لبیک یا حسین دیدیم جهان بی‌تو به بن بست رسید هر قطره به موج‌ها که پیوست رسید این رود عظیم اربعین تا دریا با پرچم یا حسین در دست رسید ✍🏻 #زهرا_سپه‌کار 🏷 #زیارت_اربعین 🇮🇷 @Shere_Enghelab

📹 اشاره امروز رهبر انقلاب به کتاب حوض خون و تجلیل از بانوان فداکار در دفاع مقدس 🔹 بخشی از بیانات امروز رهبر انقلاب در دیدار پیشکسوتان و فعالان دفاع مقدس و مقاومت 💻 Farsi.Khamenei.ir

حوض خون تقدیم به صبر و مقاومت زنان دزفولی و تمام مادران پشت جبهه خونابه‌های شطّ، کم از رگ‌های زمزم نیست تشییع، امّا اوّل صبر است، ماتم نیست یک تکّه تن را غسل داد و دفن کرد آرام آن وقت می‌گویند زن چون مرد، محکم نیست یک تکّه تن را که میان پیرهن‌ها بود با مویه دریا از خودش پرسید: رودم نیست؟! رزمنده می‌داند اراده عاملش گاهی بر وصله‌ی زانو به جز کوک منظّم نیست رزمنده می‌داند که نان گرم در جبهه یعنی سلاح سرد تنها، دست آدم نیست دلشوره‌ها را پای حوض خون نشست و شست در زندگی از این قبیل آیینه‌ها کم نیست ای زخم‌های مانده بر جانش از آن دوران از بس عزیزید این زمان دنبال مرهم نیست زن مثل کوهی پشت جبهه ماند و ثابت کرد میدان جنگ ما فقط خطّ‌مقدم نیست #زهرا_سپهکار #حوض_خون @zahra_sepahkar

🎥 رهبر انقلاب: مادرهایی بودند که مادر ۹ یا ۸ یا ۷ شهید بودند؛ این شوخی نیست، اتفاق افتاده است 🔹جوانان با شوق شهادت به جبهه‌ها می‌رفتند. مادران و همسران راضی می‌شدند که جوانان به جبهه بروند؛ می‌گفتند حتی اگر ۱۰ فرزند داشتیم به جبهه می‌فرستادیم.

...مادرشهیدی بر مزاری گفت با حسرت شرمنده است از اینکه تنها یک پسر دارد @zahra_sepahkar

مشتِ گره کرده باید سوال کرد دقیقاً که چیستیم؟ امروز اگر که مشتِ گره کرده نیستیم شمر زمانه در دل میدان مشخص است در این نبرد، خوب ببینیم کیستیم در عمرمان دقیقه دقیقه حساب نیست آن لحظه‌ها که با مدد از عشق زیستیم ما ابرهای صاعقه باریم پس چرا در تنگنای قافیه تنها گریستیم ما پرچمیم دست علمدار و حاضریم حتی اگر که دست فدا شد، بایستیم ما در خط مقدّم عشقیم، عاشقیم ما عاشق مبارزه با صهیونیستیم ✍🏻 #زهرا_سپهکار 🏷 #شعر_ضداستکباری | #فلسطین | #غزه 🇮🇷 @Shere_Enghelab

از این خبر دنیا سراسر غرق حیرانی‌ست باور نمی‌کردم در این حد دشمنت جانی‌ست تن‌تکّه‌ها را در کفن، باور نمی‌کردم لبخندهایت در مصافی تازه قربانی‌ست دیدم گلوی زخمی‌ات را...آتش است و خون دیدم غبار صورتت را...آب حتّی نیست جنگ نفس‌گیری‌ست شاید آخرین جنگ است حال‌وهوای قلب‌ها بدجور طوفانی‌ست ای شیخ ای همسایه با یک جو مسلمانی دل‌کندنت از گندم ری هم به آسانی‌ست ناخواسته وجدان انسان را نشان رفته‌ست آن موشکی که در سقوطش فکر ویرانی‌ست أشهد نخوان در گوش زخمی‌ها برادرجان نه! وقت مردن نیست هنگام رجزخوانی‌ست ما با شهادت زنده‌ایم و زنده می‌مانیم صهیون ولی در قبر تنگ حرص، زندانی‌ست باید هم از ترسش بمیرد قبل نابودی وقتی حریفش دست مجروح سلیمانی‌ست طاقت بیاور شمعدانی! تشنگی‌ها را فردا تمام کوچه‌های غزّه بارانی‌ست #زهرا_سپهکار #شعرخوانی_غزّه

