☀️۱) از امام کاظم ع روایت شده است که:
از وصایای حضرت آدم به فرزندش هبة الله این بود که زیتون بخور که همانا آن از درختی مبارک است.
📚الكافي، ج6، ص331
📚المحاسن، ج2، ص484
@yekAaye
☀️۲) الف. اسحاق بن عمار میگوید: به امام صادق ع عرض کردم که مردم میگویند زیتون باد [معده] را برمیانگیزاند.
فرمودند: همانا زیتون باد [معده] را طرد میکند.
☀️ب. راوی میگوید نزد امام صادق سخن از زیتون به میان آوردیم. یکی گفت: باد [معده] را جلب میکند [موجب پدید آمدن آن میشود].
فرمودند: خیر، بلکه باد [معده] را طرد میکند.
📚الكافي، ج6، ص331
📚المحاسن، ج2، ص484
☀️الف. قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع: إِنَّهُمْ يَقُولُونَ الزَّيْتُونُ يُهَيِّجُ الرِّيَاحَ.
فَقَالَ: إِنَّ الزَّيْتُونَ يَطْرُدُ الرِّيَاحَ.
☀️ب. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ذَكَرْنَا عِنْدَهُ الزَّيْتُونَ، فَقَالَ الرَّجُلُ: يَجْلِبُ الرِّيَاحَ.
فَقَالَ: لَا بَلْ يَطْرُدُ الرِّيَاحَ.
@yekAaye
☀️۴) الف. از امام صادق ع روایت شده که رسول الله ص فرمودند:
روغن [زیتون] بخورید و با آ [بدن خود را] روغنمالی کنید که همانا آن از درختی مبارک است.
☀️ب. از امام صادق ع روایت شده که امير مؤمنان على عليه السّلام فرمودند:
با روغن زيتون روغنمالى كنيد و آن را خورش قرار دهيد؛ زيرا آن، روغن نيكان و خورش برگزيدگان است، دوبار به آن [مقام] قدس مسح شده است؛ آمدنش با برکت است و رفتنش هم با برکت. [با بركت فصل خود را آغاز مىكند و با بركت تمام مىشود]، با آن هيچ بيمارى ضرر نمىزند.
☀️ج. از امام باقر ع روایت شده که رسول الله ص فرمودند:
روغن زیتون، روغن خوبان و خورش نیکان است، آمدنش با برکت است و رفتنش هم با برکت [با بركت فصل خود را آغاز مىكند و با بركت تمام مىشود]، چرا که دوبار در آن [مقام] قدس غوطهور شده است.
📚الكافي، ج6، ص331-332؛
📚المحاسن، ج2، ص484-485
☀️د. از امام کاظم ع از پدرشان از جدشان روایت شده که از جمله وصایای رسول الله ص به حضرت علی ع این بود که:
ای علی! روغن [زیتون] بخور و با آن روغنمالی کن که همانا کسی که با آن روغنمالی کند تا چهل روز شیطان به او نزدیک نخواهد شد.
☀️ه. از امام صادق ع روایت شده که فرمودند:
روغن پیشینیان جز روغین زیتون نبود.
☀️و. از ایشان روایت شده است که:
روغن زیتون طعام تقواپیشگان است.
☀️ه. اسماعیل بن جابر میگوید: خدمت امام صادق ع بودم و سفره غذا پهن کردند و جامی آوردند که در آن نان ترید شده و گوشت بود، پس حضرت روغن زیتون خواستند و آن را روی گوشت ریختند و میل کردند.
📚المحاسن، ج2، ص485
@yekAaye
☀️۵) قبلا فرازهای متعددی از حدیث معروف توحید مفضل که از امام صادق ع روایت شده تقدیم شد. در فراز دیگری از این حدیث آمده است:
ای مفضل! در درخت خرما بیندیش؛ از آنجا كه در ميان نخلها شمارى ماده و به تلقيح نيازمندند، برخى از نخلها نيز نر آفريده شدند تا بدون غرس، عمل لقاح انجام گيرد. پس جنس مذکر نخل مانند حيوان نرى است كه ماده را باردار میکند و خود باردار نمیشود.
📚توحيد المفضل، ص162
@yekaye
☀️۶) از امام صادق ع روایت شده است که امیرالمومنین یکبار راه میرفت در حالی که باری از هستههای خرما بر دوش داشت. بدیشان گفتند: ای ابوالحسن! چه چیزی به همراه داری؟
فرمود: درختان خرماست ان شاء الله. پس آنها را کاشت و حتی یکی از آنها هم هدر نرفت.
📚الكافي، ج5، ص75
@yekaye
☀️۷) الف. شخصی به امام صادق ع عرض کرد: فدایت شوم! من از برخی شنیدهام که میگویند: زراعت و کشاورزی کار مکروهی است.
