هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: أيضاً (بل عباد مكرمون* لايسبقونه بالقول و هم بأمره يعملون* يعلم ما بين أيديهم و ماخلفهم و لايشفعون إلّا لمن ارتضى و هم من خشيته مشفقون) ثمّ قال عليه السلام: لوكان كما يقولون كان الله عزّوجلّ قد جعل هؤلاء الملائكة خلفاءه فى الأرض و كانوا كالأنبياء فى الدنيا أو كالأئمّة، فيكون من الأنبياء و الأئمّة عليهم السلام قتل النفس و الزنا، ثمّ قال عليه السلام: أو لستَ تعلم أنّ الله عزّوجلّ لم يخل الدنيا من نبىّ قط أو إمام من البشر أو ليس الله عزّوجلّ يقول (و ما أرسلنا من قبلك) يعنى من رسول إلي الخلق (إلّا رجالاً نوحى إليهم من أهل القري) فأخبر أنّه لم يبعث الملائكة إلي الأرض ليكونوا أئمّة و حكّاماً، و إنّما كانوا اُرسلوا إلي أنبياء الله. قالا: فقلنا له: فعلي هذا أيضاً لم يكن إبليس أيضاً ملكاً، فقال: لا، بل كان من الجنّ، أما تسمعا الله عزّوجلّ يقول (و إذ قلنا للملئكة اسجدوا لآدم فسجدوا إلّا إبليس كان من الجنّ) فأخبر عزّوجلّ أنّه كان من الجنّ، و هو الّذى قال الله عزّوجلّ (و الجانّ خلقناه من قبل من نار السموم). قال الإمام الحسن بن علىّ عليه السلام: حدّثنى أبى عن جدّ?، عن الرضا عليه السلام عن آبائه عن علىّ عليه السلام قال: قال رسول الله صلّي الله عليه و آله: إنّ الله عزّوجلّ اختارنا معاشر آل محمّد و اختار النبيّين، و اختار الملائكة المقرّبين، و ما اختارهم إلّا علي علم منه بهم، أنّهم لايواقعون ما يخرجون عن ولايته، و ينقطعون به عن عصمته، و ينتمون به إلي المستحقين لعذابه ونقمته، قالا فقلنا له: قدروى لنا أنّ عليّاًعليه السلام لمّا نصّ عليه رسول الله صلّي الله عليه و آله بالإمامة، عرض الله عزّوجلّ ولايته فى السماء علي فئام من النّاس وفئام من الملائكة فأبوها، فمسخهم الله ضفادع! فقال: معاذ الله! هؤلاء المكذّبون لنا المفترون علينا. الملائكة هم رسل الله، فهم كسائر أنبياء الله و رسله إلي الخلق أفيكون منهم الكفر بالله؟ قلنا: لا، قال: فكذلك الملائكة، إنّ شأن الملائكة لعظيم، وإنّ خطبهم لجليل. ۶- الصدوق عن تميم بن عبدالله بن تميم القرشى رضى الله عنه قال: حدّثنى أبى عن أحمد بن علىّ الأنصارى، عن علىّ بن محمّد بن الجهم، قال: سمعت المأمون يسأل الرضا علىّ بن موسي عليه السلام عمّا يرويه الناس من أمر الزهرة، و أنّها كانت امرأة فتن بها، هاروت و ماروت، و مايروونه من أمر سهيل أنّه كان عشّاراً باليمن، فقال الرضا عليه السلام: كذبوا فى قولهم: إنّهما كوكبان، و إنّما كانتا دابّتين من دوابّ البحر، فغلط الناس و ظنّوا أنّهما الكوكبان، و ماكان الله عزّوجلّ ليم سخ أعداءه أنواراً مضيئة ثمّ يبقيها ما بقيت السماوات و الأرض و أنّ المسوخ لم يبق أكثر من ثلاثة أيام، حتّي ماتت و ما تناسل منها شى ء و ما علي وجه الأرض اليوم مسخ و أنّ الّتى وقع عليه اسم المسوخية مثل القرد و الخنزير و الدّب و أشباهها إنّما هى مثل ما مسخ الله علي صورها قوماً غضب الله عليهم، و لعنهم بإنكارهم توحيد الله، و تكذيبهم رسله. و أمّا هاروت و ماروت فكانا ملكين علّما الناس السحر ليحترزوا عن سحر السحرة و يبطلوا به كيدهم، و ما علّما أحداً من ذلك شيئاً إلّا قالا له: "إنّما نحن فتنة فلاتكفر" فكفر قوم باستعمالهم لما اُمروا بالاحتراز منه و جعلوا يفرقون بما تعلّموه بين المرء و زوجه، قال الله عزّوجلّ (و ما هم بضارّين به من أحد إلّا بإذن الله) يعنى بعلمه. ۷- العيّاشى بإسناده عن الحسن بن علىّ قال: قرأت فى كتاب أبى الأسد إلي أبى الحسن الثانى عليه السلام و جوابه بخطّه، سأل ما تفسير قوله (و لاتأكلوا أموالكم بينكم بالباطل و تدلوا بها إلي الحكّام)؟ قال: فكتب إليه: الحكّام القضاة، قال: ثمّ كتب تحته هو أن يعلم الرّجل أنّه ظالم عاصى، هو غير معذور فى أخذه ذلك الّذى حكم له به إذا كان قدعلم أنّه ظالم. ۸- الصدوق رحمه الله قال: حدّثنا محمّد بن إبراهيم بن احمد بن يونس المعاذى، قال: حدّثنا أحمد بن محمّد بن سعيد الكوفى الهمدانى، قال: حدّثنا علىّ بن الحسن بن علىّ بن فضال، عن أبيه عن الرضا عليه السلام قال: سألته عن قول الله عزّوجلّ (هل ينظرون إلّا أن يأتيهم الله فى ظلل من الغمام و الملائكة) قال: يقول: هل ينظرون إلّا أن يأتيهم الله بالملائكة فى ظلل من الغمام، و هكذا نزلت. ۹- العيّاشى عن معمر بن خلاّد، عن أبى الحسن الرضا عليه السلام أنّه قال: أى شى ء يقولون فى إتيان النّساء فى أعجازهنّ؟ قلت: بلغنى أنّ أهل المدينة لايرون به بأساً، قال: إنّ اليهود كانت تقول: إذا أتي الرجل من خلفها خرج ولده أحول، فأنزل الله (نساؤكم حرث لكم فأتوا حرثكم أنّى شئتم) يعنى من خلف أو قدّام خلافاً لقول اليهود، و لم يعن فى أدبارهنّ. ۱۰- العيّاشى عن أبى القاسم الفارسى، قال: قلت للرضاعليه السلام: جعلت فدِاك أنّ الله يقول فى كتابه (فإمساكٌ بمعروف أو تسريح بإحسان) و ما يعنى بذلك؟ قال: أمّا الإمساك بالمعروف فكفّ الأذي و إجباء النفقة، و أما التسريح بإحسان، فالط