یادت می‌آید شهر من آن ماه آبان را بر شانه‌هایت رود تابوت شهیدان را با سیصدوهفتاد زورق در دل دریا روز شگرفی بود الحق در دل دریا یا سیصدوهفتاد مشکِ از عطش لبریز با رمز یا زینب به لب، با شور رستاخیز یا سیصدوهفتاد شمشاد جوان در صف تشییع شد بر دست دریاهای جان بر کف دریای جمعیت، خروشان، بی‌کران، موّاج از چارباغ آن لاله‌ها را برد تا معراج یا سیصدو‌هفتاد حسن‌یوسف پرپر چشم و چراغ دیده‌های منتظر بر در یا سیصدوهفتاد بیت ناب آئینی شعر حماسی انقلابی مکتبی دینی * یادت نمی‌آید مگر ای شهر، آبان را بر دوش مردم کاروانی از شهیدان را از داغ سنگین خم به ابرویت نیاوردی از بال خونین خم به ابرویت نیاوردی در صبح هجرت پل به پل پیوند می‌بستی عصرش سر رزمنده‌ها سربند می‌بستی از صبح تا مغرب کفن آماده می‌کردی عصرش لباس رزم در میدان می‌آوردی از صبح، استقبال گرم سروپیکرها عصرش پی اعزام گردان صنوبرها صبحش نسیمی از قیامت داشت اسفندت عصرش هوای استقامت داشت اسفندت این است اگر معنایی از ایثار می‌خواهند این است اگر در عاشقی معیار می‌خواهند با چشم خود دیدی چه مادرها چه خواهرها در جمعیت دنبال قاسم ها و اکبرها * از یاد بردی شهر من آن ماه آبان را بر شانه‌هایت کاروانی از شهیدان را با زنده‌رودت زنده بودی یا شهیدانت عریان نبینم شاخه‌ها را در خیابانت از شرم بر پیشانی‌اش ای رود جاری شو خون در رگ غیرت! بجوش و زود جاری شو آن سیصدوهفتاد سرو و لاله‌ احیانأ چیزی نگفتند آن زمان در موقع رفتن پرسیده‌ای مادرْشهیدان از چه غمگینند از خانه تا مسجد چه‌ها در راه می‌بینند حرمت بدار این خون دل‌های مجسّم را بشناس از نامحرمان ای شهر! محرم را ای شهرِ بانوی امین! امنیّتت از چیست آزادی ای نصف‌جهان، آزادی‌ات از کیست ای برگ‌های زیر پا افتاده‌ی آبان! طوفان می‌آید عنقریب این روزها... طوفان. #زهرا_سپهکار #شعر_۲۵_آبان #شهر_اصفهان @zahra_sepahkar

نماهنگ بازدید شاعران آفتابگردانی و اهالی ادبیات از مجتمع فولاد مبارکهٔ سپاهان ۱۰ آذرماه ۱۴۰۲ #آفتابگردان‌ها #بازدید_شاعران #فولاد_مبارکه_سپاهان @shahrestanadab

#زمینه_حماسی #ما_عاشق_مبارزه_با_صهیونیستیم #شاعر_زهرا_سپهکار #هیئت_عاشقان_بقیع_میبد

از دل آوارها ای صوت محزون، یک جهان گوش جانش را به قرآنی که خواندی داده‌است... #زهرا_سپهکار #شعر_غزه @zahra_sepahkar

غوّاص‌ها، عبّاس‌هایت کو، کجا رفتند؟! در پاسخم اروند، تنها چشم تر دارد  #زهرا_سپهکار #غواص_شهید #عملیات_کربلای_چهار @zahra_sepahkar

