#دعا #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

🤲 دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان #دعا #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

🌱 💠 ثواب تلاوت جزء ٢٧ ١. ثواب تلاوت سوره ذاریات امامـ صـادق عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه سورۀ ذاريات را در روز يا شب تلاوت كند خداوند امور زندگی‌اش را نيكو گرداند و او را روزى فراخ دهد و قبرش را به چراغى كه تا روز رستاخيز فروزان است روشن سازد. ✨ ٢. ثواب تلاوت سوره طور امامـ بـاقـر عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه سورۀ طور را تلاوت كند خداوند نيكى دنيا و آخرت را براى او فراهم آورد. ✨ ٣. ثواب تلاوت سوره نجم امامـ صـادق عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه بر تلاوت سورۀ نجم در هر روز يا هر شب مداومت ورزد در ميان مردم به نيكى و آبرومندى زندگى كند و آمرزيده شود و در ميان مردم محبوب باشد. ✨ ۴. ثواب تلاوت سوره الرحمن امامـ صـادق عليه‌السلامـ فرمودند: تلاوت سورۀ «الرحمن» و پايدارى بر تلاوتش را رها نکنید؛ زيرا به راستى، اين سوره در دل‌هاى منافقان قرار نگيرد و پروردگار در روز رستاخيز اين سوره را در نيكوترين چهره و خوشبوترين رايحه آورد تا در پيشگاه خدا در جايگاهى بايستد كه هيچ كس نزديك‌تر از او به خدا نباشد؛ پس خداوند به آن سوره فرمايد: چه كسى در زندگى دنيا بر تلاوت تو پايدارى و مداومت ورزيد؟ و آن سوره پاسخ گويد: پروردگارا! فلانى و فلانى؛ پس آنان روسپيد گردند و خداوند آنان را فرمايد: هر آن كس را كه دوست داريد شفاعت كنيد؛ پس آنان بى‌اندازه شفاعت كنند تا اينكه كسى باقى نماند كه شفاعتش نمايند، پس خداوند آنان را فرمايد: به بهشت در آييد و در هر جاى آن كه خواهيد سكنى گزينيد. ✨ ۵. ثواب تلاوت سوره واقعه امامـ صـادق عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه سورۀ واقعه را هر شب جمعه تلاوت كند خداوند او را دوست بدارد و مهر و دوستى او را در دل همۀ مردم افكند و آن تلاوتگر هرگز در اين دنيا به درماندگى و تهيدستى و نادارى و آفتى از آفت هاى دنيا گرفتار نيايد و از رفيقان و همنشينان امير مؤمنان عليه السّلام باشد و اين سوره تنها از آن امير مؤمنان عليه السّلام است و هيچ كس با او در اين سوره شريك نيست. امامـ بـاقـر عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه سورۀ واقعه را هر شب پيش از خواب تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ را در حالى ديدار كند كه رخسارش چون ماه شب چهارده است. ✨ ۶. ثواب تلاوت سوره حدید امامـ صـادق عليه‌السلامـ فرمودند: هر كه بر تلاوت سورۀ حديد و مجادله در نماز واجب خويش مداومت ورزد خداوند هرگز او را به عذاب در نيفكند تا آنگاه كه چشم از جهان فرو بندد و در جان و خاندانش هرگز بدى و ناخوشايندى نبيند و نيز اختلالى در بدنش نيابد. 🌸 💠 با مشارکت در ختم قرآن از آثار و برکات مادی و معنوی آن بهره‌مند گردید👇 https://EitaaBot.ir/counter/q2ar https://EitaaBot.ir/counter/q2ar 📚 ثواب الأعمال، ص١١۵-١١٧ #حدیث #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

✨ تحدیر (تندخوانی) جزء بیست و هفتم قرآن کریم #قرآن #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

✨ تلاوت صفحه ۵٣٢ جزء بیست و هفتم قرآن کریم #قرآن #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

🌱 امیرالمؤمنین عـلـے عليه السلامـ أفْضَلُ الجِهادِ جِهادُ النَّفْسِ عنِ الهَوى، و فِطامُها عَن لَذّاتِ الدُّنيا. برترين جهاد، مبارزه كردن با هواى نفْس و باز گرفتن آن از لذّتهاى دنياست. 🌹 📚 غرر الحكم، حدیث ٣٢٣٢ #حدیث 💢 @Hadis_Shia 💢