لاق علي ما نزل به الكتاب. ۱۱- الصدوق عن الفقيه المروزى عن أبى بكر النيسابورى عن الطائى عن أبيه عن الرضا عليه السلام عن آبائه عن الحسين بن علىّ عليه السلام أنّه قال: خطبنا أميرالمؤمنين عليه السلام فقال: سياّتى علي الناس زمان عضوض يعضّ المؤسر علي ما فى يده، و لم يؤمر بذلك، قال الله تعالي (و لاتنسوا الفضل بينكم إنّ الله كان بماتعملون بصيراً) و سيأتى زمان يقدّم فيه الأشرار و ينسي فيه الأخيار و يبايع المضطرّ، و قدنهى رسول الله صلّي الله عليه و آله عن بيع المضطرّ و عن بيع الغرر فاتقّوا الله يا أيّها النّاس و أصلحوا ذات بينكم و احفظونى فى أهلى. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

حكمت ۱۰ التَّوَكُّلِ أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ بزن بر لطف حق دست توكل كه لطف ايزدي باشد تو را بس توكل آن بوَد كاندر دو عالم به غير حق نترسي از دگر كس #چهل حکمت رضوی (ع) نویسنده✍علی باقر زاده https://eitaa.com/zandahlm1357

🔹حجت الاسلام کفیل راز مقامات بالای حضرت معصومه(س) / ویژگی دختران منتظر 🔰🔰🔰

🎥ولایت پذیری و توجه حضرت معصومه(س) به امام زمانشان #استاد_کلباسی #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

.......: ای حجت کردگار ای حجت کردگار، مهدی ای خاتم هشت و چار، مهدی تنها نه منم اسیر عشقت عالم به غمت دچار، مهدی تا کی ز برای دیدنت من آواره هر دیار، مهدی مسرورم از اینکه با نگاهت کردی تو مرا شکار، مهدی یاد تو بود فروغ جانم در خلوت شام تار، مهدی بر چوبه دار عشق باشد نام تو مرا شعار، مهدی بیچاره دل شکسته من دارد ز تو انتظار، مهدی [صفحه ۶۸] تا از سر لطف پا گذاری بر دیده اشکبار، مهدی با این دل بی قرار زارم بگذار شبی قرار، مهدی با بنده رو سیاه عاصی یک لحظه بیا کنار، مهدی با ناله زار هاشمی گفت دستی به دلم گذار، مهدی #آثار دعا براي فرج امام زمان علیه السلام نویسنده: حسین هاشمی نژاد https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: یک دفعه حاجی از جایش تکان می‌خورد. خودش بیرون می‌رود. سراسیمه شتابان. یکی از پیکها ترکش خورده. حاجی خود را به بالای سر این رزمنده می‌رساند. پیک گردان، حاجی را صدا زد. حاجی هم دوید. حاجی فکر کرد تنهاست، ولی تا برگشت که دیگران را صدا کند، ناگهان سه نفر را در پشت سر خود دید. جسم نیمه جان قاسم را به نزدیکترین سنگر بردند و همه گریستند. قاسم نیز شهید شد. یک ترکش بزرگ قلبش را شکافت. آدم یاد صحرای کربلا و آن حماسه ی جاودانه می‌افتد. گویی یک بار دیگر [صفحه ۷۴] علی اکبر، پدر را می‌خواند. شاید قاسم بن الحسن (ع) عمو را صدا می‌زند. امروز عجب روز سختی است. قاسم شهید شد. اویی که هر روز از گردان پیام می‌آورد و هر وقت می‌خواست شوخی کند می‌گفت: «از ترسم سلام». چه خواهد شد؟ یا حسین خودت کمک کن. منطقه به آتش کشیده شده. همه جا گلوله به زمین می‌خورد. آتشبارهای ما هم شروع کرده اند. سوت خمپاره‌های خودی از روی سر ما می‌گذرد، و به طرف دشمن شیرجه می‌رود. نیروها این میان هیچ امنیت ندارند. تکلیف هم مشخص نیست. چه باید کرد؟ جز انتظار و صبر چاره ای نیست. ناگهان همین سنگر هم به شدت می‌لرزد. گرد و خاک و دود و آتش وارد می‌شود. همه جا سیاه است. بدنها درد می‌گیرد... یک خمپاره به لبه ی سنگر برخورد کرده و دیواره ی سمت چپ فرو ریخته. آن حصار سابق فرو می‌ریزد. هر لحظه احتمال دارد ترکش وارد سنگر شود. یکی از بچه‌ها می‌گوید: «بریزیم بیرون و خیلی سریع این طرف رو درست کنیم. » ولی بقیه مخالفت می‌کنند. صلاح نمی دانند. فقط وقتی مطمئن می‌شوند که کسی مجروح نشده، همین طور که داخل سنگر نشسته اند، گونیهایی را که جلوی دست است، جلو می‌آورند و روی هم می‌گذارند. سه ردیف. پنج ردیف دیگر احتیاج دارد. سقف سنگر هم به این طرف شیب پیدا کرده و شاید فرو بریزد. چند انفجار دیگر، صورت می‌گیرد. سقف سنگر در حال فروپاشی است. خاک روی آن فشار می‌آورد و دیواره‌های دیگر نیز جا به جا شده اند. اسلوب مهندسی آن به هم ریخته. گونیهای طرف دیگر هم به بیرون متمایل شده اند. اگر سنگر خراب شود هر هفت نفر زیر سنگ و خاک مدفون می‌شویم. یکی دیگر از بچه‌ها می‌گوید: «برادرها، هر کدام بریم توی یک سنگر دیگه، این سنگر الآن می‌ریزه روی سرمون». با این پیشنهاد مخالفت می‌شود، چون سنگرهای دیگر جا ندارند. باید به [صفحه ۷۵] فکر همین سنگر بود. منوچهر بلند می‌شود و خود را به زیر سقف می‌چسباند. سر را خم می‌کند و پشت شانه هایش را زیر انتهای سقف و جلوی فضایی که از ریزش گونی‌ها ایجاد شده نگه می‌دارند. برای چند لحظه بقیه بچه‌ها متوجه حرکت او نشده اند. خیره خیره به او نگاه می‌کنند. تقریبا تمام قد ایستاده و از رانها به بالا می‌تواند مورد اصابت ترکش قرار گیرد. زیاد هم به خود فشار نمی آورد. فقط از ریزش سقف جلوگیری می‌کند. حالا او یک پایه برای این سنگر است. فکرهایش را کرده. با اراده ایستاده. قبل از اینکه دیگران چیزی بگویند از هم سنگران خود خواست که اجازه دهند این انفجار نصیب او شود. مگر می‌شود دیگر چیزی گفت. بعد از دو ساعت گلوله باران، حالا خمپاره‌ها در محل خمپاره‌های قبلی فرود می‌آیند. چاله‌ها بزرگتر و گودتر می‌شوند. یک لایه دود خاکستری روی زمین نشسته و بوی تند و سم آلود خمپاره، گلو را آزار می‌دهد. اما باید ایستاد، همچون منوچهر. مطیع بود، همچون قاسم. صبور بود، همچون حاجی. اگر دین خدا جز با کشته شدن ما پایدار نمی ماند پس ای خمپاره‌ها ما را در میان بگیرید. ما از مرگ نمی ترسیم. چه بکشیم و چه کشته شویم در هر دو حالت پیروزیم. ما برای ادای تکلیف آمده ایم. قله و کوه ملاک نیست. مهم نبرد با دشمن است که این کوه پایگاه او شده است. ما پایگاههای دشمن را باید از بین ببریم. هم پایگاههای نظامی و مادی و هم پایگاههای فکری و معنوی. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

