بوده یا نه! اصلاً هم برایم مهم نبود که بفهمد فقط می خواستم دلم خنک شود. 💟یک بار هم کوله اش را شوت کردم عقب. #شال_سبزی داشت که خیلی به آن تعصب نشان می داد. وقتی روحانی کاروان می گفت: باندای بلندگو📣 رو زیر سقف اتوبوس نصب کنین تا همه صدا روبشنون من با آن شال باندها را می بستم با این ترفندها ادب نمی شد و جای مرا عوض نمی کرد❌ 💟درسفر #مشهد ساعت🕰 یازده شب با دوستم برگشتیم حسینیه. خیلی عصبانی شد. اما سرش پایین بود و زمین را نگاه می کرد, گفت: چرا به برنامه نرسیدین؟ عصبانی گذاشتم توی کاسه اش، هیئت گرفتین برای من یا امام حسین(علیه السلام)؟ اومدم زیارت #امام_رضا(علیه السلام). نه که بندِ برنامه ها و تصمیمای شما باشم! اصلاً دوست داشتم این ساعت بیام. به شما ربطی داره؟ دق دلی ام را سرش خالی کردم و بهش گفتم: شما خانمایی رو به اردو آوردین که همه هجده سال رو رد کردن بچه پیش دبستانی نیستن که! 💟گفت: گروه سه چهار نفری بشید. بعد از نماز صبح 🌄پایین باشین خودم میام می برمتون. بعدم یا باخودم برمی گردین یا بذارین هوا روشن بشه و گروهی برگردین. می خواست خودش جلوی ما برود و یک نفر از آقایان را بگذارد پشت سرمان. مسخره اش کردم که از اینجا تا#حرم فاصله ای نیست که دو نفر #بادیگارد داشته باشیم کلی کَل کَل کردیم. متقاعد نشد. خیلی خاطرمان راخواست که گفت برای ساعت ⏱سه صبح پایین منتظر باشیم. به هیچ وجه نمی فهمیدم اینکه با من این طور سر شاخ می شود و دست ازسرم برنمی دارد. چطور یک ساعت بعد می شود همان آدم خشک مقدس از آن طرف بام افتاده. 💟آخرشب🌃 جلسه گذاشت برای هماهنگی برنامه های فردا. گفت: خانما بیان نمازخونه. دیدیم حاج آقا را خواب آلود آورده که تنها دربین #نامحرم نباشد😕 رفتارهایش راقبول نداشتم فکر می کردم ادای رزمنده های دوران جنگ را در می آورد. نمی توانستم با کلمات قلمبه سلنبه اش کنار بیایم. دوست داشتم راحت زندگی کنم, راحت حرف بزنم, خودم باشم. به نظرم زندگی با چنین آدمی کار من نبود. دنبال آدم #بی_ادعایی می گشتم که به دلم❤️بنشیند. 💟در چارچوب در، با روی ترش کرده نگاهم را انداختم به موکت کف اتاق بسیج وگفتم: من دیگه امروز به بعد, مسئول روابط عمومی نیستم❌ #خداحافظ. فهمید کارد به استخوانم رسیده. خودم را برای اصرارش آماده کرده بودم. شاید هم دعوایی جانانه و مفصل, برعکس, درحالی که پشت سرش نشسته بود, آرام و با طمانینه گونه پر #ریشش راگذاشت روی مشتش وگفت: یه نفرروبه جای خودتون مشخص کنید و بروید. #ادامه_دارد... @YasegharibArdakan

#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_چهارم 4⃣ 💟نگذاشتم به شب بکشد, یکی از بچه ها را به خانم ایوبی #معرفی کردم. حس کسی را داشتم که بعد از سال ها نفس تنگی یک دفعه نفسش آزاد شود سینه ام سبک شد😌 چیزی روی مغزم ضرب گرفته بود: (آزادشدم!) صدایی حس می کردم شبیه زنگ آخر مرشد وسط زورخانه به خیالم بازی تمام شده بود زهی خیال باطل😢 تازه اولش بود. 💟هر روز به هر نحوی پیغام می فرستاد و می خواست بیاید #خاستگاری. جواب سر بالا می دادم. داخل دانشگاه جلویم سبز شد. خیلی جدی و بی مقدمه پرسید: چراهرکی رومی فرستم جلو, جوابتون #منفیه؟ بدون مکث گفتم: مابه دردهم نمی خوریم⛔️ با اعتماد به نفس صدایش را صاف کرد: ولی من فکر می کنم خیلی به هم می خوریم😊 💟جوابم راکوبیدم توی صورتش: آدم بایدکسی که می خواد #همراهش بشه به دلش♥️ بشینه! خنده پیروز مندانه ای سر داد, انگار به خواسته اش رسیده بود: یعنی این مسئله حل بشه, مشکل شمام حل میشه؟ جوابی نداشتم. #چادرم را زیر چانه محکم چسبیدم وصحنه راخالی کردم. 💟ازهمان جایی که ایستاده بود, طوری گفت که بشنوم: ببینید! حالا این قدر دست دست می کنید, ولی میاد زمانی که #حسرت این روزا رو بخورید😉 زیر لب باخودم گفتم. چه اعتمادبه نفس کاذبی. امّا تا برسم خانه. مدام این چند کلمه در ذهنم می چرخید: "حسرت این روزا!" مدتی پیدایش نبود نه در برنامه های #بسیج, نه کنار معراج شهدا🌷 داشتم بال در می آوردم. ازدستش راحت شده بودم. 💟کنجکاوی ام گل کرده بود بدانم کجاست خبری از اردوهای بسیج نبود. همه بودند #الا_او. خجالت می کشیدم از اصل قضیه سر در بیارم تا اینکه کنار معراج شهدا اتفاقی شنیدم از او حرف می زنند. یکی داشت می گفت: معلوم نیست این م#حمدخانی این همه وقت توی #مشهد چی کارمی کنه. 💟نمی دانم چرا یک دفعه نظرم عوض شد‼️ دیگر به چشم یک بسیجی افراطی و متحجر نگاهش نمی کردم. #حس غریبی آمده بود سراغم. نمی دانستم چرا آن طور شده بودم. نمی خواستم قبول کنم که دلمـ♥️ برایش تنگ شده است با وجود این هنوز نمی توانستم اجازه بدهم بیاید خواستگاری ام🚫 راستش خنده ام می گرفت. 💟خجالت می کشیدم به کسی بگویم دل مراهم باخودش برده! وقتی برگشت پیغام 💌داد می خواهد بیاید خواستگاری. باز قبول نکردم. مثل قبل عصبانی شدم. ولی زیر بار هم نرفتم. خانم ایوبی گفت: #دوساله این بنده ی خدا رو معطل خودت کردی! طوری نمیشه که بذارید بیاد خواستگاری و حرفاش رو بزنه. گفتم: بیاد, ولی خوش بین نباشه که #بله بشنوه😒 💟شب #میلادحضرت-زینب(صلی الله علیه وآله) مادرش زنگ ☎️زد برای قرار خواستگاری. نمی دانم پافشاری هایش باد کله ام رو خواباند یا تقدیرم؟ شاید هم #دعاهایش به دلم نشسته بود. با همان ریش بلند و تیپ ساده ی همیشگی اش آمد از در حیاط که واردخانه 🏠شد, با خاله ام از"پنجره او را دیدیم. خندید: مرجان این پسر چقدر #شبیه_شهداست با خنده گفتم: خب شهدا🌷یکی مث خودشون رو فرستادن برام😍 #ادامه_دارد.... @YasegharibArdakan

#رمان 📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_پنجم 5⃣ 💟خانواده اش نشستند پیش مادر و پدرم. خانواده ها با چشم و ابرو با هم اشاره کردند که این دوتا برن توی اتاق حرفهاشون رو بزنن! با آدمی که تا دیروز مثل کارد و پنیر بودیم. حالا باید باهم می نشستیم برای #آینده_مان حرف می زنیم. تا وارد شد, نگاهی به سر تا پای اتاقم انداخت و گفت: چقدر آینه! از بس خودتون رو می بینین این قدر اعتماد به نفستون رفته بالا دیگه. از بس هول کرده بودم, فقط با ناخن هایم بازی می کردم. مثل گوشی درحال ویبره📳 می لرزید. 