eitaa logo
یک آیه در روز
2هزار دنبال‌کننده
115 عکس
10 ویدیو
24 فایل
به عنوان یک مسلمان، لازم نیست که روزی حداقل در یک آیه قرآن تدبر کنیم؟! http://eitaa.com/joinchat/603193344C313f67a507 سایت www.yekaye.ir نویسنده (حسین سوزنچی) @souzanchi @HSouzanchi گزیده مطالب: @yekAaye توضیح درباره کانال https://eitaa.com/yekaye/917
مشاهده در ایتا
دانلود
یک آیه در روز
947) 📖 وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا ت
. 3️⃣ «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً» اگرچه اسلام مهریه را به عنوان یک هدیه، و نه یک وجه معامله، مطرح کرده (وَ ءَاتُواْ النِّسَاءَ صَدُقَاتهِنَّ نِحلَةً؛ نساء/4) و به همین جهت در روایات متعدد، علاوه بر تاکیدات فراوان برای اجتناب از تعیین مهریه سنگین، قرار دادن مهریه سنگین را یکی از عوامل بروز اختلاف و درگیری در خانواده معرفی نموده (حدیث3)، با این حال، اجازه نداده که اگر کسی به هر دلیلی پذیرفت که مهریه سنگینی به همسرش بدهد، بخواهد از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کند. 📝ثمره 1 در از تا ❗️ انسان عاقل وقتی که می‌خواهد ازدواج کند پرداخت مهریه‌ای را می‌پذیرد که در وسع و توانش باشد، اما اگر تحت تاثیر احساسات و آداب و رسوم غلط و ... جوّگیر شد و کم‌خردی کرد و مهریه هنگفتی را متعهد شد، باید هزینه این تعهد نامعقول خود را بپردازد❗️ نه اینکه چون قبلا کم‌خردی کرده، اکنون بی‌تقوایی هم بکند و برای فرار کردن از ادای مهریه، به همسرش بهتان زند و گناهی آشکار را در نامه عمل خویش ثبت نماید‼️ 📝ثمره 2 در : آیا تعیین مهریه زیاد جایز است⁉️ می‌دانیم که در اسلام، در روایات فراوانی که از طریق شیعه و سنی نقل شده، مهریه زیاد در مجموع مذمت شده است؛ هرچند حرام شمرده نشده است. برخی تذکر داده‌اند که گمان نشود که این آیه به خودی خود، در مقام جایز شمردن و روا دانستن مهریه زیاد است؛ زیرا جمله شرطیه دلالت بر روا و خوب بودن جمله مقدم ندارد. مثلا وقتی در حدیث آمده «اگر کسی شخصی را کُشت، اولیای دم مخیرند که قصاص کنند یا دیه بگیرند» معنایش این نیست که کُشتن شخص دیگر جایز است. 📚(مفاتیح الغیب، (فخر رازی) ج10، ص13) در واقع، گاه اصل کار چندان روا و پسندیده نیست، با این حال، برای آن قانونی وضع می‌شود؛ و شرایط و ملاحظاتی هم در کار است که به گونه‌ای نیست که بتوان اصل آن را حرام کرد. @yekaye
یک آیه در روز
947) 📖 وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا ت
. 4️⃣ «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً» اسلام، حامى حقوق زن است و اجازه نمی‌دهد که ازدواج دوّم در راستای ضايع كردن حقّ همسر اوّل قرار گیرد. 📚 (تفسير نور، ج‏2، ص262) @yekaye
یک آیه در روز
947) 📖 وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا ت
. 5️⃣ «و إن ... آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً» اگر شخصی بر اساس قراردادی شرعی [مهریه] به همسرش مال فراوانی داده باشید، حق ندارد چیزی از آن را باز ستاند! 💠نکته تخصصی مالكيّت انسان در صورت قوانين الهى محدوديّت ندارد؛ و اگر شخصى به حقّ [یعنی از راههای مشروع و قانونی] مالك شد، نمى‏توان مالش را اگرچه زياد باشد از او گرفت. 📚(تفسير نور، ج‏2، ص262) @yekaye
یک آیه در روز
947) 📖 وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا ت
. 6️⃣ «آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً» زن، حقّ مالكيّت دارد و مهريّه، بى‏كم و كاست بايد به او تحويل شود. 📚(تفسير نور، ج‏2، ص262) @yekaye
یک آیه در روز
947) 📖 وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا ت
