#پاسخ: پاسخ به این #شبهه در چند محور قابل پی‌گیری است: #مطلب_اول:  نظریه #مو_جبیت زبانی (Linguistic Determinism) یکی از گمانه‌زنی‌های بارز و معروف قرن بیستم در حوزه مطالعات زبان‌شناختی است. بر‌اساس این نظریه زبان و استعمال‌های زبانی تعیین‌کننده تفکر و فرهنگ است. به‌عبارت‌دیگر، فرهنگ یک جامعه و شیوه تفکر افراد جامعه تحت تأثیر زبان و اجزاء و ساختار زبانی است. نظریه موجبیت زبانی دارای سه نسخه قوی (زبان تعیین‌کننده تفکر است)، ضعیف (زبان بر تفکر تأثیر می‌گذارد) و شناختی (زبان احتمال فکر کردن به شیوه‌ای خاص را افزایش یا کاهش می‌دهد) است. #فمینیست‌ها در نقدهای خود به‌نظام‌ها، مکاتب و ادیانی که# مردسالار می‌پندارند، از نظریه نسخه قوی نظریه موجبیت زبانی استفاده گسترده‌ای برده‌اند. لکن بررسی‌های فراوانی از نیمه دوم قرن بیستم این نگرش جزم‌گرایانه را با چالش‌های جدی روبرو ساخت. ازآن‌پس نظریه‌های دیگری در مورد رابطه زبان بافرهنگ یا تفکر ارائه شد. در برخی از این نظریه‌ها بر استقلال این حوزه‌ها، رابطه معکوس این حوزه‌ها (شکل‌گیری زبان تحت تأثیر تفکر یا فرهنگ)، یا رابطه دیالکتیک برخی از ابعاد این حوزه‌ها حکایت می‌کند.[3] بنابراین ضمن اینکه نمی‌توان نقش زبان در ساحت‌های روانی و اجتماعی را نادیده گرفت، لکن تبیین‌های جزم گرایانه و افراطی زبان‌شناسان #فمینیسم که زبان را به‌عنوان عامل منحصر یا قوی تفکر‌ساز و فرهنگ‌ساز برمی‌شمردند را نیز نمی توان یکسره باور داشت. #ادامه_دو #فمینیسم #Antifeminism https://eitaa.com/Antifeminism2

#مطلب_دوم:  درصورتی‌که نظریه#مو_جبیت زبانی با قرائت موردپذیرش #فمینیست‌ها را نیز بپذیریم نمی‌توان نتیجه عامی که #فمینیست‌های زبان‌شناس گرفته‌اند را پذیرفت. استقراء ناقص و سوگیرانه این گروه از #فمینیست‌ها نسبت به برخی واژگان و نادیده گرفتن انبوه دیگری از استعمال‌ها و ساخت‌واژگانی که نفی‌کننده دیدگاه زبان‌شناسان #فمینیست است ادعای آنان را با بحران نظری روبرو می‌سازد. به‌عنوان‌مثال واژگانی مثل، #الهه، #فرشته، #خورشید، #ماه، #عفت، #نجابت، #حیا، #محبت، #رحمت، #لطافت و #زیبا ازجمله صدها واژه‌ای‌ست که بر اساس همان استدلال‌های زبان‌شناختی نسبت به #زنان ارتکاز معنایی دارد. در مقابل واژگانی مثل #جبار، #زورگو، #غول، #دیو، #پرخاشگر، #وحشی، #خشن، #حمال و … نسبت به #زنان دال تهی و در مورد #مردان متبادر می‌شود. در فارسی واژه د#ختر را از ریشه پهلوی دوخیدن به معنای کسی که در #خانه_پدر نقشش دوختن بوده است و #برادر به معنای کسی که نقش حمالی و برداشتن بارها را بر عهده داشته است. یا در مورد #زن در عربی واژه #نساء به کار می‌رود که از انسان یا انس گرفته‌شده است. صدها مورد دیگر از این استنباط‌های زبان‌شناختی می‌توان ارائه داد که برداشت‌های #ضد_مردان و به #نفع_زنان را تداعی می‌کند. #مطلب_سوم:  به‌فرض پذیرش ادعای #فمینیست‌های زبان‌شناس، باید توجه داشت که خود #فمینیست‌ها نیز در همین قالب زبانی که #مردسالار و ضد زن توصیفش می‌کنند، به اهداف #فمینیستی خود نائل شده‌اند. این امر نشان‌دهنده این است که همین زبان #مردسالار نیز ظرفیت توجه و دفاع از #حقوق_زنان با نگرش‌های مختلف #فمینیستی را برای آنان مهیا کرده است. به فرض اثبات اینکه زبان عربی و به‌تبع آن زبان قرآن مردسالار باشد، همین استدلال جریان می‌یابد. اینکه زبان، قواعد زبانی و اسلوب‌های محاوره‌ای در زبان‌های مختلف و ازجمله زبان عربی تحت تأثیر فرهنگ مردسالارانه بوده است در صورت اثبات، از محدودیت‌های زبان تلقی می‌شود. خداوند متعال، در مواضع پرشماری از کلام خویش، به این نکته تلویح یا تصریح دارد که مخاطبش همه انسان‌ها اعم از زنان‌و‌مردان هستند و برای هدایت آن‌ها «نازل» شده است.[4] در نگاه زبان‌شناختی، نازل شدن قرآن به معنای بروز و نمود وحی در قالب زبانی است که برای مخاطب قابل‌فهم باشد.[5] «إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ؛[6] ما آن كتاب را به زبان عربى نازل کردیم تا معانی آن را بفهمید». لازمه نزول قرآن به زبان عربی، محدود شدن آن به حدودوثغور این زبان است. همان‌گونه که اگر هر زبان دیگری غیر از زبان عربی نیز می‌بود محدودیت‌های زبان‌شناختی آن اجتناب‌ناپذیر است. نکته مهم این است که در همین زبان عربی زمینه دفاع از هویت و منزلت زن به شیوه‌های مختلف و به بهترین وجه ایجادشده است. #ادامه_سه #فمینیسم #Antifeminism https://eitaa.com/Antifeminism2