🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_چهارم . تند تند گفتم:باشہ! باشہ! الان آمادہ میڪنم! خواستم بہ سمت آشپزخانہ بروم ڪہ صدایم زد:دختر حاج خلیل! سر برگرداندم و تند نگاهش ڪردم،اما تہ دلم قند آب شد! لبخند زد از آن لبخندهایے ڪہ بہ من نشانشان نمے داد وگرنہ ڪہ زودتر عاشقش مے شدم! _الوعدہ وفا! پیشانے ام را بالا دادم:ڪدوم وعدہ؟! ڪدوم وفا؟! صورتش را از من برگرداند و همانطور ڪہ بہ سمت پلہ ها مے رفت گفت:وقت براے حرف زدن! پشت سرش خشڪم زد،لحظہ ے آخرے ڪہ در ڪمیتہ بودم مقابل چشم هایم نقش بست. خواستم با او صحبت ڪنم ڪہ گفت "هیس! وقت براے حرف زدن زیادہ! پرسیدم:مطمئنے؟! گفت:شڪ ندارم!" زمزمہ ڪردم:منظورش چے بود؟! مردد بہ سمت آشپزخانہ رفتم و برایشان چاے دم ڪردم،چند دقیقہ بعد مامان فهیم و ریحانہ هم آمدند. بخاطرہ حڪومت نظامے باید قبل از ساعت نہ شب مراسم را تمام مے ڪردیم. شب هاے محرمِ منیریہ در خانہ ے ما معنا پیدا مے ڪرد،همہ ے محل سیاہ پوش میشد حتے عمارت سفید عمو باقر. اڪثر اهل محل و بعضے افراد از محلہ هاے دیگر،شب هاے محرم را در خانہ ے ما مهمان امام حسین بودند. هر یازدہ شب هرڪسے بہ اندازہ ے توانش چیزے مے آورد و در خانہ ے عمو باقر دیگ هاے نذرے بر پا میشد. شب اول محرم آن سال،یڪے از همسایہ ها مشڪل مالے داشت و بہ پیشنهاد محراب و عمو باقر پول نذرے شب اول را بہ او دادند. چون دیگ نذرے بہ پا نشد،قرار شد شب اول را با همان چاے و خرما پذیرایے ڪنیم. من و ریحانہ و زهرا از مهمانان پذیرایے مے ڪردیم،در آشپزخانہ ایستادہ بودم و در دیس خرما و گردو مے چیدم. چیزے بہ پایان مراسم نماندہ بود ڪہ ریحانہ با ذوق بہ سمتم آمد و گفت:حدس بزن ڪیا اومدن؟! از شور و شوقے ڪہ در چشم هایش بود حدسے زدم اما نمیخواستم حدسم درست باشد! خونسرد گفتم:نڪنہ عمہ خدیجہ از تبریز اومدہ؟! اخم ڪرد:لوس! برا چے باید از اومدن عمہ خدیجہ خوشحال بشم؟! لبخند زدم:بہ هر حال اونم عمہ مونہ دیگہ! پیشانے اش را بالا داد و گفت:نچ عمہ خدیجہ نیومدہ! الهام خانم و الناز اومدن! حرص در تمام جانم پیچید اما بہ زور جلوے خودم را گرفتم ڪہ ڪلامم نیش نداشتہ باشد! _اونا رو ڪے دعوت ڪردہ؟! تا پارسال ڪہ نمیومدن! چشمڪ زد:امسال شرایط فرق ڪردہ. اخم ڪردم:زشتہ ریحانہ! هیچ از این حرفاے خالہ خان باجیت خوشم نمیادا در شان تو نیس! لبخندش را خورد. _بہ شوخے میگم آبجے! الهام خانم گفت حاج بابا و عمو حاج فتاحو خبر ڪردن. سالاے قبلم حاج فتاح بعضے شبا مے اومدہ اما الهام خانم و الناز میرفتن مراسم پدر یڪے از عروساشون! امشبم یہ سر رفتن اونجا و بعد اومدن اینجا! زمزمہ وار گفتم:خوش اومدن! سپس خواستم رشتہ ڪلامش را قطع ڪنم. _پس این دیس خرما رو ببر ازشون پذیرایے ڪن،منم چاے میریزم سریع بیا چایا رو ببر. یڪے از دیس هاے خرما را برداشت و گفت:باشہ! تو نمیاے؟! استڪان ڪمر باریڪے برداشتم و قورے چاے را بالاے سرش بلند ڪردم. _یڪم ڪار دارم! ریحانہ خواست از آشپزخانہ بیرون برود ڪہ الناز وارد شد و لبخند بہ لب گفت:سلام دخترا! خداقوت! لبم را گزیدم و با ڪمے مڪث سر بلند ڪردم:سلام خانم! ممنون! ڪش چادر سیاهش را مرتب ڪرد و بہ سمتم آمد:ڪمڪ لازم ندارین؟! ریحانہ با لحنے مهربان گفت:داشتم مے اومدم از شما پذیرایے ڪنم! الناز نگاهے بہ دیس خرما انداخت و گفت:ممنون! همینجا یہ چایے میخورم! در دل خواستم بگویم "آب زیر ڪاه" اما جلوے دلم را گرفتم! استڪان چاے را داخل سینے گذاشتم و بہ ریحانہ گفتم:دیسم بذار تو همین سینے ببر براے الهام خانم. یہ دور دیگہ خرما رو بچرخون و بہ زهرا بگو استڪانا رو جمع ڪنہ بیارہ. ریحانہ چشمے گفت و سریع رفت،الناز گفت:میخواے من استڪانا رو جمع ڪنم؟! نگاهے بہ چشم هایش انداختم،برعڪس مادرش رفتارش تصنعے و از سر سیاست نبود! از تصور این ڪہ وارد مجلس بشود و بعدش همسایہ ها خالہ را سوال پیچ ڪنند ڪہ الناز ڪیست و آخر سر نام محراب را ڪنارش بگذارند،تنم مور مور شد! گلویم را صاف ڪردم و گفتم:حالا بشین یہ چاے بخور! پشت میز نشست و نگاهش را بہ من دوخت:دارے براے ڪنڪور درس میخونے؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم:آرہ عزیزم! استڪان دیگرے برداشتم و مشغول چاے ریختن شدم. چشم هاے عسلے اش رهایم نمے ڪردند:ڪمڪ لازم داشتے من در خدمتم! سر بلند ڪردم و بہ زحمت لبخند زدم:ممنون از محبتت! چشم مزاحمت میشم! استڪان چاے را همراه یڪے از دیس هاے خرما مقابلش گذاشتم. خبرے از ریحانہ و زهرا نبود،ڪاش مے آمدند و من را از این هواے خفہ نجات مے دادند! بہ اندازہ ے ڪافے از صبح از تصور ڪنار هم بودن الناز و محراب زجر ڪشیدہ بودم! •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon●○• بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_پنجم . الناز تشڪر ڪرد و خرمایے برداشت همین ڪہ خرما را در دهانش گذاشت صداے زنے از پذیرایے بہ گوشم خورد. _ماہ گل جان! پسرت دم در ڪارت دارہ! الناز نگاهے بہ ورودے آشپزخانہ انداخت و خرمایش را فرو داد. عصبے لبم را بہ دندان گرفتم و رها ڪردم،چند لحظہ ڪہ گذشت خالہ ماہ گل وارد آشپزخانہ شد و پرسید:رایحہ جانم! خرما موندہ؟! سریع گفتم:بلہ خالہ جون! بہ سمتم آمد و گفت:لطفا یہ دیس بدہ! مردونہ جمعیت زیادہ خرما ڪم اومدہ. الناز آرام از پشت میز بلند شد و گفت:میخواین من ببرم؟! اومدہ بودم ڪمڪ اما فعلا اینجا ڪارے نیس ڪہ انجام بدم. خالہ ماہ گل مردد نگاهے بہ من و الناز انداخت و سپس گفت:باشہ عزیزم! دیس خرمایے بہ دستش داد و الناز از آشپزخانہ خارج شد. نفس عمیقے ڪشیدم و سریع گفتم:خالہ یہ دیس براے مردونہ ڪافیہ؟! خالہ دستش را روے پیشانے اش گذاشت و گفت:اصلا حواسم نبود! دو دیس خرمای دیگر برداشتم و گفتم:پس من اینا رو میبرم! لبخندے بہ رویم پاشید و گفت:دستت درد نڪنہ! با قدم هاے ڪوتاہ از آشپزخانہ خارج شدم،همین ڪہ از دید خالہ ماہ گل دور شدم سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم و از میان زن هاے همسایہ بہ زحمت عبور. از پشت پنجرہ نگاهم بہ محراب افتاد ڪہ سر بہ زیر رو بہ روے الناز ایستادہ بود و حرف مے زد. قلبم بہ سینہ ام ڪوبید و تنم را سست ڪرد،بہ زحمت دستگیرہ ے در را تڪان دادم و در را باز ڪردم‌. با صداے