فرمودند: کشاورزی کنید و بکارید! به خدا سوگند مردم عملی حلالتر و پاکتر از آن انجام ندادهاند؛ به خدا سوگند [حتی] بعد از خروج دجال هم کشتزارها کشت کنند و درختان خرما بکارند.
📚الكافي، ج5، ص260
☀️ب. از امام صادق ع روایت شده که فرمودند:
از پیامبر اکرم ص سوال شد که کدام مال بهتر است؟
فرمودند: [مالی که از راه] کشاورزی [به دست آید]؛ صاحبش آن را بکارد و اصلاح کند و روز چیدنش حق آن را ادا کند.
عرض شد: بعد از کشاورزی چه مالی بهتر است؟
فرمودند: شخصی که گوسفندانی دارد که به خاطر آنها دنبال چراگاههایی که باران باریده میرود؛ در حالی که نماز برپا میدارد و زکات می دهد.
عرض شد: بعد از گوسفندداری چه مالی بهتر است؟
فرمود: گاو، که با خیر و عافیت صبح میکند و با خیر و عافیت شب میکند.
عرض شد: بعد از گاوداری چه مالی بهتر است؟
فرمود: آن برافراشتگان در گِل و طعامدهندگان در خشكسالی، چه خوب چيزى است درخت خرما، هر كس آن را بفروشد بهايش مانند خاكسترى است كه در قله بلندى باشد و در روز طوفانى تند بادى بر آن وزد مگر اينكه بجاى آن درخت درخت ديگرى بنشاند.
عرض شد: يا رسول اللَّه! پس از درخت خرما چه مالى بهتر است؟
حضرت سكوت فرمود.
شخصی برخاست و گفت: پس چرا در باره شتر چيزى نفرموديد؟
فرمود: در آن بدبختى و ستمگری و رنج و دربهدرى است، نه صبحگاهش به روال است و نه شبهنگامش، و خيرى ندهد مگر از آن سوى كه شومتر است! البته افراد شقاوتمند فاسق را بیبهره نگذارد.
📚الكافي، ج5، ص261
📚الأمالي( للصدوق)، ص350
📚الخصال، ج1، ص246
@yekaye
☀️۸) الف. از امام صادق ع از پدرشان روایت شده که رسول الله ص فرمودند:
هر درخت خرمای در مرداب بروید جز نخل عجوه*، که همانا مذکرش از بهشت نازل شده است.
📚علل الشرائع، ج2، ص: 576؛ المحاسن، ج2، ص529
☀️ب. علاءبن رزین میگوید: امام صادق ع به من فرمود: علاء! آیا میدانی اولین درختی که روی زمین رویید چه بود؟
گفتم: خداوند و رسولش و فرزند رسولیش داناترند.
فرمود: [درخت خرمای] عجوه* بود. پس آنچه خالص باشد عجوه است و آنچه غیر از این باشد از شبیههای آن است.
📚الكافي، ج6، ص346؛ المحاسن، ج2، ص528
☀️د. از امام باقر ع روایت شده که فرمودند: خداوند عز و جل [خرمای] عجوه* و عتیق را از آسمان فروفرستاد.
گفتم: عتیق چیست؟
فرمود: شتر ماده.
📚الكافي، ج6، ص346
☀️ه. از امام رضا ع روایت شده است:
درخت خرمایی که حضرت مریم از آن خورد عجوه* بود و در [منطقه] کانون نازل شد؛ و همراه با آدم عتیق و عجوه* نازل شد و از آن بود که انواع درختهای خرما پراکنده شدند.
📚الكافي، ج6، ص347؛ المحاسن، ج2، ص529
☀️ز. از امام صادق ع روایت شده است:
توصیه میکنم که با درخت خرما بخوبی رفتار کنید، که به نحوی عمه شماست! زیرا از گِل آدم آفریده شد؛ آیا نمیبینید که هیچ درختی مانند او نیاز به بارور شدن ندارد.
📚المحاسن، ج2، ص528
✳️* پینوشت:
«عجوة» نوع خاصی از خرمای بیضیشکل کاملا سیاهرنگ است که امروزه به طور گسترده در مدینه میروید.
@yekaye
☀️۹) الف. از امام صادق ع روایت شده که فرمودند:
همانا خداوند عز و جل وقتی که آدم هبوط کرد به او دستور دارد که به کشت و زرع مشغول شود و نهالهایی از نهالهای بهشتی برایش فرستاد، پس به وی درخت خرما و انگور و زیتون و انار داد تا آنها را بکارد تا برای بازماندگان و فرزندانش باشد؛ پس وی از میوههای آنها خورد ... .
