╔ 🍃🍎🍃 ╗ ❥با نام او صبحی دیگر را آغاز میکنم❥ امروز در👇 نوزده‌بهمن‌سال‌هزاروچهارصد. «‌‌‌‌۱‌‌‌۴‌‌‌۰‌‌‌۰/۱۱‌‌‌/۱۹» شش‌رجب‌ساله‌هزاروچهارصدوچهل‌وسه. «۱۴‌‌‌۴‌‌۳‌‌/‌‌۷‌‌/‌۶» هشت‌فوریه‌سال‌دوهزاروبیست‌‌ودو. «202‌‌2‌‌/2/‌‌‌8» { ☜هستیم.} ╚ 🍃🍎🍃 ╝ مناسبت ها🌸 ¹-روز نیروی هوایی ╭─┈┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺ #تاریخ‌نار │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰─────────────

🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_29⚡️ #سراب_م✍🏻 کنار پدرش که مشغول نوشیدن چای بود نشست. بین گفتن و نگفتن مردد بود و انگشت بهم می پیچید. بالاخره دل به دریا زد و گفت: - بابا؟ پدرش آقا کاظم نگاهی به او انداخت. - جانم بابا! آب دهانش را فرو برد و آهسته گفت: - می خواستم اگه اجازه بدید برم سرکار! ابروهای آقا کاظم بالا پریدند. سکوت برای عارفه دلهره آور بود. دل دل می زد تا پدر جوابش را بدهد. پدر گردنش را کج کرد و گفت: - مشکلی نداره باباجان؛ ولی چرا؟ خیالش کمی راحت شد. یک قدم با موفقیت برداشته شده بود. ولی قدم بعدی روی صخره عقیده پدرش بود. تعلل کرد. چطور باید می گفت: - واسه شهریه دانشگاه،‌ می خوام خودم بدم! از اخم پدرش باز هم نفسش گره خورد. آقا کاظم کامل به سمتش چرخید و دقیق نگاهش کرد: - فقط واسه همین؟ سرش را تکان داد. کاظم آقا ابرو بالا انداخت و گفت: - پس نه! عارفه با ناراحتی آب دهانش را قورت داد و با صورتی در هم گفت: - چرا نه آخه مگه چی میشه؟ - من هنوز هستم! هر وقت سرمو گذاشتم زمین بعدش... میان حرفش پرید: - بابا خدا نکنه! ولی من دوست دارم خودم خرج دانشگاه امو دربیارم. حالا که انتقالی گرفتم، نمی خوام جورشو شما بکشید. پدر کلافه گفت: - می گم نه عارفه! دیگه تکرارش نکن! عارفه خودش را به سمت پدرش کشید: - اما بابا... 🚫کپے مطلقا ممنوع🚫 پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_30⚡️ #سراب_م✍🏻 پدر چشم بست و دندان بهم کشید: - اما نداره! تو چرا بری سر کار نیاز به کار کردن تو نیست! عارفه مکثی کرد باید چیزی می گفت که پدرش رضایت دهد: - من خجالت می کشم شما خرج دانشگاه ام رو بدید! آقا کاظم مهربان نگاهش کرد: - خجالت نداره! باباتم وظیفه دارم هزینه هاتو تامین کنم. - زیاد نمیرم! - نه! رویش را از عارفه گرفت. - بابا؟ پدر با صورت گرفته لب زد: - برو عارفه. اعصابم داره می‌ریزه بهم! عارفه سرش را پایین انداخت. بعد مدتی سکوت از جا بلند شد و به اتاقش رفت. آقا کاظم راه رفته اش را دنبال کرد و نفسش را با آه بیرون داد. عارفه هر دلیلی می آورد مشکلی نداشت ولی با این استدلال و دلیل خیلی مشکل داشت. عارفه روی صندلی چرخ دار میزش که سمت چپ اتاق و کناره پنجره بود، نشسته و عصبی پایش را تکان می داد. با صدای در اتاقش آمد و محمد برادرش وارد شد. - سلام آبجی. - سلام. محمد با لبخند جلو آمد و دست دور شانه خواهرش انداخت! - چی شده باز آبجی بزرگیه ما عصبیه؟ عارفه دست محمد را از شانه اش باز کرد و گفت: - می خوام برم سرکار، بابا نمی زاره! می خوام خرج دانشگاه ام رو خودم بدم. 🚫کپے مطلقا ممنوع🚫 پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