🌼آرامش من فدای آرامش او... ✍شهید حاج قاسم سلیمانی:‌ دختر عزیزم! من متعلق به آن سپاهی هستم که نمی خوابد و نباید بخوابد تا دیگران در آرامش بخوابند. آرامش من فدای آرامش آنان بشود و بخوابند.... #انتشار_به_مناسبت_روزدختر🌹 #ولادت‌حضرت‌معصومه❤️

🔸سرود#دهه_کرامت 🌸 سلام ای آقا 🌼 سلام ای بانو 🔶 سرودی تقدیم به ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام و خواهر گرامیش،بانوی دو عالم حضرت معصومه سلام الله علیها آغاز دهه کرامت و روز دختر مبارک باد❤️

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست

نسیم قدسی گاهی از عالم قدس نسیمی از نسیم انس بر دل یاران دین و پرهیزکار از دنیا می‌وزد و به همین مشام روح آنها عطرآگین می‌شود و روح حقیقت در استخوان پوسیده اشباحشان جریان می‌یابد و با همین نسیم زشتی غوطه ور شدن در کثافات جسمانی را درک می‌کنند و معتقد به پستی گذشته خود در گودالهای زنجیر هیولایی می‌شوند و با این حال به راه رشد متمایل شده و از خواب غفلت در مبدء و معاد متنبه می‌گردند. ولی این تنبیه بسرعت پایان پذیرد و مضمحل گردد که ای کاش تا حصول جذبه خدایی می‌ماند و پستی عالم را از آنها می‌زدود و از پلیدی دار فریب تطهیر می‌نمود. پس از آن زمان و از بین رفتن این نسیم قدسی و پایان یافتن آن نفس روحانی به حال نخست بر می‌گردند و در کثافات فرو می‌روند و بر آن حال بلند گذشته تأسف می‌خورند و زبان حالشان اگر از اصحاب کمال باشند، چنین به گفتگو در آید و تمنای دگر کند. تیری زدی و و زخم دل آسوده شد از آن هان ای طبیب خسته دلان مرهم دگر #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