📚الكافي، ج6، ص393
☀️ب. از امام صادق ع روایت شده است که:
آنچه که حضرت نوح در کشتی از درخت خرما برداشت خرمای عجوه و عذق بود.
📚المحاسن، ج2، ص529
✳️* پینوشت:
کلمه عجوه ذیل حدیث قبل توضیح داده شد.
کلمه «عذق» به معنای «ساقه» است و ممکن است اشاره باشد به نوعی خاص از خرما ویا اشاره به خوشههای انبوه خرما که گویی همه از یک ساقه آویختهاند.
@yekaye
☀️۱۰) حبیب سجستانی از امام باقر ع تفسیر آیات «ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّى؛ فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى؛ ...» (نجم/8-۹) را سوال میکند.
حضرت توضیحاتی میدهند تا بدینجا میرسند که میفرمایند:
و همانا انبوهی درخت سدره به گستره مسیری است که بر اساس زمان دنیوی پیمودنش صد سال طول میکشد؛ و همانا یک برگ آن اهل دنیا را میپوشاند؛ و همانا خداوند متعال را فرشتگانی است که آنان را موکل گیاهان زمین اعم از درختان و درخت خرما قرار داده است؛ پس هیچ درختی و درخت خرمایی نیست مگر اینکه همراهش فرشتهای از جانب خداوند متعال هست که آن را و آنچه را در آن است حفظ میکند و اگر نبود که همراهش کسی هست که مانع آسیب دیدنش میشود ... .
📚علل الشرائع، ج1، ص278؛ من لا يحضره الفقيه، ج1، ص32
@yekaye
هدایت شده از یک آیه در روز
.
2️⃣ «وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلًا»
در ادامه بیان روییدنیهایی که بر اثر بارش باران و شکافتن زمین میرویند و بعد از اشاره به مطلق دانهها، درخت انگور و سبزیجات، به درختهای زیتون و خرما اشاره کرد. این در حالی است که در آیات بعد به باغهای انبوه و مطلق میوهها اشاره میکند و میدانیم که زیتون و خرما هم میتواند در باغهای انبوه باشند و هم میوه بر آنها صدق میکند.
تنها نکتهای که در کتب تفسیری در خصوص چرایی اشاره به این دو ذکر شده صرفا اشاره به خواص و فواید متعددی است که بر این دو گیاه مترتب است.
اما آیا این توضیح قانعکننده است؟ ما میدانیم که میوههای دارای خواص متعدد منحصر در این دو نیست، به علاوه که در برخی سورههای دیگر از میوههای دیگری در کنار اینها یاد شده است.
برای اینکه بفهمیم چرا این دو -و اگر به آیه قبل توجه کنیم که عنب هم مطرح شده، چرا این سه- را به طور خاص ذکر کرد، شاید بد نباشد به کاربردهای اینها در کنار سایر میوههای درخت در قرآن کریم اشاره شود:
📝درختان میوهدار در قرآن کریم
صرف نظر از کلمه «فاکهة» که دلالت بر مطلق میوه دارد و ۱۴ بار در قرآن کریم به کار رفته،
در میان درختان میوه
▪️ پرتکرارترین مورد، کلمه نخل است که ۲۰ بار در قرآن کریم به کار رفته است:
1.أَ يَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُ فيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ أَصابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفاءُ فَأَصابَها إِعْصارٌ فيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (بقره/266)
2.و هُوَ الَّذي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِراً نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراكِباً وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ انْظُرُوا إِلى ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ في ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (انعام/99)
3.وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفينَ (انعام/141)
4.وَ فِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخيلٌ صِنْوانٌ وَ غَيْرُ صِنْوانٍ يُسْقى بِماءٍ واحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلى بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (رعد/4)
5.يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّيْتُونَ وَ النَّخيلَ وَ الْأَعْنابَ وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ إِنَّ في ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/11)
6.وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخيلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ في ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (نحل/67)
7.أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهارَ خِلالَها تَفْجيراً (اسراء/91)
8.وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً رَجُلَيْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً (کهف/32)
9.فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَني مِتُّ قَبْلَ هذا وَ كُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا (مریم/23)
10.وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا (مریم/25)
11.قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبيرُكُمُ الَّذي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ في جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَيُّنا أَشَدُّ عَذاباً وَ أَبْقى (طه/71)
12.فَأَنْشَأْنا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ لَكُمْ فيها فَواكِهُ كَثيرَةٌ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ (مومنون/19)
13.وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضيمٌ (شعراء/148)
14.وَ جَعَلْنا فيها جَنَّاتٍ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ وَ فَجَّرْنا فيها مِنَ الْعُيُونِ (یس/34)
15.وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضيدٌ (ق/10)
16.تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ (قمر/20)
17.فيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ (رحمن/11)
18.فيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ (رحمن/68)
19.سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ فيها صَرْعى كَأنهمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ (حاقه/7)
20.وَ عِنَباً وَ قَضْباً؛ وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلاً (عبس/28-29)
👇ادامه مطلب👇
هدایت شده از یک آیه در روز
ادامه بحث از درختان میوهدار در قرآن کریم
چنانکه مشاهده میشود در این ۲۰ آیه،۵ مورد کاملا ناظر به یک قضیه شخصیه است (دو مورد در داستان حضرت مریم؛ یک مورد در خصوص ساحران که تهدید میشوند که بر درخت نخل به صلیب کشیده شوند؛ و دو مورد هم در خصوص قوم عاد که تعبیر شده که مانند درختان نخل برکنده شده از زمین، تار و مار شدند). واضح است در این موارد اینکه در کنار میوه دیگری ذکر شوند موضوعیتی ندارد، اما در بقیه موارد ذکر آن در میان میوهها یک نوع اهتمام ویژه به آن را میرساند.