📜 امامـ بـاقـر عليه‌السلامـ لَحَديثٌ واحِدٌ تأخُذُهُ عن صادِقٍ خَيرٌ لَكَ من الدُّنيا و ما فِيها. يك حديث كه از فردى راستگو فراگيرى، براى تو بهتر از تمام دنياست. 🪴 📚 الأمالي للمفيد، ص۴٢ #حدیث 💢 @Hadis_Shia 💢

🌱 ⁉️ سرنوشت مومنان ادیان دیگر آیا مومنان به خدا و آخرت از أدیان دیگر أهل نجاتند؟ . . ⭕ برخی با تمسک به آیه ۶۲ سوره بقره، پیروان ادیان دیگر را بدون اینکه به اسلام ایمان آورند، اهل نجات دانسته اند؛ درحالیکه اگر آنها به محتوای کتب خود هم عمل کنند می بایست به پیامبر اسلام(ص) ایمان آورند. در واقع، آیه ناظر به این نکته است که هر کسى که در عصر خود به پیامبر بر حق و کتاب آسمانى زمان خویش، ایمان آورده و عمل صالح انجام داده، اهل نجات است. . . . پرسش: خداى متعال در آیه ۶۲ سوره «بقره» مى فرماید: (کسانى که به پیامبر اسلام ایمان آورده اند و همچنین یهودیان و نصارى و صابئان (پیروان یحیى یا نوح یا ابراهیم علیه السلام) آنها که ایمان به خدا و روز قیامت آورند و عمل صالح انجام دهند پاداش آنها نزد پروردگارشان ثابت است)؛ «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصّابِئینَ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ» بنابراین (نه ترسى از آینده دارند و نه غمى از گذشته)؛ «وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ». این آیه، تقریباً با همین عبارت در سوره «مائده» آیه ۶۹ آمده، و با تفاوتى بیشتر در سوره «حج» آیه ۱۷ آمده است. بعضى از بهانه جویان، آیه فوق را دستاویزى براى افکار نادرستى از قبیل صلح کل و این که پیروان هر مذهبى باید به مذهب خود عمل کنند، قرار داده اند. آنها مى گویند: بنا بر این آیه لازم نیست یهود و نصارى و پیروان ادیان دیگر اسلام را پذیرا شوند، همین قدر که به خدا و آخرت ایمان داشته باشند و عمل صالح انجام دهند، کافى است. پاسخ: به خوبى مى دانیم: آیات قرآن یکدیگر را تفسیر مى کنند، قرآن در آیه ۸۵ سوره «آل عمران» مى گوید: «وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْه»؛ (هر کس دینى غیر از اسلام براى خود انتخاب کند پذیرفته نخواهد شد). به علاوه آیات قرآن پر است از دعوت یهود، نصارى و پیروان سایر ادیان به سوى این آئین جدید، اگر تفسیر فوق صحیح باشد، با بخش عظیمى از آیات قرآن تضاد صریح دارد، بنابراین باید به دنبال معنى واقعى آیه رفت. در اینجا دو تفسیر از همه روشن تر و مناسب تر به نظر مى رسد. ۱ ـ اگر یهود، نصارى و مانند آنها به محتواى کتب خود عمل کنند مسلماً به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) ایمان مى آورند؛ چرا که بشارت ظهور او با ذکر صفات و علائم مختلف در این کتب آسمانى آمده است. مثلاً قرآن در آیه ۶۸ سوره «مائده» مى گوید: «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَیْء حَتّى تُقیمُوا التَّوْراةَ وَ الإِنْجیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ»؛ (اى اهل کتاب شما ارزشى نخواهید داشت مگر آن زمانى که تورات و انجیل و آنچه را از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده بر پا دارید) و از آن جمله این که به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) که بشارت ظهورش در کتب شما آمده است ایمان بیاورید. ۲ ـ این آیه ناظر به سؤالى است که براى بسیارى از مسلمانان در آغاز اسلام مطرح بوده، آنها در فکر بودند: اگر راه حق و نجات، تنها اسلام است، پس تکلیف نیاکان و پدرانشان چه مى شود؟ آیا آنها به خاطر عدم درک زمان پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و ایمان نیاوردن به او مجازات خواهند شد؟ آیه فوق نازل گردید، و اعلام داشت: هر کسى که در عصر خود به پیامبر بر حق و کتاب آسمانى زمان خویش ایمان آورده و عمل صالح کرده است اهل نجات است، و جاى هیچ گونه نگرانى نیست. بنابراین یهودیان مؤمن و صالح العمل قبل از ظهور مسیح(علیه السلام)، اهل نجاتند، همان گونه مسیحیان مؤمن قبل از ظهور پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله). بد نیست در اینجا به شأن نزولى که براى تفسیر آیه فوق آمده است، اشاره کنیم: 🔻