. 7️⃣ «فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً» يكى از واضحترین گناهان (إثما مبینا) گرفتن مال مردم، همراه با توجيه كردن و تهمت زدن و بردن آبروى آنان است. 📚(تفسير نور، ج‏2، ص262) @yekaye
☀️ 6) الف. از امام کاظم ع روایت شده است که فرمودند: کسی که پشت سر فردی چیزی را در مورد او بگوید که در او هست و مردم هم آن را می‌دانند، غیبتش را نکرده؛ و اگر چیزی را پشت سرش بگوید که در او هست و مردم نمی‌دانند، غیبتش را کرده است؛ و اگر که چیزی را بگوید که در او نیست به او بهتان زده است. 📚الكافي، ج‏2، ص358 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ رَجُلٍ لَا نَعْلَمُهُ إِلَّا يَحْيَى الْأَزْرَقَ قَالَ قَالَ لِي أَبُو الْحَسَنِ ص: مَنْ ذَكَرَ رَجُلًا مِنْ خَلْفِهِ بِمَا هُوَ فِيهِ مِمَّا عَرَفَهُ النَّاسُ لَمْ يَغْتَبْهُ؛ وَ مَنْ ذَكَرَهُ مِنْ خَلْفِهِ بِمَا هُوَ فِيهِ مِمَّا لَا يَعْرِفُهُ النَّاسُ اغْتَابَهُ؛ وَ مَنْ ذَكَرَهُ بِمَا لَيْسَ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَهُ. ☀️ب. یکبار ابوذر خدمت پیامبر ص شرفیاب می‌شوند و حضرت وصایایی به وی می‌فرمایند که برخی از آنها قبلا گذشت. در فرازی از این روایت ابوذر می‌گوید: گفتم: یا رسول الله! غیبت چیست؟ پیامبر ص فرمودند: اینکه از برادر [دینی]‌ات به طوری که نمی‌پسندد یاد کنی. گفتم: یا رسول الله! هرچند که آنچه در موردش گفتم در او باشد؟! فرمودند: بدان که اگر با آنچه در او هست [و او نمی‌پسندد] از او یاد کنی غیبتش را کرده‌ای؛ و اگر او را با آنچه در او نیست یاد کنی به او بهتان زده‌ای. 📚الأمالي (للطوسي)، ص537 حَدَّثَنَا الشَّيْخُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الطُّوسِيُّ (رَحِمَهُ اللَّهُ)، قَالَ: أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا رَجَاءُ بْنُ يَحْيَى بْنِ الْحُسَيْنِ الْعَبَرْتَائِيُّ الْكَاتِبُ سَنَةَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ وَ ثَلَاثِ مِائَةٍ وَ فِيهَا مَاتَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمُّ، عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ، عَنْ وَهْبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي ذُبَيٍّ الْهُنَائِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو حَرْبِ بْنُ أَبِي الْأَسْوَدِ الدُّؤَلِيُّ، عَنْ أَبِيهِ أَبِي الْأَسْوَدِ، قَالَ: قَدِمْتُ الرَّبَذَةَ فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي ذَرٍّ جُنْدَبِ بْنِ جُنَادَةَ فَحَدَّثَنِي أَبُو ذَرٍّ، قَالَ: ... قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا الْغِيبَةُ؟ قَالَ: ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُهُ. قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنْ كَانَ فِيهِ ذَاكَ الَّذِي يُذْكَرُ بِهِ؟! قَالَ: اعْلَمْ إِذَا ذَكَرْتَهُ بِمَا هُوَ فِيهِ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ، وَ إِذَا ذَكَرْتَهُ بِمَا لَيْسَ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ. ☀️ج. در کتب اهل سنت، علاوه بر اینکه مضمون فوق از رسول الله ص روایت شده است (مثلا صحیح مسلم، ج16، ص110 ؛ سنن ابی‌داود، ج13، ص181)، مطلب بدین صورت نیز روایت شده است: اگر با برادرت به نحوی مواجه شوی که در او نیست به او بهتان زده‌ای. 📚مفاتيح الغيب (فخر رازی)، ج‏10، ص14؛ تفسير غرائب القرآن (نیشابوری)، ج‏2، ص377 قال رسول الله ص: إذَا وَاجَهتَ أخَاكَ بِمَا لَيْسَ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ. @yekaye