درخت میوه بعدی درخت انگور است؛ کلمه عنب جمعا ۱۱ بار آمده که ۱۰ مورد در بالا ذکر شد و تنها ۱بار در کنارش نامی از هیچ میوه خاص دیگری نیست:
21.حَدائِقَ وَ أَعْناباً (نبأ/32)
▪️درخت بعدی درخت زیتون است؛ کلمه «زیتون» ۶ بار در قرآن کریم به کار رفته است؛ ۴ موردش در بالا در کنار نخل و عنب یاد شد؛ ۱ موردش صرفا در مقام تمثیل به درخت مبارک زیتون اشاره شده:
22.اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ (نور/35)
و ۱ مورد در کنار انجیر آمده که ظاهرا زیتون خاص (همان درختی که در طور سینین بود و خداوند از آن با موسی سخن گفت) مد نظر است:
23.وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ؛ وَ طُورِ سينينَ (تین/1-2)
البته ۲ مورد هم هست که کلمه زیتون نیامده است اما از درختی در طور سینا سخن به میان آمده که به احتمال زیاد و بویژه به قرینه آیات ابتدایی سوره تین (وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سينينَ) احتمال زیاد میرود که مقصود درخت زیتون باشد:
24.وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآكِلينَ (مومنون/20)
25.فَلَمَّا أَتاها نُودِيَ مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ يا مُوسى إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (قصص/30)
که اگر این دو را هم اشاره به درخت زیتون بدانیم جمعا ۸ بار از این درخت یاد شده است.
▪️میوه بعدی که در کنار اینها مطرح شده است «رمّان» (انار) است که جمعا ۳ بار در قرآن کریم آمده است که هربار نخل در کنارش بوده است و در بالا ذکر شد: یکبار فقط در کنار نخل (رحمن/68)؛ ۱بار در کنار نخل و زیتون، (انعام/۱۴۱)؛ و ۱ بار در کنار نخل و زیتون و انگور (انعام/۹۹).
▪️از میوههای درختی دیگری که در قرآن یاد شده است میتوان به انجیر (وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ؛ تین/1) اشاره کرد
▪️و موز:
26.وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ (واقعه/29)
که در قرآن کریم تنها همین یکبار از این دو میوه یاد شده است.
✅پس به طور خلاصه،
▪️کلمه نخل ۲۰ بار آمده که ۸ بار در کنارش میوه دیگری ذکر نشده است؛
▪️کلمه عنب ۱۱ بار آمده که تنها ۱ بار در کنارش میوه دیگری ذکر نشده است و ۱۰ بار دیگرش نخل کنارش بوده است؛
▪️کلمه زیتون ۶ بار صریح یاد شده است که تنها ۱ بار بتنهایی و ۱ بار فقط در کنار انجیر یاد شده است و هر ۴ بار دیگر نخل و عنب در کنارش ذکر شده است.
▪️کلمه رمان ۳ بار آمده است که هربار نخل در کنارش ذکر شده است.
▪️کلمه تین ۱ بار آمده که زیتون در کنارش ذکر شده است.
▪️کلمه طلح ۱ بار آمده که در کنارش میوه دیگری ذکر نشده است.