پیراهن خونین عزیزی‌ست بگیرید یوسف، ننشینید که از چاه بیاید... دل، سخت، غیورست و پر از داغ، مبادا یک ذرّه در این غائله کوتاه بیاید #زهرا_سپهکار #شهید_سید_رضی @zahra_sepahkar

قیام کرده رسیده‌ست تا لب ایوان سپید‌ْیاس معطّر، شکوفه‌ی خندان  به دستی آینه دارد به دیگری اسپند و چادر زری‌اش را گرفته با دندان  سپید‌ْیاس همیشه چه بوی خوبی داشت علی‌الخصوص که چرخیده زیر این باران  دوان، دوان و عرق کرده می‌رسید از دور چهارقُل به زبانش می‌آمد از دالان  رسیده و نرسیده نشست و گفت: بهار! سلام دختر یاسین، سلام ای انسان  مبارک است محمّد، ببوس فاطمه را ببین به خنده‌ی او آیه‌های الرّحمن  هنوز هم که هنوزست تازه‌ مانده و نرم سپید‌یاس معطّر که لای این قرآن،  میان سوره‌ی یوسف گذاشته‌ست کسی نشانه‌ای‌ست برایم که می رسد مهمان #زهرا_سپهکار @zahra_sepahkar

یک روزِ کاری دارم به برنامه ی کاری یک روزت فکر می‌کنم ولی نمی‌دانم از صبح بنویسم یا نیمه شب؛ که شروع را به پایان و انجام را به آغاز گره زده‌ای... صبح ساعت 5 حلب، همزمان که منطقه را شناسایی می‌کنی و صحبت فرماندهانی را که دارند از قفل شدن جنگ می‌گویند گوش می‌دهی، از دست سربازی نان خشک می‌گیری؛ همان هایی که برای صبحانه بین رزمنده ها توزیع شده. ساعت 6 با یک هواپیمای عمومی، به مسکو می‌روی. باید در یک دیدار دو ساعت و بیست دقیقه‌ای رئیس جمهور روسیه را قانع کنی که در جنگ وارد شود. در راه، کتاب من زنده‌ام را که یک کاغذ روی عکس جلدش چسبانده‌ای تمام می کنی و یادداشتی بر آن می نویسی: خواهرم مثل همان برادرهای اسیرت همه‌جا مراقبت می‌کردم کسی عکس روی جلد کتابت را نبیند و در تمام کتاب با ناراحتی و استرس... چگونه است که از این دیدار دیپلماتیک نگرانی نداری ولی از دیده شدن چهره‌ی... ساعت 11 پرواز داری به عراق. این بار ابومهدی چشم به راهت است. کسی که از خدا می‌خواهد یک لحظه هم بعد از تو زنده نماند چرا که نمی‌تواند. دلتنگی که دلت طاقت ندارد این همه ظلم را. طاقت ندارد کودکی زنده زنده در آتش بسوزد و جسدش را برای مادرش بفرستند. دلتنگی، چرا که از برج دیده‌بانی با دوربینت دیده‌ای که اگر جمهوری اسلامی آسیب ببیند از اسلام هم چیزی نمی‌ماند. ساعت 12 نماز را پشت سر ابومهدی می‌خوانی و به او قول می‌دهی به زیارت دوره‌اش ببری! مخصوصاً مشهد و قم؛ و ابومهدی خوب می‌داند که سر قولت می‌مانی. ساعت 13 فرماندهان را برای آزادسازی تکریت توجیه می‌کنی. پشت بی‌سیم با فرمانده‌ی فاطمیون که داری صحبت می‌کنی یک لحن داش‌مشتی که