💟خیلی خوشحال بود. به وسائل اتاقم نگاه می کرد. خوب بود عروسک پشمالو و عکس هایم راجمع کرده بودم🙈 فقط مانده بود قاب #چهارسالگیم. اتاق را گز می‌کرد. انگار روی مغزم رژه می رفت جلوی همان قاب عکس ایستادو خندید. چه در ذهنش می چرخید نمی دانم‼️ نشست روبه رویم. خندید و گفت: دیدید آخر به #دلتون نشستم😉 زبانم بند آمده بود. من که همیشه حاضر جواب بودم و پنج تا روی حرفش می گذاشتم و تحویلش می دادم حالا انگار لال شده بودم. 💟خودش جواب خودش را داد: رفتم #مشهد, یه دهه متوسل شدم. گفتم حالاکه بله نمی گید, امام رضا"علیه السلام" از توی دلم بیرونتون کنه🚫 پاک پاک که دیگه به یادتون نیفتم. نشسته بودم گوشه رواق که سخنران گفت: اینجا جاییه که می توان چیزی رو که خیر نیست, #خیر_کنن و بهتون بدن. نظرم عوض شد. دودهه ی دیگه دخیل بستم💞 که برام خیر بشید! 💟نفسم بند اومده بود, قلبمپتند تند می زد💗 و سرم داغ شده بود. توی دلم حال عجیبی داشتم. حالا فهمیدم الکی نبود که یک دفعه نظرم عوض شد. انگار دست #امام_رضا(علیه السلام) بود و دل من. از نوزده سالگی اش گفت که قصد ازدواج داشته و دنبال گزینه ی مناسب بوده دقیقاً جمله اش این بود: "راستِ کارم نبودن, گیروگور داشتن!" 💟گفتم: از کجا معلوم من به درد دلتون♥️ بخورم؟ خندید و گفت: توی این سالا شما رو خوب شناختم. یکی از چیزهایی که خیلی نظرش را جلب کرده بود, #کتابهایی بود که دیده وشنیده بود می خوانم. #ادامه_دارد... @YasegharibArdakan

#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_سیزدهم 3⃣1⃣ 💟دست خط 📝را دانلود کرد و ریخت روی گوشی📱 انتخابمان برای مغازه دار جالب بود. گفت: من به #رهبر ارادت دارم😍 ولی متاسفانه تا به حال ندیدم کسی خط ایشون رو داخل کارت💌 عروسی ش چاپ کنه. از طرفی هم پافشاری می کرد که نمی شود واز متن های حاضر, یکی را انتخاب کنیم‌. 💟محمدحسین در این کارها دست داشت به طرف قبولاند که می شود در #فتوشاب این کارت را با این مشخصات طراحی وچاپ کرد. قضاوت دیگران هم درباره ی کارت متفاوت بود. بعضی ها می گفتند قشنگ😍 است. بعضی ها هم خوششان نیامد☹️نمی دانم کسی بعد ازما از:این نوع کارت استفاده کرده یا نه. 💟ولی بابش باز شد تا چند نفر👥 از بچه های فامیل عقدشان را داخل #امامزاده برگزار کنند. ازهمان اول با اسباب و اثاثیه زیاد موافق نبود. می گفت: این همه تیر وتخته به چه کارمون میاد؟ از هر دری سخنی گفتیم و چند تا منبر رفتم برایش تا راضیش کنم. 💟موقع خرید حلقه💍 پایش را کرده بود در یک کفش که به جایش انگشتر #عقیق بخریم. باز باید منبر مذاکره تشکیل می دادیم و آقا را قانع می کردیم. بهش گفتم: انگشتر عقیق باشد برای بعد, الان باید #حلقه بخریم. حلقه را خرید. ولی اولین بار که رفتیم #مشهد انگشتر عقیقی💍 انتخاب کرده و دادیم همان جا برایش ساختند. کاری به رسم و رسوم نداشت. 💟هر چه دلش می گفت: همان راه را می رفت. و از حرکات و سکنات خانواده اش کاملاً مشخص بود. هنوز در حیرت اند که آیا این آدم همان #محمدحسینی است که هزار رقم شرط وشروط داشت؟ روزی موقع خرید جهیزیه, خانم فروشنده به عکس صحفه گوشی ام📱 اشاره کرد وپرسید: آن عکس کدوم #شهیده؟ 