. 8️⃣ «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً» قرآن هشدار می‌دهد که برای فرار از پرداخت مهریه به زنی که دیگر قصد ادامه زندگی با او را ندارید، به بهتان زدن روی نیاورید❗️ درباره اینکه مقصود از (به بهتان گرفتن اموال زن) در اینجا چیست، دو تحلیل کلی شده است که نسفی در قرن پنجم در ترجمه‌ای که از این آیه کرده، این دو تحلیل را با این بیان تعبیر نموده است: 💢مى‌ستانيتش به بهتان، و به بزهِ پيدا نه پنهان، يعنى گويى از زن كارى آمد محال، يا گويى اين كه من كردم به شريعت مباح است و حلال، و هر دو سخن بهتان است. 📚(تفسير نسفى، ج‏1، ص156) و البته این دو تحلیل به زبان ساده و با تحلیل‌هایی که ذیل هر یک می‌توان در نظر گرفت، چنین است: 🍃الف. بهتان در خصوص مالکیت زن بر آن مال است، بدین بیان که: 🌱الف.1. مقصود از بهتان به زن، ظلم به است، یعنی این که مالی را حق او بوده و به او داده‌اید، ظالمانه بازپس می‌گیرید. (مجمع البیان، ج3، ص42) 🌱الف.2. مقصود همین است که مالکیت زن بر آن اموال را انکار می‌کنید و این یک دروغ و بهتان بر زن است. (به نقل از مجمع البیان، ج3، ص42) 🌱الف.3. خداوند مهریه را واجب فرموده؛ و کسی که با این ترفند از دادن مهریه فرار می‌کند گویی [بر خدا] بهتان می‌زند و می‌گوید دادن مهریه واجب نیست. (مفاتیح الغیب، ج10، ص14) 🌱الف.4. هنگام عقد پرداخت این مهریه را تعهد کرده است، و وقتی الان به تعهدش عمل نمی‌کند، یعنی آن تعهد اول دروغین و بهتان بوده است. (مفاتیح الغیب، ج10، ص14) 🍃ب. این بهتان همان متهم کردن زن به فحشاء است، بدین بیان که: 🌱ب.1. شیوه‌شان این بود که وقتی می‌خواستند زنی را طلاق دهند، او را در خصوص اتهام به فحشاء می‌ترساندند و زن از ترس آبرویش مهریه‌اش را پس می‌داد و خود را از چنین شوهری رها می‌کرد. (مفاتیح الغیب، ج10، ص14) 🌱ب.2. چون در آیه قبل تنها در صورتی که زن مرتکب فحشا شده باشد بازپس گرفتن مهریه را جایز شمرد، و از مسلمان انتظار نمی‌رود برخلاف شریعت عمل کند، اگر مهریه زنش را بازپس بگیرد گویی با این کارش اعلام کرده که زنش مرتکب فحشا شده و عملا او را در معرض این تهمت قرار داده است. (مفاتیح الغیب، ج10، ص14) 🌱ب.3. ... @yekaye
. 9️⃣ «أَ تَأْخُذُونَهُ ... إِثْماً مُبيناً» برخی گناهان شاید قابل توجیه باشد و گناه بودنش برای شخص ویا برای دیگران آشکار نباشد؛ اما در نگاه اسلام، مهریه زن را به بهتان از او گرفتن، قطعا گناهی آشکار است، که هیچ توجیهی ندارد؛ پس حتما شخص را از عدالت می‌اندازد. @yekaye
. 🔟 «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً» در ذیل این آیه، در بسیاری از کتب تفسیری و حدیثی اهل سنت این حکایت نقل شده است که: 📜حکایت📜 روزی خلیفه دوم بر روی منبر خطبه می‌خواند و گفت:‌ مردم! کسی حق ندارد مهریه سنگینی برای زنان قرار دهد و پرداخت کند؛ زیرا که اگر کرامت در دنیا یا تقوای نزد خداوند معیار باشد، کسی سزاوارتر از رسول الله ص نبود؛ و وی مهریه هیچیک از زنانش را مقدار محدودی قرار نداد (در برخی نقل‌ها 14 اوقیه و در برخی نقل‌های آنان 400 درهم مطرح شده). مبادا بشنوم که مردی مهریه زنی را بیش از این قرار داده باشد❗️ زنی برخاست و گفت: ای امیر! چرا ما را از حقمان می‌خواهی محروم کنی در حالی که خداوند فرمود «اگر به یکی از آنها مال هنگفتی دادید حق ندارید از آنان پس بگیرید» عمر نظرش را پس گرفت و عبارتی را که عمر در پاسخ گفت را به صورتهای مختلف نقل کرده‌اند؛ مانند اینکه عمر گفت: همگان از عمر داناترند! ویا: سپس به اصحابش روی کرد و گفت: از من چنین سخنی می‌شنوید و اعتراضی نمی‌کنید تا اینکه یک زنی که اتفاقا از داناترین زنان هم نیست بر من خرده بگیرد! ویا: حتی زنان پرده‌نشین نیز از عمیر فقیه‌ترند! ویا: زنی با عمر بحث کرد و بر او چیره شد! 📚تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)، ج‏2، ص213 ؛ 📚الكشاف، ج‏1، ص491 ؛ 📚مسند أحمد، ج1، ص40-41؛ 📚بلاغات النساء، ص177 @yekaye