🔺 سلمان اهل جندی شاپور بود. با پسر حاکم وقت رفاقت و دوستى محکمی داشت، روزى با هم براى صید به صحرا رفتند، ناگاه چشم آنها به راهبى افتاد که به خواندن کتابى مشغول بود، از او راجع به کتاب مزبور سؤالاتى کردند، راهب در پاسخ گفت: کتابى است که از جانب خدا نازل شده و در آن فرمان به اطاعت خدا داده و نهى از معصیت و نافرمانى او کرده است، این همان «انجیل» است که بر عیسى مسیح (علیه السلام) نازل شده. گفتار راهب در دل آنان اثر گذاشت، و پس از تحقیق بیشتر به دین او گرویدند. راهب به آنها دستور داد: گوشت گوسفندانى که مردم این سرزمین ذبح مى کنند حرام است، از آن نخورند. سلمان و فرزند حاکم وقت، روزها همچنان از او مطالب مذهبى مى آموختند روز عیدى پیش آمد. حاکم، مجلس میهمانى ترتیب داد و از اشراف و بزرگان شهر دعوت کرد، در ضمن از پسرش نیز خواست که در این مهمانى شرکت کند، ولى او نپذیرفت. در این باره به او زیاد اصرار نمودند، اما پسر اعلام کرد که غذاى آنها بر او حرام است، پرسیدند: این دستور را چه کسى به تو داده است؟ او راهب مزبور را معرفى کرد. حاکم راهب را احضار نموده به او گفت: چون اعدام در نظر ما گران و کار بسیار بدى است تو را نمى کشیم ولى از محیط ما بیرون برو! سلمان و دوستش در این موقع راهب را ملاقات کردند و وعده ملاقات در «دیر موصل» گذاشته شد. پس از حرکت راهب، سلمان چند روزى منتظر دوست با وفایش بود، تا آماده حرکت گردد، او هم همچنان سرگرم تهیه مقدمات سفر بود ولى سلمان طاقت نیاورده، تنها به راه افتاد. سلمان در «دیر موصل» بسیار عبادت مى کرد، راهب مذکور که سرپرست این دیر بود او را از عبادت زیاد بر حذر داشت، مبادا از کار بیفتد، ولى سلمان پرسید: آیا عبادت فراوان فضیلتش بیشتر است یا کم عبادت کردن؟ در پاسخ گفت: البته عبادت بیشتر، اجر بیشتر دارد. عالم دیر، پس از مدتى به قصد بیت المقدس حرکت کرد و سلمان را با خود به همراه برد. در آنجا به سلمان دستور داد: روزها در جلسه درس علماى نصارى که در آن مسجد منعقد مى شد حضور یابد، و کسب دانش کند. روزى سلمان را محزون یافت، علت را جویا شد، سلمان در پاسخ گفت: تمام خوبى ها نصیب گذشتگان شده که در خدمت پیامبران خدا بوده اند. عالم دیر به او بشارت داد: در همین ایام در میان ملت عرب پیامبرى ظهور خواهد کرد که از تمام انبیاء برتر است، عالم مزبور اضافه کرد: من پیر شده ام، خیال نمى کنم او را درک نمایم، ولى تو جوانى امیدوارم او را درک کنى ولى این را نیز بدان که این پیامبر نشانه هائى دارد از جمله، نشانه خاصى بر شانه او است، او صدقه نمى گیرد، اما هدیه را قبول مى کند. در بازگشت آنها به سوى «موصل»، در اثر جریان ناگوارى که پیش آمد، سلمان عالم دیر را در بیابان گم کرد. دو مرد عرب از قبیله «بنى کلب» رسیدند، سلمان را اسیر کرده، بر شتر سوار نموده و به «مدینه» بردند و او را به زنى از قبیله «جُهینه» فروختند! سلمان و غلام دیگر آن زن، به نوبت روزها گله او را به چرا مى بردند، سلمان در این مدت، مبلغى پول جمع آورى کرد و انتظار بعثت پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) را مى کشید. در یکى از روزها که مشغول چرانیدن گله بود، رفیقش رسید و گفت: خبر دارى امروز شخصى وارد «مدینه» شده که تصور مى کند پیامبر و فرستاده خدا است؟! سلمان به رفیقش گفت: تو اینجا باش تا من بازگردم، سلمان وارد شهر شد، در جلسه پیامبر حضور پیدا کرد، اطراف پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) مى چرخید و منتظر بود پیراهن پیامبر کنار برود و نشانه مخصوص را در شانه او مشاهده کند. پیامبر(صلى الله علیه وآله) متوجه خواسته او شد، لباس را کنار زد، سلمان نشانه مزبور یعنى اولین نشانه را یافت، سپس به بازار رفت، گوسفند و مقدارى نان خرید و خدمت پیامبر آورد. پیامبر فرمود: چیست؟ سلمان پاسخ داد: صدقه است. پیامبر فرمود: من به آنها احتیاج ندارم، به مسلمانان فقیر ده تا مصرف کنند. سلمان بار دیگر به بازار رفت، مقدارى گوشت و نان خرید و خدمت رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) آورد. پیامبر پرسید: این چیست؟ سلمان پاسخ داد، هدیه است. پیامبر فرمود: بنشین! پیامبر و تمام حضار از آن هدیه خوردند. مطلب بر سلمان آشکار گشت زیرا هر سه نشانه خود را یافته بود. در این میان سلمان راجع به دوستان و رفیق و راهبان دیر موصل سخن به میان آورد، نماز، روزه و ایمان آنها به پیامبر (صلى الله علیه وآله) و انتظار کشیدن بعثت وى را شرح داد. کسى از حاضران به سلمان گفت: آنها اهل دوزخند! این سخن بر سلمان گران آمد؛ زیرا او یقین داشت اگر آنها پیامبر را درک مى کردند از او پیروى مى نمودند. اینجا بود که آیه مورد بحث بر پیامبر نازل گردید و اعلام داشت: آنها که به ادیان حق، ایمان حقیقى داشته اند و پیغمبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را درک نکرده اند، داراى اجر و پاداش مؤمنان خواهند بود! 🌻 📕 تفسیر نمونه، ج۱، ص۳۳۵ #پرسش_پاسخ 💢 @Hadis_Shia 💢