بدین ترتیب میتوان نتیجه گرفت در میان درختان مختلف، درخت خرما بیش از هر درخت دیگری مورد توجه بوده است (به ویژه اگر توجه شود که در میان این چند درخت، فقط درخت خرماست که اسم درختش غیر از اسم میوهاش (رطب؛ تمر) است؛ لذا احتمال دارد در خصوص سایر موارد، خود میوه مورد نظر آیه بوده باشد نه درخت آن). بعد از آن انگور و بعد از آن زیتون؛ و در اینجا آوردن این سه، آوردن سه درخت میوهای است که بیشترین کاربرد را در قرآن داشته اند؛ و البته در قرآن بعد از این سه، از انار و بعد از آن، از موز و انجیر هم یاد شده است که در اینجا بدانها اشارهای نشد.
🤔البته در خصوص میوه به معنای عام (خوردنیهای گیاهی) که شامل حبوبات و سبزیجات و ... شود فهرست بلندبالایی میتوان ذکر کرد مانند: بقل (سبزی)، قثّاء (خیار)، فوم (سیر)، عدس، بَصَل (پیاز)، خردل، ریحان، و ...؛ که در این میان یقطین (کدو) هم با اینکه تنه ندارد و در عرف امروزه در کنار خیار و هویج و ... در زمره سبزیجات حساب میشود در تعابیر قرآنی برایش از کلمه «شجرة» استفاده شده است: «وَ أَنْبَتْنا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطينٍ» (صافات/146).
@yekaye
#عبس_29
هدایت شده از یک آیه در روز
☀️۱) الف. از امام صادق ع روایت شده است که فرمودند:
اگر کسی از باغهایی عبور کرد اشکالی ندارد که از میوه آنها بخورد ولی از آن چیزی با خودش نبرد.
📚من لا يحضره الفقيه، ج3، ص180
قَالَ الصَّادِقُ ع:
مَنْ مَرَّ بِبَسَاتِينَ فَلَا بَأْسَ بِأَنْ يَأْكُلَ مِنْ ثِمَارِهَا وَ لَا يَحْمِلْ مَعَهُ مِنْهَا شَيْئاً
☀️ب. از امام صادق ع سوال میشود درباره شخصی که از کنار درختان خرما و سنبلهها و میوهها عبور میکند، آیا برایش جایز است که بدون اجازه گرفتن از صاحب آنها، چه در حال ضرورت و چه در حال غیرضرورت- از آنها بخورد؟
فرمودند: اشکالی ندارد.
📚تهذيب الأحكام، ج7، ص93
الْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَمُرُّ بِالنَّخْلِ وَ السُّنْبُلِ وَ الثَّمَرِ فَيَجُوزُ لَهُ أَنْ يَأْكُلَ مِنْهَا مِنْ غَيْرِ إِذْنِ صَاحِبِهَا مِنْ ضَرُورَةٍ أَوْ غَيْرِ ضَرُورَةٍ؟
قَالَ: لَا بَأْسَ.
☀️ج. از امام صادق ع روایت شده است که فرمودند:
اشکالی ندارد که انسانی که از کنار درختان میوه عبور میکند از آنها بخورد فقط نباید آنها را خراب کند؛ و رسول الله ص از اینکه در [پیرامون درختان] محل عبور مردم دیوار کشیده شود نهی کرد به خاطر اینکه افراد اجازه عبور داشته باشند و هرگاه به ایشان خبر میرسید که درخت خرمایی رسیده است و دورش دیوار کشیدهاند دستور میداد دیوار را به خاطر عبورکنندگان از آن مسیر خراب کنند.
📚الكافي، ج3، ص569
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
لَا بَأْسَ بِالرَّجُلِ يَمُرُّ عَلَى الثَّمَرَةِ وَ يَأْكُلُ مِنْهَا وَ لَا يُفْسِدُ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ تُبْنَى الْحِيطَانُ بِالْمَدِينَةِ لِمَكَانِ الْمَارَّةِ قَالَ وَ كَانَ إِذَا بَلَغَ نَخْلَةٌ أَمَرَ بِالْحِيطَانِ فَخُرِقَتْ لِمَكَانِ الْمَارَّةِ.
☀️د. از محمد بن عثمان عمری (یکی از نواب اربعه) پاسخی از جانب امام زمان ع به برخی از سوالات رسیده است. در فرازی از آن متن آمده است:
و اما در مورد سوالی که پرسیده بودید درباره میوههایی از اوالتان که عبورکنندگان که از کنار درختان شما میگذرند از آن تناول کرده و میخورند آیا این کار برایشان حلال است؟
بله، خوردنش برایشان حلال است اما بردنش برایشان حرام است.
📚الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي)، ج2، ص480
وَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ الْأَسَدِيِّ قَالَ: كَانَ فِيمَا وَرَدَ عَلَيَّ مِنَ الشَّيْخِ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ الْعَمْرِيِّ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ فِي جَوَابِ مَسَائِلَ إِلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ: ...
