‏🌷بسْمِ اللَّهِ الـرَّحْمَنِ الـرَّحِيمِ «ترجَمِـہ تَحْتُ اللّـ؋ظےقرآن کَریم» 🌟مترجم:آقای کریم بخشایش ✅#ترجمه_قرآن_صفحه۲۹ ✅سوره مبارکه #بقره

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

در حمد خداوند بر نعمت‌ها متن حديث در حمد خداوند بر نعمت‌ها اَلْحَمْدُ لِلّهِ الّذى حَفِظَ مِنّا ما ضَيّعَ النّاسُ، وَ رَفَعَ مِنّا ما وَضَعُوهُ، حتّي قَدْلُعِنّا علي مَنابِرِ الْكُفْرِ ثَمانينَ عاماً، وَ كُتِمَتْ فَضائِلُنا، وَ بُذِلَتِ الاَْمْوالُ فِى الْكِذْبِ عَلَيْنا، وَ الله تعالي يَاْبي لَنا إلّا اَنْ يُعلي ذِكْرَنا وَ يُبَيّنَ فَضْلَنا. وَالله ما هذا بِنا، وَ اِنّما هُوَ بِرَسوُلِ الله وَ قَرابَتِنا مِنْهُ، حتّي صارَ اَمْرُنا وَ ما نَرْوى عَنْهُ اَنّهُ سَيَكوُنُ بَعْدَنا مِنْ اَعْظَمِ آياتِهِ وَ دَلالاتِ نُبُوّتِهِ. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

❇️ تدریس کتاب #حقوق_زن_در_اسلام ❇️ ( جلسه 9 کتاب نظام حقوق زن در اسلام) 💠 اسلام و تغییر زمان ، مخالفت یا موافقت با علم روز؟ 🎤 با توضیحات استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر علوم حدیث و تاریخ 👌 کتب شهید مطهری، راهی عالی برای قوی شدن

💠 سلسله مباحث #آیات_مهدوی 14 ❇️جلسه چهاردهم 🎤 با توضیحات حجت الاسلام و المسلمین #استاد_محمدرضا_نصوری ( معاونت مرکزتخصصی مهدویت کشور و معاونت فرهنگ ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) کشور) @zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

🇮🇷 فیلم سینمایی جاسم به جبهه می رود 🇮🇷 کمدی ، طنز ، اکشن ، جنگی 🇮🇷 قسمت پنجم ( آخر ) #فیلم #سینمایی #طنز #کمدی #خنده @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