💐💐💐 میلاد باسعادت امام هفتم موسی بن جعفر الکاظم علیه‌السلام بر تمامی محبان آن حضرت و نیز بر تمامی دردکشیدگان و آزادگان عالم مبارک باد🌹🌹🌹 @yekaye
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
948) 📖 وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ ميثاقاً غَليظاً 📖 💢ترجمه و چگونه آن را بازستانید در حالی که هریک به دیگری کام داده [به هم درآمیخته‌اید] و آن زنان از شما میثاق شدیدی ستانده‌اند؟! سوره نساء (4) آیه 21 1398/6/1 21 ذی‌الحجه 1440 @yekaye
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔹أَفْضى‏ ▪️ماده «فضو» یا «فضی» در اصل به معنای وسعت و گستردگی‌ای در چیزی است (معجم المقاييس اللغة، ج‏4، ص508)؛ ▪️کلمه «فضاء» از این ماده - در زبان فارسی هم رایج است - به معنای مکان وسیع است، و «أَفْضَى إلى امرأته» کنایه از خلوت کردن با همسر (مفردات ألفاظ القرآن، ص640) و نزدیکی کردن با وی است. (معجم المقاييس اللغة، ج‏4، ص508) ▪️ برخی وجه تشبیه و کنایه در آیه «أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ» را این دانسته‌اند که گویی جلوی پیکر هریک از زن و مرد دو فضاست که با دیکدیگر تلاقی می‌کند؛ و این چنین تشبیهی شواهدی دارد چنانکه تعابیری مانند «أفضَى إلى فلانٍ بسرِّه» ویا «أفضى بيده إلى الأرض» برای جایی که شخص در سجده کف و قسمت داخلی دست را روی زمین قرار دهد، گفته می‌شود؛ و نیز وقتی انگور و خرما را مخلوط کنند «فضا» (با الف مقصوره) گویند و بلکه هر دو چیزی که در ظرفی با هم چنان مخلوط شوند که نتوان آنها را جدا از هم دید، همین تعبیر «فضی» (با الف مقصوره) برایش به کار می‌رود. (معجم المقاييس اللغة، ج‏4، ص509) ▫️البته برخی اساساً معنای «أفضی إلی شیء» را به معنای «رسیدن به چیزی به حدی که تماس و لمس رخ دهد»‌ دانسته‌اند (مجمع البیان، ج3، ص40) و ▫️ از لیث نقل شده که اساساً تعبیر «أفضى فلان إلى فلان» به معنای «شخصی به شخص دیگر برسد» است، بدین جهت که در فُرجه و فضای او قرار گرفته است. (به نقل از مفاتيح الغيب، ج‏10، ص15) 📿از ماده «فضی» تنها همین یکبار در قرآن کریم استفاده شده است. @yekaye
🔹ميثاقاً قبلا بیان شد که ▪️ماده «وثق» در اصل دلالت دارد بر گره زدن و محکم کردن. «وَثِقَ» به معنای آرامش یافتن و اعتماد کردن به چیزی، و به تعبیر دیگر، اطمینانی است که از محکم‌کاری حاصل می‌شود و «أَوْثَقَ» به معنای محکم کردن؛ ▪️«وِثَاق» مصدر باب مفاعله و «وَثَاق» اسم مصدر است که به معنای آن چیزی است که از ماده وثق حاصل می‌شود و لذا به معنای «پیمان» می‌باشد، یعنی چیزی که شخص بدان اعتماد و تکیه می‌کند، و هم به معنای «محکم بستن» و «به بند کشیدن»: «وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ» (فجر/۲۶)؛ «حَتَّی إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ‏» (محمد/۴)؛ و«وُثْقَی» هم مونث از «اَوْثَق» است (صفت تفضیل) و بر شدت محکم‌کاری دلالت می‌کند «فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی» (بقره/۲۵۶)؛ ▪️«ميثَاق» آن چیزی است که موجب حصول اطمینان می‌شود؛ و لذا به معنای عقد و پیمانی است که با عهد و قسم محکم‌کاری شده باشد؛ و «مَوْثِق» میثاقی است که درباره موضوع خاصی قرار داده شده و شخص خود را مقید به انجامش کرده است «حَتَّی تُؤْتُونِ مَوْثِقاً مِنَ اللَّهِ‏ … مَوْثِقَهُمْ‏» (يوسف/۶۶). 🔖جلسه ۴۲۶ http://yekaye.ir/al-ahzab-33-7/ @yekaye
