.......: کوری دل وقتی ابن عباس نابینا شده بود، معاویه به او گفت: چه شده که شما بنی هاشم به کوری دچار می‌شوید؟ ابن عباس گفت: همانند شما که چشم دلتان کور شده است. مفلس گروهی، بدهکار خود را نزد والی بردند و ادعا کردند هزار دینار به ما بدهکار است. بدهکار گفت: راست گویند: مهلت خواستم زمین و شتر و گله هایم را بفروشم و طلب آنها را بپردازم. طلبکاران گفتند: دروغ می‌گوید، این چیزی ندارد. بدهکار گفت: ای قاضی اقرار آنها را به مفلس بودنم شنیدید، پس از من چه می‌خواهند؟ والی دستور آزادی وی را صادر کرد. مردی در بغداد بدهی زیادی داشت و مفلس شده بود. قاضی فرمان داد که کسی به او قرض ندهد، و هرکه قرض دهد باید صبر کند و از او مطالبه قرضش نکند و نیز دستور داد بر قاطری سوارش کنند و او را بین مردم بگردانند تا مردم از معامله با او پرهیز کنند. او را در شهر گرداندند و به در خانه اش آوردند. وقتی از قاطر پیاده شد، صاحب قاطر گفت: اجرت قاطرم را بده، بدهکار گفت: ای احمق! از صبح تاکنون برای چه مرا در شهر گرداندی؟! #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

.......: ۲۰- چند سؤال و جواب پرتوی از اسرار نماز » چند سؤال و جواب سؤال: مگر خداوند به تشکر ما نیاز دارد؟ جواب: هرگز! قدردانی از یک لطف، ارزشی برای ماست و نشانه انصاف ماست، نه اینکه نشان نیاز خدا به نماز ما باشد، اگر معلّمی به شاگردش گفت: از زحمات من قدردانی کنید و خوب درس بخوانید، شاگرد نباید خیال کند که خوب درس خواندن او و قدردانی، مورد نیاز معلّم است، بلکه کمال شاگرد را می‌رساند. سؤال: اگر بناست از نعمت‌های الهی تشکر کنیم، چرا حتماً نماز بخوانیم؟ جواب: وقتی اصل لزوم تشکر را قبول کردیم، چگونگی آن باید طبق دستور باشد. وقتی مراجعه بیماری به پزشک، ضروری تشخیص داده شد، چگونگی مصرف دارو، تابع دستور پزشک است. برای اینکه در تشکرها سردرگم نشویم و یاوه نگوییم، باید طبق خواسته خدا سپاس انجام دهیم. یک خلبان، همینکه پرواز را پذیرفت، در هر کجای دنیا که خواست؛ با برج مراقبت تماس بگیرد، باید به زبان انگلیسی سخن بگوید. پس نحوه تشکر را باید از دستور الهی و اولیاء خدا فرا بگیریم. سؤال: تشکر در برابر نعمت‌ها درست، ولی آنکه در میان ناگواری‌ها زندگی می‌کند، او چرا باید تشکر کند؟ جواب: اولاً: بیشتر ناراحتی‌ها به دست خود ما فراهم می‌آید، مثلاً با رعایت نکردن بهداشت، مریض می‌شویم، و با درس نخواندن و تنبلی، دچار رکود در زندگی می‌گردیم، در انتخاب دوست، دقت نمی کنیم، گرفتار می‌شویم و... ثانیاً: ناگواری‌ها هم خوب است، چرا که انسان را به تلاش وامی دارد و استعدادها را شکوفا می‌سازد. ثالثاً: تلخی‌ها را باید در کنار شیرینی‌ها حساب کرد و بلاها را در کنار نعمت‌های بیشمار دید. رابعاً: گاهی سختی‌ها وبلاها، باعث کمال روح وصیقل خوردن جان و سبب ترّقی معنوی می‌شود ودلها از غیرخدا بریده، به او متوّجه می‌شود. #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

#ثواب وبرڪات خواندن نمازاول وقت #ضمانت پیامبر براے ڪسی‌ڪه نمازش را اول وقت میخواند...♥️🙂 ❌به خواندن نمازاول وقت اهمیت بدهیم 🤲درقنوت نمازمان دعاے سلامتے آقا امام زمان عجل الله رابخوانیم .🤲اللهم ڪن لولیڪ....