باز شدن در نگاہ الناز و محراب بہ سمت من برگشت،چند ثانیہ طول ڪشید تا بتوانم صدایم را از گلویم خارج ڪنم:منو خالہ ماہ گل فڪر ڪردیم شاید یہ دیس ڪم باشہ! سپس چند قدم بہ آن دو نزدیڪ شدم و دیس ها را بہ سمت محراب گرفتم. خواستم بگویم بفرمایین آقا محراب اما نمے دانم چرا زبانم بہ نامش نچرخید و بہ جایش گفت:بفرمایین داداش! چشم هاے محراب گرد شد،متعجب بہ صورتم خیرہ ماند. بے توجہ دیس ها را بہ دستش دادم و بہ روے الناز لبخند زدم:فڪ ڪنم چایت سرد شد دوبارہ برات مے ریزم! سپس بدون این ڪہ منتظر الناز باشم بہ پذیرایے برگشتم. بغض بہ گلویم چمبرہ زد،بہ خودم نهیب زدم:حق ندارے تو مجلس امام حسین برا ڪسے دیگہ اشڪ بریزے رایحہ خانم! خالہ ماہ گل نگاهے بہ صورتم انداخت سپس میان مامان فهیم و الهام خانم نشست. بہ آشپزخانہ برگشتم،ریحانہ و زهرا مشغول شستن استڪان ها بودند‌‌. الناز پشت سرم وارد شد،لبخند محوے روے لب هایش جوانہ زدہ بود. بعد از پایان مراسم،همراہ ریحانہ و زهرا ظرف هاے باقے ماندہ را شستیم و خانہ را جارو زدیم‌. چند دقیقہ بیشتر بہ ساعت نہ نماندہ بود،خانہ خلوت شد. فقط خودمان بودیم‌. ریحانہ در حیاط قدم مے زد،مامان و بابا هم آرام پچ پچ مے ڪردند و گاهے بہ من اشارہ! ناگهان ریحانہ با شتاب وارد خانہ شد،در دستش ڪاغذے بود. ڪنجڪاو پرسیدم:اون چیہ؟! شانہ هایش را بالا انداخت:نمے دونم! یڪے از لاے در انداختش تو حیاط! ابروهایم را بالا دادم:شب نامہ س! حاج بابا گفت:ببین توش چے نوشتہ. ریحانہ با عجلہ تاے برگہ را باز ڪرد و بلند خواند:هر شب ساعت نہ بہ بعد براے جلوگیرے از ڪشتار رژیم اذان بے موقع بگویید! همہ نگاهے بہ هم انداختیم و حاج بابا همانطور ڪہ بلند مے شد گفت:یاعلے! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_ششم . سپس از ڪنار ما رد شد و بہ حیاط رفت،همین ڪہ عقربہ هاے ساعت روے اعداد نہ و دوازدہ نشستند،صداے آشنایے با تمام توان گفت:اللہ اڪبر! صداے محراب بود،پشت بندش صداے حاج بابا بلند شد:اللہ اڪبر! اللہ اڪبر! من و ریحانہ سریع وارد حیاط شدیم،سایہ اے محو از محراب دیدیم ڪہ پشت بام عمارت سفید ایستادہ و تڪبیر مے گوید. صداے اللہ اڪبر از سمت چپ بلند شد و بہ سمت راست سرایت ڪرد. صداها پراڪندہ بود اما بہ مرور اللہ اڪبرها بہ هم پیوستند و متحد در تهران طنین انداز شدند. ڪمے بعد صداے تیراندازے در صداے تڪبیر پیچید. اللہ اڪبرها بلند تر شد و مقاوم تر! پر شورتر و بزرگتر! حتما سربازها فڪر ڪردہ بودند تظاهرڪنندگان بہ خیابان ریختہ اند ڪہ شروع بہ تیراندازی ڪردند. مامان سریع بہ بعضے اقوام در تبریز زنگ زد و گفت در پشت بام ها تڪبیر بگویند! آن شب صداے "خدا" در تمام ایران بلند شد! تهران هفت شهید داد و روز بعد در سرچشمہ ڪہ مصادف با روز اول ماہ محرم بود،تظاهرات خونینے در گرفت! امام براے سربازها پیغام فرستاد ڪہ زیر دست ستمڪار نباشند و سربازخانہ ها را ترڪ ڪنند. بعد از پیام امام،خیلے از سربازها از پادگان ها فرار ڪردند و ارتش ضعیف تر شد. دولت اعلام ڪرد بخاطرہ شرایط خاص و امنیت دانش آموزان،مدارس تا بیست و دوم آذر ماہ تعطیل هستند. یڪ روز بعد هفت روزنامہ ے بزرگ ڪشور اعلام ڪردند دیگر قادر بہ پرداخت حقوق ڪارڪنان خود نیستند و میخواهند روزنامہ ها را تعطیل ڪنند. روز بعد امام پیام داد بازارے هاے تهران و بازرگانان مخالف شاہ مڪلف اند در امرار معاش ڪارڪنان روزنامہ هاے اعتصابے ڪمڪ ڪنند. عمو باقر و حاج بابا ڪم نگذاشتند و از بازارے هاے دیگر هم ڪمڪ جمع ڪردند. در این روزهاے پر هیاهو بود ڪہ حاج بابا گفت اگر مایل باشم بہ شرط احتیاط زیاد میتوانم همراہ محراب و چندتن از دوستانش در باغ قلهڪ عمو باقر،اعلامیہ تایپ ڪنم. گفتم باید ڪمے فڪر ڪنم حاج بابا از این حرفم ڪمے جا خورد. توقع داشت درجا پیشنهادش را قبول ڪنم‌. اما در عمق چشم هایش آسودہ خاطرے را دیدم! دو سہ روز با خودم ڪلنجار رفتم تا بالاخرہ قلبم بر عقلم پیروز شد! قرار شد همراہ ریحانہ بہ بهانہ ے قدم زدن و براے رد گم ڪنے ڪمے در شهر گشت و گذار ڪنیم و سپس با حواس جمع بہ باغ قلهڪ برویم‌. روز اول هم من و هم ریحانہ استرس داشتیم،چندین روز بود ڪہ از خانہ بیرون نرفتہ بودم و نمے دانستم هنوز اعتماد انتظارم را مے ڪشد یا نہ! همراہ ریحانہ براے خوردن صبحانہ بہ ڪافہ نادرے رفتیم و بعد از خوردن صبحانہ ڪمے قدم زدیم‌‌. وقتے مطمئن شدیم ڪسے دنبالمان نیست سوار تاڪسے شدیم و آدرس باغ قلهڪ را دادیم. در طول مسیر ریحانہ مدام لبش را مے گزید و آب دهانش را قورت مے داد. مقابل باغ ڪہ رسیدیم سریع ڪرایہ را حساب ڪردم و از تاڪسے پیادہ شدیم‌. ریحانہ سریع زنگ را چهار بار پشت سر هم فشار داد،این رمزمان بود! هوا سرد بود،دست هایم را داخل جیب هاے پالتویم فرو ڪردہ و شال گردنے دور گردن و دهانم پیچیدہ بودم‌. دو سہ دقیقہ طول ڪشید تا در باز بشود،محراب از لاے در نگاهے بہ ما انداخت و سریع ڪنار رفت. ریحانہ عقب ایستاد تا اول من وارد بشوم،با قدم هاے بلند وارد باغ شدم و ریحانہ پشت سرم آمد. بعد از سلام و احوال پرسے،محراب پرسید:ڪسے ڪہ دنبالتون نبود؟! چشم هایم را بہ درخت هاے چنار خزان زدہ دوختم:حواسمون جمع بود،هیچڪسو ندیدیم. محراب ڪنارم آمد و آرام پرسید:دنبال تو چے؟! شال گردنم را پایین ڪشیدم و متعجب نگاهش ڪردم،نگاہ بهت زدہ ام را ڪہ دید گفت:امیرعباس گفت اعتمادو جلو در خونہ تون دیدے! جدے نگاهش ڪردم:میشہ حرفاے بهتر بزنیم؟! ریحانہ همینطوریش استرس دارہ جا میزنہ ها! چند ثانیہ بہ چشم هایم نگاہ ڪرد و سپس صورتش را برگرداند،بقیہ ے راہ را در سڪوت طے ڪردیم. نزدیڪ ساختمان ڪہ رسیدیم الناز در چهارچوب در ظاهر شد! با چشم هاے گرد نگاهم را میان الناز و محراب چرخاندم. حال ریحانہ هم مثل من بود! خون در تنم یخ زد،پاهایم روے برگ هاے خشڪ شدہ،خشڪ شد... . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیستم #عطر_یاس #بخش_اول . نزدیڪ ساختمان ڪہ رسیدیم الناز در چهارچوب در ظاهر شد! با چشم هاے گرد نگاهم را میان الناز و محراب چرخاندم،حال ریحانہ هم مثل من بود! خون در تنم یخ زد،پاهایم روے برگ هاے خشڪ شدہ،خشڪ شد... آب دهانم را با شدت فرو دادم،ریحانہ ڪنارم ایستاد. محراب ڪہ تعلل مان را دید پرسید:چرا نمیاین؟! انگار ڪسے گلویم را در دست گرفتہ بود و با تمام توان مے فشرد! ریحانہ زودتر بہ خودش آمد و چند قدم برداشت،سرم را پایین انداختم و اولین قدم را برداشتم. بہ وضوح احساس ڪردم قلبم از سینہ جدا شد و میان برگ هاے خشڪ شدہ دفن! رمقے در تن نداشتم،دیگر قلبے در سینہ نداشتم ڪہ خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام بڪوبد و براے محراب بے قرار بشود! دیدنِ محراب،ڪنار زن دیگرے دیوانہ ڪنندہ تر از آن چیزے بود ڪہ تصورش را مے ڪردم... بغض پشت چشم هایم نشست و دیدم را تار ڪرد. خدا مے داند با چہ مصیبتے جلوے اشڪ هایم را گرفتم! با صداے الناز سر بلند ڪردم:سلام دخترا! حالتون خوبہ؟! نشاط در صدایش موج میزد،ریحانہ منتظر بود اول من جوابش را بدهم. با چند ثانیہ مڪث صدا از گلویم خارج شد:سلام! ممنون الناز جان! احوال شما؟ حاج فتاح و الهام خانم چطورن؟! ریحانہ پشت بند من ادامہ داد:چرا این چند شب نیومدین؟! منتظرتون بودیم! لبخند گرمے تحویلمان داد و چادر مشڪے اش را ڪمے جلو ڪشید. _شڪر خدا منم خوبم! تو هیات مریم اینا،زن داداشمو میگم؛مهمون و ڪار زیادہ فعلا منو مامان اونجا ڪمڪ میڪنیم. فرصت و قسمت بشہ حتما خدمت میرسیم! محراب ڪہ دید جلوے در ایستادہ ایم بہ داخل اشارہ ڪرد و گفت:بفرمایین! الناز چند قدم عقب رفت،همراہ ریحانہ از چهارچوب در گذشتیم و محراب پشت سرمان آمد. وارد ساختمان خالے از اسباب و اثاثیہ ڪہ شدیم‌ نگاهم بہ پسر جوانے افتاد ڪہ ڪنارے ایستادہ بود و خانہ را برانداز مے ڪرد. ما را ڪہ دید سلام داد،من و ریحانہ جوابش را دادیم. الناز سریع گفت:الیاس جان برادر بزرگمہ! سپس رو بہ الیاس ڪرد و ادامہ داد:رایحہ و ریحانہ جان دختراے حاج خلیلن! الیاس لبخند زد،تہ چهرہ اش شبیہ بہ الناز بود. احوال حاج بابا را پرسید،جواب مختصرے دادم. الناز ڪنار من ایستاد و گفت:قرارہ چند روز شما معلم من باشے! متعجب ڪہ نگاهش ڪردم محراب سریع گفت:فرصت نشد جریانو بہ رایحہ خانم بگم! سرم را بہ سمتش برگرداندم و پرسیدم:چہ جریانے؟! محراب نگاهے بہ الیاس انداخت و گفت:الیاس جان! میخواین شما برین،ماشین تایپو بہ خانما نشون بدہ تا ما بیایم! الیاس سرے تڪان داد و از الناز و ریحانہ خواست همراهش بروند. سہ نفرے بہ سمت پلہ هاے مرمرے ڪہ انتهاے سالن بود و بہ سمت زیرزمین راہ داشت،رفتند. تا لحظہ اے ڪہ از دیدم خارج شدند‌ چشمم بہ آن ها بود. نمیخواستم بہ محراب نگاہ ڪنم،نگاہ هاے گاہ و بے گاہ این مدت بہ اندازہ ے ڪافے ڪار دستم دادہ بود! با صداے محراب سربرگرداندم:میخواستم قبل از این ڪہ بیاے باهات مشورت ڪنم اما یادم رفت! جدے پرسیدم:راجع بہ چہ موضوعے؟! _عادت نداشتے وقتے باهات حرف میزنم زمینو نگا ڪنے! نگاهم را بہ صورتش دوختم اما بہ چشم هایش نہ. سڪوتم را ڪہ دید پرسید:چیزے شدہ؟! شانہ بالا انداختم:اینو شما باید بگے؟! لحنش رنگ تعجب گرفت:من؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم:بعلہ! جریان معلم شدن چیہ؟! چند ثانیہ مڪث ڪرد و جواب داد:از وقتے از ڪمیتہ آزاد شدم مدرسہ عذرمو خواستہ فعلا میرم بازار پیش بابا! چند روز پیش حاج فتاح اومد مغازہ ے بابا و گفت پسرش تو خط انقلاب و ایناس،ظاهرا خونہ شون لو رفتہ و ساواڪ ریختہ اونجا اما شانس آوردن یڪے دو روز قبلش،ماشین تایپ و اعلامیہ ها رو فرستادہ بودن یہ جاے دیگہ. دخترشم یڪم بہ برادرش ڪمڪ میڪردہ اما ڪار با ماشین تایپو بلد نیس. گفت قرارہ چند روز دیگہ ماشین تایپو بیارن خونہ ے خود حاج فتاحو دخترش بشینہ پشتش اما بلد نیس. ظاهرا خانوادہ ے حاج فتاح خیلے امامو دوس دارن و از حڪومت شاڪے ان،ازم خواست یہ مدت دخترش بیاد پیشمون تا خم و چم ڪار دستش بیاد. گفتم معذروم چون بچہ هاے ما ڪہ دور هم جمع میشیم همہ مردن اما شاید دو سہ تا خانم بہ جمع مون اضافہ بشہ. قرار شد هروقت خانم هم بین مون اومد بهشون خبر بدم. شب اول محرم خودش اومد باهام صحبت ڪرد و پرسید چے شد؟! گفتم شاید شما بیاے پیشمون و اعلامیہ بنویسے. خواس باهات حرف بزنم بهش ڪمڪ ڪنے دستش را بیوفتہ و خودش بتونہ اعلامیہ تایپ ڪنہ تا برادرش و دوستاش پخششون ڪنن. پاڪ یادم رفت با خودت حرف بزنم! جملہ ے آخرش قلب نداشتہ ام را لرزاند! انقدر هول دیدن دختر حاج فتاح بود ڪہ مرا براے بہ اینجا آمدنش‌ وسط انداختہ بود؟! لبخند زد:میدونم نباید بے مشورتت.. •○● @‌Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیستم #عطر_یاس #بخش_دوم . سریع میان حرفش دویدم:بهش یاد میدم! اتفاقا ڪار خوبے ڪردے باید جایگزین داشتہ باشیم! یعنے داشتہ باشین! مصلحت یہ گروہ بہ نظر فردے نیس! تعجب در صورتش نشست:داشتہ باشین یعنے چے؟! فڪ میڪردم بہ قول خودت افتخار حضورت نصیبِ انقلابیا شدہ! گلویم را صاف ڪردم:نمیدونم حاج بابا گفتہ یا نہ ڪہ چند روز طول ڪشید تا نظرمو بگم. خیلے فڪر ڪردم تا بہ این نتیجہ رسیدم یڪے دو روز بیام ببینم از پسش برمیام یا نہ! شرایطم خاصہ! با وجود اعتماد و ماجراے ڪمیتہ نمیخوام دوبارہ مشڪلے پیش بیاد! نہ بخاطرہ خودم،بخاطرہ حاج بابا و مامان فهیم! نفسم را بیرون دادم و ادامه:منم باید اینا رو زودتر میگفتم! تعلل را در چشم هایش دیدم،خواستم بہ سمت زیرزمین بروم ڪہ پرسید:بہ نظرت انقد بے فڪرم ڪہ نتونم مراقبت باشم؟! لبخند زدم،بہ زور! چہ میدانست دردِ من خودِ اوست،نہ اعتماد و این بهانه ها! _نمیخوام ڪسے مراقبم باشہ! باید خودم مراقب خودم باشہ ڪہ بتونم تو این شرایط دووم بیارم! اینم بہ مصلحت همچین گروهے نیس،وابستگیاے فردے دردسر ساز میشہ مثل ماجراے ڪمیتہ! همونقد ڪہ شما شرمندہ ے حاج بابا و مامان فهیم شدے،منم شرمندہ ے عمو باقر و خالہ ماہ گل شدم و هستم! اخم ڪرد:هر طور صلاح میدونے! دوبارہ خواستم قدم بردارم ڪہ طاقت نیاوردم و گفتم:یہ عذر خواهے ام بهت بدهڪارم و یہ تشڪر! بہ قهوہ ے چشم هایش خیرہ شدم،از پشت پردہ ے اشڪ! _معذرت میخوام ڪہ تو تمام این هیجدہ سال متوجہ نشدم ڪہ... ڪہ چقد برادر خوبے هستے! ممنونم ڪہ خیلے جاها هوامو داشتیو متوجہ نشدم... امیدوارم بتونم از این بہ بعد برات خواهر خوبے باشم،مثل ریحانہ! بهت چشم هاے قهوہ اے رنگش را فرا گرفت. دهان باز ڪرد اما چیزے نگفت،با سرعت بہ سمت پلہ ها رفتم و پلہ هاے مرمری را یڪے