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
☀️1) از امیرالمومنین ع روایت شده است: سزاوارترین شروط که وفای به آن لازم است، آن شرط و شروطی است که به واسطه آن روابط جنسی حلال می‌شود. 📚من لا يحضره الفقيه، ج‏3، ص399 قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع: إِنَّ أَحَقَّ الشُّرُوطِ أَنْ يُوفَى بِهَا مَا اسْتَحْلَلْتُمْ بِهِ الْفُرُوجَ. @yekaye
☀️2) از امام باقر ع روایت شده است: «میثاق غلیظ» همان عهدی است که هنگام عقد از زوج گرفته شده که «یا به نیکی زنش را نگه دارد و یا با خوبی و خوشی رهایش سازد» (بقره/229) 📚مجمع البيان، ج‏3، ص42؛ فقه القرآن، ج‏2، ص186 عن أبي جعفر (ع): أن الميثاق الغليظ هو العهد المأخوذ على الزوج حالة العقد من «إِمْساك بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْريح بِإِحْسانٍ» @yekaye
☀️3) از امام باقر ع درباره این سخن خداوند عز وجل که «و آنان از شما میثاق شدیدی گرفته‌اند» سوال شد. فرمودند: «میثاق» همان کلمه‌ای است که عقد نکاح بر اساس آن انجام شد؛ و «غلیظ» همان آبی از مرد است که به همسرش می‌رساند. 📚الكافي، ج‏5، ص561 ؛ تفسير العياشي، ج‏1، ص229 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ بُرَيْدٍ الْعِجْلِيِ ‏ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثاقاً غَلِيظاً»؟ قَالَ الْمِيثَاقُ هِيَ الْكَلِمَةُ الَّتِي عُقِدَ بِهَا النِّكَاحُ وَ أَمَّا قَوْلُهُ «غَلِيظاً» فَهُوَ مَاءُ الرَّجُلِ يُفْضِيهِ إِلَى امْرَأَتِهِ. @yekaye
☀️4) از رسول الله ص روایت شده است که فرمودند: زنان را به عنوان امانت خداوند گرفتید و به کلمات الله رابطه جنسی با آنان را بر خود حلال کردید؛ اما امانت همان است که خداوند از آدم گرفت هنگامی که حوا را به همسری او درآورد؛ و اما کلمات همان کلماتی است که خداوند عز و جل بر آدم شرط کرد که او را بپرستد و شریکی برای او قرار ندهد و زنا نکند و غیر از او ولیّ‌ای برنگزیند. 📚معاني الأخبار، ص212 أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ يَرْفَعُ الْحَدِيثَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَخَذْتُمُوهُنَّ بِأَمَانَةِ اللَّهِ وَ اسْتَحْلَلْتُمْ فُرُوجَهُنَّ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ فَأَمَّا الْأَمَانَةُ فَهِيَ الَّتِي أَخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى آدَمَ حِينَ زَوَّجَهُ حَوَّاءَ وَ أَمَّا الْكَلِمَاتُ فَهِيَ الْكَلِمَاتُ الَّتِي شَرَطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا عَلَى آدَمَ أَنْ يَعْبُدَهُ وَ لَا يُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لَا يَزْنِيَ وَ لَا يَتَّخِذَ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً. @yekaye
☀️5) پیامبر اکرم در آخرین حجی که بجا آورد در عرفات خطبه‌ای خواندند و در فرازی از آن فرمودند: ای مردم! همانا زنانتان بر شما حقی دارند و شما را هم بر آنان حقی است؛ حق شما بر آنان این است که کسی را بر بستر [متعلق به] شما وارد نکنند و کسی را دوست ندارید بدون اجازه‌تان در منزلتان وارد نسازند و اینکه فحشائی مرتکب نشوند، که اگر چنین کردند خداوند اجازه داده که بر آنان سخت بگیرید (نساء/19) و آنان را در بسترها ترک گویید و تنبیه‌شان کنید (نساء/34) تنبیهی که به حد آزار نرسد، پس اگر خودداری کردند و شما را اطعات نمودند، روزی آنان و پوشاک آنان در حد عرف برعهده شماست (بقره/233)، که همانا شما آنان را به عنوان امانت خداوند گرفته‌اید و رابطه جنسی با آنان را بر اساس کتاب الله حلال کرده‌اید؛ پس تقوای الهی را در خصصو زنان رعایت کنید و با آنان نیکی بورزید... 