. 2⃣ «قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» ظاهراً اینکه این فرستادگان الهی گفتند «خدا می‌داند که ما واقعا فرستادگان به سوی شماییم!» بعد از آن است که معجزه ارائه کرده بودند و آنان زیر بار معجزه نرفته‌اند؛ و با این سخن می‌خواستند آنان در این معجزات خوب نظر کنند تا بفهمند که اینان واقعا فرستادگان الهی‌اند. 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص654) در این صورت، «خدا می‌داند» می تواند به معنای شاهد گرفتن خدا باشد؛ یعنی خدا هم گواهی می‌دهد؛ و توضیحش هم این است که معجزه در حقیقت گواهی دادن خداوندست بر پیامبر بودنِ پیامبر. 💠 نکته #فلسفه_دین : #معجزه و کارکرد معرفت‌شناختیِ آن 📝چگونه معجزه بر نبوت یک پیامبر دلالت می‌کند؟ 🚫ابتدا باید تذکر دهیم که معجزه برای اثبات ادعای پیامبر بودن پیامبر است، نه برای اثبات مدعیات او؛ یعنی معجزه برای این نیست که اثبات کند که مثلا خدا هست یا معاد هست و ... . بلکه صرفا اثبات می‌کند این شخص که مدعی است از طرف خدا آمده، واقعا از طرف خدا آمده است. معجزه یعنی: انجام 🔹«کاری خارق‌العاده» ، 🔹«که دیگران از انجام آن عاجز باشند» ، و 🔹«این اقدام همراه با ادعای نبوت باشد». در واقع، آورنده معجزه ادعای نبوت (یک ارتباط منحصر به فرد با خدا) می‌کند. او برای اینکه نشان دهد در این ادعایش صادق است، باید دلیل بیاورد؛ و این دلیل، باید نشانه‌ای باشد بر این ارتباط خاص (چنانکه اگر کسی ادعا کند من از جانب فلان شخص آمده‌ام، مهر و امضای وی یا یک چیزی باید بیاید که واقعا فرستاده اوست). او با آوردن معجزه نشان می‌دهد که: اگر من می‌گویم ارتباط خاصی با خدا دارم که شما ندارید، برای نشان دادن این ارتباط خاص، به اذن خداوند اقدامی منحصر به فرد و خلاف روال‌های عادی در جهان انجام می‌دهم که شما که چنان ارتباطی ندارید از انجام آن ناتوانید؛ تا این علامتی باشد که من در این ادعا (که ارتباطی منحصر به فرد با خدا دارم) راست گفته‌ام. 📚(المیزان، ج1، ص83-87) @yekaye