🔸#ادامه
👌پيامبر گرامی طوايفى را به صورت كلى لعن كرده است، مانند: دزد، جوانى كه خود را به شكل زن درآورد و كسى كه حيوانى را به غير نام خدا ذبح كند، و كسى كه والدين خود را دشنام دهد و يا رشوه بگيرد و....
📚فهارس مسند احمد ج 2 ص 56_58
💠 گاهى هم آن حضرت افراد #مشخص و معينى را لعن نموده است ؛
1⃣ احمد در مسند خود مى نويسد ؛
«خدايم به من دستور داد قريش را دو بار لعن كنم، هم #چنان كه به من دستور داد دوبار در حق آنان دعا كنم».
📚مسند احمد ج 4 ص 387
2⃣ شعبى گويد: عبداللّه بن زبير در حالى كه بر كعبه تكيه زده بود، گفت: سوگند به صاحب اين خانه «لَقَدْ لَعَنَ رَسُولُ اللّه فُلاناً وَما وُلِدَ مِنْ صُلْبِهِ».
سوگند به صاحب خانه #پيامبر فلانى و آن كس كه از صلب او درآيد، لعن كرده است».
📚مسند احمد: 4/ 5.
👌در مورد اين كه آن شخص كيست، درحديث مستدرك وارد شده است ؛
«پيامبر #حكم بن عاص و فرزندان او را لعن كرد».
📚مستدرک ج 4 ص 481
👌نتيجه اين كه: هرگز از خدا سب و دشنامى سر نزده و رسول او از اين رفتار ناهنجار پيراسته است، ولى در عين حال همان خداى حكيم و رسول داناى او، از اظهار انزجار از گروه ها يا افراد خوددارى نكرده اند و نمونه هايى ارائه گرديد.
با توجه به اين مقدمه، اكنون درباره بيزارى از صحابه سخن مى گوييم ؛
❕صحابه رسول خدا ، بويژه آنان كه در مكه معظمه تحت فشار بوده و اسلام خود را حفظ كردند و دعوت حق را لبيك گفتند، يا آنان كه پس از هجرت به مدينه با ريختن خون خود، درخت اسلام را در #جنگ هاى بدر و احد و حنين آبيارى كرده اند، يا آنها كه پس از درگذشت پيامبر گرامى خانه و كاشانه خود را ترك گفته و به جهاد پرداخته اند.
❕همه اين گروه ها مورد تكريم و تعظيم مى باشند، زيرا آنان به سان شمع، سوخته و اطراف خود را روشن نموده اند و احدى درباره آنان سخنى ندارد. اصولًا پيامبر گرامى پانزده هزار صحابى شناخته شده و هشتاد و پنج هزار صحابى ناشناخته دارد، چگونه انسان- هر چه هم دور از حقيقت باشد- مى تواند به اين افراد كه شناسايى صحيحى از آنها ندارد،- نعوذ باللّه جسارت كند؟
👌سخن در جاى ديگر است؛ اين كه هرگاه فردى از ياران پيامبر به حكم اين كه معصوم نيست گناهى را مرتكب شد و ملاك لعن در حق او تحقق يافت، ابراز انزجار از اين فرد چه حكمى دارد؟! طبعاً #حكم او با ديگر افراد كه با او همسو هستند، تفاوتى نخواهد داشت.
❕اگر شيعه از گروه بس انگشت شمارى از صحابه پيامبر بيزارى مى جويد، بايد در ملاك آن دقت و تحقيق كرد. آيا به خاطر اين است كه- نعوذ باللّه- آنان از صحابه پيامبر بودند؟ هرگز چنين نيست. مسلمانى كه قلبش براى اسلام مى تپد و روح و جان او از مهر نبوى مالامال است، چگونه مى تواند به چنين كارى دست زند كه نتيجه آن دشمنى با خدا و رسول او است؟
📚راهنمای حقیقت ، سبحانی ، ص 659
❕احتمال دوم اين كه شيعيان به خاطر اين برخى از آنها را لعن مى كنند كه آن فرد از مقام و #موقعيت خود غافل گرديده و با وجود درك مصاحبت پيامبر، بر خلاف دستور او رفتار كرده، به نحوى كه مستحق بيزارى گرديده است، چنان كه قرآن مجيد مى فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً».