محدودیت عمر در دنیا قوله علیه السلام: وَ لاَ یُعَمَّرُ فِی الدُّنْیَا مَنْ کَرِهَ لِقَاءَکَ. کرهت إلیه الشی ء تکریهاً، نقیض حببته إلیه، اکره فهو مکروه. یعنی: زیادتر از آنچه تو مقدر نموده[ای] برای هر فردی از عباد خود در دنیا از عمر نمی تواند باقی بدارد خود را به تدابیر واهیه کسی که مکروه دارد لقای تو، یعنی موت را ؛ چه موتِ هر فردی در موعد و وقت مقرّره خود از قضایای حتمیه است، که: « فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمْ لاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لاَ یَسْتَقْدِمُونَ [۳] ». و موت چنان که در خبر وارد است از تحف و هدایای حق است ؛ زیرا که غایت حیات دنیا که وصول هر فردی است الی کماله المترقّبة به موت است، و اگر موت حکم حتمی نبود لایصل المفنیات الی غایاته، کما قیل: آن یکی گفتی که خوش بودی جهان گر نبودی پایِ مرگ اندر میان آن دگر گفت ار نبودی مرگ هیچ که نیرزیدی جهان پیچ پیچ خرمنی بودی به دشت افراشته مُهمل و ناکوفته بگذاشته [۱] زیرا که انسان از اول ولادت او در دنیا در حرکات جوهریه استکمالیه است یوماً فیوماً، کالثمرة التی یبدو من ابتداء ظهور [ها] و بروزها فی الشجرة یتحرّک إلی غایة کمالها فی الطعم و اللون والرایحة، و انتها بلوغه حین کمل و سقط من الشجرة، کذلک غایة حرکات الإنسان هو عند انقطاعه عن البدن و وصوله إلی الموت و لقاء اللّه، لذا قال تعالی: « نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَ مَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ * عَلَی أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَ نُنشِئَکُمْ فِی مَا لاَ تَعْلَمُونَ [۲] ». و وقوع این آیه شریفه عقیب آیه: « أَ یَطْمَعُ کُلُّ امْرِیءٍ مِنْهُمْ أَن یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ * کَلاَّ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا یَعْلَمُونَ [۳] » ایماء به این است که چون جاحدین و منکرین و مخلّدین الی الدنیا، کسانی که از جهل خود گمان می‌کردند که انسان بعینه همین هیکل کثیف طبیعی است، بعد از توصیف و تعریف نمودن پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم اوصاف بهشت و دخول مؤمنین را در او، طمع می‌نمودند که هر یک از آنها به همین هیکل طبیعی معدن و منبع قاذورات « یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ »، قال: « کَلاَّ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا یَعْلَمُونَ »، أی لیس الأمر کما یزعمون ؛ زیرا که ما خلق نموده ایم آنها را ممّا یعلمون، أی مخلوقون من نطفة قدرة، والمتکوّن من هذه المادّة لایناسب عالم القدس و الطهارة. پس « أَیَطْمَعُ » کلام حق تعالی جاری مجرای جواب کلام مقدّر است، کأ نّه قیل: « اذا کان المخلوق من الماء المهین لایناسب جوار رب العالمین، إذ ما للتراب و ربّ الارباب ؛ فکیف یدخل المؤمن الجنة؟ أجاب: « إنّا لَقادِرُونَ * عَلی أَنْ نُبَدِّلَ [خَیْراً مِنْهُمْ] [۴] » أمثالکم، أی نبدّلهم بنشأة ---------- [۳]: ۴ - سوره مبارکه اعراف، آیه ۳۴. [۱]: ۱ - مثنوی معنوی، مولوی، د ۵، ص ۱۱۸۴، « جواب آن مغفل که گفته است ». [۲]: ۲ - سوره مبارکه واقعه، آیات ۶۰ و ۶۱. [۳]: ۳ - سوره مبارکه معارج، آیات ۳۸ و ۳۹. [۴]: ۴ - همان، آیات ۴۰ و ۴۱. خیر من هذه النشأة، فیحصل لهم أهلیة الدخول، و قال: « نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ [۱] »، الی آخره». یعنی: ما تقدیر و تعیین نمودیم بین افراد و اشخاص شما موت هر یک را در مدت معیّن خود، و نیستیم ما آن موت را از موعد و وقت محدود خودش سبقت دهنده. ---------- [۱]: ۱ - سوره مبارکه واقعه، آیه ۶۰. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