دوتا رد ڪردم. بغض این بار بہ جاے گلویم،قلبم را فشرد. وارد انبارے ڪہ شدم گرد خاڪ وارد دهانم شد و عطسہ ڪردم. دو میز چوبے بہ دیوار چسبیدہ بود و دو ماشین تایپ نو و سیاہ رنگ روے آن ها خودنمایے مے ڪرد. دو صندلے چوبے پشت میزها قرار داشت و دو صندلے در گوشہ ے دیوار. روے یڪے از میزها یڪ رادیو و دستگاہ و چند نوار ڪاست قرار داشت. یڪ قفسہ ے ڪتاب هم در سمتم راستم ایستادہ بود. تصویر سیاہ و سفید امام از روے دیوار بہ همہ لبخند میزد. با صداے عطسہ ڪردنم،سر همہ بہ سمت من چرخید. الناز پشت میز نشستہ و الیاس بالاے سرش ایستادہ بود. ریحانہ هم ڪنجڪاو بہ آن ها نگاہ مے ڪرد،بہ سمت میز خالے رفتم و ڪنار الناز نشستم. نگاهم را بہ الیاس دوختم:شما متن یا اعلامیہ اے همراهتون هس ڪہ تایپ ڪنیم؟! سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان داد:نہ! انگشتم را روے دڪمہ ها فشردم و خواستم جملہ اے بنویسم،لبم را بہ دندان گرفتم. بے هدف جملہ اے نوشتم تا فونت را ببینم و بہ الناز ڪار ڪردن با دستگاہ را نشان بدهم. توپ هاے ڪوچڪ روے ڪاغذ مے چرخید و حروف را نقش میزد. محراب وارد شد و ڪنار ریحانہ،دست بہ سینہ ایستاد. بعد از نوشتن چند جملہ،مشغول تعویض توپ ها براے تغییر فونت نوشتہ و یادگیرے الناز شدم. الناز در سڪوت و با دقت بہ دست هایم خیرہ شدہ بود،الیاس گفت:مشخصہ با ماشین خیلے ڪار ڪردین! لبخند زدم:نہ! چندبار بیشتر با ماشین تایپ نڪردم! الناز ابروهایش را بالا انداخت:پس چطور انقد سریع باهاش ڪار میڪنے؟! _دستم تندہ! شمام چند روز باهاش ڪار ڪنے دستت از من تندتر میشہ! لبخند زد:امیدوارم! ولے بہ نظرم طول بڪشہ خیلے دقت مے خواد! با درد بہ رویش لبخند زدم:نہ اصلا سخت نیس! چندبار باهاش بنویسے میبینے از آب خوردنم آسونہ. سپس از محراب خواستم اعلامیہ اے برایم بیاورد تا همراہ الناز تایپ ڪنیم. محراب ڪاغذے از زیر پلیورش بیرون ڪشید و ڪنار دست من و الناز گذاشت. همراہ الناز مشغول بازے با دڪمہ هاے ماشین شدیم،محراب غرق فڪر بود و ریحانہ با ذوق ما را تماشا مے ڪرد. الیاس سڪوت را شڪست:آقا محراب! اینجا امنہ؟! آخہ گفتے خیلے وقتہ خالیہ،ممڪنہ بہ رفت و آمدتون شڪ ڪنن! محراب نگاهش را از زمین گرفت و گفت:اڪثر همسایہ ها نیستن! یعنے خارج از ڪشورن گاهے براے تعطیلات و استراحت میان. بقیہ ام سرشون بہ ڪار خودشونہ،حڪومت نگران این طبقہ نیس چون تو هر شرایطے حالشون خوبہ! انقد غرق پول درآوردن و خوشیاشون هستن ڪہ بہ فڪر مردم و انقلاب ڪردن نیوفتن! الیاس سرے تڪان داد:والا همینطورہ! محراب نگاهے بہ ما انداخت و از الناز پرسید:بہ نظرتون چقد طول میڪشہ یاد بگیرین؟! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیستم #عطر_یاس #بخش_سوم . الناز مڪثے ڪرد و جواب داد:فڪ ڪنم دو سہ روزہ خوب یاد بگیرم فقط دستم ڪندہ! محراب نفس عمیقے ڪشید و گفت:ممڪنہ رایحہ خانم دیگہ اینجا نیان براے همین پرسیدم! سریع گفت:زود یاد میگیرم و مزاحمتون نمیشم! بہ رایحہ قول دادم شاگرد زرنگے باشم! سپس لبخند زد و بہ من چشمڪ! بعد از دو سہ ساعت تایپ ڪردن،الناز تقریبا مشڪلے نداشت. چند تا اعلامیہ ڪہ نوشت،از من ڪلے تشڪر ڪرد و گونہ هایم را بوسید. گفت حتما جبران مے ڪند و اگر ڪمڪ نیاز داشت تماس میگیرد تا راهنمایے اش ڪنم،سپس همراہ برادرش خداحافظے ڪرد و رفت. حوصلہ ے ریحانہ سر رفتہ بود،روے صندلے نشستہ بود و اعلامیہ میخواند. محراب ڪہ الناز و الیاس را راهے ڪرد پیش ما برگشت. ڪنارم ایستاد:نمیخواے استراحت ڪنے؟! انگشت هایم را از روے دڪمہ ها برداشتم،تڪانے بہ گردنم دادم:ساعت چندہ؟ نگاهے بہ ساعتش انداخت:دوازدہ و نیم! سپس سر بلند ڪرد و ادامہ داد:تا شما و ریحانہ یہ چاے بخورین نمازمو میخونمو میرم ناهار میگیرم! ریحانہ سریع سر بلند و گفت:سہ چهار تا لقمہ ڪتلت آوردم،ناهار نگیر داداش! محراب خندید:سہ چهارتا لقمہ ت منو ڪہ سیر نمیڪنہ! هم قد و قوارہ ے خودتہ! سپس بہ سمت در رفت و خارج شد،ریحانہ بے حوصلہ پرسید:خیلے موندہ؟! از روے صندلے بلند شدم و چشم هایم خستہ ام را بہ صورتش دوختم. _خستہ شدے؟ میخواے بریم؟! _نہ! فقط یڪم‌ حوصلہ م سر رفتہ! سپس بلند شد و مشغول بررسے انباری شد! بہ سمت قفسہ ے ڪتاب رفت و ڪنجڪاو بہ تیتر ڪتاب ها چشم دوخت. ڪش و قوسے بہ بدنم دادم و و از روے چراغ نفتے،قورے را برداشتم و لیوانے چاے براے خودم ریختم. لیوان را ڪہ بہ لب هایم چسباندم،محراب یااللہ گویان وارد شد. صورتش خیس بود،نگاهے بہ من و ریحانہ انداخت و بہ سمت قفسہ ے ڪتاب ها رفت. سجادہ اے از قفسہ بیرون ڪشید و رو بہ قبلہ پهن ڪرد،قامت بست و شروع بہ خواندن اذان و اقامہ ڪرد. پشت بہ من ایستادہ و سر و شانہ هایش متواضعانہ رو بہ زمین خم شدہ بود. با صوت ڪلمات را ادا میڪرد و آرام و شمردہ آن ها را زمزمہ. گویے میخواست تا ابد نمازش را ادامہ بدهد،بہ قدرے با حوصلہ و آرامش نمازش را مے خواند ڪہ هوس ڪردم پشت سرش قامت ببندم و مثل او نمازم را با آرامش و عشق بخوانم! نمیدانم چند دقیقہ گذشت ڪہ سلام داد و براے استغفار بہ سجدہ رفت! سپس آرام سر از سجدہ برداشت و بہ سمتم برگشت. ناشیانہ نگاهم را از او گرفتم و بہ لیوان چاے یخ ڪردہ ام دوختم! ریحانہ گفت:قبول باشہ داداش! از جا بلند شد:قبول حق باشہ! گلویم را صاف ڪردم و سرم را بلند:قبول باشہ! همانطور ڪہ سجادہ را تا مے ڪرد گفت:قبول حق باشہ! ریحانہ گفت:چقد آروم و شمردہ نماز میخونے! من پر پرش تو یہ ربع نماز ظهر و عصرمو جمع بندے میڪنم! لبخند زد:فڪ ڪردم سریع خوندم! گفتم زیاد طولش ندم برم براتون ناهار بگیرم! بہ سمت قفسہ رفت و سجادہ را سرجایش گذاشت. _نمازو سبڪ حساب ڪردن فقط بہ اول وقت نخوندن یا اصلا نخوندش نیس،با عجلہ و سرسرے نماز خوندنم سبڪ شمردن شان نماز و عبادتہ! آدم باید با هر ڪلمہ اے ڪہ با خدا حرف میزنہ عشق ڪنہ آبجے خانم! هیچوقتم بدون دعا و سریع نمازتو تموم نڪن،آدم ڪہ براے رفتن از ڪنار معشقوقش عجلہ نمے ڪنہ! دَس دَس میڪنہ تا بیشتر ڪنارش باشہ! سپس ڪتش را تن ڪرد و گفت:سہ چهارتا لقمہ تو با خواهرت تقسیم ڪن تا من بیام! ریحانہ دستش را روے چشمش گذاشت:چشم! محراب بیرون رفت،لیوان چاے را روے میز گذاشتم و بہ سمت قفسہ ے ڪتاب رفتم. دستے بہ سجادہ ے زرشڪے