.......: امّا قرآن: درباره نماز می‌گوید: نماز، انسان را از فحشاء ومنکر بازمی دارد. (۱۲۸) در جای دیگر می‌گوید: نماز را برای یاد و توجّه به من بپادار. (۱۲۹) و در جای دیگر: با یاد خدا، دلها آرام می‌گیرد. (۱۳۰) درباره روزه می‌گوید: روزه بر شما واجب شد، تا آنکه اهل تقوا شوید. (۱۳۱) چون بیشتر گناهان، از فوران غریزه غضب و شهوت است. روزه، جلوی طغیان آنرا می‌گیرد و تقوا پدید می‌آورد. و بهمین جهت، آمار جنایات و جرایم در ماه رمضان کاهش می‌یابد. درباره حج می‌گوید: به زیارت حج بروند، تا منافعی فراوان بدست آورند. (۱۳۲) فوائد و آثار اجتماعی و سیاسی حج، چیزی نیست که جای شک و شبهه باشد. درباره زکات می‌گوید: از مردم و اموالشان زکات بگیر، تا آنان را (از روح بخل و دنیا پرستی) پاک کنی. (۱۳۳) درباره قمار و شراب می‌گوید: شیطان توسّط آنها میان شما دشمنی و کینه برقرار می‌کند و شمارا از یاد خدا دور می‌سازد. (۱۳۴) و قصاص را، مایه حیات اجتماع می‌داند (۱۳۵) چرا که در جامعه، اگر جنایتکار، به کیفر نرسد، آن جامعه مرده و جنایت پرور و مظلوم کوب می‌شود و ایمنی (که حیات اجتماعی است) از میان می‌رود. اینها نمونه‌هایی از آیات قرآن بود که به آثار و حکمت‌های احکام الهی اشاره داشت. امّا حدیث: از میان انبوه احادیث این موضوع، تنها به چند جمله از یکی از سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه اشاره می‌کنیم: (۱۳۶) «فَرض اللّه الایمان تطهیراً مِنَ الشِرک وَالصَلوةَ تَنزیهاً عَنِ الکِبر و الزکوة تسبیباً لِلرّزق... » خداوند، ایمان را برای پاکسازی از شرک، واجب ساخت و نماز را برای پاک ساختن از تکبر، و زکات را بعنوان سبب سازی برای رزق و روزی و... ایمان به خدا، انسان را از افکار شرک آلود و عشق‌های پوچ و تکیه گاههای ناتوان نجات می‌بشخد. نماز، که توجه به سرچشمه همه بزرگی‌ها و استمداد از کانون قدرت و عظمت است، کبر را از انسان می‌زداید. زکات، مهره‌های از کار افتاده جامعه را به کار می‌اندازد و محرومان و ورشکستگان را به نوا و قدرت می‌رساند و مهر و عطوفت نسبت به مردم را در دلها زنده می‌سازد و محبّت مال و دنیا، از دل زکات دهنده بیرون می‌رود. بعلاوه، آن مقدار که با دادن زکات، از دارایی اش کم شده، با فعالیت اقتصادی بیشتر، می‌کوشد که آنرا جبران کند. طبیعی است آنکه خرجش زیاد باشد، به کار خود می‌افزاید. پس زکات، سبب رزق است. در این حدیث علوی به فلسفه و حکمت بیست حکم و از احکام الهی، مانند روزه، امر به معروف، نهی از منکر، جهاد، تحریم خمر و زنا، اجرای حدود، اطاعت از امام و... اشاره شده است #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357