«آنان كه خدا و رسول او را آزار مى دهند، خدا از آنان در دو جهان بيزار بوده و براى آنان عذاب خوار كننده اى آماده ساخته است». ( احزاب 54)
❔حال اگر فردى از صحابه موجبات آزار پيامبر را فراهم ساخت مگر به دخت پیامبر جسارت کرد #محكوم به حكم اين آيه خواهد بود چنان که پیامبر گرامی « فاطمه پاره تن من است، هركس او را به #خشم آورد مرا خشمگين ( و اذیت ) كرده است »
📚صحیح بخاری ج6 ص491
👌از این گذشته ، در روایات فراوانی ، دین مساوی دانسته شده است با دوست داشتن دوستان خدا و دشمنی و بغض داشتن #دشمنان خداوند به گونه ای که اگر کسی به این اصل توجه نداشته باشد دین ندارد ؛
📚بحار الانوار ج 66 ص 237 باب 36
👌لعن دشمنان اهل بیت و هتکان آنها از مصادیق بغض و دشمنی کردن با آنها است چنان که علمای اهل #سنت نقل می کنند که پیامبر گرامی فرمود ؛
« شش دسته اند که من آنها را لعنت می کنم و خداوند و تمام انبیاء نیز آنها را لعنت می کنند که یک دسته از آنها کسانی هستند که هتک حرمت عترت و اهل بیتم را کنند »
📚سنن ترمذی ج 4 ص 207
#پرسمان_اعتقادی
http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185
https://sapp.ir/poorseman
#تهمت_زدن_به_مخالفان
🤔#پرسش
❔آیا در تشیع چنین حکمی است که ما می توانیم به #مخالفان خود تهمت بزنیم ❗️اگر است لطفا در این رابطه توضیح دهید ❕❕
💠#پاسخ💠
🔸محل بحث ، جواز تهمت زدن به مطلق مخالف نیست ، زیرا روشن است که تهمت زدن به بى گناه از زشت ترين كارهايى است كه اسلام آن را به شدت #محكوم ساخته است، آيات قرآن و روايات متعدد اسلامى كه در باره اين موضوع وارد شده نظر اسلام را در اين زمينه روشن مى سازد، امام صادق علیه السلام از حكيمى چنين نقل مى كند ؛
« تهمت زدن به بى گناه از كوههاى عظيم نيز #سنگينتر است »
📚سفینه البحار ج 1 ماده بهت
👌تهمت زدن به افراد بى گناه با روح ايمان سازگار نيست چنان كه از امام صادق علیه السلام نقل شده است ؛
« كسى كه برادر مسلمانش را متهم كند، ايمان در قلب او ذوب مى شود همانند ذوب شدن #نمك در آب »
📚الکافی ج 2 ص 269
👌در حقيقت بهتان و تهمت، بدترين انواع دروغ و كذب است، زيرا هم مفاسد عظيم كذب را دارد، و هم زيانهاى غيبت، و هم بدترين نوع ظلم و ستم است، و لذا از پيامبر اسلام نقل شده كه فرمود ؛
« كسى كه به مرد يا زن با ايمان تهمت بزند و يا در باره او چيزى بگويد كه در او نيست، خداوند در روز قيامت او را بر تلى از آتش قرار مى دهد تا از مسئوليت آنچه گفته است در آيد »
📚سفینه البحار ج 1 ص 111
❕در حقيقت رواج اين كار #ناجوانمردانه در يك محيط، سبب به هم ريختن نظام و عدالت اجتماعى و آلوده شدن حق به باطل و گرفتار شدن بى گناه و تبرئه گنهكار و از ميان رفتن اعتماد عمومى مى شود.
📚تفسیر نمونه ج 4 ص 120
👌برخی معتقدند که بر اساس روایتی که در ادامه می آید ، جایز است که فرد به انسان های بدعت گذار تهمت بزند ، و اموری زشتی را که در انسان بدعت گذار نیست ، به او نسبت دهد ، تا جایگاهش در نزد مردم از بین برود و مردم از اطراف او پراکنده شوند ، تا مبادا به واسطه آن بدعت گذار ، دچار گمراهی و #ضلالت شوند .
❕روایت مورد استناد #نقلی است که از پیامبر گرامی آمده است که فرمود ؛
« إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِي فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِيهِمْ وَ الْوَقِيعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِي الْفَسَادِ فِي الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِي الْآخِرَةِ » « « زمانی که اهل بدعت و تردید را دیدید ، از آنها برائت بجویید و زیاد از آنها بد بگویید و دشنامشان دهید ، و آنان را در مجادله مبهوت کنید ، تا طمع ایجاد فساد در اسلام را نکنند ، و مردم از آنها دوری جویند و از بدعت های آنان چیزی نیاموزند ، خداوند به خاطر این عمل به شما حسنات داده و درجات شما را در آخرت ترفیع می بخشد »
📚الکافی ج2 ص375
👌می گویند ، تعبیر « #باهتوهم » در روایت فوق به معنای « تهمت و بهتان » است که می توان به بدعت گذاران تهمت زد ، تا مردم از اطراف آنان پراکنده شوند.
❕شهید مطهری به اینان چنین #جواب می دهد ؛
« در زمينه اهل بدعت حديثى داريم كه در ضمن آن آمده است كه هر گاه اهل بدعت را ديديد «فَباهِتوهُمْ» . «باهِتوهُمْ» از مادّه «بَهَتَ» است و اين مادّه در دو مورد به كار برده مىشود ؛
1⃣يكى در مورد مبهوت كردن، محكوم كردن و متحيّر ساختن (كه در خود قرآن آمده است كه حضرت ابراهيم با آن جبّار زمان خودش كه مباحثه كرد، در نهايت امر «فَبُهِتَ الَّذى كَفَرَ» ( بقره 258) یعنی او در مقابل #منطق ابراهيم درماند، مبهوت شد، محكوم شد، مفتضح شد)
2⃣و ديگر در مورد بهتان يعنى دروغ جعل كردن كه مى دانيم در آيه «سُبحانَكَ هذا بُهْتانٌ عَظيمٌ» ( نور 16) بهتان عظيم يعنى دروغ بزرگ.
❕معناى اينكه اگر با اهل بدعت روبرو شديد «باهِتوهُمْ» يعنى با منطقى قوى با آنها روبرو شويد، #مبهوتشان كنيد آنچنانكه ابراهيم با جبّار زمان خودش نمرود مباحثه كرد و مبهوتش نمود (فَبُهِتَ الَّذى كَفَرَ). بر اهل بدعت با منطق وارد بشويد تا مردم بفهمند اينها اهل بدعت هستند و دروغ مى گويند. با آنها مباحثه كنيد و محكومشان نماييد.
📚مجموعه آثار ج 16 ص 103
🔸ادامه 👇
@Rahnamye_Behesht