╔ 🍃🍎🍃 ╗ ❥با نام او صبحی دیگر را آغاز میکنم❥ امروز در👇 بیست‌بهمن‌سال‌هزاروچهارصد. «‌‌‌‌۱‌‌‌۴‌‌‌۰‌‌‌۰/۱۱‌‌‌/۲۰» هفت‌رجب‌ساله‌هزاروچهارصدوچهل‌وسه. «۱۴‌‌‌۴‌‌۳‌‌/‌‌۷‌‌/‌۷» نه‌فوریه‌سال‌دوهزاروبیست‌‌ودو. «202‌‌2‌‌/2/‌‌‌9» { ☜هستیم.} ╚ 🍃🍎🍃 ╝ ╭─┈┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺ #تاریخ‌نار │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰─────────────

🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_31⚡️ #سراب_م✍🏻 محمد لبخندی زد و گفت: - عارفه جون، من ازت کوچیک ترم ولی حال بابا رو درک می کنم، تو اینطوری می گی غرور بابا رو می شکنی! عارفه برو بابایی گفت به سمت پنجره که سمت چپ اتاقش بود چرخید و حیاط کوچکشان را نگاه ‌کرد. - عارفه؟ عارفه سکوت کرد و پایش را تکان داد. - آبجی به خدا راست میگم! - محمد من خجالت می کشم بابا خرج دانشگاه ام بده! اگه من اشتباه نمی کردم و مشهد رو نمی زدم، مجبور نبودم انتقالی بگیرم که الان شبانه بیافتم بخوام شهریه بدم. سخته واسم! بابا دوازده سال خرج امو داده سخته بقیه شم بده نمی تونم قبول کنم. - تو دختری آبجی! من این حرفو بزنم یه چیزی. تو نباید برای خرج تحصیل به درد سر بیفتی! عارفه به سمت محمد چرخید و با اخم گفت: - چی شده امروز انقدر لفظ قلم حرف می زنی؟ بهت نمیاد بچه جون! محمد خندید. - حرفای تو نیست نه! پسرک شانه بالا انداخت و صادقانه گفت: - مامان بهم یاد داده! باز خندید که عارفه ضربه ای به پای محمد زد و همزمان با اخم گفت: - کوفت! - آی! چرا می زنی روانی؟ - روانی زن آیندته! محمد دهانش را کج کرد و در حالی که اتاق را ترک می کرد گفت: - خجالت بکش، جای مادرمی! نزن این حرفا رو! می مونی رو دست مامان! بعد باید بزاریمت خونه سالمندان! 🚫کپے مطلقا ممنوع🚫 پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_32⚡️ #سراب_م✍🏻 با خنده در را بست. صدای جیغ مانند عارفه و صدای دویدنش به بیرون اتاق خانه را پر کرد. - بگیرمت، کشتمت! محمد از وسط حال به طرف اتاقش دوید و گفت: - جیغ نکش، لال میشی إن شاء اللّٰه ها! خودش را به اتاق انداخت و در را قفل کرد. عارفه با حرص دستگیره را پایین و بالا می کرد و غر میزد. - محمد، خیلی بدی! من بزرگ ترم! محمد از توی اتاق داد زد: - مغزت رشد نکرده؛ پس من بزرگ تره! جیغ عارفه در فریاد مادر گم شد: - بسه بچه ها، عه خجالت بکشید از باباتون! عارفه با صورتی سرخ به طرف حال چرخید و پدرش را دید که با لبخند ملیح لم داده و روزنامه می خواند. با خجالت سر پایین انداخت و به طرف اتاق خودش که چفت اتاق محمد بود رفت. باید کاری می کرد. تحمل این حال مزخرف را نداشت چه به پدر می گفت که رضایت دهد تا او کار کند. شاید اگر می گفت می خواهم پس انداز کنم رضایت می داد ولی حالا با این حرف هایی که زده بود، پدرش هیچ وقت نمی داد. بار ها گفته بود. خرج تحصیل و تامین پوشاک او و مادرش بر عهده اوست. روی این قضیه خانوادگی غیرت داشتند. پس همه چیز را خراب کرده بود. پدرش حتی زمانی که مادرش کار می کرد درباره حقوق و پول او هیچ نمی پرسید و حقوق مادر تمام و کمال برای خودش بود. 🚫کپے مطلقا ممنوع🚫 پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