رنگ مخملش ڪشیدم،یادم رفتہ بود این سجادہ را خودم از مشهد برایش سوغات گرفتہ بودم! تازہ وارد نہ سال شدہ بودم و روسرے سر مے ڪردم،موهاے مشڪے رنگم هم از جلو و هم از پشت سر بیرون مے ریخت و حاج بابا براے حجابِ نصفہ نیمہ ام ذوق میڪرد! بہ مناسبت فرا رسیدن جشن تڪلیفم حاج بابا گفت برویم امام رضا! محراب چهاردہ سالہ بود و شاگرد ممتاز دبیرستان البرز! جشن تڪلیف او هم نزدیڪ بود،بہ مناسبت جشن تڪلیفم برایم روسرے حریر صورتے رنگ و قرآنے هدیہ آورد. براے خریدن سوغات ڪہ بہ بازار رفتیم مامان فهیم گفت جشن تڪلیف محراب هم نزدیڪ است،پیشنهاد داد براے جبران هدیہ اش من هم هدیہ اے بگیرم‌. با اڪراہ سجادہ اے انتخاب ڪردم و آن را بہ عنوان هدیہ و سوغاتے برایش بردم! لبخند محزونے زدم،سجادہ اش بوے یاس میداد! مثلِ چشم هایش! ریحانہ لقمہ ے ڪتلتے مقابلم گرفت،گفتم نمیخورم و انگشت هایم را از روے سجادہ عقب ڪشیدم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیستم #عطر_یاس #بخش_چهارم . عقب گرد ڪردم‌،خواستم تصور ڪنم روے همین سجادہ نشستہ و با بندهاے انگشت الناز ذڪر مے گوید ڪہ سریع بہ خودم نهیب زدم! روے صندلے نشستم و سرم را روے میز گذاشتم با صداے محراب ڪہ گفت "با اجازه" سر بلند ڪردم و روسرے ام را مرتب. دو نان سنگڪ در دست داشت و ظرفے غذا،بہ سمتم آمد و ظرف را روے میز گذاشت. بوے ڪباب ڪوبیدہ در بینے ام پیچید و یادم آورد چقدر خستہ و گرسنہ ام! همانطور ڪہ در ظرف را باز مے ڪرد گفت:ڪباباے اینجا حرف ندارہ! نصف نان سنگڪے را برداشت و ڪبابش را لقمہ ڪرد. سپس چند قدم عقب رفت و گفت:اینجا امڪانات ڪمہ دیگہ ببخشین! روے صندلے گوشہ ے دیوار نشست،چشمش بہ ما بود. ریحانہ ڪہ ڪنارم نشست و من لقمہ گرفتم،ڪمے از لقمہ اش خورد. لقمہ ام را ڪہ جویدم محراب گفت:فڪ میڪردم از ڪمیتہ برگردم ڪلے سوال ازم بپرسے! لبخند زدم:جواب همہ شونو گرفتم! چشم هایش بہ چشم هایم دوختہ شد:از ڪجا؟! _از خودت! پیشانے اش را بالا داد،ریحانہ سریع لقمہ اش را قورت داد و پرسید:میشہ من بہ جاش بپرسم؟! محراب بہ چشم هایم خیرہ شد:بپرس! ریحانہ پرسید:چرا همراہ رایحہ فرار نڪردے؟! محراب جدے جواب داد:چون حالا حالاها دردسر میشد! اگہ همراهش فرار میڪردم بیشتر تو خطر بود! اونجا موندنم باعث شد حواسشون پرت من بشہ نہ گرفتن دو تا آدم فرارے از ڪمیتہ! ریحانہ ڪنجڪاو پرسید:و چطور راحت اومدے بیرون؟! این بار بہ صورت ریحانہ چشم دوخت:بچہ ها بہ تقلا افتادن بیرونم بیارن،با دو سہ تا ار رابطامون صحبت ڪردن و گفتن حالا ڪہ شاہ دارہ زندانیاے سیاسیو آزاد میڪنہ بہ بهونہ ے آروم ڪردن جو،پروندہ ے رایحہ خانم ڪہ بے گناہ زندانے شدہ بودو بندازن جلو و مامور ساواڪے ڪہ بخاطرہ خصومت شخصے از دستگاهاے خدمت بہ حڪومت و ملت استفادہ ڪردہ بود محدود بشہ! اونایے ڪہ اعلامیہ ها رو جاسازے ڪردہ بودن شهادت دادن! پروندہ رو از زیر دست اعتماد بیرون ڪشیدن و منتقلش ڪردن بخش ادارے،رایحہ خانم ڪلا تبرئہ شد منم با تعهد و براے نشون دادن حسن نیت و برخورد حڪومت اومدم بیرون! ریحانہ سوتے زد:میگم دسِ راس امامے میگے نہ! محراب خندید و سر تڪان داد:خیلے چیزا اونطور ڪہ میبینے نیس جز این ڪہ من یہ معترض عادے ام همین! سپس مشغول خوردن لقمہ اش شد و گفت:غذاتون سرد شد،سریع ناهارتونو بخورین برگردین! مڪثے ڪرد و ادامہ داد:دیگہ ام لازم نیس اینجا بیاین! ریحانہ متعجب بہ من و سپس محراب نگاہ ڪرد،ڪمے از لقمہ ام خوردم. _هنوز فڪرامو نڪردم! سنگینے نگاهش را احساس ڪردم. _تو چندتا چیز جاے تردید نیس ڪہ اگہ باشہ اخلاص توشون نیستو بہ درد نمے خورن! در واقع مفت نمی ارزن! سر بلند ڪردم:و اون چندتا چیز چیہ؟! چشم هایش جدے بود و مملو از نور. _ایمان،آرمان و عشق! سرش را پایین انداخت و نگاهش را بہ لقمہ اش دوخت:اینجا جاے تردید نیس دختر حاج خلیل! دیگہ نیا! . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_اول . سنگینے نگاهش را احساس ڪردم. _تو چندتا چیز جاے تردید نیس ڪہ اگہ باشہ اخلاص توشون نیستو بہ درد نمے خورن! در واقع مفت نمے ارزن! سر بلند ڪردم:و اون چندتا چیز چیہ؟! چشم هایش جدے بود و مملو از نور. _ایمان،آرمان و عشق! سرش را پایین انداخت و نگاهش را بہ لقمہ اش دوخت:اینجا جاے تردید نیس دختر حاج خلیل! دیگہ نیا! گونہ هایم رنگ گرفت،رنگِ انارهاے حیاط پشتے شان! آب دهانم را با شدت فرو دادم،نمیدانم چرا قلبم رعشہ گرفت؟! میخواستم دهان باز ڪنم تا جوابے بدهم اما گلویم توان آزاد ڪردن صدا را نداشت! شاید پنج دقیقہ هر سہ نفرمان ساڪت بودیم،نفسے عمیق ڪشیدم،سعے ڪردم صدایم نلرزد. _تردید ندارم وابستگے دارم! اگہ از نظر شما وابستگے،تردید حساب میشہ حرفے نیس! دورا دور در حد توانم براے هدف خودم و مردمم مے جنگم. از روے صندلے بلند شدم و ادامہ دادم:اما اونے ڪہ توے این جمع تردید دارہ و تڪلیفش با خودش مشخص نیس،من نیستم! سریع سر بلند ڪرد و بہ پیشانے اش چین داد. سرد گفتم:بابت ناهارم ممنون! عالے بود! ریحانہ نگاهے بہ من و ڪباب نصفہ نیمہ ام انداخت و گفت:تو ڪہ چیزے نخوردے! _زیاد گرسنہ نبودم،چند تا اعلامیہ بیشتر نموندہ تا تو ناهارتو بخورے تایپشون ڪردم. سپس پشت دستگاہ تایپ خالے نشستم و انگشت هایم را روے دڪمہ ها بہ حرڪت در آوردم. سڪوت بدے حڪم فرما شدہ بود،انگشت هایم را با حرص روے دڪمہ ها مے فشردم و لب مے گزیدم. نمیدانم چند دقیقہ گذشت تا تایپ اعلامیہ ها تمام شد. سریع از پشت میز بلند شدم و پالتویم را برداشتم،ریحانہ غذایش را تمام ڪردہ بود. همانطور ڪہ پالتویم را تن مے ڪردم گفتم:پاشو ریحانہ! نگاہ مرددے بہ محراب انداخت و بلند شد:دستت طلا داداش! محراب هم ایستاد:خواهش میڪنم! شال گردنم را دور گردنم پیچیدم و ریحانہ چادر سیاهش را سر ڪرد. قلبم محڪم بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید،بہ زور لبخند را روے لب هایم نشاندم. _ممنون از پذیراییت و بیشتر ممنون بابت فرصتے ڪہ بهم دادے! بہ عمو و خالہ سلام برسون. سپس جلوتر از ریحانہ قدم برداشتم،ریحانہ هم خداحافظے گفت و پشت سرم آمد. بدون حرف پشت سرمان راہ افتاد،از انبارے و سپس ساختمان خارج شدیم. جلوے در ڪہ رسیدیم گفتم:خدانگهدار! محراب دست هایش را داخل جیب شلوارش برد