می‌خورد بچه‌ی ناف تهران باشد، نظرت را جلب می‌کند. در گوشه‌ی دفترت یادداشت می‌کنی که حتمأ اولین فرصت ببینی چه کسی است. دارنده‌ی صدا چه هیبتی دارد. شاید در خیالت آن جوان رشیدِ باریکِ تودل برو که آدم لذت می‌برد نگاهش کند را در آغوش می‌گیری، در دلت از شیطنتش می‌خندی و زرنگی و ذکاوت او را تحسین می‌کنی. ساعت 3 بعدازظهر به وقت نینوا تشنه ات می‌شود. دلت نمی‌آید، آب را نخورده یاحسین می‌گویی و یک یادداشت دیگر بر کتاب من زنده‌ام می‌نویسی: خواهر خوبم در آن اسارت، اسارت را به اسارت گرفتی؛ سعی کن در این آزادی اسیر نشوی... ساعت 16 به همایشی که برای بزرگداشت مادران شهدا در تهران برگزار شده می‌رسی؛ خم می‌شوی و گوشه‌ی چادر مادر شهیدی را می‌بوسی و از او می‌خواهی که برای شهادتت دعا کند. پس از پایان مراسم، انگشتری به دختر جوانی که حجاب درستی هم ندارد هدیه می‌دهی. در راه کرمان به حسین یوسف الهی فکر می کنی؛ به کاروانی که راهی‌شان کرده‌ای و خودت جا مانده‌ای. یادت به نگرانی چشمان رهبرت می‌افتد و آرام می‌شوی و مصمّم. رهبرت، آقایت، عزیز جانت، عبد صالحی که امروز مظلومیّتش اعظم است بر صالحیّتش. و شمشیرت را تیزتر می‌کنی برای دفاع از خیمه‌ی ولایتش که همان خیمه‌ی ولایت رسول خداست. ساعت 18 به کرمان رسیده‌ای. قنات ملِک، روستای رابر. مادرت می‌گوید: ننه هی می‌گویی آمریکا آمریکا آمریکا، من هم مادرت هستم، دو روز پیش من بمان. لبخند می‌زنی، کف پای مادرت بوسه‌ای می‌زنی و قانعش می‌کنی که باید بروی. ساعت 20 به طرف صحرای سینا سودان می‌روی؛ تونل زیرزمینی که موشک‌ها را به غزه برسانی. به مجاهدانِ مظلومِ محصوری که چکمه ندارند بپوشند اما منتظر موشک های نقطه‌زن شمایند. نیمه‌شب به بیروت و ضاحیه‌ی جنوبی می‌رسی و به سیّدحسن نصرالله می‌گویی: الآن ساعت 12 شب است، من تا طلوع آفتاب، صد و بیست فرمانده‌ی عملیّاتی لبنانی برای نبرد با داعش از شما می‌خواهم. تا سیّد فرماندهان را ردیف کند آماده نماز شب می‌شوی. دفترچه‌ی تلفنی که شماره ی صد و پنجاه خانواده‌ی شهید در آن نوشته شده را برمی‌داری و چشمِ چند چشم به‌راه را روشن می‌کنی. بعد هم زنگ می‌زنی پادگان تهران که هوا برفی است و می‌گویی برای آهوهایی که از سرما و بی‌غذایی تا نزدیک پادگان می‌آیند علف بگذارند که به دعای خیرشان شدیدأ اعتقاد داری... و من هر شب جمعه ساعت 1:20 دقیقه از خواب می‌پرم، اندوهم مثل ردپای آهویی در برف محو می‌شود و به برنامه‌ی کاری یک روزم فکر می‌کنم. #زهرا_سپه‌کار #سردار_سلیمانی @zahra_sepahkar