استعداد موعظه کمیل ابن زیاد می‌گوید: امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام دست مرا گرفت و مرا به سوی قبرستان کوفه برد. هنگامی که به صحرا رسیدیم آه پر دردی کشید و فرمود: ای کمیل ابن زیاد! این دلها همانند ظرف هااست، که بهترین آنها ظرفی است که حفظ و نگهداریش بیشتر باشد، بنابراین آنچه را برای تو می‌گویم از من حفظ کن. مردم سه گروهند: اول علمای الهی، دوم دانش طلبانی که در راه نجات دنبال تحصیل علمند، و سوم احمقان بی سروپا که دنبال هر صدایی می‌دوند و با هر بادی حرکت می‌کنند. همانها که با نور دانش روشن نشده اند و به ستون محکمی پناه نبرده اند. ای کمیل! دانش بهتر از مال است. دانش تو را پاسداری می‌کند ولی تو باید مال را حفظ کنی. مال با انفاق کم می‌شود ولی دانش با انفاق افزون می‌گردد. پرورش یافتگان مال به مجرد زوال آن از بین می‌روند، ولی شاگردان دانش پایدارند. ای کمیل ابن زیاد! شناخت علم آیینی است که با آن جزا داده می‌شود، به وسیله آن انسان در دوران حیات اطاعت فرمان خدا می‌کند. و پس از وفات نام نیک از او می‌ماند؛ و علم حاکم است و مال محکوم. ای کمیل! ثروت اندوزان مرده اند. در حالیکه ظاهراً در صف زندگانند؛ ولی دانشمندان تا دنیا برقرار است زنده اند. خود آنها از میان مردم بیرون رفته اند، ولی چهره آنان در آینه دلها نقش شده است. بدان در اینجا دانش فراوانی است. (با دستش اشاره به سینه مبارکش کرد) ؛ اگر افراد لایقی می‌یافتم به آنها تعلیم می‌دادم. آری تنها کسی را می‌یابم که زود درک می‌کند ولی از نظر تقوی قابل اطمینان نیست!، دین را وسیله دنیا قرار می‌دهد و از نعمت خدا بر ضد بندگانش استفاده می‌کند و از دلائل الهی بر ضد اولیاء حق کمک می‌گیرد. یا کسی که مطیع حاملان حق است ولی بصیرتی ندارد. با نخستین شبهه و ایراد شک در دل او پیدا می‌شود، بدان نه این به درد می‌خورد و نه آن. یا کسی که اسیر لذت است و در چنگال شهوات گرفتار است. و یا کسی که حریص به جمع و ذخیره مال است. اینها از رهبران دین نیستند، و شبیه ترین موجودات به آنها چهارپایان هستند که برای چرا رها شده اند! آری این چنین دانش با مرگ حاملانش می‌میرد چون افرادی را که لایق آن باشند نمی یابند که به آنان تعلیم دهند. ولی آری؛ هرگز روی زمین خالی نمی شود. از کسی که به حجت الهی قیام کند، خواه ظاهر باشد و آشکار، و یا ترسان و پنهان! تا دلائل الهی و نشانه‌های روشن او باطل نگردد، ولی آنها چند نفرند و کجا هستند؟ به خدا سوگند آنها تعدادشان کم و قدر و مقامشان نزد خدا بسیار است. خداوند به واسطه آنها حجت‌ها و دلائلش را حفظ می‌کند تا به افرادی که نظیر آنها هستند بسپارند و بذر آن را در قلب افرادی شبیه خود بیفشانند. علم و دانش با حقیقت و بصیرت به آنها روی آورده، و روح یقین را لمس کرده اند و آنچه دنیا پرستان هوس باز مشکل می‌شمرند بر آنها آسان است. آنها به آنچه جاهلان از آن وحشت دارند انس گرفته اند. در دنیا با بدن‌هایی زندگی می‌کنند که ارواحشان به جهان بالا پیوند دارد. آنها خلفای الهی در زمینند و دعوت کنندگان به دین خدا. آه آه چقدر اشتیاق دیدار آنها را دارم ای کمیل، همین قدر کافی است هر وقت می‌خواهی باز گرد! #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_247 و قال عليه‌السلام الْكَرَمُ‌ أَعْطَفُ‌ مِنَ‌ الرَّحِمِ‌. امام عليه السلام فرمود: رابطۀ سخاوت از خويشاوندى بيشتر است