و محڪم گفت:یاعلے! همین! حتے بابت تایپ ڪردن اعلامیہ ها یڪ تشڪر خشڪ و خالے نڪرد! سرد رو برگرداندم و در را باز ڪردم،همراہ ریحانہ از باغ خارج شدیم. تا بہ خانہ برسیم هے خودخورے ڪردم و دل خورے! پس حرف هاے حافظ بے جا نبود،شاید هم چشم هاے من آنقدر پر سر و صدا شدہ بودند ڪہ محراب چیزے دستگیرش شدہ بود! مدام جملہ ے "ایمان،آرمان و عشق" در سرم مے پیچید و گونہ هایم را از شرم سرخ و داغ مے ڪرد! جملہ اش بے منظور نبود،حداقل بہ نظر من جملہ اش بے قصد و منظور نبود! دستم را روے قلبم گذاشتم تا تپش هایش ڪمتر بشود. بہ خانہ ڪہ رسیدیم خودم را در اتاق انداختم و در را بستم. مامان فهیم بہ سراغم آمد و مدام سوال پیچم ڪرد وقتے دید بے حوصلہ ام دست از سرم برداشت و رفت. باید محراب را در قلبم مے ڪشتم و گوشہ ے همین اتاق دفن مے ڪردم! باید برایم میشد همان محراب سابق! همان محراب منفور! همان محرابے ڪہ چشم هایش نفسم را نمے گرفت! همان محرابے ڪہ لبخند هایش را از چشم هایم دریغ مے ڪرد! همان محراب بدعنق و جدے! باید رفت و آمدم بہ خانہ ے عموباقر را ڪم مے ڪردم،ڪلے از درس و مشقم عقب افتادہ بودم! بہ جهنم ڪہ دلم ریاضے و زبان را بهانہ ڪردہ بود تا مدام در مسائل ریاضے و گرامر زبان لنگ بزنم و بخواهم از محراب ڪمڪ بگیرم! از محرابے ڪہ شاگرد اول دبیرستان البرز بود،محرابے ڪہ در دانشگاہ صنعتے آریامهر مهندسے مڪانیڪ خواندہ بود و در ڪمال تعجب من و ریحانہ،معلم شد! ڪلے بهانہ ے منطقے ردیف ڪردہ بودم تا بخواهم محراب ڪمڪم ڪند! مدام هم جلوے مامان فهیم از ریاضے و زبان نالہ مے ڪردم! آنقدر نالہ ڪردہ بودم ڪہ یڪے دو روز قبل خودش گفت با خالہ ماہ گل صحبت میڪند تا از محراب بخواهد هفتہ اے دو سہ ساعت ڪمڪم ڪند! باید سریع بہ مامان میگفتم ڪہ مشڪلم حل شدہ! دیگر در زبان و ریاضے لنگ نمے زنم! دیگر محراب را نمے خواهم!‌ با حرص ڪتاب هایم را دور و برم ریختم،نگاهم را بہ صفحہ ے یڪے از ڪتاب ها دوختم اما چیزے متوجہ نمیشدم. مدام محراب بہ ذهنم سرڪ مے ڪشید و حواسم را پرت مے ڪرد،انگار تازہ فهمیدہ بودم محراب شبیہ به مردهاے قصہ هاے مامان فهیم بود! شبیہ بہ مردهایے ڪہ حاج بابا مے گفت مرید علے (ع) بودند! شبیہ بہ مردهایے ڪہ دل در بند دنیا نداشتند و همہ چیز برایشان رنگ و بوے خدا را داشت! @‌Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_دوم . شبیہ بہ مردهایے ڪہ بعد از خدا مے توانستے معشوق شان باشے! محراب شبیہ بہ آیہ ے "اناللہ وانا الیہ راجعون" بود! از آن خدا بود و بہ سوے خدا باز مے گشت،تمام ایمان و آرمان و عشقِ محراب همین بود! براے این ایمان و آرمان و عشق،همراهے میخواست ڪہ با جان و دل قبول ڪند ایمان و آرمان و عشق دومش باشد! ڪہ چند قدم از محراب جلوتر باشد براے بال و پر شدن و تربیت ڪردن "محراب ها"! مردے مثل محراب،همسر و هم بستر نمے خواست! همراہ مے خواست! رفیق مے خواست! شریڪِ میدان بلا مے خواست! و من چہ؟! مے توانستم فقط همسر باشم یا همراہ و رفیق؟! الناز چہ؟! شاید مے توانست! تفاوت ظاهر و اخلاق ما،مثل تفاوت زمین و آسمان بود! محراب مردِ در دام افتادن عشق زمینے نبود! محراب تڪہ اے بود از آسمان ڪہ خدا بہ زمین بخشیدہ بود! آسمان هر چقدر هم خاڪے باشد،اسیر زمین و زمان نمے شود! آسمان،آسمان را مے خواست! من آسمان نبودم! در تمام این هجدہ سال ڪہ نبودم! من غرق زمین بودم و دنیاے آسمانے ها را نمے شناختم... حتما الناز از جنس آسمان بود ڪہ خالہ ماہ گل،او را براے آسمانِ خانہ اش مے خواست! بلند شدم و بہ سمت پنجرہ رفتم،پردہ ے حریر را ڪنار زدم و پنجہ ے پا بلند ڪردم براے دیدن پنجرہ ے اتاقش! تردیدے در عشقش نداشتم اما در ایمان و آرمان هایم چرا! ایمان و آرمان ریالے نمے ارزید اگر بستہ بہ آدمے مے شد! ایمان و آرمان‌ فقط مختص بہ خداست! رسم عشق بخشندگے ست و خواستن خیرترین ها براے معشوق،حتے اگر آن خیر "معشوقِ معشوق" باشد! شاید حڪمت این دلدادگے رسیدن بہ خدا بود. بعد از هجدہ سال خواب،تلنگرے بود براے بیدارے! داشتم مے گفتم رسم عشق،بخشندگے ست! خواستن خیرترین ها براے "معشوق"! آن شب،من آسمان را بہ آسمان بخشیدم! محراب را بہ الناز بخشیدم... باید براے خودم و دلم ڪارے مے ڪردم،باید دنبال به خدا مے گشتم... •♡• دو سہ روز ڪہ از ماجراے باغ قلهڪ گذشت،حاج بابا پرسید اوضاع چطور است و چہ تصمیمے گرفتہ ام‌؟! گفتم ترجیح میدهم در خانہ سنگر بگیرم. قرار شد جدا از فعالیت هاے حاج بابا با محراب و دوستانش،حاج بابا برایم اعلامیہ بیاورد تا من دستے بنویسم و اعلامیہ ها را بہ اطراف تهران برساند. بہ مردمے ڪہ در تهران،دور از امڪانات و زرق و برق پایتخت بودند! روزها درس مے خواندم و شب ها اعلامیہ مے نوشتم،دیگر نمازهایم این ور آن ور نمے شد. موذن ڪہ اللہ اڪبر را مے گفت،وضو مے گرفتم و رو بہ قبلہ مے ایستادم! از محراب خبرے نداشتم،یعنے ترجیح میدادم زیاد در جمع خانوادہ نباشم ڪہ خبرے از محراب بشنوم! تنها چیزے ڪہ مے دانستم این بود ڪہ محراب از همان روز بخاطرہ فعالیت و امنیت گروهش در باغ قلهڪ ساڪن شدہ بود! بیشتر سرگرم خواندن ڪتاب هاے مذهبے و دنبال ڪردن اخبار روز بودم. یڪ روز قبل از نوزدهم آذر،آیت اللہ طالقانے مردم را براے شرڪت در راهپیمایے روز تاسوعا و عاشورا دعوت ڪرد. قرار شد دستہ جمعے براے راهپیمایے برویم. چون روزنامہ ها در اعتصاب بودند و رادیو و تلویزیون در دست نیروهاے نظامے بود،همراہ ریحانہ و حاج بابا براے دعوت مردم بہ راهپیمایے تعداد زیادے اعلامیہ ے دستے نوشتیم. روز تاسوعا ڪہ بہ خیابان رفتیم،بہ جاے علم و ڪتل در دست مردم عڪس امام و همرانش و بعضے از شهدا بود! قرار بود از پیچ شمران تا میدان شهیاد پیادہ روے ڪنیم،اڪثر جمعیت نام و نشانے خود را روے ڪاغذ نوشتہ و در جیب هایشان گذاشتہ بودند تا اگر زخمے یا شهید شدند شناسایے بشوند. من و مامان فهیم و ریحانہ،محڪم دست یڪدیگر را گرفتہ بودیم تا میان جمعیت گم نشویم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_سوم . چند مینے بوس دو طرف مان مے آمد تا اگر افراد مسن یا ڪودڪان خستہ شدند،مینے بوس ها استراحت گاهشان بشود. از ڪنار خانہ ها ڪہ رد میشدیم،اهالے خانہ با روے گشادہ و شربت و ساندویچ بہ استقبال