📚تحف العقول، ص33 خطبته ص في حجة الوداع‏ ... أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِنِسَائِكُمْ عَلَيْكُمْ حَقّاً وَ لَكُمْ عَلَيْهِنَّ حَقّاً حَقُّكُمْ عَلَيْهِنَّ أَنْ لَا يُوطِئْنَ أَحَداً فُرُشَكُمْ وَ لَا يُدْخِلْنَ أَحَداً تَكْرَهُونَهُ بُيُوتَكُمْ إِلَّا بِإِذْنِكُمْ وَ أَلَّا يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ فَإِنْ فَعَلْنَ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَذِنَ لَكُمْ أَنْ تَعْضُلُوهُنَّ وَ تَهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَ تَضْرِبُوهُنَّ ضَرْباً غَيْرَ مُبَرِّحٍ فَإِذَا انْتَهَيْنَ وَ أَطَعْنَكُمْ فَعَلَيْكُمْ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَ‏ بِالْمَعْرُوفِ أَخَذْتُمُوهُنَّ بِأَمَانَةِ اللَّهِ وَ اسْتَحْلَلْتُمْ فُرُوجَهُنَّ بِكِتَابِ اللَّهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ فِي النِّسَاءِ وَ اسْتَوْصُوا بِهِنَّ خَيْرا ... ✳️این مضمون با اسناد متعدد، و البته با تفاوتی مختصر در عبارات، در کتب مختلف شیعه (مثلا: الخصال، ج‏2، ص487 ) و اهل سنت (مثلا: صحیح مسلم ج4، ص36؛ ویا شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏1، ص127 ) آمده است و در بحار الأنوار (ج‏21، ص405) این سخنان را به نقل از برخی از منابع اهل سنت، به نقل از امام باقر ع از جابربن عبدالله انصاری از پیامبر ص روایت کرده است. @yekaye
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
یک آیه در روز
948) 📖 وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ ميثاقاً
. 1️⃣ «وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ ميثاقاً غَليظاً» بعد از اینکه در آیه قبل هشدار داد که اگر خواستید همسرتان را رها کنید و با شخص دیگری ازدواج کنید، مبادا به بهتان و بهانه‌های مختلف اموال و مهریه‌ای که به او داده‌اید بازپس گیرید؛ 🤔اکنون اظهار تعجب می‌کند از کسانی که چنین کاری را مرتکب می‌شوند و دو مطلب را برمی‌شمرد که هریک برای اینکه چنان کاری ناروا شمرده شود کافی است: 🔹یکی اینکه شما با هم همبستر بوده‌اید و چنان به هم نزدیک شده‌اید که گویی یک نفر هستید؛ و این خیلی عجیب است که کسی به خودش یا قسمتی از وی به قسمت دیگری از خودش ظلم کند؛ (الميزان، ج‏4، ص258) 🔹و دوم اینکه آن زنان عهد و میثاق محکمی از شما گرفته بودند؛ علی‌رغم چنان عهد و میثاقی، چنین اقدامی با آنان رواست؟! @yekaye
یک آیه در روز
948) 📖 وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ ميثاقاً
. 2️⃣ «... فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً؛ وَ كَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضى‏ بَعْضُكُمْ إِلى‏ بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ ميثاقاً غَليظاً» برای اینکه مردان را از چنین اجحافی در حق زنان بازدارد، در آیه قبل دو علت و در این آیه به دو علت دیگر اشاره کرد. ▪️در آیه قبل هشدار داد که 🔹اولا این کار بهتان است که یک گناه کبیره است؛ 🔹ثانیا «إثم مبین» یعنی گناهی کاملا آشکار است که حتما عقوبت در پی خواهد داشت؛ ▪️و در این آیه به دو علت دیگر اشاره می‌کند: 🔹یکی اینکه این اندازه نزدیکی که یک نوع الفتی در پی دارد، با آنچنان نامردی‌ای ناسازگار است؛ و 🔹دوم اینکه این کار مصداق بارز عهدشکنی است. 📚(مفاتيح الغيب، (فخر رازی) ج‏10، ص15) @yekaye