شرح و تفسير سخاوت، بهترين وسيلۀ ارتباط‍‌ امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به يكى از آثار مهم كرم و سخاوت اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:«رابطۀ سخاوت از خويشاوندى بيشتر است»؛ (الْكَرَمُ‌ أَعْطَفُ‌ مِنَ‌ الرَّحِمِ‌) . «اعطف» به معناى مايل‌تر و با محبت‌تر است و از مادۀ «عطف»(بر وزن وقت) گرفته شده است. در بعضى از منابع لغت،«كرم» را بخشش توأم با سهولت و بدون سخت‌گيرى گفته‌اند، ازاين‌رو «كريم» كسى است كه به راحتى به افراد نيازمند بخشش مى‌كند. توجه به اين نكته نيز لازم است كه در منابع لغت براى واژۀ «كرم» دو معنا ذكر شده است: نخست جود و بخشش و دوم شخصيت و شرافت و ممكن است كه هر دو به يك معنا بازگشت كنند، زيرا يكى از نشانه‌هاى شخصيت و شرافت انسان، جود و بخشش است؛ ولى در هر حال معناى اين كلمه در گفتار حكيمانۀ بالا همان جود و بخشش است. دانشمندان و شارحان نهج البلاغه براى اين كلام دو تفسير كرده‌اند: نخست اين‌كه تأثيرى كه كرم دارد بيش از تأثير خويشاوندى است، زيرا كرم جزء طبيعت شخص كريم است، ازاين‌رو بدون هيچ گونه تكلفى آن را اعمال مى‌كند؛ ولى خويشاوندى گاه در حدى نيست كه انسان را وادار به سخاوت و بخشش كند، بلكه ممكن است در بعضى از اوقات براثر ترس از سرزنش مردم يا ساير خويشاوندان باشد كه چرا فلان كس به برادر نيازمندش توجهى ندارد، بنابراين در بعضى از موارد، كرم خويشاوندان توأم با تكلف است در حالى كه كرم كريمان چنين نيست. تفسير ديگر اين‌كه كرم و سخاوت سبب عطف توجه مردم به شخص كريم مى‌شود و چه بسا او را حتى بيش از برادر يا پدر و مادر خود دوست مى‌دارند و به تعبير ديگر آن رابطۀ عاطفى كه از كرم سرچشمه مى‌گيرد گاه قوى‌تر از روابط‍‌ عاطفى‌اى است كه از خويشاوندى ناشى مى‌شود. ممكن است هر دو معنا در كلام امام عليه السلام جمع باشد، هر چند معناى اوّل مناسب‌تر به نظر مى‌رسد. در هر صورت پيام اين كلام حكيمانه اين است كه كريمان را در كار خود تشويق مى‌كند؛ از يك سو آن‌ها را برتر از خويشاوندان مى‌شمارد و از سويى ديگر رابطۀ عاطفى آن‌ها را با مردم بيش از رابطه خويشاوندان با يكديگر توصيف مى‌نمايد و اين‌ها همه از آثار كرم است. دربارۀ اهميت كرم و مقام كريمان روايات زيادى از معصومان عليهم السلام نقل شده است. دربارۀ اهميت كرم همين بس كه يكى از صفات بارز خدا كريم بودن است و پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله كرم خويش را از همه برتر مى‌شمرد و مى‌فرمود: «أنَا أكْرَمُ‌ الْأوَّلينَ‌ وَ الْآخِرينَ‌ وَ لا فَخْرَ؛ من كريم‌ترين اولين و آخرين هستم و افتخار هم نمى‌كنم (زيرا آن را وظيفۀ خود مى‌دانم)». ١ در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم كه فرمود: «إِنَّ‌ السَّخَاءَ شَجَرَةٌ‌ مِنْ‌ أَشْجَارِ الْجَنَّةِ‌ لَهَا أَغْصَانٌ‌ مُتَدَلِّيَةٌ‌ فِي الدُّنْيَا فَمَنْ‌ كَانَ‌ سَخِيّاً تَعَلَّقَ‌ بِغُصْنٍ‌ مِنْ‌ أَغْصَانِهَا فَسَاقَهُ‌ ذَلِكَ‌ الْغُصْنُ‌ إِلَى الْجَنَّة؛ سخاوت، درختى از درختان بهشت است كه شاخه‌هاى آن در دنيا آويزان شده، هركس سخاوتمند باشد به يكى از اين شاخه‌ها مى‌چسبد و او را به بهشت مى‌رساند». ١ در بعضى از احاديث ميان سخاوت و كرامت تفاوت ذكر شده و كريم بالاتر از سخى شمرده شده است همان‌گونه كه از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در حديثى مى‌خوانيم: «الرِّجَالُ‌ أَرْبَعَةٌ‌ سَخِيٌّ‌ وَ كَرِيمٌ‌ وَ بَخِيلٌ‌ وَ لَئِيمٌ‌ فَالسَّخِيُّ‌ الَّذِي يَأْكُلُ‌ وَ يُعْطِي وَ الْكَرِيمُ‌ الَّذِي لَا يَأْكُلُ‌ وَ يُعْطِي وَ الْبَخِيلُ‌ الَّذِي يَأْكُلُ‌ وَ لَا يُعْطِي وَ اللَّئِيمُ‌ الَّذِي لَا يَأْكُلُ‌ وَ لَا يُعْطِي؛ انسان‌ها چهار گونه‌اند: سخاوتمند و كريم و بخيل و لئيم. سخاوتمند كسى است كه هم خودش مى‌خورد و هم به ديگران مى‌بخشد و كريم كسى است كه خودش نمى‌خورد (و ايثار مى‌كند) و به ديگران عطا مى‌نمايد و بخيل كسى است كه خودش مى‌خورد اما چيزى به ديگرى نمى‌دهد و لئيم آن‌كس است كه نه خود مى‌خورد و نه به ديگرى مى‌بخشد». ٢ در حديث ديگرى از اميرمؤمنان عليه السلام مى‌خوانيم كه فرمود: «الْكَريمُ‌ مَنْ‌ بَدَأَ بِإِحْسانِهِ‌؛ كريم كسى است كه بى‌آن‌كه از او طلب كنند احسان مى‌كند». ٣ در تعبير ديگرى از همان حضرت عليه السلام آمده است: «الْكريمُ‌ مَنْ‌ سَبَقَ‌ نَوالُهُ‌ سُؤالَه؛ كريم كسى است كه بخشش او بر سؤال و تقاضا پيشى مى‌گيرد»

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 .......: @zandahlm1357