♨️نماز در سیره و کلام امام رضا(ع) 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #رفیعی 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید.

.......: فصل دوم در بعضى از آداب و اسرار تکبیرات اذان و اقامه است بدان که چون اذان اعلام حضور قواى ظاهره و باطنه نفس است در محضر ربوبیـت بـراى ثنـاى ذات مقدس به حسب جمیع اسماء و صفات و شئون و آیات زیرا که نماز، چنانچه اشـاره بـه آن شد، ثناى جامع است و مورد این ثناء ذات مقدس است به حسب جلوه به اسم اعظم کـه مقـام احدیت جمع اسماء است در حضرت واحدیت، و مقام تجلّى به جمع و تفریق و ظهـور و بطـون است در حضرات اعیان و اسماء عینیه، پس، سالک در اول امر متوجه بـه کبریـاى ذات مقـدس شود به حسب این شأن جامع؛ پس، اعلان عظمت و کبریاى آن را کند اولًا به قـواى ملکوتیـه و ملکیه مملکت خود؛ و ثانیاً به ملائکۀ اللَّه موکّله به ملکوت قـواى منتـشره در مملکـت نفـس؛ و ثالثاً به موجودات عوالم غیب و شهادت؛ و رابعاً به ملائکۀ اللَّه موکّله به ملکوت سموات و ارضین . پس، به حسب چهار تکبیر، کبریاى اسم اعظم را به جمیع سکنه عوالم غیب و شهادت مملکـت داخلى و خارجى اعلان کند؛ و این خود، اعلان عجز خود از قیام به ثنـاى ذات مقـدس اسـت و اعلام قصور خود از اقامه ن ماز است؛ و ایـن خـود از امـور شـامله سـلوك و آداب محیطـه ثنـا و عبادت است که در تمام احوالِ نماز نصب العین سالک باید باشد . و از این جهت در اذان و اقامه مکرر ذکر شود و در نماز دائماً تکرار شود؛ در انتقال از هر حالى به حال دیگر اعاده آن شود کـه در قلب سالک قصور ذاتىِ خود و عظمت و کبریاى ذات مقدس تمکین پیدا کند . و از این جا ادب آن نیز معلوم شود که باید سالک در هر تکبیرى قلب و قـواى خـود را متـذکر کند به عجز خود و کبریاى حق . و به وجه دیگر ممکن است که این تکبیرات اولیه اذان هر یک اشاره به مقامى باشد : پس اول، اشاره باشد به تکبیر از توصیف ذاتاً . و دوم، به تکبیـر از توصـیف وصفاً. و سوم، به تکبیر از توصیف اسماً . و چهارم، تکبیر از توصیف فعلًا . پس گـویى کـه سـالک گوید: اللَّه اکبر از توصیف ذات یا تجلیات ذاتیه و از توصیف صفات و اسماء و افعـال یـا تجلّیـات به حسب آنها . و فى حدیث طوی لٍ عن امیر المؤمنین علیه السلام انَّه قال : و الوجه الآخَـرُ اللَّـه اکبرُ فیـه نَفْـى کَیفیته؛ کَانَّه یقولُ (اى المؤَذّنُ ): اللَّه اجلُّ منْ ان یدرِك الْواصفُونَ قَدر صفَته الَّذى هـو موصـوف بِه؛ و انّما یصفُه الْواصفونَ صفَ تَه على قَدرِهم لا قَد عظَمتهو جلاله . تَعـالى اللَّـه عـنْ ان یـدرِك الْواصفونَ صفَتَه علُواً کبیراً(193 ...