eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
1.9هزار دنبال‌کننده
123 عکس
38 ویدیو
0 فایل
نقدها + پیشنهادات + ارسال آیات و روایات اجتماعی جالب + تحلیل های اجتماعی شما: @yahadi71 شیوه کار: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/3 فهرست مطالب: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/4 سایر فیش های مطالعاتی پراکنده: @Fishha
مشاهده در ایتا
دانلود
آیات و روایات اجتماعی
💠 و اما ماجرا: 🔺جناب سمره درخت خرمايى داشت كه محصول داده بود و مسیر رفتن نزد آن درخت نيز از داخل من
📌 پ.ن: ▪️این روایت، اشاره به مدل و با مردم دارد. دیدن روش برخورد پیامبر با شخصی که حقیقتا دارای بود. مدل حضرت در این ماجرا همراهی و مدارا، تا سر حد نهایت بود. ▪️این شیوه برای امروز جامعه ما بسیار درس و عبرت دارد، خصوصا برای و . چه شده که امروزه بعضی با کوچکترین اتفاق، یک مسئله را کرده و تنها روش شان، تو کردن است. ▪️ این رویه را به نسبت نمیدهم، اما برخی مسئولین از ابتدای انقلاب تا به امروز، عملکردشان نشان داده، روش حاکم بر فکر و اندیشه شان، چیزی غیر از این نبوده، که مثال های تاریخی فراوان دارد، خصوصا برخی که از دیروز، گرفتار امروز شده اند. ▪️اینکه عده ای از مردم یا صنفی برای دغدغه ای حق، تجمعی کرده اند، نیاز به برخورد امنیتی ندارد، اما عده ای تنها مسیر را برخورد میدانند یا فلان شخص در فلان کانال، نقدی کرده و حرفی زده، اما آنها تنها راهکار را شکایت و بگیر و ببند میدانند. ▪️البته منکر ضرورت و نیاز به برخورد خشن نیستم، قطعا در برخی مواقع، برخورد خشن لازم و ضروری است، اما تمام حرف سر این است که این، مربوط به مرحله آخر است. رویه حاکم، نباید اینگونه برخوردها باشد. ▪️حقیقتا رویکرد با رهبری چنین رویکردی نبوده و نیست(مثلا نوع برخورد رهبری با محکومین را ببینید) اما بعضی به دلیل دور بودن از و سعی در بروز دادن چنین رویکردهایی بوده و هستند که باید مقابل آنها ایستاد و روش صحیح را نشان داد. ▪️لازمه برخورد و تصمیم صحیح در اینگونه مسائل نیز قطعا داشتن بالاست. امروزه در جمهوری اسلامی مسئولینی را میبینیم که چون به قدرتی رسیده اند، خود را میدانند، در حالی که باید حقیقتا در مقابل مردم و باشند. ▪️این رویکرد بعضا، در ما مردم نیز دیده میشود، فلان آقا با فلان حرفی میزند اما من شنیدن حرفش را ندارم و سریع طوماری از و انگ ها برای او ردیف میکنم. این صحیح نیست. ▪️البته این شیوه منحصر گروه خاصی نیست، چه یا یا بلکه وصفی است که خیلی از ما دچار آنیم و تا این حال ماست، گفتگویی بین مان شکل نمیگیرد و کار، همیشه و پیش خواهد رفت. ▪️وقتی به سیره عملی رجوع میکنیم، این معنا را به معنای حقیقی کلمه میابیم اما بروز این وصف در شخص اول مملکتی کافی نیست، بلکه همه و مسئولین دولتی و باید واجد چنین ای باشند. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 حکومتی کردن یا نکردن، مسأله این نیست! 📝 سید علی موسوی ◀️ «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنّٰاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقٰامُوا الصَّلاٰة» 🔺عبادی تر از مناسک در شرایع الهی نمی توان یافت. این شریعت نیز به عهده گذاشته شده است. جالب آن که قرآن کریم آنگاه که به می رسد بیان می دارد: «لیقوم الناس بالقسط» (تا مردم خود عدالت را برپا کنند) اما هنگامی که به نماز می رسد، ویژگی افرادی که سلطه پیدا کرده اند را بر پا کردن مناسک نماز بر می شمارد. 🔺در همه فرهنگ های طول تاریخ و حتی در دنیای مدرن، ، مهمترین نقطه ورود فرهنگ سازان به بافت زندگی عمومی است. با وجود اولویت عدالت در کارکردهای حاکمیت اسلامی اما از منظر ابزار تحقق این امر، مهمترین وظیفه حاکمیت اسلامی ، است. 