وَ أَمَّا مَا سَأَلْتَ عَنْهُ مِنَ الثِّمَارِ مِنْ أَمْوَالِنَا يَمُرُّ بِهِ الْمَارُّ فَيَتَنَاوَلُ مِنْهُ وَ يَأْكُلُ هَلْ يَحِلُّ لَهُ ذَلِكَ؟
فَإِنَّهُ يَحِلُّ لَهُ أَكْلُهُ وَ يَحْرُمُ عَلَيْهِ حَمْلُهُ.
@yekaye
☀️۲) از امام صادق ع روایت شده است که فرمودند:
همانا کمترین و سادهترین جایگاه بهشتیان جایگاه کسی است که وارد بهشت میشود و برای او سه باغ قرار می دهند. وقتی وارد پایینترین آنها میشود، همسران و خدمتکاران و رودها و میوههایش را از آنچه خداوند خواسته و مایه روشنی چشم او و خوشحالی دلش است میبیند.
پس چون شکر و حمد خدا را به جای آورد به او گفته شود: سرت را بلند کن و باغ دوم را ببین که در آن چیزهایی است که در این نیست.
پس میگوید: خدایا این را به من بده.
پس خداوند متعال فرماید اگر این را به تو بدهم غیر از این را از من خواهی خواست!
او میگوید: پروردگارا! همین! همین!
پس چون داخل آن شود شکر و حمد خدا را بجا آورد. سپس خطاب آید درب بهشت را برایش بگشایید و به او گفته شود سرت را بلند کن؛ که در آن لحظه بابی از جاودانگی برایش گشوده شده و چندین برابر آنچه را در قبلیها بود ببیند؛ پس در حالی که شادیاش چندین برابر شده بگوید: پروردگارا! حمد بیپایان سزاوار توست که بر من با وارد کردنم در بهشت منت گذاشتی و مرا از آتش جهنم نجات دادی. ...
📚تفسير القمي، ج2، ص: 82
@yekaye
هدایت شده از یک آیه در روز
🏴 سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا تسلیت باد🏴
☀️۳) روایتی است که در کتب شیعه با تفصیل و در کتب اهل سنت هم به اختصار آمده است که در اینجا ما مطلب را با تاکید بر منابع اهل سنت تقدیم میکنیم:
☀️الف. احمد بن حنبل و ابن ابی شیبه با سندهای خود از حضرت علی ع روایت کردهاند:
یکبار من همراه پیامبر ص در یکی از کوچههای مدینه قدم میزدم و به باغی رسیدم.
به پیامبر ص عرض کردم: یا رسول الله! این باغ چه خوب است!
پیامبر ص فرمود: بله چه خوب است و برای تو در بهشت از این نیکوتر هست!
سپس به باغ دیگری رسیدند و گفتم: یا رسول الله! این باغ چه خوبتر از قبلی است!
پیامبر ص فرمود: بله چه خوب است و برای تو در بهشت از این نیکوتر هست!
و تا هفت باغ گذر کردیم و هر بار من گفتم این چقدر خوبتر است و ایشان فرمود برایت در بهشت بهترین از این هست.
📚فضائل الصحابة (لأحمد بن حنبل)، ج2، ص651؛
📚مصنف ابن أبي شيبة، ج18، ص72
☀️ب. طبرانی با سند خود همین گفتگوی حضرت علی ع و پیامبر ص را از قول ابن عباس، و ذهبی نیز همین را با سه سند متفاوت روایت کرده است؛ و هردو در آخرش این را اضافه کردهاند:
سپس پیامبر با دست به سر و محاسنش اشاره کرد و گریست تا حدی که صدای گریهاش بلند شد.
از ایشان سوال شد: چه چیزی شما را به گریه درآورد؟
فرمودند: کینههایی در سینههای برخی افراد که تا زمانی که جای مرا خالی ببینند جرات نمایاندنش را ندارند!
📚المعجم الكبير (للطبراني)، ج11، ص73
📚ميزان الاعتدال، ج4، ص480
📚تاريخ دمشق (لابن عساكر)، ج42، ص322 و 324
☀️ج. بزار و بغوی و ابییعلی با سند متصل این واقعه را از ابوعثمان نهدی روایت کردهاند و در پایان این سخن پیامبر ص این را هم نقل کردهاند که قبلیها نیاوردهاند:
علی ع وقتی سخن پیامبر را شنید گفت: آیا [آن موقع] در سلامت از دینم هستم؟
فرمود: بله. در سلامت از دینت.
