یک آیه در روز
774) 🌺 بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ 🌺 💐 ترجمه که پروردگارم مرا آمرزید و در
.
2⃣ «قالَ يا لَيْتَ قَوْمي يَعْلَمُونَ؛ بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ»
فخرفروشی که مذموم است در جایی است که انسان به امر موقت و زودگذر دل ببندد و آن را مایه فخر خویش قرار دهد؛
وگرنه کسی که به مغفرت قطعی و اکرام غیرقابل زوال الهی رسید، اینکه دلش بخواهد دیگران، و بویژه کسانی که از این موقعیت محرومند، از حال و روز او مطلع شوند، هیچ عیبی ندارد.
💠 نکته تخصصی #انسانشناسی و #اخلاقی
(ریشه فطریِ #شهرتطلبی )
🔹این روحیه که انسان دلش میخواهد در نظر دیگران از موقعیت بالایی برخوردار باشد، لزوما چیز بدی نیست.
به تعبیر دیگر،
#شهرتطلبی به خودی خود و به عنوان عنصری در کنار سایر عناصر زندگی اجتماعی، چیز بدی نیست؛
چنانکه حتی در زیارت امین الله، که از معتبرترین زیارات روایت شده از معصومین است، دعا میکنیم «مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِك»
📚(کامل الزیارات، ص40)
آنچه بد است این است که
🔻خود کسب شهرت هدف قرار گیرد،
🔻و یا اینکه انسان برای رسیدن به شهرت، هر کاری انجام دهد.
🔹این هم که اولیای خدا از شهرت فراریاند، دست کم دو دلیل مهم دارد:
🔻یکی اینکه حاضر نبودند به خاطر رسیدن به شهرت هر کاری انجام دهند، و این روحیه - در مقایسه با دنیامداران که برای رسیدن به شهرت دست به هر کاری میزنند- از منظر عمومی به عنوان فرار از شهرت قلمداد میشد؛
🔻 و دیگر اینکه برخورداری از #شهرت بشدت موجب اقبال مردم به شخص، و به تبع آن زمینهساز بسیاری از رذایل اخلاقی مانند #عُجب (خودبزرگبینی) و #غرور و #تکبر و #فخرفروشی و #غفلت و ... میباشد.
🔹به بیان دقیقتر،
اگر #شهرتطلبی بد است،
از این جهت است که کسب شهرت به عنوان #هدف قرار گرفته؛
اما اینکه انسان به نحوی زندگی کند که در زمره کسانی قرار گیرد که واقعا مورد احترام و اکرام باشند (المکرمین) و از اینکه مورد اکرام قرار گرفت خشنود شود کاملا بلااشکال است.
🔖(توضیح بیشتر در تدبر5 https://eitaa.com/yekaye/1605 )
@yekaye
یک آیه در روز
774) 🌺 بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ 🌺 💐 ترجمه که پروردگارم مرا آمرزید و در
.
5⃣ «بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ»
این دو جمله را به یک سیاق نیاورد، یعنی فرمود «مرا آمرزید و از اکرامشدگان قرار داد»؛ نه فرمود: «مرا از آمرزیدهشدگان و اکرامشدگان قرار داد» و نه فرمود «مرا آمرزید و اکرام کرد».
چرا؟
🍃الف. آمرزیدن، یک مطلبی است کاملا بین خود انسان و خدا، از این رو، در این مورد از صرفا از کاری که خدا با وی کرد سخن گفت؛ اما
🌱الف.1. اکرام کردن امری ماهیتا اجتماعی است؛ لذا از اکرام او در میان عدهای دیگر که مورد اکرام واقع شدهاند سخن گفت.
🌱الف.2. خود همین که او همنشین و در زمره عدهای از افرادی شود که مورد اکراماند، خودش یک اکرام است. در واقع، با این تعبیر، هم از اکرام کردن او خبر داد و هم چگونگی این اکرام را بیان کرد: اکرام او به این بود که او را همنشنین اکرامشدگان گرداند.
💠نکته تخصصی #انسانشناسی ( #شهرتطلبی یا مورد #اکرام واقع شدن )
پیوند انسان با اجتماع و زندگی اجتماعی بقدری شدید است که اغلب انسان ها عمده هویت خود را در گروهی که بدان منسوبند مییابند.
مثلا وقتی از هویتِ (= کیستیِ) ما سوال میکنند میگوییم: من مسلمانم، شیعهام؛ ایرانیام؛ و ... .
یعنی خود را در یک زمره افرادی قرار میدهیم و با منسوب شدن به آنان خود را میشناسیم و معرفی میکنیم.
کسانی که هم مثلا از ایرانی بودن خودش بیزار است، گاه به یک جامعه دیگر پناه میبرد و خود را به شکل آنان درمیآورد و به زبان آنان سخن میگوید و ... تا هویت آنجا را به وی نسبت دهند.
🔹از این منظر شاید مهمترین عنصر هویتساز ما این باشد که «ما را در زمره چه کسانی قرار دهند».
از سوی دیگر،
همه ما درصددیم که هویتی ممتاز و افتخارآفرین داشته باشیم، یعنی ما را در زمره کسانی قرار دهند که مورد احترام همگان باشند؛
و بقدری این برایمان موضوعیت دارد که از بسیاری از دلخواههای خود بدین جهت صرف نظر میکنیم که مبادا ما را در زمره افرادی قرار دهند که مورد احترام نیستند.
بدین ترتیب،
اینکه مرا در زمره اکرامشدگان قرار داد، از بزرگترین نعمتهای بهشتی است.
🍃ب. ...
@yekaye