مان مے آمدند و تشویقمان مے ڪردند! عڪاس و خبرنگارها از خانہ ها و سقف ماشین ها بالا رفتہ بودند‌ تا ما را براے دنیا ثبت ڪنند! روز بعد ڪہ عاشورا بود دوبارہ بہ همین شڪل جمع شدیم و راہ افتادیم. صداے مرگ بر شاہ،در گوش تهران فریاد مے زد. قطعنامہ ے راهپیمایے در سڪوت جمعیت قرائت شد. زمان برگشت از راهپیمایے عدہ اے از جوانان سرود مے خواندند و شعار مے دادند. بین‌ جمعیت شایعہ شد ڪہ ماموران ساواڪ از پشت پنجرہ ے خانہ ها فیلم مے گیرند تا افراد را شناسایے و دستگیر ڪنند. بعضے از افراد ترسیدند اما گروهے از جوانان سریع شعارے ساختند و بلند فریاد زدند: "چہ ترسے چہ باڪے! گور پدر ساواڪے!" همہ جان گرفتیم و پشت سر آن ها بلند فریاد زدیم! در طول مسیر راهپیمایے دست بہ دست هم دادیم و تمام زبالہ ها را از خیابان ها جمع ڪردیم. ما دنبال حق و آرامش بودیم نہ هرج و مرج! ما دنبال آزادے ایران بودیم نہ بردگے اش! از راهپیمایے ڪہ برگشتیم خبر رسید در حینے ڪہ ما قطعنامہ ے راهپیمایے را گوش مے دادیم در پادگان لویزان و محل گارد شاهنشاهے،یڪ افسر،دو درجہ دار و دو سرباز بعد از نوشتن وصیت نامہ یشان بہ ناهارخورے پادگان رفتہ و بہ نیروهاے حامے شاہ شلیڪ ڪردہ بودند. مے گفتند این افسرها قصد داشتند ڪشتار دستہ جمعے راہ بیاندازند و مردم را قتل عام ڪنند. در اصفهان هم مردم ساختمان ساواڪ و ڪلانترے را آتش زدند. روز بعد بہ ڪارڪنان اعتصابے شرڪت نفت دستور دادہ شد تا خانہ هاے سازمانے را ترڪ ڪنند. بیست و چهارم آذرماہ بہ بیمارستان شاہ رضاے مشهد حملہ شد و دولت دستور داد تا گروهے براے رسیدگے راهے مشهد بشوند. یڪ روز بعد از این اتفاق در ڪرمان و یزد تظاهرات راہ افتاد و چند نفر شهید و عدہ اے زخمے شدند. روز بیست و هفتم امام خمینے و سہ تن از مراجع،اعزاے عمومے اعلام ڪردند. بسیارے از معلم ها سر ڪلاس درس نرفتہ بودند و چند دہ خلبان و مهندس پرواز بہ دلیل اخراج خلبان و ڪارڪنان شرڪت ملے هواپیمایے ایران ڪہ اعتصاب ڪردہ بودند،دستہ جمعے استعفا دادند. دوبارہ ڪارد بہ استخوان ایران رسیدہ و قیام ڪردہ بود. در این روزهاے شلوغ هیچ خبر و حرفے از محراب نبود! آذر ماہ هم بہ پایان رسید و پاییز جایش را بہ زمستان داد. اولین روز دے ماہ بود،مامان فهیم و ریحانہ براے خرید از خانہ بیرون رفتہ بودند. شال و ڪلاہ ڪردم تا از خانہ بیرون بروم و ڪمے قدم بزنم. از خانہ ڪہ بیرون آمدم نگاهے بہ عمارت سفید انداختم،دو هفتہ میشد از حال و هواے عمارت خبرے نداشتم! آہ عمیقے ڪشیدم و بہ سمت خیابان راہ افتادم،هوا سوز داشت سریع دست هایم را داخل جیب پالتویم فرو بردم‌. ڪوچہ خلوت بود و ساڪت. سرڪوچہ ڪہ رسیدم نگاهم بہ حافظ افتاد،سرش را برایم تڪان داد. با ڪمے مڪث زیر لب سلام ڪردم،از ڪنارم رد شد و بہ سمت عمارت سفید راہ افتاد. با نگاهم تا چند قدمے خانہ ے عمو باقر همراهے اش ڪردم،همین ڪہ سر برگرداندم مردے مقابلم ظاهر شد. خواستم از ڪنارش رد بشوم ڪہ راهم را سد ڪرد،متعجب نگاهش ڪردم. قد متوسطے داشت و اندامے لاغر،جاے زخم عمیقے ڪنار چشمش دیدہ میشد. چشم هاے سیاہ رنگش مثل دو چاہ پر از تاریڪے بودند! محڪم گفتم:اگہ اجازہ بدین میخوام رد بشم! پوزخند زد:شوما فڪ ڪن اجازہ چے؟! نمیدم! چشم هایم از تعجب گرد شد جدے گفتم:اگہ دوس ندارے بگم یہ محل بریزن سرت راتو بگیر برو! دستش را داخل جیبش برد و چاقوے ضامن دارے درآورد و بہ پهلویم چسباند! _حرف زیادے بزن تا فاتحہ تو بخونم! گیج نگاهم را میان دست و صورتش چرخاندم‌. _اشتباہ گرفتے آقا! دندان هاے زردش را نشانم داد:مگہ شوما رایحہ خانم نیستے؟! صورتم در هم رفت:و شما؟! خندید:نوڪر آقا اعتماد! غلامش! تنم لرزید،خواستم دهان باز ڪنم ڪہ آرام گفت:بخواے داد و بے داد ڪنیو ادا اطوار دربیارے چے؟! خونت حلالہ! حلالِ حلال! ترس در چشم هایم نشست،نگاهے بہ اطراف انداخت و گفت:دنبالم بیا! قدمے عقب رفتم و بلند گفتم:برو گمشو! خواستم سریع بدوم ڪہ بازویم را ڪشید. فریاد "ڪمڪ" ڪہ ڪشیدم،آقا رحمان بقال سرڪوچہ،با سرعت از مغازہ بیرون آمد و فریاد زد:هوے یارو! چہ غلطے میڪنے؟! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_چهارم . سپس بہ سمت ما دوید،مرد دندان هایش را روے هم فشرد و گفت:اومدم بگم تا ابد ڪہ نمیتونے تو پستو قایم بشے خانم خوشگلہ! از این بہ بعد از سایہ ے خودتم بترس حتے تو خونہ تون! با بد ڪسے در افتادے! سپس صورتم را محڪم بہ دیوار ڪوبید و دوید،درد بدے در استخوان صورت و سرم پیچید. دردم آنقدر شدید بود ڪہ حتے نتوانستم نالہ ڪنم،زانوهایم روے زمین خم شد‌. دستم را روے صورتم گذاشتم،چشم هایم همہ چیز را تار مے دید. صداے حافظ را شنیدم:رایحہ خانم! چے شدہ؟! حالتون خوبہ؟! صداے نفس نفس زنان آقا رحمان نزدیڪ شد:یہ از خدا بے خبر جلوشو گرفتہ بود! ناڪس در رف بهش نرسیدم! حافظ دوبارہ صدایم زد:رایحہ خانم! صدامو مے شنوین؟! دستم را بہ دیوار گرفتم و بلند شدم،بہ زور نیمے از چشم هایم را باز ڪردم. لب زدم:خوبم! سپس قدمے برداشتم و نفسے ڪہ در سینہ ام حبس شدہ بود آزاد ڪردم‌. حضور ڪسے را ڪنارم احساس ڪردم. حافظ بود،از صدایش فهمیدم! _میخواین ببرمتون درمونگاہ؟! خالہ فهیم خونہ س؟! جوابے ندادم،مقابل در ڪہ رسیدم آب دهانم را فرو دادم‌. صورتم از شدت درد جمع شد! چشم هاے نیمہ بازم را بہ صورت حافظ دوختم. _میشہ یہ خواهش ڪنم؟! سریع گفت:آرہ! آرہ حتما! نامش بہ زبانم آمد! _آقا محراب! متعجب نگاهم ڪرد:محراب چے؟! _مراقبش باشین! فڪ ڪنم اعتماد پیداش شدہ! سپس ڪلید را از جیبم درآوردم و در میان نگاہ متعجبش در را باز ڪردم،خواستم در را ببندم ڪہ صداے بوق ماشینے بلند شد. سر برگرداندم،پیڪان عمو باقر بود. محراب خندان پشت فرمان نشستہ بود و خالہ ماہ گل ڪنارش! قلبم لرزید اما سریع همانطور ڪہ دستم روے صورتم بود بہ نشانہ ے "سلام" برایشان سرے تڪان دادم و در را بستم! قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام چڪید،صداے باز و بستہ شدن در ماشین را شنیدم. عقلم گفت برو داخل و قلبم گفت: "هیچ حواست هس چهاردہ روز و بیست و دو ساعت و چند دقیقہ س ڪہ صداشو نشنیدے؟!" قلبم پیروز میدان شد و گوشم را بہ در چسباند. صداے احوال پرسے خالہ ماہ گل با حافظ را شنیدم،میان