استناد بی‌ربطِ پیروان #احمد_بصری به مادر موسی (ع) برای اثبات #حجیت_خواب
#خلاصه؛ هیچ تصریح یا اشاره‌ای بر تصدیق «رؤیای» مادر موسی (علیه‌السلام) نه در قرآن و نه در روایات نیست. اساسا سخنی از رؤیای مادر موسی(علیه‌السلام) در قرآن کریم نیست؛ تنها سخنی که در قرآن آمده است این است که «وأوحينا إلى أم موسى[قصص/7] ما به مادر موسی وحی نمودیم.».
#مطلب؛ در مواجهه‌ی با اتباع احمد بصری (مدعی یمانی) وقتی دلیل گرایش به این شخص را می‌پرسیم، نهایت دلیلی که می‌توانند بیاورند، رؤیا است. البته هیچ دلیلی بر حجیت #رؤیا وجود ندارد یعنی اگر انسان رؤیایی ببیند چه صادقه و چه اضغاث احلام نیازی به پی‌گیری آن در بیداری نیست. حال وقتی که از اتباع احمد دلیل برای #حجت بودن #خواب می‌خواهیم به بعضی داستان‌ها اشاره می‌کنند. یکی از این داستان‌ها، ماجرای #مادر_حضرت_موسی (علیه‌السلام) است. هیچ تصریح یا اشاره‌ای بر تصدیق «رؤیای» مادر موسی (علیه‌السلام) نه در #قرآن و نه در #روایات نیست. اساسا سخنی از رؤیای مادر موسی(علیه‌السلام) در قرآن کریم نیست؛ تنها سخنی که در قرآن آمده است این است که «وأوحينا إلى أم موسى[قصص/7] ما به مادر موسی وحی نمودیم.». در جریان بحث با اتباع #احمد_بصری در موضوع رؤیا و حجیت آن در صفحه اینستاگرام (نقد احمدالحسن) شخصی گفت: خداوند چگونه به مادر موسی (علیه‌السلام) وحی کرد؟»
#جواب_دادم: «این وحی نه وحی تشریعی است و نه وحی در خواب (که قبلا گفتیم مختص انبیاست)[2]؛ بلکه ندای در #قلب بود و الهام به #ذهنش و ارسال فردی دستور یافته از جانب خداوند. در #روایات آمده است: «امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: زمانی که مادر موسی، موسی (علیه‌السلام) را به دنیا آورد، به موسی (علیه‌السلام) نگاهی کرده و محزون و غمگین گشته و گفت: امروز تو را هم سر می‌بُرند؛ پس خداوند بر قلب او عطوفتی نمود و موکله‌ای برانگیخت و او به مادر موسی گفت: چه شده است که رنگت پریده؟ مادر موسی گفت: از سر بریده شدن فرزندم ترسانم؛ پس موکله گفت: نترس! #موسی را جز آن‌که دوست‌دارش است نمی‌بیند.»[1] تصریح کلام امام باقر (علیه‌السلام) است که وحی بر مادر موسی (علیه‌السلام) بواسطه الهام بر قلب و نزول موکله از سوی خداوند بوده و نه خواب و رؤیا. پس هیچ دلیلی در دست نیست که وحی به مادر حضرت موسی (علیه‌السلام) در خواب بوده باشد.[3]
#پی‌نوشت:
[1]. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، نشر دار السرور، ج2، ص 135.
[2]. مراجعه کنید به «مقایسه خواب خود با رؤیای انبیاء!»
[3]. فرقه احمد اسماعیل در بوته نمود و نقد، اکبر بیرامی، بی‌تا ، بی‌جا، ص 203.
🌐فرق و ادیان استان قم🌐
جهت عضویت بر روی لینک زیر کلیک کنید.👇
🆔 @adyaneqom
#سؤال
حقیقت اینکه بسيارى از #يوگی‌ها در #مديتيشن #مکاشفاتی را بدست می‌آورند چیست؟
#پاسخ:
آن‌چه #يوگى‌ها و #مرتاضان در حالات خاصی مثل #مديتيشن مشاهده می‌کنند در حقيقت مكاشفه‌ی باطنى ناميده می‌شود. ولی ديدن رؤيا یا مکاشفه سه حالت دارد:
1. مكاشفات و مشاهدات #رحمانى: كه منشأ آن، يا ملائك هستند يا در مراتب عالى آن خدا و اسماء اوست. [مصباح الشریعة، ص 446]
2. خطورات #نفسانى: اين سنخ از مكاشفات تماماً ساخته و پرداخته‌‌ی ذهن است؛ به‌طور مثال: كسى كه عقيده خود را حقّ می‌داند و نسبت به عقيده خود تعصّب شديدى دارد ممكن است در حال خواب يا #خلسه، مخالفين عقيده خود را، با صورتى زشت مشاهده کند. مسيحيان معتقدند خدا در عين يكى بودن سه تاست و عيسى مسيح، خداى مجسّم است.[یوحنا، باب 3، آیه‌ی 17] لذا ممكن است اين عقيده براى يك مسيحى اهل رياضت، تمثل يابد، چنانكه مسيحيان برای قديسه ترزا چنين مشاهده‌ای را باور دارند.
3. القائات #شيطانى: برخى از مشاهدات نيز در حقيقت القائات شياطين جنّ است. «همانا شياطين به دوستان خود امورى را القاء می‌کنند.»[الأنعام/ 121] همان‌طور که شیاطین در حالت عادى می‌توانند خيالاتى را به انسان القاء كنند در حالت خواب و خلصه و مديتيشن نيز قادر به چنين كارى هستند، بلكه در خواب براى شياطين راحت‌تر است.
حاصل کلام اینکه #مکاشفه و #رؤیا هیچ‌گونه #حجیتی بر صحت عمل شخص ندارد.
🔰 @Adyanuniv