با اذن حماسه، داغ ها سنگین است با شور و شکوه عشق، غم، شیرین است دیدید چگونه خون به دل شد کرمان هر لحظه‌ی غزّه، ای جماعت این است #زهرا_سپهکار #کرمان #طوفان_الاقصی @zahra_sepahkar

تقویم تحت سلطهٔ طوفان بود تقدیرِ چارفصل، زمستان بود تاریخ در محاصرهٔ غفلت جغرافیا در آتش عصیان بود در شامگاه زنده‌به‌گوری‌ها هر خواب دخترانه پریشان بود کعبه به‌رغم صلح نمادینش خط مقدم بت و بهتان بود اما در آن میانه کسی برخاست مردی که نام کوچکش ایمان بود مردی که پشت‌گرمی کوه طور مردی که روشنایی فاران بود او که نگاه ابری و دلتنگش شأن نزول آیهٔ باران بود اردیبهشت پیرهنش در باد آلهام‌بخش روح درختان بود یادش بشارتی به چمن می‌داد ذکرش جواز خندهٔ گلدان بود زیباترین تلاوت الرحمن کامل‌ترین روایت انسان بود #فاطمه_عارف‌نژاد #عید_مبعث @fatemeh_arefnejad

🌸شعری زیبا از کانال خانم فاطمه عارف‌نژاد

انقلاب طوفان، حریف ساحل این انقلاب نیست آیینه‌ای مقابل این انقلاب نیست از ابر، آفتاب، هراسان نمی‌شود یک ذرّه ترس در دل این انقلاب نیست با دشمنش بگو که درختی تناور است دیگر بگو اوایل این انقلاب نیست وادادگی و سازش و تسلیم مطلقا راه امام راحل این انقلاب نیست از آرمان خود هم اگر دور مانده ‌است تقصیر ماست، مشکل این انقلاب نیست.. ✍🏻 #زهرا_سپهکار 🏷 #شعر_پایداری | #انقلاب_اسلامی 🇮🇷 @Shere_Enghelab

همیشه نوبت هر امتحان به گفته‌ی تاریخ حضور، ملّت ما دارد و غیاب ندارد... #زهرا_سپهکار #راهپیمایی_۲۲_بهمن @zahra_sepahkar

به لب دارند دریاهای لب‌تشنه سلامت را به دل دارند امواج رها ماه تمامت را علی را قُرّةُالعینی، همان فی مقعد صدقی به نفسی انتَ می‌داند بلندای مقامت را به غم‌ها کاشف‌الکربی، ابالغوثی، ابالفضلی که در سختی فراوان برده‌ام با بغض، نامت را شکوه دست‌های تو عمود خیمه‌ی دین شد رساندی تا به فرداها و فرداها پیامت را نه آب است این‌که چون جان عزیزش دوست می‌داری به دندان می‌بری با مشک خود حرف امامت را... #زهرا_سپهکار #شعر_حضرت_عباس @zahra_sepahkar

نه تنها نگاهش به زنگ در است زن منتظر، منتظر‌پرور است  بلندآیت مهر و آرامش است به آرامیِ سوره‌ی کوثر است  به تسبیح و چادرنمازش قسم که هر صبحدم "عهد" را ازبَر است  به گریه اگر کودکش آب خواست به زیر لبش روضه‌ی اصغر است  جهاد زنان فرق دارد کمی همین خانه‌ی ساده‌ هم سنگر است ببین مادرم! مادرم! مادرم! پّر چادرت پرچم کشور است #زهرا_سپهکار #شعر_انتظار @zahra_sepahkar

که گفته است که یک رأی بازتاب ندارد... #زهرا_سپهکار #انتخابات @zahra_sepahkar

قطره‌ی گمشده را نقطه‌ی پایان، حرم است مقصد آخر یک رود پریشان، حرم است  همدل اشک شد و هم‌قدم باران‌ها جای دلتنگی دل‌های پشیمان، حرم است  دم سقّاخانه، رأس همین ساعت عشق محور قول و قرار همه خوبان حرم است  نه فقط صحن و رواق و لب ایوان طلا، هر دلی می‌تپد از رنج مسلمان، حرم است  حرمی هست در اینجا که تمام عتبات آینه آینه در آینه‌ی آن حرم است  این حرم ماند اگر، مشهد و قم می‌ماند خود جمهوری اسلامی ایران، حرم است  خشت خشتش همه تابوت شهیدان خداست این حریمی است که والله، به قرآن، حرم است #زهرا_سپهکار #وصیت_سردار #انتخابات @zahra_sepahkar

اگر که حرف حساب است پس جواب ندارد کسی که "مرده" فقط حقّ انتخاب ندارد صدای توست که پیچیده است در نفس کوه که گفته است که یک رأی بازتاب ندارد سرش به سنگ اگر خورده بازگشته به دریا که هرگز آبروی موج را سراب ندارد ... گلایه‌ها همه از دشمن است و سازشِ با او که دلخوری کسی از دست انقلاب ندارد همیشه نوبت هر امتحان به گفته‌ی تاریخ حضور، ملّت ما دارد و غیاب ندارد قسم به آبی انگشت‌ها، به خون شهیدان که عشق ما به افق‌های نو حساب ندارد #زهرا_سپهکار #شعر_انتخابات #میثم_مطیعی