. 💠 همه بلایا از ضعف توحید است ... 🎞️ آیت الله بهجت رحمة الله‌ علیه #سخن_بزرگان #ویژه_ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

✨ خدايا.. اگر مرگم فرا رسيده و كردارم مرا به تو نزديك نكرده پس اعتراف به گناهم را به پيشگاهت وسيله عذرخواهی‌ام قرار دادم؛ خدايا، اگر گذشت كنی، پس سزاوارتر از وجود تو به گذشت كيست، و اگر عذاب نمايی پس دادگرتر از تو در داوری كيست؟! 🤲 📘 مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی #نیایش #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢

🍃 ﷽ 🍃 «يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ» خداوند، ربا را نابود می‌کند؛ و صدقات را افزایش می‌دهد! و خداوند، هیچ انسانِ ناسپاسِ گنهکاری را دوست نمی‌دارد. 🌺 📗 سوره بقره، آیه ٢٧۶ #قرآن 💢 @Hadis_Shia 💢

👆 از آنجا كه رباخوار به وسيله ثروتى كه در دست دارد حاصل دسترنج طبقه زحمتكش را جمع مى‌كند و گاه با اين وسيله به هستى و زندگى آنان خاتمه مى‌دهد و يا لااقل بذر دشمنى و كينه در دل آنان مى‌پاشد به طورى كه تدريجاً تشنه خون رباخوار مى‌گردند، و جان و مالش را در معرض خطر قرار مى‌دهند؛ قرآن مى‌گويد: «خدا سرمايه‌هاى ربوى را به نابودى سوق مى‌دهد» اين نابودى تدريجى كه براى افراد رباخوار هست براى اجتماع رباخوار نيز مى‌باشد. در مقابل، كسانى كه با عواطف انسانى و دلسوزى در اجتماع گام مى‌نهند و از سرمايه و اموالى كه تحت اختيار دارند انفاق كرده و در رفع نيازمندى‌هاى مردم مى‌كوشند، با محبت و عواطف عمومى مواجه مى‌گردند، و سرمايه آنها نه تنها در معرض خطر نيست، كه با همكارى عمومى، رشد طبيعى خود را مى‌نمايد اين است كه قرآن مى‌گويد: «و انفاق‌ها را افزايش مى‌دهد». اين حكم در فرد و اجتماع يكى است، در اجتماعى كه به نيازمندى‌هاى عمومى رسيدگى شود، قدرت فكرى و جسمى طبقه زحمتكش و كارگر كه اكثريت اجتماع را تشكيل مى‌دهد به كار مى‌افتد، و به دنبال آن يك نظام صحيح اقتصادى كه بر پايه همكارى عمومى و بهره گيرى عموم استوار است به وجود مى‌آيد. 🌻 📙 تفسیر نمونه، ذیل آیه شریفه #تفسیر 💢 @Hadis_Shia 💢

#دعا #ماه_رمضان 💢 @Hadis_Shia 💢