💟خندیدم ️که "این هنوز شهید نشده, #شوهرمه" کم کم با رفت و آمد و بگو بخند هایش️, توجه همه را جلب کرد. آدم یخی نبود, سریع با همه گرم می گرفت💖 وسر رفاقت را باز می کرد. با #مادربزرگم هم اُخت شد. و برو بیا پیدا کرده بود. خانه ای قدیمی با سقف های ضربی, زیاد می رفت. به گوسفندهایشان 🐑سر می زد. 💟طوری شده بود که خیلی از جوان های فامیل می آمدند پیشش برای #مشاوره ی ازدواج. بعضی شان می خندیدند "که زیر لیسانس حرف بزن بفهمیم چی می گی😄" . دختر خاله ام می گفت: الان داره خودش رو, رحیم پور ازغدی می بینه. من هم مسخره اش می کردم: ازغدی رو می شناسی؟ ایشون محمد حسین شونه😂 💟خدایی اش قلمبه سُلمبه حرف می زد. ولی آخر حرف هایش به این می رسید که طرف به دلت❤️ نشسته یا نه؟ زیاد هم #ازدواج خودمان را مثال می زد. #ادامه_دارد... @YasegharibArdakan

#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_بیست_ویکم 1⃣2⃣ 💟گاهی به بهزیستی سر می زد و کمک مالی می کرد. وقتی پول 💷نداشت, نصف روز می رفت با بچه ها بازی ⚽️می کرد. یک جا نمی رفت. هر دفعه مکان جدیدی. برای من که جای خود داشت. بهانه پیدا می کرد برای هدیه🎁 دادن. اگر در مناسبتی دستش تنگ بود, می دیدی چند وقت بعد با کادو آمده و می گفت: این به مناسبت فلان روز که برات هدیه نخریدم😍 یامناسبت بعدی, عیدی می داد ودر حد دوتا عیدی, سنگ تمام می گذاشت. 💟اگر بخواهم مثال بزنم, مثلاً روز ازدواج 💞حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) وحضرت علی(علیه السلام) رفته بود. عراق برای #ماموریت. بعد که آمد, یک عطر وتکه ای از سنگ حرم امام حسین(ع) 😍برایم آورده بود, گفت: این سنگ هم #سوغاتی تو, عطر هم قضای روز ازدواج حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) وحضرت علی(علیه السلام) در همان ماموریت خوشحال 😌بود که همه ی عتبات عراق را دل سیر #زیارت کرده است. 💟در کاظمین, محل اسکاتش به قدری نزدیک حرم بود که وقتی پنجره را باز می کرد, گنبد🕌 را به راحتی می دید. #شب_جمعه ها که می رفتند #کربلا, بهش می گفتم: خوش به حالت, داری حال می کنی از این زیارت به اون زیارت! 💟در ماموریت ها دست به نقد تبریک می گفت: زیر سنگ هم بود, گُلی🌹 پیدا می کرد و ازش عکس می گرفت وبرایم می فرستاد. گاهی هم #عکس سلفی اش را می فرستاد یا عکسی که قبلاً با هم گرفته بودیم. همه را نگه داشته ام. به خصوص هدایای🎁جلسه ی خواستگاری را. کفن, پلاک و تسبیح📿 #شهید. در کل چیزهایی را که از تفحص آورده بود, یادگاری نگه داشته ام برای بچه ام 💟 #تفحص را خیلی دوست داشت. بعد از ازدواج, دیگر پیش نیامد برود زیاد هم از آن دوران برایم تعریف می کرد. می گفت: با روضه کار رو شروع می کردیم. با روضه هم تموم! از حالشان موقعی که #شهید🌷 پیدا می کردند می گفت. جزیئاتش را یادم نیست. ولی رفتن تفحص را عنایت می دانست. 💟کلی ذوق داشت که بارها کنار تابوت شهدا⚰ خوابیده است. اولین دفعه که رفتیم #مشهد🕌, نمی دانستیم باید شناسنامه همراهمان باشد. رفتیم هتل 🏨, گفتند باید از اماکن نامه بیاورید. نمی دانستیم اماکن کجاست. وقتی دیدم پاسگاه #نیرو_انتظامی است. هول برم داشت. جدا جدا رفتیم در اتاق برای پرس وجو. بعضی جاها خندم ️می گرفت. 💟طرف پرسید: مدل یخچال خونتون چیه؟ چه رنگیه؟ شماره ی موبایل📱 پدر ومادرت؟ نامه که گرفتم وآمدیم بیرون تازه فهمیدم همین سوال ها را از محمد حسین هم پرسیده بودند. #اولین بار زیارت #مشترکمان😍 را از باب الجواد(ع) شروع کردیم این شعر را هم خواند: 🔸صحنتان را میزنم به هم جوابم را بده 🔹این گداگاهی اگردیوانه باشدبهتراست 🔸جان من آقا مراسرگرم کاشی ها نکن 🔹میهمان مشغول صاحبخانه باشد بهتر است 🔸گنبدت مال همه, باب الجوادت مال من 🔹جای من پشت درِ میخانه باشد بهتر است. #ادامه_دارد... @YasegharibArdakan

#رمان📚 #قصه_دلبری 💞 #قسمت_بیست_ودوم 2⃣2⃣ 💟اذن دخول خواندیم ورودی صحن کفشش👞 را کند وسجده شکر به جا آورد. نگاهی به من انداخت وبعد سمت حرم: ای #مهربون, این همونه که به خاطرش یه ماه اومدم پابوستون😍 ممنون که خیرش کردید، بقیه شم دست خودتون تاآخر آخرش. عادتش بود سرمایه گذاری می کرد: چه مکه چه #کربلا. چه مشهد. زندگی واگذار می کرد که دست خودتون. 💟جلوی ورودی صحن قدس هم شعر دیگری خواند: (دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت/ جایی ننوشته است #گنهکار نیاید). گاهی ناگهان تصمیم می گرفت انگار می زد به سرش. اگر از طرف محل کار مانعی نداشت, بی هوا می رفتیم #مشهد. به خصوص اگر از همین بلیط های چارتر باز می شد. یادم هست ایام تعطیلی بود. بارو بنه بسته بودم برویم یزد. آن زمان هنوز خانواده ام نیامده بودند تهران. خانه خواهرش بودم. 💟زنگ زد: الان بلیط گرفتم بریم #مشهد من هم از خدا خواسته: کجا بهتر از مشهد؟😍 ولی راستش تا قبل ازدواج هیچ وقت مشهد این شکلی نرفته بودم: ناگهانی, بدون رزو هتل, ولی وقتی رفتم خوشم آمد. انگار همه چیز دست خود #امام_رضا(علیه السلام) بود. خودش همه چیز را خیلی بهتر از ما مدیریت می کرد. 💟داخل صحن, کفش هایش را در می آورد. توجهش این بود که، وقتی حضرت موسی" علیه السلام" به وادی طور نزدیک می شد, خداوند متعال بهش گفت:"فاَخلعَ نعلیکَ." صحن امام رضا"علیه السلام" را #وادی_طور می پنداشت. 💟وارد صحن که می شد, بعد از سلام ✋و اذن دخول گوشه ای می ایستاد با امام رضا "علیه السلام" حرف می زد. جلوتر که می رفت وصل #روضه و مداحی می شد. محفل روضه ای بود در گوشه ای از حرم, بین صحن گوهر شاد و جمهوری. به گمانم داخل بست شیخ بهایی , معروف بود به اتاق اشک. آن اتاق شاید به زور با دو، سه قالی سه در چهار فرش شده بود. غلغله می شد. نمی دانم چطور این همه آدم آن داخل جا می شدند. فقط آقایان را راه می دادنند و می گفت: روضه خواص است. 💟عده ای محدود آن هم بچه #هیئتی ها خبر داشتند که ظهرها اینجا روضه برپاست. اگر می خواستند به روضه برسند باید نماز شکسته ظهر وعصرشان را با نماز📿 ظهر حرم می خواندند. این طوری شاید جا می شدند. از وقتی در🚪 باز می شد تا حاج محمود, خادم آنجا, در را می بست, شاید سه چهار دقیقه⏳ بیشترطول نمی کشید. خیلی ها پشت در می ماندند. کیپ کیپ👥 می شد. #ادامه_دارد... @YasegharibArdakan

🕌 📌حجت الاسلام #محسن_قرائتی در برنامه سمت خدا و در این کهولت سن ، خاطره زمان جوانیش از اقامتش در شهر #مشهد و عرض حاجت از حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را روایت کرد