📚مسند البزار، ج2، ص293
📚معجم الصحابة (للبغوي) ج4، ص365
📚مسند أبي يعلى، ج1، ص426
📚تاريخ دمشق لابن عساكر، ج42، ص322 -۳۲۳
☀️د. این عساکر همین واقعه را با سند متصل از انس بن مالک روایت کرده است فقط این اضافه را نسبت به نقلهای قبلی دارد که بعد از اینکه پیامبر ص میفرماید: کینههایی در سینههای اقوامی که تا من از دنیا نروم برایت آشکار نکنند، آمده است که:
حضرت علی ع گفت: یا رسول الله! من آن موقع چه میکنم؟
فرمود: صبر میکنی.
عرض کرد: اگر نتوانستم چطور؟
فرمود: آنگاه با زیبایی مواجه میشوی [کنایه از اینکه به شهادت میرسی].
علی ع عرض کرد: آیا آن موقع دینم سالم مانده است؟
فرمود: دینت سالم خواهد بود.
📚تاريخ دمشق لابن عساكر، ج42، ص324
☀️ه. ابن ابی الحدید نیز که همین واقعه از انس بن مالک روایت کرده است
فقط سخن امیرالمومنین ع را به جای «فما أصنع يا رسول الله؟/ من آن موقع چه میکنم؟»
به صورت «يا رسول الله! أ فلا أضع سيفي على عاتقي فأبيد خضراءهم؟/ یا رسول الله! آيا شمشیر بر دوش بردارم و خرمیشان را بر باد دهم؟» روایت کرده؛
و عبارت «قال فإن لم أستطع؟ قال: تلقى جميلا/ عرض کرد: اگر نتوانستم چطور؟ فرمود: آنگاه با زیبایی مواجه میشوی [کنایه از اینکه به شهادت میرسی].» را
به صورت :قال فإن صبرت؟ قال تلاقي جهدا/ عرض کرد: اگر صبر کنم؟ فرمود: آنگاه با جهد [= تلاش] مواجه میشوی.»
نقل کرده است که احتمالا این فراز دوم اشتباه تایپی رخ داده است.
📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج4، ص107
📚عالم شیعی ابن شهر آشوب همین روایت را با همه این فرازها با سندهای متعدد از کتب قدیمی اهل سنت در مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (ج2، ص121) روایت کرده است.
@yekaye
👈ادامه مطلب 👉
👇سند و متن احادیث فوق👇
ادامه احادیث مربوط به بند ۳
☀️و. این واقعه در منابع شیعه هم روایت شده است و در ادامه این گفتگو و بعد از اینکه پیامبر ص فرمود «در سلامت از دینت خواهی بود» چنین آمده است:
عرض کرد: یا رسول الله! اگر دینم سالم بماند این امر مرا ناراحت نمیکند.
رسول الله ص فرمود: به همین جهت است که خداوند تو را تالیای* برای محمد ص قرار داد، و دعوتکنندهای به سوی رضوان و مغفرت خویش، و علامتی بر فرزندان رشد و گمراهی به واسطه محبت و بغضی که [به ترتیب]نسبت به دو دارند، و بردارنده پرچم محمد ص در روز قیامت، و رهبری برای پیامبران و رسولان و صابران زیر پرچم من به سوی بهشتهای سراسر نعمت. ای علی! همانا اصحاب موسی ع بعد از او گوسالهای را برگرفتند و با خلیفه او مخالفت کردند و بعد از من هم امتم گوسالهای را برمیگیرند و سپس گوسالهای را و سپس گوسالهای را و با تو مخالفت میکنند؛ در حالی که تو خلیفه بر آنها هستی؛ ولی اینان شبیه آنان میشوند در برگرفتن گوساله. هان! هرکس با تو موافقت کرد و از تو اطاعت کرد همراه با ما در آن [مقام] رفیق اعلی است و کسی که بعد از من آن گوساله را برگیرد و با تو مخالفت کند و توبه نکند پس همراه با کسانی خواهد بود که زمان موسی ع آن گوساله را برگرفتند و توبه نکردند و آنان در جهنم جاودانه و جاودانند.
✳️* پی نوشت:
تالی = کسی که دقیقا جا پای شخص دیگری میگذارد.
📚التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص408
این واقعه همچنین در
📚شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار عليهم السلام، (ج2، ص255 ) و
📚المسترشد في إمامة علي بن أبي طالب عليه السلام، (ص340 ) و
📚التشريف بالمنن في التعريف بالفتن (ص232-233 ) و
📚الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف، (ج2، ص427 ) و
📚كشف الغمة في معرفة الأئه (ج1، ص98 ) و
📚كشف اليقين في فضائل أمير المؤمنين عليه السلام، (ص460 ) و
📚نهج الحق و كشف الصدق، (ص330 )
آمده است که بسیاری از اینها از منابع قدیمی اهل سنت مانند کتاب
📚 المناقب ابن مردویه
واقعه را نقل کردهاند و با طول و تفصیل بیشتری در
📚كتاب سليم بن قيس الهلالي، (ج2، ص569-570، حدیث۲)
هم آمده است.