احوال پرسے شان حافظ گفت:محراب تو اینجا چے ڪار میڪنے؟! مگہ بہ من ڪلید ندادے بیام ڪتاباتو برات بیارم؟! قبل از محراب،خالہ ماہ گل جواب داد:رفتہ بودم بهش سر بزنم یہ دیقہ نذاش بشینم،گفت پاشو برگردیم خونہ دلم شور میزنہ! حافظ گفت:باشہ! پس من میرم! محراب خندید:پس ڪتابا ڪو حواس جمع؟! حافظ آخے گفت و ادامہ داد:ڪنار پاتو نگا ڪنے میبینے! از دستم افتادن! خالہ ماہ گل پرسید:چیزے شدہ؟! رایحہ چرا واینساد؟! حافظ من منے ڪرد و آرام گفت:والا منم گیج شدم! یعنے داشتم مے اومدم خونہ ے شما دیدمشون حالشون خوب بود سلام و علیڪ ڪردیم. رفتم خونہ ے شما ڪتابا رو برداشتم جلو در ڪہ رسیدم صداے جیغشونو شنیدم. سر همین هول ڪردم ڪتابا از دستم افتاد،دوییدم بیرون دیدم سرڪوچہ افتادن زمین. مثل این ڪہ یہ نفر مزاحمشون شدہ بود. خالہ ماہ گل اے وایے گفت و پشت بند اے وایش،صداے زنگ در بلند شد. سریع از در فاصلہ گرفتم و پاورچین پاورچین بہ سمت پلہ هاے ایوان رفتم. دوبارہ صداے زنگ بلند شد،روے پلہ ها نشستم و قطرہ ے اشڪ دیگرے از گوشہ ے چشمم چڪید. صداے خالہ ماہ گل بلند شد:رایحہ جانم! صدامو مے شنوے؟! سپس رو بہ حافظ پرسید:پس فهیمہ ڪجا بود؟! حافط درماندہ جواب داد:نمیدونم والا! ڪسے دستش را روے زنگ گذاشت و برنداشت! خالہ ماہ گل نهیب زد:محراب چے ڪار میڪنے؟! الان همہ ے همسایہ ها مے ریزن بیرون! صدایش نگران بود:چرا درو وا نمیڪنہ؟! شاید یہ چیزے شدہ! خالہ ماہ گل گفت:زشتہ! دستتو بردار! حافظ بہ زبان آمد:از دیوار بریم بالا درو وا ڪنیم؟! خالہ ماہ گل با حرص گفت:پناہ بر خدا! یہ دیقہ دندون رو جیگر بذارین! صداے زنگ قطع شد،چند تقہ بہ در خورد:رایحہ جان! خالہ ما نگرانتیم! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚

🖤📚🖤📚🖤 📚🖤📚🖤 🖤📚🖤 📚🖤 🖤 #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_بیست_و_یکم #عطر_یاس #بخش_پنجم . صداے عصبے محراب بلند شد:یہ بار دیگہ زنگو بزن اگہ وا نڪرد از در میرم بالا! سریع از روے پلہ بلند شدم و بہ سمت در رفتم. گلویم را صاف ڪردم:خالہ! لطفا فقط شما بیاین تو! در را باز ڪردم و ڪنار ایستادم،خالہ ماہ گل ڪہ وارد شد سریع در را بستم. نگاهش ڪہ بہ صورتم افتاد،با دست آرام بہ گونہ اش زد و چشم هایش ترسید! پرسید:صورتت چے شدہ دختر؟! آب دهانم را با شدت فرو دادم،لب زدم:سلام! بفرمایین بالا! سپس بہ سمت پلہ ها رفتم،دنبالم آمد. باهم وارد پذیرایے شدیم،آرام دستش را روے گونہ ام گذاشت و گفت:جون بہ لب شدم خالہ! چے شدہ؟! بغض صدایم را لرزاند و درد صورتم را در هم ڪشید. _خالہ من نمیخوام دیگہ مشڪلے پیش بیاد! نمیخوام دوبارہ شرمندہ ے شما بشم! آرامش در صدا و چشم هایش موج مے زد:چرا باید شرمندہ ے ما بشے؟! دشمنت شرمندہ باشہ! نتوانستم خودم را نگہ دارم و بغضم را آزاد ڪردم:اعتماد! اخم ڪرد:اعتماد چے؟! ڪار اون بودہ؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم،زیر لب لا اللہ الاللهے گفت و ادامہ داد:دستش بشڪنہ! چرا درو وا نمے ڪردے دختر؟! هق هق ڪردم:نمے...نمے...خوام...آقا محراب...چیزے بفهمہ! مظلوم نگاهش ڪردم:نمیخوام براے ندونم ڪارے من بقیہ بہ دردسر بیوفتن! شما ڪہ میدونے آقا محراب مثل یہ برادر رو من و ریحانہ حساسہ! زنگ در بہ صدا درآمد،خالہ گفت:گریہ نڪن عزیزم! بذا عقلامونو رو هم بذاریم ببینیم چے میشہ! برو بشین ببینم محراب چے میگہ! سپس بہ سمت در رفت،سلانہ سلانہ خودم را بہ سمت مبل ڪشیدم و روے آن نشستم‌. با هر دو دست صورتم را پوشاندم و اشڪ هایم را آزاد ڪردم. این اشڪ ها از قلبم جارے میشد! دل نگران محراب بودم! چرا فڪر ڪردم اعتماد بہ همین سادگے بیخیال ماجرا شدہ؟! با صداے یااللہ گفتن محراب تنم لرزید،متعجب سر بلند ڪردم. مقابلم ایستاد،اخم ابروهایش را در هم ڪشیدہ و رگ گردنش باد ڪردہ بود. نگاهش ڪہ بہ صورتم افتاد پرسید:چے شدہ؟! حافظ ڪہ میگہ هیچے نمیدونہ! مامانم میگہ چیزے نیس! براے هیچے درو وا نمے ڪردے و نشستے آبغورہ گرفتے؟! همانطور ڪہ دستم روے صورتم بود سرم را پایین انداختم‌. عصبے شد:همیشہ ے خدا زبونت بہ هیچڪس امون نمیدہ حالا برا من روزہ ے سڪوت گرفتے؟! خالہ ماہ گل تشر زد:اومدے دعوا یا احوال پرسے؟! بہ زور صدایش را ڪنترل ڪرد! _هر دو! خالہ ڪنارم نشست و گفت:پس برو بیرون! نفس عمیقے ڪشید:دست شما درد نڪنہ ماہ گل خانم! جملہ ے خالہ ماہ گل بہ قلبم چنگ زد! _من بہ فڪر سر و سامون دادن توام،تو بہ فڪر دردسر؟! محراب پرسید:چہ ربطے دارہ مامان؟! خالہ جدے جواب داد:ربطش اینہ اگہ بفهمے چے شدہ بدتر از الان رگ غیرتت بالا میزنہ و دختر حاج فتاح خواستگارے نرفتہ... محراب سریع میان ڪلامش دوید:لطفا این بحثو وسط نڪش مامان! اومدم احوال پرسے رایحہ خانم نہ بحث ڪردن راجع بہ دختر حاج فتاح! خالہ دستش را زیر چانہ ام برد و سرم را بلند ڪرد،پاے چشمم تیر ڪشید. _بفرما! اینم احوال رایحہ! برو بدترش ڪن! فڪ ڪردے رفتے قهرمان بازے درآوردے تموم شد؟! نہ عزیز مادر! این مدت آرامش قبل از طوفان بودہ! چشم هایش بہ صورتم میخ شد،از چشم هایش سرگردانے مے بارید و بهت! خالہ،آرام صورتم را رها ڪرد و گفت:حالا ڪہ فهمیدے برو بیرون! دستش را مشت ڪرد و لبش را گزید،زیر لب چیزے زمزمہ ڪرد ڪہ نفهمیدم. بغض گلویم را فشار داد اما سعے ڪردم محڪم صحبت ڪنم. _نمیخواستم شما متوجہ ماجرا بشین اما شدین! خواهش میڪنم مثل سرے قبل منو شرمندہ نڪنین! باور ڪنین این اتفاقا بخاطرہ شما نبودہ،بخاطرہ اشتباهات خودم بودہ! اونے ڪہ باید این مشڪلو حل ڪنہ منم نہ شما! بہ خدا اگہ باز ڪارے ڪنین... مڪث ڪردم و ادامہ دادم:همہ چے بدتر میشه‌! خیلے بدتر! خالہ ماہ گل اضافہ ڪرد:وایمیسم تا فهیمہ بیاد،فڪ ڪنم یہ مدت رایحہ از اینجا دور باشہ بهترہ! نفس عمیقے ڪشید و ادامہ داد:اما تا ڪے از تهران آوارہ بشہ؟! تا ڪے فرار ڪنہ؟! شایدم بهتر باشہ بہ یڪے از خواستگاراش جواب مثبت بدہ این قائلہ ختم بہ خیر بشہ! محراب سرش را پایین انداخت و بہ سمت در رفت. قبل از این ڪہ خارج بشود سر بلند ڪرد و بہ چشم هایم نگاہ. سپس نگاهے بہ خالہ ماہ گل انداخت و لبخند زد،لبخندے ڪہ غم از گوشہ اش چڪہ مے ڪرد! _روا نیس ماہ گل خانم! سپس رفت! . Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 🖤📚