( الحدیث و از آداب مهمه تکبیرات آن است که سالک مجاهده نماید و با ریاضات قلبیـه قلـب را محلّ کبریاى حق جلّ جلاله قرار دهـد؛ و کبـر شـأن و عظمـت و سـلطان و جـلال را بـه ذات مقدس حقّ جلّ و علا منحصر کند و سـلب کبریـا از دیگـر موجـودات نمایـد؛ و اگـر در دل از کبریاى احدى اثرى باشد که آن را پرتو کبریاى حق نبیند و نداند، قلبش مریض و معلل اسـت و مورد تصرف شیطان است؛ و چه بسا باشد که تصرّفات شیطا نیه سبب شود که غیرِ حـق را در قلب سلطانِ کبریا از حق بیشتر شود و قلب او را اکبر از حق شناسد، و در این صورت انسان در زمره منافقان محسوب گردد . و علامت این مرض مهلک آن است کـه انـسان رضـاى مخلـوق را مقدم بر رضاى حق دارد و براى خوشنودى مخلوق خالق را به سخط آورد . و فى الحدیث، قال الصادقُ علیه السلام : اذا کَبرْت ،فَاستَصغرْ ما بینَ السماوات الْعلا و الثَّرى دونَ کبرِیائه؛ فَانَّ اللَّه اذا اطَّلَع على قَلْبِ الْعبد و هو یکَبرُ وفى قَلْبِه عارِضعنْ حقیقۀِ تَکْبیرِه ،قالَ یا کاذب ،ا تَخْدعنى؟ و عزَّتى وجلالى لَاحرِمنَّک حلاوةَ ذکْرى و لَاحجبنَّـک عـنْ قُربـى و الْمـسارةِ ( بِمناجاتى 194 .( مىفرماید: چون تکبیر گفتى، کوچک شمار در محضر کبریاى آن ذات مقدس از عرش تا فـرش را؛ زیرا که خداوند تبارك و تعالى اگر بندهاى را ببیند که تکبیر گوید ولى در قلبش علتى است از حقیقت تکبیر، یعنى آنچه به زبان آورده قلب موافقت نکند، فرماید : اى دروغگو، با من خدعـه مىکنى؟ به عزت و جلالم قسم است که از شیرینى ذکر خود تو را محـروم مـى کـنم و از قـرب خود تو را محجوب نمایم و از سرور به مناجات خویش تو را محتجب کنم . اى عزیز، این که قلوب بیچاره ما از حلاوت ذکر حق تعالى محروم است و لذّت مناجات آن ذات مقدس در ذائقه روح ما وارد نشده و از وصول به قـرب درگـاه محتجـب و از تجلیـات جمـال و جلال محرومیم، براى آن است که قلوب ما معلّل و مریض است و توجه به دنیا و اخلاد به ارض و احتجاب به حجب مظلمه طبیعت ما را از معرفت کبریاى حق و انوار جمال و جلال محجـوب نموده. تا نظر ما به موجودات نظر ابلیسى استقلالى است، از شراب وصل نخـواهیم چـشید و بـه لذت مناجات نائل نخواهیم شد . تا در عالم وجود عزّت و کبریا و عظمـت و جـلال بـ راى کـسى مىبینیم و در حجاب بتهاى تعینات

خلقیه هستیم، سلطان کبریاى حقّ جلّ جلاله در قلـب مـا تجلّى نکند . پس، از آداب تکبیر آن است که سالکواقف در صورت آن نشود و به لفظ تنهـا و لقلقـه لـسان اکتفا نکند؛ بلکه در اول امر، به قوت برهان و نـور علـوم الهیه قلـب را از کبریـاى حـقّ و قـصر عظمت و جلال به ذات مقدس جلّت عظمته و به فقر و ذلّت و مـسکنت کافّـه سـکنه امکـانى و قاطبه موجودات جسمانى و روحانى با خبر کند؛ و پس از آن، به قوت ریاضت و کثرت مـراودت و انس تام قلب را زنده به این لطیفه الهیه نماید و سعادت و حیات عقلى روحا نى بخشد. و چون فقر و ذلّت ممکن و عظمت و کبریاى حق جلّت قدرته نصب العین سالک شد و تفکّر و تذکّر به حد نصاب رسید و قلب را انس و سکونت حاصل شد، در همه موجودات آثار کبریا و جلال حـق را به عین بصیرت مشاهده کند و علل و امراض قلبیه علاج شود؛ پس، لذت مناجـات و حـلا وت ذکر اللَّه را دریابد و قلب مقرّ سلطان کبریاى