@yekaye
☀️۴) از امام صادق ع از پدرانشان از امیرالمومنین ع روایت شده که رسول الله ص فرمودند:
بشارت و بشارت و بشارت. همانا مَثَل امت من مَثَل بارانی است که معلوم نیست اولش بهتر است یا آخرش. همانا مَثَل امت من مَثَل باغی است که یک سال فوجی را روزی دهد و سپس یک سال فوجی دیگر را که چهبسا آن فوج آخری گستره و عمقی بیشتر و فروعات و ثمرهای فراوانتر داشته باشد؛ و چگونه هلاک شود امتی که من اولش هستم و دوازده نفر از خوبان و خردمندان بعد من و حضرت مسیح عیسی بن مریم ع در آخرش است؛ ولیکن بین اینها کسانیاند زاییده هرج و مرج که از من نیستند و من هم از آنان نیستم.
📚الخصال، ج2، ص476؛
📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص52؛
📚كفاية الأثر، ص231 ؛
📚كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص269
@yekaye
هدایت شده از یک آیه در روز
.
2️⃣ «وَ حَدائِقَ غُلْباً»
در نکات ادبی توضیح داده شد که ماده «غلب» برای یک نوع غلبه و تفوق به کار میرود و کلمه «غُلْب» (که جمع أغلب است) به معنای گردنکلفتی است؛ و در خصوص درختان آن را به معنای شداد و غلاظ و تنومند بودن دانستهاند (ابن عباس و عکرمه و سدی، به نقل الدر المنثور، ج6، ص316 ) چنانکه به درخت تنومند و محکم «شجرة غلباء» گفته میشود (مجمع البيان، ج10، ص667 )؛
اما درباره اینکه مقصود از آن در این آیه چیست، نظرات مختلفی بیان شده است که میتوان آنها را در دو دسته کلی قرار داد:
🌴الف. معانیای که ناظر به درختان دنیوی باشد؛ که با توجه به اینکه کلمه «غلب» وصف تکتک درختان باشد یا وصف کل باغ، خود این قول مشتمل بر دو دسته میشود:
🌿الف.۱. وصف تک تک درختان باشد؛ که در این صورت مقصود از «حدائق غلبا» باغهایی است که مشتمل بر درختان بزرگ و تنومند (مجمع البيان، ج10، ص668 ؛ الميزان، ج20، ص209 ) ویا بزرگ و بلند (ابن عباس، به نقل الدر المنثور، ج6، ص316 و مفاتيح الغيب (للفخر الرازی)، ج31، ص60) باشد؛ که برخی هم در همین فضا مقصود را درختان نخل تنومند ویا پربار و ارزشمند دانستهاند (معاني القرآن (فراء)، ج3، ص238 ؛ حسن و عبد بن حمید، به نقل الدر المنثور، ج6، ص316 ؛ قتاده و ابنزید، به نقل البحر المحيط، ج10، ص410 ).
🌿الف.۲. وصف کل باغ باشد که اشاره باشد به انبوه و تودرتو بودن باغ (مجاهد و مقاتل، به نقل مفاتيح الغيب، ج31، ص60 ).
🌴ب. معانیای که ناظر به آخرت یا ملکوت باشد:
🌿ب.۱. مقصود درختانی در بهشت است که سایهگسترند ولی بار ندارند (ابن عباس، به نقل الدر المنثور، ج6، ص316 )
🌿ب.۲. چهبسا این باغها اشاره به مقامات روحانی و ملکوتی است و مقصود از «أغلب» و «غُلْب» در اینجا آن حالت تفوق و قوت و قدرتی است که این مقام بر سایر مقامات دارد (التحقيق فى كلمات القرآن الكريم، ج7، ص303 ).
🌿ب.۳. میتواند معانی استعاری دیگری هم داشته باشند همانند تعابیر باغ و درختی که در مناجات دوازدهم از مناجات خمس عشرة امام سجاد ع (مُنَاجَاةُ الْعَارِفِين) به کار رفته است: «إِلَهِي فَاجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ تَرَسَّخَتْ أَشْجَارُ الشَّوْقِ إِلَيْكَ فِي حَدَائِقِ صُدُورِهِمْ، وَ أَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجَامِعِ قُلُوبِهِم: خدایا مرا از کسانی قرار داده که درختان شوق به تو در باغهای سینههایشان ریشه دوانیده است و سوز و گداز محبت تو محل تجمع قلوبشان را فراگرفته است» (زاد المعاد، ص415).
@yekaye
#عبس_30