🔺بدون اقامه مناسک اسلامی، امکان تحقق نیست. البته باید روح عدالت جویانه و آمادگی بر فدایی شدن و مقاومت در مقابل ظلم، در همه مناسک الهی اعم از نماز و حج و عید قربان و... اعتلا یابد. فارغ از مناسک توقیفی شرعی، آنچه ظاهرگرایانه در «مناسک سازی» به عنوان «» مطرح می شود نیز ریشه در فهم سطحی فقهی منتقدین از ساخت مناسک دارد. 🔺سنن شرعی توقیفی نیست بلکه جوهره ای توقیفی دارد. بر اساس «مَن سَنَّ سُنَّةً حَسَنة»، تأسیس سنت بر اساس (ص)، به شدت تشویق شده است. جعل هر سنتی خارج از سنت رسول الله(ص) بدعت نیست. اصل امام حسین ع و اصل جشن در سنت رسول الله(ص) نبوده است اما جعل این سنت ها توسط اهل بیت(ع) موافق سنت رسول الله(ص) بوده است. 🔺اما در مورد که به تعبیر قرآنی است، فقرات بعدی آیه «فَمٰا رَعَوْهٰا حَقَّ رِعٰايَتِهٰا»، دال بر حق رعایت آن ابتداع است. مشکل این بدعت، از نقطه عدم رعایت حرمت آن و به تعبیری «شکستن حرمت رهبانیت» بود. خارج از منظر فقهی و شرعی، آنچه این روزها به عنوان مطرح می شود، کمرنگ کردن جشن های محلی و مشارکت های مردمی با ورود حاکمیت به حمایت از میهمانی چند ده کیلومتری است. 🔺مشاهدات نویسنده این متن، دال بر عدم ملازمه این دو امر با یکدیگر است. همان گونه که هیأت های بزرگ در شهرهای مختلف، هیئت های کوچک و محلی را از بین نبرده اند. 🔺ما با پدیده دیگری مواجهیم. کاهش حجم جلسات خانگی زنانه، دعای ندبه های فامیلی، روضه های ماهانه در محله و فامیل، شور و نشاط کودکان و نوجوانان هر محله در آزین بندی محله در نیمه شعبان و مواردی از این دست. این تهدید، سالها قبل از شکل گیری راهپیمایی های ملی در جشن غدیر و نیمه شعبان در حال شکل گیری بود و تلازمی میان بالا رفتن یکی از این دو و پایین آمدن دیگری از نظر تاریخی برقرار نیست. 🔺نقد درست، به رویکرد است، نه سلب رویکرد حکومتی . اهتمام اصلی حاکمیت، باید و هسته هایی مقاومت مردمی در کنار شبکه سازی این ها باشد. این امر البته در کنار نمایش دادن قدرت نهاد دین و ایجاد نشاط عمومی و شکل دادن به قله های فعالیت مذهبی و دینی شکل می گیرد. 🔺از همین رو، ضریب تأکید سنت اهل بیت(ع) در جلسات ذکر، همان جلسات کوچک خانگی و محلی و فامیلی است که تعبیر «أتخلون» (آیا خلوت می کنید) در متن این روایات، دال بر چنین گردهمایی هایی با طعم تقیه و سازماندهی و شبکه سازی در بافت زیرساختی اجتماعی است. 🔺ما پیش از انقلاب، ضرورت این امر را حس می کردیم. شکل گیری هسته های خرد هیئت های مذهبی و شبکه سازی آنها در قالب ، توانست بوی همین مجالس حسینی را در شکل سازماندهی راهپیمایی ها و حتی شعارهای انقلاب و در نهایت صورتبندی انقلاب مان به صورت یک انقلاب اسلامی به شکل موثری عمل کند. ما اکنون نیازمند هستیم. در راهپیمایی 10 کیلومتری، باید به این سطح ارتقاء پیدا کند. 🔺جالب آنکه تأکید روایات در این گردهمایی ها بر است. یعنی حتی در جشن نیمه شعبان و غدیر، اشک ریختن برای اهل بیت هیچ ایرادی ندارد. اشک حتی باعث انبساط خاطر و روح می گردد. این را در گپ و گفت آخر همه مراسمات هیأت با طعم چای می توان حس کرد. لذا هنگام ساخت مناسک شادی، موافق سنت اهل بیت(ع)، باید روح آن سنت را نیز حفظ نمود. 🔺 لازمه رشد جامعه اسلامی و ارتقاء فرهنگسازی است. انتقاد از حاشیه هر نوع فعالیتی، از جمله برخی ریخت و پاش های بیهوده و یا کم توجهی به ظرفیت های محلی و فامیلی، نباید طعم انتقاد را به هجمه به امری مشروع یعنی « اسلامی در اقامه مناسک» برگرداند. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9