حق جلّ جلاله شود، و در ظاهر و بـاطن مملکـت آثار کبریا ظاهر گردد و قلب و لسان و سرّ و علن با هم موافق شوند؛ پس، تمـام قـواى بـاطن ظاهر و ملک و ملکوت تکبیر گویند و یکى از حجـب غلیظـه مرتفـع شـود، و یـک مرحلـه بـه حقیقت نماز که معراج قرب است نزدیک شود . و اشاره به بعض از آنچه ذکر شد نموده در حدیثى که از علل منقـول اسـت از حـضرت صـادق سلام اللَّه علیه در حدیث طویلى که در آن حدیثْ وصف معراج را فرموده : قال: انْزَلَ اللَّه الْعزیزُ الْجبار علَیه محملًا منْ نُورٍ، فیه اربعونَ نَوعا مـنْ انْـواعِ النُّـوِر کانَـت محدقَـۀً حولَ الْعرْشِ؛ عرْشُه تَبارك و تَعالى تَغْشى ابصار الّناظرین . اما واحد منْها فَاصفَرُ؛ فَمنْ اجلِ ذلـک اصفَرَّتالصفْرَةُ . و واحد منْها احمرُ؛ فَمنْ اجل ذلک احمرَّ ت الْحمرَةُ . الى انْ قالَ : فَجلَس فیـه ثُـم عرَج بِه الَى السماء الدنْیا . فَنَفَرت الْملائکَۀُ الى اطراف السماء؛ الى انْ قالَ : فَجلَس فیه ثُم عرَج بِـه الى السماء؛ ثُم خَرَّت سجداً، فَقالْت : سبوح قُدوس ربنا و رب الْملائکۀِ و الرُّوحِ؛ ما اشْبه هذَا النُّـور بِنُورِ ربنا فَقال جِبرَئیلُ : اللَّه اکْبـرُ، اللَّـه اکْبـرُ . فَـسکَت الْملائکـۀُ، و فُتحـت الـسماء ،و اجتَمعـت الْملائکۀُ؛ ثُم جاءت و سلَّمت علَیه صلَّى اللَّه علیه و آله و آله افواجاً ... ( الحدیث 195 .( و در این حدیث شریف اسرارى بزرگ است که دست آمال ما از آن کوتـاه اسـت . و آنچـه ذکـر کردنى است اکنون از مقصد ما خارج است، مثل سرّ تنزل محمل از نور، و سرّ کثرت انوار، و سرّ کثرت نوعیه، و سرّ عدد اربعین، و سرّ تنزیل خدا آن را ، و سرّ احاطه آنها حول عرش، و حقیقت عرش در این مقام، و سرّ اصفرار صفره و احمرار حمره به واسطه آنهـا، و سـرّ نفـور فرشـتگان، و سجده کردن آنها و تسبیح و تقدیس آنها، و تشبیه کردن آنها آن را به نور پروردگـار، الـى غیـر ذلک که بیان در اطراف هر یک طولانى است . و آنچه تن اسب بـا ایـن مقـام دارد و شـهادت بـر مطلب ما مى دهد، آن است که ملائکۀ اللَّه به واسطه تکبیر جبرئیل ساکت و مطمـئن شـدند، و اجتماع بر گرد شمع جمع ولى مطلق کردند؛ و به واسطه تکبیر فتح آسمان اول گردیـد و یکـى از حجب، که بین راه عروج الى اللَّه بود، خرق گردید . و باید د انست که این حجـب کـه در اذان خرق و رفع شود غیر از حجبى است که در تکبیرات افتتاحیه است؛ و شاید پس از این اشاره به این معنى بیاید ان شاء اللَّه . و شاید این که در اقامه دو تکبیر وارد است، براى آن است که سالک قـواى خـود را در محـضر اقامه نموده و از کثرت تا اندازه اى رو به وحدت رفته تکبیر ذات و اسـماء و یـا اسـماء و صـفات کند؛ و شاید در تکبیرِ ذات و اسماء تکبیرِ صفات و افعال منطوى باشد #آداب الصلاة امام خمینى رضوان االله تعالی علیه https://eitaa.com/zandahlm1357

🎬 کلیپ نرگس و نماز 🔸پوشاندن اعضا در نماز ❇️ مدارس ابتدایی 🆔 محتوای دینی مدارس کشور